64"* Jaargang
zondag 17 September 1911
No. 13715
Derde Blad.
Het gouden haar.
FRANSCHE BRIEVEN.
ALLERLEI.
SCHIEDAMSCHE COURANT
Deze courant verschijnt dageljjke,, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Vooï S c h i e dani en Vlaardingen 11.1.96 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijko nummers 3 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Adverlentiön voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór etn
uur aan hot Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels f).0.92; iedere ragel meer
16 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zrj
innemen.
Advertentiea bij abonnement op voordeelige Toornaarden, Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Z a te rda g a v on d
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advortentiön opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
tnteraommunale Telefoon No. 103.
PARUS, 11 Sept. 1911.
Lu weerwil vun de warmte toont de I'u-
rijzenaai', en In het algemeen de Frunseli-
jtitm, zich kalmer en bezadigder dan ooit te
voren. En dit is een verschijnsel van bui
tengewone betoekenis cu groot gewicht in
dagen, waarin de politieke en ook do soeïaie
horizon, steeds door, met onueeiswoiken be
dreigd worden. Daarentegen is het feit op
zicli zelf uiterst zeldzaam en moeilijk te ver
klaren, wanneer men bedenkt dat bijun alle
revoluties en politieke stormen in Frankrijk
plaats gehad hebben, op oogenbiikkon, dat
liet er buitengewoon walm was. Men denke
slechts aan do Juli-dagen. Than» integendeel,
terwijl de thermometer aiie records s'-ual mot
evenveel gemak als de avialours die tot meer
dan vier kilometer verticaal de lucht ingaan,
thans; nu iedereen prikke'b.'uirder en dril-
tiger is dan in gewone zomermaanden, thans
legt, terwijl het Duitsche gevaar meer dan
ooiL dreigt en terwijl de Pangermanisten hoe
langer zoo overmoediger worden, du lfranselt,
ijimi een zelfbeheon-climg aan den dag en
geeft hij blijk van een niet van fierheid
ontldoote kalmte, ue'ku bij hein onbekende
eigenschappen uaieii.
Zonder te trachten dozen ommekeer in
's mans karakter te veiklarun, meen ik dat
de Mugelsch-Eriuisehe entente er niet geheel
vreemd aan is. Niet alleen is de zekerheid
van den bijstand der Engelseiio v'oot in slaat
iemand zelfvertrouwen te i-ehcnken, maar ook
kan do voortdurende voeling mei bedaarde
en ileiniuitieke Britten invloed hebben op de
zenuwaclitiglieid van den bondgenoot aan
de/c zijde van het Kanaal. Toch mag men
daaiom niet allen lof onthouden aan den
Framdinu» zeiven. 1 fij .-eliijnl zich inder
daad meer en meer tot deugd te schikken ua
de harde Ie*, die hij in 1870 gehad heeft.
Meer lil meer gaat hij inzien dat opge
wonden redevoeringen niet genoeg zijn om
de overwinning le schenken, doch dal er in
de eerste plaats in Mille gewerkt en voorbe
reid behoort te worden. Hij weet dm dit
kül.-ie thniis hel geval geweest i.~ en dat
•stemt hem zoo niet tot guru-tlicid. dan toch
tot kahnte in hel gevaar. Dat hij zicli zelf
op dit punt niet een weinig oUT*cliut z,ou
ik niet willen beweren. Pessimisten, die van
nabij gade geslagen hebben hoe gebrekkig
in Frankrijk de ndministalie is van Je meeste
takken van openbaar Bestuur, moerien dat
het, in zijn leger wel niet veel beter gesteld
zal zijn. Doch de categorie dezer mopperaars
is samengesteld uit min of moer afgunstige
vreemdelingen, uit anti-militaristen en uit
deden die, vóór alles, tot de legeering.-oppo-
sitie behooren. Aren moot rekening houden
met hun anti-gouveriieinonlede partijdigheid.
Do groote ma.=.-a blijft, van luim' kant, vér
trouwen stel'en in het leger, gelijk dat haar
Novelle van Georges d'Esparbès.
heden door officieele personen afgeschilderd
wordt. Zonder beslist oorlogzuchtig gestemd
te zijn (wunt geen nieitsch iu Frankrijk wil
oorlog, uitgezonderd eenigo politieke avontu
riers) verkeert de FraiLsehman derhalve op
het oogenblik in een stadium, waarin luj,
niet meer aan toegeven of terugkrabbelen
denkende, met bedaardheid en zonder eenigen
weerzin het zwaard zou trekken, indien dc
houding der Duitseliers dit hij voortduring
loodzakelijk of wen.schelijk maakte.
Van Beuispanieken, gelijk er van du weck
te Berlijn heelt plants gehad, heeft men dan
ook ditmaal te Pm ij» niets gemerkt. En
ieder weet dat de Beurs, voor het minst, een
even goede barometer f? voor dc po'itieke
itniodrer als het instrument van Torricclli
voor den tui» omringenden dampkring. Sum
ma Miinmarum is een betrekkelijk en gema
tigd optimisme, wat Frankrijk's oogenblikke-
lijko positie betreft du.s geoorloofd en zelfs
uilige wezen.
Doch e.r bestaat éón eategorie, die vo'j-
-trekt niet optimistisch gestemd is en men
kan de/«' geen ongelijk geven. Het zijn de
Fransche luiihinoedem, die met een beperkt,
althans vast, budget haar huishouden moeten
bir-turen. De duurte der levensbehoeften
wordt inderdaad schrikwekkend en de troe
belen, die overal in het Noorden Sn Frank
rijk zijn uitgebarsten, zijn in de, eerste plaats
hul gevolg van dien eeonoinischen toestand,
welke dooi' de Regeering door allerlei kunst
middelen verzacht zid worden, doch die niet
temin nog wel eenigen tijd zal aanhouden.
Nog oneindig meer dan de zon, de zonne
vlekken of, gelijk anderen meeneu, de ko
meet, hebben de leden der Confederation du
Travail die troebelen in de hand gewerkt en
aangestookt. Indien haar zendelingen en in
liet bijzonder de befaamde cal, op zijn manier,
zeer welsprekende Yvetot geen redevoeringen
waren gaan houden iu bedoelde departementen
en indien het grauw en de handlangers de
hand niet in het spel hadden gehad, zoo on
getwijfeld hel, iu de twintigste eeuw ongo
hoorde, feit niet zijn voorgekomen, dat de
-tad Manbeiige haar poorten heeft moeten
duiten en lniar bruggen ophalen ten einde
de bewoners tegen liet aanrukkende leger van
mod'Tii kaas- en broodvolk te beschermen.
Te Parijs, waar de prijzen niet minder
hoog gestegen zijn dan in het Noorden, heeft
men trouwens tot nu toe niets vernomen van
een opstandige Liga van huismoeders, hl de
hoofdstad weet men welk vleesch men met
de hoeren del' C. G. T, in de kuip heeft en
daar i.s vooreerst op huishoudelijk terrein
niet veel voor hen uit te richten. Dit neemt
niet weg dat de Pnrijsehe ménagères even
eoed steen en been klagen. Fm, grappig ge
noog, betreft de kracht die uit haar mond het
messi algemeen gehoord wordt, He snij
boonen.
Dij verschillende gelegenheden heb ik met
vrouwen en dames uit ganseh verscheiden
omgeving gesproken en het eerste wat men
over Ix'doehl onderwerp hoorde, was:
haricots, Monsieur, ils font vingt-trols sous
la livro". Geheel en al onkundig in huis
houdelijke zaken, liet die mededeoling mij
meestal koud, hetgeen bij de groote warmte
el een rooi deel is. Maar wanneer ik dan
ernomen had, dat in gewone tijden genoem
de populaire groente drie of vijf sous kost,
moest ik erkennen dat er werkelijk leden
au gramschap en bezorgdheid bemant voor
'én huisvrouw, die lutar kinderen en haar
man .groenten" wil voorzetten, een schotel
die te Parijs toch steeds nooit op overvloedige
wijs genoten wordt.
Gelukkig zijn de aardappelen goed van
kwaliteit en niet bijzonder in j rij, gestegen.
Daarentegen geeft een ander, a-bier zcpr
kwistig gebruikt artikel nieuwen angst en
reo/e, namelijk do -uiker. Een paar jaar
geleden kostte zo 55 centimes liet pond en
thans zijn de prijzen zóó, dat men binnen
eenige weken den prijs van één franc tien,
lus juist het dubbele verwachten kan.
Vergeleken met de rampen, welko een
oorlog in onze dagen zou baren, zijn de hooge
prijzen van sommige levensmiddelen, hoe on
aangenaam en storend ook, slechts misères,
waaiop niet gelet mag worden. De Fransche
rouwen weten dit wel en kunnen zich dus
.-oorioojiig gelukkig rekenen dat, volgens de
natste berichten, liet jjevanr daarvoor be-
zwoien .schijnt. Alleen do feministe, journa-
inte en waarschijnlijk nog menig andere
,Ltu" meer, die iu 't Zuiden vun Frankrijk
en collega (Anin Lv) uit Toulouse, tot een
luel heeft uitgedaagd (duel, dut deze wij
selijk heeft afgeslagen, dual* er voor hem iu
ik geval slechts oneer mee te beladen was),
zaf het misschien betreuren dat het ditmaal
nog niet tot een treffen Uisseheu Frankrijk en
Duitsehland komt. Evenzoo zij, die ids Ju
nius in de „Echo dc Paris" aan de opvoe
dende kracht van den oorlog gelooveti. Die
opvoedende kracht moge al bestaan en in dc
wereldhistorie vaak uitstekende gevolgen ge
had hebben onmisbaar is ze geenszins
voor het menschelijk geslacht, dat nog tal
van andere elementen in zich heeft, om,
geestelijk zoowel als stoffelijk, naar hoogcr te
streven.
Do Frausdien zelf in dc eerste plaats heb
ben dit op verschillende tijdstippen van hun
Historie getoond en het is een bewijs van
hun tegenwoordige bezadigdheid dat zij niets
liever wenschen dan daarmee voort te gaan.
JUVENIS.
1.
Ik stond met mijn vriend Douglas op de
brug van do kleine stoomboot, welke ons
naar Rochcs-Douvres zou brengen. Een wei
nig terzijde was de mooie vrouw van Don
glas verdiept in een gesprek met den in
spec leur Pierre Loma He.
Mijn vriend had ik sinds jaren niet gr
zien, en ik was ook niet bij dc voltrekking
van zijn huwelijk tegenwoordig geweest.
Ik wist alleen, dat zijn vrouw Aland beetle,
23 jaar en de weduwe van een rijken Nieuw-
Zeelandor was, wiens jacht aan de kust
van Frankrijk strandde. Aland, dio uitste
kend kon-'zwemmen, was do eenige van de
opvarenden, dio zicli had welen te redden.
Hij li vriend was op haar verlierd gerankt
en met haar getrouwd. Zij maakten hun
huwelijksreis naar Frankrijk oil nadat zij
do grootste steden en hun omgeving had
den bbzoclit, wilde de jonge vrouw eenigo
vuurtorens aan do kust eens bezichtigen.
Een vreemde grif van een jonggehuwde
vrouw, maar vrouwen zijn dikwijls vreemd
en Matul was zoo knap! Zo was ie. knap,
haar schoonheid had iets botoovereiuls.
Toen ik do bewonderende blikken zag
dio Pierre Lomalle op de bekoorlijke ver
schijning aan zijn zijde wierp, vreesde ik
voojii hem. Do groene ondoordringbare
oogen, dat raadselachtige lachje om de
dunne stijf gesloten lippen, de zware goud
blonde, vlechten in den nek, dio door drie
groote scliildpadkammeu nauwelijks bijeen
gebonden konden worden, waren wel in
staat een jong mannenhart in vlam te
zetten. Alijn vriend schoen dezelfde ge
dachten te hebben, want dadelijk daarop
ging hij naar de plaats waar de beide
jonge lieden stonden.
„Wat vertelt mijnheer Lomalle jou toch
wel liefstö," vroeg hij.
„0," zeido AIa.ud op verwijtenden toon
„je hebt mijnheer juist bij iets interessants
in de rede gevallen. Dat is niet erg be
leefd van je.
„Mevrouw wilde weten, wat ik de laalste
jaren, dat do vuurtoren, onder mijn toezicht
staat, beleefd heb."
„Vertelt u ons dat eens," zei mijn
vriend.
Een nauwelijks merkbare trilling der oog
leden, een licht blosje, verrieden alleen hot
onaangename, dat do jonge vrouw onder
vond bij het verzoek van haar man Zij gaf
hem een Tikje op den wang.
„Jo bent onuitstaanbaar, ik meende al
tijd dat nieuwsgierigheid slechts eon on
deugd der vrouwen was.Dus, mijnhee
Lcnudle.
„U kent Rochos-Douvros nog niet?" zoo
begon de inspecteur. „De silhouette van
do vuurtoren is zelfs hij mooi weer Ier
tuiuwernood van hel vasteland af zichtbaar
Ook thans kunnen we hem eerst óver een
half uur zien. liet roode ges leen te, waarop
karakter te verraden door de wijze, waar
op zij roeken, kan een toeschouwer toch
veel uit zijn opmerkingen loeren.
Zoo heeft bijv. de man, die bij het roe
ken zijn sigaar naar boven gericht houdt,
een energiek, eerzuchtig temperament, is
flink iu zaken, terwijl daarentegen de roe
kcr, die zijn sigaar legen de km t.it
vallen, een droomer is van groote plu-mm
en heerlijke ideeën, tot welker uRvommg
hij nooit de noodige energie kan vinden.
Tusschen beiden staat de man. die rijn
sigaar steeds horizontaal houdt. Hij heeft
een harde, berekenende natuur met sterke
karaktereigenschappen; ovcrhcerscheud is
daarbij een onverschilligheid jegens dc ge
voelens van anderen. Wie* zijn sigaar laat
uitgaan en ze onder hot ruoken weer aan
steekt, is eveneens een onverstandig per
soon; do man daarentegen, die ze na het
aansteken in blijde afwachting tusschen
de vingers houdt, ert dio herhaaldelijk en
liefkoozeiul het brandende einde onder
zoekt onr te zien, ol' zo rustig brandt, is
moeilijk tevreden te stellen, en kent veel
persoonlijken trots. De verkwister, die ook
niet overmatig zindelijk is in zijn per
soonlijke verschijning en zijn gewoonten,
bijt de punt van zijn sigaar af, voordat
hij ze zorgvuldig aansteekt.
Pijpenrookers, die hun pijp zoo vast
tusschen de tanden houden, dat zij het
mondstuk stukbijten, zijn hartstochtelijk en
zenuwachtig, en ook meestal met zichzelf
ingenomen. L)e verkwister, die bovendien
liever den tijd doodt, dan zich inspant,
laat zijn pijp over do onderlij) hangen,
als had hij geen energie genoeg om ze
te steunen. De man, die als vriend be
trouwbaar is, stopt langzaam en metho
disch zijn pijp en rookt ze gestadig, bijna
werktuigelijk.
DE SIGAAR ALS KARAKTER-
VERRADER.
Alen moest den hoeren, dio rooken, den
goeden raad geven er acht op te slaan,
hoe zij hun sigaar in den mond houden,
want oen Engelscho dame beweert, dat zij
de mannen kan loeren kennen alleen aan
de wijze, waarop zij hun sigaar in den
mond houden.
Ofschoon de mannen, schrijft de scheijn
zinnige dame, zich niet bewust zijn van
do toren gebouwd is, verdwijnt bij Imogen
vloed geheel. Alleen het bovenste deel,
spits en slank als oen dolk, duikt uit de
golven op. Thans zijd er drie wae,liters op
den toren, maar in den tijd, waarvan ik
ii nu vertel, waren er slechts twee.
Om de veertien dagen werden ze afge
lost. I'oches-Douvies is de meest eenzame
cu verst verwijderde vuurtoren in het Ka
naal en natuurlijk het meest blootgesteld
aan storm en onweer.
In den winter is hot bijzonder hard voor
do mensehen, daar te moeien wonen. Zoo
Ver het oog rijkt, mets dan hemel en pa
tor. Alleen oudere, in het ambt vergrijsde
mannen verdragen de eenzaamheid en al
leen zij worden dan ook voor do bedie
ning van den toren aangewezen.
Ongeveer drie jaar geledon woonde op
do toren als hoofdwachler een zekere
Quoró, een oude vrijgezel, die met de zeo
als liet waie scheen samengegroeid en zoo
aan zijn eenzaam leven gehecht wa.s, dat
men hem dwingen moest, den toren eens
te verlaten en naar den vasten wal te gaan.
Do tweede, wachter, Zardon gohcelen, was
een jongo man van 26 jaar, vroolijk, leven
dig, krachtig gebouwd. Hij had zijn laat-
sten dienstplicht volbracht en was ge
trouwd. Dit tweetal kou hot uitstekend sa
men vinden, do oude monterde, zoo de
jongeman een beetje neerslachtig of ver
velend was, hem weer op en nooit heeft de
een zich over den ander beklaagd.
Iu liet laatst van Al aart hadden er zware
imweders plaats, zoodat beide wachters niet
op tijd afgolost konden wonlen. Wij maak-
DE UITVINDING VAN HET ZEGELLAK.
Evenals zoovele andere uitvindingen, was
ook de uitvind: van het. zegellak het
gevolg van het samen treilen van verschil
lende, toevallige omstandigheden.
In oude tijden zegelde men, zooals be
kend is, met was. In het begin dor 17de
eeuw werden intusse-lien ouwels gebruikt.
Zij werden toen, evenals nog beden, in
verschillende bonte vormen vervaardigd.
In dien lijd leefde in Parijs een koop
man, Francois Rousseau, die voornamelijk
in chemicaliën handelde. In een üeccinber-
nacht van het jaar 1G25 ontstond üi zijn
huis een zware brand. liet vuur greep
zoo snel om zich heen, dat het hem
en zijn gezin eerst in het laatste oogenblik
gelukte, zich te redden. Al zijn bezittin
gen werden een prooi der vlammen. In
den loop van eenige uren was het geheel
een rookeiule puinhooj). De ongelukkige
koopman zag, dat hij geheel geruïneerd
was. Toen destijds deed men nog niet
aan verzekeringen; om ton minste zijn
geldkist te redden, doorzocht hij de vol
gende dagen de puinhoopen. llij had ze
ten ons echter niet over hen hozorsd. daar
zij voor vier weken levensmiddelen bij zich
hadden. Toen de zee kalmeerde, zoodat men
do overtocht kon wagen, ging ik met de
beide mannen, die de wachteis moeslen
aflossen, naar Poches-Uouvros.
Gewoonlijk stonden ze ons nabij den to
ren te wachten, maar dien dag lieten ze
nicls van zich hooren of zien. Ik sprong
opgewonden aan land, gevolgd door de an
deren. JL vreesde een ongeluk. Saai' er
was geen enkele aanwijzing. De deur stond
op een kier. Ik riep, maar kreeg geen ant
woord. Ik slapte do wachtkamer binnen.
Alles leeg, geen spoor van het tweetal'.
Wat was ei- gebeurd? Do lamp had den
vorigen avond nog gebrand. Vanzelf kon
zij niet aangekomen zijn, dus moesten do
beide mannen nog gisteren geleefd hebben.
Er kon slechts een ongeluk in het spel
zijn, dat gisteren had plaats gevonden. Een
der mannen zou bjjv. in do zee kunnen zijn
gevallen en de andere bij do redding mede
verdronken.
Ik stond te peinzen, toen een der man
nen rao riep: „Hierheen mijnheer, ze heb
ben elkaar gedood."
En werkelijk, do beide lichamen lagen
m het water op elkaar, de jongste had
do handen om don hals van den oudste
geslagen. Op beider gelaat lag een uitdiuk-
king van haat en wildheid. Zij moesten al
worstelend in de zee gevallen zijn en on
der water den strijd voortgezel hebben.
„l)ie moeten reeds „sinds Zondag dood
zijn," zeido de man, „en vandaag is het
Donderdag,'* i
onder de werktafel gehad. Hieronder be
vonden zich ook eenige valen zinnober en
schellak en een kist. met hars. Nadat zij
eenige verkoolde balken hadden opgeruimd,
vonden zij de beschadigde tafel en de kist.
|)e voorraad schellak en hars was verdwe
mm, Schijnbaar was alles hl het vuiu
opgelost. Inderdaad was het met her
/number in een groote, roode klomp sa
mengesmolten en het brandende mengsel
door den ncergestorten muur verstikt. Het
geld was in de roode massa gevallen en
daataan blijven kleven.
lloubseau en z\jn zonen zetten zich aan
het werk om de geldstukken los te breken,
to°n de jongste zoon plotseling uitriep:
„Neen, maar zio toch vader, wat een
mooi beeld van den koning op den roe
den hoop is afgedrukt."
Rousseau zag dadelijk, dat het een on
gewoon duidelijke, mooie afdruk was van
het goudstuk. Als flink man van zaken
merkte hij al dadelijk, dat het toeval hem
een belangrijke uitvinding had ter hand
gegeven.
Daar Rousseau wist uit welke stoffen
de massa bestond, begon hij dadeLijk niet
zijn proeven en werkte zoo lang, totdat
bij eindelijk de rechte verhoudingen had
gevonden.
Toen liet hij zich metalen vormen ver
vaardigen en goot, met behulp zijner zo
nen, een menigte lakstaven. De invoering
van het nieuwe artikel ging eerst zoo ge
makkelijk niet. Toen kwam hem een gun
stig toeval te hulp.
De hertogin van Langue\ille weid eens
ziek en de geneesheer verklaarde, dat zij
veigiftigd was door het niet de tong aan
raken van groene ouwels. Hierdoor vielen
de ouwels in ongenade, en toen Rousseau
zijri mooie, gejiarfumeerde lakstaven inden
handel bracht, verworven zij algemeenen
bijval, niet alleen bij do dames, maar ook
bij den koning en Richelieu. Hiermede
was Rousseau's uitvinding en zijn geluk
verzekerd. Heeds het volgende jaar ver
diende hij er 50.000 livres mee, een som,
die belangrijk het verlies overtrof, door
hem bij den brand geleden.
WAAROM ZIJ NIET WOU.
Zij waren te Alonte-Carlo, en, evenals
alle bezoekers van dat bedriegelijk para
dijs, vonden zij het Casino een plaats,
die bezocht moest worden. Zij stonden aar
zelend voor een van de tafels, totdat ten
slotte de verleiding, om aan het spelrl el
te nemen, te groot voor de dame w ,'d,
,,lk moet één honderd gulden u ag< u,"
sprak ze tot haar echtgenoot. „Geef me die,
lieveling, en ik zal ze inzetten op het cijfer
van mijn teeltijd; dan kan ik niet anders
dan geluk hebben."
De echtgenoot had veel lust om te wei
geren, maar teil slotte moest hij natuurlijk
toch toegeven, en zoo werden do honderd
gulden ingezet op No. 24.
Helaas! No. 36 bleek het winnende cij-
Wie had 's avonds de lamp op don to
ren aangestoken?
Ik stond voor een raadsel.
De boot werd teruggezonden om de jus
titie met liet geval in kennis 1c stellen.
En daar de boot in iglren geval vóór den
anderen ochtend terug zou kunnen zijn,
besloot ik den nacht op den toren te
blijven.
Niet alleen om do wachters gezelschap
te houden bleef ik, ik hoopte iets to ont
dekken, wat me opheldering over het tragi
sche geval zou kunnen geven. De dood der
heide mannen had me zeer aangegrepen, ik
vermoedde een misdaad en wildo alles doen
om deze op to helderen. Wanneer de sleu
tel van heL geheim zich ergens bevond,
dan moest dit in het dagboek zijn, waarin
nauwkeurig wordt ingeschreven, wat er elk
uur gebeurt. Als het nu maar niet ver
dwenen was!
Ik ging snol woe.r den toren binnen, het
beuk lag op do tafel. Alet bevende handen
opende ik het. Mijn haiulleekening op-
bladzijde 34 gaf den datum van mijn laatste
inspectiereis aan. De volgende bladzijden
gaien slechts wind- en weerberichten, en'
dan kwam or plotseling eon open plek.
Acht bladzijden waren er uit gescheurd,
vernietigd-p'
Het geheim werd nog ernstiger.
III.
„Blijkbaar was or iemand in den toren
gewoesl," zeido mijn vriend Douglas.
„Dc naam van den persoon in kwestie
