zien ui ill alios, trial Ion onrechte, ecu
i ombeivkling tot éeu agressief optreden van"
PuiWclilimd, hetwelk zij (in weerwil van
lol revimriiegevwl van enkelen) hu het ge
heel niet went-dien. Op duidelijke wijze is
zulks o. a. hij de Mmokko/.oak nun den
dag gekomen. Die aan do meeMc Fran-ehen
eigen kumkteitrek uelenl oen zeer itïideo-
ligcu mvloed uit op dc openbare meening,
aangaande gioolo intennuionale vuagbtuk-
k:jn, welke dam dooi vaak ongeschikt "gemankt
worden voor ecu kalm ea onpartijdig delralt
en is «wm> in ahuil, langs den weg der volks-
v ti tegen woon li ging, oen, owcigcua lio/.adig-
tle, Kogeerutg moe Ie ,-Jeopen. Ook liij deze
gelegenheid heelt een dergelijke geo-t liun
parten gcopeeld. Tevolond hebben ze in do
vnoigenonien vei>lerking van Yii-Mngen het
tegen hun land gericht drijven der Triplo-
Alliantie gezien en zijn ze daarop te paard
gestegen onder hot aanheffen van alarmge
schreeuw.
In dit opzicht steekt de liouding van een
groot gedeelte der Rngel.-eho Per,-., die v ooi-
hel luimt, indien men wil, evenveel reden
tot aiarm zou heiiben, gitn.-tig al bij die dor
aan haar land geallieerde mogendheid.
liet bovenstaande F echter, natuurlijk,,
slechts een overweging van lbnncelcn puil.
la betreft alleen tie vv ij z e* van uiting te
geven <i.ut indrukken en govoc'ons, hetzij
van hos, helztj van hx>ni, die in lijnrech
ten ati'ijd is niet een kalme en afwachtende
houding, welke, zoo eigen.-*, hier zou voegen.
Wat namelijk iiet f o n"d dor kwestie, il. w, z.
de politieke po-.it if van Frankrijk ten op
zichte vun hof overig Httiopa betreft, kan
men den jlnmauheii moeilijk ongelijk ge.ven.
De Triple Alliantie bestaat" nu eenmaal
en blijft. Ook uk i» zij gevornid met de
motet viedelicvende liedoeiingen, en zonder
nog een zwaard vuil Damocles te mogen hoé-
ten, nog altijd een gevaar voor Frankrijk.
Daarom F eerst de RusaFclie Alliantie en
vervolgens de cordiale oritente gesloten, ter
wijl in zekeren graad, voorzoo ver mei tic nn-
Licnale eigenwaarde is overeen te brengen,
'gestreefd wordt muir dc vriendschap van
Italic en Spanje, 1-let gevolg er van is dal,
wellicht meer dun op eenig ander tijdstip,
til o»/eii tijd liet politiek'evenwicht een
hoofd voorwant de voor den wereldviede blijft.
Om dat te bewiuon is liet noodzakelijk
dat Frankrijk* volkomen zeker is van den
evcntueelen stand, die elk van de pionnen
op het internationaal schaakbord op een ge
geven ïxigenbiik kan innemen. De stand
van hel, naast het neutrale llelgië gelegen
Holland is voor hem. die de pailij der Frnn-
schcu .--peelt, derhalve van het hoogste ge
wield. Niemand kan liet dam om den Fim-oh-
man kwalijk nomen, indien hij op de ge
zindheid van Holland te allen tijde een
waakzaam oog gericht houdt; Maar hij kon
zulks met wat meer overleg, en wat meer
bescheidenheid, met wat greolcr kalmte cn
wat minder oveihaasling doen. Hij behoorde
er aan Ie denken dat Nedoilaud, zoo goed
ais een andere, een Souvereine Staat is, die
op iiet oogenblik waarschijnlijk evenmin lot
Duilsehland als tot Frankrijk overhelt
Gedwongen liefde is doorgaans niet duur
zaam on ecu minnaar, die op ongeschikte mo
menten ai to zeer aanhoudt, loopt de kans
dat liet voorwerp der min de armen naar
ecu medeminnaar uitstrekt.
Wie maakt dat den Fransclicn oefis goed
duidelijk?
dUVFNIS.
ALLERLEI.
GEBREK AAN EETLUST.
Vele lecken gelooven, dal gebrek aan
eetlust een ziekte op zichzelf is, die zonder
groote moeite kan genezen worden, maar
dat is volstrekt niet het geval.
Gebrek aan eetlust is volstrekt «oen
kwaal op zichzelf, maar een gevolg, een
symptoom, dat bij dc meest verschillondó
ziekten en lichaamsstoornissen kan optre
den; ja, het feit, dat de behoefte aan
voedingsopname ontbreekt- en de lust tot
eten wegblijft, is- een der meest voor
komende eerste teckencn van ongesteld
heid.
Appetijt is op zichzelf een geestelijke
uiting, zij moet als levensuiting worden
beschouwd, die door de werkzaamheid van
ingewanden en hersens tot stand komt.
Did zulks het geval is, blijkt reeds uit dc
dikwijls gemaakte ervaring, dat ergernis,
schrik, oen treurig bericht den eetlust
geheel benemen, een aangename boodschap
die vermeerderen kan.
Oulbreckt de appetijt, d. vv. z., ontbreekt
dc nerveuze opwekking, zoo blijft de ge-
heele spijsvertering stilstaan.
De behandeling van het gebrek aan eet
lust hangt af van de oorzaken; dc genezing
dei ziekte, die gebrek aan eetlust met
zich brengt, geelt gewoonlijk ook den wa
ren eetlust terug. Daarom kan er ook
geen algemeen middel zijn tot verbetering
van den eetlust.
Toch vinclt men onder onze huismiddel
tjes er verscheidene, die onzen eetlust op
wekken. Daartoe behoort do quassia, dui
zend-guldens, citroen, drieblad* of bittor*
klaverthee; verder behooren daartoe bit
tere druppels, rhabarber en kinatincturen,
zoutzuur, enz., die men echter liefst op
geneeskundig voorschrift moet innemen.
Hetzelfde geldt voor de ijzerhoudende
middelen, die men bij bloedarmoede, bleek
zucht, zenuwzwakte, enz. voorschrijft,
ovenals de blocdvormende middelen, wel
ke met de genezing van het hoofdlijden
ook beteren eetlust bezorgen, vooral als
zij door zekere geneeskrachtige wijnen (ki
na-, pepsine-, condurangowijnc») worden ge
steund.
Zeer veel kan ook in het dieet worden
aangewend utii den eetlust aan te wak
keren, dooi n.i. voor de noodige afwisse
ling in 't elen Le zorgen. Eetlust opwek
kende toevoegsels (zont, mosterd, peper,
ansjovis en kaviaar, kuifte, thee, goed hier
en goi'de wijn), kunnen den .eetlust vei-
stctkcu, waarbij de zieke mee kan helpen
door blijmoedig le blijven, daar ongetwij
feld de zielstoestand van groeten invloed
op den eetlust is.
Wie een gestoorden, zwakken eetlust
heelt, zal in bouillon oen veistorking vin
den voor zijn appetijt en een prikkel voor
de spijsvmtoriiig. Deze uitwerking van den
bouillon het usl op zijn gehalte aan exliad-
stoffen uit het vleesch en aan dc licht
oplosbare vleosehsappon. Lichamelijke ar
beid, werkzaamheid der spieren, lichaams
beweging, vooral in de open lucht, het
beoefenen van spoil eti dergelijke meer,
zijn middelen otn don eetlust te vermeer
deren.
Zoo menige bleekzuchtige, bloed,arme,
nerveuze dame, die door een lielstoehl of
door tennisspel niet frisoh gekleurde wan
gen vroolijk thuiskomt, wekt de verwon
dering der huisgenoolcn op, door haar bui
tengewoon gezonden eetlust.
B R WON iE11 ENS WA ARD1GE MOED.
Giaaf Alirabeau vertelt uit het leven
van zijn grootvader, die tijdens de regee
ring van Bodewijk Ni\r overste was van
een legiment infanterie, het volgende voor
val.
,,Tocn ftp zekeren dag mijn grootvader
bij de parade zijn regiment inspecteerde,
ontdekte hij een korporaal, die zijn ge
weer o]) zeer onhandige wijze vasthield,
en hij was juist op het punt, dien man
hierover een berisping toe tc dienen, toen
zijn majoor hom toeüuistevde, dat hij om
redenen, die hij hem later we? eens zon
meed celen, er geen notiK- van moest
nemen.
Na afloop van do pjuadc vertelde de
majoor, dat, terwijl liet regiment in een
klein plaatsje ingekwartierd was, deze kor
poraal op zekeren dag twee zjjner kame
raden niet. ontblóote sabels op straat zag
vechten. Ingevolge koninklijk bevel was
'liet den soldaten streng verboden op straat
do sabel te trokken, op straffe van het
verlies van den duim der linkerhand en
der heide ooren. Terwijl de korporaal de
gevolgen overdacht, welke de strijd waar
schijnlijk voor zijn kameraden hebben zou,
wieip hij zich tusschen hen en wel op
militaire wijze, die voorschreef, dat vech
tenden niet anders als met getrokken sabel
mochten gescheiden wotden. Op hetzelfde
oogenblik verscheen de wacht daar ter
plaatse, waarop dc beide schuldigen de
vlucht namen. Dc korporaal bleef, in het
bewustzijn zijn plicht gedaan te hebben, cn
niet bedenkend, dat hij zelf tegen bet
strenge voorschrift gehandeld had, kalm
vdaan. Bij werd vastgepakt, cn niettegen
staande zijn protest, in arrest gesteld.
Dc te zamen geroepen krijgsraad vernam
van den korporaal den waren stand van
zaken, en wensehte de namen van de
schuldigen te weten. Hij weigeide ze oven-
wel te noemen, ook nog toen men hem
bedreigde met de door den koning vast
gestelde straf aan zijn eigen lichaam te
voltrekken. De brave kerel antwoordde
„Wel is waar, weet ik de namen van ben
beiden, maar ik noem ze niet. Wie uwer
zou een kameraad verraden? Moet ik do
stiaf ondergaan, dan verzoek ik u om de
gunst, ze- zelf aan -mij te mogen voltrek
ken!"
De edele kerel werd, Lot groote schande
van zijn rechters, werkelijk veroordeeld,
maai' zijn verzoek werd hem toegestaan.
Met een mus sneed iiij zich de ooren af cn
smeet zo zijn rechters voor de voelen.
Toen verzocht hij om de bijl van den beul,
legde de linkerhand op het blok cn hieuw
zich den duim af. Ook dit lichaamsdeel
wierp hij den rechters voor do voelen.
Hierna nam hij het woord en sprak: „Als
soldaat van den koning mag de hand van
den heul mij niet aanraken, cn slechts een
soldaat mag het vonnis ten uitvoer bren
gen; daar ik evenwel weet, dat geen sol
daat zich daaitoe lecncn zal, heb ik het
zelf gedaan!"
Dit was de soldaat, die bij de parade
zijn geweer op zulk een onhandige manier
vasthield."
EEN TWEEDE MüNCIIlIAUSEN.
Bij een jachtgezelschap, dat gezellig
bijeen was, kwam het over de geleerdheid
dei honden tc spreken.
„Ja, ik kan u zoggen, hoeren,begint
een aanwezig houtvester, „dikwijls grenst
hef verstand bij honden aan het raadsel
achtige. Jk bijvoorbeeld had er een, die
mij 's morgens, als ik te bed lag, mijn
schoenen bracht, die ik dien dag moest
dragen. Dit nu was op zichzelf niet zoo
merkwaardig, maar gedurende ecnigen tijd
had ik mij overtuigd, dat, als do hond
mij 's morgens mijn groote waterlaarzen
bracht, het in den loop van don dag stel
lig ging regenen, terwijl het omgekeerd
mooi weer bleef, wan-eer hij mij mijn
gov one schoenen bracht. In den beginne
meende ik, dat die weervoorspelling in
het instinct van den hond lag, maar ik
vergiste mij deerlijk, hoeren, want toen
ik op zekeren ochtend wat vroeger dan
gewoonlijk wakker werd, zag ik tot mijn
groote verbazing, dat mijn hond, van een
stoel op de tafel sprong, den daarboven
hangenden barometer bestudeerde, en toen
Be regen aankondigde, mij de waterlaar
zen bracht."
EEN ZONDERLING IIUWELLTK.
Een man te Indiana doodde in een ja
loet'&che bui een medeminnaar van liern,
en werd daarom tot twintig jaar gevan
genisstraf veroordeeld. Nauwelijks was de
straftijd verstreken of de nu oude man
huwde dc vrouw", om wie hij de misdaad
gepleegd had. Gediuende zijn gevangen
schap bad zijn liefje zooveel geld verdiend,
dal zij or nu een rustigen ouden dag van
kunnen hebben.
BOERENWRAAK.
In een dorp in Wurtcmborg nam de
dronkenschap onder de bewoners zoo toe,
dat de predikant niet nalaten kon, op
zekeren Zondag onder het proeken te zeg
gen: „Wanneer bij ieder uwer, die
's avonds dronken naar bed gaat, de vlag
werd uitgestoken, zou den volgenden mor
gen hot gohecle dorp vlaggen."
De boeren verheten brommend liet kerk
gebouw en den volgenden morgen wap
perde er werkelijk een vlag buiten het
dak van den predikant. Dit was het werk
en de wraak van do boeren.
tlET NUT VAN CITROENSAP.
Citioensap met suiker zoet gemaakt is
oen uitstekend middel tegen den hoest.
Citroensap, als gorgeldrank gebruikt, zal
een zeere keel genezen. Een lapje, in ci
tioensap gedoopt, zal bot bloeden van
wonden doen ophouden, als hef er stijf
omgewonden weidt Citroen cn glycorino
vol men een uitstekend smeersel voor ruwe
handen. Het neemt vlakken van do han
den weg. Nadat men do handen in warm
zeepsop gowasschen heelt, wiijvc men ze
in met een stukje citroen; het zal sprin
gen voorkomen en maakt de tuinden zacht
ori wit.
NIEUWTJES VAN UIER EN DAAR.
In Londen leven 900.00Ü personen meer
dan twee in één kamer, en 26.000 zes of
moer in één kamer.
Een graanhandelaar tc Omaha in deVer-
eenigde Staten adverteerde om „oats" (ha
ver). Het woord werd afgedrukt „cats" (kat
ten). Hij kteeg er ongeveer vijf duizend, en
op het oogenblik, dat dit bericht werd af
gezonden, kwam er weer een hcele bezen
ding aan.
Een pak klecren, van steen gemaakt, is
de nieuwste uitvinding van een kleermaker,
op een tentoonstelling te New-York uitge
stald. Het materiaal is zacht en soepel, en
als het vuil is, heeft men liet slechts in
het vuur te leggen, om het geheel schoon
te maken.
Eon Duitsch werkman, Gauschy ge
naamd, is onlangs uit de gevangenis te
Miilhausen ontslagen, nadat hij er 40 jaar
in had doorgebracht. Uit is een record ten
opzichte van voortdurende opsluiting in
den nieuwen tijd.
De Kiffellotcn is in den winter 20 duim
koiter dan in den zomer.
Nu het onderricht in do Engelschc taal
in Japan zoo verspreid wordt, neemt ook
de vraag naar Engelschc boeken zeer toe.
Velleden jaar werden or 85.000 ingevoerd,
tegen 45,000 enkele jaren geleden.
In oen kerk te Brest werden onlangs
vier en dertig paren in den echt verbon
den, die met bloedverwanten, cn vrienden
een vergadering vormden van 1000 per
sonen,
Er zijn in de Vcrcenigdc Staten tw'ce
groote Mocmkweekerijcn, die het eigen
dom zijn van en bestuurd worden door
vrouwen.
In den loop van do vórige eeuw zijn
er tengevolge van vulcanisehe- uitbarstin
gen, 52 nieuwe eilanden ontstaan.
Ex-koningin Amahc van Portugal beeft
vroeger ecnigen tijd in do medicijnen ge
studeerd.
ANECDOTEN.
„Was de voorstelling slecht?"
„Nu, dat zou ik zeggen. Op het eind
van het tweede bedrijf ging zelfs het
gas uit."
„Een doosje lucifers, mijnheer. Ze kos
ten maar een cent," zei do anno jongen,
terwijl hij op bloote voeten naast onzen
vriend B. meeliep.
„Ik ik heb geen cent," antwoordde
de aangesprokene. Waarop de aruler hem
dadelijk in de rede viel, met te zoggen:
„Anno kerel. Heb je jo laatste cent uit
gegeven. Ik meende ook al, dat jo er naar
uitzag. Hier heb je oen doosje voor
niets."
Mevrouw (tot dienstbode als er een
schuldeiseher de deur- uitgaat): „Dat is
mijn broer, Antjel"
Antje: „Dat weet ik mevrouw, het was
ook de broer van mijn vorige mevrouw."
"„Wal lijkt het kind veel op zijn ouders,"
zei de bezoeker, die meende aangenaam
te wezen.
„Dat komt door bet natte weer," ant
woordde He .moeder. .„Tiet kind is gewoon
lijk vroolijk, frisch en mooi,"
„Arthur," zei de meester op ,de school
le S. „Als je moeder je nu 00 cents mee
geeft om boodschappen te doen, en jchaalt
een pond suiker van 23 centen, maar je.
verliest ondeiwog nog een1 kwartje, waf
zou jo dan hebben als je thuis kwam?"
„Een Hink pak slaag, meester," zei Ar-
Ihui dadelijk mot oen vuur, dat getuigde
van persoonlijke ondervinding.
,,'t is hcu.sch niet uoodig, dat man en
vrouw altijd ruzie hebben," zei mevrouw
Pot. „Wij hebben hier in huis nooit
woorden. Als ik vermoeid cn prikkelbaar
ben, draag ik een rood lint, en dan laat
mijn man mij mijn gang gaan, on ik doe
hetzelfde met hem."
„Oh h h," zei haar vriendin.
„Het verbaasde mij al, dat je den laatsten
lijd zooveel ïood droeg, maar nu ben
ik er."
Bezoeker (tot huisvrouw): „Mevrouw,
misschien kunt ge er uw man wol toe
krijgen om op onze lijst te Loekonen. 't Is
12 gulden, maar dan is hij lid voor zijn
geheelc loven."
Huisvrouw: „Voor welke vereeuiging
komt ii?"
Bezoeker: „De vereeuiging voor het on
derdrukken van misdaad."
Huisvrouw: „Ik geloof niet, dat mijn
echtgenoot voor zoo iets zal inteekenon."
Bezoeker: „Waarom niet?"
Huisvrouw; „Omdat hij van de misdaad
leeft."
Bezoeker (zoor verschrikt): ,,ls hij dan
misdadiger?"
Huisvrouw: „Neen, hij is hij tic poli
tie?'
Uil KON ZE NIET LIEFHEBBEN.
F.cn verhaal wordt gedaan van een zen
•deling, die een korte va can tie in Texas
doorbracht. Nadat hij enkele dagen in zijn
hotel was geiveest, ontmoette hij een flink
uitzlenden man, van het cowboy type, die,
naar liet hem toescheen, een allesbehalve
lief karakter bad.
„Weet je wel," sprak bij op zekeren
dag, „dat je je vijanden moet liefheb
ben?"
„Dat kan ik niet, mijnheer."
„Wat, ik bon er zeker van, dal een
Maft, zooals gij, alles kan wat hij wil."
,,'L Is niet mogelijk, mijnheer 1"
„Onmogelijk, hoe dan?" vroeg de zen
deling.
„Ik hob geen vijand meer om lief la
hebben. Ik schoot den laatste van ochtend
dood."
VOOR DAMES.
MODE.
Bij het intreden van een nieuw jaar staat
ook voor velen onzer lezeressen liet feit
een nieuw tijdperk van baar leven in te
gaan; velen hebben namelijk op liet nieu
we jaar gewacht om uitvoering te geven
aan de reeds lang voorgenomen huwelijks
plannen.
Als dan dc zorgen voor hel jonge huis
houden zoo'n beetje achter den rug zijn,
gaat men over do trouwjapon donken.
Op het oogenblik heeft men aan bruid®
toilettcn de keuzo tusschen liberly-eatijn,
crcpcWde-chino en cacbomiro. Een rechte
rok, die van achteren een lange sleepbaan
heeft, is van onderen in drie brecdc op-
naaisels genaaid. Volgens de tegenwoordige
mode moet de sleep vierkant gesneden wor
den. liet gladde lijfje is ingericht met een
inzetstuk van -tule of kant cn een ruime
ceintuur van hetzelfde weefsel als dc jat
pon. Een soort van kleine bolero, die dc
buste insluit on met smalle bretelles over
over de schouders gaat, den inzet dor mou
wen bedekkend, wordt in den rug geheel
sluitend ingericht cn getailleerd, om als
een breede zwaluwstaart over een gedeelte
van den sleep te vallen en' dan een soort
van oversleep to vormen. Deze oversleep,
die ook vierkant bijgesneden is, Wordt met
een kanten entrc-(dcux of zijden galon ge
heel omzet. De bretelles evenals het bolero
over do buste, zijn met hetzelfde ontrc*
deux gegarneerd.
De tulen sluiers, worden zeer ruim ge
nomen; er is minstens vier meters dubbele
breedte voor noodig; de sluier kan op ver-,
schillende manieren opgestoken worden.
Het mooiste is evenwel een kroontje lijne
oranjebloesem met myrtheAakjes om het
hoofd te bevestigen, dus achter de crepé
van de kuif, en daaronder den sluier be-
vestigen.
Op de corsage worden op 't oogenblik
geen bloomen gedragen.
De mouwen moeten nauwsluitend zijn,
en onder den elleboog met een ontre-deux
worden afgewerkt. Bij voorkeur neemt men
schoenen cn handschoenen van pcau-de-
suède, hoewel glacé ook wel dienst kan
doen.
YOOR KINDEREN.
ROSIENTJE PEPERKOEK.
(Vervolg.)
„Is die van stof?" vroeg Marietje.
„Neen, neen, van mijn oom, mijnheer
Van Marsepein," piepte plotseling Rosientje
weer en draaide met de muts. Dit vond
Marietje aardig van 'het dametje, en nieuws
gierig vroeg zij verder:
„En dal, fijne, witte schortje, heb jo
dat van een fee?"
„Ja, dat h'ob' ik van tante Schuim 1" piepto'
Rosientje ten antwoord.
En de kleinen vonden de kleine dame.
en vooral al lek,' wat -zij aanhad, steeds
aardiger. Marietje lachte van de pret, en
'zei, haar handje reedsuitstekend
„Ik wil je bruin rokje eens onderzooken,"
waarop Jan overmoedig uitriep:
,,lk weel het al, liet is vau honing-
koek."
Doch toen zij zoo blij waren en het
dametje hoe langer hoe meer naderden met
hall geopenden mond ert lange vingers
toen scheen liet hem, of Rosientje heel
boos en nijdig het voorhoofd rimpelde, en
verschrikt deden zij oen paar stappen ach
teruit. Maar het duurde geen vijf minuten
of zij slopen heel voorzichtig weer tot
dicht bij haar en stilletjes voelde Jan eens
aan het fijne, witte schortje. Toen likte
hij den vinger af. Hè, wat smaakte dat
lekker Onderwijl had Marietje oen stukje
van de muts genomen, en knabbelde daar
nu aan, en liet smaakte ook zoo goed
't was werkelijk marsepein. Had er nu maar
niet op hetzelfde oogenblik zoo'n vreemd
akelig geluid geklonkenhet deed hun be
paald pijn in- de ooren.*
„Wat was dat?" vroeg Marietje angstig,
en Jan werd ook bang. Maar toen lachte
hij weerï„Katrien zit hier naast cn naait
nieuwe hemden, ze scheurde zeker het
linnen van elkaar."
„O, als het anders niet is F' 'En dc kleine
knabbelde lustig voort aan het stukje v;m
do muts en de jongen liktevoortdurend
aan het witte schortje, ou eindelijk kwam
hij steeds hooger met zijn vingers bij Ro,
sientje, tot aan haar rose oorlelletjes. Die
zagen er toch zoo lekker uit! Ata rietjes
hand daarentegen gleed naar bonedon, van
de muls naar het voorhoofd 'en van het
voorhoofd naar het fijne neusje I En daar
had werkelijk Jan Rosientje's heide oon
lelletjes algetrokken, en Marietje haar aar
dig neuspuntje afgenomen.
Alles was lekker zoet en schoen - ook
van marsepein te zijn; doch toen zij het
in den mond wilden steken, voelde ieder
een hevige, vreesolijkc pijn. Kreunend groep
Jan naar zijn ooren, - zijn lelletjes waren
weg, rechts was er geen meer en ook links
niet. En .Marietje, die van angst huilde,
on met haar zakdoekje langs het gezicht
streek, vond de punt van haar eigen neus
niet.
Toen zij elkaar ml bekeken, zagen zij
tot hun schrik, dat Jan's mooie, blaüwo
schort aan flarden was, en er van Alarietjes
mooi licht haarlintje slechts een paar draadj
jès over waren, lederen keer had Rosientje
met dit vreemde geluid gewaarschuwd, want
Katnen had geen linnen gescheurd, maar
stil zitten naaien. Maar de kinderen hadj
den van Rosientje Peperkoek gedacht, dat
zij met een suikeren pop te doen hadden,
in plaats van met een machtige toove<
naros.
Daar zaten zij nu weer, stijf togen elkaar
aangedrukt op Katrien's marfctmand, en nu
snikten zo hartverscheurend. „Ik durf
heuscli niet uit de provisiekamer lo komen
zonder punt aan mijn neus," stotterde Ala-
rietje. „Ik ook niet zonder oorlelletjes,"
huilde Jan, en schoof don grendel voor de
deur. Daar was het hoog tijd voor, want
juist kwam mama en riep cn klopte. „Dai
dclijk, mammij dadelijk," brulde Jan, terwijl
zijn zusje geen geluid uit haar keel kon
krijgen. Toen sprak hij haar troostend toe:
„Wij - moeten ons bost doen om te maken
dat Rosientje weer goed op ons wordt,
en dan haar smeoken ons weer heel to
maken." f
Maar nu ze naar haar toe wildon gaan,
was Rosientje verdwenen. Naast het Jiaj
ringglas lagen nog de twee roso oorlelletjes
en het witte neuspuntje, wat liun alles
van schrik uit do handen gevallen was. Het
zag er treurig voor hen uit, maar Üe jongen
vatte toch moed, klopte tegen liet glas en
vroeg vleiend„Ach,Rosientje, kom er
nog eens uit."
„Lk ben voor jullie niet meer te spreken,"
piepte het schril en, toornig. Maar-daarop
legde Jan zijn mond dicht togen het glas,
ditmaal evenwel niet om te snoepen, maar
zacht en vurig 'smeekte hij„Rosientje, geef
mij mijn oorlelletjes terug,"
Slot volgt.)
Koloniën.
Goareraemdntskoeli verpleging.
Ue weg van Deli-Atjch, dien men gaarne
spoedig creed zag, wordit aangelegd niet be
hulp van vrije koelis.
„Kam" schrijft nu aan dc „Sumatra
I'ost" bet een en ander over do verpleging
dier koelis, die vroeger geheel nu nog.bijna
geheel maar moeten zien, dat ze aan rijjt
komen,een artikel, dat voor een duizend
nmri niet maar zoo te krijgen is in de Kam
en Dairikuidcn. Soms hebben de monschert
luce dagen noodig-om aan wat peperdure 'rijst
te komenin die dagen kunnen/ zij niet
werken en verdienen dus niets. Er zijn daar
door o. a. boe la'nger hoe minder vrije arbei
ders genegen aan dien weg te komen wer
ken, hetgeen eon spoedige afwerking' ver
hindert.
„ïvuro" weet ook nog te vertellöiy dat
men zich niet houdt aan hot loon, waarop de
arbeiders door de wervers zijnaangenomen.
Voorts moeten de koelis slecht gelnustest
zijn en de geneeskundige behandeling laat,
volgens „Karo", alles te wonschen* over.
Velen moeten reeds aan dysenterie cn koorts
gcriorven zijn. De cenige geneesmiddelen
die doorgaans voorhanden zijn, vormen' castor-
ohc, jodeform, en chinino. Toen er cholera
onder do wegwerkers uitbrak was ektnosol
het oc.nigc middel uit den voorraad, dat
gebruiken was. Allo lijders zijn-dan ook be
zweken, zegt „Karo".
f
