BESCHUIT
ScMeöaisclie Cowan
pgr
LanpHaven Xo.141 Ooeï Korte Hm
Beschuïtbollen
Krentenbollen
Ingezonden Mededeeiingen.
Gemengd Nieuws.
Gevaren van aambeien.
üWdci en Beüriji.
Koloniën.
Steeds versch verkrijgbaar
ABONNEMENTEN
aKf
Provinciale Overijsseische
LOTEN CREDIT FONC1FR DE
FRANCE.
A GVEHTENT
CSrölyruikt
Ser. No. fr. Scr. No. fr. Ser. No. fr.
289 69 50 291 1.1500 176 61 100
776 17 100 1376 21 50 1929 73 50
1959 16 50 2006 18 50 2372 13 75000
2409 25 50 2473 IS 100 2701 -18 50
2791 52 100 2796 39 100-1213 1 100
1-172 95 50 4798 62 500 4950 S0'
5159 31 50 5719 28 50 5789 86
5978 S3 50 6L87 26 100 6256 1 7
6623 84 2000 7105 69 50 7363 3
7866 91 50 8183 S7 50 8110 12
8127 82 50 8798 20 50 8967 85
9555 91 100
Neemt proef met
en
nlzSthulzg
Zwolsche Courant,
gezang. Dat klonk zoo mooi, alsof het fijne
zilveren klokjes waren, 't Wprd steeds dui
delijker, steeds mooier. Irma ging rechtop
in haar bootje staan en luisterde, en keek
onderzoekend om zich heen.
Haar zij zag niets. Toen boog zij zich
over het water. En toen hoorde zij dui
delijk, dat er uit iedere waterroos gezon
gen werd. Lange, witte armen werden haar
toegestoken, en zij zag hoofden mot lange,
blonde haren, waarin waterdroppels fon
kelden, alsof het diamanten waren. Het
waren de waternimfen Irma kwam in
het nimfenrijk.
„Lief kind, kom. bij ons, benedon in onze
gouden paleizen, daar zult ge het goed heb
ben," zei één der nimfen met een zachte,
mooie stom.
„Kom kom kom!" werd nu dooi
de anderen geroepen, en altijd door kwa
men er nog meer arme-idie zich naar
haar uitstrekten.
„Verzet jc niet langer tegen ons, lief
kind," hoorde zij nu do eerste stem weer
zeggen. „Wij laten u toch niet meer vrij."
En van alle kanten werd Irma door de
mooie nimfen omringd.
Toen begon Irma te huilen en riep om
haar moeder. Haar, ach, haar moeder kon
haar roepen niet hoorcnl
„Wees niet dwaas, menschenkind. Jc
weet niet hoe mooi het bij ons is. Als je
groot bent, trouw je met een waterprins
omdat je mooi bent. Wij nemen alléén
mooie kinderen mee naar beneden.
„Bij ons zijn geen zorgen en geen ver
driet. En bij ons vindt je óók oen moeder,
klein, dom meisje," zei een ander.
Wordt vervolgd.)
Hoe men beroepen kan worden.
Hiervan vertelt zekere L. in de „Schat
kamer" de volgende historie, voor welker
waarheid hij instaat:
„Onlangs reisde ik, na in een vacature
te hebben gepreekt, mot den middagsnel
trein uit het Noorden naar Holland. Jn de
coupé, die ik uitkoos, bevond zich reeds
iemand, in wien ik onmiddellijk een collega
erkende, en wel van vrijzinnige richting.
Zat het in de gekleede jas en donkergrijze
pantalon, don slappen hoed met niet al te
broeden rand, dat ik dadelijk, toon ik hem
zag, deze gevolgtrekking maakte? Of draagt
de uitdrukking van hef gelaat, af- of aan
wezigheid van „begroeiingen des aange-
zichts" het meeste bij, om in een totaal
onbekend persoon den collega en levens
zijn richting te herkennen?
Ik weet hel niet. Haar wel is hel een
„Zeker, 't gaat best."
En de deftigste van het drietal wordt,
ma eenige tegenstribbeling zijnerzijds, aan
gewezen om de beslissende vraag te doen.
Ds, D. verschijnt weer in do coupé. Het
is do moeite waard, het quasimnvcrschil-
lig gezicht te ziea> van den aanstaanden
woordvoerder, die, met het hoofd achter-
geheelo Lampong-pepcroogst voor Euro-
peescho rekening is opgekocht. Ook al was
dit echter niet het geval, dan zou er toch
geen sprake van rijn, dat de reusachtige
hoeveelheid op papier verkocht, inderdaad
geleverd zou kunnen worden. Een afwik
keling op papier is ook niet mogelijk, om
dat velen, die op een termijn tot en
ovexgelound, wolkjes rook in de hoogte Haart 1912 verkochten van geendek-
blaast en te hooxon naar het onschuldig ken willen weten en ook niet verder in
praatje van de heide anderen over de do markt willen gaan.
streek, die wij dóórrijden.
Dit duurt echter maar een oogenblik.
„Hé, ds. D. zou u er niet over denken,
om oen beroep naar onze gemeente aan
te nemen, als het u aangeboden werd?"
De aangesprokene kijkt vrij verwonderd
op, maai- wordt mi ineens door alle diie
tegelijk bestookt.
„Wij verzekeren u, dat, als u wilt, het
beroep vast op u wordt uitgebracht."
„De dienst is, zooals u weet, wel zwaar,
veel catechisaties, en eori groot tractement
Het „Bat. Nbl." eindigt aldus:
Wij vreezen het ergste. Gaan de prijzen
niet naar beneden, dan zal onze export-
handel een klap krijgen, zooals hij in de
laatste tien jaren niet gehad heeft. Bijna
alle productenexport lijdt onder den tegen-
woordigen toestand; alleen een grondige
schoonmaak kan voor de toekomst goed
doen.
feit, dat bij reizen op Zaterdag, Zondag kunnen wij u niet aanbieden, maar doge-
of Haandag een uitgebreid materiaal den moentc is belangstellend."
Hunnen en vrouwen, ofschoon dikwijls vnn
nature teergevoelig, veronachtzamen vaak
aambeien en laten deze kalm voortwoekeren,
totdat de prikkeling en pijn bijna ondragelijk
worden en een operatie het ecnigc redmiddel
blijft om fistel en verzwering of verstopping
van het afvoerkanaal der ingewanden te voor
komen.
Aambeien zijn beslist een ernstige kwaal
en veronachtzaming ervan kan noodlottige ge
volgen bobben. A'ooral inwendige aambeien
zijn een bron van groot gevaar. Al mogen zij
in het begin den patiënt slechts weinig pijn
en ongemak veroorzaken, steeds breiden zij
zich uit en zullen zij zich vaak tot uitwen
dige aambeien ontwikkelen, waarvan het pijn
lijke karakter maar al te bekend is om eenige
beschrijving voor den óngelukkigen lijder te
behoeven.
Veronachtzaamde gevallen van gewone
jeukende aambeien leiden dikwijls tot bloe
dende aambeien, en het voortdurend bloed
verlies werkt spoedig nadeelig op het geriel
vnn den patiënt, die kwijnend en zwak wordt
en last krijgt van bloedarmoede.
Foster's Zalf geeft spoedige en blijvende
bant voor aambeien, eczema en alle jeukende
huidaandoeningen. Reeds de eerste aanwen
ding geeft ccn ongekend gevoel van verlich
ting aan de aangedane deelen, en één doos
Foster's Zalf is gewoonlijk voldoende om een
blijvende genezing te bewerkstelligen, doch
zelfs in vergevorderde gevallen kunt gij u
blijvend genezen door een geduldige en goed-
doorgevoerde behandeling- met do/c zalf. Over
tuigt u, dat gij do echte Foster's Zalf
krijgt. Zij is te Schiedam verkrijgbaar bij de
hoeren Kuppelhof Iidvingh, Toezending
geschiedt franco na ontvangst van postwissel
ii 1.75 voor dén, of 10.voor zes cloo-
zen.
opmerkzamen beschouwer ten dienste staat,
om zijn onderscheidingsvermogen in de
zen to beproeven.
Kort vóór het vertrek van den trein staple
nog oen drietal hecren in, die kalmweg,
alsof ze geheel alleen in de coupé waren,
een gesprek voortzetten, dat te zeer over
bepaalde personen liep, om voor iedereen
bestemd te zijn. Toen de trein zich in
beweging zette, werd de toon nog wat lui
der, zoodat alles voor de twee andere pas
sagiers verstaanbaar bleef.
Hij was wol geschikt, zijn preek was
mooi. Veel beter dan A. R,, die ze don
vorigon keer gehoord hadden. Jammer, dat
bij bij de S. D. A. P. was aangesloten.
Nu, wat deed dat ertoe?
Wel, dat was toch een groot bezwaarI
Als er nu eens Zondagsmorgens om 10
uur een optocht georganiseerd werd en hij
geen dienst had, zou hij dan bij zijn col- I gers nemen hun plaatsen
lega in de kerk gaan of achter de roode
vlag meemarcheeren? enz., enz.
Plotseling onderbrak mijn collega deze
beschouwingen: „Er is zeker een vacature
in Uw gemeente en de heeren zijn iemand
gaan „hooren" U noemt zooveel bekende
namen
Ja, dat was zoo. Zij hadden ds. C. ge
hoord; hij was hun wel goed bevallen,
maai' zijn lidmaatschap van de S. D. A. P.,
waar hij zoo rond voor uitkwam, bleef
toch wel een bezwaar. „U is zeker ook
predikant?" werd er vervolgens gevraagd.
Eén der heeren had hem vroeger, naar
hij meende, al eens op een vergadering
van den Protestantenbond gezien.
Collego maakte zich bekend als ds. D.
uit X.
Nu kwamen de tongen dor „hoorders"
„Het is een belangrijke en mooie werk
er ing, er is heel veel vóór."
Collega D. schijnt toch niet -erg erop
gesteld te zijn en ik kon liet mij be
grijpen na al die critiek dar „hoorders"
op hun eigen en andere predikanten!
Neen, hij heeft het goed te X., hij vindt
geen reden oin zijn standplaats voor hun
gemeente te verlaten. De lieeren moesten
maar niet op hem rekenen.
Do weigering is zeer beslist en verder
wordt er over onverschillige dingen ge
sproken.
stopt de trein en de „hoorders"
moeten overstappen. De oudste waagt nog
één poging: „üominé, als u wilt, dan heeft
u binnen 1-1 dagen het beroep, dat kan
ik u waarborgen."
Haar D. blijft standvastig, het drietal
afgevaardigden vertrekt en, andere reizi--
"Rietbrand.
Er heeft een groole rietbrand plaats ge
had op de onderneming Bantool. Niet min
der dan 30 bouws suikerriet zijn in de
vlammen opgegaan. Gelukkig, dat door
zoo'n brand de rietstokken niet geheel ver
loren gaan, maar nog, zij het met minder
resultaat, vermalen kunnen worden.
De brand is niet door kwaadwilligheid,
maar hij ongeluk ontstaan, verlelt M. J.
Er was een dessahuisje nabij het rietveld
in brand geraakt. Van daar sloegen de
vlammen over op een daarachter gelegen
schuurtje en vervolgens óp het smkeiricl.
Tengevolge van de felle droogte in de
laatste weken en door een stevig briesje
breidde de brand zich snel en krachtig uit,
zoodat hot moeilijk was den voortgang te
stuiten. Zooals boven gezegd, werden dan
ook niet minder dan dertig bouws een
prooi der vlammen.
'J.L0 wm 1-ritJ.
Trekking 22 Sepn-mber.
n. Oblie. Commiinali
Xu. 127.503 fr. lOO.dOO: No. Isi'riT
30.000'; Xot,. 270331 en 203303. rik
10,000: Nes. 101105 60777 N-SJ57
290828, elk fr. 5000, en 30 X««.
fr. 1000.
b. Oblie. FoncièrC- 2.SO van 1 Ob".
No. 00850 fr. 100,000; No. Ml080 fr.
25,000; No. 137201 fr. 10,()0O: Xo=s.
90-158 170207 en 22S931, elk fi. 5000 en
50 No*, elk fr. 1000.
tie
lr.
ell
i hi
T n k o o p een praeïsfSg nieuw 4 mer.
Oï5«E3-., van 80 glri, b e n d e n den
werkelijken prijs
Brieven onder lelt. U U, aan het Bureau
dezer Courant.
SEïïffiS-,
SERVISCHE
Uitlotingen.
10
Het antwoord van den Gotmrneur-Generaal.
Alen herinnert zich de kwestie van het
protest van den Gemeenteraad van Ma
kassar bij den landvoogd, naar aanleiding
van de oprichting van een quarantaine
station aldaar, met voorbijgaan van den
raad.
Op dit schrijven is antwoord gekomen
van den Gouverneur-Generaal, dat in de
raadszitting vin den 8en Augustus wercl
voorgelezen.
In het stuk heet het, volgens het ver
slag en het „Soer. IlbL" dan, dat de Raad
zich in de kwestie van het quarantaine
station niet op het rechte standpunt heeft
100
50
50
100
50
50
gesteld, want uit de bepaling van deLo-
nog meer los. Allerlei beschouwingen over j ealo Radenordonnantie, dat de gemeente-
do door hen gekeurde predikanten pas- j raad de zorgen der hygiëne op zich neemt,
seerden de revue, en daarna kwamen hun
eigen leeraars aan de beurt. De één was
zóó vervelend, dat er haast niemand in de
kerk kwam, en oen telkens door hem ge
bruikte uitdrukking werd nagedaan; de an-
volgt nog niet, dat de Raad in deze zaak
alleen recht van spreken heeft. Een qua
rantaine-station is van algemeen belang,
raakt kwesties van internationalen aard.
Tot zoover de terechtwijzing, maar ver
der was voor de meeste menschen te ge- j der erkent de G. Cr., „dat 't wenschelijk
ware geweest, dat de regeering den raad
gekend had."
Dit niet-kennen vond echter zijn verkla
ring in T feit, dat hier snelle beslissing
noodzakelijk was.
Ook erkent de G. G., dat den gemeente
raad verzocht had behooren te worden,
of hij afstand van het beheer van den
weg wilde doen, die door het quarantaine-
station loopt.
lernl, onbegrijpelijk. Bij een derde bracht
do collecte treurig weinig op, al was de
kerk ook stampvol. En zóó ging liet eeni-
gen tijd voort.
Ds. D. zondert zich voor oen oogen-
blikjc al in het bekende hokje, waartoe
een deur in den hoek der coupé toegang
geeft.
Nn worden de hoofden hij elkaar ge
stoken.
„Dién moeten wij hebben, dat is een
goejo!"
„Jawel, maar hij staat- niet op 't zes
tal; het kan niet."
„Wat doet dat ertoe? Als hij wil, zal
ik wel maken, dat ze hem kiezen, buiten
die zes om. We moeten het hem dadelijk
vragen."
„Neen, dat gaat niet."
Moeilijkheden.
In een uitvoerig bericht in het „Bat.
Nbl." lezen we, dat de peperspeculantcn
leelijk in de knijp ziften door de sterke
rijzing dor peperprijzen.
Het blad zet uiteen hoe wild er op pa
pier gekocht en verkocht is, en nu kan
er niet geleverd worden, o. a. omdat de
TABAKSLOTEN h fr.
van 1888.
Trekking 1/11 September. Betaalbaar
20 Sept./12 Oct.
Premietrekking.
Amortisatitrekking.
20 seriën
115 913 1255 2607 1039 1077 4335
4386 4526 5173 G65S 6816 6958 7691
7912 8017 8512 8667 8858 9582
De Nas. vervat in bovenstaande seriën
worden afgelost met fr. 13.30.
SERVISCHE LOTEN 2 'V
van ISSN
Trekking 2/15 September»
2/15 October.
52 seriën.
112 127. 291 306 900
1187 15-12 1013 1722 1923 21S9 2195
2371 2101 2-128 2825 2S59 2902 2929
3113 3203 3257 32S7 3325 3793 3979
1151 1282 4327 '4372 4153 1622 1631
1637 4848 492S 510S 5139 5459 5531
5667 5731 6125 0244 6271 6356 6125
0430 6439 G5G0
Serie 300 no. 49 fr. 05000; serie 2101
no. 3-1 fr. 4500; serie 4151 no. 11
1250; serie 5607 no. 31 fr. 1250; serie
1923 no. S fr. 1250; serie 2929 no. 25
fr. 350; serie 4151 no. 27 fr. 350; serie
2371 no. 23 fr. 10,00G'; serie 3113 no. 38
fr. 350; serie 4031 no. 18 1250
Alle overige nos., vervat in bovenstaande
seriën, met fr. 110.
a Ir. 100
Betaalbaar
932 1275
„Wat? Niet voor een enkel uur?"
„Neen, mevrouw; niet voor een enkele
seconde. Hol is mij natuurlijk hoogst pijn
lijk, het te moeten zeggen maar de re
gels der firma laten zoo iets niet toe. Ik
kan u de broches zenden, of ik kan ze u
zelf brengen; maar de brenger, wie dan
ook, heeft ten strengste last, ze niet uit
het oog te verliezen. Dat is hier een ijzeren
wet, waarvan ik met den besten wil niet
zou kunnen afwijken."
In plaats van boos te worden echt
hoes, indien zij zelve echt, of valsch hoos,
indien zij zelve valsch was stiet hot
wecmvljc een muzikaal lachje uit, dat het
pavclblank harer tanden op het voordee-
ligst deed uitkomen.
„Iloo vermakelijk, hahal Dat u mij ver
denkt van hier broches te willen komen
stelen 1"
„Haar lieve mevrouw," zeide John Rid
del „hoe kunt u zoo sprekenIndien
het van mij afhing (slimmerd die hij was I),
„dan liet ik u alles mee naar huis nomen,
wat er in den winkel is!"
„U is zeer goed, zeer vriendelijk," her
nam zij. „Eigenlijk had ik boos moeten
worden, maarja, ja, ik begrijp uw po
sitie heel goed Nu, breng u mij dan
de broches zelf. En om u alle kwade ver
moedens te ontnomen, acht ik liet 'tbest,
dat go hedenmiddag nog kond. Wilt ge?...
Mijn nicht is dan thuisen op klaarlich
ten dag behooft ge toch niet bang te zijn,
dat ik u in een roovershol zal lokken I"
„Mijn lieve mevrouw!" riep John Riddel
ten tweeden male, met een nog sterkeren
nadruk op „lieve" „ik bid u tochI >p
lk hen oogenblikkolijk tot uw orders."
„Zoo? Des te beter. Dan kunt u terstond
in mijn „brougham" meerijden."
Binnen vijf minuten was alles ingepakt
en vergezelde John Riddel de elegante,
doch statige figuur in haar rijtuigje.
„Daar gaat hij waarachtig met een gravin
er vandoor 1" fluisterde Halton zijn collega
Bolthy toe. „Kijk maar eens, hoe hij zijn
handen door zijn haar haalt 1"
„Laat ons hopen, dat zij het behoorlijk
voor hem kammen zall" antwoordde Bolt
hy, de kaalhoofdige. „Haar ik geloof, dat
zij evenmin een gravin is als jij of ik!"
Maanden verliepen er; doch al waart gij
twintigmaal liet magazijn der firma Moon
stone Co. binnengetreden, gij zoudt er
John Riddel niet hebben gevonden. Zijn
golvende haardos sierde niet langer zijn
lessenaar, hoven welken thans gelijk
maanlicht na zonneschijn de kale sche
del glimmerde van den heer Bolthy. En
toch was onze held in den winkel. Ilij
stond achter de toonbank in den versten
hoek, op de plaats van den jongston be
diende. Ilij stond achter de toonbank
met een pruik op zijn hoofd. Zijn eigen
moedor zou hem nauwelijks herkend heb
ben. Hij was gevallen, gevallen van zijn
eoreplaats, en moest den levensstrijd van
een juweliersbediondo opnieuw beginnen,
van do onderste sport der ladder af.
Ziehier hoe dit was geschied.
Mevrouw de weduwe Montfort en haar
nicht (een jonge dame, weinig minder be
koorlijk clan zij zelve) bewoonden, golijk
gezegd, kamevs op, de eerste verdieping bij
don hofkapper, monsieur De la Bois. Door
stipte betaling der huur en door niet al
lo nauw controlecrcn van het huishoud
boekje hadden zij zich de achting en toe
gevendheid van haar gevoolvollen huis
heer weten te verwerven. Hij zag dan ook,
met sympathieken blik, dat de weduwe
iets deerde, dat zij tobde over iets (hui
len haar wecluwenstaat) en hij had zich
verstout, haar te vragen wat die bron van
verdriet wel wezen mocht.
„Helaas," zeide zij. „ik heb een dier
baren en ecnigen neef, wiens toestand mij
zeer bezorgd maakt. Hij heeft zich over
werkt en loopt gevaar van hersenkoorts.
De dokters zeggen, dat, als wij hem er
maar toe konden brengen zijn hoofd te
laten scheren, alles zich wel schikken zou
want hij heeft een prachtig hoofd met
haar; veel te prachtig eigenlijk. Haar hoe
wij er ook op aandringen, hij wil er niet
van scheiden."
Dit roerde de teerste snaar van des kap
pers gemoed.
„Waarde mevrouw," zeide hij, „ontvang
de verzekering van mijn hartgrondige sym
pathie ook voor mijnheer, uw neef 1 Het
is een vreoselijk ding, van een prachtigen
haardos, zooals u zegt te moeten schei
den. Intusschen, wij zouden don jongen
heer beter{ zachter en vlugger kunnen scho
ren dan éótiige andere inrichting in hot
Vercenigd Koninkrijk."
„O, om vlugheid is het hier niet te
doen," antwoordde de weduwe haastig;
„hel komt veel meer op zachtheid en op
degelijkheid aan. Ik zou wol vijftig pond
willen geven, indien Alphonse er toe te
OP DE
worden dagelijks aangenomen
5CHUTZ
MARKET
MARKE
EN
Hoewel er aan den inhoud kosten noch
moeite worden gespaard, is de abonnements
prijs slechts 1© cents pes- week; ze is
daardoor het meest gelezen dagblad in Over
ijssel en omgeving,
Prqs der Advertentiën 20 cents per regel
bij verbinding, in een jaar tijds, voor 6 adv.
van één firma 15 ets,, 12 adv. 10 els., ot
ook 250 regels 15 ets., 500 regels l'2l/.icts;
1000 regels 10 ets.
bewegen ware. Zomlt gij niet deuken, al
ik hem op een goeden morgen eens mee
bracht, dat ge hem onder hei mes zoudt
kunnen nemen, of hij wilde of niet?"
„Inderdaad, mevrouw, dat zou ccn krasse
maatregel wezen. Evenwel indien het
tot des jonkmans bestwil was
„De doktors verzekeren mij, monsieur De
la Bois, dat dit het éénigc zou zijn om
hem te behoeden voor krankzinnigheid. Ilij
is nu reeds half gok. Hij heeft de zotslc
inbeeldingen bijvoorbeeld, dat alles wat
ik bezit mijn diamanten bijvoorbeeld
hem toebehoort. Zij zullen hem eenmaal
toehehooren, den hosten jongen, tenmin
ste," liet zij er met een zucht op volgen,
„als hij het leven er afbrengen mag!"
„Arm jongmensch 1En u zeidot vijf
tig pond, als ik mij niet vergis?... Wel,
ik geloof, dat wij het wel kunnen klnarspe-
spelcn. Als tl dag on uur bepalen wilt, dan
zal ik zorgen, dat ik vier van mijn sterkste
bedienden gereed heb staan. De rost kunt
u dan gerust aan mij overlaten."
„Best! Ik zal hem meenemen om te win
kelen. Hij winkelt zoo gaarne. Hij verbeeldt
zich soms, zelf ccn winkelier Ie zijn
Afgesproken dus. Ik breng hem hier. (ie
kent hem onmiddellijk aan zijn prachtig
hoofd met haar."
„Uitstekend! En binnen vijf minuien zal
niemand hem meer kennen, madame
„O, maar... vooral geen overhaastingI
Langzaam, maar zeker 1" antwoordde zij.
Aldus werd dit zaakje beklonken.
Bijgevolg had nauwelijks do heer John
Riddel het salon der bekoorlijke dame bo-
tredon en do doos mot diapianten broches
op de tafel gezet, of daar stormden vier
welgebouwde jongelingen binnen, met kam
men in het haar en wille schorten voor.
Zij pakten hom beet, droegen hem in een
achterkamer, honden hem vast in ren -doel
en spijt al zijn roepen en schreeuwen,
dat hij een juwelicrsbediende was eti dat
bestolen werd, schoren zij hem het hoofd.
En uict alleen verrichtten zij deze kunst
bewerking met do meest mogelijke nauwge
zetheid, doch zij gunden zich ook den tijd
er voor, golijk mevrouw de weduwe Hout-
fort hun verzocht had, zoodat deze laatste
middelerwijl ongemerkt den al tocht blies,
waarna er nooit meer iels v.ul haar werd
vernomen noch van haar, noch van haar
nicht, noch van do doos met juwelen
broches.
Nooit, sedert de dagen van Simson, heeft
iemand door schaar of scheermes zooveel
le lijden gehad als John Ridder; want niet
alleen zijn mooie hoofd met haar, maar
ook zijn eervolle betrekking verloor hij.
De firma Moonstone Co. wilde niet langer
een post van vertrouwen, in haar magazijn
vervuld laten door iemand, die zich op
zóó plompe wijze in de val had laten lok
kon, en haar daardoor een verlies van
1000 pond stj. aan diamanten berokkend had.
De heeren verklaarden, dat hot alles do
schuld was van John Riddels ondragelijke
veiwaamlheid, en dal, indien hij niet zoo
veel werk had gemaakt van zijn hoofdhaar,
of het maandelijks had laten knippen, zulk
een lisl nood zou gerijpt zijn in hef brein
van dio mooie Delia, mevrouw de we
duwe Montfort,-
