Bi OOKER'l.
DAALDERS
CACAO.
e#3"° Jaargang
Zaterdag 14 Januari 1911
<*o. 13509
I
Het Boek van Paracelsus.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam on Vlaardingon fl. 1.25 franco
per post fl. 1,65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Rrjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; ieders regel meet
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen,
Interc. Telefoon
voor de Redactie No. 123,
voor de Administratie No. 108.
Inrichtingen welke gevaar, schade ot
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam;
Gelet op de bepalingen der Hinderwet;
Brengen ter algemeene konnis, dat G. W.
J. VAN DER SLOOT aan hun College
heeft bericht, dat hij in beroep is ge
komen van hunne beslissing d.d. 2 Ja
nuari j.l., waarbij hem de vergunning tot
overbrenging van zijn 1 o m p e n b e w a a r-
plaats van het pand Lange Achterweg
no. 21, kadaster Sectie B no. 1113, naar
liet naastliggende pand no. 19, kadaster Sec
tie B no. 1114, word geweigerd.
Schiedam, den 12 Januari 1911.
M. L. HONNERLAGE GRETE.
De Secretaris,
V. SICKENGA.
Inrichtingen welke gevaar, schade
ol hinder kannen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders
van S O H I E D A M
Gelet op de bepalingen dor Hinderwet;
Brengen ter algemeene kennis, dat op he
den aan J. TANIS, en zijne rechtverkrij
genden vergunning is verleend tot uitbrei
ding zijner wagenmaker ij aan de
Kethelstraat no. 21, kadaster Sectite A nos.
735 en 736, met een gasmotor van 4 P.K.,
drijvende een lintzaagmachine en een hout-
draaibank.
Schiedam, den 12 Januari 1911.
Burgemeester enWethouders voornoemd,
AL L. HONNERLAGE GRETE.
Be Secretaris,
V. SICKENGA
ander ter vervanging van de bestaande drijf
kracht der fabriek.
Schiedam, 12 Jan. 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE.
Be Secretaris,
V. SICKENGA
BUITENLAND.
Inrichtingen -welke gevaar, schade
of hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Brengen ter algemeene kennis, dat op he
den aan de DIRECTIE der GLASFA
BRIEK „DE SCHEE" en hare rechtverkrij
genden vergunning is verleend tot ui t brei-
d i ng dier fabriek aan den Buitenhaven-
weg no. 146, kadaster Sectie L no. 1914,
met een stoomwerktuig van 125 .K., en een
stoomketel van 88 vierk. AL verwarmings
oppervlak, drijvende twee dynamo's, een en
Schiedam, 13 Jan. 1911.
BELGIE.
De staking in het Luiksche kolenbekken,
welke reeds 25.000 werklieden omvat, heeft
zijn ontstaan te danken aan een de Belgische
toestanden zeer kenmerkende oorzaak.
Alen heeft hier niet te doen met een der ge
wone conflicten, welke tussehen werkgevers
en -nemers uitbreken, maar hoofdzakelijk
met hot onverwachte verzot der werklieden
tegen een wet, welke de regcering uitsluitend
op aandrang der arbeiderspartij en in hun
belang heeft uitgevaardigd.
ALt den steun der liberalen en der katho
lieke democraten was het drie jaren gele
den aan de Belgische arbeiderspartij, aanste
vende op haar ideaal van don achturigen
arbeidsdag, gelukt, het parlement te bewogen
tot het aannemen van een nieuwe mijnwet.
De voornaamste bepaling daarvan is, dat de
gezamenlijke arbeidsduur, het in- en uitgaan,
de maaltijden en rustpauzen inbegrepen, een
tijdsruimte van negen uur dagelijks niet
mochten overschrijden. Dat is inderdaad de
achturige arbeidsdag, omdat do laatstge
noemde verrichtingen minstens een uur in
beslag nemen.
De mijn directies hebben van den beginne
af tegen de nieuwe wet geprotesteerd en
erop gewezen, dat de vermindering van den
werktijd, welke tot nog toe tien uren daag:
bedroeg, ook oen bedenkelijke vermindering
der productie tengevolge meest hebben. Maar
dit verzet ging in de ruimte verloren. Dc
eenige concessie, welke men aan de mijnen
deed, was, dat liet in werking treden dei-
nieuwe wet tot 1 Januari 1911 werd veil
schoven, opdat beide partijen gelegenheid
zouden hebben zich aan den nieuwen stand
van zaken aan te passen. De sociaal-demo
cratie vierde de nieuwe mijnwet als een van
haar schoonste triomfen,, cn men moest wel
gelooven. dat met 1 Januari 1911 het gou
den tijdperk der mijnwerkers was aange
broken.
Doe geheel anders is het gcloopen. In do
plants van een gouden tijdperk is een sta
king gekomen, welke alle vier der Belgische
kolenbekkens dreigt te omvatten. Iloe dat
gekomen is? De mijndirecties maakten niet
alleen een nieuwen rooster van werkzaam
heden, welke zich aan den verkorten arbeids
tijd aanpaste, maar ze verklaarden ook, dat
zij daarbij niet dezelfde loonen konden
betalen, als voor den vroegeren tienurigen
arbeidsdag. Het bleek, dat het Belgische
parlement, toen het heel grootmoedig den
mijnwerkers een uur di igs schonk, hecle-
maal het derven van loon der werklieden
buiten beschouwing had gelaten, zoodoende
maakte bij deze laatstea de vreugde voor
ontevredenheid plaats cn het gevolg is de
tegenwoordige stakingsbeweging.
Al te tragisch intusschen behoeft men de
zaak niet op te vatten. Er bestaat heel veel
kans, dat de mijndirecties met hun. werklie
den tot een overeenstemming zullen komen
om de nieuwe wet niet toe te passen. In
België is het namelijk de gewoonte, dat de
menschen, wien een wet, een politieverorde
ning of een andere overheidsmaatregel niet
past, die bepalingen laten voor wat zij zijn
en zich er niet verder ora bekommeren. Zoo
zijn b.v. alle wetten over oo Zondagsrust, de
vrouwen- en kinderennachtaibeid in de fa
brieken enz., een doode letter gebleven. Hei-
zelfde lot zal nu ook wel de nieuwe mijnwet
ondergaan. Over eenige wekt n zal in alle
Belgische mijnen tien uren haags worden
gewerkt, net zooals vroeger, de mijnwerkers
zullen hun oude loonen ontvangen en alles
zal bij het oude blijven. De Belgische wet
ten verzameling zal slechts een vet tot be
scherming der arbeiders rijker zijn, welke
evenveel beteekent als al zijn voorg mgers,
waarvan er geen enkele practisch wordt toe
gepast.
GEMENGDE MEDEDEEIINGEN.
E ng e land.
Door de nog steeds stakende mijnwerkers
tc Wales zijn weder buitensporigheden ge
pleegd. Na afloop van een vergadering
trok een aantal hunner naar de Gissach-
Goclr mijn, waar zij den machinist dwongen
zijn machine in den steek te laten. Daarna
werden de gebouwen en de nog arbeidende
mijnwerkers met stccnen gebombardeerd.
Naar het Duitsch
van
FRIEDRICH JACOBSEN.
16>
„Is er iets in Borby gebeurd?" was zijn
eerste vraag.
Zonder een woord te spreken, reikte de
professor hem een telegrairi over.
„Ivom terstond over. Echtgenoot© onder
geheimzinnige omstandigheden verdwenen.
Wachtmeester Matzcn."
Zoo luidde het telegram.
„Hm," zei Kranich en bekeek het napier
nauwkeuriger. „Dit telegram is zeer vroeg
opgegeven."
„En dat is alles wat ge mij zegt?"
„Neen, neen, professor, ik hoop, jlat u
thans bereid bent terstond naar Borby te
vertrekken?"
Deze steek onder -water ontging den ge
leerde niet. Hij maakte een gebaar van
schrik en, zei op treurigen toon:
„Ge hebt gelijk, ik had gisteren terstond
moeten gaan, toen ge mij uw raad gaf. Alaar
wie kan nu denken dat Marjon enfin
wat zal ik er nu aan doen? Alaar ik ben
niet van plan het er bij te laten zitten. Ik
zou u wc! willen vragen, meneer Kranich,
met mij mee te gaan naar Borby,"
„In welke kwaliteit, professor?"
„Als detective."
„Goed," zei Kranich, „dat is mijn Vak,
ik ben geheel tot uw dienst."
Frankrijk.
Bij de behandeling der begrooting van
buitenlandsche zaken heeft minister Picbon
gisteren een overzicht gegeven van Frank-
GEEN GACI0 SMAAKT
Z00 KRACHTIG ALS
rijk's positie in het Europcesche concert.
Het meest benieuwd was men natuurlijk
naar zijn opinie over de overeenkomst van
Duitschland en Rusland te Potsdam.
„Het verbond met Rusland zoo ver
klaarde hij is even hecht en vast als
ooit te voren en de Duitsche rijkskanselier
Von Bethmaan Hollweg heeft, ten einde
overdrijvingen te voorkomen, ronduit ver
klaard, dat hot resultaat van hot onder
houd to Potsdam geen ander is dan dat
opnieuw is overeengekomen, dat Duitsch
land noch Rusland zullen toetreden tot
een combinatie met aanvallende bedoelin
gen tegen een van beide, zoodat de hijoen-
komst een nieuwe en wel zeer vaste waar
borg is voor den algomecnen vrede, te
meer daar bepaald werd, dat geen ver
andering zal komen in den status quo in
het Oosten en in den Balkan.
„Wij behoeven geen aanstoot te nemen
aan deze overeenkomst, evenmin als Rus
land dit deed aan do Fransch-Duitsche."
De afgevaardigde Jaurös vroeg: „Had
Rusland u medegedeeld, dat te Potsdam
do kwestie van den Bagdad-spoorwcg ter
sprake zou komen?" waarop de minister
antwoordde: „De besprekingen te Potsdam
waren het gevolg van onderhandelingen,
die sedert 1907 met aller medeweten ge
voerd worden."
Tenslotte verzette de minister zich met
kracht tegen do bewering, dat Frankrijk
geïsoleerd zou zijn.
In antwoord aan den afgevaardigde
Donys Cochin, die er over klaagde, dat
de beschermende mogendheden de stilzwij
gend aan de Kretenzers gegeven belofte,
dat hun eiland bij Griekenland gevoegd zou
worden,, niet voldoende zijn nagekomen,
zeide de minister, dat de Kretenzers zelf
door hun onvoorzichtigheid en onhandig
heid de mogendheden, die handhaving
van den status quo hadden beloofd, ge
noodzaakt hebben, hun de jongste terecht
wijzing to doen toekomen,
Het „Bcrl. Tageblatt" wijdt een omvang
rijk hoofdartikel aan de uitspraak, waarin
op scherpe wijze de Rijkskanselier en de po-
litiepreeident worden aangevallen, wegens
bun houding in deze aangelegenheid.
De sociaal-democratische „Vorwiirts" acht
de opzet, waaraan het proces zijn ontstaan
te danken heeft, volkomen mislukt.
Do vrijzinnige „Voss. Ztg." meent, dat
degenen, die aanvankelijk over het optreden
der politie gunstig dachten, nu wel tot andere
denkbeelden zijn gekomen. De bestaande
tegenzin, meent het blad, tegen de politie,
kan niet meer uitsluitend aan de socialisten
geweten worden, en de heeren "Von Jagow en
Bethmann Hollweg zullen reden hebben het
vonnis niet met onverdeelde bevrediging te
lezen.
De conservatieve „Tagl. Rundschau" ech
ter blijft de sociaal-democraten voor het ge
beurde in Moabit verantwoordelijk achten.
Bij besluit van den districts-president
van Lotharingen is de vereaniging „Lor
raine Sportive" ontbonden verklaard.
Van deze vereenigïng is, naar men weet,
de opzien wekkende Fransehe nationalistische
betooging op Zondag j.l. uitgegaan.
Hij nam een visitekaartje uit zijn porte
feuille en schreef daar ccnigo woorden op.
Hij gaf het aan zijn huishoudster en vroeg
baar dit dadelijk aan zijn bureau te bezor
gen.
„Als meneer Grote naar mij waagt, zeg
hem dan dat ik naar Borby ben gegaan,
maar dat wij elkaar nog wel zullen spre
ken voor dat hij naar Parijs vertrekt. Ik
ben klaar, professor
Zoo was Justus Kranich. Kortaf, snel be
raden geen woord te veel. Alaar in dit
bijzondere geval scheen hij toch wat al te
karig met zijn woorden te zijn. Hot was of
hij vooruit geweten had dat de professor
h hem zou komen en dat zij dan terstond
op reis zouden gaan. Zoo snel had hij jas cn
hoed gegrepen, dat hot den schijn had of hij
don professor de deur uit drong.
Toen zij naar het station reden, begon
Titus liet gesprek weer.
„Ik ben nu wel verplicht u eeaiigszins
van mijn verhouding tot mijn vrouw op de
hoogte te brengen. Mijn huwelijk met Mar
jon is niet gelukkig geweest. Eigenlijk is
het dom van me geweest met haar tc trou
wen, want ik had dat vooruit kurr.cn we
ten. Wij verschillen te veel in leeftijd en
bovendien is zij van andere nationaliteit.
Aanvankelijk was zij ook niets dan mijn
trouwe assistente. Langzamerhand ben ik
echter van haar gaan houden. Ik spreek nu
in vertrouwen."
„Natuurlijk."
„Ik weet wel dat zij voor mij geen liefde
gevoelde, maar ik had toch niet gedacht,
dat zij zoo
Hij zweeg even en fronste het voorhoofd.
Duitschland.
De uitspraak in het Mohabit-proces heeft
dc aandacht getrokken, niet zoozeer om de
straffen, waarvan vele door don aftrek van
preventief niets meer te bcteekenen hadden,
dan wel om de motiveering van het vonnis.
In die motiveering en daarop wordt met
nadruk gewezen wordt duidelijk aange
geven, dat er van politiekcn invloed schijn
noch schaduw te bewijzen is, slechts wordt
gewaagd van ophitsingen in de socialistische
pers. Daarentegen is liet juist de overheid
geweest, die aan dit proces zulk een sterk
politiek overwicht heeft willen toekennen
Bovendien komt dc Berlijnscho politic er ut
het vonnis zeer gehavend af. Het hof spreekt
niet minder dan van het onwettige en totaal
verkeerde harer handelingen. Dit nu komt
te scherper uit, daar nog vóór de uitspraak
viel, aan tal van politieagenten, die bij dc
onlusten tegenwoordig waren, decoration zijn
uitgereikt.
Portugal.
De Parijsche editie van de „New-York
Herald" weet eenige bijzonderheden over
de gebeurtenissen in Portugal mee te doe
len. Daaruit blijkt, dat het spoorwegperso
neel de regeering van zijn stakingsplannen
had in kennis gesteld. Het verklaarde n.l.
het werk te zullen neerleggen, wanneer
met de maatschappijen geen overeenkomst
zou worden verkregen. Dit geschiedde nu
Woensdagmorgen. De afgekondigde staking
was terstond algemeen, geen trein verliet
Lissabon.
Tegelijk met <p, spoorwegstaking brak
nog uit een staking onder de winkelbe
dienden, wier eisch: een werkdag van 8
uur 's morgens tot 8 uur 's avonds, met
2 uren schafttijd, niet werd ingewilligd. Al
le winkels zijn tengevolge van deze staking
gesloten.
Op de straten te Lissabon krioelde het
gisteren van stakers, die zich echter over 't
algemeen ordelijk gedroegen. Alleen voor
do bureaux van het dagblad de Seculo"
kwam hot tot een relletje. Een matroos
vond het noodig de stakers een en ander
onder het oog te brengen en zeide: „Jullie
hebben het goed onder de vrijheidsregee-
ring, maar jullie bent niet eerder tevreden,
voor je automobielen hebt, om in te rijden.
Ga liever aan je werk." Daarop ontstond
eenxg tumult.
Een paar royalisten, die „weg met de
regeering 1" en „lang leve do monarchie 1"
riepen, werden door de stakers aangehou
den. De royalisten, die in een automobiel
zaten, trachtten weg te komen, maar wer
den achtervolgd door een troep bereden
gendarmen, die hen, na een razende klop
jacht, eindelijk inhaalden en in arrest na-
„Ncen, ik had niet gedacht dat zij van
mijn afwezigheid gebruik zou maken om in
stilte te verdwijnen. En dat heeft zij toeh
gedaan hot telegram laat aan duidelijk
heid op dit punt niets te wensehen."
„Dus weggegaan, meent u?"
„Ja. En dat ergert mij. Als ze er mij
ronduit over gesproken had, dan had ik Voor
een scheiding mijn toestemming zeker niot
geweigerd. Neen zij is jong en waar
om zou ik haar iin den weg staan. Nu ech
ter zal ik niet rusten voor ik haar spoor ge
vonden heb. Daarvoor reken ik op uw hulp^
meneer Kranich dat is net iets voor u.
Ziezoo, nu weet u alles."
„Ik wou wel dat ik alles wist!" zei Kra
nich droog. Alaar de professor lette niet op
die ietwat sceptische uitlating. Hij verdiep
te zich in mogelijkheden en veronderstel
lingen ten opzichte van de vraag, waar zijn
vrouw heengegaan kon zijn.
Slechts 66nmaal gedurende den rit deed
Kranich een korte vraag.
„Kunt u mij ook iets meer over het ver
leden van uw vrouw zeggen?"
„Zeer weinig. Zij was al zeer jong we
duwe. Toen is ze assistente in de huishou
ding bij eenige families ge vees tu kwam daar
na naar Hamburg en verdiende eenigen tijd
als stonografe haar brood."
„Bleek dat alles uit haar papieren?"
„Ik weet het uit den mond van mijn
vrouw. Aan papieren bezat zij slechts een
geboortebewijs de rest was bij een brand
vernield, zei ze,"
Zij stapten in den trein. Onderweg werd
weinig gesproken.
Toen de trein Borby naderde, werd Kra
nich onrustig. Hij keek het venster uit en
zei eindelijk
„Het is u zeker niet opgevallen, professor,
dat het telegram door een politiebeambte
onderteekend is? Waarschijnlijk heeft de
politie zich al zeer vroeg met de zaak be
moeid. Ik zou het 't beste vinden als ge mij
aanstonds wilde voorstellen, niet als detec
tive, maar als uw vriend. Ik ben vroeger
ook bij de politie geweest en weet dat zij
daar van eigen detectivewerk niet veel be
grijpen. Zij zijn vaak wat ijverzuchtig,
weet u."
Titus knikte.
Even later liepen zij het station van Bor
by binnen. De portieren werden geopend cn
de beide hoeren stapten haastig uit. Op hot
perron stond Matzcn in volle uniform. Ilij
trad op hen toe en vroeg op goed geluk of
hij de eer had met professir Titus te spreken.
Titus antwoordde bevestigend cn voegde
er aan toe:
„En dat ss mijn vriend Kranich voor wien
ik geen geheimen heb. Sinds wanneer is
mijn vrouw vertrokken, wachtmeester of
is dat niet bekend."
„Tussehen gisterenmiddag en vanmorgen
vroeg twee uur," antwoordde Matzcn lang
zaam. „Vertrokken," zegt u professor. Ik
betwijfel het zeer of die uitdrukking juist is.
Ik vermoed, het is althans waarschijn
lijk zooiets is pijnlijk te zeggen hot
is waarschijnlijk, zeg ik, dat er een mis
daad gepleegd is. Ik heb do justitie daarom
ook kennis van het gebeurde gegeven. Dezen
kant uit, heeren. Langs dit pad zijn wij1 in
tien minuten bij do villaa"
De professor schrok, deed een stap terug
en sloeg met de handen in de lucht, Kranich
was terstond naast hem en ondersteunde hem.
„Blijf kalm," zei hij zacht, „wij weten
nog niets met zekerheid. Laat de agent wat
vooruit gaan."
Toen Matzen ver genoeg verwijderd was,
vervolgde hij
„Een vrouw, die haar echtgenoot verlaat,
is voor hem zoo goed als dood, nietwaar?"
„Zoo goed als dood 1" herhaalde Titus
werktuigelijk.
„En het was beter dat zij werkelijk
Kranich vatte den professor vaster bij
den arm.
„Wij begrijpen elkaar dus goed, professor.
Het is altijd beter de rol van een ongeluk
kige dan van den bedrogene te moeten spe
len. In uw eigen belang raad ik u aan in
de nabijheid van den politieagent geen ver
moedens uit te spreken. Kijk, men is al
nieuwsgierig men wacht op den held
van het drama."
Inderdaad was het druk van wandelaars
langs den weg naar de villa.
Toen zij het huis naderden, zagen zij
eenige arbeiders die in do Priel bezig wa
ren met stangen en stokken naar iets to
zoeken.
Matzon wendde zich om en zei
„Zij zoeken in dc Priel of mevrouw daar
misschien ligt., maar de visscher Dahl zegt
dat daar niets te vinden is."
(Wordt vervolgd.)
SCI1IEDAI IS IHE ClDII FtiiNT,
to
tSïLis
i au ^TriiCTTttataawMiTi.'aiaiv1«w
Burgemeegter en Wethouders voornoemd
-.1 111 EDAM,