Ingezonden Mcdedcelingcn.
Vernietiging der nieren
ALLERLEI.
JA PAN SCI IE Z1EKEN VERPLEEG STERS.
Stel
VOOR DAMES.
YOOR KINDEREN.
ciö
de
>m-
en
er
on
as
an
ïa-
ou
ird
er
in-
011
je
an
ig-
lie
lor
lid
ler
on
do
id-
in-
1S-
ch
ok~
is
„den terngkceron, ook T. Maharadja
Onder het tegenwoordig bestuur worden
L diensten en medewerking van ge-
Lden Jlaharadja zeer geapprecieerd,
Jiet bekende gevolg, dat de man, die
an(l0ecie leefde, thans ten minste over
contanten kan beschikken, omzijn
5 tuiden af te* betalen en naar zijn positie
I kunnen leven.
is misschien naderbij dan gij denkt.
gen nierkwaal is do meest verraderlijke
Ij, alle ziekten, omdol zij dikwijls bijna on-
merkt opkomt, en liet uit do vop-chijnse-
u zoo lastig op te mnkon valt welke hoogte
|Jj, ziekte béteikt hooft.
Een ntan, die niets anders schijnt tc inaii-
.srni. dan dut hii last iioei't van zwakte,
,ltttinoediglloid en voortdurende vermoeid-
'.'I ;3 misschien even erg door de versehrik-
iflijke ziekte mmgetii-t nb. hij, die iedeien
sorgeu een ellendig gevoel in zijn rug heeft_,
"jan lendenjicht, rheumntiek, graveel of
j,|ige urinestoornissen lijdt
Jiij een vrouw, die anti een doffe pijn hoog
de lendenen lijdt, wier oogon en gelaat op-
jlila/en zii», en die dikwijls aanvallen van
|:.ii/x-Ii"licid heeft, kunnen de nieren even
Ming vernietigd worden als bij iemand,
Ui mil hulpeloos is door rhouniatiek en
almacht. Gii kunt nooit van tevoren uit-
üjU'ii hoe een nierkwaal u z.al aantasten
lu hangt geheel van uw gestel af.
Maar zoo lang gij ook maar hel gering
ie kentcokon vim een nier- ot hlaiif-kwaal
Ju, zijl gij nooit veilig \oor plotselinge ver-
nnliging der nieten en blaas, en is uitstel
<iógevaarlijk, dat g,ij niet spoedig genoeg he-
«iiHiöi kuni met liet gebruik der echte
IWiV Rugpijn Nieren Pillen, die overal
len/eei geiocmd wouden. F«-ter's Rugpijn
heren Pillen dienen uitsluitend voor de nie-
ïii en blaas. Zij werken in overeenstemming
vrt de natuur, zij zuiveren de urinewegen en
j\en aan d" nieien en Maan hun kracht fe-
ig. Zij genezen d tl u r z a a in, omdat, zij den
icrkelijkon oorsprong der ziekte gene
st
Hoedt u voor namaak en slaat acht op den
jiiisten naam: Foster's Rugpijn Nieren Pil-
lit Zij zijn te Schiedam verkrijgbaar bij cle
breit Knppelliof Hoviugh. Toezending
s-chiedl hanco nu ontvangst van postwissel
i 1.75 voor itdn, of 10.-- voor zes doo
ien.
troonrede a allerdwausten volzin zou inlas-
schon, zonder dat dit door iemand werd ge
merkt of eenige consternatie teweegbracht,
c regent wilde met deze weddenschap aan-
tooneii. hoe weinig aandacht er eigenlijk
door de heeren leden der Volksvertegen
woordiging aan de voorlezing der troonrede
werd geschonken.
De regent kwam met Sheridan overeen,
dat hij tusschen twee zinnen der troonrede
zou inlasschen: „hè, hè, zwart schaap".
De weddenschap ging om 100 guinjes. Wan
neer er ook maar een was, die verbaasd
keek, of schrikte, had hij de weddenschap
verloren.
George IV won evenwel de wedden
schap. Na een alloigewichtigste verklaring,
mot zorg door lord Liverpool opgesteld,
schraapte de regent even zijn keel, zei;
„bè, hè, zwart schaap", en ging verder,
zonder dat iemand de dwaze inlassching
scheen opgemerkt te hebben.
Slieridon moest zijn 100 guinjes betalen.
Kort daarop vertelde deze aan Canning
de weddenschap en vroeg hom, of hij niets
van hot „bè, hè, zwait schaap" gehoord
lmd.
„Wel zeker!" zei Canning, „maar daar
Zijne Koninklijke Hoogheid u zoo strak in
het gelaat keek, dacht ik, dat het persoon
lijk aan uw adres was gericht, en welwil
lendheid verbood mij toen cr een nadere
opheldering van te vragen I"
EEN SOCIAAL CONTRAST.
I. De familie Smit in het hotel.
Het tooneel stelt voor de vestibule van
wk hotel. De hotelhouder aan de deur
slaande, buigt als een knipmes bij-het ver-
kek van bovengenoemde familie.
Hotelhouder; „Alles is immers naar uw
genoegen geweest, heeren en damesis het
«iet zoo?"
De heer Smit Sr.: „Zeker niet. Het
elel is volstrekt niet mooi gelegen. Be
paald geen mooi uitzicht over het meer."
Mevrouw Smit: „Naar genoegen? 't Lijkt
ff niet naar. De witte gordijnen in de slaap-
tamers zijn. in den tijd, dat we hier zijn
geweest, geen enkelen keer verwisseld. En
«iel eens alle dagen sehoone handdoeken."
He lieer Smit Jr.; „Het mocht wat. De
ommelette souffée was gisteren niet eet
bar!"
Mej, Smit: „O, neen, de 'piano in het sa
lon was niet eens gestemd."*
De heer Johan Smit: „En mijn schoenen
ZIJK geen enkelen morgen goed gepoetst."
oj. Angelica Smit: „Eu cle bediening
'e :!eer vcel te wenschen over."
De gehecle familie in koor: „Ach, alles
ls zoo geheel andeis als thuis."
De familie Smit thuis,
et tooneel stelt voor de hujskamer,
ea dag na de thuiskomst der familie.
heer Smit Sr.: „De benauwde bin-
enpmats en de hooge muur van het ach-
t'nas vormen wel een groot contrast met
e veuukkelijk mooie uitzicht, dat we
liadden !"'enS^erS Vaa c'a': Prachtigc hotel
D?'evr' «f*1» on clan de meubelen,
geidijnen hier schreeuwen om ver-
8^0 of, Dat ze in geen drie
waanden
gewasschen zijn."
Srait Jl'.„Zeker weer 't ge-
middagmaal. Koud vleesch, aanlap-
Irasl'l"011 ®loeulon Dè, wat een con-
^toj- Smit: „Wat valt de piano nu af,
0 prachtige Ecard, waarop we zoo
loi f 8esPeeld hebben. U weet wel, in
,el, salon.';
iiivu- '1,eer ''°han Smit; „Met één meid
1 die ons allen bedienen moet. Eigen
's. het gek op reis te gaan. Men .slaat
assa geld sink, dat men soms nader-
t. lu'0r' !n°et inhalen en wordt op den
P-toe maar verwend.'.'
fc,.,6 ,'ee'e Dffmilie„Och, hoe geheel an-
dan hier'in huis."
VRn ^n8°hind nam, zooals be
te1 >iS|'.^et a's regent niet zoo erg, nauw
dat hr° Dmtte. Zoo gebeurde het bijv.,
yl met Sheridan een weddenschap durf-
jv- nSaa,V dat hij in zijn eerstvolgende
EEN GRAPPIG VORST,
HET NUT VAN ZURE DRANKEN,
Het kiemdoodend vermogen van alcohol
schijnt over 't algemeen niet zoo groot te
zijn, ais men wel veronderstelt. Een Ita-
liaansch scheikundige, die de zaak opzette
lijk in studie genomen heeft, vond, dat het
vermogen van wijn om bacteriën te dooden,
afhing van zijn zuurgehalte. Juist tiet zuur
bleek in dit. opzicht van belang te zijn;
kwast eri andere zme dranken zouden daar
om groote waarborgen tegen mogelijke be
smetting brengen, meer dan de alcoholi
sche dranken.
De Japansche vrouw, die wij tengevolge
van haar tecren lichaamsbouw voor zwak
houden, en wie wij nauwelijks de noodige
kracht zouden toevertrouwen'voor den in-
spannunden ziekendienst,. heeft in tijden
van oorlog bizondere geschiktheid, handig
heid en weerstandsvermogen getoond. Wie
zou gelooven, dat een meisje of een
vrouw 28 uren zonder onderbreking haar
inspannenden dienst in do overvolle zie
kenzalen zou kunnen verrichten, en dit niet
eenmaal, maar maandenlang, zonder door
vermoeidheid en overspanning te bezwij
ken.
De verpleegsters van het Ilerovhina-hos-
pitaal hebben het proefstuk goleveid. Ge
durende den geheolen heeten zomer van
het oorlogsjaar was haar diensttijd zoodanig
verdeeld. Elke verpleegster was op haar
post van 's morgens 8 uur van den eenen
dag tot den middag van den anderen;
daarna kon zij een weinig lusten en zich
een nachlslaap gunnen, om den volgen
den dag haar dienst van 8 uur weer op
te nemen. Den vierden dag begon weer
een tweede lange waak van 28 uur, enz.
Evenals alle Japansche vrouwen drinken
de Japansche verpleegsters heihaaldelijk en
op elk uur van den dag thee. Rij de hoofd
maaltijden, waarbij cle sppen meestal koud
worden gegeten, hebben zjj nauwelijks een
kwailici vrij. Ondanks alle inspanningen
en bij een geringer kost blijven zij frisch
en krachtig; steeds zijn ze opgewassen
tegen nieuwe eischen.
Een ooggetuige deelt mee, dat de Japan
sche vrouwen zóó sterk zijn, dat liet voor
één verpleegster gemakkelijk is, den patiënt
op den rug te dragen, alsof zij thuis haar
kleine broertjes en zusjes of haar eigen
kinderen zou dragen.
NIEUW, SLAAPMIDDEL.
Een Fransch dokter heeft het volgende
middel tegen slapeloosheid uitgevonden, dat
het voordeel heeft, niets te kosten en zeer
eenvoudig te zijn. Het is warmte verwek
ken op het voorhoofd, door de hand te
leggen over de streek van oogen on voor
hoofd. Men laat de hand zóó rusten, dat
ze een weinig over het voorhoofd ligt
natuurlijk moet men de oogen sluiten. Bin
nen een niet te lang tijdsverloop moet do
slaap volgens den geneesheer onfeilbaar
volgen.
U i,
i
NIEUWTJES FAN HIER EN DAAli
De Perzen hebben een verschillenden
naam voor iwieren dag van het jaar.
Hel is uitgemaakt, dat cle gezondste kin
deren van do wereld verblijf houden in
do Schotsere Hooglanden.
Jaarlijks worden er een millioeri akers
bosch geveld", om cle Kuropeesehe spoor
wegmaatschappijen van dwarsliggers voor
haar rajils te voorzien.
In verhouding lot zijn bevolking heelt
Zwitserland van alle Europeesche staten
het grootste leger.
De thee wordt vier keer por jaar van
de planten verzameld.
Men zegt, dat schepen van staal ge
maakt, ongeveer twintig percent zwaarder
bevracht kunnen woideri, dan die, welke
uit ijzer zijn samengesteld.
De Russen houden oogenschijnlijk veel
van visch. In sommige cafó's in het land
van den czaar wordt de visch in bassins
levend gehouden. De klanten zooken dan
het beestje uit, dat zij eten willen, en
wachten dan tot het schoongemaakt en
gekookt is.
Een staathuishoudkundige heeft bere
kend, dat één op de twaalf personen jaar
lijks 't een of ander ongeluk overkomt.
De menschen hooren in 't algemeen be
ter met hun rechter- dan met hun linker
oor
De gelukkige winner van den hoogsten
prijs (1 millioen francs), uit de liefdadig
heids-loterij te Parys, is een Fraiischman,,
Ferre genaamd, die op het eiland Mau
ritius woont, en ambtenaar is van het firit-
sche gouvernement. Het is reeds jaren
geleden, dat de heer Ferre zijn geboorte
land bezocht, en hij kocht het lot,, dat hem
zoo fortuinlijk Was j.l. November, door tus-
schenkomst van een vriend, die het op
zijn beurt weer van een bank' had.
Mevrouw Hamelton Townencl Kirkcud
bright, die onlangs haar lOöden verjaar
dag vierde, heeft geleefd onder cle regee
ring van zes Britsche vorsten. Zij was zes
tien jaar toen George III stierf en vervol
gens kwamen op den troon: Georgo IV,
Willem IV, koningin Victoria,, Edward VII
en George V.
ANECDOTEN.
Onderofficier: „Als jelui nu toch onmo
gelijk andeis mareheeren kuilt dan alsof
je naar een begrafenis gaal. loopt dan ten
minste alsof je er een erfoom gaat onder
stoppen."
ZIJN KOFFIE.
„Juffrouw," zei de kamerbewoner —„ik
ga aan cle directie van de waterleiding
schrijven."
„Zoo, mijnheer, en waarom?"
„Omdat 't water vanmorgen beslist naar
koffie smaakte."
OOGGLAS.
Frits: „Vader, cle luitenant, die boven
ons woont, schijnt ook erg arm te zijn."
Vader: „Zoo, mijn jongen, waarom denk
je dat?"
Frits „Wel, vader, omdat hij maar een
halven bril op heeft."
DE EENE VRIENDELIJKHEID IS
DE ANDERE WAARD.
Echtgenoot: „Je moet weer trouwen,
lieve, als ik heengegaan beu; en dat zal
heel spoedig zijn."
Zijn vrouw„Neen, Eduard, Niemand
zal een oude vrouw, als ik hen, willen
trouwen. Daarvoor had je tien jaar eer
moeten sterven."
LIEF.
„Mevrouw Z. zei, dat 't haar erg prettig
leek, om getrouwd te zijn met een knap
pen man."
„En wat zei je, vrouwlief?"
„Natuurlijk, dat ik daar niet over kon
oordeelen. Ik ben toch maar ééns getiouwd
geweest."
Medicus: „Jobson beeft wol het minste
gedaan, wat men zich kan voorstellen. Hij
kwam onlangs bij me dineeren, at zich een
indigestie en ging naar een anderen dok
ter om zich te laten genezen."
„Ik strafte je alleen, om je mijn liefd
voor je te toonen." sprak de vader.
„Dat is goed en wel," snikte de kleine
baas; ,,'t is maar heel goed, dat ik niet
groot genoeg ben om uw liefde te beant
woorden."
Een boerendochter in het westen van
Schotland kreeg van haar vriendin uit de
stad een langharigen poedel cadeau. Het
meisje,, dat er geen doekjes om wond
schreef terug, bedankte haar vriendin voor
het geschenk, en zei, dat zy hem heel han
dig* vond, om, aan een stok gebonden, de
ramen mee schoon te maken.
„Zoo, kleine man," zei de suffragette
die op bezoek kwam. „Het spijt me. dat ik
om me been zooveel jongens zie met vuile
gezichten. Weet je dan niet, dat wij, suffra
gettes, beloofd hebben, alle kleine jongens
met een schoon gezicht te kussen."
„Daarom houden wij het vuil, juf
frouw,," riep de leuke jongen, terwijl hij
weg holde.
„Wal was het gelukkigste moment in uw
leven"?vroeg het aardige meisje.
„Het gelukkigste moment in mijn le
ven," antwoordde de oude vrygezel, „was
toen cle juwelier een engagementsring terug
nam en ruilde voor een paar matichetknoo-
pen."
Onderwijzer: ,,,Wei, Jantje, kan je me
ook iets noemen waarvoor je in het afge-
loopen jaar dankbaar kiur zijn?"
Jantje (zonder aarzelen): „Ja, mijnheerI"
Onderwijzer: „Zoo, en wat was dat
clan?"
„Jantje„Wel, 'oen u uw arm brak, en
U ons in geen twee maanden kon slaan."
Een dominee in een kleine plaats, zei
op een Zondagmorgen eens in zijn preek:
„In ieder grassprietje is een preek ver
bolgen,"
Den volgenden morgen zag een zijner ge
meenteleden, dat dominee bezig was om
gras te knippen en maakte de opmerking:
„Hel doet me pleizier, dominee, te zien,
dat u uw preeken zoo kort houdt,"
„Ja, George," zei mevrouw G. deftig, „als
je nu zegt, dat het zoo moeilijk is, de
bewoners der vuurtorens in den winter
an voedsel te voorzien, waarom bouwen
ze die dingen dan op zulke afgelegen, ge
vaarlijke plaatsen?"
EERLIJK OPGEBIECHT.
Vreemdeling: „Hier, kellner, is een
kwartje voor jou, maar zeg me nu eens
met een gerust geweten wat je mij kunt
ree om m a nd eeren
Kellner (fluistert hem vertrouwelijk toe)
.Naar een ander restaurant gaan."
EEN LIST VAN MEVROUW W.
Mynheer W.„Ik heb tegen morgen
middag een vriend ten eten gevraagd."
Mevrouw, W.„O, lieve, hoe hen je
daartoe gekomen? Je weet toch, dat cle
nieuwe keukenmeid morgen komt, en dat
het eten dan niet goed zal zijn."
Mynheer: „Ik zie niet in, Waarom.Geef
hem wat wij zouden krijgen. Dat zal wel
voldoende zijn."
Mevrouw: „Dat is weer net iets voor
jou. Kan je hem niet afzeggen?"
Mijnheer: „Neen, dat kan niet. Stel je
voor,ik vraag een vriend ten eten, en
mijn vrouw verzet er zich tegen. Me dunkt,
ik kan toch in mijn eigen huis doen, wat
ik wil."
,Wie is het?"
Wigson, Je kent hem im-
met of zonder voering laten maken. Indien
ze gevoerd worden, neemt men hier meestal
serge of half-zijde voor. Behalve de ge
kleurde soorten linnen zal men dezen zo
mer veel écru, kunnen zien dragen.
Op de mantels brengt men gekleurde
zijden kragen aan, die ovenals de vrije
gnineering met drukknoopen worden beves
tigd.
Mevrouw
Mijnheer
mers?"
Mevrouw: „Of ik hem ken; 't is nog
een oude aanbidder ;van me."
Mijnbeer: „Dat geloof ik -niet."
Mevrouw: ,,'t ls toch' werkelijk zoo. O,
wat vind ik het ^prettig, dat je hem ge
vraagd hebt; ik beri zoo verlangend hem
te zien."
Mijnheer: „Zoo?"
Mevrouw: „Ja, 'twas door een toeval,
dat ik niet zijn vrouw werd. Ik vind het
werkelijk heerlijk, 't Was zoo'n goedejon-
gen. Laat eens zien, ik,heb Karei Wig
son in geen vier jaar ontmoet."
Mynheer: „Zoo, nu, dan. zou het mij
niets verwonderen, als je hean de eerste
vier jaar nog niet zaagt."
Mevrouw (teleurstelling veinzend)„Hoe?
Ben je nu van plan veranderd; komt hij
nu niet eten?"
Mijnheer„Neen, mevrouw, hij komt
niet."
En mevrouw W„ die haar zaak.gewon
nen had, verliet, zonder iets meer te zeg
gen, de kamer.
WENKEN.
Het drogen van schoenen.
Men vult de natte schoenen op met
proppen papier, opdat liet vocht, clatzich
in de schoenen bevindt, in het papier kan
trekken, en het model ook beter bewaard
blijft, en zet ze dan op losse turf.
Men moet de schoenen nooit op de
kachel of in den oven drogen, daar men
dan kans loopt, dat het leer barst
Onderhoud van gepolijst marmer.
Eerst maakt men het marmer goed
stofvrij, en daarna wordt het ingewreven
met dunne witte of zwarte was, of met
een mengsel van 2 doelen absolute alco
hol en 3 deelen ongekookte lijnolie.
Is het marmer erg gevlekt, dan wordt
het eerst met lauw water of terpentijn en
daarna met was behandeld.
Frisch drinken.
Ofschoon lang niet iedereen in het be
zit is van een ijskast, behoeft men daarom
nog niet van frisch drinken verstoken te
zijn. Een zeer eenvoudige en toch afdoen
de manier om het bier, den wijn of eenige
andere vloeistof koel te houden, is, dc
flesch of kan in een natten doek te wik
kelen en ze dan op een tochtige plaats
te zetten. Het water in den doek zal
vei dampen door den luchttrek, en de
warmte voor deze verdamping zal onttrok
ken worden aan de vloeistof in kan of
flesch. Op even eenvoudige wijze kan men
boter 's zomers koel houden, door ze in
een goed gesloten potje met hengsel (of
touw cr om geslagen) aan de kraan van
de waterleiding tc hangen, en er voort
durend water over te laten druppelen.
MODE.
Het natte ongunstige voorjaar heeft de
dames langer dan gewoonlijk doen aarze
len om haar zomer-garderobo in orde te
maken; doch nu de maand Juni ons zulke
Warme dagen brengt, zien we ons ver
plicht, onze garderobe eens vlug en ter
dege na te zien en met het een of ander
aan te vullen.
Bovendien maakt men nu reeds plannen
voor de a.s. zoniervacantie, men overweegt
of men die aan het strand of in de bos-
schen zal doorbrengen.
Voor deze heerlijke dagen van ontspan
ning kunnen wij onzen lezeressen niets
beters aanbevelen clan een paar linnen
toiletten; ze zijn weinig kostbaar, frisch
en doelmatig in het dragen, zo kleeden
goed, en, wat nog het voornaamste is, ze
kunnen uitstekend gewasschen worden.
Wat deze linnen toiletten aangaat, zijn
de modellen geheel verschillend van die
van verleden jaar. Men zag toen geplooide
rokken, die de heupen nauw omspanden,
doch van onderen wijd waren. De man
tels werden zeer lang gedragen.
De linnen toiletten van dezen zomer heb
ben daarentegen korte jaquets, en de rok
ken, die met of zonder plooiengroepen zijn
ingericht, worden door patten, biais o£
banden als het ware bijeengehouden. Men
kan die handen van een afstekende kleur
linnen, of, zoo men wil, van foulard-zijde
nemen. Deze gar nemingen, welke damnet
druksluitingen worden ingericht, kan men
op verschillende japonnen gebruiken. Ook
voor de wasch is een dergelyke z.g. losse
garneering zeer aanbevelenswaardig.
Na hetgeen we over de moderne rokken
gezegd hebben, behoeft het zeker geen be
toog, dat een plooirok van het vorige jaar-
heel goed gemoderniseerd kan worden. De
plooien worden dan aan de binnenzijde op
een band gehecht, en wel zóó, dat men
er aan de buitenzijde niets van bespeurt;
men verdeelt over de geheele lengte drie
a vier rijen barrel. De onderste band moet
minstens 25 c.M. van den rokzoom worden
aangebracht om den gang niet (e belein
meren. Op dezelfde hoogte brengt men aan
de buitenzijde cle garneering aan. Als een
plooirok met smalle voorbaan is ingericht,
moet de garneerende band of biais aan
beide zijden van die voorbaan eindigen,"ön
daar met drie of vier knoopen, al naar
gelang van cle breedte der garneering, wor
den afgewerkt, zoodat men den indruk
krijgt, dat de band er los is opgeknoopt
De mantels ban men al naar verkiezing
EEN WARE GESCHIEDENIS.
(Vervolg.)
Ze gingen in een der grootste winkels,
waar Lida nog nooit geweest was. Ze
had zoo'n idee, dat mama het niet goed
zou vinden. Als mama eens een enkelen
keer taartjes met haar en haar zusje ging
eten, dan gingen ze bij een banketbakker,
w^iar 3 cents taartjes waren, die smaakten
evengoed en het was minder aanstellerig.
Maar dat was nu net iets voor Ans;
die deed alles zoo groote-menschenachtig
mogelijk.
Ze bestelde„w at gebakjes" en ook
nog voor elk een kop chocolaad met
room,
Lida trok haar even bij haar mouw'; ze
had 't gauw uitgerekend chocolaad
f0.30 den kop, 't stond overal met groote
letters aangeplakt, dat was al zestig cents
en Ans had maar f0.50. En dan nog de
taartjes.
Ans deed echter alsof ze 't niet merkto
en toen Lida er haar later attent op
maakte, antwoordde ze snibbig: „Bemoei
jij je der nou maar niet mee, ik trakteer!"
De ververschingen werden gebracht. Li
da vond 't toch wel deftig. De chocolaad,
met een dikke laag room er op, was ver
rukkelijk, en ofschoon ze zich stellig voor
genomen had, geon enkel taartje te eten,
liet ze zich door haar vriendin meeslee
pen om er drie te verorberen. Ze waren
dan ook eenig I
Toen de traktatie op was, kwamen Li
da's bezwaren echter terug; zo hadden
voor f0.90 versnoept on Ans had toch
maar 50 cents.
„Heb jij dan niets bij je?" vroeg Ans.
„Nu dat -is te zeggen, enkel de twee
kwartjes, die ik van avond, aan jullie
knecht moet geven."
„Dan geef je er maar één en leent mij
T andere 1"
„Ma zei, dat ik er twee moest jeven,
omdat ik de laalsto keeren, dat ik bij
je gegeten heb, ook al niets gaf."
„Nu, weet je wat, ik geef 't je vóór we
uilgaan van avond, terug, leen mij nu
maar één."
Lida vond 't vreeselijk, maar ze kon
haar vriendin toch niet in den steek' laten.
„Daar heb ie ze allebei; één is niet go-
yoeg. We hebben 90 cents verteerd."
„Laat dat nu maar aan mij o.ver?" en
heel parmantig naar voren gaande, zei
ze tot de juffrouw van de kas: „Als 't u
blieft, wilt u afhouden, juffrouw, {wee kop
chocolaad en drie taartjes."
„Je meent zes,", fluisterde Lida.
„Och, wel neen."
TDc juffrouw, die 't gehoord had, zei:
„O, '1 is anders gemakkelijk te zien., juf
frouw. Wij leggen er altijd een dozijn op
elk schaaltje."
„Ja, maar juffrouw!, °P bet onze lagen
er maar negen, ik telde ze dadelijk."
Dc juffrouw zei maar niets verder; ze
kende Ans en haar mama was oen uitste
kende klant, maar ze dacht or wel "t
hare van en Lida schaamde zich verschrik
kelijk.
'Slot volgt.)
