63"*° Eerste Blad. De Heidemolen. T BUITENLAND. Dezo courant verschijnt dagelijks, mét uitzondering van Zon-en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco per post tl. 1.05. Trijs pei week: Vooi Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzondeilijlte nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertenlien voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór'een uur aan het bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 1—6 tegels fb 0.92; ieder* regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar do plaats dia suf mnemen, Advertentiën bij abonnement op roordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn graÜ3 aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie,--bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. latere. Telefoon voor de Redactie No. 123. voor de Administratie No. 103. Schiedam, 26 Oct. 1910. FRANKRIJK. De spoorwegstaking van eenige weken te- nig, welke door haai uitgebieidheid handel cn bediijf onbeiekenbaie schade dreigde toe te brengen, is, gelijk men weet, lioofdznkelijk tengevolge van het krachtige optreden der re- gecring, die zich verplicht achtte het land voor een economische crisis te behoeden, ten nadeele dei stakers spoedig verloopen. Dat de leiders met die houding der rogeering, welke hun plannen dwarsboomde, niet tevreden wa len, laat zich denken. Zij hebben aan hun vei ontwaard iging op alleilei wijze luoht ge geven, maar het incest verwachtten zij toch nog van hun aanvallen, welke zij gisteicn- middag in de Kamer tot de regeering zou den lichten. Een groot aantal interpellaties, betieffende de spoorwegstaking, waren door dc meest hnksche "Kamergioepen ingediend en alles wees er op, dat het er warm zou toegaan. In die verwachting is men niet beschaamd. Zeiden was er een Kamerzitting zoo rumoeiig als die van gistermiddag. Het begon ieeds bij do opening. De uiter ste linkerzijde, die met den Parijschen politie- prefect Lépine allesbehalve is ingenomen bij de spoorwegstaking is hij uit kracht van zijn ambt en ook om rijn beslist optreden, 7eor op den voorgrond getreden ontdekte den veelgesmade, die dicht bij den ingang der zaal stond. Zij jouwden hem uit en riepen „Eruit, eruit", terwijl de overige Kamér- iaden den prefect toejuichten, en dat alles bij een veroorzaakte zoo'n onbeschrijfelijk tu mult, dat de vergadering werd geschorst, voor ze nog goed cn wel was geopend. Bij dc heiopcning der vergadering de beer Lépine was ondcrtusschen verdwenen r word op veizoek van minister-president Biiand overgegaan tot onmiddellijke behan deling der interpellaties. De7e werden geopend door den radicalen afgevaardigde Cuny, die heel kalm de staking der spoorwegarbeiders verdedigde en het oog merk van revolutie te willen wekken tegen- sptak. Na hem kwam de geunifieerde socia list Colly aan de hemt,, zelf een gewezen spoorwegman. Hij begon zijn iedevoering met voorlezing van vroegere verklaringen en krantenartikels van de ministers Barthou, Millerand en Viviani, waarin betoogd wordt, dat een spoot wegstaking volkomen wettig is. Vervolgons richtte hij zijn aanval tegen „Briand den Tweede", wien hij zijn houding tijdens de staking verweet: onwettige mobili satie, cn willekeurige airestaties van spoor wegbeambten, die niets haddon gedaan dan den goeden raad hun door „Briand den Eer ste" gegeven, gevolgd. Colly las de heftigste passages voor uit de redevoering van Briand, over de algemccne staking, uitgesproken op Roman naar het Duitsch van OSWALD BERGER ER. het socialisten-congres van 1899. Natuurlijk heerschte luidruchtige vreugde bij de socialis ten, die met ironisch handgeklap de meest opi mende passages begroetten. De rest van de Kamer lachte, glimlachte of hield zich doodkalm. Briand zelf luisterde toe met glim lachend gelaat, nu en dan met zijn hoofd knikkend, als wilde luj zeggen: „Dat was nog zoo gek niet." Colly eindigde zijn rede met Briand te noemen „een agent-provocateur", een „voor- looper van de algemeone staking" en „een onderkruiper", hij betitelde als „een ge- meene streek" de onderdrukking der sta king door de mobilisatie der spoorv^egman- nen en hun gedeeltelijke vervanging door soldaten. Hoewel het aantal afgevaardigden, die zich voor een inteipellatie hadden laten inschrij ven, zeer gioot was', nam Briand onmiddel lijk na Colly, zeli het woord. Nauwelijks op het spieekgestoelte aanwezig, werd de presi dent van den minister!oad op allerlei wijze dooi de socialisten uitgescholden. Geduren de zijn gcheele rede werd de minister-presi dent aanhoudend door het lawaai der uiter ste linkcizi]de lastig gevallen, zoodot 7,ijn wooi den meermalen verloren gingen. De minister-president begon met te zeg gen, dat hij op persoonlijke aanvallen niet zou antwoorden. Hij verklaarde vervolgens - onder luid piotest der linkerzijde dat de staking geen vakbeweging was geweest. Do regeering had niet te doen met een star king, maar met een complot tot verspreiding van dood en verderf in hef land, waarvan de arbeideis volstrekt niets wisten en waar van zij slechts de werktuigen waren. Ondei groot rumoer van de socialisten zei- de Briand, dat de regeering, toen zij het be wijs in handen had, dat zij stond tegenover een- anarchistische cn oproerige beweging, maatregelen moest nemen voor.de natio nale veiligheid. Daarna stelde de minister-president in het licht, welke pogingen zij had gedaan in het belang van de spoorwegbeambten. In Oetobei konden de spoorwegarbeiders lotsver betering krijgen, zonder dat geweld noodig was; er waren echter enkelen, die agitatie vv ilden en de minister verklaarde van mee ning te zijn, dat bij de verzoenende houding dei i"Dve, i'g de'uitroeping van de staking, teiwijl de onderhandelingen gaande waren, iels onduldbaars was geweest. Briand herinnerde aan de omstandighe den op het tijdstip van de al kondiging der staking aim het Noorderstation on zeide, dat men hier te doen heeft mot een stelselmatige organisatie der. sabotage, van welke de re geering dc draden hoopt in. handen te heb ben. Hij verklaarde schriftelijke bewijzen te hebben omtrent de organisatie van de sabo tage der telegraaf- en telefoonlijnen, der toe stellen en der spoorwegen. De staking was volgens hem een misdadige onderneming je gens do natie. Hij voegde duaraan. toe, dut het gcheele land had getoond, dat het zich niet om den 0) „Die praatjes dan toch De fantasie van liet volk is nog even kinderlijk onbeperkt als in dc degen van wijlen ridder Blauwbaard. „Dergelijke verhalen werden steeds talrij ker, maar ze waren zoo dwaas, dat fien opti mist, zooals ik, ei natuurlijk geen geloof min sloeg en er om lachte. Daarbij kwam nog dat de ooievaar door den schoorsteen van de opperhoutvesteiij binnen wist te dringen. Het was een jongetje en toen ik het kereltje doopte vv.is alle» geluk en vreugde in de families Wiesen rei ter en Wolkenstein. Vooral vader Wolkonstein was gelukkig met zijn kleinzoon. Hij zelf had, zooals ge nu weet, geen zoon mogen hebben, damom ver heugde hij zich te meer over de geboorte van don zoon van zijn dochter." De predikant stond op cn begon mot ern stig gelaat de kamer op-en neer te looped. „Op een morgen dat ik juist naar het catechisatielokaal wilde gaan, kwam mijn buurman Sohnnrsbiindel dezelfde dien ik daar straks begraven heb voor mijn ge. opend venster voorbij, bleef slaan cn 'riep mij toe of ik het al wist. Ik wist echter niet wat. hij bedoelde. „Goede hemel," riep hij, „in het bosch tusschen Althcide on Katzenloch hebben ze vannacht den houtvester Wiesenreiter ver moord, doodgoed loten. Wat? riep ik. Wie tuin wilde laten leiden cn dat de regeering, ondanks de angsten, die het land, mot het oog op het gevaar, heeft doorstaan, geen an dere dan wettelijke middelen Reeft gebruikt. Briand zeide wijders, dat de vrijheid, die de socialisten voorstaan, zich niet anders vertoont dan als een led ijk beeld van tweedracht en met den grijns1 van den bur geroorlog. De vrijheid der vakvereeniging bestaat niet uit gewelddadigheden tegen arbeiders, evenmin als de staatkundige vrij heid iets te maken heeft mot 'de tegen woordige houding der uiterste linkerzijde. „Er zijn omstandigheden," zoo zei hij verder, „waarin een staatsman zijn plicht doet ondanks bedreigingen en met gevaar voor zijn leven, Ik hob vertrouwen in den loop der jongste gebeurtenissen aan do zijde dei' vrijheid te hebben gestaan." En h'ij eindigde aldus: „In deze ernstige omstandigheden, toen h'et land op den weg van den burgeroor log werd gedreven, zou iedere regeering, welke dien naam waardig is, hetzelfde heb ben gedaan als wij. De regeering aan vaardde gemeenschappelijk de gcheele Veis antwoordelijkh'eid. De vrijheden der spoor wegbeambten, zullen niet geschaad worden door do staking. „Do regeering h'eeft de middelen bestu deerd om in h'et vervolg hot land fe behoe den voor dergelijke aanvallen, zonder nochtans de werkelijke vrijheden der vak- vereenigingen aan te tasten.Gij zult ver klaren of gij dien arbeid aan deze rogeering wilt toevertrouwen." Deze voor de vuist gehouden rede, werd levendig toegejuicht van allo banken, uit gezonderd die der uiterste linkerzijde. Morgen (Donderdag) zal de vergadering worden voortgezet. Wegens de van zekere zijde aan zijn redevoering gegeven verkoelden uitleg, h'eeft Briand nog in een onderhoud ver klaard, dat de leden van h'et kabinet in do gehouden ministerraden voor en, na do staking h'et eens zijn 'geweest de ver antwoordelijkheid der beslissingen te aan vaarden. Ik h'ob niet gewild, aldus Briand, dat h'et kabinet midden in een crisis voor beslissingen zou staan, waarvan latei- ge bruik gemaakt zou kunnen woiden om oen herhaling te vooikorrien. De regeering h'eeft nog niet beraadslaagd. Terwijl ik voorbehoud maak voor de meening van ieder mijner collega's, heb ik alle mogelijk heid van oen incident geweerd, door in do Kamer te zeggen, dat wij weigeren in to gaan op eiken vei wachten maatregel, dien men ons door moties zou willen opdrin gen. De ministerraad zal eerst na sluiting der thans aan de gang zijnde debatten bijeen komen. Hot is ook naar- doze bijeenkomst waarop zich' aller aandacht concentreert. GEMENGDE MED BDBELINGEN. hccl't het gedaan? Ja als ze dat wisten nnlwooulde hij. Wilddieven er zijn er ge noeg in dat vervl nest." „Iets naders wist die ongeluksbode mij niet te zeggen, fk lipt de catechisatie afzeggen en begaf mij terstond op weg, te voet naar den heidemolen. Wat ik in den molen en duarna in de woning \an don opperhoutves ter hoorde al die ellende, al dat verdriet, ben ik niet in staat te schilderen. Hot'plot selinge ongeluk was zoo verschrikkelijk dat allen verpletterd waren. De jonge weduwe vond ik bij het lijk van haar man. Hij lag bleek op zijn bed en zij knielde naast hein. „Ernstig zag do doode er 'uit, evenzoo als bij zijn leven. In liet voorhoold had hij een kleine wonde. Een trek van ontevredenheid lag om zijn mond, sprekend van een stil undriet en van zekere onbevredigdheid over het leven dat nu achter hem lag. „fk hóórde verschillende brokstukken. Waaruit ik den gang van de verschrikkelijke gcbeui tenia kon volgen. Maar dat alles betrof uiterlijkheden en feiten, terwijl'ik tóch ver moedde dot er iets diepers achter de zaak zat. Men verhaalde mij ongeveer het vol gende 1 „Den vorigen avond, waren verschillende hceren in de houtvesterswoning geweeest. Do' jonge vrouw was, zoo zei' me.n,1 zeer vroolijk geweest, Wiesenreiter echter stil en blijk- taar ontstemd. Toen de'gaston tegen mid dernacht weggegnnn waren, bleef Wiesenrei ter nog eenigen tijd alleen in zijn kamer. Plotseling werd er aan zijn i aam geklopt. Tiet was do bosehwnehter Kienspan, die een belangrijke boodschap had. Hi] word bin nen gelaten. Hij kwam uit de dorpsherberg, België. De keizer en de keizerin van Duitech- kmd met prinses Victoria zijn gistermiddag om 2 u. 20 onder het gebulder van 51 sa luutschoten te Brussel aangekomen. Bij het uit den trein stappen werden de lrooge be zoekers door het Belgische koningspaar op hartelijke wijze begroet. Over hot Rogier- plein werd daarna, geëscorteerd door cava lerie, tusschen en haie opgestelde troepen naai het paleis gereden. De ontvangst van de zijde der bevolking was hoffelijk, zelfs hartelijk op sommige puntentoch gaat het gerucht, dat velschil lende personen in hechtenis zijn genomen, omdat zij bn hc-t voorbijrijden van den kei zer gefloten hebben. 's Avonds werd een galadiner gegeven, waai aan ruim 160 gasten deelnamen. Behalve den keizer en de keizerin, den koning en de koningin, prinses Victoria Louise, de gravin Van Vlaanderen, prinses Clementine, prins en prinses Karl von Hohenzollern zaten aan alle lyaiirdigheidsbekleeders uit het keizerlijk gevolg, alle waardigheidsbekleeders van het paleis, het coips diplomatique, de ministers en burgoilijke en militaire autoriteiten. Koning Albert bracht een dionk uit, waar in hij zijn keizerlijke gasten hartelijk wel kom heette en heel voel vriendelijks zei over Duitschland en over V keizer» rogeering, waarop de keizer antwoordde in niet minder lieflijk klinkende speech voor land cn vorstenhuis. Hij bedankte voor de wanne ontvangst en sprak van heit buitengewone succes der Belgen op 't gebied van nijver heid, handel on schoone kunsten. Na afloop van het diner werd cerclc ge houden. De keizer en de koning traden toen in gesprok'met verschillende genoodigden. De keizer moet 'verbazend gul met ridder orden zijn geweest." Frankrijk. Volgens verschillende Frnnsehe bladen zou de politie in het bezit zijn gekotnen van een manifest, waarin oen groep van terro risten aankondigen, dat zij bes'oten hebben de hoogste ambtenaren dei republiek we gens hun houding in de spoorwegstaking, te vermoorden. De met de bewaking der anar chisten belaste commissaris van politie Gui- ohasd zcekt op dit oogenbük naar dc ge heime drukkerij waar dit manifest gedrukt is. Alle maatregelen zijn genomen om de be dreigde personen te beschermen. Ook wordt onderzoek gedaan naar de herkomst" der tal rijke dreigbrieven, die de prefect van politie en andere hooge ambtenaren dagelijks ont vangen. T u r k ij o. De ontslagaanvrage van den minister van marine is thans definitief aangeno men. De grootvizier hooft interimair hel boh'oer van het departement van marine op zich' genomen. waar hij een gesprek had afgeluisterd, waar uit bleek dut eenige wilddieven dezen nacht hun slag wilden slaan. Er zou gestroopt woiden maar namen had hij niet ge hoord. „liet behoorde niet tot de taak van Wie senreiter om uit te gaan om dc stroopere te betrappen. Dat is de zaak van den boseh wnehter en zijn knecht. Het was ook de be doeling van Kienspnn niet om Wiesenreiter te* vragen of hij mee ging. Ilij wilde slochts vragen welke van zijn knechts hij mee zou nemeii. „Wicsenreitci verklaarde echter, in blijk- batu- zeer sombere stemming, dat een rit in den nacht hom zeer welkom was. Zoo'n nach telijke tocht zou hem goed deen en hij be sloot daarom zelf met Kienspnn,mee te'gaan. De jachtwagen werd daaiom. dadelijk inge spannen en in duisternis en nevel reilen zij weg. Hot was een lange, eenzame rit tot ze eindelijk op do aangeduide plek nakwamen, flot laatste stuk gingen zij te voet, terwijl paaid en wagon in hot kreupelhout werden neergezet, liet is tq begrijpen dat zij met de gixK.ilste omzichtigheid vooit gingen staj) voor stap, vooizichtig cn spiedend naar allo zijden of geen onraad dreigde." Hier; zweeg de predikant even. Hij liep niet meer de kamer op ,cn neer maar ging voor het raam staan en staarde in gedach ten verzonken, naar de ruïne van de kerk Ongetwijfeld trachtte hij allo bij/ondeiheden van do verschrikkelijke gebeurtenis aaneen te> voegen Lot'* een zoo volmaakt mogelijk verhaal. „Het was nu wat lichter geworden dan leen zij uitreden vervolgde hij toon met Griekenland. Zooals een telegram 'gisteren meldde, hoeft de Nationale Vergadering gisteren met over- groote moei derheid een motie van vertrouwer- in liet beleid der nieuwe regeering aange nomen. Minister-president Venizelos heeft daarop een conferentie met den koning gehad, waar in hij aantoonde, dat een aantal stemmen te zijnen gunste z.ijn uitgebracht, aan welke nut de beteekenis mi» woiden gehecht van een goed keuring vim zijn program, waaruit iiij afleidde, dat hij u, ensz.ins het vertrouwen der 'meerderheid geniet. liet gevolg van dit onderhoud is geweest, dut oen koninklijk besluit is uitgevaardigd, waarbij het parlement ontbonden wordt ver klaard. Dc verkiezingen voor de nieuwe revisio- nistiscn.' Kamer zijn bepaald op 28 Novem- bei en de opening van de z:tting zal plaats hebben op 8 Januari 1911. V ereenigde Staten. "Hei is Roosevelt, ondanks zijn ijverige bemoeiingen, niet gelukt eon bijzondere geestdrift voor de verkiezing van zijn ean- didaat voor het gouvemeursbaantje van den staat New-York op te wekken. Hoewel er bijna dagelijks ten gunste van mr. Stimson, den ropublikeinsehen candidaat, redevoeringen worden gehouden, heeft het grooto publiek zich opvallend onverschillig tegenover den beschermeling van Roosevelt betoond. Het lrjkt, alsof de algemcene be langstelling door den lawaaiigen strijd tus schen de beroepspolitici, de zoogenaamde „bosses" en den heer 'Roosevelt, om do centrale van de republikcmsche partij, wel- ko aan do opening van de geregelde ver kiezingscampagne voorafging, volkomen is uitgeput Do „bosses", die hot aanleggen op de nederlaag van den heer Stimson, hoewel deze een lid is van hun partij, en slechts omdat hij door Roosevelt wordt gesteund, dringen or bij hun partij met nadruk op aan h'et gewone repubhkeinsche ticket (stembriefje) te stemmen met uitzondering echter van Roosevelt's candidaat voor het gouvenouisambt. De weddenschappen, welke in Ameri ka een h'eel aardiger maatstaf vormen voor de politieke stemming, zijn dan ook ten gunste van den domocratisch'en candidaat Dix. op wien van vele zijden wedden schappen van zeven legen vijf werden aangeboden, welke editor alsnog te on gunstig werden afgewezen. i Corps dlploaotiqie. In het „Hotel des Indes" is aangekomen de gezant van Uruguay bij on3 IJof, do heer Frederico R. Vidiella. i zekere aandoening in zijn stem en zij za gen de maan door de liooge boomen. Vlak voor hen ritselde iets in liet hout daar lagen enkele akkertjes te midden van het e'fcenhouf. „Op deze plaats heette het dat veel wild liep en precies een jaar geleden had Kien spnn hier ook een wilddief betrapt. De man had zich verzet, Kienapan was gedwongen geweest zich te verdedigen en had den stroo- per, een arbeider uit Altheide, doodgeschoten. Na dien tijd zon het woeste volkje op wraak. „Een oogenblikje stonden zij onbeweeglijk en keken naar den kunt wnar het gerucht had geklonken. Zij weifelden of zij naar voren zouden dringen of zich nog even verdekt achter de boomstammen zouden opstellen. De opperhoutvester stond eon pas of wat voor Kienspan „Weer klonk het geritsel en toen een knal. De houtvester Wiesenreiter vie! tenstond ach terover op den grond. Geen woord had hij meer uitgebracht." Hugenloh was opgesfaun en stond, met de vuist op de balei leunend met spanning naar den verteller te luisteren, die alles blijkbaar duidelijk voor zich zag, zooais het dien nacht gebeurd was. „De moord is te treuriger," vervolgde do minee Schnelldohin, „omdat dc dader eigen lijk bedoelde zich op Kienspan te wTeken. Hij schoot nu den persoon neer, dien hij niet bedoelde tclreffen. ,',Nauwelijks had het schot geknald, of do bosch wachter Kienspan hooide voetstappen en kraken van takken op het akkertje. Zijn eerste gedachte volgend, sprong hij vooruit", zag een gestofte op. eenigen afstand en schoot Nieuwe Waterweg. Door het Ministerie van Waterstaat werd hedon aanbesteed: het over 400 M. lengte dauiop. De vluchtende man keerde zich om, loste een tweede schot op den boschwachter, mi»te echter en snelde daarop weg. Aan ach- teihnien was niet te donken wie de da der geneert was, had Kienspan niet gezien. „Hij grog daarop teiug naar de plaats waai' de oppeihontveiter gevallen was. Deze lag voorover met het-gelaat op het gras, zijn geweer hig naast hem hij was dood. „De bosehwnehter ging daarop naar de plaats waar zij den wagen in het geboomte hadden gezet. Me, veel moeite gelukte liet hem en zijn knecht de paarden, die door do schoten wild géwordén waren, to bedwingen. Teen reden zij naar den doode en tilden hem in den wagen. „Tegen den morgen kwamen zij weer in de houtvCPterewoning aan. Gezond en krach- t\g was Wiesenreiter nog enkele uren gelo den uitgereden, thans was hij een lijk. In do kraoht van zijn leeftijd werd hij aan zijn viouvv en zoontje ontrukt." Een lange stilte volgde na dit verhaal. De predikant en zijn bezoeker zaten weer rookend tegenover elkander, ieder in een hoek van de- sofa. Er lag iets vertrouwelijks tusschen hen, het was of dc vreeselijkc, nach telijke gebeurtenis hen nader tot elkander bracht. Pcchlenn, de dienstmaagd was binnengeko men. Ettelijk flesscben bier had zij ge bracht, die allengs werden geledigd. Weinig vermoedde zij dut wat do beide mannen be sproken hadden ook mot haar vader in ver band stond. Zacht' was ze gekomen en even stil ging ze weer heen. (Wordt wrrolyd

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 1