63"" Jaargang
Zondag 26 Februari 1911.
No. 13546
Derde Blad
De leek en het recht.
Een afdoend middel.
Buitenlandsche Fers-
Verkenningsdienst.
Ingezonden Me&eüeelingen.
Urinezuur-vergiftiging.
I
HET BESTE
HONGAARSCKE BITTERWATER
Alleen echt met het roode ei.
ALLERLEI.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen-
Prijs per kwartaal: Voor. Schiedam en Vlaardingen f 1.1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor. het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
nur aan het bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regeL Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
biervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Het is altijd een dankbare taak om den
burger' behulpzaam te zijn in zijn streven
om 'te veten wat hij doen en laten, moet om
een good burger te zijn, om te zorgen dat
hij op de hoogte is van. de vetten en bet
recht van zijn staat. Merkwaardigerwijze
trekt zich de georganiseerde gemeenschap
heel weinig aan van de noodzakelijkheid om
den burger in etaat te stellen de wet tc
kennen. Daar is al dadelijk de gemeente,
die in deze richting in den regel weinig doet.
De raad maakt wetten als de ijverigste ka
mer. Tegen een wet meer of minder ziet hij
volstrekt niet op. Doch als het erop aan
komt om van de (voor den burger) belang
rijkste voorschriften ccn overzicht ie geven
is hij niet thuis. Wil dc burger dio voor
schriften weten, dan moet hij zich maar wa
gen in bet doolhof dei' sladliuisburcuu's om
ten slotte ergens te komen waar bij verorde
ningen kart koopen. lvn dan kan hij mot ge
duld en geld ten slotte wel allerlei verorde
ningen koopen en zich daaruit een beeld
trachten te vormen van de voorschriften,
waarvan de genieenig verlangt, dat hij ze
zal nakomen. Doch een goed oveizicht dor
belangrijkste bepalingen goedkoop o\eial
•verkrijgbaar stellen, daaraan denkt men niet.
En toch hoeieel direct nut zou dat
hebben. Hoeveel minder ovei tradingen zou
men dan plegen. Hoeveel gemakkelijker zou
de politie het hebben. En hoeveel meer
zou men den Nederlander wennen aan deze
•voor, hem zoo nieuwe gedragslijn: vóór alles
gehoorzaam te zijn. aan de bevolen dor door
hem. zeil' aangewezen overheid.
Tegenover den staat gaat diezelfde obeli
niet op. Men kan van hem niet eiselien,
dat hij zoo'n handleiding \cnr den fatsoen
lijken .staatsburger uitgeeft. Die handlei
ding zou, waie zij eonigs/ins volledig, zoo
ewcldig groot moeten worden, dat de staats-
urger er zonder opzettelijke studie toch
niet zou komen. Maar als dit van den staat
niet te vragen is, wel kan men van hem
eischen, dat hij dc wetten zoo duidelijk en
o\orz||ifc]ijk mogelijk maakt.
.Doch als de staat dat nu werkelijk zoo
goed mogelijk doel, dan krijgt de goede bur
ger nog altijd niet die ze kei beid, waarbij
iliij in zoo hooge male belang hecfl. Want
he«ft hij aan de wet dan cenisr houvast, wei
nig vastheid heeft hij aan de interpretatie
van de wet door den rechter, die steeds
wisselt. En dat gemis aan vastheid bestaat
niet alleen bij den leek, doch ook bij den
deskundige. Vraagt de burger den advocaat
,om advies, dan, moet deze in veel gevallen
rich bepalen tot het optrekken van de schou
ders, tot de opmerking, dat men natuurlijk
nooit zeker is van den rechter, ook niet van
den hoogsletn rechter, dat de jurisprudentie
steeds verandert.
Nu zijn aan die verandering groote voor-
Mijnheer Kwakkels verklaarde dat hij zich
ernstig ziek gevoelde, 't Was hem moei
lijk er een juiste definitie van te geven, wat
hij eigenlijk scheelde; maar hij voelde wel,
dat hij reeds met zijn, óéne heen in het
graf stond, en dat, als het zoo doorging
er niet heel veel meer voor noodig was,
om hem voor goed liet hoofd te doen
.neerleggen.
Wat de toestand nog moeilijker maakte,
was, dat do heer Kwakkels geen dokter
wilde raadplegen, hij had nu eenmaal vree-
selijk. het land aan doktoren, ca wel voor
namelijk aan hun rekeningen. Er waren
menschen, die onvriendelijk genoeg waren
om te beweren, dat mijnheer Kwakkels'
dende was aan een ingebeelde ziekte.
Op zekeren dag, toen mevrouw Kwak
hols op het punt was om uit te gaa
vond zjj een klein boekje, dat blijkba
onder de voordeur geschoven was door
een firma, die in allerlei medicijnen han
delde en die dc symptomen van verschil
lende ziekten in dat boekje beschreef. Na-
uat mevrouw het even ingekeken h
bracht zij ï;ot bij haar echtgenoot met
woorden
„Hier heb' ik nu net iets voor jou;
dat boekje kun. je vinden, wat je eigenlijk
-•scheelt."- j
sul,
do
m
doelen verbonden. Evenals de maatschappij
voortdurend verandert, moet de wetgeving,
de rechtspraak kunnen veranderen, opdat zij
zich blijven aanpassen aan die maatschappij.
Mant* toch zijn aan die veranderingen zekere
gjgizen gedold. Sedert de heerschappij van
het Ihuneinseho recht hebben wij over het
geheel zonder schade een gedeelte van het
recht gnxrtcr vastheid eeeeven. Wel niet
on z.oodnnige vastheid, die alle hervormin
gen uilduit. l)och wèl zooveel dat ten aan
zien van de hoofdlijnen de burger grootcr
zekerheid beeft verkregen.
In Duitsohlund is nu in den laat sten tijd
een beweging ontstaan, die nog in baar
eerde be.gin is, om op dien mg naar meer
dere vastheid nog een stap te dncn. Deze
beweging gaat uit van de stelling, dat men
over het geheel do interpretatie van de wet
aan den rechter moet laten. Toch zijn er
nnai' dc voorstanders de/er beweging moe-
rum - een aantal gtoore kwesties van inter
pretatie, wier belang algemeen bekend is,
die honderden muien van alle kanten l>o/.icn
zijn, waaraan een nieuwe kant niet rnoer is
te ontdekken en die toch niet definitief
worden opgelost, doch waarvan de oplossing
aan den rechter wordt overgelaten. Het is
waar, dat een hooggerechtshof bier zorgt voor
er nheid in de opvatting. Dorli de beslissing
van het hooggerechtshof geldt altijd maar
alleen voor één geval, te'hens weer kan elke
rechter daarop terugkomen gelijk ook het
hof zelf hii een «enigszins nieuwe .samen
stelling kan doen en dan ook inderdaad
dix't.
1 Lierlegen nu komt deze nieuwe bewe
ging op. Die tot in don trcure behandelde
kwestie wil zij door oen opzette Li ik danr-
oor ingesteld rijksorgaan, dal half wetge
ver, half rechter z.ou zijn, definitief laten uit
maken, zoodat a'le rechters aan die beslis
sing gebonden zouden zijn tot tijd en wijle
dit oigann het zelf now lig achtte de Ircslis-
sin" dooreen andere te vervangen.
l?it den aard der zaak zou dit een eollogc
van uitmunten» rechtsgeleerden uit dc
theorie en do praktijk moeten zijn, uit den
aard der zaak zou dat collose zelf hebben
uit te maken welke kwesties van wetsinter
pretatie belangrijk genoeg en voldoende over
wogen zouden zijn om daaraan een defini
tieve oplossing te geven. Doch niet te ont
kennen valt, dat cr zulke kwesties zijn en
dat het in het algemeen belang wel won-
schclijk zou zijn, dat dio voor goed en voor
alle gevallen werden uitgemaakt.
Intusschcn wij ontkennen niet, dat er
vele bezwaren tegen deze methode zijn in te
brengen en dat zij nog onvoldoende \ast-
hoid beeft aangenomen om daarover een be
slist oordeel uil te spreken. Doch het feit,
dat cr in dit pogen iets is, dat werkelijk
wel in de goede richting gaat leidde ons er
toe O]) die beweging hier de aandacht te
vestigen.
Een tijdlang heeft zij gunstig gestaan, de
zaak van don persschildwacht, den man die
in (of: ten aanzien van) het buitenland ge
reed zou staan om alarm te blazon, zoodru in
buiten!, bladen Holland of IloUandschc be
langen zouden worden aangevallen of min
gunstig beooideekl. liet scheen alsof de Ne-
derluiidfclie regeering den man zou aanwij
zen. Doch dat is niet geschied. Er waren
bezwaren. En dus i.s er geen [>er»schild-
wacht.
Dat nu is vei bazend jammer. En waar de
tegenwoordige regeering waarschijnlijk wel
niet bereid zal zijn weer op dio beslis-ing
terug te komen, daar z.ou het zeer zeker over
weging verdienen, dut handel, industrie en
het algemeene vreemdelingenverkeer iemand
aanstelden, dio niets ander zou hebben te
doen dan de buitonhindwhe bladen lezen cn
nagaan, of en zoo ja, wat er legen Nedcr-
landschc belangen werd geschreven.
Nu weten wij wel, dat cr in die richting
ccnig en zofs niet kwaad werk wordt ver
richt. Doch iets anders is toch het Jilottan-
tcoren in de/e richting, iets anders een cons
cientious, systematisch, deigelijkfoh onderzoek
naar de onjuiste berichten, die de bnileu-
landseho pers over Nederlandsehe en Nedcr-
landseh-Indische producten en toestanden
brengt.
Naar het ons voorkomt moet de zaak
zuiver commercieel worden opuezet, Verschil
lende groote handels- cn industrieelc onder
nemingen moeten zich/elf de vraag voor
leggen Hoeveel is liet mij waard dat ik
zeker weet iemand to heblten, die mij als
deskundige zoo «nel mogelijk waarschuwt,
zoodra er in eenig builenlaiidseh blad van
ceuige betoekcnia iets staat, dat mijn belan
gen raken kan?
Voor dc giootc vervoermaatschappijen, do
organen voor vreemdelingenverkeer, do uit
voerders van artikelen, die in het buiten
huid zeer bekend lijn, ligt het voor do hand,
dat zj direct belang hebben bij dezen bewa
kingsdienst. De uilvooiders van zuivelpro
ducten, van de giootc Indische producten,
van chocolade, cacao eu van nog zoonccI
andere artikelen, hebben uit den aard der
zaak daarbij groot behing. Doch ook andere
ttijveron hebben daarbij een indirect belang.
En dan is het belang dut wij als volk, als
kolankoerend volk, als staat daaibij hebben
naiuurijk enorm-groot.
Onder zulke omstandigheden moet het toch
niet onmogelijk, in, niet eens moeilijk zijn
de gelden bijeen te brengen \oor een derge-
lijken bev'ukingsdieite-l, die dan van particu
liere zijde, het liefst van een groote verecni-
ging, z.ou moeten uitgaan en wellicht op den
duur door de regeering zou kunnen wordtin
gesubsidieerd.
De taak van dezen pcrsschildwacht zou
veelzijdig moeten zijn. Hij zou zooveel mo
ge! ijk buitenkmdsclie bladen moeten lezen,
uitsluitend en alleen met liet doel daaruit
datgene wat direct Nederland betrof, bijeen
te verzamelen en aan de betrokkenen onmid-
„Je schijnt geen flauw vermoeden tc
hebben van mijn ziekte, vrouw. Wall In
dat kleine boekje, op die enkele bladzijden
kan mijn ziekte onmogelijk beschreven wor
den; daar zou een lijvig boekdeel mee
gevuld kunnen worden."
„Maar," ging hij voort; „je kunt wel
thuis blijven en er mij wat uit voorlezen,
vrouw, want ik voel mij op 't oogcnblik
niet wel genoeg om het zelf te doen;"
bij deze, woorden zakte hij weer achterover
in zijn leunstoel, uitroepend„ik ben toch
zoo naar! o, ik ben toch zoo naar!"
Mevrouw kwakkels was wel genoodzaakt
zich weer van hoed en mantel te ontdoen
en bij haar man te gaan zitten. Zij sloeg
hot hoekje open en begon: „Pijn in den
rug en onder de schouderbladendikwijls
hoofdpijn, voornamelijk boven de oogen,"
„Och, dat is mijn kwaal," zuchtte do
heet' Kwakkels."
„Juist, dat is jouw kwaal," voegde me
vrouw Kwakkels erbij, en zij ging voort
met lezen: „Voortdurend gedrukt gevoel,
branden van de handpalmen en de voet
zolen."
„Juist als hij mij," verklaarde de lieer
Kwakkels.
„Afkeer van eiken arbeid. Dat is jouw
kwaal, Thomas," zei zijn vrouw, „want
onder ons gezegd, ben je vroeselijk lui.
„Neen, Femia, dat is het niet," zuchtte
de"zieke. „Ik ben volstrekt niet lui, maar
mijn arm, zwak, gefolterd lichaam staat
mij geen enkelen arbeid toe. Maar ga voort,
Femia."
Zonder ook maar ecnigszins van haar
stuk gebracht le worden, ging mevrouw
Kwakkels voort: „Onaangename droomen!"
„Juist, dat is het, ik droom iederen nacht
zoo vroeselijk, dat ik geloof, dat het mij
telkens eenige haren van het hoofd kost,
vandaar dat ik zoo kaal word," zei hij
treurig. „0, lieve, lieve," en mijnheer Kwak
kels sprong plotseling van zijn stoel op
cn greep zich naar liet hoofd.
„Mijn hemel, wat is er nu weer, Tho
mas?" vroeg zijn vrouw verschrikt.
„Ik had daar een steek, die van mijn
groote tooncn tot aan het punljo van
mijn hoofd liep."
„Goede hemel, dat is dan wel een lange
steek," plaagde mevrouw Kwakkels, „want
je bent minstens zes voet lang, Thomas."
„Ja, en eigenlijk is het nog niet over,
het draait al maar in mijn hoofd rond.
Kijk eens gauw, Femia, of daarvan niet iels
in liet boekje te vinden is?"
„Neen, cr staat heelemaal niets in ver
meld van con zeeslang," giegeldc mevrouw
Kwakkels; „want het zou mij niets ver
wonderen, als je zoo iels in je binnenste
liadt."
„Femia," sprak haar echtgenoot, haar
met verwijtenden blik aanziende; „is het
nu een tijd voor zulke groote gevoelloos
heid, nu ik met het éónc been in het graf
sta, en het andere er naast sleept? En
•c mee le deelen. Ilii zou zoowel moe
ten waarschuwen voor aanvallen als wijzen
gen in die peis te bevorderen,
op dc gelegenheid om Nederlandsohe belun-
De taak zou veelomvattend zitn. Zeer ver
moedelijk zoude direct meer dan één per.-oon
daarmee belast moeten zijn. Doch die zouden
hun werk dan ook tiendubbel betaald kun
nen maken door wat zij voor de Nederland-
sche belangen deden.
Als bijbetrekking kan men zoo iets niet
waarnemen. Voor den consulairen of diplo
mat ickcn dienst, die daarop niet is ingericht,
is het voel te veel extra werk. En als men
gelooft, dat de redacteuren der Hollandsohe
bladen, die buiieultindsche couranten lezen,
dit en passant kunnen doen, vergist men
zich. Zoo te hooi en tc gra» wellicht een en
kele maal. Doch wij kennen geen, Noderland-
ache courant, waar een zoodanig overcom
pleet aan personeel is, dal men er do gele
genheid heeft al dit werk ook nog te doen.
Wij kennen verder geen Nederhuul.-ehö cou
rant, waar men een tiende van dn builenluiid-
schc bladen beeft, die aldus gele/.eh moeten
worden. Want dat vergete men niet, men
moet niet wachten tot de ongunstige berich
ten in de allergrootste bladen komen, doch
men moet ze al gesignaleerd en tegengespro
ken hebben als zij in kleiner bladen ver
schijnen. De faam, die al gaande groeit,
moot onmiddellijk gedood worden. Ea elke
dag, dat men eerder zulk een. bericht achter
haalt, is tiendubbele winst, nog afgezien
daarvan, dat het tegenspreken dim voel ge
makkelijker is dan later.
Nu do rogeering deze zaak niet ter hand
O O
noemt, willen wij daarop toch nog eens de
aandacht van particulieren vestigen cn dit
speciaal naar aanleiding van ecu bericht in
een héél bekend blad, dat nu wèl overal
komtDe „Berlijnsche Lokal Anzeiger".
In dat blad worden vooral de buitenland-
sche brieven veel gelezen. Daaronder zijn
die van den Londenechen correspondent
(Uoin-tantin von Zcdlitz) wel de bekendste.
Welnu, deze heer schrijft even (in het
blad van 1.1. Woensdag) dat de Vlissiiigschc
stoomboot-lijn een Engelsche lijn van de En
gelsche Zuid Ototei'spoonvogni.uitschnppii is
en dat de correspondentie tussehen Duitscli-
land en Engeland zoo slecht is, omdat de
mailtreincn in Nederland ter wille van sta-
tionsrestauralichouders ia alle mogelijlce nes
ten geheel onnoodig stoppen.
Ziellier den mailtreincn, waarvoor onze
belde groote spoorwegmaatschappijen zoo
enorm veel doen, met één enkel machtig
woord onberekenbaar voel nadeel berok
kend. Nu het een ook in Holland zoo be
kend blad geldt, zal men deze leugens ver
moedelijk hier kennen en trachten te ach
terhalen.
Doch het is heel zeker, dat er niets zou
gebeuren, als het een misschien cysnvcel ge
lezen blad betrof, dat in Holland minder be
kend is.
En juist do geweldige materiec'c schade,
die uit dergelijke berichten kan voortvloeien,
behoort door de waakzaamheid van zulk een
persschildwacht zooveel mogelijk beperkt te
worden.
wat is nu wel het resultaat van. al die
symptomen? Zullen mijn longen uit elkaar
barsten of mijn hart aan stukken gescheurd
worden
„Neen, Thomas, niets van dit alles. De
lever, het is je lever, die niet in orde is,
zoover ik kan nagaan."
„Juist, dat dacht ik Wel. Dat is de
reden, waarom ik niet kan eten; alles
wordt ingenomen door mijn lover; die
heeft, om het zoo maar eens uit to druk
ken, het geheole huis in beslag genomen,
teiwijl hij toch maar recht had op óén
kamer. Ik heb het jo wel gezegd, lieve;
jo zult eens zien, hoe spoedig liet met
me gedaan zal zijn. Hoewel ik niet veel
nalaat, zal het toch zaak zijn, dat ik den
notaris laat komen cn vlug mijn testa
ment maak. Jij kondt alvast wel naar den
bidder gaan, vrouw, en toebereidselen ma
ken voor mijn begrafenis, cn..."
Er werd aan de deur geklopt; op het
„binnen" van mevrouw kwam de meid
do kamer in cn bracht een brief voor
mijnheer.
Mijnheer Kwakkels nam hom lusteloos
aan, bekeek mot zeer weinig belangstel
ling het adres; maar nauwelijks had hij
een paar regels gelezen of hij sprong van
van zijn stoel op en begon in de kamer
oen soo't Indianen dans uit te voeren.
„Wat mankeert je nu, Thomas. Is dat
dio lange steek weer?" vroeg mevrouw
Femia, nu werkelijk niet bezorgd gelaat.
Urinezuur vei stop t de nieren en veroor
zaakt die dolle pijn in den mg, waai'mede gij
lederen morgen opstaat, of die stekende pij
nen, die uw rug doortrekken als gij u bukt.
Hol belemmert een vrije mine-afschei
ding, cn leidt tot waterzucht, graveel, steen,
\eretopping der urinewegen of verlies van do
macht om het water op te honden.
Het kristalliseert zich in dc '•pieren en ge
wrichten, en liet veioorzankt zoodoende lie
vige aanvallen van rhcumatiok en jicht. Gij
kunt nauwelijks uw tuinen oplichten of hot
eone been voor het andere plaatsen. Het -pain
het hart te veel in en het vergiftigt uw
bloed gij wordt zenuwachtig, lustoloo- en
prikkelbaar, en gij gnat lijden aan hooldpijn,
duizeligheid, slapeloosheid, en/,.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn ver
vaardigd van onschadelijke bestniuldivlen,
die vlug en rechtstreeks op het urinezuur
werken, zij lossen liet op en verwijderen liet
uit het lichaam. Zij zuiveren en versterken
'le nieren en blaas en maken deze organen
kiachtig cn gezond. En wanneer de nieren
gezond zijn, is bet onmogelijk dat de urine-
ziinr-vei'gifton zich in het lichaam kunnen op-
lioooen.
Lot cr op, dat de juiste naam Foster's
Rugpijn Nieren Pillen en de handtcekenmg
\an James Foster op het 'iket voorkomen.
Dit behoedt u voor nannun.. De echte zijn te
Schiedam verkrijgbaar bij de heeren Ivappel-
liofl' Hovingh. Toezending geschiedt fran
co na ontvangst van postwissel il f 1.75 voor
één, of 10.voor zes doo/cn.
Van gunstige v erfo/tg bij ckt onhi w
obstif'atie en vetzucht R
Piot. Pr. ROSP.XPÏP.i.X
heJt. era nan K jliwi v ut' i
HOE MEN REIST.
Iloe de menschen reizen, zal een Duitseh'
tijdschrift ons gaan vertellen, en het kwijt
zich van die taak door de opsomming van
do volgende karaktertrekken.
Do Engolschnian neemt altijd en overal
zijn geregelde leefwijze mee, cn wijkt cr
alleen in dc dringendste noodzakelijkheid
van af. Zonder een behoorlijke bevredi
ging van zijn maag op do Engelsche ma
nier, zonder een met zijn positie, middelen
en gewoonten overeenkomend comfort, is
liet rechte genot -voor liem bijna niet denk
baar. Do belangstelling voor de natuur,
do omstreken en haar bezienswaardigheden
komt gewoonlijk eerst in de tweede plaats.
„Noen, neen, stel je eens voor: mijn
oude oom Jacob, je weet wel, ln oer
van mijn moeder, is dood, en nu laat liij
mij zestigduizend gulden na."
„Wat bedoel je? Hoe goed van hem om
te sterven, ik wil zeggen om je zestigdui
zend gulden na te laten. Maar Thomas,
wat is het vrecselijk jammer, dat ze te
laat komen."
„Te laat komen? Wat bedoel je daar
mee, vrouw?"
„Je zei immers zoo juist, dat je niet het
éónc been in het graf stondt en dat het
andere
„Dat zal misschien nog wel zoo'n vaart
niet loopen," viel hij haar in de rede.
„Maar hoe kan jc toch ziilken onzin
zeggen? 't Zal jo immers niet mogelijk
zijn, te leven met die vrecselijko lever?"'
„Mijn lever kan voor mijn part naar
den duivel loopen. Als zestigduizend gul
den niet in staat zijn haar boter te ma
ken, is zij niet waaid een lever genaamd
te worden. Stel je toch eens voor, Femia,
zestig duizend gulden. Hoepla. Zestigdui
zend gulden 1"
En vreemd genoeg, mijnheer Kwakkels
herstelde me't buitengewone snelheid. Hij
is nu een van de gezondste en gelukkigste,
menschen uit het heeto land. Zelfs dio
lange steek is hij geheel te boven gekomen.
