64,te laargang,
Ea ziaüï ia fa ratestriji.
Zondag 23 Juli 1911
No. 13668
Tweede Blad.
De bergen naar Mahomed.
O it d© lucht.
SCHIEDAM- COURANT
Deze courant verschijnt d a g o 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs por kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor S chic dam cn Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cont.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. i i&'3|
Advertcntiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Ilaven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Ad ver ton tien: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel moer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertcntiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. 1 uneven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- cn Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertcntiën opgenomen lot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan hot Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
De consument heeft tegenwoordig een
slechte pers. Dut is vreemd in een wereld,
waarin ieder consument is, voordat hij pro
ducent is. Doelt liet is nu eenmaal niet an
ders.
Tegenover kleine bedrijven merkt men
dal qua consument niet zoo. Dan gewtelt meu
zich een ltcelc heer wanneer men zich aio
consument aanmeldt. Men wordt beleefd be
handeld, men krijgt alleilui complimenten,
men gevoelt zich in elk geval een gewichtig
cn important personage, met wiens wen.-ehen
rekening wordt gehouden.
Dat gevoel is nu voor elk geval niet heele-
mnul juist. Men wordt wel eens bij de neus
genomen. En ais de producent door werk
stakingen ol' verhooging van rechten grooter
kosten krijgt, tracht de kleine juoduocut liet
piecies evenzeer op den consument te ver
halen als zijn groote collega'.-. Doch hiel
wordt do schijn geied. En bovendien heeft
de consument dit zeer wezenlijke voordeel
van de coneurtotiiie der producenten, dat hij
de waren, welke hij vvoiischt te kropen, zoo
goed, goedkoop, ving en gemakkelijk moge
lijk krijgt.
Doch nauwelijks is de kleine producent
heel gioote producent of staat geworden, ol
al deze voordeden verdwijnen als sneeuw
voor de zon. En niet alleen de uit grootere
beleefdheid voortvloeiende voordeden, doch
ook veel wc/.eniijkcr, materieelc voordeden.
De ptoducenl wordt de baas en de consu
ment mag heel blij zijn als hij met veel ge
duld cn veel inspanning zijnerzijds dirigent
guhum krijgt wat hij bij den kleinen produ
cent vanzelf Inter gedaan krijgt.
De sdioonc schijn wordt soms nog wol
bewaard ol' de gronte producent ook rekening
houdt met den consumentja zelfs wel graag
consumenten zie 1. Doch heel vend meer dan
schijn is dit ni< t. Mn ia elk geval is hij de
overeenkomst met den grooten producent
deze de baas, dc nlleenheerseher, de despoot,
niet de consument, die tot den rang der genj
taillahle et eorvéable u roerei afdaalt, tot den
rang dier ongelukkige boeren uit de 38d<
eeuw. waarover elk slaatiiuishoudkuiideboek
spreekt en die niets te deen lmdden dan tol
in het oneindige bela-ling Ie beluien en den
moi d te b n dril.
Bizondqg levendig staat ons dit weer vuro
den geest na een kort Imzeek aan België
Uit de vele reclnniebiljetten die de Bel
gïsclte staat mede als evjiloitante dor
staatsspoorwegen rond-Uuirt, zotidt gij
meeiien, dat men in België niets liever wil
dan ii daar als consument in de vreemde
lihgenindustrie te zien.
Het is wel mogelijk, dat men in België
inderdaad graag uw geld heeft. Doch de
■enige aanrakingen. die wij met den Bel
gischen staat hebben gehad, waren niet dan
au huog.-t oinmngcnamen aard. Wij hadden
le viijheid genomen een rijwiel mee te voe
ren, Dam tegen verzet deze slaat zich de
hemel mag weten vvmirom ton allersterk
ste. Om te beginnen is hij aan do grenzen
zoo lastig mogelijk. Sterk door de ervaring
hebben wij die bezwaren kunnen ontgaan
met de hulp van deze voortreffelijke instel
ling. den Algenieenen Xedorhndsehon VViel-
ijdersbond. Doch nieuw was on- de methode
van de Belgi.-che Staat-spoorvvegon in htm
bestrijding van den spoorwcg-consumeeren-
ion rijwidltozUïer. Mn in hooge mate teeke-
etul voor dc volslagen minachting van den
groot-prodticent voor de belangen zijner con-
■uinenLen.
Een reis met een rijwiel in België is in-
lerdaud een les in economic en psycholo
gische sociologie.
Gij komt niet een gezelschap l'iol.-er» op
en warmen dag aan een Belgisch station.
Dij pakt jfw botsen al'.en gaat naar het loket.
Men weigert uw lietseu niet, doch reken 1
<t*)i hoog bedrag voor vracht en heiast tisadi
met de brplakking en het vervoer van uw
tills. Goed --- gij beplakt uw fiets en dringt
haar, (niet en beneven.- de beaakking) ituoij
mulle pemmdetuen, die op bet laatste mo
ment geopend worden. Gelukkig als gij niet
iivv het,* trappen op of af hebt te dragen,
d- gij maar alleen naar den bagagewagen
liebt te gaan. Niemand natuurlijk die u of
uw dames helpt.
Er staan een chef, een onderchef, -1 con
ducteurs, (i arbeiders,, 8 andere dignitarissen
ie zien of allies gwd gaat, maar met u of
mv fiets hebben zij niets te maken.
Aan den bagagewagen hebt gij te vachten
tot alles klaar is. Natuurlijk is de buguge-
vonducteur geen zier beleefder dan zijn pa-
troon, do staat. Gij tilt dus in liet zweet uvvs
aanschijn» uw fietsen in den wagen onder
het toenemende ongeduld van 1 chef, 1 on-
derchel', 4 conducteur», 6 arbeider» en 8
'iv. dignitarissen. Dit ge.-cliied zijnde is.
natuurlijk de wacht op u cn op uw roisge-
uooteu. Doeh wel verre van Ie vindon, dut
■lit oponthoud hol gevolg i» van de slechte
ui onvoldoende behandeling van den con>u-
iicnt zijn 2Ü zielen, tocbehoorend aan de 2f'
bedoelde hecren, die allen ernstig en boos
kijken, verontwaardigd. Gij loopt op een draf
naar een coupé, liet helpt u niet. De chef en
de onderchef soms ook de conducteurs
vermanen u in onvriendelijke bewoordin
gen om voort Ie maken. En gij moogt nog
heel Idij zijn dat gij ergens ecu plaatsje
vindt eu dat de staat tens'otte niet weigert
'liIk een jia-sagier nico tc nemen.
Nu zegge meu niet, dal zoo iets alleen
ut België met zijn staatsexploitatie v<x>r-
knml, dat de Belgische beambte notoir on
vriendelijk is, zijn spoorwegen notoir slecht
gei''x ploi tcerd vv ordon
Het i» misschien niet onwaar. Doch het
geval is daarom typisch, omdat zich mutatis
mutandis overal hetzelfde voordoet hij ceil
«ïouteu pioduu'iit. Tegenover hem heeft de
consument geen macht en kan hij slechts
luttel recht krijgen. Hij lieei'L zich te onder
werpen aan zijn bepalingen ol'niet tc
eutwumeemi, want natuurlijk zijn dergelijke
producenten in den regel ook monopolisten.
Wij erkennen dat het niet overal zoo erg
is, dat men op de Ncdenlimdsehe spoorwe
gen niet z<x> ongeschikt i-, dat er ook uit
zonderingen zijn. Wij erkennen zelfs, dat toe
standen als de Belgische meer zullen voor
komen bij exploitatie door een publiek
lichaam dan door een particulier. Doelt wij
erkennen niet, dat zij beschouwd moeten
uoulen als euvels, voortvloeiend uit staats
exploitatie, en wij houden vol, dut men hou
derden gevallen van golijksoortigon aard
kan vinden, ook in ons vaderland.
Een enkel oorbeeld slacht»
Men mug kilomclerboekje» van zekere stop
plaatsen (halte-) naar zekere stations der
.*\B. gebruiken, mit.- uien ze achteraf laat
..invullen". Doeh zulk een boekje mag men
niet op lijnen dér II. ld. i-. XL "ebruiken.
Doet men dit toch zoo slaat er In de voor-
v aaiden ,.duii wordt hel kilometei'boekje
fge nomen."
In hoever deze afneming diefstal zou kuil
en zijn, laten wij aan ju listen ter beoordeO'
ling over, Doch het strijd! toch zeker togen
Ik gevoel vuil bib ikheid dat men een rei/.i
eer, die deze vergissing maakt en hoe
gemakkelijk kim dat gebeuren opzettclija
ieroofl van een waarde, die dertig gulden
kan bedragen en zelfs to boven gaan en die
geenerlei betrekking behoeft te hebben op
zijn rei.-. Beschouwt men Item in dit geval
ils reizend zonder kaartje er is daartegen
niet veel te zeggen. Doch hem geldswaardig
papier -~ het verdere boekje te gaan at
nemen" -inderdaad,-dat is wel het gedrag
lat men vroeger, tegenover de gent taillahle
I eorvéable a merci «mam.
Wij achten liet dan ook van groot belang,
dat de staat hier den enkeling-consument te
hulp komt en hem tegenover zulke oppor-
maohlitge producenten een sterkere rechts
positie geeft dan hij nu heeft. Heel veel be
voorrechting voor de een of andere klasse of
land vragen wij daarbij niet. Want die
consumenten, wie ander» zijn het dan wij
allen, niemand uitgezonderd?
Het stadje D. was in rep en roer, want
in hel locaalhlaadje had gestaan, dat er
Zondag om 3 uur ecu ballon zou opgaan,
cn nu was het Zondag, een echte herfst
Zondag. De kinderen vulden om één uur
reeds het plein, de volwassenen volgden
later.
De menigte keek nauwlettend toe, wat
gebeuren zou. De groote, slappe stofmassa,
die eerst glad op den grond lag. verkreeg
vorm en rondde zich lot cel kolossalen
kogel. Dc mand word bevestigd.
„Wil cert der hoeren aan de opstijging
deelnemen?" vroeg de luchtsohipper. Menig
een had het graag gedaan, maar vreesde
een vorkeerden afloop.
„Neon, Karei! Ik sta het je niet toe,
neen, nooit 1"
„Maar tante, hel is voor de weten
schap I"
„Och, wat heeft con luitenant met weten
schap te nnikeu? ,1e blijft hier!"
„Lieve tante, liet spijt me wel, maar
ik ga toch." Hij liet de opgewonden dame
aan haar lot over on ging naar den lacht
schipper.
„Dus, mijnheer Germain, ik mag mee?"
„U ziet. lieve tante, een luchtreis trekt
me aan, niet evenwel de door u voorgesla
gen vrijorsreis."
„Karei, luister toch, hot kan zijn dat je
over het landgoed heen gaat, bekijk het
eens, misschien bodenk je je."
„Ik zal mijn host doen. Tol weerzien."
Tol vervelens toe krijgen wij te hoeren,
dat" deze tijd in het leeken Min liet verkeer
-taai. Kn vooral in dit dce.l van het jaar, nu
zooveel Hwiwdien extra-mobiel worden eu
naar boseh, berg of zee gaan om daar wal
nieuwe indrukken op te doen, worden over
dat toeken heel wal declamatie» uitgespro
ken.
Waarlijk niet ten onrechte, voor het
ovetigc. Want wanneer men du zware trei
nen ziel, stampvol meii.-chen, die door zware
locomotieven in allerlei lauden heen eu weer
geüokkeii worden, er niet veel noodb om
opgewonden te worden eu te veiklateii. dat
een zoo geweldig verkeer voor dezen lijd tce-
kenemi is. Lel meu daarbij op dc po-t, de
courant, liet groote guederenveivoci. de liet-,
dc- unto, dan kan een zwak gemoed werkcHj»
duizelingen krijgen bij zooveel waiieling vm.
personen en goederen, die vroeger veel vastei
aan een bepaalde aardkluit gebonden wiuen.
En tóch is het opmerkelijk, dat het ver
keer zich zoo eenzijdig ontwikkelt en dat er
allerlei gebieden zijn. die preek» hetzelfde
beeld veitoonen als voor 5U jaar, wen wij
niet in het toeken van het verkeer stonden.
Er zijn allerlei in-tellingcn. die van ito
toenemende verkeersmogelijkheid zoo eitoim
veel zouden kunnen proliteeren en dat toch
absoluut niet doen. "Wij noemen nu b.v.
tnn-ea, tentoonstellingen, theater», allerlei in
richtingen, die tot nu toe alleen in de groot
ste sleden des land-' kunnen zijn en die bij
de be.-cliikking ever do tegenwoordige ver
keersmiddelen piecie- even goed in kleinere
-teden en groote dorpen zouden kunnen ko
men. Die kleineic sleden en dorpen zouden
daarbij een gnxit belang hebben, zoowel uit
een oogpunt van algemeeno ontwikkeling af
uit een oogpunt van vreemdelingenverkeer.
Het is bovendien volmaakt onbillijk, dut
men tie kuirst-clmlien van den staal ophoopt
in enkele steden, waar zij voor de [x*weners
van andere steden in den regel .-leclris m
theorie toegankelijk zijn, in plaats van hen
rond te voeren eir zoo daarvan alle burgers
ie dixm prol'iteeren.
Doeh deze waarheden schijnen niet gemeen
goed te zijn, Wandelende tentoonstellingen
van schilderijen uti gebruikskunst, wande
lende Óuiierbcliallen, wandelende propagau-
(ia-leiitoonstellingeii voor Indiö, er is ai even
weinig sprake van al» van wandelende thea
ters ten minste van theater», die in hun ge
heel „wandelen". Uit de hoofdsteden komen
zeker geen voorstellen in die richting en
hmrbuilen schijnt men zich nog altijd mimi
niet bewust. dat hier een krachtig middel
tol hel lor.-piciden van idgeniecne be.-ehaving
ongebruikt wordt gelaten, nu nog afgezien
van dc directe voordeclcti, welke uit het toe
passen dezer nieuwe methode» voortvloeien.
Iülussuhcn -niet overal ter wereld laat
roni zich zoo onbetuigd. Laatstelijk hebben
wij op dit gebied met belangstelling het ini
tiatief van den lieer Gemier, een van de
mecstbeteekenende Parij.-ehe acteurs, waurgc
nomen. De/.e acteur, de be»te leerling van
den ook ten onzent zoo gunstig bekenden
heer Antoinc, die dién» theater heelt over
genomen toen Anloine directeur van liet
Parijsehe Odéon werd. heeft liet initiatie!
genomen tot het inrichten van een reizend
theater, eenig.-zins op voorbeeld van de
groote reizende eireus.-en. muur grootsrher eu
veel beter ingericht.
Dc jonge officier slapie in het schuitje
en op een leeken van den luchtschipper
maakte men du touwen los.
Er werd niet voel gesproken tusschcl
de beide luchtreizigers. Karei van Beek
wijdde al zijn aandacht aan het schouw
spel, dat hij onder zich zag, en de schipper
aan zijn instrumenten.
De lucht was stil, zoodat do reis voor
spoedig ging. liet stadje, was reeds tame
lijk ver en nu moest men langzamerhand,
komen aan het bewuste landgoed, waarvan
zijn tante had gesproken eu waar haar
petekind woonde.
Om beter to kunnen zien, had de lui te-
mint zich vooroverg.oJj^geu. Zijn beweging
bracht het schuitje aan tiet wankelen, ili.j
verloor liet evenwicht en gleed langs den
tamelijk lagen rand Ir uit. Zijn hand greep
naar een steun en pakte het touw.
Mijnheer Germain, geheel ontsteld, greep
heizelfde touw en trachtte den olficiei
naar zich toe tc trekken, maar daardoor
kantelde het bootje zoodanig, dat hij zelf
gevaar liep.
Er bleef hem dus niets anders over
da,n Karei toe te roepen zich zoolang
mogelijk aan het touw vast tc klemmen).
Toen begon hij dit langzaam, duim voor
duim, neer te laten. Een reusachtige den
strekte zijn lakken in de hoogte en deze
Streken langs hét gelaat van den afhan
gende. Onwillekeurig weerde hij met zijn
rechterhand ze af en liet hel touw los, de
linker kon .hel uiot alleen vasthouden, hij
gleed af cn viel op, 'don met mos begroei
den oever van een vijver; 'de schrik en de
val op een boomwortel, maakten hem be
wusteloos, 1
Toen hij ontwaakte, voelde hij 'de aan
raking van een vochtig, ruw iets. Opkij
kend, zag bij een grooten New-Emmdlaiuler
die zijn hand likte; maar "dadelijk daarna
verschoon een jonge dame, die sprak:
„God zij dank! fj is ontwaakt! Hoe voelt
u zich? Kan ik u helpen?"
„Papa,, papa! kom spoedig hierheen! iiier
is.
„Ik weet wel, wat hel 'is. Zoo! Hebben
wij daar den verongelukten gast? lleb jij je
vcrpleegsterskunsleu reeds aan hem be
proefd? Wat is dat voor een doek? 0 zoo,
je schortje!"
Hij wondde zich rm tot 'don luitenant met
de woorden: „Boud u kalm. Dadelijk komt
een draagstoel. Ik zag u vallen en zorgde
onmiddellijk voor het noodige. Mijn doeh
ter hebt u oen groot pleizier gedaan; zij
verbindt cn verpleegt zoo graag."
Karei van Beek wist niet anders te vra
Waar beu ik?"
IJ is midden op dc buitenplaats „Doorn
veld" gevallen. Ik ben de baron fan dien
naam en dal is mijn 'dochter Mathikle,'
„üoornveldDie naam kwam den lui te-
nanf bekend voor. Waar had hij dien hel
eerst gehoord? Eerst toen bedienden hem
op een draagstoel hadden gezet, kwam hij
Op hot denkbeeld zich voor "te stollen).
Spoedig kwam er een dokter, 'die eons la-
teerde dat de verwondingen niet van orn
stigen aard waren. Rust, bedrust, 'ionmin
ste voor den volgenden dag, 'dal. was, be
halve wat pleisters en zalfjes, wat den pa
liënt werd voorgeschreven.
„tk heb nog een verzoek, 'mijnheel: Van
Doornvekl, mijn tante zal 'ongerust over
me zijn,"
geil als:
De lieer Gemier, die waarlijk niet uit. nood
omdat hij te Parijs geen engagementen
kun krijgen, deze onderneming op touw lueil.
»e/ei. i< mui meaning, dat wij nu wel zóu
■er zijn in het befaamde toeken mui liet
vei luer, dat liet mogelijk is een volmaakt
d ingericht theater met een uitstekend
i,< net'! ie doen reizen, zonder bezwaar voor
■.mep ut i'K'.-choitwcr». Hij heeft du» een goe
ie leep geëngageerd en komt met n
gi ed tonwel, zooveel requisiefeu. figuranten
enz., dut hij zich sterk mankt even goede
voorstellingen te zullen ge\cn in de ..provin-
i" als in Parijs.
Uil de technische uiteeiizettin"- van de
inrichting der zaak blijkt overigens voldoen
de,- dut de opzet groot is. Het theater ge
bruikt vei-dunden strantlocomotieven en
heeft twee ..gehouwen" voor ltiOü toeschou
wers. die op ijzeren pilaren steunen en Min
cm zoodanige .-tof vervaardigd zijn. dat men
binnenzittend -in loges, in een goed
vei warmde, heiver,lichte ruimte, waarin van
linnen niet Ie zien i-, dat de „tent' slechts
tijdelijk slant, zich in een gewoon, ruim en
uit.-lekoiid ingericht, modem vast theater
/ou wanen. Bovendien i» de tioep zoo g'Xid,
hel t<xmeel zoo groot en ruim eu goed ge
outilleerd, dat den bezoeker daar binnen vrij
wel eu ongestoord genot wacht.
Het i» inlusi-ehcn zeer wel mogelijk, dat
lieer Gemier zich vergist, dat de inge
nieur die alle.- voor hem in orde gemankt
layll en toclitv rijdom. behoorlijke vcrwar-
nin.g, ntatilgu ïei.» voor do mee.-pelers enz.
ui/, garandeert, nog te veel beloofd heeft.
Doch i» dit zoo, loopt de onderneming van
den heer Gemier op een fiasco uit, dan nog is
aarmede niet heivezen, dut liet niet kan.
Hoogstens i.- dan bewezen, dat de techniek
zich eenzijdig ontwikkelt en dm zij zich heelt
it te »panuen om ook aan oischeu, die roeit
ham* hier stelt, te voldoen. Men streelt er
naar automobielen te maken die roet onuoo-
dig gHxite snelheid menschen, die veelal geen
bruist hebben, over V heeren wegen doet
fuiven, niet ,-tml.» tot vermaak en tot meer-
deie veiligheid van de niet tuffende bevol
king. Welnu dat men er dan ook ntuir
strove communicatiemiddelen te maken,
waarmee theater.-, tentoonstellingen, mn i
/oe reizen kunnen, dat zonder bezvvam
beste kunstenaars en de duurste en interes
santste kunstvoorwerpen aan die vervoermid
delen kunnen worden toevertrouwd. In Ne
derland is de oplossing der kwestie boven
dien daarom nog zooveel gemakkelijker dan
elder», omdat hier het transport te ivaler een
g< makkelijke aanvulling of vervanging kan
zijn van het door den heer Gemier toege-
pélte middel van vervoer.
Maar in élk geval er moet hier een op-
lo—ing zijn. De vervoersleelmici behooreu
voor de v uriatie zich een» bezig tc, houden
met du vraag hoe zij de bergen tot Mahomed
/.uilen brengen, mulat zij met zooveel suc
ces hébben gewerkt aan dc vele middelen
„Zij zal dadelijk ingelicht worden," her
nam Doornvekl. .liet viel Karei niet op, dat
zijn gastheer bij het liooren van hel adres
der tante eerst opkeek, toen echter in
stilte lachte.
Eonige dagen verliepen voor den lui
tenant zeer aangenaam. Reeds den tierden
morgen verscheen hij aan de ontbijttafel
en liet zich gaarne door fieulo Mathilda
bedienen.
Zooals zij, had een vrouwelijk wezen hem
nog niet bekoord. Zij was zoo zacht cn
wist toch de huishouding zoo goed te
leiden. Haar moeder was sinds eenigen tijd
overleden,
Op Zekeren morgen, omstreeks een week
na hel ongeval, kreeg Karei van zijn tante
bericht, dat zij zelve zou komen om naar
hem te zicti.
Karei reed naar het station om haar af
to halen. Ilij was bevreesd voor de wel
bespraaktheid der oude dame. Hij kon zich
de vervvijtingen voorstellen en het eituio
van het liedje was dan steeds:
„Je moet trouwen, anders wordt je niet
verstandig," en dan kwam weer liet pete
kind op het tapijt.
Ja, als doze iva.s als Mathilde Doornvekl,
dan met alle vreugde, maar sederj, hij die
had kwelt kennen, kon hij dc andere niet
meer uitstaan. .Misschien viel zij ook bij
tante in den smaak. Dan kou liet toch
mogelijk zijn cn ecu arme luitenant moet
helaas! altijd zulke erftantes naar de oogen
zien.
Dat waren do gedachten, die hem bezig
hielden, toen do .trein reeds met de" be
wuste erftante verscheen,
i „Nu, Goddank, jo bent gaaf en gezond;
om zoo'n lummel maakt men zich nog be
zorgd. Je hebt mij overigens groot pleizier
gedaan!"
„Pleizier! Maar tante! Met mijn val uit
de lucht? lloc bedoelt u dal?"
„Met den val nu juist niet, maar met
de keuze van de plaats."
„Van de plaats?" vroeg de luitenant vor-
w onderd.
„Ja, vermoedt je het niet? Freule Doorn
vekl is immers...-."
„Uw petekind, tante?"
De luitenant, meende voor een tweede
maal uit de wolken to vallen.
Dc tante, blij haar eens zoo iveerspanni-
geu neef getemd te hebben, maakte van de
gelegenheid gebruik, en Karei toonde zich
opvallend gehoorzaam en zachtzinnig.
Hij liet zich door de heide dames ver
troetelen en verplegen, maar eons komt
aan alles een einde. Vóór het vertrek had
hij nog een onderhoud met den baron en
Ir werd besloten, dat de beide gastei;
tegen het Kerstfeest zouden terugkecren.
Zoo was dan toch de luchtreis con liefdes-
reis geworden.
Als. later de jonge mevrouw Van Beek
met andere dames over de luortreffelijk-
Itcdoti hunner oclitgenooteu sprak, bleef zij
altijd ovenviunares.
„Want," zei ze, „den mijne heeft do
hemel zelf mij beschoren. Hij is mij in
den schoot gevallen, regelrecht uit de
lucht."
