63"e Jaargang Saterdag 27 Augustus '910 it No. 13391 "i ill.s1J1s Edela van der Eichen. Kennisgeving. Kennisgeving. Deze courant verschijntd ag el ij k's, met uitzondering van Zon- en Feestdagen Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardinecn 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, brengen ter kennis van de ingezetenen, dat op Woensdag 81 Augustus a. s, den ver jaardag van H, M. de Koningin a, de Bareaux ton Itaadlmlze, het Archief, alsmede het Museum gesloten zullen zijn en het Bureau van den Burgerlijken Stand (Schoolstraat 12) slechts geopend zal zijn van des 's middags '1212i/g uur; b. de Nassanstraat van 's namiddags 1—3 uur en de lange Nieuwstraat en de Tulnlaan van 's namiddags 36 uur voor het verkeer met rjj- en voertuigen zullen woiden afge sloten c de Flautage (hot plantsoen) van 's na middags 36 uur gesloten zal zijn d, ten 1 ure de bruggen en slat/en voor liet scheepvaartverkeer zullen worden geslo ten en de pont in de Buitenhaven zal wor den stilgelegd. Schiedam, 26 'Augustus 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. A. BRANTS. De Secretaris, v. LUIK, L.S Advcrtentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het bureau bezorgd zijn. b t Burean: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). niet al is, en de schoonzoon van vorst Nieo- hms, don koning van Italië mot zijn gemalin, koningin Helena, in de Montenegiijtischc hoofdstad aangekomen. De andere koninklijke schoon/,oon van den vorst der „Zwarte berg- gen Peter van Servië, is giotnmendc (huis gebleven, want hij gevoelt de vciheffing van zijn schoonpapa niet alleen als con persoon-i lijke kicnking, maar ook als een clwaisdiij- verij van z.ijn Groot-Servische plannen, welke van Belgrado uitgaan. Door de oprichting van een tweede stamverwant koningsschap krij gen die plannen een grootcn concunent, die des te gevaarlijker is, omdat de populai itoit van den toekomstigon koning onder do Ser vische bevolking van het Balkan-schiereiland veel groot-er is dan het ietwat gehavende aan zien van Peter Karageorgewitsj. Want Nikifa (Nicolaas) Pelrowitsj Njcgosj wordt in de lie deren der Servische Guslai'spelers als een na- tionalen held gevierd. orst Nikita is de laatse der Balkan- vorston, die de koningskroon krijgt, en uit dit oogpunt beschouwd, mag men hem deze rangvorhooging zekerlijk gunnen, hoewel ze niet geheel vrij is van een comisch bij smaakje. Geheel Montenegro telt niet veel meer dan een vierde millioen inwoners, en de koningstitel komt den hecrschcr van zoo'n onbelangrijk land in geen geval toe, nog ge heel afgezien van de representatiekosten in hel buitenland, welke het arme land bijna on dragelijke lasten zullen opleggen. Het ver moeden, dat de vader van deze gedachte niet te Montenegro en bij zijn vorst, maar daarbuiten is te zoeken, ligt derhalve vooi' do hand. Dit vermoeden, vindt ook behalve in de politieke constellatie op het Balkan- schiereiland oen zekere bevestiging in den toast, dien vorst Nikita hij het feestmaal Ier eorc van den koning der Bulgaren uit bracht. Daarin heette het: Voor alles, wat koning Ferdinand als monarch on staatsman voor zijn groot volk heeft gedaan, zeg ik God on Rusland, onze groote boschormers, dank. De ,,groote beschermer", de witte Naar te Petersburg, wien Nikita evenzeer dankt als God, zet ook thans den vorst, van Montenegro, wïon Alexander III eens den ,,oenigen vriend van Rusland" noem de, door zijn wil de ko ningskroon op het hoofd. In deze vriendelijkheid van den tsaar \oor Montenegro ziet men in Duit=chland een hak tegen Oostenrijk. Sen ie, toch ook een der Slavische broederen, is onttouw gewor den en heeft met Oostenrijk een handefever- ding aangeknoopt. Do troon van Peter Kara georgewitsj staat echter zeer zwak en wan nen de tsaar wil beklimt Nikita of zijn z.oon Danielo den Sorvischcn troon en Rusland heeft aan de zonen der zwarte bergen en de Grootservische dwepers onverschrokken voor vechters, die zich op zijn wenk op Oos tenrijk zullen weipen. De dynastie Pcfiowifsj Njegosj is de oudste dei tegenwoordige christelijke Balkau-dvnns- lioén. Ze werd door Daniel Pelrowitsj uit het dorp Njegosj gesticht, die in 1G97 wla- inrichtingen welke gevaar, schade ol hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, Gelet op de bepalingen der Hinderwet Brengen ter algemeene kennis, dat, aan gezien het deskundig onderzoek met betrek king tot hef verzoek van de firma P. MEL- G11ERS om vergunning tot oprichting eener d i s t i 11 e e r d e r ij aan de Lange Haven no. 76, kadaster sectie C no. 942, met 2 stoompompen, elk van 2 P. K., nog niet ge ëindigd is, de beslissing op deze aanvrage is verdaagd. Schiedam, den 25 Augustus 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd M. A. BRANTS. De Secretaris, v. LUIK, L. S. Schiedam, 2Cï Aug. 1910. MONTENEGRO. Don 2Ssten Augustus, dus ov ei morgen, zal tc Ccltinjc de proclamatie vau Moute- negio (ot koninkrijk plants lieblxm. Voor de plechtigheid, waarmee deze gebeurtenis zal gepaard gaan, zijn reeds de koning' der Bul- gmen, van wiens kioon do nieuwheid ook nog Roman naar het Duitsch van HEDWIG ABT, Prijs der Advcrtentiën: Van 16 regels II. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel, Groote letters naar de plaats 'die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven biervan zjjn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. voor do Administratie No. 103. dika (umtnbisH;hop) werd, want, Montenegro weid doot som ei ei ne aartsbisschoppen gcic- greid. Tot 1815 was de wereldlijke macht mot hot geestelijke primaat vereenigd en daal de whidika's ongehuwd moesten blijven, weid steeds een neef troonopvolger. Danielo l scheidde de geestelijke en wereldlijke macht en huwde. Tïii weid in 1800 vei moord en het, daar hij geen kinderen had, zijn tioon na aan zijn neef Nicolaas. Nauwelijks twee jaar na z.iin 11 oonsbest ijgi ng brak de oorlog uii met Turkije, waarin de kleine staot bijna was vernietigd, indien Oostenrijk niet tits- schcnbeido was gekomen. Deze oorlog maak te Nico'aafe bijzonder populair. Die populari teit weid noggiootcr in den oorlog van 187G. In 1878 veroverde hij de kastvcstingen van Antivari en Duleigna, welke hem door hot Congres van Berlijn werden gelaten. GEMENGDE MEDEDEELINGEN. moedden, dat het door de gioote werven was opgedragen. Overigens weet de „Neuo llamburgische Zeitung" mede te deeten, dat de arbei ders bereid zijn op bemiddelingsvoorstel len in te gaan, terwijl door de werkgevers alle bemiddeling wordt afgewezen. Men hoopt evenwel, dat voorstellen van auto* ritairen kant beter gevolg zullen hebben, aangezien de schade door de staking ver oorzaakt steeds grooter wordt en reeds een deel der opdrachten, die dc Duitsche weiven hadden moeien krijgen, aan Enge land zijn gegeven. 31) In z.ijn hotel gekomen, giec" hij naar pen en inkt. Hij zou dien kei el schrijven, hij zou hem rekenschap vragen van zijn brutale wooidon. Wat hij schrijden zou dat behoefde bij niet ooi -t tc overdenken. Toon hij zijn brief klaar had, begon hij terstond nog een tweeden. Hij wilde zijn zoon schrijven die had ook weer eens iecht op oen groot van z.ijn vader. Ook freule Van der Eichen zelf wilde hij nog schrijven. En laat in don nacht moest de kellncr do hiievon nog posten. Fioulc Van der Eichen zou weten dat zij nog niet van Christiaan Ifnvostrand af was. Hij eeiii dronken boer! Edela las, sfevat Christiaan TTnvcstrand schroef. Het schrijven deed haar pijnlijk aan. leder woord tioï haar als een gemeenheid, een smodelijken hoon Moest zo dit alles gelooven, kon en moest dit niet een wraakzuchtige leugen zijn? Neon, liet was waarheid, wat hij schreef, dat iedere bete, die Edela v. d. Eichen sedert ccti vol jaar nuttigde, het dak boven haar hoofd, ja zelfs dc klceren, die ze dioeg, lou ter aalmoezen waren van oen Ilavestrand. Haar handen trokken aan haar kleed, als of ze het in stukken wilde scheuren, alsof ze zichzelf in stukken wilde trekken. Zij, die sedert jaar en dag door Christiaan Nave- strand's zoon onderhouden en gevoed was! „Aan geld k'eeft geen smet, men bevlekt zich de hooggeborene handen er niet mee. Altijd maar aannemen, wat zich voouloet!" Zoo schieof haar Christiaan Ilavestiaiul. Zeker dacht hij, dat ze de bion kende, waar- uil liet geld voor haar onderhoud vloeide Ze dreigde een oogenhlik haar bezinning to veiliezen. Alles wat ze tot nu toe in haat- leven van Ila vest rund had ondervonden, was niets, nog niets in i ei ge! ij king met dit, met de/on ongehoordeu smaad. O, was het toch muur een leugen, wat lumr zoo ondenkbaar, zoo ouverdrugelijk scheen. Ze wankelde naar haar schrijftafel. Ze wilde nam haar notaris in Rothoncck schrijven* Maar misschien was die mee in het complot, (lij dacht misschien evenals Ha vest rand, dut geld altijd goed is-, van wien het ook af komstig is. Neon, aan hem zelf moest ze schrijven, aan Barnaul Ilavestrand, hem zijn vaders brief sturen en dc waarheid van hem vragen. Zijn adres wist zo weliswaar niet, maar ze kon den brief naar den notaris sturen, deze zou hem dan wel verder bezorgen. Tn vliegende haast bracht /e den brief zelf naar de post. Daarna keerde ze huiswnaits. Maar voor de huisdeur gekomen, keerde ze weer terug, 't Was haar nu te benauwd bin nen vier muien. Over de Hercules brug gekomen, ging ze den Tiergiuten iu en liep langs de meest af gelegen zijpaden. Een gedachte ging als vlammend vuur door haar hoofdwraak, over den smaad dien de zoon van Christiaan Ha- veslrnml linnr aangedaan hnd. Verbitleul wns z.ij tegen Bernard llnvestrand, duizend maal eiger nog als toon lui haar toegevoegd bad, terwijl bij baar zoo "bij den tuff greep, dat België. Voor de Brussclscho rechtbank zal zeer waarschijnlijk oen proces om 40 millioen worden aanhangig gemaakt. Den len Juli is het Belgische Koloniaal Bestuur begon nen met de uitvoering van een der her vormingen, die in den Kongo moeten plaats hebben. liet gold de invoering van han delsvrijheid en oogstvrijheid voor caout chouc en wel om te beginnen in het Ka- saïgebied. Tot dusver waren handel en oogsten in handen der Kasaï-Maatsoh'ajppij, die zich met 14 kleinere maatschappijen had vei bonden. Dit verbond /beweert nu, dat het door de nieuwe wet niet alleen benadeeld wordt, maar dat de wet boven dien in strijd is met het contract volgens hetwelk de Kasaï-Mantschappij nog gedu rende 20 jaar het uitsluitend monopolio in haar gebied zou bezitten. Op grond hiervan eisold do maatschappij van- den Belgischen Staat een vergoeding van 40 millioen frs., voor bel geval dat de Staat dc wet werkelijk ton uitvoer gaat leggen. De Staal wil oen procos vermijden en onderhandelt thans nog mol de direc tie dor maatschappij. D u i t s c h 1 a n d. Van de staking der Werfarhelders is het einde nog niet te voorzien, ze breidt zich integendeel nog verder nit. De groote Wer ven n.L trachten oen deel van haar werk aan de kleinere over te dragen, met dit gevolg, dat de arbeiders dier kleine Wer ven zeer op hun hoede zijn en tot sta king overgaan zooclia zij maar vermoeden met zulk con overdracht te doen te heb ben. Reeds hebben op verschillende klei ncre werven ecnigc honderden den arbeid neergelegd, terwijl op de werf Osterholz- Scharmbeek 200 aibeiders onmiddellijk werden ontslagen, omdat zij reparalieveik weigerden te verrichten, waarvan zij vei- dc toeken.-- van /ijn vingers daarin stonden: „Schaamt gij u niet da, schamen moest z.ij zich nu. Zij zou ster ven van schaamte, als zij zich niet op hem kou wreken. klaar hoe kon zij zicli wreken? Wederom met de zweep in de hand? Zou zo hem in 't gezicht slaan, een slag met do roede op zijn voorhoofd geven, dat hij zoo trotseh ophief toon hij zeide: „Er is ook nog een andere adel, ficuie Van dor Eichen. als die een wa penschild draagt." Zou z.e Zij kon het niet voldragen! Ilad hij dan niet geweten, dat hij haar de cryste vernede- ïmg aandeed, die men haar aandoen kon, die zii nooit, nooit weer te boven zou komen? Of was het werkelijk slechts medelijden geweest, deelneming voor de arme, door de heele wereld vet Intone wees? O]) een bank, die midden in liet groene bosch stond, was ze neergezonken. In 't dichte woud klonk een zachte meer lousing. Eon snik kwam plotseling uil Edela' hoisl. Zij sprong op. Mot veisclnikte oogen zag ze om zich heen. Om Godswil, nu niet wee- non, weg van deze eenzame, geheimzinnige plok, waar oen geheimzinnig stem tot haar dooi dringen wilde, die niets wist van nangc- danen smaad, een stem die niet om wraak schreeuwde, een stem waarvan -/.ij vreesde, dat zij ham- waanzinnig z.oti maken, als zo haar nog laiujoi hooide! Vau hel small'- pad, dal zich door hol kien polhout slingeule, ging ze naar de hoofdkam eu bleef daar besluiteloos staan alsof ai noch floei noch richting meer wist. Een wagen van de cleetiisehe tram ging haar vootbij, zij stamde dien na zonder te Denemarken. Op het congres der transportarbeiders, dat eenige dagen geleden te Kopenhagen is geopend, heeft de Berlijnschc afgevaar digde Muller betoogd, dat een inteinatio nale staking van zeelieden, zooals door de Engclscho vakvereeniging wordt voor gestaan, op het oogenhlik krankzinnig zou wezen en stellig voor de zeelui slecht zou afloopen. llavelock Wjlson en Benn Tillet, uit En geland, spraken hem tegen en handhaaf den hun plan van een staking, althans on der Engelsch zeevolk. Een voorstel, dat de zeelui zich zouden afscheiden van het internationale verbond van transportarbeiders en een eigen ver bond vormen, dat met het verbond van transportarbeiders in nauwe aanraking zou blijven, werd aangehouden. Spanje. Koning ALfons heeft Woensdag, terug gekeerd van zijn bui tenia ndsche reis, den ministerraad te Siui Scbastiaan gepresi deerd, Waarin o. a. over 'de verhouding tusschen Spanje en het Vatieaan werd gesproken. Minister-president Canalejas zette breed voerig dc goheele campagne der katho lieken tegen artikel 2 der Grondwet uit een, te beginnen met het bezoek der ka tholieke dames ten paleize en eindigend met do heftige taal, die van af vele kan sols tegen de regeering wordt uitgeslagen. In het tweede gedeelte der zitting deed Canalejas mededeeïing van een telegram van den markies de Gonzalez, waarin de verzending gemeld werd van oen nota van het Vatieaan, in antwoord op 'do laatste nota der Spaansehe regecring. We gens haar lengte vond do markies liet niet raadzaam do nota over te seinen. Italië. In een zitting van den ministerraad heeft de directeur-generaal van den gezondheids dienst verklaard, dat de cholera geen voortgang nam en de toestand zich ver beterde. De ministerraad stond 900.000 lire toe tot leniging van den nood door do epidemie veroorzaakt. Vervolgens hechtte de raad zijn goedkeuring ,aan de uiteen zetting van de buitenlandsche politiek door Italië gevoerd, welke de minister van bui tenlandsche zaken gaf. De minister zal binnenkort een ontmoeting hebben 'met graaf Aebrenthal. Turk ij e. De commissie van onderzoek inzake hel complot tegen de regcering heeft haar ver slag aan den krijgsraad verzonden. De com missie heeft 45 per0onen, die nu in hech tenis zijn, sc.hu dig bevonden, o. W. dr, Riza Nour, lid van de Kamer, diens vrouw en de voortvluch ,ige Kemal bei. Verschei- denen, die onscluldig waren bevonden, zijn vrijgelaten. Vereenigde Staten. ■Roosevelt heeft zijn eerste redevoering voor de aanstaande- campagne te Uticn, do woonplaats van vice-president Sherman, gehouden. Ze was een aanVal tegen Sher man, welke volgens de „Matin" met een schitterende overwinning werd bekroond. Roosevelt sprak in eer. openlucht-ver gadering voor ongeveer 10.000 boeren en wensehte den senator Davenpoit, een ge slagen vijand van Sherman, geluk in de volgende bewoordingen: „Ik acht mij ge lukkig op de tribune den senator Daven port tc zien, Want de eenige politiek waar van ik boud is die, waarin het betame lijke zi paart aan het succesvolle. Do beste manier voor een politicus om zijn partij te dienen is daadwerkelijk de be langen van het volk te dienen. En daar om ben ik bliji den heer Davenport hier te ontmoeten." Het enthousiasme, dat Roosevelt's op treden veroorzaakte, was onbeschrijfelijk. Vrouwen en kinderen applaudisseerden als i azend. Zijn tournée zal, volgens het Pa- rijsche blad, een ware triomftocht wor den. Alles doet gelooven, dat Roosevelt er in slagen zal do geheele repuhlikeinsclie partij om zich te yoreenigenin elk ge val schijnt dc positie van de „oude garde" vxij hachelijk. De vrienden van Roosevelt te Saratoga pogen thans een speciale vergadering, nog vóór de eerste verkiezingen, bijeen te roe pen, waarin dan Sherman eenvoudig als tijdelijk voorzitter geschrapt en Roosevelt in zijn plaats benoemd zou worden. Zij ickenen hiervoor op een meerderheid van ongeveer 32 stemmen. Sherman had, gedurende Roosevelt's op treden te Utica, dc stad verlaten. Hij. laat zich over niets uit en schijnt zich reeds als verloren voor het politieke leven te beschouwen. De „Evening Post" meent te kunnen ver klaren. dat de Amorikaansche Tariefcom missie vóór December 1911 geen wijzi gingen in de tegenwoordige tarieven zal kuimen voorstellen. v.eten wat ze zag. Toen schrok ze op van iemand die haar groette. Zij keek om en zag giauf Tauern voor zich staan, llij moest uit de elcctrische tram ge komen zijn. „Zoo, Ironie, is hel mondje van gisteren u goed bekomen?" \roog hij hofiijk, maar wilt oppen lakkig. „Noen, meneer de graaf." 't Liefst had ze l.em toegeroepen hoe heleedigd zij zich ge- i oelde. „Niet? Heelt de Taanhuuser u in den dioom gestoord, of het veelbewogen slot in het hotel u ontstemd?" vroeg hij langzaam. „Wat ging u dien dronken boer aan?" „En -- als hij mij nu vvèl eens aan ging?" Zij kou dit gezegde niet onderdrukken. Zijn oogon zagen haar doordringend aan. „Zullen we verder gaan?" vroeg hij kort. Mechanisch ging ze een paar schreden ver der, maar bleef weer staan, toen hij plotse ling vroeg: „Denkt u nog wel eens aan on ze ontmoe ting op de steile rotsen?" Verdiepte hij zich nog wei eens daarin? vroeg Edela zïeh af. Waarom vroeg lui dat nu, op dit oogenhlik? Haar stem klonk scheip, toon ze ant woordde „Ja, ik denk er nog wel eens nnn." Het scheen toen. nis kou hij haar zijn lei ding aanbieden, op het gevaarlijke pad. „Wat betcekenl de/e vraag?" „Ik wou mij ter uwer beschikking stellen, freuie Van der Eichen. zoo |r zich een weg voor u opent, dien u niet alleen kunt of dm ft bewandelen." Uit deze woorden klonk meer dan ze uit spraken. „Wat weet u van mij?" vroeg ze. „Ik weet zoo vut alles, wat er van u te we ten is, Edela van der Eichen." Beteekendc dat, misschien, dat hij ook wist, wilt ze zelf pas heden wist? Was de heele wereld daar misschien al van vervuld? Schreeuwde Christiaan Ilavestrand het in alle winden uil en zij alleen had daar geen vermoeden van? Toen raakte Tauorn zacht haar arm aan. „Kom, ga mee freule, wij hebben beide dezelfde behoefte: den koristen weg te nemen on dan eeref te ontbijten." Ze zag hem aan als verstond ze hem niet. Hoe meende hij dat, vroeg zij zich af, wilde hij met lumr in een restaurant, gaan? Zij schudde het hoofd. „Neen, graaf." „ïk ga langs den koristen weg naar huis. Fieulo Vau der Eichen. dool u dat niet? Kom nu toch mee, daar steekt toch niets in, als u mij veroorlooft in uw gezelschap te gaan ontbijten." Ondanks den hoogmoed, die uit zijn woor den klonk, zag ze hem in liet lachende gezicht. Maar voor zij een wooul tot antwoord had gevonden, knikte lnj en zei: „liet is werkelijk niet ver, in een paar minuten zijn we iu Chailottenhof. Wees toch geen kind, freule, en kom mee En Edela liep werkelijk nnn zijn zijde moe. Dat hij zoo over haar beschikte, rleed haai goed. Ook de hoogmoed van zijn koud gezicht deed haar goed. Wat hij ook van lumr mocht weten, van haar oogonblikken vau zwakheid kon hij niets vermoeden. Dat ze dit plotseling duidelijk gevoelde, maakte hom opeens sympathiek voor haar. (Wordt vervolgd,J MEDAMSCIHE COURANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1