voord ames7"
terinaand daarna stiptelijk te reguleren, zijn
de de missiven daar toe afgezonden gere
gistreerd in het missivenboek" etc.
De bedoelde aanschrijving dienaangaande
van den Landdrost van Maasland, Hidt-
man, gedateerd den 26en van Slachtmaand,
bepaalde o. a. dat aan de voorgangers der
verschillende kerkgenootschappen last moest
worden gegeven om den dag met „Gebeden
en Dankzeggingen naar behoren te vieren".
Men weet op welke eigenaardige wijze
sommige predikanten zulke bevelen opvolg
den. Zoo sprak een Iiotterdamschc dominé
van den kanselWij bidden U voor onze
vijanden en voor den Keizer der Franschen.
Een vervolging bleef niet uit, doch liep met
een sisser af.
Ingezonden Mededeelingen.
Verdenkt gijuw nieren wel?
Staat gij op niet een ellendig gevoel in
uw rug?
Pijn in de lendenen en zijden?
Zijt gij prikkelbaar of moedeloos? Zonder
energie?
Is uw urine bewdkt, zanderig of bran
dend?
Heeft uw water een onnatuurlijke kleur?
Loost gij te veel of te v. ei nig urine?
Zijt gij waterzuchtig of iheumatisch?
Wanneer gij het geringste verschijnsel
van een nier- of blaosziekte hebt, dan zijt
gij nooit veilig voor een plotselinge ineen
storting der nieren of van de blaas. Uw
ziekte kan zelfs een hoogeren trap bereikt
hebben dan gij denkt en hoe langer zij ver
onachtzaamd wordt, des te dieper kan zij
wortel schieten.
Alleen een speciaal nierengeneesmiddel kan
lederen wortel van een nierziekte uitroeien
en de werkelijke oorzaak der ziekte ge
nezen. Dit is de redon, dat Foster's Rugpijn
Nieren Pillen duurzaam genezen. Zij dienen
uitsluitend voor nier- en blaaskwalen. Zij
weiken in overeenstemming met de natuur
en geven aan do nieren hun gezondheid te
rug, terwijl zij een natuurlijke werking der
blaas herstellen, zoodat het Woed behoorlijk
gefiltreerd wordt en do vloeibare onzuiverhe
den geregeld uit hot lichaam worden afge
voerd.
Ziet toe, dat de juiste naam Foster's Rug
pijn Nieren Pillen op de doos Voorkomt. Zij
zijn te Schiedam verkrijgbaar bij de heeren
Knppelhoff Hovingh. Toezending ge
schiedt franco na ontvangst van postwissel h
ƒ1.75 voor fér), of f 10.voor zes doozen.
Gemengd Nieuws.
Verwarmde tapijten.
De ervaring leert, dat zelfs do beste ver
warmingstoestellen in vele gevallen niet aan
alle eischen voldoen. Zelfs bij goed function-
ncerende kachels en centraio verwarmingen
blijft dikwijls nog wat te wenschen over en
do gevolgen van dit gebrek zijn koude voe
ten en 'n gevoel van onbehaaglijkheid, hoewel
de kamer voldoende verwarmd is. In zulke
gevallen pleegt men zich met een wollen de-
hen of vacht te behelpen, waarin men do
voeten tot de knie wikkelt. -
De electro-teclmiek, waaraan we reeds
zooveel te danken hebben, komt nu ook in
deze weder met een uitvinding voor den dag.
Dit nieuwste voortbrengsel is het verwal in
bare tapijt. Het is 'n gewoon, geschikt, vloer
kleed, dat een electrisch verwarmingstoestel
bevat. In dit laatste zijn alle stijve be-
standdeelen vermeden. Het bestaat uit een
weefsel van draden, dat zich over de gansche
oppervlakte van het tapijt uitstrekt.
Naar buiten wordt dit weefsel door een
omhulsel uit een stevige stof beschermd. Om
verder de inwerking van vochtigheid, die op
het metaal een nadeeligen invloed oefent, op
te heffen, is het weefsel vim eon waterdicht,
goed isoleerend overtreksel voorzien, dat een
uitstekende verbinding tusschcn het verwar
mingstoestel en het omhulsel vormt.
Het nieuwe vloerkleed verwarmt den kou
den luchtstroom op don bodem en vult do go
ben niet half goed genoeg voor je, en
ik dacht, dat ik het huwelijk nu, al
moe was ik dacht, dat het vervelend
"was ik dacht, George ik dacht,
dat je maar een' heet gewoon mensch
was!" I
Mot zijn eerlijke, vriendelijke oogtón bleef
hij haar een seconde aanstaren. Toon
barstte hij in eon lachbui uit.
•„Jou klein, dom! gansjei, heb' jo jo dat
alleen maar bedacht? Natuurlijk ben ik
maar heel gewoon. Dacht jo soms, dat
ik een genie was? Dan is het een grooto
teleurstelling! voor jo! En je vindt hot
vervelend getrouwd te zijn? Dat is ook
geen wonder, als jo vah je man gescheiden
wordt door dat akelige kantoor. En wat
betreft je meening, dat jo niet goed genoeg
bent om door mij gekust te worden: laat
do beslissing daarvan maar aan mij over!"
Zij keek op, half gerustgesteld, half nog
in twijfel, maar toch begon zo door haar
tranen heen te lachen.
j,Ik verveelde me zoo," sprak zo, „maar
zeg eens ijonduit, verveel jij je op hot
kantoor ook?,Daar heb ik nooit aan ge
dacht. En -je hebt hot mg al vergeven?
Wat-ben je toch' goed!"
Hij begon wem' te lachen.
„Luister eens, je hebt1 een engel ge
trouwd! Is dat niet een troost voor al
jo teleurstellingen van hot, huwelijk? Maar
huil -nu niet meer, lieveling-' Het is nu
bijna twee uur, en zelfs engelen hebben
«on twaalf-uurtje noodig."
-7 v «s- V
wone verwarmingsinrichtingen op werkzame
vijzc aan. Het doet de lastige kwaal der
koude voeten verdwijnen en draagt zeer tot
het algemeen gevoel van welbehagen bij.
De stroomtoevoer kan door aansluiting aan
elke lichtgeleiding door middel van insteok-
contact of een tusschenstuk aan elke lamp
leiding aangebracht worden. Het verbruik
aan electrische kracht is uiterst gering. Het
ir. den handel gebrachte kleine model, dat in
veel gevallen toereikend is, verbruikt slechts
ongeveer 22 Watt per uur, d.w.z. betekend
volgens het lichttarief iets meer dan een hal
ven cent per uur.
Koloniën.
Cholera.
Nu het binnen Medan geheel veilig is,
meldt de „Deli Ct." van 24 October, open
baart de ziekte zich weer buiten de kota.
Verleden week eerst een geval te Laboean en
Zaterdag op" de onderneming Germania,
eveneens een geval, 't Ligt voor de hand
dat de nabijheid der beruchte Belawanrivier
aan deze beide gevallen niet vreemd is.
ALLERLEI.
EEN ZELDZAAM DUEL'.
Een der zeldzaamste duels, die ooit plaats
luidden, was wel het „ballon"iduel, dat
in het jaar 1808 in Frankrijk werd uitge
vochten. Natuurlijk was do strijd "ontstaan
om een dame, en wel een zekere juffrouw
Tarévit, een dor zangeressen aan de kei
zerlijke opera. De beide duellisten waren,
een Mr. de Grandpré en een Mr. Ie Piqué.
Op den afgesproken dag stapte de heer
Do Grandpré in den tuin der Tuilerieén
in 't schuitje van een luchtballon, terwijl de
heer le Piqué in een anderen ballon plaats
nam.
Toen alle voorbereidingen gereed waren,
werden de touwen losgemaakt en de ballons
vex'hieven zich in dc lucht Daar de wind
gunstig was, waren zij in staat onderling
den gewenschten afstand te bewaren en
op zekere hoogte Werd het sein tot vuren
gegeven. Le Piqué miste, maar Grandpré's
kogel trof zijn tegenstander midden door
het hoofd. Grandpré liet daarop zgnbal
lon dalen, terwijl de andere ballon voort
gedreven werd en met zijn dooden inhoud
eerst bij Straatsburg neerkwam.
EEN EN ANDER OVER SARA
BERNHARDT.
De grooto treurspelschrijver Victoriën
Sardou ontbeet ongeveer een h'alvve <reuw
geleden met den even beroemden theater
directeur Montigny. De laatste was bezig
zijn brieven te openen, toen hij er plotseling
een met een ongeduldig gebaar wegwierp.
„Wat is er aan de hand?"1 vroeo '-ardou.
•„Och', niets,"! was het antw .u van den
directeur. „Een van die dw meisjes ziet
na twee voorstellingen van Laar engage
ment af; 't is een van diegenen, welke
nooit iets goeds zullen doen.'?
Het meisjo in quaestie was Sara Bern
hardt; wij releveeren dit voorval, niet om
te laten uitkomen, welk een slecht profeet
Montigny was, maar omdat de uitkomst
zulk een groot contrast voundo met de
voorspelling.
Gedurende haar geheelo leven heeft zij
iedere voorzegging, die men omtrent haar
maakte, gelogenstraft; zij slaagde, waar
men dacht, dat ze geen succes zou heb
ben, en meer dan eens had ze geen. succes,
waar men h'et stellig veiwacht had.
Toen Sara Bernhardt ruim dertig jaar
geleden op de goede hoogte in de kunst
kwam, liet zij een beroemd Engclsch ge
neesheer naar Parijs komen, om haar toe
stand te bestudocren; zij leed namelijk
voortdurend aan koorts. Hij bracht den
geheelen dag in haar huis door, zag haar
uitvliegen om boodschappen te doen, thuis
komen om te lunchen, om drie uur naar
do repetitie gaan, thuiskomen om oen taal
les te nemen, van japon verwisselen om
to schilderen, weer uitgaan om te dinee-
ren, haar rol vervullen in den schouwburg
en ten slotte weer thuiskomen, niet om
te rusten, maar om vrienden te ontvangen
en met dezen tot 2 uur 's morgens te
soupeeron.
De dokter zotte verbaasde oogen op en
keerde jlen volgenden dag naar Londen
terug, nadat hij haar ernstig gewaarschuwd
had van levenswijze to veranderen, daar
zij anders mogelijk geen jaar meer zou
leven. Wij willen hier den naam van den
geleerde niet noemen, w"ant ook hg bleek
oen valsch profeet te zijn.
Men moet haar buitengewone zenuwach
tigheid vóór het optreden gezien hebben,
om het te kunnen gelooven. Op zekeren
avond, dat een heer met een zijner vrienden
achter hot tooneel ging om do beroémde
actrice geluk te wenschen met haar weer
geven van de „koningin"! in „Ruy Bias",
hoorde hij tot zijn groote verbazing, dat
zij niet te spreken was, omdat zij be
wusteloos was. L'ater vertelde men hem,
dat dit h'eel dikwgls h'et geval was, wan
neer zij een bizonder inspannende rol te
vervullen had. i
PRETTIG DISCOURS.
Do notabelen van zekere gemeente wa
ren 's avonds in h'et hotel bijeen, om den
minister, die op zijn doorreis h'et plaatsje
bezocht, gezelschap te houden. Daar het
i gesprek niet erg vlotten wilde, vertelde de
burgemeester een lange anecdote, die nog
bovendien niet nieuw was ook. Verlangend
zag men naar h'et eind en men ademde
verlicht, toen h'et zoover was. De minister
evenwel, een wellevend man, zei nog eeni-
ge waardeerende woorden. Gedurende het
verhaal was een oude rechter, die naast
den minister zat, ingedommeld, en toen
hij wakker werd, kon hij nog juist de
laatste woorden opvangen. Om ook zijner
zijds iets tot het gesprek bij te dragen,
sprak hij: „Dat herinnert mij aan een
voorval, dat ik zelf heb' meegemaakt," en
vertelde tot schrik van het gezelschap de
Keele geschiedenis, van voren af aan.
TWEE BRIEFJES.
Een oóm ontving van zijn neef h'et vol
gende schrijven:
„Beste Oom!
„„U zoudt medelijden met mij hebben,
als u zag, h'oe ik van schaamte bloos, ter
wijl ik u zit te schrijven. Weet u, waar
om? Omdat ik graag een vijf on twintig
gulden van u zou willen leenen, en niet
weet, h'oe mij uit te drukken. Ik kan het
u onmogelijk vertellen. Ik zou -willen ster
ven. Ik zend u dit met een knecht, die
op antwoord zal wachten. Geloof mij, beste
oom, i
„Uw gehoorzame en toegenegen
Neef.'?
„P. S. Overweldigd door schaamte, over
wat ik geschreven heb, ben ik den knecht
nageloopen, om hem het briefje af te ne
men, maar ik kon hem niet inhalen. Geve
de hemel, dat er iets moge gebeuren, dat
h'em belet u te bezoeken of dat mijn brief
verloren moge gaan,"
Natuurlijk was de oom geroerd door het
verhaal en zond zijn neef onmiddellijk het
volgende anhVoord
„Beste Jongen!
„Troost je zelf en bloos niet langer. Do
Voorzienigheid heeft je gebed verhoord. De
knecht verloor je briefje.
„Je toegenegen Oom.'?
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
In Frankrijk verdient een machinist op
do locomotief van 2000 tot 2400 gulden
per jaar.
Men heeft berekend, dat men in Engeland,
om aan de aanvragen van nieuwe postzegels
van koning George te voldoen, men bet
geheelo volgende jaar op de werkdagen
een millioen postzegels per uur zal moe
ten drukken.
Een vreemde omstandigheid wordt ver
haald in verband met den dood van Mr. Geo
Pattin, die onlangs op vier en zeventig
jarigen leeftijd overleed. Zijn horloge, dat
onder zgn kussen lag, stond stil op het
zelfde oogenblik, dat hg stierf.
Te Yunnan, in China, worden meisjes
nog steeds als slavinnen verkocht. Inéén
jaar werden ongeveer 300 kinderen uit die
buurt aan handelaars verkocht, en, evenals
gevogelte, in manden naar de hoofdstad
gebracht. In gewone tijden is de prijs voor
meisjes ongeveer een rijksdaalder voor
ieder jaar dat zo oud zijn, maar in tijden van
hongersnood hebben ze niet de minste ver
koopwaarde.
De laatsto nieuwigheid voor de dames-
rooksters is een pijp, niet het kleine pijpje
waar de Japansche dames genoegen mee
nemen, maar een flinke meerschuimen. Dc
pijp wordt aan denzelfden ketting gedragen
met dc gouden kaartjes-étuis en h'et dito
beursje. Reeds oenigen tijd heeft do siga
ret plaats gemaakt voor do sigaar, klein
van vorm en licht van qualiteit. 1
Er is een tijd geweest in Japan, dat, wan
neer een meisje een vreemdeling trouwde,
zg onmiddellijk onthoofd werd. Een Por-
tugeosch heer was waarschijnlijk de eerste
Europeaan, die ongestraft een dochter uit
hot land .van do chripantemum huwde.
Hij ging er dertig jaar geleden heen en werd
verliefd op een Japansch meisje. Haar
ouders waarschuwden haar voor de nood
lottige gevolgen, maar zij zette het door,
met dit gevolg, dat de Mikado hevel gaf, haar
dadelijk to laten onthoofden. Na een brief
wisseling van vijf jaren tuss' bon de Por-
tugeoscho en de Japansche regeering werd
er besloten, dat zg mocht blijven leven.
Mejuffrouw Alice Rothschild is een van de
grootste bloemenliefhcbsters ter wereld.
Haar rozenverzameling is meer dan 144.000
gulden waard. Het is opmerkelijk, dat do
geheele familie Rothschild niet van i le
kende bloemen houdt, de rozen uitgezon
derd.
In geval do zon Kol was, zou zij 300.000
aardgloben kunnen bevatten, on oen oog,
dat ieder uur 10.000 vierkante mijlen kan
overzien, zou 55.000 jaar noodig hebben
om haar geheelo oppervlakte te kunnen
waarnemen.
De rivier do Jordaan h'eeft van allo
stroomen 't meeste verval op den kortsten
afstand. Gedurende Kaar loop van 120 mijlen
vormt zij 27 watervallen, met een verval
van 3000 voet.
ANECDOTEN.
Mevrouw (een nieuwe dienstbode Kuren
de): „Ik hoop Aanna, dat je geen bizon-
dere voorliefde hebt voor politieagenten.'?
Dienstbode: „Wees u daar niet bang
voor, mevrouw'; ik kan zo niet uitstaan;
vader is socialist."
Zij„Kunt u mij ook zeggen, wie die
afschuwelijk lcelijko man is, met wien u
daar juist stond te praten?"'
Hij: „Het is mijn b'roer.'?
Zij (verlegen)„Neem mij niet kwalijk, ik
merkte de gelijkenis niet op."
'I 1 1 s* i j
„Rinks is financieel nogal zwak, hè?">
„Ja, hjj heeft niet veel geld, maar hij
verschaft Keel wat menschen werk.'?
„Wien dan wél?'?
„Rekening-invorderaars van andere fir
ma's."
„Zeg eens, papa, wat onderscheidt de
beschaving van de b'arb'aarschheid
„Dat is nogal eenvoudig: de beschaving
bestaat in het dooden van den vijand op
een afstand van 6000 meters, met oen
kanonskogel, terwijl de b'arbaarschheid het
h'oofd van den vijand afslaat met een
sabel."
„Zeg eens, je h'ebt mij dó parapluis, die
ik je verleden week leende, nog niet terug
gegeven."
„Dat weet ik wel, maar 't h'eeft ook al
dien tijd geregend,"!
Wielrijder: „Zeg eens, man!, is dit een
gevaarlijke heuvel? Ik bedoel als ik naar
beneden ga, kom ik dan goed terecht?"
Boer: „U komt heel goed terecht, mijn
heer! Aan den voet van den heuvel is
het kerkhof."
Dokter A., die er trotscK op was zoo
gemakkelijk de diagnose van een ziekte te
kunnen maken, werd eens hij oen dame
geroepen.
„Ik zie al dadelijk wat u scheelt,"l zei
hij, binnenkomend. „LicHte aanvallen van
kramp en zenuwachtige prikkelbaarheid."
„Maar dokter
„Laat mij als 't u blieft uitspreken, uw
gestel is in de war.'-''
„Neen,1? viel do arme hem in de rede,
„ik ben niet ziek, maar mijn zuster."
Do dokter, die zich' niet gemakkelijk uit
Het veld liet slaan, merkte kalm op: „Ja,
dat had ik wel gedacht."!
DE STEUN DER FAMILIE.
Benige lotelingen verzonnen allerlei uit
vluchten om van hun militieplicht vrij te
komen.
„Mijnheer,'' zei een jongen tot Oen' kapi
tein, „ik ben niet ziek, dus om dia reden
kan ik niet van den dienst vrijgesteld wor
den, maar ik ben de steun van de fami
lial'?
„Dat geloof ik niet."1
,,'t Is toch' werkelijk zoo.'?
„Uw vader en moeder geven voorstel
lingen in den circus en verdienen, zoo hun
brood."i
„Ik ben een lid van hetzelfde gezelschap
en moet vader en moeder op het hoofd
dragen; blijkt daar nu niet voldoende uit,
mijnheer, dat ik do steun ben van de ge-
h'eele familie?'?
EEN MOEILIJKE VRAAG.
Eerste gast: „Hé. keilener, zet het ven
ster open. Het is Kier veel te warm.')
Kellner: „Ja, mijnheer 1'' (Zet het venster
open.)
Tweede gast (een oogenblik later): „Het
tocht hier vreosolgk, kellner,' sluit het
venster.''
Kellner: „Ja, mgnh'eer.'ï (Sluit het ven
ster.)
Eerste gast: „Kellner, ben jo krankzin
nig? Waarom doe je het venster toe? Zet
het oogenblikkolijk weer openl"
Kellner: „Zeer goed, mijnheer.'? (Gaat
naar zijn patroon.) „Een van de heeren
wil, dat het venster geopend, de ander dat
het gesloten zal worden. Wat moet ik nu
doen, mijnheer?"'
Patroon: „Wat de heer zegt, die nog
niet gegeten h'eeft, natuurlijk,"!
Mijnheer A.; „Ik heb geen enkele aan
leiding om to blijven leven, want ik ge
loof niet, dat ik op do h'eelo wereld één
vriend bezit.'?
Mijnheer B.: „Geen aanleiding om te
blijven leven? Onzin! Als je geen vrienden
hebt, behoef je ook niemand iets te leenen
niemand, die jo lastig valt, en je op komt
zoeken, als je aan een interessant boek
bezig bent; niemand, die kwaad van jo
kan spreken; en wil jo dan zeggen, dat
het niet de moeite waard is, om televen?'?
ST. NICOLAAS.
De vgfde December nadert met rasse
schreden. Door honderden, ja duizenden
groote zoowel als kleine menschen, wordt
dio dag, of meer nog, de avond van dien
dag, mot vreugde tegemoet giezien. Wat heer
lijke tijd vol geheimzinnigheid, die er aan
voorafgaat; fluisterende gesprekken wor
den gevoerd, geheimzinnige pakjes worden
bg ons verschijnen plotseling onder taiel
gestopt, ja, zelfs geheele vertrekken mo
gen dagen van to voren al niet meer door
ons betreden worden.
Wat al fraais wordt er in den winkel
voor ons uitgestald, wat heerlijke lekker
nijen biedt do banketbakker ons aan; op
straat, niettegenstaande het minder aanlok
kelijke Nveer, overal vroolgke gezichten,
druk pratende groepjes dames, hier endaar
een alleonloopond heer, in diep gepeins
waarmee hg dat jaar zgn vrouw, meisjo
of zuster eens zal verrassen; ja, rt is wel
een moeilijk vraagstuk om uit al h'et ten
toongestelde een keuze te doen of iets te
bedenken, wat onze familieleden nog niet
bezitten. Maar, dames, komt het u bij al
dit gepeins nooit in de gedachten, dat er
toch zoo velen zijn, voor wie hét u niet
moeilijk zou vallen iets te bedenken? 0£
weel ge niet, dat uw werkvrouw zes kinde
ren heeft, die o, zoo graag ook hun deel
van het heerlijke St. Nicolaasfeest zouden
hebben; maar, vader verdient niet veel,
de kolen en aardappelen zijn dit jaar bi
zonder duur; dus geen speelgoed, geen lek
kernijen. Of, is u daar zoo even het kind
niet in het oog gevallen, dat u bibberend
van kou voorbij liep; hij vraagt niet naar
speelgoed of lekkers, een degelijk, warm
kleedingstuk zou h'em meer verblijden.
Toe, dames, lezeressen van. de „Schie
dam sch'e Courant'?, bedenkt dat eens. Als
gij allen van de tien- of honderdtallen gul
dens, die go bij gelegenheid van de St.
Nicolaas uitgeeft, eens een kleinigheid af
zondert voor do minder bedeelden in uw
naaste omgeving, wat zouden er dan, op
den avond van. den Bden December, een
veel grdoter aantal gelukkige gezichten meer
zijn dan andere jaren.
RECEPTEN.
Zachte chocolade-borstplaat.
Benoodigdheden175 gram suiker, 30
gram poederchocolade, 10 gram boter, Vi
d.-liter melk, een weinig vanille.
Bereiding: In een goed geemailleerd pan
netje, dat liefst niet voor andere doelein
den gebruikt is, do suiker met de poe-
derch'oeolade dooreenroeren, daarbij de
melk voegen, de boter en een weinig van
het binnenste van een vanillestokje. Breng
dit alles onder voortdurend roeren aan den
kook en laat het zoo lang doorkoken, tot
een druppel ervan in een glas koud water
niet meer uitvloeit. Neem dan het pan
netje af, blijf jiog even flink roeren tot
de massa dik begint te worden en giec
zo dan vlug uit in met boter ingewreven
ringen, waarin men ze koud laat worden.
.Warme rijstpudding met bitterkoekjes.
Benoodigdheden: 400 gr. koude in melk
gekookte rijst, 40 gr. suiker, 100 gr. bitter
koekjes, 2 eieren, wat vanille, 25 gr. boter,
beschuit.
Bereiding: De Koter tot room roeren, de
eierdooiers toevoegen (één voor één), ver
volgens de suiker, wat merg uit een vanille
stokje, de rijst, da gestampte of gebrok
kelde bitterkoekjes en eindelijk het stijf
geklopte eiwit. Met dit mengsel een met
boter besmeerden en met gestampt beschuit
bestrooiden puddingvorm vullen, den vorm
sluiten en den pudding in een pan met ko
kend water li/t uur laten koken.
VOOR KINDEREN.
DE SNEEUWPOP.
ft Was Zaterdagmiddag en h'et h'ad lek
ker gesneeuwd. De jongens in de buurt
waren bij elkaar en hadden h'et o, zoo druk.
Met sommen of een opstel te maken? Of
met het lezen van de kaart? Jawel, dat
kunt ge begrijpen! Zaterdagmiddag, een
mooie, zonnige winterdag, een Koop sneeuw
overal waar je ziet; wie kan dan zijn
gedachten bij het lezen bepalen, wie kan
dan in huis zitten? We nemen het dan cok
volstrekt niet kwalijk, jongen, dat je van
de gelegenheid gebruik maakt, als je dan
later je schade maar weer inhaalt, en je
beste beentje voorzet.
En wat zijn nu jullie plannen? Wel,
we gaan een sneeuwpop maken. Koos nam
een fermen Koop sneeuw kneedde dien
stevig tot een bal en rolde liem toen over
de sneeuw' voort. Langzamerhand werd hij
al grooter en dikker, tot Koos hem alleen
niet meer in beweging kon brengen; .Tan
ging hem dus een handje helpen. Eindelijk
was de bal groot genoeg naar hun zin.
Nu namen zij een plankje, streken Kern
aan de onderzijdo wat gelijk en zetten hem
met vereende krachten overeind. Daarna
werd hij verder in 't fatsoen gebracht, tot
dat hij zoowat den vorm van een cylinder
had. Ondertusschen hadden andere jon
gens nog twee of drie dergelijke cylinders
gemaakt, dio bovenop elkander gezet wer
den, zoodat de geh'eele romp ten naaste
bij de lengte kreeg van oen,'flinkeu jongen
van 13 of 14 jaar.
Eindelgk kwam het moeilijkste, het hoofd.
Het voorhoofd, dat ging; oen paar gaten
aan weerskanten waren de oogen, do neus
in 't midden. „Hè, wat een kokkert van
eon neus is dat,'? zei Gerrit.
„Dat is niets,'1 antwoordde do bekwamen
beeldhouwer, „een goede gevel versiert Kot
huis." Daarna kwamen de mond en de
kin, een paar stukjes sneeuw, op zijde voor
de ooren, en klaar was Ket. „Voorzichtig,
jongens, laat hei niet vallen.'? Een, twee,
drie, daar staat h'et. Nu nog de armen;
daar komt Piet met een f linken stok' aan.
Dezo wordt voorzichtig door de pop ge
stoken op do plaats, waar 'de armen moe
ten komen. Rondom dien stok wat sneeuw
gedrukt en h'et b'eeld prijkt in al zijn
luister! Kees vindt h'et nog niet natuurlijk
genoeg, 't Is een Hollander cn oen Hol
lander moet een pijp in den mond hebben.
Hg loopt even naar huis, haalt oen oud
steenen pijpje en steekt Ket hem in den
mond. Hoezee! roepen allen. Het spreekt
wel van zelf, dat de sneeuwpop geen lang
leven was toegedacht Eenige uren later
was zo weer bezwoken onder eon h'evig
sneeuwballen-bombardement.
i - t
