Zondag 26 Juni 1910.
No. 13338
II ion bestaat uit DRIE bladen.
il
63'" Jaargang
Eerste Blad.
LENTELIEFDE.
ik,
Reis-Abonnementen.
een Onderwijzeres
week,
tuld-
- on
der
i af
den
zijn
bij
Bericht.
BUITENLAND.
FRANKRIJK.
JS2.
1 zijn;
n ien-
isheid,
iange.
tracht
alge-
15.—
mgen
SCHIEDAMSCHE
Dezo courant verschijnt d a gel ijk's met uitzondering van Zon-en Feestdagen
Prijs p«r kwartaal: Voor Schiedam cn Vla ar din gen fl 1 25 franco
cost fl. 1.C5.
per post
uur
Prijs per week: Voor Schiedam en VI aard in gen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór
aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
een
11.
OU-
3n.
Zij, die zicli met ingang van 1 Juli
a,s, op de „Schiedamsclie Courant" abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
De administratie van do „Schiedamsclie
Courant" is gaarne bereid om tegen ver
goeding van porto's aan haar abonné's
die voor kozkn of langen tijd op reis gaan,
de Courant aan hun tijdelijk adres te zen
den.
Ook abonnementen voor den lijd van
een halve of heele maand worden gedu
rende het reisseizoen gesloten.
Aan de Openbare School C. te Schiedam
(Hoofd de heer A. BAAN), wordt gevraagd
niet akte unttige handwerken en vrije en
ordeoefenlugen
De aanvangsjaanvedde van f 550.wordt
verhoogd
voor de akte nuttige Siandwerken en vrije
on ordeoefeningen elk met f25.
voor de akte hand teekenen met f50.
voor de hoofdakte met f '200.en voor
2, 4, 6, 8, 10, 13 en 16 jarigen dienst bij
het lager onderwijs met f 50.voor ieder
tjjdvak en voor het bezit der hoofdakte boven
dien na 19- en 22-jarigen dienst bij het
leger onderwijs mede met f 50.voor ieder
tijdvak.
Sollicitatiën in te zenden aan het adres
van den Burgemeester van Schiedam, vóór
10 Juli a.s.
Schiedam, 25 Juni 1910.
hen kleinigheid, het onderzoek naar de
.geldigheid der verkiezing tol afgevaardig
de van dr. .Monprofit, heeft in deFransche
amer een lawaai ontketend, dat drie uren
achtereen duurde, en. zeer waarschijnlijk
°p een algemecne vechtpartij was uitgetoo-
pen, indien de voorzitter niet juist bijtijds
vergadering had gesloten, (icnoomde
eci Alontprofit, eeu tinks-repub. candidaal
- M°als men zich wellicht nog herin-
"e|t, in een verkiczingsrale meegedeeld
«.al onder hel ministerie-Cumhes hom ecu
nulerorde van regeer! ngswege was aange-
Wjen, mits hij aan zekere bladen een sub-
sube van 50.000 fres. schonk.
De heer Montprofit werd gekozen, maar
KItT.
6.
erk,
Roman uit het Duitsch naar
MARTE TIERS.
56)
y.f' van vragen werden door het hu-
611 de groote verandering die daar-
°°r m haar leven kwam, op den aohter-
m011 gedrongen, maar er waren er ook die
bleven.
Zoo gebeurde hot eens op een avond dat
Sjmen t-hec zaten te drinken, dat Eveli
\rong
ij cinricli geef mij nu eens antwoord op
vraag, waar ik al zoo lang over denk.
is eigenlijk liet Ik. AVnt denk jij daar-
k begrijp er niets van. Do mensche-
,v.„i Pei'soon 1 ijk 1 ieïdhet karakter verandert
seodg. Eveli Mngnu»sen van twee jaai'
en on Eveli Cauties, wat een verschil
dezelfde l'-*" ^llJ,sc'!on '"ri tooli bon ik het,
(ml!''11-'0'1 'u,d niet veel lust in dergelijke
n- rwijwnde gesprekken, maar hij wilde haai'1
geheel teleurstellen.
nn!i'1 Um mu's, dal is een geweldig zwaar
'«dcrworp dat je daar aanraakt."
ziin V worigeus zeer aangenaam dat
"alleen ro"w fuul ernstiger dingen dacht dan
ftn "min sson cn liefkozen. Zulke vrou-
1 "'ju er genoeg, maar er is altijd nog ge-
Prijs dor Advertentiën: Van 10 regels fl. 0.92; iedere regel moer
15 cents. Reclames 30 cent por regel, Groote letteis naar de plaats 'die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwa.at'd&n. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intere. Telefoon
j voor do Redactie No. 123.
i voor de Administratie No. 103.
die beschuldiging in hel vuur van den ver
kiezingsstrijd geuit, zou hom benouwen.
Men betwistte in verband met die uiting
de geldigheid van zijn veikiezing. De com
missie. van ondeizoek keurde deze welis
waar goed met 15 tegen 13 stemmen, de
Kamer evenwel verklaarde, ze Donderdag,
na een zeer stormachtige vergadering, nie
tig-
I oen het voorstel der commissie ter goi-
digs'oiklaring aan de oidc kwam, besteeg
de radicale afgevaaidigde Jacquier, die tot
de minderheid der commissie behoorde, bol.
spreekgestoelte om zijn standpunt te verde
digen. ,,De geheele tactiek van Montpro
fit verklaarde Jacquier, „was zijn radi
calen concurrent dr. Barrot voor le stellen
als uitsluitend partijganger van de politiek
rati Combes en te trachten de politiek
en den persoon van den gewezen premier
te bevuilen en verachtelijk te maken. En
Alontprofit is do perken le builen gegaan
door in een veikiezingsredo Combes te
beschuldigen hem een afgevaardigde te
hebben gezonden, om hem hel Legioen van
Eer aan te bieden tegen betaling van
50000 fr.es."
Toen hij vervolgens de gewraakte pas
sage uit het stenografische verslag der
veikiezingsredo voorlas, sprong plotseling
in het centrum de afgevaardigde Vandam-
mo op en riep:
„Ik heb ook bezoek van iemand ontvan
gen, maar die vroeg maar 30.000 fres."
Donderend applaus van centrum en rech
terzijde. De linkcizijde roept: „De naam!
De naam! Verklaar u nader I" Maar de heer
Vandamme zegt niet over de noodige pa
pieren te kunnen beschikken, kent den
naam van den gezondene niet. Thans is
het de beurt der linkerzijde voor ironische
opmeikingen, en de heer Vandamme ver
dwijnt.
De heer Jacquier, die nog meer op z'n
gemoed heeft, vei volgt de lezing van hel
stenografisch venslag. Jlij concludeerde ten
slotte. dat het geheele verhaal verzonnen
en dr. Monprofit derhalve een lasteraar
is. Deze woorden ontketenen de hartstochten
eeist góed en er ontstaat oen ongelooflijk
lawaai.
Oorverdoovend wordt het spektakel als
eenige opmeikingen, dal de zaak langs ge-
rechtelijkon weg dient ie worden uitge
maakt, den minister van justitie Baithou
op de tribune doen verschijnen. De rech
terzijde protesteert door tiómmclën op de
lessenaars tegen de inmenging van een mi
nister in den verkiezingsstrijd. Ten slotte
komt Barlliou toch aan het woord. Hij
zegt, dat wegens oen misdrijf als dat, waai-
van Combes wordt beschuldigd, oen aan
klacht had moeten worden ingediend. Alon-
piofit had dit verzuimd, en nu boeit de
minister zelf een officieus onderzoek doen
imlollen, waarover hij een document zal
voorlezen.
Hierop wordt het leven onbeschrijfelijk,
tien lechtsche afgevaardigden sein eeuwen
tegelijkertijd, dat de minister van justitie
een onwettige daad wil begaan, waartegen
-fjaithou, onder luiden bijval van de linkei-
zijde^. inbrengt, dal bij de volle veiant-
luelc aan vrouwen die zelfstandig denken eu
handelen naar hetgeen /.ij als waarheid heb
ben gevonden, hoe strijdig dat c>k vaak niet
gewoonte en conventie is.
lleinrich Cnndes ducht dat zijn vrouw nog
eens tot een zeer ginoten steun tooi* hem zon
worden, omdat zij graag ernstig was en
blijkbaar veel zelfstandig dacht. Ilij wilde
ook gaarne mot haai' pinten, mam* voorioo-
pig was daarvoor weinig tijd door zijn dmkko
werkzaamheid.
Ook nu stond hij op legde zijn sigaret
weg, boog zich over ham* om haar le kussen
en zei
„Komaan kind, ik moet mi eerst even
gaan."
„Moet je nu al weer weg," vroeg Eveli
wat teleurgesteld.
„Hot gehiksklokje is afgcloopen," zei hij
lachend, „daar kunnen wij niets tegen doen."
Eveli bleek allen zitten denken. Waarom
ging hij nu dadelijk weer weg zoo was hot
steeds. Die menschen waar hij nu heen ging,
konden immers best een kwartiertje langer
wachten. En hij had toch eerst wel even dat
gesprek met haar kunnen uitmaken en ham
vraag kunnen beantwoorden. Waarom moesten
die zieken toch altijd voorgaan bij haar?
Van den eersten (lag van bet huwelijk af
was het zoo geweest. Steeds had hij haast,
steedsmoest, hij weer weg juist als zij eens
rustig met hem wilde praten. En zij vroeg
zich af waarom hij toch altijd eerder ande
ren wilde helpen dan zijn eigen vrouw. Waar-
woordelijkheid aanvraagt voor hetgeen hij
doet.
Eindelijk kan hij or toe komen, het stuk,
houdende het antwoord op de aan Mon
profit gestelde vragen, voorlezen. Op al
deze vragen, n.I, voor welke zaken men
hem geldeiijkon steun had gevraagd, welke
bladen gesubsidieerd zouden worden, of
bij desbetreffende brieven kon oveilqggen,
had bij volgons dit. rapport geautwooid:
„Ik zal hierop niet antwoorden."'
Thans komt eindelijk Monprofit aan liet
woord. Hij gaat om de kwestie heen en
verzekert, dal marchandage in decoraties
iels algemeens is, maar den naam, waar
om bet der linkerzijde te doen is,
noemt hij niet. f Lij wil dozen mededee-
len aan den minister van justitie, aan
een cereraad uit de Kamer, maar vanaf
de trihuno zegt. hij niets.
Do linkerzijde maakt tumult, oorverdoo
vend tumult. Er is een lied ontstaan. Op
de wijs van de „Lampions" wordt ge
zongen: „Monprofit I Alonprofit. Les noms!
Les noms!..."
Het wordt een hallucinatie. De zenu
wen zijn tot het uiterste gespannen. Het
geringste incident kan aanleiding geven lot
een geregelde» veldslag. De voorzitter be
merkt hot. Onder geroep en geschreeuw
van de rechterzijde stelt hij voor, de de
batten te sluiten. Hetgeen geschiedt.
Ten slotte kan men overgaan tot stem
ming. Deze, die op naam geschiedt, hoeft
tot resultaat, dat de verkiezing van den
heer Monprofit mei 259 tegen 138 stem
men nietig wordt verklaard.
ïntusschen was deze op zoek naar den
minister van justitie gegaan en wildedezen
een couvert overhandigen, dat den zoo
heftig omstreden naam bevatten. De mi
nister weigerde. „Richt u tot de justitie,"
zoide hij. „Dat zal ik doen," luidde bet
antwoord.
Hetgeen echter niet zal geschie.den. „De
man, met. wien ik te doen had," zeide
Alonprofit, „is dood. Ilij laat een weduwe
en kinderen na. Ik wil geen onschuldigen
faten lijden. Ik zal dus niets doen en
niets zeggen."
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
voorgekomen onregelmatigheden ongeldig
werd verklaard.
Engeland.
Ter gelegenheid der viering van' s ko-
nings verjaardag, welke wegens den rouw
eeuigen tijd was uitgesteld, zijn niet min
der dan zeven verdienstelijke liberalen be-
vordeid tot baron van het vereenigd ko
ninkrijk. Tot de nieuwbenoemde peers be-
hooren o.a Sir Walter B. Foster, een be
kend geneesheer te Birmingham, die van
1887 tot in Febuiaii 1910, zitting had
in hol Lagerhuis voor Ilkeston, Sir Weet-
mnn Dickinson Pearson, ingenieur, hoofd
van de fiima S. Pearson and Son. die
o.a. den Blackweli-Umnel, de havenwerken
te Dover en den transcontinentale!) spoor
weg door .Mexico lieeft aangelegd, en Sir
Clnistopher Furncss, hoofd van eeuseheeps-
bouwfirma, wiens verkiezing voor het La-
goihuis onlangs wegens eenige daarbij
om had hij veel tijd voor anderen eu niet
voor haar?
En aan den anderen kant moest, zij altijd
maar klaar zijn eu rustig hem zitten op 1e
wachten als hij thuis kwam, dat had hij
graag, ja (hu beschouwde hij als een van
zelf-spiekend iets.
Zij oe 1de een zekere leegte en onvoldaan
heid. Dienstboden waren er verscheidene in
huis, zoodaat zij nooit veel te doen had, ja,
vaak zoo goed als niets. Daarover scheen hij
nooit te denkon
En vaak vroeg zij zich met zekeren schrik
af: Ilad ik het mij niet geheel anders voor
gesteld?
Eveli werd steeds opgewondener, zij stond
op en ging driftig in cle kamer op en neer.
Toen ging ze de kamer uit, nam mantel
en iioed en zei tegen de dienstmeisjes dat zij
tooi* enkele bootlsciinppen de stad in ging.
Eveli ging naar een boekhandelaar en
vroeg aan den ouden man achter de toon
bank of hij haiu*geen Iwr-k kont noemen
waarin zij de beginselen- der filosofie kon
fezen.
Dc man lachte in *zijn ba aid, bij had haar
liever een roman willen verkoopon, omdat
hij overtuigd was.dnt zij 'dien met meer ge
noegen zou lezen. AIaar hij moest zijn plicht
doen en noemde ham* dus Sehwongler's„Ge
schiedenis dor filosofie."
En nu volgde er een tijd van drukke sin-
die voor Eveli. Zij las, Jas en dacht cn
zij ging er naar verlangen dat Heinrich haar
F r a n kr ij k.
Dc staking van het spoorwegpersoneel
op het Zuidemet, zal waarschijnlijk spoedig
tot het verledene behooren, nu er onder
de stakende weiklieden oneeuigheid is uit
gebroken.
ITet stakingscomité van Draguignnn heeft
n.I. tot hervatting van den dienst besloten,
lei wijt dal te Toulon in dc staking wil
volharden.
Spanje en het Va ti ca an.
Minister-president Canalejas heeft giste
ren in de Spannsche Kamer verklaard, dal
de ministerraad zich bezig heeft gehouden
met de godsdienstkwestie. Hij had, zoo ver
klaarde hij, opnieuw aan den koning mee
gedeeld, dat de. regeering vast besloten is,
hare gedragslijn niet te wijzigen, en met
nadruk gewezen op cle goede gezindheid,
tegenover den Heiligen Stoel getoond.
Do regeering, zei hij verder, zal haar
democratisch en vooruitstrevend werk
voortzetten en de souvereiniteitspreroga-
tieven der burgerlijke macht handhaven.
Zij zal de inkrimping en beperking der gods
dienstige vereenigingon voortzetten. De on
langs vastgestelde besluiten inzake den
eeredieiist zullen niet gewijzigd worden.
Geen kabinet zal die kunnen intrekken, zon
der de beschaving aan te tasten. De re
geering beeft slechts één antwoord ontvan
gen op de twee door haar aan het Va-
tieaan gezonden nota's. -Zij zal antwoord
eischen op baar laatste nota.
Het protest van den Heiligen Stoel tegen
het besluit stond in geen enkel opzicht
in veihand met de onderhandelingen over
het Concordaat. Do politiek van het kabi
net tracht niet den godsdienst afbreuk te
doen; zij strekt slechts om het prerogatief
der nationale souvereiniteit de bovenhand
te doen houden. Canalejas zal aller mee
ningen eerbiedigen, maar de wet tenvolle
handhaven.
Uit den vreemde had hij talrijke aan
moedigingen en gelukwenscheti met zijn pro
gram ontvangen.
n o n g a r ij e.
De eerste bijeenkomst der nieuwe Ka
mer heeft onder veelbelovende omstandig
heden plaats gehad. Er werd zoo'n ont
zettend lawaai geschopt, dat ze in dit
opzicht voor haar voorgangsters in geen
in geen geval zal onderdoen.
Het toeval wilde, dat de voorzitters
zetel als gewoonlijk vóór* de verkiezing
van een president, werd ingenomen door
den 96-jarigen afgevaardigde Alarlarasz,
Roelheen van de Just-partij, dus tot de
oppositie beh'oorend. fn zijn begroetings
rede sprak hij de volgende woorden„Wel
kom zij ieder afgevaardigde, hiei gezon
den door den waarachtigen en niet-ver-
krachten wil des volks. Ik wensch tevens
mijn smart en verontwaardiging te kennen
te geven, nu ik waarneem, hoe de regee
ring haar overwinning slechts heeft be
haald door een wetsverkrachting,"
antwoorden zou op haar vragen en zijn mee
ning zou zeggen dan zou zij hem laten
gevoelen, dat zij óók gedacht en gelezen had.
Steeds dieper werd KveL's studie. Van
den eenen denker kwam zij lot den ander
steeds meer problemen doken voor haar op,
steeds meer raadsels En dan was er
weer een nieuwe groote denker, dien z.ij op
sloeg voor die nieuwe raadsels.
Toen kwam zij tor Kant, hij die tot den
kern van de raadsels tracht, ie komen. Kant
te lezen, was voor Eveli een openbaring.
Hoe diep was d- blik van Kant op de
vraagstukken waarvan zij tevergeefs een ant
woord had gezocht en waarop Heinrich geen
antwoord luid gegeven omdat hij geen tijd had.
Zij zat op tliaar kamer tc lezen en tranen
kwamen haar in de oogen, zoo schoon vond
zij do woorden van Knnt. Zoo ontroerd was
zij. dat zij niet iwiuerkte dat Heinrich thuis
was gekomen en loon hij binnen kwam, was
et* geen tijd meer om het boek weg te lier-
gen vóór hij het zag.
„Kind wat is dat,, buil je?
Eveli?"
Zij sprong op, sloeg haar armen om zijn
schouders en huilde zoo met het hoofd tegen
zij ti borst.
„Het is om om Kant, lleinrich
„Om Knnt Eveli? huil je om Ivant?"'
„Ju, ja om Kmit. Hij heeft alles zoo
klaar gezien. Hoe groot is de monsch,, Hein
rich Van nu af aan weet. ik veel meer, zie
ik alles veel duidelijker en eenvoudi;»"i*
Deze woorden en nog andere van de
zelfde strekking, door Aladarasz geuit, ver
vechten een ongehoord lawaai. De oppo
sitie juichte als bezeten, terwijl de re-
geeringsgezinden Woedende kreten slaak
ten en heftig protesteerden. Nadat Mada-
rasz een document had voorgelezen, mel
dende dat de koning heden, Zaterdag,
plechtig het parlement zou openen, werd
do zitting, een puur formeete nog wel,
gesloten. -
T u r k jj e.
Uit Saloniki komt het telegram, dat de
overheid lieeft besloten de onderwijzers,
die Grieksche onderdanen zijn, uit do
Grieksche scholen in Macedonië to ver
jagen.
Indien dit bericht juist is, bevestigt het
't vermoeden, dat, ook met het oog op
het feit, dat er, van oveilieidswcge niets
tegen den anti-Griekschen boycot wordt
gedaan, Turkije den ooilog met Grieken
land zoekt.
De anti-Grieksche boycot wordt met groo
te gestrengheid cn met zooveel animo
doorgezet, aldus seint de coi respondent
van de „Berl. Lok, Anz." te Konstanli-
nopel aan zijn blad, dat Grieksche zaken
lui, die gisteren reeds zeer tijdig sloten,
bevreesd zijn voor erge feitelijkheden.
De kopstukken der Grieksche zakenwe
reld aldaar hebben eergisteren bij den
Giiekschen gezant gewezen op het gevaar
lijke van den huidigen toestand, die nog
verergerd wordt door de omstandigheid,
dat de politie, ondanks anders luidende
instructies, de b'oycotters kalm! hun gang
laten gaan, die het Jong-Turksche comité
achter zich' weten.
De leider der Joug-Turken, Halil pasja,
verklaarde nog eergisteren, dat de boycot
niet anders is dan de uiting van den volks
wil do regeering had er zich niet mee
te bemoeien.
De schadeloosstelling, door Griekenland
aan Turkije verschuldigd naar aanleiding
van het jongste incident met het Roemeen-
sche stoomschip in den Piraeus, is vast
gesteld.
Naar uit Konstanliuopel wordt geseind,
verzocht de Grieksche regeering of de
Porte dit bedrag wil aftrekken van de nog
steeds niet betaalde schadeloosstelling, die
door Turkije aan Grieksche ondetdanen
Werd toegezegd, naar aanleiding van de
Anneniénnooider in 1896.
Kreta.
Naar van verschillende zijden wordt _ge-
meld, zal het Russische voorstel betref
fende Kreta (bezetting van liet eiland)
eerst dan tot uitvoering worden gebracht,
wanneer de door Engeland voorgestelde
vlootdemonstratie niet het gewensehte suc
ces heeft. Men verwacht echter thans reeds
vrijwel zeker, dat alles zonder moeilijk
heden zal atloopen.
Australië.
Op een te Melbourne gehouden vergade-
„ITeb je Kant gelezen?"
„Neen, niet heelemaa'. Ik heb het beproefd
hier z.io
Zij ging* naar haar boekenkast en wees
hem ham* boeken over filosofie.
„Kijk, kijk zal ik or van vertellen?
Het is wel zwaar, maar heerlijk toch om er
veel over te lezen..
„Nu goed ik zie bet al, dat je veel
hebt gestudeerd. Eveli kind, zeg mij eens,
hebt ge vroeger ook al filosofie gelezen?"
„Neen," zei zij verlegen en kreeg een kleur.
„Eerst sinds wij getrouwd zijn,
Eieli?"
„Ja." Zij zag dat hij zich erover verwon
dende en dit hinderde haar.
„ALuir je moet niet denken, dn* ik het al
leen ter wille vin jou gedaan heb," zei ze.
„AVel is het begin geweest, dat ik voelde
dat jij zooveel nicer wist dan ik, voel dat ik
niet begreep, maar daarna ben ik alleen voor
mij zelf gaan zoeken; om z.èlf te weten. Denk
niet dat ik het ter wille van jou deed."
„Neen,," zei hij, „dat donk ik ook niet."
Hij verbaasde zich er over dat zij blijkbaar
zooveel gemist had sinds hun huwelijk, zóó
veel, dat zij elders bevrediging had gezocht,
dat zij de wetenschap noodig had gehad om
iets te vinden dat hij lmar niet geven lutd.
Kr ontbrak eigenlijk niets aan het geluk
in liet huwelijk van Eveli en lleinrich dan
tijd. Er was zoo weinig tijd over om gezellig
samen te zijn en dat werd nog steeds erger.
(Wordt vervolgd.J
