Bi OOKER'l. DAALDERS CACAO. e#3"° Jaargang Zaterdag 14 Januari 1911 <*o. 13509 I Het Boek van Paracelsus. Kennisgeving. Kennisgeving. Kennisgeving. Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdagen, Prijs per kwartaal: Voor Schiedam on Vlaardingon fl. 1.25 franco per post fl. 1,65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Rrjjs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; ieders regel meet 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen, Interc. Telefoon voor de Redactie No. 123, voor de Administratie No. 108. Inrichtingen welke gevaar, schade ot hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van Schie dam; Gelet op de bepalingen der Hinderwet; Brengen ter algemeene konnis, dat G. W. J. VAN DER SLOOT aan hun College heeft bericht, dat hij in beroep is ge komen van hunne beslissing d.d. 2 Ja nuari j.l., waarbij hem de vergunning tot overbrenging van zijn 1 o m p e n b e w a a r- plaats van het pand Lange Achterweg no. 21, kadaster Sectie B no. 1113, naar liet naastliggende pand no. 19, kadaster Sec tie B no. 1114, word geweigerd. Schiedam, den 12 Januari 1911. M. L. HONNERLAGE GRETE. De Secretaris, V. SICKENGA. Inrichtingen welke gevaar, schade ol hinder kannen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van S O H I E D A M Gelet op de bepalingen dor Hinderwet; Brengen ter algemeene kennis, dat op he den aan J. TANIS, en zijne rechtverkrij genden vergunning is verleend tot uitbrei ding zijner wagenmaker ij aan de Kethelstraat no. 21, kadaster Sectite A nos. 735 en 736, met een gasmotor van 4 P.K., drijvende een lintzaagmachine en een hout- draaibank. Schiedam, den 12 Januari 1911. Burgemeester enWethouders voornoemd, AL L. HONNERLAGE GRETE. Be Secretaris, V. SICKENGA ander ter vervanging van de bestaande drijf kracht der fabriek. Schiedam, 12 Jan. 1911. Burgemeester en Wethouders voornoemd, M. L. HONNERLAGE GRETE. Be Secretaris, V. SICKENGA BUITENLAND. Inrichtingen -welke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken. Burgemeester en Wethouders van Brengen ter algemeene kennis, dat op he den aan de DIRECTIE der GLASFA BRIEK „DE SCHEE" en hare rechtverkrij genden vergunning is verleend tot ui t brei- d i ng dier fabriek aan den Buitenhaven- weg no. 146, kadaster Sectie L no. 1914, met een stoomwerktuig van 125 .K., en een stoomketel van 88 vierk. AL verwarmings oppervlak, drijvende twee dynamo's, een en Schiedam, 13 Jan. 1911. BELGIE. De staking in het Luiksche kolenbekken, welke reeds 25.000 werklieden omvat, heeft zijn ontstaan te danken aan een de Belgische toestanden zeer kenmerkende oorzaak. Alen heeft hier niet te doen met een der ge wone conflicten, welke tussehen werkgevers en -nemers uitbreken, maar hoofdzakelijk met hot onverwachte verzot der werklieden tegen een wet, welke de regcering uitsluitend op aandrang der arbeiderspartij en in hun belang heeft uitgevaardigd. ALt den steun der liberalen en der katho lieke democraten was het drie jaren gele den aan de Belgische arbeiderspartij, aanste vende op haar ideaal van don achturigen arbeidsdag, gelukt, het parlement te bewogen tot het aannemen van een nieuwe mijnwet. De voornaamste bepaling daarvan is, dat de gezamenlijke arbeidsduur, het in- en uitgaan, de maaltijden en rustpauzen inbegrepen, een tijdsruimte van negen uur dagelijks niet mochten overschrijden. Dat is inderdaad de achturige arbeidsdag, omdat do laatstge noemde verrichtingen minstens een uur in beslag nemen. De mijn directies hebben van den beginne af tegen de nieuwe wet geprotesteerd en erop gewezen, dat de vermindering van den werktijd, welke tot nog toe tien uren daag: bedroeg, ook oen bedenkelijke vermindering der productie tengevolge meest hebben. Maar dit verzet ging in de ruimte verloren. Dc eenige concessie, welke men aan de mijnen deed, was, dat liet in werking treden dei- nieuwe wet tot 1 Januari 1911 werd veil schoven, opdat beide partijen gelegenheid zouden hebben zich aan den nieuwen stand van zaken aan te passen. De sociaal-demo cratie vierde de nieuwe mijnwet als een van haar schoonste triomfen,, cn men moest wel gelooven. dat met 1 Januari 1911 het gou den tijdperk der mijnwerkers was aange broken. Doe geheel anders is het gcloopen. In do plants van een gouden tijdperk is een sta king gekomen, welke alle vier der Belgische kolenbekkens dreigt te omvatten. Iloe dat gekomen is? De mijndirecties maakten niet alleen een nieuwen rooster van werkzaam heden, welke zich aan den verkorten arbeids tijd aanpaste, maar ze verklaarden ook, dat zij daarbij niet dezelfde loonen konden betalen, als voor den vroegeren tienurigen arbeidsdag. Het bleek, dat het Belgische parlement, toen het heel grootmoedig den mijnwerkers een uur di igs schonk, hecle- maal het derven van loon der werklieden buiten beschouwing had gelaten, zoodoende maakte bij deze laatstea de vreugde voor ontevredenheid plaats cn het gevolg is de tegenwoordige stakingsbeweging. Al te tragisch intusschen behoeft men de zaak niet op te vatten. Er bestaat heel veel kans, dat de mijndirecties met hun. werklie den tot een overeenstemming zullen komen om de nieuwe wet niet toe te passen. In België is het namelijk de gewoonte, dat de menschen, wien een wet, een politieverorde ning of een andere overheidsmaatregel niet past, die bepalingen laten voor wat zij zijn en zich er niet verder ora bekommeren. Zoo zijn b.v. alle wetten over oo Zondagsrust, de vrouwen- en kinderennachtaibeid in de fa brieken enz., een doode letter gebleven. Hei- zelfde lot zal nu ook wel de nieuwe mijnwet ondergaan. Over eenige wekt n zal in alle Belgische mijnen tien uren haags worden gewerkt, net zooals vroeger, de mijnwerkers zullen hun oude loonen ontvangen en alles zal bij het oude blijven. De Belgische wet ten verzameling zal slechts een vet tot be scherming der arbeiders rijker zijn, welke evenveel beteekent als al zijn voorg mgers, waarvan er geen enkele practisch wordt toe gepast. GEMENGDE MEDEDEEIINGEN. E ng e land. Door de nog steeds stakende mijnwerkers tc Wales zijn weder buitensporigheden ge pleegd. Na afloop van een vergadering trok een aantal hunner naar de Gissach- Goclr mijn, waar zij den machinist dwongen zijn machine in den steek te laten. Daarna werden de gebouwen en de nog arbeidende mijnwerkers met stccnen gebombardeerd. Naar het Duitsch van FRIEDRICH JACOBSEN. 16> „Is er iets in Borby gebeurd?" was zijn eerste vraag. Zonder een woord te spreken, reikte de professor hem een telegrairi over. „Ivom terstond over. Echtgenoot© onder geheimzinnige omstandigheden verdwenen. Wachtmeester Matzcn." Zoo luidde het telegram. „Hm," zei Kranich en bekeek het napier nauwkeuriger. „Dit telegram is zeer vroeg opgegeven." „En dat is alles wat ge mij zegt?" „Neen, neen, professor, ik hoop, jlat u thans bereid bent terstond naar Borby te vertrekken?" Deze steek onder -water ontging den ge leerde niet. Hij maakte een gebaar van schrik en, zei op treurigen toon: „Ge hebt gelijk, ik had gisteren terstond moeten gaan, toen ge mij uw raad gaf. Alaar wie kan nu denken dat Marjon enfin wat zal ik er nu aan doen? Alaar ik ben niet van plan het er bij te laten zitten. Ik zou u wc! willen vragen, meneer Kranich, met mij mee te gaan naar Borby," „In welke kwaliteit, professor?" „Als detective." „Goed," zei Kranich, „dat is mijn Vak, ik ben geheel tot uw dienst." Frankrijk. Bij de behandeling der begrooting van buitenlandsche zaken heeft minister Picbon gisteren een overzicht gegeven van Frank- GEEN GACI0 SMAAKT Z00 KRACHTIG ALS rijk's positie in het Europcesche concert. Het meest benieuwd was men natuurlijk naar zijn opinie over de overeenkomst van Duitschland en Rusland te Potsdam. „Het verbond met Rusland zoo ver klaarde hij is even hecht en vast als ooit te voren en de Duitsche rijkskanselier Von Bethmaan Hollweg heeft, ten einde overdrijvingen te voorkomen, ronduit ver klaard, dat hot resultaat van hot onder houd to Potsdam geen ander is dan dat opnieuw is overeengekomen, dat Duitsch land noch Rusland zullen toetreden tot een combinatie met aanvallende bedoelin gen tegen een van beide, zoodat de hijoen- komst een nieuwe en wel zeer vaste waar borg is voor den algomecnen vrede, te meer daar bepaald werd, dat geen ver andering zal komen in den status quo in het Oosten en in den Balkan. „Wij behoeven geen aanstoot te nemen aan deze overeenkomst, evenmin als Rus land dit deed aan do Fransch-Duitsche." De afgevaardigde Jaurös vroeg: „Had Rusland u medegedeeld, dat te Potsdam do kwestie van den Bagdad-spoorwcg ter sprake zou komen?" waarop de minister antwoordde: „De besprekingen te Potsdam waren het gevolg van onderhandelingen, die sedert 1907 met aller medeweten ge voerd worden." Tenslotte verzette de minister zich met kracht tegen do bewering, dat Frankrijk geïsoleerd zou zijn. In antwoord aan den afgevaardigde Donys Cochin, die er over klaagde, dat de beschermende mogendheden de stilzwij gend aan de Kretenzers gegeven belofte, dat hun eiland bij Griekenland gevoegd zou worden,, niet voldoende zijn nagekomen, zeide de minister, dat de Kretenzers zelf door hun onvoorzichtigheid en onhandig heid de mogendheden, die handhaving van den status quo hadden beloofd, ge noodzaakt hebben, hun de jongste terecht wijzing to doen toekomen, Het „Bcrl. Tageblatt" wijdt een omvang rijk hoofdartikel aan de uitspraak, waarin op scherpe wijze de Rijkskanselier en de po- litiepreeident worden aangevallen, wegens bun houding in deze aangelegenheid. De sociaal-democratische „Vorwiirts" acht de opzet, waaraan het proces zijn ontstaan te danken heeft, volkomen mislukt. Do vrijzinnige „Voss. Ztg." meent, dat degenen, die aanvankelijk over het optreden der politie gunstig dachten, nu wel tot andere denkbeelden zijn gekomen. De bestaande tegenzin, meent het blad, tegen de politie, kan niet meer uitsluitend aan de socialisten geweten worden, en de heeren "Von Jagow en Bethmann Hollweg zullen reden hebben het vonnis niet met onverdeelde bevrediging te lezen. De conservatieve „Tagl. Rundschau" ech ter blijft de sociaal-democraten voor het ge beurde in Moabit verantwoordelijk achten. Bij besluit van den districts-president van Lotharingen is de vereaniging „Lor raine Sportive" ontbonden verklaard. Van deze vereenigïng is, naar men weet, de opzien wekkende Fransehe nationalistische betooging op Zondag j.l. uitgegaan. Hij nam een visitekaartje uit zijn porte feuille en schreef daar ccnigo woorden op. Hij gaf het aan zijn huishoudster en vroeg baar dit dadelijk aan zijn bureau te bezor gen. „Als meneer Grote naar mij waagt, zeg hem dan dat ik naar Borby ben gegaan, maar dat wij elkaar nog wel zullen spre ken voor dat hij naar Parijs vertrekt. Ik ben klaar, professor Zoo was Justus Kranich. Kortaf, snel be raden geen woord te veel. Alaar in dit bijzondere geval scheen hij toch wat al te karig met zijn woorden te zijn. Hot was of hij vooruit geweten had dat de professor h hem zou komen en dat zij dan terstond op reis zouden gaan. Zoo snel had hij jas cn hoed gegrepen, dat hot den schijn had of hij don professor de deur uit drong. Toen zij naar het station reden, begon Titus liet gesprek weer. „Ik ben nu wel verplicht u eeaiigszins van mijn verhouding tot mijn vrouw op de hoogte te brengen. Mijn huwelijk met Mar jon is niet gelukkig geweest. Eigenlijk is het dom van me geweest met haar tc trou wen, want ik had dat vooruit kurr.cn we ten. Wij verschillen te veel in leeftijd en bovendien is zij van andere nationaliteit. Aanvankelijk was zij ook niets dan mijn trouwe assistente. Langzamerhand ben ik echter van haar gaan houden. Ik spreek nu in vertrouwen." „Natuurlijk." „Ik weet wel dat zij voor mij geen liefde gevoelde, maar ik had toch niet gedacht, dat zij zoo Hij zweeg even en fronste het voorhoofd. Duitschland. De uitspraak in het Mohabit-proces heeft dc aandacht getrokken, niet zoozeer om de straffen, waarvan vele door don aftrek van preventief niets meer te bcteekenen hadden, dan wel om de motiveering van het vonnis. In die motiveering en daarop wordt met nadruk gewezen wordt duidelijk aange geven, dat er van politiekcn invloed schijn noch schaduw te bewijzen is, slechts wordt gewaagd van ophitsingen in de socialistische pers. Daarentegen is liet juist de overheid geweest, die aan dit proces zulk een sterk politiek overwicht heeft willen toekennen Bovendien komt dc Berlijnscho politic er ut het vonnis zeer gehavend af. Het hof spreekt niet minder dan van het onwettige en totaal verkeerde harer handelingen. Dit nu komt te scherper uit, daar nog vóór de uitspraak viel, aan tal van politieagenten, die bij dc onlusten tegenwoordig waren, decoration zijn uitgereikt. Portugal. De Parijsche editie van de „New-York Herald" weet eenige bijzonderheden over de gebeurtenissen in Portugal mee te doe len. Daaruit blijkt, dat het spoorwegperso neel de regeering van zijn stakingsplannen had in kennis gesteld. Het verklaarde n.l. het werk te zullen neerleggen, wanneer met de maatschappijen geen overeenkomst zou worden verkregen. Dit geschiedde nu Woensdagmorgen. De afgekondigde staking was terstond algemeen, geen trein verliet Lissabon. Tegelijk met <p, spoorwegstaking brak nog uit een staking onder de winkelbe dienden, wier eisch: een werkdag van 8 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds, met 2 uren schafttijd, niet werd ingewilligd. Al le winkels zijn tengevolge van deze staking gesloten. Op de straten te Lissabon krioelde het gisteren van stakers, die zich echter over 't algemeen ordelijk gedroegen. Alleen voor do bureaux van het dagblad de Seculo" kwam hot tot een relletje. Een matroos vond het noodig de stakers een en ander onder het oog te brengen en zeide: „Jullie hebben het goed onder de vrijheidsregee- ring, maar jullie bent niet eerder tevreden, voor je automobielen hebt, om in te rijden. Ga liever aan je werk." Daarop ontstond eenxg tumult. Een paar royalisten, die „weg met de regeering 1" en „lang leve do monarchie 1" riepen, werden door de stakers aangehou den. De royalisten, die in een automobiel zaten, trachtten weg te komen, maar wer den achtervolgd door een troep bereden gendarmen, die hen, na een razende klop jacht, eindelijk inhaalden en in arrest na- „Ncen, ik had niet gedacht dat zij van mijn afwezigheid gebruik zou maken om in stilte te verdwijnen. En dat heeft zij toeh gedaan hot telegram laat aan duidelijk heid op dit punt niets te wensehen." „Dus weggegaan, meent u?" „Ja. En dat ergert mij. Als ze er mij ronduit over gesproken had, dan had ik Voor een scheiding mijn toestemming zeker niot geweigerd. Neen zij is jong en waar om zou ik haar iin den weg staan. Nu ech ter zal ik niet rusten voor ik haar spoor ge vonden heb. Daarvoor reken ik op uw hulp^ meneer Kranich dat is net iets voor u. Ziezoo, nu weet u alles." „Ik wou wel dat ik alles wist!" zei Kra nich droog. Alaar de professor lette niet op die ietwat sceptische uitlating. Hij verdiep te zich in mogelijkheden en veronderstel lingen ten opzichte van de vraag, waar zijn vrouw heengegaan kon zijn. Slechts 66nmaal gedurende den rit deed Kranich een korte vraag. „Kunt u mij ook iets meer over het ver leden van uw vrouw zeggen?" „Zeer weinig. Zij was al zeer jong we duwe. Toen is ze assistente in de huishou ding bij eenige families ge vees tu kwam daar na naar Hamburg en verdiende eenigen tijd als stonografe haar brood." „Bleek dat alles uit haar papieren?" „Ik weet het uit den mond van mijn vrouw. Aan papieren bezat zij slechts een geboortebewijs de rest was bij een brand vernield, zei ze," Zij stapten in den trein. Onderweg werd weinig gesproken. Toen de trein Borby naderde, werd Kra nich onrustig. Hij keek het venster uit en zei eindelijk „Het is u zeker niet opgevallen, professor, dat het telegram door een politiebeambte onderteekend is? Waarschijnlijk heeft de politie zich al zeer vroeg met de zaak be moeid. Ik zou het 't beste vinden als ge mij aanstonds wilde voorstellen, niet als detec tive, maar als uw vriend. Ik ben vroeger ook bij de politie geweest en weet dat zij daar van eigen detectivewerk niet veel be grijpen. Zij zijn vaak wat ijverzuchtig, weet u." Titus knikte. Even later liepen zij het station van Bor by binnen. De portieren werden geopend cn de beide hoeren stapten haastig uit. Op hot perron stond Matzcn in volle uniform. Ilij trad op hen toe en vroeg op goed geluk of hij de eer had met professir Titus te spreken. Titus antwoordde bevestigend cn voegde er aan toe: „En dat ss mijn vriend Kranich voor wien ik geen geheimen heb. Sinds wanneer is mijn vrouw vertrokken, wachtmeester of is dat niet bekend." „Tussehen gisterenmiddag en vanmorgen vroeg twee uur," antwoordde Matzcn lang zaam. „Vertrokken," zegt u professor. Ik betwijfel het zeer of die uitdrukking juist is. Ik vermoed, het is althans waarschijn lijk zooiets is pijnlijk te zeggen hot is waarschijnlijk, zeg ik, dat er een mis daad gepleegd is. Ik heb do justitie daarom ook kennis van het gebeurde gegeven. Dezen kant uit, heeren. Langs dit pad zijn wij1 in tien minuten bij do villaa" De professor schrok, deed een stap terug en sloeg met de handen in de lucht, Kranich was terstond naast hem en ondersteunde hem. „Blijf kalm," zei hij zacht, „wij weten nog niets met zekerheid. Laat de agent wat vooruit gaan." Toen Matzen ver genoeg verwijderd was, vervolgde hij „Een vrouw, die haar echtgenoot verlaat, is voor hem zoo goed als dood, nietwaar?" „Zoo goed als dood 1" herhaalde Titus werktuigelijk. „En het was beter dat zij werkelijk Kranich vatte den professor vaster bij den arm. „Wij begrijpen elkaar dus goed, professor. Het is altijd beter de rol van een ongeluk kige dan van den bedrogene te moeten spe len. In uw eigen belang raad ik u aan in de nabijheid van den politieagent geen ver moedens uit te spreken. Kijk, men is al nieuwsgierig men wacht op den held van het drama." Inderdaad was het druk van wandelaars langs den weg naar de villa. Toen zij het huis naderden, zagen zij eenige arbeiders die in do Priel bezig wa ren met stangen en stokken naar iets to zoeken. Matzon wendde zich om en zei „Zij zoeken in dc Priel of mevrouw daar misschien ligt., maar de visscher Dahl zegt dat daar niets te vinden is." (Wordt vervolgd.) SCI1IEDAI IS IHE ClDII FtiiNT, to tSïLis i au ^TriiCTTttataawMiTi.'aiaiv1«w Burgemeegter en Wethouders voornoemd -.1 111 EDAM,

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 1