64"* Jaargang.
Zondag 30 April 1911.
No. 13598
Derde Blad.
GLADYS.
all¥rlel"
FRANSCHE BRIEVEN.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon-en Feestdageü
prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen tl..1.25 franco
ger poet fl. 1.65,
Prgs per week1: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
Advertentiën voor liet eerstvolgend nummer, moeten des middags vóór een
.nut aan bet bureau bezorgd zijn.
i Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven),
FAULTS, 23 April 1911.
De twee laatste weken hebben wederom
gelegenheid verschaft te const a tee ren welk
een machtigen indruk het door de Plus ver
breide woord in den vreemde maakt. Meest
al toch overtreft die indruk, in intensiteit,
verre de beweging, door de feiten in het
eigen land of in nreor Ixqierkten kring te
weeg gebracht. Ik heb het oog op de troe
belen, die voor en na jongstleden Goeden
Vrijdag in de «treken waar de Chnnipngne-
diuif gioeit, hebben plaat.s gegrepen. Tn
Parijs en zelfs in de aan het betiokken dis
trict grenzende departementen hebben die
onlusten en de onmidellijke gevolgen er van
de nienschen, iietrekkelijk, koud gelaten.
Men hoorde, en dacht ook wel, dat de Px--
stand er erg was, doch verder maakte men
er zich niet warm -over. Frankrijk is groot
en men heeft zooveel iri eigen omgeving te
doen, te zien en to hooren Bij zulk een
gelegenheid merkt men een-t dat de lokaio
behoeften cn nooden minder zwaar wegen
dan het vermeend belang eener, slechts op
een administratieve fictie berustende, een
heid.
Een en ander heeft in dezen ten gevolge
gehad dat men in den vreemde grooter
\rees heeft gekoesterd op een gegeven oogen-
blik van den Godendrank, die Champagne
heet, verstoken te zijn dan in Frankrijk
zolf. Laat me, in zoover onze landgenooten
aangaat, daarom allereerst de gemoederen
gerust, stellen door te verklaren, dat de
wijnongeregeldhelcn nöch den prijs voor het
particulier gebruik zullen doen stijgen, noch
de productie van den wijn, die als Cham
pagne verkocht wordt, zullen doen afnemen.
De inillioenen liters die er door do muiters
vernield zijn, (delden waarschijnlijk niet zoo
veel echt Champagne-druivensap in, of ze
kunnen gemakkelijk vervangen worden, zij
het ook al niet door dezelfde fabrikanten
(van wie gezegd wordt dat zij niet voel
hi«t gevoelen hun verwoeste etablissementen
weer op te laten bouwen), clan toch door nn-
dcio. Dat de afgebrande 011 gansehelijk leeg
geplunderde fabrieken juist gelegen zijn te
Ay, in de onmiddellijke nabijheid van Eper-
nay, hooft echter, ten onrechte, bijgedragen
tot 'de emotie van hen die den Fransclien
schuimwijn boven alles liefhebben.
Epernay en Ay zijn inuneis van oudsher
beroemd, omdat ze het boste aller Cham-
pagnegewiussen v(X>rt brengen. Feeds Frans 1,
Karot V, Ilondrik Vil 1 en l'aus Leo X
truien tioEeh op de wijnbergen, die zij in
genoemde streken liezaten, hoewel do wijn,
dien deze in dien tijd opleverden, heed wat
anders was dan do tegenwoordige echte
Champagne. Eerst in de achttiende eeuw is
men immers begonnen er het „ehanipagni-
socren'", d. w. z. de bewerking op toe te
passen, welke den wijn digi .schuimen en
heeft men het geheim ontdekt, waardoor
men uit de" zwarte Clinmpagnedruiven den
gpudklcurigon, kristalheldere» nectar ver
krijgt, die, den naam van het land, waarin
Juist stond ik op hot punt naar u t-oe le
komen, oin u te vertellen, wat ge reeds se
dert goriiimen tijd weet, dat ik u liefheb,
>n u tol vrouw vraag, toen een dringend
telegram mij elders heen riep. Tot mijn
grootr spijt moet ik mij nu wel vergenoegen
met dit kleine Frietje, dat slechts vaag
mijn gevoelens voor u kan weergeven. Lk
verzoek u vriendelijk mij Dinsdagmorgen
wel te willen ontvangen, om van uw eigen
hppen to vernemen, dat gij mij liefhebt 011
mijn vrouw wilt wonleu, voor eeuwig de
mijne, tot de dood ons scheidt."
Gladys liet den brief zinken en staarde
peinzend in het vuur.
Het schrijven kwam vit» kapitein Trevor,
haar naasten Imurnmn en vriend", met wie.n
zoover zo zich herinneren kon, altijd
spreid en geflirt had.
do zuchtte en dacht er over na, hoe nan-
$eimam het zou zijn, mevrouw Trevor to
worden, een moot huis te bewonen cn Ixv
\eralien geld n overvloed te hebben.
loen opende zij den anderen brief; deze
tvas van den jongen predikant Brown,, die
reis was gedurende rijn verlof- cn haar
berichtte, dat hij een beroep had ontvangen
naar ecu grootovc plaat», waar zijn .salaris
de Iiereiding geschiedt, de beele Wereld
door bekend gemaakt heeft.
Ific streek was slechts oen gedeelte van
de oude provincie Champagne, welke, vóór
de Gioole Revolutie, een der twaalf Gouver
nementen van het Koninkrijk vormde en
een bevolking telde van ongeveer twee rnil-
lioen zielen, terwijl haar oppervlakte, uil
landerijen van oud. ig geheel verschillen
den aard bestaande, dertig duizend vier
kante kilometer bedroog.
Het eigenlijk Champagne strekte zich uit
van Saint-Menehould en Epernay tot de
vlakte van Cludons-mir-ihtnie en Troves,
vervolgens behoorde tot die oude provincie
het gebied van Reims. Dan de omstreken
der ,-tad Rethol, het daaraan grenzende her
togdom van Bouillon en de streken 111 de
buurt, van Mé/iéres en Cliarlev ilie. Ifet was-
telijk gedeelte der provincie was de zooge
naamde „Brie Gliumpenoise" met de ste
den Menus en Coulommiers. Ten Zuiden
grensde ze aan Bourgogne. In dat gedeelte
was do stad Chablis gelegen on men ziet,
daar Chablis een bekend Bourgognegewas
opleveit en toch oudtijds tot de provincie
gnnpagne behoorde, dat de wijngrenzen in
Frankrijk hoogst moeilijk scherp te trekken
rijn. In veler oog is het dan ook een groote
fout der Regeering geweest een jaar of vijf
geleden die afbakening door tc zetten ter
wille van lokale belangen. Uit dien maat
regel immers, zijn mede do jongste onlus
ten voortgekomen of liever, hij is door som
mige elementen onder de wijnbouwewln be
volking, die gehoor gaven aan allerlei in
vloeden van buiten, als voorwendsel aange
grepen om de vaan van bet oproer omhoog
te steken.
De kwestie is zóó ingewikkeld, dat liet
pagina's zou vorderen om een juist denk
beeld te geven van de oorzaken en de aan
leiding der beweging en dat men Jangen
tijd ter plaatse zou moetom vertoeven om
haar grondig te kunnen bestudeeren. Ook
zonder dat, kan men er echter zeker van z.ijn
dat do moderne begrippen omtrent alge-
moono sociale toestanden er een hoofdrol in
gespoeld hebben en dat de beweging voedsel
gevonden heeft in de aanhitsing van socialis
tische en iui.ur a machismo overhellende fac
turen.
Overigens zijn wijtitroebelen in Frankrijk
niet vreemd, doch die van vroeger Tijden
z.ijn bepaald gebleven tot zuivere vakbelan
gen. Zoo heeft er in de zeventiende eemv
ion langdurige strijd plaats gehad lus-oliën
de vooi standers van den Champagne- en die
van den Bourgognewijn. SehrijvciK, zoowel
van proza als van poëzie, mengden zich in
die wcrsteling om den voorrang en op die
manier hebben tal van gedichten, lofzangen
zoo goed als schimpdichten, het aanzijn ge
kregen, die alle een wijnsoort tot onderwerp
luidden. Meer dan deze mannen der pen
hebben evenwel die van het lancet aan den
wijn, welken zij vijandig gezind waren, ge
voelige slagen toegebracht. Sommige ge-
necshoeron decreteerden namelijk dat de
Champagne onvermijdelijk de jicht gaf.
Andere daarentegen Ixnuvrde.u dat men even
goed een glas vergift als een glas Bour
gogne kon drinken. Beide zullen liet wel niet
hoe.lomaai bij het juiste eind gehad hebben,
anders was het stellig op het oogenldik met
verdubbeld zou worden, zoodat hij nu in
staat was, haar hart en hand aan te bieden.
„Antwoord me s.v.p. met een enkelen
regel of gc me Dinsdagmorgen ontvangen
kunt. Ik schrijf de/en in de keurige pasto
rie mijner aanstaande woonplaats en /.ie
reed.- voor oogen, hoe liet eens zijn zal, wan
neer ge mij tot de gelukkigste der sterve
lingen gemaakt hebt. lk zie u in den tnin
rondwandelen, terwijl ik voor het venster
zit te studecrcn."
Gladys kon lint niet verhinderen, dat er
tranen in haar oogen kwamen, en zij niet
in staat was, verder te lezen. Hij was ook
zoo goed en zoo edel. Het was altijd haar
ideaal geweest, predikantsvrouw te worden
cn in staat te zijn zich, meer dan nu hot ge
val was, aan de arme, lijdende menschheid
te wijden
Maar de plaats, waarheen hij beroepen
was, was zoo ver, cn kapitein Trevor zoo
„erg aardig", 't Was heel moeilijk om tot
een besluit te konion.
„lk weet, wat 0c doen zal," zei zij plot
seling in zichzelf. „Ik zal een gelijkluidend
antwoord schrijven. Misschien kom ik al
schrijvende op het besluit, wion ik liever
heb, of beter gezegd, wion ik liefheb."
Zij stond op, en de beide brieven zorg
vuldig wegsluitende, begon zij haar ant
woord ann kapitein Trevor. Het was spoe-
ISg gereed. Zij zou hem gaarne Dinsdag ont-
Prijs der Advertèntiën; Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meel
15 cents. Reclames 30 cent per regel, Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden, Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen lot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen,
Intercommunale Telefoon No. 103.
dc- bevolking van Frankrijk, quantitatief,
nog erger gesteld dan reeds hot geval is.
Zooveel is zeker dat de wijnbouwende bevol
kingen, zoowel die der Champagne als die
van Bourgogne, welke natuurlijk haar leven
lang den lamhvijn van hun eigen gewas
drinken, tot de stevigste en moest gezonde
catogoriëen van Franschen. behooren, die
er bestaan.
TV at dc mindere soort champagne aan
gaat, den cenvoudigen landwijn, die niet
gcehampagniseerd wordt, heb ik gelegen
heid gehad hem te proeven, toon do jong
ste onlusten mij een paar dagen lang in de
omstreken van Epernay hadden doen verblij
ven. 't Is een vrij koppig, op de zenuwen wer
kend wijntje, waaraan men gewend moet zijn
om er geen te onaangenume gevolgen van te
ondervinden. Hij schijnt trouwens niet
M'eoiml geweest te z,ijn aan het vernielings
werk der vorige weken. Mij is althans door
ooggetuigen verzekerd dat de oproerlingen,
voor liet grootste gedeelte, sterk onder den
invloed van bedwelmende dranken schenen
te verkecren. Doch daaronder zal de min
of meer zuivere alcohol, gelijk*liet hier heet,
de „ooutie" of „,-ehnie.k", ook wel dienst
gedaan hebben.
De puinhoopen dor zeven of acht ver-
biande clianipagnefabrïeken in oogenscliouw
nemende, krijgt men ten minste de impres
sie, dat er ware kanihalen of duivels aan
het werk geweest zijn. In dit opzicht is de
beschrijving, die de Fran.scho bladen van de
vernieling gegeven hebben, eer beneden de
werkelijkheid dan overdreven. Volgens som
migen was echter van hoogeriiand aan som
mige journalisten het wachtwoord gegeven
de zaken niet al te /.wait voor te stellen.
Voor de Regeering zijn de onlusten en
haar onmiddellijke gevolgen inderdaad zeer
onaangenaam ge,wee.-1 en vermoedelijk zou
ze bij de desbet redende interpellation het
leven ingeschoten hebben, indien de Fan-ch-
vncantie niet voor de deur had gestaan en
vóór alle dingen do Begrooting, die toch
reeds bijna vier maanden te laat kwam, af
gehandeld had moeten worden. Moiiis, de
President van den Ministerraad, die zelf
wijnbouwer en cognac fabrikant is, kan, als
vakman, van geluk spreken dat deze ern
stige wij titroebelen hem niet ten val ge
bracht hebben.
Evenals aan alle dingen zal er, al zijn
op hot oogenblik nog gioote waakzaamheid
en do aanwezigheid van een sterke troepen
macht noodig om de oproerige elementen
ouder de Uhampagnors in bedwang te hou
den, ook aan deze onlusten wel een linde
komen. Liet gebeurde is evenwel met recht
een toeken des tijds te noemen en kan het
Ministerie tot les strekken, al is de op
lossing van het afbakening-W vangstrik niet
z<xi gemakkelijk of spoedig te vinden. Het
is waar dat er lieden zijn geweest die haar
hebben aangegeven op de wijze, al- Colum-
bu- met hel bekende ei te werk sjinsr.
„La Champagne", zoggen ze, i« het land
en „le Champagne" de wijn. Auteutieke,
uil liet gewas van het land bereide wijn
moet dus in liet vervolg lieeten „de Ia
Champagne" en wijn, die met andere drui
ven gefabriceerd is en toch den naam wil
dragen „du Champagne". Etymologisch is
de oplossing juist, doch in de praktijk zou
vangen, en gevoelde zich zeer geflatteerd
(hxir zijn aanzoek," schreef zij.
De tweede brief ging niet zoo gemakke
lijk; deze werd langer en kostte haar veel
tijd.
Toen zij gereed rvns, zat zij langen tijd
ie mijmeren, trachtend zich een voorstelling
te vormen van de pastorie-, den tuin, en do
plaats, die zij zou innemen als predikants
vrouw.
Toen zo uit haar gemijmer opschrikte,
trok /.ij haastig do Hide brieven naar voren,
sloot ze, en adresseerde ze.
Zij nax-st dien avond uit en had dus ruim
schoots den lijd na te denken over de beide
aanzoeken. Zij was or nu haast zeker van,
dat de predikant dc „ware Jozef" rvns, doch
zij wilde nog niét besluiten. Zij zou de brie
ven morgen verzenden, dat was tijd genoog.
Toen zij eeist iaat thuiskwam en zich ter
ruste begeven hurl, herinnerde zij zich haar
blieven. Zij luid ze zeker bij de .andere weg
gesloten en zou morgen don brief ann ka
pitein Trevor verscheuren. Zij had den. pre
dikant lief, zij was er nu heel zeker van.
Toen baar broer den volgenden morgen
naar het bureau ging, vroeg hij haar:
-brieven mee te nomen? Die ik
gisteren jjp, je tafel vond, heb ik gepost."
Zij staarde hem verschrikt aan en ver
bleekte,
„Wat bedoelt ge?"
ze wellicht te wensehen overlaten 1
IIoo het zij, wenscli ik den gcduldigen
iezor in de eerste dagen evenveel "lan-jes
van het eerstbedoeld, vrouwelijke merk tix>,
als het. tal molen, dat ik in dezen brief,
noodzakelijkerwijs, den naam van het land
en van den wijn hel) moeten neer-c li rij ren.
JUVEXDA
EEN PRETTIG GESCHENK.
Vijf cn twintig jaar lang had Simt»
de familie van dokter Bergman, professor
in do natuurkunde, trouw en eerlijk ge
diend. Niet alleen was ze gedurende al
dien tijd een vooibeeld geweest van trou
we, stipte plichtsbetrachting, maar ze was
bovendien de spil, waarom alles in het
huishouden van den professor draaide, want
door een zwakke gezondheid kon mevrouw
geen enkelen huiselijken plicht waarnemen,
en Sientjo had inderdaad haar leven ge
wijd aan do belangen van do familie, die
door haar als vertroeteld werd.
Hoe bescheiden de oude trouwe ook was,
toch stelde ze er een eer in, dien dag
niet onopgemerkt te laten voorbijgaan en
mevrouw Bergman, die ingelicht was over
de ideeën van haar dienstbode, had haar
echtgenoot een wenk gegeven, dat hij zor
gen zou, dat het jubileum een feestelijk
karakter droeg door hot geven van een
rijk geschenk.
De professor beloofde het en dacht
lang na. j
De groote dag brak eindelijk aan en de
jubilaresso stak zich in haar beste plunje.
Toch zorgde zjj, zooals gewoon, voor
het ontbijt en wachtte toen met kloppend
hart do komst van mevrouw en den pro
fessor af. 1
Daar ging eindelijk de bel.
Met uitgestoken handen trad de profes
sor op de binnenkomende toe, en wenschte
haar hartelijk geluk met den zeldzamen
dag. Hij wees de getrouwe op het mooie
levensdoel van plichtsbetrachting, en sprak
er den wensch bij uit, dat Sicntje nog
een ïeeks van jaren bij de familie zou
blijven,
„Geen beter jubcleumsgeschenk heb ik
voor je kunnen bedenken, Sientje," be
sloot de geleerde, met tranen van sym
pathie in do oogen, dan mijn pas
ontdekte ster van do tiende grootte naar
je te noemen. Wees er nog lang gelukkig
mee
SLUIERS.
Juist zooals in het donker alle katjes
grauw zijn, zoo zijn onder een sluier alle
vrouwen mooi. Wat het oorspronkelijk doel
van dien sluier ook moge geweest zijn,
het is meer dan waarschijnlijk, dat hij in
de eeiste plaats bestemd was, eer Lelijk
heid le verbergen dan schoonheid. Een
sluier (voile) is bepaald oen voordeel voor
een leelijke vrouw, want zij kan dan ten
minste een zeker soort van twijfelachtige
bewondering wekken.
Zij kan mooi zjjn, wie weet het? Ja,
zij verbergt zeker wonderbare gelaats
schoonheid voor de brutale oogen der me
nigte, bij gevolg is zij even zedig als mooi.
„Een brief aan Trevor en aan Brown. Ik
heb zo bezorgd."
„O, o, wat heli je gedaanwat heb je
gedaan!" kreet Gladys.
„Waarom? Was het niet goed?"
„Noen, neen
„Er is niets meer aan te veranderen. Zij
hebben hun brieven id ontvingen. Adieu,
ik moet nu gaan."
„Wat nu te doen?"
"Vluchten? Yoor ronige dagen de stad uit
gaan? lletzi'lf Ie oogenldik werd de deur ge
opend en trad Trevor onaangediend binnen.
Verrehrikt zag zij in het rond. Aan ont
komen was geen denken meer.
„Hoe gaat het u?" vroeg zij.
„O, dank u, goed," antwoordde hij ont
wijkend.
Pauze.
„Gij weet begon hij na oenig «tilz.nij-
gen, „waarom ik gekomen hen."
„da," zei ze zacht, „uiaar o! 't is alles
een vergissing Ik mijn broer
„Ja, natuurlijk,zei hij verruimd, „Maar
ik begrijp mij nog niet, hoe ik zoo verstrooid
kir an® lk zou er mijn ziel voor hebben wil
len geven, z.oo dit niet gelujnrd was. Ik
hoop, dut ge mij vergeven kunt.
„Ik zou het nooit ontdekt hebben, zoo
Gladys van Onrde mij dit niet had terug
gezonden. Zij ontving de afschrijving voor
do repetitie van Zondag in jilanla van ,.v
Als zij maar dien tergenden sluier wilde
opheffen, wal zouden we zien?
't Is moeilijk to zeggen van waar en
van wanneer dc eerste sluiers dagteeke-
nen. Zij waren in den smaak hij de Eqyp-
tennron, Grieken en Romeinen en andere
volken der oudheid, maar bij welk volk
zij 't eerst in gebruik kwamen, is onbe
kend. Wij moeten naar hun oorsprong raden.
De sluier wordt beschouwd als het zinne
beeld van jonkvrouwelijkheid, en als een
bewijs van onderwerping der jonge bruid
aan de heerschappij van haar heer en mees
ter. Tiaar overal, zinnebeeld of geen zinne
beeld, altijd woidt hij zoo flatteerend mo
gelijk gedingen en de meeste bruiden van
den tegenwoordigen tijd dragen hom graag,
deels omdat het gewoonte is, deels omdat
hot mooi en gedistingeerd staat.
Er zijn vele aardige bijzonderheden be
kend in verhand met het dragen van sluiers,
fn Arabië moet een bruid haar gelaat vier
dagen geheel bedekt dragen. Als zij naar
haar nieuw huis gaat, is zij meestal van
bet hoofd tot do voeten omwikkeld door
een cachemiren shawl, rood, wit of geel,
op haar hoofd draagt zij een bordpapieren
kroon, die ook onder de shawl is verbor
gen. 't Is eerst als do bruigom haar wat
geld heeft gegeven, hetgeen de prijs be-
teokent voor het onthullen van het gelaat,
dat zij er in toestemt de shawl ai' te
doen. i
In Perzië gebeurt het meestal, dat de
man zijn biuid naar het altaar voert, zon
der haar gelaat te hebben gezien. Natuur
lijk is hij zeer nieuwsgierig om te weten,
hoe zij er uitziet, en de gasten verlangen
er vurig naar te weten, hoe hij 't zal op
nemen, als zij zich ontsluiert, 't Moet zelfs
voor de zenuwen van een Arabier een
harde proef zijn.
Met de Bedouinen schijnt hetzelfde het
geval to zijn. Op den trouwdag wordt de
bruid naar de tent van den bruidegom ge
leid door haar vriendinnen, tem ijl hui
ten het protinaken voortgaat. Na de plech
tigheid blijft dc bruid iu de tent, tciwijl
haar man gedurende een poos met de blux-
iofLgnsten mee doet, dan mag hij binnen
komen en den sluier oplichten. Als hy te
vreden is met hetgeen hij gezien beeft,
dan kondigt hij zulks dan door kreten van
vreugde.
Onder de Zoeloo's neemt de sluier den
voim aan van een koralen franje, han
gend over het gelaat. Do buridspartij bege
leidt do bruid naar bet huis van den
bruidegom en houdt haar tusschcn zich
verbolgen. Dan staan zij vóór haar, ter
wijl zij een lied zingt, waarna zij uit elkan
der gaan, zoodat de bruidegom de zange
res zien kan.
In Assyriö is het sluieren een zeer strenge
gewoonte. De bruid draagt den sluiex-,
maar zij wordt drie dagen vóór het hu
welijk opgesloten. Na een dag vol fees
telijkheden wordt zij in plechtgewaad weg
geleid en dicht gesluierd naar het huis
van den bruidegom gebracht.
Daar binnen komend, gaat zij regelrecht
naar den donkerstcn hoek van liet huis en
blijft daar weer drie dagen zonder iemand
te zien, zelfs niet haar echtgenoot. Ter
wijl zij aldus verborgen is, gaat het feest-
«««■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■MM
Daarom ben ik hier gekomen. Ik kom re
gelrecht van Gladys..."
Een zucht van verlichting ontsnapte
Gladys. Hij had dus baar brief nog niet
ontvangen.
„Ik heb nu slechts één vraag," zei hij,
„dat gij of mijn briel' vernietigen wilt, óf
hem nog Imtggeve.n. Wilt gij mij beloven
het haar nooit te vertellen?"
„Op één voorwaarde," zei Gladys lachend,
„dat gij den brief, dien ge hij uw thuis
komst \an mij zult ontvangen, ongeopend
in liet vuur zult werpen. Beloof silo dat."
Een tik op de deur maakte een einde
mui liet gesprek.
„Mijnheer Broun," vliondo liet meisje ann.
„Vaarwel," zei Trevor, haar warm de
hand ten uf-eheid drukkend, „ik zal mijn
la lofte nakomen."
L)o predikant trad op Gladys toe cn stak
haar zijn hand toe.
„(5huh s, lieveling, uw brief heeft mij tot
don goliikkigMen stervolinu gemankt,"
Zij legde haar hand op zijn schouder cn
schreide tranen van geluk.
„Wanneer zul het zijn?" vroeg hij, lmar
rose wangen kussend.
„Wanneer ge wilt," zei ze gelukkig.
