63'*" Jaargang.
Zondag 11 September 1910.
No. 13403
Tweede Blad
Een Chineesclie methode.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en. Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en V Paard in gen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65. -
Prijs per v/eek: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke^ nummers 2 cent.
Abonnementen.-j/orden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent por regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per adverfcr'ie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intcrc. Telefoon
voor de Redactie No. 123.
voor de Administratie No. 103.
Openbare Herhalingsschool
voor Jongens.
Aanmelding van leerlingen, die gewoon
lager onderwijs genoten hebben, voor den
a.s. cursus, waarop land- en tuinbouwkun
dig onderwijs kan verkregen worden,
moot geschieden' op werkdagen, bohaIvo
dos Zaterdags, vóór den 13en Septem
ber a.s. bij het hoofd dier school, in het
gebouw van school F, aan do Broers vest
no, 60,i des avonds tusschen 7 en 9 uur.
B. VAN BOCHOVE.
Openbare Herhalingsschool
voor Meisjes.
Aanmelding van leerlingen, die gewoon
lager onderwijs genoten hebben, voor den
a.s. cursus, moet geschieden op werkda
gen, behalve des Zaterdags, vóór den 13en
September a.s., bij het hoofd dier
school, in het gebouw van school II, aan
de Schoolstraat „no. 10, dos avonds tus
schen 6Va en 8 uur.
J. A. VA'N DER POEL.
Verhoop griendgewas,
'zijn voornemens op Donderdatg 2 2
September a.s., des namiddags "ten 2
ure, ten Raadhuize hij inschrijving te'ver-
koopen:
5 HA. 4-jarig griendgewas.
De voorwaaiden van verkoop liggen ter
Gemeente-Secretarie ter inzage en zijn al
daar verkrijgbaar.
De gezegelde inschrijvingsbiljotten moe
ten in gesloten enveloppe, waarop oen aan
duiding, dat zij een insehiijvingsbiljet. be
vat, vrachtvrij' worden ingeleverd in de
ten Raadhuize aanwezige gesloten bus
vóór of op 22 September a.s., des mid
dags 12 uur.
Aanwijzing der perceolcn op Zaterdag
17 September a.s., van 9 tot 12 en van
P/s tot dl/o uur, to beginnen bij do bosch-
waehtorswoning aan den West Franken-
landschen dijk.
Nadoro inlichtingen zijn iedere» werk
dag tusschen 9 en 10 uur to verkrijgen
ten kantore van don opzichter van hot
Grondbedrijf, Korte Haven 33.
Tn een vorig artikel stelden wij bepaalde
lijk ten aanzien van het doktcr&beioep de
viaag, hoe men zulke beroepen handhaaft als
nobile officium, als beroep dat niet vooral, of
uitsluitend om de geldwinning wordt uitge
oefend.
Wij hebben hetliaaldelijk met ingenomen
heid geconstateerd, dat de medici zelf over
tuigd zijn van de wenschelijkheid, dat hun
beroep niet vooral geldmaker!] worde. De
dokter wenseht behandeld te worden als man
van aanzien, ais verbouwd en hoogstaand
raadgever, niet ais handelaar in adviezen.
Terecht worden in medische kringen krachtig
afgekeurd praktijken, als wel in Parijs en
Berlijn zijn. voorgekomen, waaruit bleek, dat
men daar exhoi bitante ïekcningcn schreef en
niet zelden colporteurs uitzond, om zieken
op te vangen en naar het spreekvertrek van
den dokter te geleiden.
De medici gaan verder. Zij keuren het uit
drukkelijk af, dat men door ndverteeren of
het plaatsen van groote borden gebruiken in
voert, die in den handel met goed succes
worden toegepast.
Op xiclizelf zou die afkeuring ons begrijpe
lijk voorkomen, indien het er hier op aan
kwam eik uitwas van commercialisme direct
bij zijn verschijnen af te snijden. Doch zien
wij wol, dan is het commercialisme er al
lang en bereikt men door dit verbod alleen,
dat de commeicieelc neigingen van Hippo-
krates niet al te veel in den kijker loopen.
En is dit zoo, dan bereikt men met dit ver
heimelijken hetzelfde wat men er in den regel
mee bereiktmen onderdrukt de naïve, open
bare, zuivere concurrentie en werkt tegelijker
tijd minder opvallende, minder goed te con -
troleeren en daarom niet zelden „onzuivere"
concurrentie in de hand.
Tntusschen al bewonderen wij niet de
wijze, waarop het artsendom hier uiting
geeft aan zifn afkeer van commercialisme,
het is 'een, gelukkig verschijnsel dat in de
medici zoo'n sterke overtuiging is, dat dit
commercialisme een kwaad is en dat het
dokteischap als nobile officium gehandhaafd
behoort te worden.
Doch hoe behoort dat te geschieden?
Herhaaldelijk heeft, men betoogd, dat de
specialisten die commcrciccle neigingen heb
ben opgewekt. Tlior toch verdwijnt do ver
trouwelijke verhouding tusschen medicus cn
patient, hier is alleen een zakenverhouding.
Do specialist verdient in vele gevallen vrij ge
makkelijk vrij veel en wordt dus haast als
vanzelf handelaar.
Er is tegen deze beschouwing wel iets in
te brongen. Doch over het geheel schijnt zij
juist.
"Moet men dan wonschen, dat het specin-
listendom wordt afgeschaft?
liet is mogelijk. Doch wij vree zen dat zulk
een wcnscli „vroom" zou blijven.
Liever redde men van hot nobile officium
wat te redden is. .En dat is gelukkig veel,
dat is „de huisdokter".
Velen, vooral in Duitschland, zoeken hiel
de oplossing, maar meer in het ambtenaren
dom. Verzeker den medicus een vast Iractc-
ment van staatswege en hij /,a! handelaar af
wezen. Doch hij zal ambtenaar geworden zijn.
En wat in dezen grooter kwaad is, hande
laars- of ambtenaaisgewoonten, het is niet
zoo zonder meer uit te maken. Docli veel lie
ver houden wij den toestand zooals hij nu is,
dan dat wij alle medici ineens ambtenaren
zien worden. Wij geloovcn dan ook, dat er
met een minder radicale herwinning grooter
vei belering is te verkrijgen. En die minder
radicale hervorming, komt nu eens niet uit
sluitend uit Duitschland, doch die zien wij
nagenoeg tegelijkertijd in een Engelsch, een
Fiansch en een Duitscli blad aanbevolen.
De artikelen zijn, ook in hun hoofdbe-
toog, niet gelijkvormig, doch daarop komen
ze toch allen neer, dat zij de groote fout van
do tegenwoordige positie vinden in de betaling
per visite.
Het mensehdom is realistischer geworden,
men gelooft niet algemeen meer aan dat nobile
officium en vandaar dat men den dokter
langzameihand is gaan beschouwen als een
rekenautomaat, die telkens een gulden (of
moor of minder) verspringt, indien hij aan
de voordeur gebeld heeft.
Daaruit vloeit tweeërlei kwaad voort. De
doktor wordt niet meer vertrouwd, men denkt
licht, dat hij maar visites maakt om meer te
vei dienen. En de patiënt benadeelt zichzelf
dooidat hij den huisdokter zoa lang het maar
kan thuis laat en, dezen medicus niot de ge
legenheid geeft prophylaktisch zooveel werk
zaam te zijn als hij kan cn den patient pliv-
sisch en psychisch te observceren. Voor den
eonseientieuzen en fijngevocligcn medicus
vloeit bovendien uit die overwogingen aller
lei onaangenaams voort, dat niet strekt 0111 de
ingenomenheid met zijn beroep te veihoogen.
In elk geval behoort dus de betaling nor visite
te vervallen, behoort men liet erop toe te leg
gen een andere wijze van betaling te volgen,
b.v. een betaling van een vaste som ineens,
zonder berekening van visites.
Nu is het wel curieus, dat wij in de drie
door ons genoemde bladen dezelfde methode
aanbevolen -vinden om al die bezwaren te
ontgaan. Die methode is de Chineeschc,
zij is althans op de Chineesclie geinspirecid
cn bedoelt den maatstaf van betaling voor
den dokter te vinden in liet vermijden van
ziekte.
Hoe dat precies zou moeten gaan, daar
over laat zich velschillend donken. Er is hier
meer dan één systeem mogelijk. Doch daarin
komen zij overeen, dat geheel naar de mo
del ne begrippen liet zwaartepunt gelegd wordt
op de prophyluclische, de hygiënische weik-
zaamheid van den doktor. TTii krijgt belang,
niet bij uw ziekte, docli bij uw gezondheid.
Hij geeft dus uit eigen beweging raad hij
keu/c van woning, van vocding-miiddrion, hij
de opvoeding van kinderen. Hij wacht niet
totdat hij genepen L. hij komt geregeld
van zelf. Zoodra ziektever-ehijn-eien zich
vooidoen, vertoont hij z.ich en komt bcih.ial-
dclijk om te trachten complicaties tc doen
uitblijven. Uw belang en mijn belang loopeu
parallel. Aroor wantrouwen is geen plaats
meer. E11 al verdwijnt zoodoende met één
slag elke gedachte aan geldeeulicnen. liet
hatelijke commeicialismc komt als vanzelf op
den achtergrond. »a
Dam bij komt dan nog, dat deze regeling
\oor de overgroote meerderheid der patiënten
een gelijksoortig vootdeel heeft als elke ver
zekering. T11 jaren van gezondheid betaalt
men zijn premie. Doch komt de ziekte, dan
heeft men niet liet bezwaar, dat naast alle
uitgaven voor geneesmiddelen, \erpleging,
voeding, enz. enz., (en tegenover de ver
mindering dor inkomsten) ook nog korot een
"hooge doktei «rekening. Want in zulk een
jaar zal jui,-l do doktor-rekening laag zijn.
Ziedaar de \ooigesteldo henoiming. Wij
kunnen niet dadelijk beoouleelen, of zij ook
niet cinriige bezwaren zal opleveren en of zij
in de praktijk gemakkelijk zou zijn in te voe
ren. Maar vel schijnt zij ons in zooveel op
zichten aantrekkelijk, dat zij een opzettelijke
overweging ten volle waard is.
XJit de Pers.
De politieliond.
Uit het Duitsch.
Onze kustverdediging.
Tn een beschouwing aangaande de regee-
ringsvooi'stellen inzake de kust,verdediging
betoogt de „Zutph. Cl." in verband met zin
spelingen in den laahten tijd gedaan, dat in
dien langs diplomatieke» weg door de Duit-
sclie regeeiing bij de onze er op is aange
drongen 0117e kustverdediging, met 't oog op
zulk een eventueelen aanval, kiachiig te ver-
Merken en die handlang zoo stelle is geweest,
dat do Nederlandsclie regeering gezwicht is
en de nu vooigestelde maatregelen heeft
ontworpen zij, met een beroep op onze na
tionale fierheid, verwerping der voorstellen
zonder eenig pardon den plicht van ons Par
lement acht. "We zouden, naar de meening
van het blad, werkelijk nis natie wel diep ge-
zonken wezen als we, allerlei veidragen en
Jt gansche volkenrecht ten spijt, door een of
andere buitenkmdselie mogendheid geprc-st
konden wmden onze nationale verdediging
vazal-laat van onzen Oo&tclijken nabuur
doch liever intens ondeidanig te verzoeken
in het groote staatsverband van Duitschland
Ie worden opgenomen, met al zijn hinderlijke
vetten, welke lijm echt ingaan tegen ons
volk-karakter, dat leeft en gedijt in de vrij
heid.
Laat veiklaait hetde Volksver
tegenwoordiging, alvorens zich met de
technische details van 't wetsontwerp in
te laten, zichzelf, en daarmee tevens aar.
't land, de volstrekte zekeiheid verschaf
ten, dat dc aanneming van dit ontwerp
niet is de ïegularisntie van een ons door
üuitscldand opgelegd bevel.
Laat vooraf zonder eenig voorbehoud
vaststaan, dat cventuecle verwerping- van
"t ontweip 0111 technische of ftnancieele
beweegredenen, niet gevolgd kan worden,
door een bedreiging van de Duitsche Re
tt i.in het adres van den Nederland-
sclien wetgever, om al-nog tot stand te
brengen wat hij pas geweigerd z.ou heb
ben: 40 nullioen besteden voor zijn kust-
veidediging.
Kan dc Tweede Kamer op deze pun
ten niet volstrekt genist gesteld worden,
kan haar niet de meest afdoende verze
kering worden gegeven, dat wie weet voor
geheime ondershandsche beloften, welke
„entente" of welke bedreiging ook, niet
tot de indiening van dit ontwerp hebben
geleid dan zou verwerping van 't ont
wei]) eerst recht de plicht zijn van een
vertegenwoordiging, die handelend moet
'111 naam van 't volk.
Want ons volk heeft zijn onafhankelijk
heid liet. Hel wil daar, overtuigd, dat
't niet andere kan, gaaine offers en zelfs
gioote offers voor bi'engcn. Maar dan
moet 'f in easii allereerst weten, dat de
gevraagde uitgaven beter besteed kunnen
worden aan doode weetmiddelen dan aan
lovende strijd krachten, dan moet 't voor
al de zekerheid hebben dat dit alles ge
schiedt niet voor de handhaving van een
onafhankelijkheid in naam, maar inder
daad tot handhaving van ons zelfstandig
volksbestaan.
in beteren staat te brengen. Zoo we
geeft
De bewoners van het kleine dorpje aan
den Ha vol verkeerden in een toestand van
buitengewone opgewondenheid. Alweer had
er èen van die gruwelijke daden plaats
gegrepen, die hun ooispiong vinden in de
de laagste hartstochten van den mensch
en die slechts uit roofzucht, haat en wraak
kunnen geschieden. Een der rijkste jonge
lingen van het dorp, een drie en twintig
jarige zoon van den schout Frederik Vol
lert, was sedert vijf dagen spoorloos ver
dwenen. 's Zondagavonds was hij nog in
de herborg geweest, had daar eerSl ge
danst, daarna gespeeld en was eindelijk
tegen middernachtinet een goedgevulde
beurs alleen weggegaan. Den volgenden
morgen was hij nergens te vinden, maar
achter het erf van zijn vader ontdekte
men met ontzetting een klein plasje bloed
op den harden biaiinen bodem cn daarnaast
een scherp keukenmes, dat met bloed be
vlekt was.
Frederik Volleit was dus het slachtoffer
geworden van moord en roof. Dit vermoe
den werd zekerheid, toen bleek, dat hot
bloed, dat naar Berlijn gezonden was om
onderzocht te wórden, werkelijk menschen-
bloed was. Iedereen in het dorp was
van hot drama vervuld, cn iedereen werd
beziggehouden mot de vragen: Wie is de
moordenaar? En waar heeft do onverlaat
het lichaam van hot ongelukkige slachtof
fer gelaten?
Daar zelfs d<? geringste aanwijzing ont
brak om eon antvvjoord op deze heide go-
wichtige vragen te vinden, nam de politic
haar toevlucht tot oen juist in den laat-
sten tijd met veel succes beproefd middel
0111 den misdadiger op h'ct spoor te komen.
Als een loopend vuurtje verspreidde z.ich
het gerucht, door het dorpEr zal een
politic-hond komen 1 De bekende Bcllo, die
hier en daar dikwijls mot fabelachtige zo-
keiheid en snelheid misdadigers heeft op
gespoord 1
Jong en oud was op het erf van den
schout verzameld, toen de politie-diena-
ren met Bcllo, die door een slreng-iiitz.ien-
den majoor aan een touw werd vastge
houden, op do plaats des onheils versche
nen. Moeders droegen haar klêi..ste kin
deren op den arm; grijsaards cn oude
besjes steunden op hunne stokjes, maar
gekomen waren zij toch' zulk een ge
beurtenis moesten zij in hun spoedig ein
digend leven toch' nog meemaken. Aan
de achterpoort van zijn erf stond bleek
maar kaarsrecht de boor en dorpsschout
Willem Vollert, dc voider van den ver
moorde. Iljalf-nieuw'sgicrige, halt-schuwe
blikken werden op hem geworpen. Maar
veel -aandacht had men heden niet voor
hom over.
Spoedig wendden zich aller oogen blik
semsnel weder n,aar Bello. Den ruigen,
moedigen verkenner met den half-gcopon-
den wolfsmuil werd do blocdplek op den
grond aangewezen. Ecnigo al te brutale
dorpelingen, die te veel paar voren ge
komen waren, werden door do politie ach
teruit gedrongen. Bcllo rook aan de opge
droogde bloedplas, stak daarna don neus
in den wind en snuffelde weer langs don
grond. Hij w,as nu losgelaten en )con dus
vrij liet spoor volgen; En hij scheen hol
reeds te weten, want plotseling rende hij,
nog steeds langs den grond snuffelend,
weg, rechtstreeks naar de deur 111 de rich
ting van het erf van het keuterboertje. Een
plotselinge schok ging er door de omstan
ders, do politie-agenton volgden met ge
spannen aandacht het dier op den voet. De
kleine deur van de schutting werd voor
den hond geopend. Op het erf zelf aange
komen, scheen Bello even te aarzelen.
Toen ging hij een paar stappen zijwaarts,
liep echter terug naar do deur en ver
dween daarna in dc richting van het huis.
De opgewonden dorpelingen waren niet
meer te houden,, zij drongen dicht tegen
de omheining van het erf van Ludcrs aan
en rekten zich' zoover zij konden. Zij za
gen don hond tegen de huisdeur springen,
dta majoor opende die voor hem en toon,
nog voor dat Bello naar binnen was ge
gaan, vloog Rosa naar builen, liep het
dier voorbij naar de pomp cn klemde zich
daaraan bevend vast. Onmiddellijk volgde
Bello haar, besnuffelde haar oen oogen-
blik en begon toen woedend tc blaffen.
Eenoogenblik was alles doodstil, toen
begonnen do dorpsbewoners, wild door cl-
daar te roepenDie Rosa 1 Hoe is het mo
gelijk! Dat?zachte, stille ding! Maar natuur
lijk, men had juist nooit gewctoiï, wat er
in haar zat, juist omdat zij zoo stil, zoo
gesloten was. Zeker was or iets tusschen
haar en Frederik gebeurd. Dien laatsten
Zondagavond hadden zij nog woorden met
elkaar gehad. Neen maar, hoe was het mo
gelijk, dat nog niemand daaraan gedacht
had? Toen liad hij nog met do dochter
van Muller gedanst cn was Rosa naar
huis gegaan." Zoo was 't geweest. Zeker
had zij toen op hem gewacht 0 gruwe-
het tc kennen voor dergelijke dreigemen
ten ooit zouden zwichten, ware hot met ons
eigen volksbestaan gedaan. "Want kreeg
Duitschland werkelijk de bevoegdheid ons
ooi' tc «c li rijven. hoe we onze kusUerdedi-
ging moeten inrichten, dan zou mm Engeland
evenzeer hoi recht toekomen ton deze weer au
derc eischen te «tellen. Maar lieten we alleen
Duitschland o\or ons eonimandeeicn, elan
ware het maar \ei«rnmligöi* en eenvoudiger
tevens, niot tc beginnen met te spelen voor
lijk, vrccselijk, zoo'n jong, teer, lief meisje
cn 0011 moord uit jalouzie.
Dc commissaris van politie ondervroeg
Rosa.
„Gij zijt dc dochter van den bewoner
van deze booidoiij, Rosalie Ludeis?
Een nauwelijks zichtbaar knikje was het
antwooid.
„Weet gij iets omtrent hot verblijf van
Frederik Volleit?"
Een slil/.wijgen volgde.
„Antwooidt mij of gij weet, wat er van
den vermiste geworden'is," herhaalde dc
commissaris streng.
Ahveor geen antwoord.
„Gij ziet toch, dat zij het weet.'
schreeuwde nu de schout, buiten zichzelf
van smart en toom. Toen kwamen do
ouders van Rosa er bij. Zij hadden tot nu
toe, verlamd van schrik on ontzetting, toe
gekeken. Nu waren zij weer tot zichzelf
gekomen,, al begrepen zij 't rechte niet
Met geweld moest dc politie en de schout
legen dc beide ouders optreden cn hen
ernstig aanmanen zich' kalm te houden
Rosa was naast de pomp ineen gezakt cn
bedekte het gelaat met do handen. Zij
werd door twee politic-agenten bewaakt
Toen moest Bello opnieuw ruiken, om Fie-
derik's lichaam of lijk op te sporen. Men
had, nadat hij verdwenen was, de geheele
omgeving nauwkeurig atgczochl, maar hij
kon toch nog wol ergens begraven liggen
Bello zou hem zeker wrél weten le vinden
Do kranige hond scheen ook wcikelijk niet
te twijfelen, ilij ging donzclfden weg zij
waiuts, die reeds eeuler van een kleine in
geslagen was, weer.op en liep op de deur
van een kleine houtschuur löe. De politie
agenten keken elkaar aan. Zoo dichtbij
BINNENLAND.
Yan liet Hof.
Z. K. H. Prins Hendrik zal Donderdag
22 dezer een bezoek brengen aan Nederl.
Metliay.
Het bezoek van het Belgische Koningspaar.
liet „Ildbl," v. Antwerpen" schrijft:
..Men verzoekt ons to doen uitschijnen,
dat, volgens de aan het hof der Nederlan
den licei'schonde overleveringen, de heil-
dionken, die gedurende het koninklijk be
zoek, tusschen Hunne Majesteiten zullen
gewisseld worden, zullen worden uitge
sproken in de Frauscho taal."
was de gezochte dus! Zij pakten Bcllo hij
den halsband, deden de deur open cn
traden met het dier in do lialf-donkere,
kleine schuur. Op hetzelfde oogenblik liep
Rosa hen hard voorbij op zulk een vlug
wegloopen waren haar bewakers niet be
dacht geweest cn wierp zich achter ia
de schuur naast een tusschen takkenbos
sen verborgen hoop stroo op den grond.
Op dat stroo bomeikte men onder dekens
een mcnschclijk lichaam, hoofd en armen
kwamen er hoven uit. Het was het lijk
van Frederik Vollert.
De hond vasthoudend want hij had
zijn plicht gedaan traden de agenten
nader. Toen draaide het lijk zijn hoofd
half om en zcido: „Rosa, ben jij daar?"
„Hij leeft 1" riep de commissaris in zijn
verbazing hard-op.
„Ja, ja, Frederik, ik bon het," snikte
Rosa, terwijl zij geen acht op de vreemden
sloeg, „och wees toch niet b'oos, ik kon
het niet verhinderen dat zij kwamen;
die leelijke li'ond, ja, ja, die is do
schuld.
Het huilen verstikte haar laatste woor
den.
Ilij, die daar lag, met zijn ziekelijk bleek
gelaat, waarop zich roode kooitsvlekken
afteekenden, lichtte met veel moeite zijn
hoofd even op en staarde de indringers
wezenloos aan.
Toen ging zijn vader naar h'cm toe:
„Jongen, mijn jongen!"
„Vader," fluisterde Frederik. Toen viel,
zijn hoofd moede op zij.
„Meisje," zeido Vollert eindelijk; „wat
beteekent dat alles, verklaar het mij!"De
politie-agenten stonden in afwachtende
houding er bij. t j
schiedamsche c mm.
m
