Rechts-onrust.
BINNENLAND.
e£m
uitgebracht, Dinsdag 10 dezer hel voor
stel te doen, de Militiewet te behandelen
na de vraagpunten over dc Ziekteverzeke
ring, die op denzei Eden datum aan de orde
kwamen, vroeg de afgevaardigde voor Yenlo
't woord. llij meende dat het goed was om
thans reeds omtrent deze zaak tot zeker
heid te komen. En nu verklaarde hij
mede namens het rneercndeel "zijnor poli
tieke ^vrienden, dat hij er tegen was die
wet neg in deze zitting te behandelen, en
hij xliendc een voorstel in dien geest in
Hij was tegen do geforceerde behandeling
van dit wetsontwerp, die een goede behan
deling daarvan onmogelijk zou maken. Dat
zou v.ooral niet goed zijn niet een wet
als deze, waaraan wij jaren zullen gobon
den zijn, en die nieuwe groote lasten zal
legg'en op de burgers. De Kamer zou hel
zichzelf te wijten hebben, als overhaaste
behandeling fouten in het ontwerp ten ge
volge had. Ze mocht dat niet doen, al
kon spreker voor zich volkomen begrijpen,
dat de Regoering op zeer spoedige be
handeling van de zaak den grootsten prijs
stelde.
Hot was vergeefsch, dat de hoeren de
Savornin Lohman en Karnebcek het voor
stel bestreden; dat de eerste verklaarde, dal
het onverantwoordelijk was de zaak uit
stellen, nu een autoriteit als de Commissie
van Defensie verklaard had, dat de loc
stand van ons leger ontredderd was; dal
d,e tweede in edele opgewondeniicid ver
klaarde, dat aanneming van het voorstel de
vraag zou doen rijzen of het parlementaire
stelsel nog wel houdbaar was; het was
toen de heer Nolens gesproken had, chose
jugée. Dat zag de veteraan' Borgesius zeer
goed in, die, welke redevoering hij anders
ook bij deze gelegenheid misschien zou
hehben' gehouden, zich nu vergenoegde mei
zich bij don heer Nolens aan te sluiten. Dal
zag de heer Ter Laan niet in, die de
groote onhandigheid beging nu nog mede
te deelen, dat de sociaal-democratische
partij, als de Militiewet wel in behandeling
zou genomen zijn, met obstrueiionistischc
amendementen zou aangekomen zijn. Hel
leek wel, of de altijd onhandige lieer Ter
L'aan hot voorstel-jNoleiis, dat toch ook
hen in het gevlij kwam, minder aanneme
lijk wilde maken'.
Maar, niettegenstaande dit alles, werd
het voorstel met groote meerderheid, 4(>
tegen 24 stemmen aangenomen. Vóór dc-
gcheelo Linkerzijde, op den heer Van Kar
nebcek na, en de heer Nolens met 15
van zijn partijgenooten en den anti-revo
lulionairen heer Eihorst.
Do aanneming van dit voorstel is eer.
allergewichtigst feit. Het beteekent toch.
dat de hoofdtaak van. dit Ministerie dooi
de grootste van de drie fraction, waarop
de regeeringsmeerderheid berust, als nic!
urgent vooreerst van de baan is geschoven
Men moet niet vergeten, dat het kabinet
Heemskerk zijn ontstaan dankt aan de oor
logscrisis van 21 December 1907. Toen
heeft de vereenigde Rechterzijde (op eer,
enkele uitzondering na) tegen de oorlogs-
begrooting van den liberalen minister Van
Rappard gestemd, toen zou ze de taak,
om do defensie te regelen, zelve overne
men. omdat die in liberale handen niet
meer veilig was-
Het is al heel weinig moois wat wij
van de regeling totnogtoe hebben gezien.
"We kregen eerst de 2200 huurlingen om
het blijvend gedeelte op do volle getals-
sterkté te brongen, wat. voor de veilig
heid des lands dringend nocxlig heette.
Die 2200 man hebben bijna een half mil-
lioen gekost en zijn naderhand totaal over
bodig gebleken. En toon heeft minister
Sabron de kwestie van het blijvend ge
deelte opgelost door de invoering van hel
twee-ploegenstolsel, waardoor volgens de
militaire specialiteiten van Rechts hot le-
rjpr een janboel is geworden.
Maar juist toen het woud cenigszins licit
(er begon fe worden en de weg wat meer
geëffend, hoorden wij ons geheel vreemde
tonen: ..tsjick, tsjiek!" boven onze hoofden.
Twee orang-oetnngs waren het, die van uit
de takken van een hoogen boom grimmige
blikken op ons wierpon. En terwijl wij er-
der reden, bemerkten wij, dat op iederen
boom een aantal apen als schildwachten bad
dert postgevat. Telkens als wij voorbijgere
den waren, lieten de apen zich op den grond
glijden en liepen achter den dogcart aan. En
onophoudelijk stieten zij hun „tsjiek, tsjiek!"
uit.
Ik had den ponny de z\voep_ laten voelen
en hot dier, dat blijkbaar zelf de nabijheid
dezer vijanden ook reeds onaangenaam vond
en zijn gang versnelde, zette zich thans in
galop, blaar spoedig bemerkte ik, dat Je
epen, niettegenstaande hun onbeholpen loo
pen, ons toch gemakkelijk konden bijhou
den.
Steeds verder reden wij. Uit iederen
boom gleden een paar apen op den grond
neder en sloten zich hij de schaar onzer
vervolgers aan. Eenlgen beproefden reeds
van de over ons hangende takken op den
wagen te glijden, maar in de meeste ge
vallen mislukte hun dit en rolden zij hals
over kop op den weg neder. Toch wist één
aap, die op een hijzonder lagen tak heen en
weer hengelde, zich op de trede van ons voer
tuig te slingeren. Zijn afschuwelijke gele
hinden waren slechts op een voet nfstands
van mij verwijderd een «ogenblik rook
ik zijn .stinkenden adem daar suisde
I'm tul arm neder en met een vreesdijk ge
huil viel de aap op den grondzijn eeno
En nu komt de Regeering, gesteund door
do Commissie van Defensie, die zich over
het leger uitlaat op zoo vernietigende wijze
als wij niet gaarne voor onze rekening
zouden nemen, en zegt: Help ons zoo
spoedig mogelijk de Militiewet tot wot to
verheffen; do Voorzitter van. de Tweede
Kamer heeft nog vink vóór do stemming
met bijzonderen nadruk erop gewezen, dat
de Regeering den allerh oogsten. prijs op
spoedige behandeling stelt, maar de groot
ste fractie van Rechts zegt: Neen, or zal
niets van komen.
1 1
Dit alles wijst op' de totale 'onmacht
tot regeeren van do coalitie, op de in-
valsche partijformatio, waaronder wij te
genwoordig leven. Maar dit is niet all.es.
Wat te zeggen van een Rcgcerigg, van een
Minister van Oorlog, die na dat alles mis
tig blijven zitten. Men kan het Ministerie
thans toeroepen: Gij draagt, door (J van
dit votum niets aan te trekken, de aller
grootste verantwoording. Want volgens uw
eigen zeggen komt door uitstel van deze
Militiewet, dat in dit geval vrijwel met
afstel gelijk staat, de veiligheid van het
dierbaar vaderland is gevaar, die veilig
heid, waarvoor 's Lands Regeering toch
als voor ons hoogste goed in do eerste
plaats heeft te zorgen. Tenzijtenzij,
wat dan ook onze meening is, al dat
jagen van de Regeering, al - die sch'rik-
nanjagingen van de Commissie van De
fensie, vervaardigd zijn pour le besoin do
la cause, in dit geval om do Militiewet,
die volgens moer dan één militaire spe
cialiteit, den bekwamen heer Thomson in
de eerste plaats, ons niet uit het moeras
zal brengen, waarin minister Sabron ons
met zijn twceploogenstelsel heeft gebracht,
er door te jakkeren.
Wij laten der Regeering do keus tus-
sehen deze twee; en wat ze ook kiev-tze
zal moeten erkennen, dat ze op 8 Juni 1911
een reuzenfiguur heeft gemaakt.
liet lijkl on* niet gewaagd de veronder
stelling uit te spreken, dat de katholieken
wier anti-militaire gezindheid bekend is,
weinig lust hebben gehad het volk nieuwe
militaire lasten op te leggen voor eeno wet,
waarvan het gehalte minstens uiterst twij-
fclaehig kan genoemd worden. En dat te
meer, waar hot Ministerie, dat nu in zijn
vierde jaar is, nog geene enkele sociale wet
in het Staatsblad bracht.
Verder zal het haast onnoodig zijn er op
te wijzen, dat hier de oorzaak van een
tweespelt is ontstaan, die al eenmaal de
coalitie tusschen Calvinisten en Roomschen
deed uiteenvallen. Ook in 1891 kwam het
eerste Christelijke kabinet, het ministerie
Mackny, ten val door verschil in inzicht,
tusschen de heide groepen der coalitie over
iiet legervraagstuk.
Zijn wij eindelijk wel ingelicht, dan heeft
Dr. Kuyper, die niet in de Kamer kwam,
maar die altijd maar door in de „Standaard"
decreteerde, dat dc Militiewet er doorgejak
kerd moo.*t worden, aan do zaak geen goed
gedaan. Een van de invloedrijke katholieke
Kamerleden, zou moeten gezegd hehbenWe
laten ons niet van uit dc Kanaalstraat re
geeren.
Na deze gewichtige gebeurtenis maakte de
motie-IIelsdingen„De Kamer over
wegend e, d a t dost ij ging der p r ij-
e n van d c eerste levensbehoef
ten t ij d e 1 ij k e voorziening noo
dig maakt, om de s a 1 a r is s c n der
1 n g e x- bezoldigde ambtenaren
daarmede in overeenstemming
te brengen,
verzoekt do Regecring daar
omtrent een onderzoek te wil
len instellen en de resultaten
daarvan met eventucele voor
stellen aan de Kamer te willen
i', v e i' 1 o g e n", niet den indruk, die ze
wellicht anders gemaakt zou hebben.
Wat zullen wij van deze motie zeggen?
kaak was door de scherpe kris bijna geheel
afgesneden
Mijn vrouw, die zich aan mij had Vast
geklemd, viel in onmacht. Mijn beide kin
deren gilden van angst. Geen mogelijkheid
bestond cr meer ons door de snelheid van
om* rijden te redden. Reeds slingerde dc
wagen op den hobbel igon weg heen en weer
en dreigde ieder oogenblik om te slaan.
Than* waren de orang-octangs slechts 30
meter meer van ons vanvijdml. „Bamba,"
riep ik, „\uur blindelings op ze. Ze zullen
zeker als vroeger uit vrees voor do pistool-
scholen de vlucht nemen
„Neen, mijnheer, zij zullen niet vluchten;
zij weten dat wij hun niet veel kwaad meer
kunnen doen."
Een der apen stortte, door twee pistool
kogels getroffen, op den grond. De overigen
zetten lain loop voort. Zwijgend trok ik
mijn revolver en reikte hem Bamba over.
Hij wachtte tot zij ons op een afstand van
slechts enkele meters genaderd warendaar
op vuurde hij achter elkander zesmaal. Geen
twijfel of de dieren waren daardoor verrast.
Waarschijnlijk hadden zij geloofd, dat zij
mei ceil of twee scliofen er zouden afko
men. Hoe het. zij, zij hielden een oogenblik
stil, toen twee van hen, door de kogels ge
troffen, nederstortten. Maar slechts voor een
oogenblik! In het volgende zag men ze we
der hun moeilijken mnrscli voortzetten.
Dichter en Dichter naderden zij ons. Onze
ponny was reeds bijna geheel buiten adem.
Het. einde onzer reis was nog niet bereikt
er hulp was nergens te verkrijgen op dezen
eenzamen weg
Eindelijk verbrak Bamba het stilzwijgen.
Ze was vooraf ton doode opgeschreven, zo
was dus getuigen zonder redden. Maar aan
don anderen kant staat het onomstootelijk
vast, dat alle levensmiddelen tegenwoordig
zóó in prijs gestegen zijn, dat men eenvou
dig niet begrijpt, hoe de lager .bezoldigde
ambtenaren, die ook nog op dezen last zit
ten, dat ze als „lieer" voor den dag moeten
komen, tegenwoordig hun buik vol kunnen
krijgen. Om met den dichter te spreken:
't is alles bitter duur,
Brood, kleeding, brandstof, licht en ook de
kamerhuur.
En dat werd alles door den heer ITels-
dingon zeer uitvoerig en zaakrijk uiteenge
zet met een overzicht van 'de salarissen van
de lagere ambtenaren, hij do verschillende
takken van dienst, en de heer Duys zong er
de tweede partij hij door de verhoogingen,
die dezelfde salarissen in het buitenland on
dergaan hebben, do revue te laten passeeren.
Natuurlijk ontbraken de uitingen niet, dat
deze Regeering wel gold over had voor Dread
noughts en stallen op hot Loo. Dc Minister
hield zich schuil achter de stelling, dat wnt
de motie wilde een nood maatregel was, cn
dat de toestand niet van dien aard was, dat
noodmaatregelen gewettigd konden genoemd
wordendc lieer Tydeman noemde derge
lijke moties niets anders dan kiozersvleierij.
oene uiting, waarvoor hij door den lieer
Troelstra ongemakkelijk onder handen werd
genomen, en het eind was, dnL do motie mot
42 tegen 18 stemmen verworpen werd. Vóór
de 7 sociaal-deinocratc-n, 10 Unie-liberalen,
en de anti-revolntionnaire hoer De Vlugt.
Nadat de heer van Kamebeek verloi
had gekregen' (le Regeering op een nadei
te biepalcn dag fe interpelleeron over de
toepassing van het totalisatorverbod (wal
de paardenfokkerij hier te lande zeker mol
zoete hoop zal vervullen) zou dc agenda
afgehandeld worden, wat de kleine wets
ontwerpen betreft, maar de Kamer is daar
in op zeer onaangename wijze blijven sto
ken.. De zaak zit zoo. Bij het wetsontwerp
houdende nadere bepalingen met betrek
king lot (le belasting hij invoer verschul
digd van gedistilleerd en vrachten, had
de Minister door terugwerkende kracht aan
de bepalingen te geven, deze zeer ver
scherpt. Het, blijkt namelijk, dat men bij
de vruchten op brandewijn gedistilleerd met
oen listige fraude te doen heeft. Het ge
distilleerd wordt namelijk aangegeven onder
genot van teruggave van den accijns, en
als -die teruggave geschied is laten de
schalken datzelfde gedistilleerd weer terug
komen onder den titel „vruchten op bran
dewijn".
De .heer L'oeff kwam er nu togen op,
dat de wet terugwerkende kracht had,
en Minister Kolkman erkennende, dat dit
minder gewenseht was, verklaarde zulks
in dit geval noodig to hebben om de smok
kelarij afdoende te kunnen bestrijden.
Maar, liet (le heer Kolkman er onvoor
zichtig op volgen, daar mij bekend is, dat
er geen genoegzaam aantal leden meer
aanwezig is om te kunnen stemmen, neem
ik het amendement over.
Dit was zeer onvoorzichtig van den Mi
nister. De Voorzitter had nu eigenlijk de
zitting dadelijk moeten opheffen, want art.
105 van do Grondwet verbiedt de Tweede
Kamer te beraadslagen als niet meer dan
de helft cler leden aanwezig is. Hij deed
dit niet en zal daar nu zeker wel spijt
van hebben. De heer Schaper maakte toen
toch niet ten onrechte bezwaar, dat een
amendement, dat den Minister niet zinde
op die manier door hem werd overgeno
men, en verweet de Rechterzijde, dat ze
steeds voor de belastingontduikers opkomt.
Wat den heer Looft aanleiding gaf tot
een ernstig protest, on hem deed verwijzen
naar zijn loopmaan als Minister van Justi
tie, en de zaak had toeri uit kunnen zijn,
daar do hoer Schaper betuigde, dat hij
allerminst bedoeld had den heer Loef!
p ersoon 1 ij k te treffen.
„Mijnheer moet verder rijden; Bamba zal
dc boschmenschcn tegemoet treden, er is
geen andere uitweg meer."
„Zwijg, domkopzeido ik. „Volgehou
den, ontkomen is nog-mogelijk. Ik had
evenwel geen hoop meer. Ik staarde op mijn
nog steeds bewustelooze vrouw en mijn jam
merende kinderen en boog het hoofd.
Lk geloof, dat Bamba dien blik had opge
merkt. Hoe liet ook zij, in het volgend
oogenblik was zijn gelaat dicht aan mijn
wang en hij fluisterde mij in hot oor: „Mijn
heer zal voor Bamba's vrouw zorgen, Dha-
Im, en mijn kleinen. Goda wegen zijn recht
vaardig. Mijnheer, leef wel!" En nog vóór
liet mij recht duidelijk was wat hij wilde
cloen, had hij don biiksemonden kris weder
getrokken en was van den wagen gesprongen.
Over mijn schouder terugziende, zag ik zijn
reusachtige gestalte tegenover den huilen
den troep apen en bij iederen stoot het wa
pen in zijn hand schilleren. Als in een droom
reed ik verder; ik was ellendig en droevig
te moede. Toen ik nog eenmaal omzag,
was de Maleicr niet meer to zien; alles wat
ik zag wa.s een troep krijschendc, door el
kander tuimelende apen.
Ik bereikte met de mijnen behouden Bi-
nnng. Den volgenden dug keerde ik den-
zelfden weg met tien Maleiers terug. Alle
orang-oclangs waren verdwenen. Bamba's
lijk vonden wij, gruwelijk verminkt, terug.
Om hem heen Jagen elf doode apen allen
zoo groot als een man.
Maar de zaak was niet uil. üo heer De
Savornin Lohman kwam toen in angst
wekkende drift verklaren, dat do heer
Schaper leugens vertelde, dat hij niet
kon blijven in een Kamer waar zulks ge
schiedde, en hij ging heen. De afgevaar
digde voor Appingedam liet dat alles na
tmii'lijk niet op zich' zitten, en. beweerde
dat do heer Loh'nian niet hot recht had
van „leugens" to spreken en er dan mcleer,
„cr van door te gaan"; de socialisten
steunden hom met uitroepen, waarop veb
leden dor Rechterzijde onaangename din
gen terugriepen. Kortom het was een al
lesbehalve stichtelijk tooneel. Toen ile heei
Schaper stemming vroeg over zijn voor
stel om het amendement, door den Mi
nister overgenomen, veer uit do wet t<
lichten, bleek het dat er slechts 4 8 leden
aanwezig waren. De zitting werd dus ver
daagd tot 20 Juni, wanneer de vraag
punten over do Ziekteverzekering aan dc
orde zullen komen.
Volgende week heeft de Kamer vacantia
H.
De lieer Yon Berlepsch, wij zeiden hel
reeds in een vorig artikel, wil dus een rijks
instelling voor oplossing van arbeidsgeschil
len, samenhangende met het Rijksbureai
voor de statistiek. Deze instelling zou alleer.
in belangrijker gevallen optreden als de ge
wone middelen om tot een oplossing te ko
men, gefaald hadden. Zij zou dan op eigei
initiatief kunnen optreden en de partijei
kunnen dwingen voor haar te verschijnen ei
liet eigen standpunt tc verdedigen. Zij zoi.
de bevoegdheid hebben nadere informatici,
in tc winnen, de punten van strijd vast n
stellen, arbiters te benoemen of zelf al-
seheidsgeroclit op te treden. Kon zij ih
partijen niet tot elkaar brengen, dan zou zij
haar beslissing moeten publiceeren. Nog zoi
die beslissing dadelijk niet bindend voor dt
partijen zijn, doch op den duur hoopt de voor
steller dal het daartoe wel zal komen ondei
den druk der publieke opinie.
Aldus het voorstel.
liet is wél opmerkelijk hoe weinig in
stemming ook dit weer vindt bij de meest-
bet rokkenen.
De groote aanvoerders der socinal-dcmo-
eratische vakverccnigingcn gevoelen vooi
deze methode in beginsel niet veel. Zij wil
len de groote revolutie in de productie
wijze of oorlog. En den oorlog, die liitn
mannetjes bijeenhoudt, die hun de gelegen
heid geeft groote fondsen hij elkaar tc bren
gen, die nieuw agitatie-materieel ophoopt,
dien oorlog kunnen zij niet missen.
Geen wonder dan ook, dat b.v, de be
kende sociaal-dcmocratische vakverecni-
gingsmnn Legien alle pogingen om zulk ecu
scheidsgerecht in liet leven le roepen uto
pistisch noemt. Er is volgens hein maar één
middel. Maak de arbeiders tot eigenaren der
productiemiddelen en alle bezwaren zijn op
geheven.
Tntusschen, niet alleen de werklieden
van deze soort zijn sterke tegenstanders van
deze pogingen om een arbitragebureau
voor arbcidersge.scliillen in te rieKïen, ook dc
groote Duitsche werkgeversorganisaties zijn
lang niet zoo ingenomen mot het plan als
men oppervlakkig zou verwachten.
Het schijnt dat zij den invloed van d(
politiek vreezen. De staat kan zich in groots
arbeidsgeschillen ten slotte niet neutraal
houden, moet in veel gevallen toegeven aan
den drang van politieke partijen, die haai
mandaten niet houden als zij niets voor de
arbeiders doen. Maar bovendien zulk een
bureau voor arbitrage zal alleen iets kunnen
Loreiken als het de partijen tot elkaar brengt,
als beiden iets toegeven en men het zoo
eens wordt over eon gemiddelde. De werklie
den weten dat. Zoodra er dus zulk een bu
reau is, zullen zij slechts te zorgen hebben,
dat zij steeds nieuwe eiachen fonnulecren
om telkens iets te verkrijgen. Het bureau
zal op den duur niet kunnen volstaan met
gedurende geruimen tijd die eischen telken*
weer af te wijzen. liet zal moeten trechter
dc partijen „tot elkaar te brengen". En tot
elkaar komen zullen zij nooit als de werk
gevers niet bij eiken eiscli weer wat toe
geven. Doen de werkgevers dat niet, wei ge
ren zij ten slotte weer wat toe te geven, chu
zal het bureau zijn scheidsrechterlijke be
slissing publiceeren cn dan zullen de werk
gevers in het openbaar getcekend staan als-
de, slechte menschel), die niet willen mee
werken tol behoud van den socialen vrede.
Ook dit is een bezwaar 'dat veel in werk
geverskringen gehoord wordt.
Bovendien schijnt ons thans in hei
Duitsche geval nog oen radicalere over-
weging bij de werkgevers te bestaan, die
een oven sterk beletsel is voor liet slagen
van deze pogingen tot het vindon van den
arbitrage-weg als de sociaal-democratische
neigingen van vele leiders der werklieden.
Men schijnt in Duitsche werkgeverskringen
het nog steeds te willen laten aankomen jp
een reuzen,hotsing in de hoop daardoor een
overwinning te behalen., die elke gedachte
aan stakingen in de eerste jaren in de Duit-
i-che industrie zou verbannen.
Die hoop schijnt ons ijdel, nu nog afge
zien van het reactiommire karakter dier po
gingen. Doch zij bestaat. Men redeneert
aldus: De organisatie der werknemers is
veel beter dan die der werkgevers. Toen
men verleden jaar onderhandelde met de
werfarbeidors en met uitsluiting in het ge-
hrele vak der metaalbewerkers dreigde, haal
den dc werklieden voor die dreigementen
dc schouders op. Zij wisten wel, dat er on
der de werkgevers niet zulk een sterke or
ganisatie was. Doch - zoo zeggen nu de
werkgevers indien de organisatie nu wel
eens goed gemaakt wordt, indien do werk
geversorganisatie eens even goed wordt als
de organisatie cler werknemers dan zal
toch zeker de overwinning zijn aan dc zijde
der werkgevers, dan hebben wij vooreerst
zulke scheidsgerechten niet noodig cn dan
kunnen wij voortaan rustiger en veiliger
aan do builenlimdsche concurrentie liet
hoofd' bieden.
Aldus de werkgovemgedachfen, gelijk wij
die vinden in een artikel van een deskun
dige als TT. Bulek. Mctt ziet het van
beide zijden is- cr even weinig neiging tot
toenadering, even weing lust om een nrbi-
tingo te aanvaarden, die, volstrekte vrijheid
aan de tegenover elkaar staande partijen
latende, toch zou verhinderen, dat er te veel
strijd werd gevoerd met alle treurige gevolgen
daarvan. Nog altijd schijnt do tijd niet ge
komen, dat de staat ook op dit gebied den
zoo gcwonschtcn rechtsvreclo zal brengen.
En toch zou dat in zoo veel opzichten
wcnschclijk zijn.
Raad van State
Openbare vergadering van den Raad van
State, afdeel in g voor do geschillen van
bestuur, op Donderdag 15 dezer, des voor-
middags te 11 uur.
De pest op Java»
Regceringstelegram 8 dezer:
Afdeeling Malang: drie koortsgevallpii
op eergisteren bleken pest. Gisteren zes
gevallen, waarvan vier "dooden. Van lij
ders van vorige dagen overleed nog één.
Soerabaja en Madioen geen geval.
Kedïri één.
President ï'alllères.
Betreffende het militaire gedeelte van do
hulde, president Fallicres tijdens zijn aan
wezigheid in de residentie te brengen,
wordt nader vernomen, dat het zal bestaan
uit een taptoe, in don. geest als ten vori-
gen jare vóór het Paleis op den Dam to
Amsterdam ter cere van hot Belgische Ko
ninklijke paar is gehouden.
II. M. de Koningin zou na afloop van
een galadiner ten Hove zich met den pre
sident en verdere gasten begeven naar
het Koninklijk Paleis aan den Kneuterdijk,
tot het aanhooren van de taptoe, die zal
worden uitgevoerd door tamboers, hoorn
blazers, staftrompeiters van de corpsen van
het leger, met do pijpers van het corps
mariniers; de muziek zal worden ten go
hoore gebracht door de Kon. Militaire Ka
pel cn verder- alle stafmuziok- en fanfare
corpsen der regimenten, mitsgadei"s do
kapel der Kon. marine en het muziekkorps
der koloniale reserve.
De Koninklijke en presidenlieele stoot
zou dan daarna dcnzelfden avond naar
Amsterdam tcrugkoeren.
Het eeuwfeest van Normandi'é.
Reuter seint uit Rouaart:
Op het congres, dat naar aanleiding van
Nonnandiö's eeuwfeest hier wordt gehou
den, heeft de Nederlandsch'e vertegenwoor
diger belangwekkende medcideelingen ge
daan over de vroegere handelsbetrekkingen
tusschen Rotman en Nederland.
De trokhondenwet.
Naar „Het Volk" verneemt, zal binnen
enkele dagen een koninklijk besluit ver
schijnen, waarin de bepaling der trekhon
den w wet, dat trekhonden 60 o.M. hoog
moeten zijn, voor do eerste drie jaar auitetl
werking wordt gestold.
Dobletrccht op Tabak.
Door de Handelsvereeniging „Rotterdam"
is aan do Tweede Kamer der Staten-Gcne.
raai adhaesie betuigd inzake het door do
Rottordainsche Kamer van Koophandel en
Fabr. ingezonden adres, waarin genoem
de Kamer zich' verklaart tegen het wets
ontwerp debiolwet op den verkoop van
sigaren en tabak.
Vrijheidlievend Socialfsmo.
De organisatie van de groote nationale
meeting ten gunste van het vrijheidlie
vend socialisme en de onafhankelijke vak
organisatie, welke op Zondag 25 Juni it.s.,
's namiddags 2 uur in den tuin der Bui-
tensocieteit to Arnhem gehouden wordt,
nadert thans haar voltooiing on belooft
do deelname groot to zullen worden. Van
Amsterdam .loopt een extra trein, vanuit
Culemboig en Deventer komen booten, ter
wijl op tal van plaatsen reisgezelschappen
gevormd worden. Sprekers zijn Domcla
Nicuwenhuis, Kolthek en Rijnders. Mede
werking wordt verleend door de gemengde
zang vereeniging „Do Volksstem" van Am
sterdam cn de muziekvereeniging „F.xcel-
sior" van Ensxchedó. i
De nieuw» Rotterdamsoho gasfabriek aau
de Keileliftven.
Door B. en W. to Rotterdam, werd gis
teren aanbesteed het uitvoeren van ver
schillende bouwwerken, ten behoeve van
de gasfabriek aan de Koilehaven (le ge
deelte).
Ingeleverd waren 31 biljetten. De Jaag-
sto inschrijver was de heer J. Voormo
len, Rotterdam, voor £429.850. i
Middenstands- enquête.
Men meldt aan clo Stand.
De commissie, ingesteld ten einde een
onderzoek te doen naar den toestand van
den luindeklrijvenden on industricolen mid-
