83'" Jaargang Zondag 27 November 1910 m. 13469 Derde Blad. Uit de Tweede Kamer. Een noodlottige ballontocht, Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- cn'Feestdagon. Prijs per kwartaal: Foor Schiedam en Ylaardingea fl. 1.25 franco per post fl. 1.65. Prjs per week: Voor Schiedam en Vlaardingon 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Grooto letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan ziin gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te volooen. Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123. i voor de Administratie No. 103. Aanbesteding. Burgemeester en Wethouders van Schie dam, zijn voornemens op Haandag 2 8 No vember a.s. 's namiddags 2 uur, ten Itaadhuize aldaar in het openbaar aan to be steden liet weghalen van lompen, beenderen, me talen, popier enz. aanwezig1 op het ter roïn van de vuilnisbelt aan den Buiten- liavonwcg no. 154, over het Hjdvak 1011. De gezegelde inschiijvingsbiljcücn moe ten in een gesloten enveloppe, waarop een aanduiding, dut zij een hischrijvingsbiljet be vat, i raehtvrij worden ingeleverd in de ten Raadhuizc aanwezige gesloten bus, vóór des namiddags 1 uur van den dag van aanbeste ding. De voorwaarden van aanbesteding liggen op de Gemeente-Secretarie (afdeeling A) ter lezing op iederen werkdag van 8V~'-4l uur. Aanbesteding. Burgemeester eu Wethouders van Schie dam; zijn voornemens op Maandag28 No v c m b e r a.s. 's namiddags 2 uur, ten Raadhuizo aldaar in het openbaar aan te be steden de levering, gednronde hot jaar 1011, van Roggebrood en Haver, ten behoeve van de paarden van de Gemeento.rotnlglng. De gezegelde inschrijvingsbiljetten moe ten in een gesloten enveloppe, waarop een aanduiding, dat zij een insein ij vingsbiljet be vat, vrachtvrij worden ingeleverd in do ten Raadhuizc aanwezige gesloten bus, vóór des namiddags 1 uur van den dag van oanbeste- ding. De voorwaarden van aanbesteding liggen op de Gemeente-Secretarie (afdeeling A) ter lezing op iederen werkdag van Sj~4t uur. De algeinecno beraadslagingen over de Staatebegrooting zijn dit jaar niet onder die belangstelling begonnen, waarin zij zich an ders plegen te verheugen. Maandagmiddag kon de vergadering, om half twee uitgcC schreven, eerst legen twee uur aanvangen zoo lang duurde het eer het vcrcischte mini mum van 51 leden bijeen was. En den Op Zondagavond den 15cn Juli van bet jaar 19,, steeg de ballon „Napoli" bij mooi weer op vair irit het grooto gras perk op do terreinen, van een tentoon stelling te Napels, in tegenwoordigheid van. duizenden toeschouwers. Kapitein Vcrri, een infanterie-officier, bc- stuuide deu ballon en was vergezeld van graaf Montecupo en signor Saivatoro Pel üzone, reporter van do „Don Marzio". De balion steeg omstreeks zeven uur namitl- -'tef op, en nadat hij oen hoogte van -1000 voet bereikt Itad, droef hij met een briesje uit het Noord-Oosten naar zee tusschon Capri en Ischia. Dotoeschouwers in da villa's op «c heuvels buiten de stad zagen don ballon hoe langer hoo kleiner worden en kon den een gevoel van angst niet onderdruk ken, toon hij naar zoo afdreef, daar dc reizigers geen van drieën liekwaimc aëro nauten waren en de ballon stellig vóór den nacht moest dalen, daar het louter een plezierreisje was. Deze angst bleek belaas maar al to gerechtvaardigd, want toon de ballon de zee bereikte, was zo van allo hulp verstoken en kwamen twee van do reizigers om!. Maar laat ons liever den graaf Monte cupo, die de eonig overlevende was, aan net woord laten, die het voorval in volgende bewoordingen beschrijft: „Nooit," sprak hij; toon hij den volgen den avond weer thuis was, „is eten ploi- zierroisje met meer genoegen begonnen. af de Dinsdag daarop was er zoo waarlijk straf lijstje, hetgeen in Kamer stijl zeggen wil, dat de zitting, Faute de combattants een half uur moest worden verdaagd, in welk ge val do namen van lien, die niet aanwezig zijn, dom den Griffier worden voorgelezen, en in de Handelingen vereeuwigd. De ooraaak ligt voor de band. Dit ministe- j rio staat op dit oogciiblik geheel in gebreke wat de sociale hervorming betreft, en zijn finaneieelc politiek is van dien aard, dat ze zelfs Rechts, getuige dc redevoering van den hoor Van Dedcm, groote bezorgdheid in boezemt. Hot cement waarop de coalitie is gevestigd, het onderwijsvraagstuk, is in dien zin opgelost, dat liet zijn bindingskracht vrij wel heeft verloren. Do anti-i'evoltitionairen mogen blijven aandringen op volkomen gelijkstelling van openbaar on bijzonder on derwijs, de Katholieken zouden zulks mis schien ook niet ongaarne zien, maar de Chris- tclijk-Ilistorisclien, willen daar absoluut niets van weten, en voorslinnds althans niet verder gaan dan. de wet van 1905. Over deze zaak, zoowel als zoovele anderen, als de sociale hervorming (het is bij de Bakkersraden nog eens overtuigend gebleken) zoowel als over het militaire vraagstuk, de kustverdediging in eerste plaats, is do coalitie het hopeloos oneens. Men kan dan ook zonder overdrij ving zeggen, dat wat de coalitie nog samen houdt hare begeerte is om de benoemingen aan zich te houden, en dat blijkt wol bier- uil, dat <le Rechterzijde weinig lust voelt in het geweer te komen als de Regeering wordt aangevallen op bare sociale of finan. cieelc politiek, maar dat zo zich zeer prik kelbaar toont, als de beschuldiging wordt geuit dat er een partijdig voortrekkon is van hen die tot dc coalitie behooren, dat de Re geering cr toe meewerkt de overtuiging te vestigen dat lid te zijn van de coalitie dc beste weg is om te komen waar men we zen wil. Zoo vindt op de hoofdpunten van ons staatkundig loven het Ministerie eene bestrij ding die niet te weerleggen is, wat mankt dat do leden der Rechterzijde weinig lust ge voelen daartegen op te komen, waarom zo die moeilijke taak maar aan don kundigon advocaat ITeeni&kerk zullen overlaten. Is het wonder dat de belangstelling niet groot was? En zoo ondervonden wij dan ook. dat, toon dc heer Roodluryzen, die bet debat opende, zeer gedocumenteerd en in eene heel zaak rijke rede aantoonde, dat cr geeno sprake is, dat in deze parlementaire periode do incest urgente sociale hervorming nog stand kan komen, te weten bet invaliditoits- rn ouderdomspensioen, dat geen der Kamer leden van Rechts daar krachtig tegen in ging. Tiet bleef in de/o bij eene poging van don hoer De Visser om den afgevaardigde \oor Den Brie! te brengen tot de erkentenis, dat hij, al was de werkwijze van de Re- gecring dc zijne niet, toch wel wat meer waardceiing kon hebben voor den grootsehen opzet van den heer Tal ma, die 6n eene Ziek teverzekering, in verband met de herziening- Ongevallenwet wil tot stand brengen èri daarna aan do voorziening van den ouden dag wil gaan, al zou daardoor niet terecht komen, wat hij rn dc corste plaats wensclite. De iede van den lieer Do Visrer, die dus tcoh al slap was, verloor hare laatste kracht toen de lieer Goeman Boigesius, zeer ter snede aanmerkte, dat do afgevaardigde voor Leiden de laatste was om dit beroep te doen op de tegen pari ij, waar hij zelf bij het debat over de sociale verzekeringen gehouden, het luid afgekeurd dat de Regccring de ziekte verzekering, op wolk gebied het particulier initiatief reeds zooveel had tot stand gebracht, z.oo cm nood ig naar voren had geschoven. liet finaneieelc beleid is door schier alle sprekers behandeld, door de hoeren Trdt man, Do Meester', Troelstra, welke do bekende preek hielddc Rechterzijde deugt niet, de Linkerzijde evenmin, leve de So ciaal-democratie en de heeren Drueker en Pntijn, waarbij unaniem krasse veroordecling daarvan werd uitgesproken, en wij hebben daar- tegenover niet anders te boeken dan eene weinig gelukte verdediging van den heer Koole. Nu, dat financieel beleid is dan ook niet ie verdedigen. De hoofdgrief is natuurlijk niet, dat de heer Kolkman, die als Kamer lid de plannen van den heer De Meester zoo onbarmharig critiseerde, telkens als de nood aan den man is, het een of ander uit die plannen overneemt, al maakt zulks de posi tie van den Minister van Financiën niet sterker. Maar wat men in dezen Minister van Financiën het meest mist, het. Is door de hecren Dc Meesten en Patijn zoo uitnemend uiteengezet, dat is die allcronontbeerlijkste eigenschap in den bewindsman aan wien de zorg voor 's Lands financiën is toever trouwd, nl. de kunst om „neen" te zeggen. Eene kunst die beginnen moet tegenover zijne eigen collega's. Deze heolc begrooting geeft het bewijs dat dc Minister óf niet be grijpt wat onze zorgelijke finaneieelc toe stand met zijn groot tekort eischt, (wat niet aan te m i is) of dat hij de geestkracht mist om zijnen collega's dien band op to leggen, die thans meer dan ooit noodig is. De heer Patijn heeft dit z.eer juist in beeld gebracht, toen hij erop wees, dat do tegen woordige Minister van Oorlog en Marine zich wel in den zevendon hemel moeten wa nen. Sinds jaren, sprak de heer Patijn, en niemand kan dat boter weten dan hij, die zoo langen tijd het gewichtig ambt van ad ministrateur der generale thesaurie heeft be kleed, was men gewend aan de Departe menten van Oorlog en Mn ine, de ontwor pen begrooting. waarop telkens nieuwe pos ten weiden gebracht, voor nieuwe wcnschen van Financiën terug te krijgen met do her .1- schapHet wordt niet door ons ontker 1, dat wat gij vraagt misschien heel goed is, maai de toest-and van de schatkist eischt, dat er zoo en zooveel op uwe begrooting wordt besnoeid, wat dan ook, zij bet na wat mop peren en tegenstribbelen, geschiedde. Thans 15 dit alles anders geworden; en de militaire ministers grasduinen zonder eenigc controle in 's Lands schatkist. Ons dunkt dat dc heer Kolkman een zware toer zal hebben om bij de weerlegging van de aanmerkingen op zijn beleid een eenig- zins dragelijk figuur te maken. Juist het feit, dat geen van do voormannen van Rechts het voor hem heeft pogenomen, zelfs niet de heer Lobman, doet de op geen enkel argu ment gefundeerde betuiging van den heer Koole, dat hij toch vertrouwen blijft houden in den Minister van Financien, het best in hare arme naaktheid kan uitkomen. Maar zooals wij zeide, het was noch de so ciale wetgeving, noch liet imancieel beleid, dat het relief aan de algemcene beschouwin gen gal, dat deze in den regel hebbendat kwam van de stelling, door den heer Rood- huyzon het eerst in het debat gebracht, en door tal van leden uitgewerkt, dat waar de Regeering ook zwak in moge zijn, zij sterk i- in het vooropzetten en versterken der anti these, en dat daardoor over onze jongeling schap. waar ze niet \ast in de schoenen staat, een geest van onoprechtheid komt, ont staan uit het besef, dat het niet verstandig is openlijk beginselen te belijden, die niet gedeeld worden door eene der fracties van de coalitie. De afgevaardigde voor Briellc wees op het geval van het lid van de Provinciale Staten van Noord-IIolland, den heer Gevers, die als liberaal gekozen, juist op het oogcii blik, toen bij de periodieke verkiezingen in 1909 zijn zetel gevaar liep, deze vastmaakte door zich bij de Clnistelijk-IIistorische par tij aan te sluiten. En ook op den trijd om den burgemeesterszetel in Delft, die, zooals iedere burgemeestersplaats van belang, als vaste buit door de coalitie beschouwd werd. En hoe deze strijd tot slotstuk had, dat de heer Van de Velde, afgevaardigde tor Staten van Zuid-IIolland voor Delft en lid van Ge deputeerden in dat college bij zijne aftre ding niet weer door de Katholieken gesteld werd, op erend dat hij niet genoog gedaan had om Delft een katholieken burgemeester te bezorgen. En dai dit veroord celen d vonnis eerst werd opgeheven, toen do voormannen in de Roomsche staatspartij der Delftsche kiesverceniging aan het verstand brachten, dat door haar bedrijf de coalitie in gevaar werd gebracht, alles vergezeld van de open bare betuiging in een der nieuwsbladen van den heer IJzermans, katholiek collega van don heer Van de Volde, dat deze als lid van Gedeputeerden altijd zooveel mogelijk had gestreefd naar de behartiging van do Toen wij langzaam opstegen, met het prachtige panorama van Napcis onder ons, liet uitspansol donkerblauw, do lucht kalm en do ondergaande zon met haar laatste stralen de kleureffecten nog vcr- hoogendo, scheen het Pellrzone en mij, die nog nooit oen luchtreis hadden ge maakt, toe, of niets ons genot zou kun nen verstoren. Geheel verzonken in liet schouwspel on der ons, dachten wij volstrekt niet aan den toestand van den ballon, en herin nerd on wij ons ook niet, dat we geen reddingsboeien, of iets dat onze veilig heid kon verzekeren, hadden moegenomen. Naarmate wij stegen, werd dc wind ster ker en dreef ons hoe langer hoe verder in zee, die glad als een spiegel onder ons lag, "ón raakten wij steeds meer van het land Verwijderd. Kapitein Vcrri besloot, wat het ook kos ten mocht, te dalen, want het was voor oen ballon van een afmeting als do onze onmogelijk om het voel langer uit te hou den. Wij vroegen den kapitein of vvij do kust van Capri niet konden bereiken, maai bij antwoordde met oen droeven glimlach: „Wo moeten van die illusie maar afzien." Toen do scire-m-ering aanbrak, daalden wij langzaam neer en ongeveer te acht uur waren wo op het water. Het schuitje er vrij werden tegelijk ondergedompeld en het water kwam tot aan den nek, maar de ballon steeg spoedig weer een wei nig en wij zweefden op de oppervlakte. Woer daalden we, nu, tot onze knieën, en daar de ballon niet oneer rees, waren we genoodzaakt op don rand van heL schuitje to gaan slaan on ons vast te houden aan de touwen, waarmee hot bevestigd was. In hot schemerlicht de maan was nog niet opgegaan zagen wij de mailboot van Palermo en een ander vaartuig op korten afstand van ons voorbijgaan, cn wij deden waanzinnige pogingen om' de aandacht te trekken, maar zonder succtes. In dien tusschentijd sleepte dc ballon ons over do oppervlakte van liet water. Capri lag ver aan den horizont. Toch lie ten wij ons niet uit het veld slaan: de arme Pollizono voornamelijk deed niets dan grappen maken cn lachen. Maar na een half uur in dien hacbolijhen toestand te hebben doorgebracht, ontzonk het schuitje aan ouzo voeten ten begon de bal lon zóó hard rond te draaien, dat wij or duizelig van werden. We begonnen nu ballast uit te weipon, opdat we zoolang mogelijk zouden drijven. Do wind stak hoe langer hoe nicer op cn het water werd woest; do ballon slingerde van rechts naar links en omgekeerd, en hot scliuitjo plonsto op en neer in het wa ter, zoodat wij dikwijls de louwen los m-oeslon laten, die we dan mot moeite weer grepen. Pollizono begon het benauyvd te krij gen en kapitein Vcrri, het gevaarlijke van den toestand inziende, kon geen troost woorden vinden. Op die wijze verliepen er drie uur. Plotzeling riep Pelüzone .uit: „Wie zal kracht genoeg bezitten om hot tot den morgen vol te houden?" De maan kwam op en verlichtte de zee; maar ook do wind stak op en de ballon werd zóó in dö rondte gedraaid, dat wij tot tweemaal toe van, de touwen losge rukt worden en zonken. Toen ik weer op do oppervlakte verscheen, bemerkte ik, dat belangen van de provincie? mis naar be- roordoeling \an de katholieken.! En de spre ker haalde ten slotte aan de motie, door de katholieke kiesverceniging te Nijmegen aan genomen tegen de aangevraagde -16 millioen. voor de kustverdediging, die al wederom door de katholieke bladen veroordeeld werd, maar niet met een bereop op het landsbe lang, maar op het belang der coalitie. Spreker vroeg of, waar zoo door mannen van beteekenis en het belang der coalitie en het verscherpen der anti-these op den voorgrond werd gebracht, het uit kan blijven dat de kleurlooze middenstof ten slotte strijdensmocde, althans het air zou aan nemen van tot de coalitie te behooren? Ook de lieer Tydeman heeft mot vele voorbeelden de toenemende onvrijheid der Nederlandsche natie geïllustreerd, die, naar hij meende, zelfs niet door een kabinet van christelijken huize in het gedrang be hoefde gebracht te worden als maar de begeerte op den voorgrond stond in echt nationalen zin te regeeren. Hij zag die onvrijheid niet alleen in de Bakkersraden in het verbod aan den patroon om op bepaalde tijden te arbeiden, in dc Steon- houwerswet die het werken in dat bedrijf zal verbreden, aan hen, dio geen declara tion van den dokter kunnen overleggen, dat zij van bijzondere sterke constitutie zijn en in het ontwerp, dat de echtschei ding zal bemoeilijken, maar ook op dat ge bied, waarop de vorige spreker zijn voor beelden had geput. En in dat verband passeerden de revue het feit, dat betrek kingen van notarissen, burgemeesters, kan tonrechters, op plaatsen in het Zuiden dio sinds menschenhougenis door protestan ten bezet waren, tegenwooidig met groote eenzijdigheid aan roomschen worden ge geven; dat in de Rijksopvoedingsgestichten te Amersfoort en te Avereest de geestelijke verzorging, of eigenlijk de geh'eele opvoe ding in hoogste ressort aan geestelijken, aan een piedikant en oen pastoor in ieder gesticht aan één van elk is op gedragen; de zaak van den vlootprediker te den Helder (waarover natuurlijk bij de Maiinehegrooting nog een hartig woordje zal worden gesproken) waarvan do heer Tydeman nu reeds als hoofdfout consta teerde, dat de vlootvoogd werd uitgeschakeld als onmiddellijke cn hoogste chef van den predi kant. De afgevaardigde uit Tiel eindigde zijn rede mot de verklaring, dat hij der Regee ring wel een „principiis obste"[ zou toe roepen, indien hij niet meende, dat wij met het neeihalen van de leuze, dat dc Over heid als hoogsto orgaan van het Staatsge zag het onpartijdig karakter van dat gezag moet handhaven en hooghouden, reeds te ver" waren gegaan. er een touw om mijn arm geslingerd zat; de ballon lag nu weer op, het water en dreef als een schip rond. Ik keek om mij heen mijn metgezellen waren vor- dWenon. Bij het maanlicht evenwel kon ik ze op korten afstand zien worstelen en hoorde hun angstkreten, maar Ik werd verder en verder gedreven cn kon niets deen. Die kreten om hulp klinken mij nog in do ooren. Twee Jonge levens ,op zoo tragische wijze verloren gegaan! Ik riep en riep, maar kreeg geen ant woord. Tot twee koor toe werd ik be wusteloos, maar kwam telkens weer bij. Wat een vreeselijko Verlatenheid 1 Nergens hulp, slechts do dood, die mij van alle kanten aangaapte; ik dacht slechts aan dc 'geliefden thuis, die mjj nooit zouden weerzien. Maar de gehechtheid aan het leven, is sterk, en terwijl de leeglooponde ballon mij on het schuifje langzaam bedekte, deed ik do' uiterste pogingen om mijn oven wicht te bewaren en kroop van touw tot touw, totdat ik hot net bereikt had, tus- schen welks mazen ik'mijn hoofd, armen en boenen stak, en gaf zoo mijn lichaam rast, totdat do ballon door mijn gewicht naar mijn zijde- overhelde, en mij dreigde to verstikken. Jk ging dus naar het schuitje terug, dat onder water dreef, en met twee stukken kurk, die er aan vast zaten trachtte ik mij boven water fco houden. Zoo bracht ik vreeselijko uren door totdat do zon opkwam'. Zoodra hot licht was, zag ik oenige visschcrsvaartnigen aan den horizont. Ik zag,'dat ik bij Kaap Misonum was. Ik probeerde te roepen maar mijn stem was te zwak om de boo ton te bereiken, ofschoon zij stoeds na derbij kwamen. Gelukkig zag een van de bootslieden den ballon en zotte koers erheen. Toen de boot naderbij kwam, ver liet ik het schuitje, en, al mijn krachten verzamelend, kwam ik mijn redders tege moet Ten laatste kregen zij mij in het gezicht, en, lianl roeiende, bereikten zij mij spoedig cn haalden mij binnen." Do visscherlieden deden den graaf zijn natte kloeren uit en trokken hem; gedeel telijk andere aan, maar hij was gekneusd en ijskoud. Zijn horloge, dat in zijn vest zak gevonden werd, stond op 11.20 van don vorigon avond. Hij had dus, elf uur uur in liet water gelegen. Even nadat hij gered was, kwam er een stoomboot, dio gedurende den nacht uitgezonden was om do luchtreizigers te zoeken, met een dok ter aan boord. Deze verhond de kneuzin gen van den graaf en gaf hem warme thee tegen dc kou. Ee visschorsboot zette hom toon bij kaap Misonum. aan land,' waar do luitenant, die toezicht, hield over het' kruitmagazijn, hem van droge kleeron voor zag en vanwaar lnj na kortstondige lust per trein naai- Napels vertrok, waar zijn vrienden en familiebetrekkingen hem reeds met angst stonden te wachten. De familie leden van de heide andero reizigers wa ren door droefheid overstelpt over hun tragisch lot. Twee stoombooten, dio wer den uitgezonden, konden geen ander spoor van hen vinden dan do jas, die Pelüzone gedragen had. Do ballon Word tegelijkertijd mot den graaf aan boord genomen en later aan den eigenaar teruggegeven, die zijn geleide aan den armen kapitein Vtfm had aan geboden. SCH1EDAMSCHE COURANT HH i

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1910 | | pagina 9