Mi 1
vermaarde artiste, die natuurlijk paf van
bewondering was, verder bezoek aan Mi-
ner'S ïhetre in de Bowery, een merkwaar-
digheid van New-York, een allerzonderlingst
caféehantant, waar het publiek in kiach-
jjg6 bewoordingen criüek oefent en de onge-
"lukkige artisten, wiqr voordrachten nietni
den smaak vallen, iHet een haak van het
tooneel woiden gehaald. Vervolgens bezoek
J aan den Mayor van Chinatown, aan dans
gelegenheden en nachtcabé's. Te half vier
's nachts een Turksch bad, daarna cou-
ranten-lectuur. Te tien uur bezoek aanNew-
York's winkelhuurten, daarna interviews
0,a. met den heer Dix, den nieuwgekozen
'"'gouverneur van Nevv-York, bezoek aan de
fjew-Yorksche spoorwegtunnels, lunch met
den spoorwegman Mc. Adoo m de Railway
Club, weer winkelen en persoonlijk kerst-
mismkoopen doen. Terugkeer aan boord van
den Mauretania, die te zes uur des avonds
vertrok. Vooraf nog verzenduig van een tele
gram van 2000 woorden, bevattende het
relaas van den tocht.
is de verrassingen bij de bedjes Van zijn
kinderen uit te stallen. Niet vóór zij sla
pen, komt de koning in hun kamers,
en. daar zij dien avond door de opwinding
niet vroeg hun oogen sluiten, geniet zijne
majesteit den nacht vóór Kerstmis niet
heel veel slaap. Vóór alle dingen is de
koning ovenwei familie-vader, en daar "de
Kerstmis voornamelijk een feest voor de
kinderen is, zal het koninklijk paleis, niet
tegenstaande den rouw, ook dit jaar weer
klinken van vroolijkö kinderstemmen.
Be .aanstaande zomermode.
Nauwelijks is de winter .aangebroken of
men breekt zioh reeds het hoofd erover,
wat nu in de plaats van 't Voile Ninon zal
komen met het a s. voorjaar, of dat allicht
dit thans zoo kolossaal bevoorrechte weef;
se! in het nieuwe seizoen gehandhaafd zal
blijven. Veel verwachting koestert men van
het in groote hoeveelheid te brengen Chap-
pe-voile, dat, als het maar eerst in de ver-
eischte, goedkoopere kwaliteiten verschijnt,
allicht als plaatsvervangster zal kunnen
optreden. Voor do goedkoope genres zal
evenwel nog beter het katoenen voile en
voor de betere genres het marquisette kun
nen worden gebruikt. Vooral dit laatste
weefsel zou een aangename verfrisschmg
in deze nu reeds bijna al te dikwijls gebruikt
zijnde lichte stoffen brengen.
Ten opzichte van 'de modekleuren valt
weinig nieuws 'te constateeren, want groen
domineerde reeds in het afgeloopen seizoen,
in zooverre deze kleur voor de enkele gen
res in aanmerking komen kan. Ook ko
ningsblauw is -niets nieuw meer, en de
verschillende" linten van fraise en ceiiso
tot bordeaux zijn eveneens bekend. Zoo
blijft dus enkel te vermelden, dat de voor
het balseizoen aan de modellen geprobeer
de gele én oranje tinten hier en daar be
scheiden te voorschijn komen, maar toch,
wel gezien worden en dan een zeer mo
dern, nieuw effect maken. Bij het enkel
voor den overgang steeds courante zwart
wit bedenke men, dat deze combinatie reeds
thans tamelijk veel gebruikt wordt,—-zoo
als bijv. de melkkralen borduursels op
zwart hetgeen misschien wel eenigen
invloed kan hebben; zooveel in echter ze
ker, dat h 't in den eersten tijd van het
vroege voorjaar beslist in aanmerking komt.
ALLERLEI.
DE KERSTGESCHENKEN VAN KONING
GEORGE.
Koning George's eerste Kerstmis als re-
geerend vorst zal niet zoo druk kijn als
wanneer het hof niet in den rouw was;
maai' hij zal zeker het dubbele te doen
hebben, van wat hiji verleden jaar deed,
toen hij nog prins van Wales was, want
hij moet au al zijn mede-vorsten dit jaar
bedenken, daar als hoofd van zijn huis
al de jongeren van hem' een soqvenir
verwachten.
Aan do regeorende vorsten is hij geweiul
zijn laatste portret te zenden in een ge
braveerde, zilveren lijst. Dit is makkelijk
genoeg, maar wanneer er, zooals dit jaar
het geval is, talrijk© vorstelijke kinderen
zijn) om geschenken voor te koopen, is
de taak om een keuze-te doen, met zoo
makkelijk. Koning George's zes kinderen
worden natuurlijk speciaal bedacht, en hoe
wel ze natuurlijk alles hebben, wat hun
hart maar kan begeerea, blijven het toch
altijd kinderen en zijn dol op fietsen, ca
mera's, en, de laatste nieuwigheid is me
chanisch speelgoed.
- De kleine prins Olaf van Noorwegen
ontvangt evteneens mooi speelgoed met
Kerstmis, en „oom Geoige" vergeet hem
nooit. Dan krijgen de kinderen van prin
ses Margaretha van Connought, nu de
vrouw van den kroonprins van Zweden,
"geschenken, geschikt voor hun jeugdigen
leeftijd. De kinderen, van den. koning van
Spanje en de vele kinderen van den Czaar
van Rusland staan allen, op de lijst
en het zou, werkelijk een heek. kolom
vullen om al do prinsesjes en prinsjes
op' te noemen, die door don konmg be
dacht worden.
Maar behalve vrienden en bloedverwan
ten bedenkt de koning ook zijn pachters
en bedienden. De eersten worden onthaald
op een extraax>medievoorstelling, en de
inmdere werklui op zijn goed krijgen ca
ll eau x in vleesch, enz. Voor zijn persoon
lijke bedienden geeft hij in het Nieuwe
Jaar twee „bals, en daar- er avond-toilet
i gedragen moet worden, gelijken deze aris
tocraten onder de knechts niet veel op
RA 'het gewone dansende keukenpersoncel. Ge-
durende J het "dansen komten hunno Majes-
V teilen-eens kijken, en dit juist geeft het
/V' hizondere aan het (feest. De overleden,
|V koning zorgde zeer goed voor zijn dienst
ig -/personeel enkoning Georgo heeft reeds'
7., bewijzen gegeven, dat hg. in dit opzicht
7 ;de voetsporen, van zijn vader "zal .volgen.
t 'Maar het is pas in werkelijkheid Kerst
-mis voor den koning, wanneer hij bozig f
Msri - W-V
BEROEMDE BEULEN,.
Niettegenstaande zijn griezelig ambacht,
heeft John Ellis, de man, die Chippen
ophing, de achting verdiend van een wij
den kring van kennissen te Rochdale, waar
hij met veel succes kapper is en agent
voor nieuwsbladen -)Ellis is een kalme,
eenvoudige man, die zelden zijn belang
stelling in misdaden verraadt. Hij spreekt
u vee! liever over1 voetbal, waarvan hij
een groot liefhebber is, of over muziek
uitvoeringen. In zijn jonge jaren verdiende
hij zijn brood met zingen, en beeft nog een
goed baritongeluid. Enkele bevoorrechte
bezoekers mogen kermis maken met zijn
honden, katten en kippen, de lievelingen
van. zijn vier'kinderen. f
Ellis heeft geholpen in meer dan zestig
executies en heeft er persoonlijk zeven
ten uitvoer gebracht Terwijl hij als assis
tent dienst deed te Belling/ton, werd hij
tot chef-beul benoemd, en dit is pen groote
onderscheiding, daar er bij' het ontstaan
eener vacature tallooze sollicitanten zijn.
Toen Marwood, die Calcraft in 1883 op
volgde, zich terugtrok, waren er niet min-
d ir da/u *12 (XX) sollicitanten, van wieRerry
werd aangesteld. Calcraft, die zich in 1874
terugtrok, kreeg oen guinje per week van
do Londensche Corporatie en 1 guinje
extra voor 'iedere terechtstelling Boven
dien had hij van het graafschap Sur
rey jaarlijks vijf guinjes en 1 guinje voor
een executie, en tien guinjes voor een
executie in het land.
Tegenwoordig wordt er ongeveer 120
gulden betaalt aan den beul voor iedere
terechtstelling, die hij ten uitvoer brengt
Berry, die Marwood opvolgde, bracht in
negen jaar 200 terechtstellingen ten uit
voer. Volgens zijn. eigen verhaal verdiende
hij in de eerste vier maanden van 1890
1200 gulden. Er is een tijd geweest, dat
de kleeren van den veroordeelde aan den
beul werden gegeven, die hij dan gewoon
lijk verkocht om te laten zien. Tegenwoor
dig evenwel worden ze verbrand.
Het was geheel bij toeval, dat Marwood
de opvolger werd van Calcraft. Het ver
haal zegt, dat hij op zekeren morgen
Calcraft ontmoette, toen de laatste een
executie zou ten uitvoer gaan brengen,
en- ziende, dat de oude man ziek was,
nam hij op zich, het zonderlinge baantje
voor hem over te nomen. Het aanbod
werd aangenomen en zoo kreeg Marwood
een introductie voor zijn toekomstig be
roep, I i j7ï
De beroemdste heul uit vroeger dagenj
was Derrick, die zijn. naam gaf aan een
speciaal soort galg, bekend als derrick,
en Jack Ketch, die o. ,a. William! Lord
Russell en den hertog van Monmouth te-
ïechtstelde. Verder Dennis, die bijna zelf
gehangen werd, omdat hij aan opstootjes
deel nam, en Thomas Cheshire, bekend
als „Old Cheise" (oude kaas).
Klaar misschien was wel de zeldzaamste
beul van allen de beroemde „Lady Bet
ty" (hoe haar eigenlijke naam is, schijnt
men niet te' weten), die in het begin
der vorige eeuw in Ierland een aantal
jaren als vrouwelijke beul dienst deed.
Het slagschip Prince of Wales hoeft
onlangs het record geslagen in het laden
van steenkolen. Het nam namelijk 970 ton
kolen in, in 2 uur en 36 minuten,.
Een Stradivarius ter waarde van 29.000
gulden is onlangs door een violist te
Straatsburg gekocht voor 4 gulden, van
een kleinen jongen, die ze bij wijze, van
een kar, volgeladen met zand, voorttrok.
Het eiland Lewis, deel uitmakend van de
Hebriden, 600.000 -acres groot, voorzien
van herten, patrijzen, houtsnippen, snip
pen, met drie door zakn bevolkte rivieren
en een kasteel, is onlangs verkocht Yoor
8% milhoen gulden.Het heeft een be
volking van. 28.000 zielen.
Gast (aan een vroolijk Kerstdiner)
„Tommy, waar komen de kalkoenen van
daan?"
Tommy (wijkend op een, die op taiel
staat): „Dat weet ik niet; maar deze kocht
ma van een bedelaar voor een schijntje,
omdat hij hem gestolen had. Niet waar,
ma?"
Een moeder Vroeg onlangs aan haar
zoontje: „Van wien houd je meer, van
papa of van mama?"
De jongen dacht een pogenblik na, en
zei toen: „Dat zal ik u, na Kerstmis ver
tellen." R
Hij ,„Heb je al bedacht wat jè je onge
trouwde tante voor haar Kerstmis zal
geven?"
Zij: „Neen, maar nu, je er van spreekt,
denk ik er over, dat het arme mensoh
weinig pleizier in haar leven gehad
heeft. Je moet haar een anoniemen minne
brief schrijven."
Spaansche toreadors ontvangen salaris
sen, even groot als die van beroemde too-
neelspelers. De besten onder hen, zooals
Mazzantini oï Guerritta, behooren tot de
rijkste mannen van Spanje. Gueritta, dio
die ongeveer veertig jaar oud is,,heeft een
inkomen van minstens,! 100000 per jaar;
hij bezit bij Cadix een villa met een uit- I man voorspeld heeft, dat de wereld
gestrekt park, waar hg des winters zijn Kerstdag zal vergaanI"
■vrienden met onbekrompen gastvrijheid
ontvangt.
Mazzantini heeft, volgens keggen, een ka
pitaal van een klein millioen vastgezet, en
het is een slecht jaar als hjj geen 120.000
gulden verdient.
Mjjnheer S.Ik hoor, dat professor Wijs:
op
Het zoontje van mijnheer S
na het eten, papa?"
Vóór of
Het kostbaarste zwaard, dat bestaat, is
wellicht dat van den Gaeliwan van Baroda.
Het gevest en de koppel zijn bezet met
diamanten, robijnen en smaragden; zijn
waarde wordt geschat op ruim 2Va nül- j
rioen gulden. De sjah van Perziö bezit j liteit zal worden voor de ooien of de
een zwaard, dat 120.000 gulden waard is. j tanden."
,Ik zon de tanden nemen, jongen;
iedereen heeft er twee endertig, maar
slechts twee ooren,"
Bobby, heb je veel pleizier gehad op
de partij?"
„Ja, moeder 1"
„En waarom ben je niet gebleven totdat
het afgeloopen was?"
„Waar was het voor noodig, moeder
ik kon toch niet meer eten."
„Vader, ik weet nog niet of ik specia-
Zijn vader droeg dat bij zijn eerste bezoek
aan Europa. Ook in Inidië vindt men vete
kostbare zwaarden, terwijl te czaar van
Rusland en de sultan van Turkije eveneens
zwaarden bezitten, welker waarde zeer
aanzienlijk is.
Men zegt, dat er slechts vier billetten
van een millioen pond sterling zijn uit
gegeven door de Engelsche bank, en dat
daarna de platen vernietigd zijn. Van deze
bankbiljetten bezitten de Rothschilds er
een; een tweede was in het bezit van
den heer Coutts, het derde heeft de bank
zelf, en de heer Samuel Roger, bankier
en dichter, had het vierde in een gouden
lijst in zijn kamer .hangen.
Op de onlangs te Londen geh'ouden ten
toonstelling van kooi-vogels was een pracht
exemplaar van een paradijs-vogel, vol in
zijn veeren, die het eigendom was van
een Belgischen amateur-verzamelaar, den
heer R. Pauwels. Het dier had een waarde
van 18.000 gulden.
Veroordeelde: „Ja, mevrouw, ik heb' er
altjjd voor gezorgd nooit op Kerstmis in
te breken." 1 1
Philantropische dame: ,„Dat was goed
van jet"
Veroordeelde: „Dank' u, mevrouw; ja,
ziet u, 't is altijd beter tot Kerstnacht
to wachten; dan zgn alle pakjes uitge
pakt, en ligt alles maar voor 't nemen.'
hand, waarlangs de waren gaan, totdat do
verbruikerden. hoog er en prijs voor zqa in-
koopen betaalt.
Hierin moet dus verandering komen 1 Niet
de vrouw van den koopman, den hand-
werkei, die reeds genoeg daaronder te lij
den heeft „dat het geld niet zoo inkomt als
het moet", is die hierbij in de eerste
plaats in aanmerking komt, maar do vrou
wen van de ambtenaren hebben het in
haar macht, altijd contant te betalen, want
haar geregelde inkomsten maken het haar
mogelijk haar medezusters een goed'voor
beeld te geven.
Maar ach, wat helpen geregelde inkom
sten, wat het maand voor mand steeds ge
lijk toebedeelde huishoudgeld, als men het
met weet in te deelen, als men onophou
delijk klaagt en zucht: „Mam geef moer
geld 1 Het huishouden wordt steeds duur
der; de groenten zijn weer opgeslagen; ieder
klaagt over de duurte," en dergelijke varia-
tiën meer, want 'altijd is er nieuwe stof
om over te klagen.
Als dus oude schulden zelfs wanneer
zij op zichzelf zoo groot niet zijn zich
als tekorten in kas van maand, tot maand
voortslepen, dan begint men reeds om den
15en op crediet te koopen, en niemand
vermoedt hoe die schulden de vrouw het
leven verbitteren, ja, in staat zijn haar alle
levenslust en levensvreugde te ontnemen,
om tenslotte haar gezondheid te onder
mijnen.
Daarom moeten allen, die geen aange
boren spaarlalent hebben, zich systema
tisch in het sparen oefenen en het niet
versmaden, zich zoo noodig van een hand
leiding daarvan te bedienen.
YOOR DAMES.
EEN VREEMD MUSEUM VAN KONING
ALFONSO.
Koning Alfonso van Spanje is bezig een
vroomd, zelfs cenigszins griezelig museum
in te richten, waarin ondergebracht zul
len worden do verschillende artikelen, die
gebruikt zijn in aanslagen tegen zijn per
soon, benevens voorwerpen, die zijn leven
in gevaar gebracht hebben.
Onder andere dingen zal er ook te zien
zijn do speen van een zuigüescli, waar
mee eeri poging gedaan werd om hem
op den leeftijd van 8 maanden te ver
giftigen. Ook een groote glazen vaas, waar
over bij viel, toen hij vijf jaar, ou,d was,
en waarbij hij zich zoo bezeerde, dat zijn
leven in gevaar was; de wandelstok van
een ontevreden lid van het gerechtshof,
die een poging deed om hem te slaan;
stukkon van do bom te Barcelona; het
geraamte van een der paarden, dat hem
voorttrok en een stuk van den landauer,
waarin hij naast president Loubet gezeten
was tijdens den aanslag in de Rue do
Rivoli, te Parijsverschillende artikelen
in de straat gevonden na de ontploffing
van de holscho machine, verborgen in een
bouquet, die, tegien zijn, rijtuig geworpen
werd, op den. dag van zijn huwelijkvier
der "dolken, .vuurwapens, en projectielen
van allerlei soort, die gebruikt zijn "in
mot-geslaagde aanslagen tegen zjjn leven
niet geslaagd, dank zij de uitgebreide
voorzorgsmaatregelen door de politie ge
nomen.
NIEUWTJES VAN HIEBl EN DAAR.
Toen vrouw Tully, te Romford, in En
geland, onlangs hout hakte,om het vuur
aan te maken, kwam er eten penny-stuk
van koning Goorgö III uit het hart van
het -bout „vallen.
ANECDOTEN.
Fotograaf '(een familiegroep nemende):
„De uitdrukking van allen is goed, behalve
van mijnheer H. zelf. Probeer een beetje
vroolijker te kijken, mijnheer, denk eraan,
dat Kerstmis m aantocht is
Mijnheer H.„Loop heen, map, daar
denk ik juist aan."
Mijnheer Groen: „Neten, lieve, ik zeg
je niet wat je voor je. Kerstmis krijgt.
Waarom kunnen jullie vrouwen met wach
ten, dan is het een verrassing."
Mevrouw: „O, zeg het me nu maar.
Als je woord houdt, zal de verrassing al
groot genoeg zjjn."
Millionnair (tot zijn dochter): „Zeg me
eens, lieve kind, heeft de man, dien je
met Kerstmis gaat trouwen, geld?"
Dochter: „Geld, vader? Hij gal me een
praciriigen ring met diamanten en paar-
len
Millionnair: „Ja, dat weet ik, maar heeft
hij nu nog wat overgehouden?"
„Maar, lieve," sprak de jonge echtge
noot, terwijl Mj het prachtige cadeau be
keek, dat hij van zijn vrouw als Kerst
geschenk gekregen had, „ik ben werkelijk
bang, dat je er veel te veel geld (voor
uitgaf. Iets van minder waarde was even
goed geweest." 1
,,'t Zou wel wonder zijn, als je weer
geen aanmerkingen hadt," antwoordde het
jonge vrouwtje; „maar dozen keer heb
je toch eens ongehjk. Ik gaf er niets voor
uit."
„Niet,en hoe kom je er dan aan?"
„Wel, ik liet het op dp rekening zet
ten."
CONTANT BETALEN.
Ongelukkig zien vele huisvrouwen het
op crediet koopen aan als iets, wat zoo
van zelf spreekt, dat het haar hoogst on
aangenaam treft, wanneer de koopman haar
met het bestelde, tevens de rekening zendt,
of als hg, na lang wachten, het geld op
vordert.
Welk een opvoedende kracht ligt er daar
entegen in het dadelijk betalen 1 Bij iederen
keer, dat men een betaling doet, kan inen
zich door zgn eigen oogen overtuigen, hoe
zeer de kas inkumpt, als men meermalen
toegeeft aan zijn lust om dit of dat, nu
juist niet noodzakelijk stuk, dat ons in de
winkelkasten toelacht, te koopen.
Anders gaat het toe bij op crediet ge
kochte dmgen. Hier pleegt men zich vol
strekt geen gemoedsbezwaren te maken over
de hoogte der rekening, want eerstens ligt
de termijn der afbetaling nog in de verre
toekomst, en tweedons hoopt men in stilte,
door op andere noodzakelijke zaken uit te
sparen, dat weer in te winnen; dit is echter
een berekening, die maar zelden een plus
tot uitkomst geeft.
Is men eenmaal gewend te burgen, dan
overtreffen de behoeften doorgaans de mid
delen, want 't gaat zoo makkelijk op crediet.
Maar de kruik gaat zoo lang te water
tot ze breekt.
Er kunnen omstandigheden komen, die
de inkomsten aanmerkelijk doen verminde
ren; dan komen de onbetaalde rekeningen
als het hinkende paard achteraan, tevens
als een herinnering, aan vroegere, betere
dagen
Met het laatste beetje geld, dat ons nu
dubbel te pas zou komen, worden zij afge
daan, en men ziet zich voor het oogenblik
in troosteloozen toestand, zoodat men ge
dwongen is den sprong naar de hoogero
sport van het borgen, het schulden maken,
te wagen, maar op een goeden dag staat
men voor het niets, en de ellende
breekt aan.
Bjj beter gestelde vrouwen echter, die
werkzame leden zgn van vele Yereenigin-
gen tot weldadigheid en opheffing van ze-
delijk bewustzijn, is het nog meer te ver
wonderen, dat het haar nog nooit is op
gevallen, hoe zjj door haar gewoonte van
op crediet te koopen, en alleen bij het kwar
taal of nieuwjaar te betalen, een niet te
A.„Die goede kerel- redde me verleden
jaar Kerstmis van een. faillissement."
B-: „Hoe deed hij dait?"
A.„Wel, hij trouwde het meisje, waar- onderschatten misslag begaan op staathuis-
medo .ik geëngageerd was." I houdelrjk zoowel als op huishoudelijk ge
bied. Of zouden zij werkelijk meenen, dat
Jonge - man: „Wat kei je moeder wel, I zulk een te laat .betalen zondei nadeo
toen "jo 'haar vertelde, dat het mij 'zoo j ligen invloed blijft op de handelswereld en
speet, dat ik mij als een dwaas op jullie op de prjjsnoteeringen van sommige ver-
Kerstmis-partij heb' aangesteld?" 4 bruiksartikelen?
Meisje: „O, ze zei, dat ze niets onge- Ziehier de gevolgen dezoi' handelwijze':
woons aan je bemerkt had."
Vrger: „Luister eens Wim; je zuster
heeft zich aan mij gegeven als Kerstge
schenk, wat zeg je ervan?"
Gij verplicht door u,w borgsysteem den koop
man bjj zgn leverancier ook van het cro
diet gebruik te maken, en waarheen wendt
zich in'dat geval de gróssior? Tot zijn ban
kier; de grossier neemt gold op, moet hooge
Wim: „Dat heeft, ze verleden jaar aan j rente betalen, terwijl hij op het uitstaande
mijnheer B, .ook gedaan; maar die gaf ze geld geen intrest mag berekenen, daar hg
met Paschea terug. Ik denk, datgij het- i anders kans loopt zjjn klanten te verliezen
zelfde zult doen." 1 "dus hg verhoogt eenvoudig zijn prijzen
v 11 Deze verhoogingen herhalen "zich in'elke
YOOR KINDEREN.
1 EEN'KERSTSPROOKJE.
Twee arme kleine kinderen waren naar
het bosch gegaan en hadden er van den
boschwachter een mooi, klein kerstboom
pje gekregen.
Ze droegen het voorzichtig tusschen hen
in, en onder het naar huis gaan spraken
ze er telkens over.
„Y/at is het toch een prachtig boompje,"
zei het meisje.
„En 't is zoo stevig en zoo flink met
die mooie, rechte takken," voegde het jon
getje er bij. 1
't Zal wel aardig in ons kamertje staan,
net bij moeder's hoekje^ voor "t venster,"-
hernam 't zusje.
„Jammer, dat we niets hebben om er
aan te hangen," zuchtte ,'t broertjel „hee-
lemaal niets."
„Neen, niets," herhaalde 't zusje, „wjj
bezitten niets moois of aardigs, en we heb
ben geen enkel centje om. iets te koopen."
Na een poosje zei hel jongetje: „Ik zou
moeder toch zoö graag met iets willen
verrassen."
Ik ook," stemde het meisje droevig toe.
Toen dacht ze even heel hard na, en zei
toen: „Het eemge, wat we kunnen doen,
is beloften aan den boom, hangen, dat zal
moeder pleizierdoen,"
En zoodra ze thuis waren, namen ze
elk -een velletje papier, dat ze eens van
meester op school gekregen, hadden, en
maakten ze er verscheiden belofte-briefjes
van.
R Dochtertje schreef: „Moeder, ik zal
voortaan netjes op mijn kleeren zijn, want
ik weet met hoeveel moeite ,u, ze heel
houdt."
En: „Ik beloof u, mjjn best, te doen op
de naailes, dan kan ik u gauw helpen."
01 en nog veel meer. En 't zoontje, bet
eenige van de armo weduwe, beloofde op
school goed te zullen loeren, teneinde spoe
dig voor haar en sijn zusje te kunnen
zorgen,
Toen al de belofte-briefjes vol waren,
hingen zjj ze met roode draadjes aan bet
boompje en wachtten ze taoeder's thuis
komst af.
Moeder had naaiwerk weggebracht, dat
ze voor do vrouw, van den bakker in 't
dorp had gemaakt en deze had haar een
groot krentenbrood voor niets gegeven, en
ook nog een zacht broodje voor het kleine
zusje, dat nog niet eens een jaar was.
Nadat de moeder haar hoed en doek
had afgelegd, en den boel een beetje aan
kant bad gemaakt, zei ze: „Nu kinderen,
nu gaan we Kerstmis vieren," en ze zette
hel mes in het heerlijke krentenbrood, maar
van verbazing kon ze niet verder gaan,
wantwat was dat voor een licht in
den hoek bij het venster? Al de belofte-,
briefjes waren, in mooie, lichtende bloemen
veranderd, nog nooit had iemand zoo'n
prachtigen stralenden boom gezien.
En het licht'was zóó zacht, dat wie er
naar-keek, er heelemaal geer. pijn. aan do
oogen van kreeg; integendeel, een heerlijk,
gelukkig gevoel kwam over hem, en hij
voelde honger,- noch dorst, noch koudo.
En 't licht van de belofte-briefjes bleef stra
len,-lang nadat do Kerstavond voorbgwas,
„en alle mensclien en kinderen ruit het dorp
en van heinde en ver kwamen,' om den
Wonderboom ie zien.
Ja, het was een Wonderboom; want zoo
dra een der beide, kinderen een der be
loften vergat, zoodra het meisje weer slor
dig „o£ Je jongen weer lui was, of zoodra
ze; een yan'beiden iets deden in strijd met
hun beloften, .verbleekte het licht van do
bloemen on kwamen er leelgke, donkero
plekken, aan den boom. "En dat vonden
ze zulk een schande, dat ze nog meer hun
best gingen doen om zooveel mogelijk van
dep heerlijken s boom te genieten.
Jfftl
4
m K t f J ii
s - r «V» -It
i -V V A» f
V- n -
