13© advertentie eens wanhopenden. FRANSCIIE BRIEVEN. ALLERLEI. J I PAIUJS, 19 November L'Jll. De furijzeuanr-, die, vóór do tol sla ud- komiiig vnn do Fransch-Duitsche traktaten, hi ernst bevroed zijn goweeat voor oorlog, hebben wellicht ook ia andere symptomen tlan do gespuuneu verhouding met Duifseh- laud, een analogie gezocht met de dagen, dio onmiddellijk den oorlog van '70 voorafgin gen. Vonden zij zoodanige overeenkomst aï niet terstond de geest van het Parijsehe publick en de stemming bij [oostelijke ge legenheden zijn inderdaad sinds 1870 aan merkelijk gewijzigd zoo ia er, juist op het gebied der openbare vermakelijkheden, vnn den andenen kant, gelegenheid tot het constatecrcn van een gelijken smaak voor sommige theaterproducten. Evenals vóór '70 hooft Offenbach een ■succes, dat alle hedendangscho operettenmu- kers en zelfs opora-comique-componisten hem kunnen benijden, en voor hem, dio zich er Hoor aanschouwing rekenschap vnn heeft kunnen geven, hoe snol een tooneolwerk van het lichte genre gewoonlijk veroudert, is die bijval, welken Offenbach nog ia onze dagen geniet in 'dezelfdo .stad, waar zijn werken vijftig jaar geleden gecreëerd werden, een zeer bijzonder, zoo niet onverklaarbaar ver schijnsel. Wellicht heeft men, zonder aan gelijkheid der mentaliteit van de toeschou wers van voorheen cn thans te denken, be- tloelde verklaring tc zoeken In het feit, dat het publiek van onzeri tijd genoeg heeft zoo- wol van het cynisme, dat uit de meosto wer ken der hedcndaagsche vaudevilliaten spreekt, ais van 'de vaak onsmakelijke, aan de ac tualiteit ontleende zinspelingen, welke men er in tegenkomt. Een feit is het in allen goval, dat Offen bach in 'de „Variétés" mot zijn onsterfelijke ,,Vie Porisienne" gedurende den gansclien herfst en nog vooifdurend als een jeugdige glorie gevierd wordt en 'dat, sinds een weck, do „Opera Comique" de bekende „Contes Ü'IIoffmann" tot idgemeene voldoening Van haar habitués op het repertoire heeft ge bracht. Doch dat was niet genoeg, daar allo goede dingen 'de drievoudigheid schijnen to eischen. Apollo" (het moest moderne en luxueuss der Punische Operette.ntheaters, onder directie vnn den vaak aan de vreem de opeet ten literatuur offerende n Franck) heeft de betrekkelijk weinig gespreide ma dame Favort" opgevoerd en ziedaar Offen bach voor ge rui men tijd in drio der eerste Parijsehe theaters den scepter zwaaiende. Helaas, waarom niet ook den dirigeer stok zal menig aanhanger van het oude ré gime uitroepen. En zeken* zijn er oen massa lieden die deze klacht beamen en de vroo lijkc onbezorgde periode der laatste jaren vnn het keizerrijk terugwenschen. Het leven in onze dagen toch wordt stel lig gekenmerkt door een geest, van materia lisme, door een gebrek aan opcnluutigheid, 'dóór een bij alles aan den dag komend stre ven naar rijkdom, welke zich in het mid den der vorige eeuw niet, doden gevoelen. Doch men is doorgaans ren slecht beoor- ?1 tv laar vun 'den tijd waarin men leeft en het is niet onmogelijk dat onze naneven, op hun beurt, onze dagen verheerlijken. Hoo het zij, draagt het tooncel (d. W, z. de gezamenlijke tooneelproducten, in een. bo- paakl land) van den te g e nw oord i g e n tijd in Frankrijk waarschijnlijk niet din kiemen 'der glorie in zich, welke het werk van Offenbach tot den huidigen dag friseh en levend hebben gehouden. De vogue is voor de goedige, maar van veel zelfvoldoe ning getuigende zeden-comodïe voor rijkge- worden biu'gers der derde Republiek. Dat dit genre geen verdiensten bezit, zou ik geenszins willen beweren, maar een tvpe scheppen van een toonoobtuk, waard klas siek tc worden, dat zal het nooit doen. De sinds eenige jaren hoog in de populariteit der abonné's van Francais en Gv mnnse staande, samenwerkende auteurs 'de Fiers en Thomas A\r. T. Smithsou was burger der A'eieenigde Staten van Noord-Amerika en directeur van een der grootste fabrieken voor werktuigen to New-York. Als jongen reeds was hij in do fabriek der Gebroeders Anderson in dienst gekomen. Allengs klom hij op. on zoo was hij nu, ofschoon nog geen 2-1 jaren oud, reeds directeur der in richting. Als zoodanig genoot hij een aan zienlijk inkomen en was hij eigenlijk de ziel der geheel onderneming. Thomas \V. T. Smithson was een slank, breedgeschouderd man, met een blozende, gezonde kleur en helder blauwe oogen. Een hoefijzervormige, zorgvuldig onderhouden baard demi hem als een echten Yankee kennen. Door zijn bekwaamheid en boven eiken twijfel verhoven eerlijkheid had hij het volsta vertrouwen der hecren Ander son verworven, zoodat do patroons geen onderneming van eenig gewicht waag den, zonder eorst Thomas Smithson geraadpleegd to hebben. Deze omstandig heid verdient dos to meer do aandacht, wanneer wij lotton op den jeugdigen leef tijd van Smithson, en weten, dat de ver vaardiging van locomotieven, locomobielen, en stoomiandbomvwerktuigen in den regel geen kleinigheid is. Bovendien werkten er meer dan twee duizend werklieden in de fabrieken der heeren Andersom Op zekeren Zaterdagmorgen, nadat Tho* Oaiilavet ziiu nummer 1 onder de Itcoefe- nunrs van dit genre, waarin zc, na hun in het Gynmasc gespeeld „Papa", met „Prim rose", dal der Comédie Franjaise waardig gekeurd is, onlangs eeu nieuwen triomf bc- lumld hebben. Ook dat „Primrose", waarin men het voorrecht heeft twee jonge, aardige momen tjes tc aanschouwen en welks handeling in verhand staat met de verdwijning dei* corv greganisten uit Frankrijk, h voor een lang leven bestemd en *zal waarschijnlijk ook wel in Nederland op de planken komen, maar tevergeefs zoekt men, lioogere eischen aan de tooneelkunst stellende, naar een nieuw, krachtig en Forsch work, in den trant van Bernstein's en Bataille's scheppingen. Ook dezen, ofschoon met la Femme nue en Po- liche ook op het oogenblik nog op de Pa rijscho affiches prijkende, hebben voorloopig geen nieuw stuk in voorbereiding, En Oc tavo Mirbee.u, die wol nan het hoofd ge plaatst mag worden der bittere, hekelende en de wonden der maatschappij brandende auteurs, Mirbenu acht den toestand van hot Parijsehe tooncel op het oogonblik zoo onge lukkig, dat lui er heclemaal niet mc-er voor scludjven wil. Dat hoeft hij althans in een in terview beweerd. Ham* het publiek, dat min der literair is uitgevalion, dan Octave Mir benu, stroomt daarom niet minder gewillig naar Papa, Primrose, l'Amour Veille dan voorheen. En naar Pierre. Wolff lean men er bijvoegen. Pierre AVolff (auteur, die ook reeds in Holland gespeeld werd), ofschoon nr. 3 in de populariteit der Punische bur gerij, atnat evenwel dichter bij Mirbeau dan Fiers en Caillnvet. Bij hem is er meer plaats voor de, uit een grooten hartstocht ge boren, dramatische situatie. Hetgeen hij waarneemt, geeft hij meer natuurgetrouw weer en zijn handeling, in het algemeen ge nomen, is minder „kkuu-gemankt" voor den smaak van een over zich zelf tevreden pu bliek. Zoo ten minste toont zich Pierre Wolff in zijn laatste stuk „l'Amour Défendu", dut sinds eenige dagen in het Gymnase. wordt gespoeld en zonder twijfel oen zeer lange loopbaan zal hebben. Pierre AVolff heeft in dat stuk den zeer dramatischer, doch op het toonecl geenszins nieuwen, uit een zelf opofferende liefde ge boren toestand gemoderniseerd en geparnsia- nisoerd. Dat Panische kleed stelt van zelf op den voorgrond een „echtelijke ontrouw", zonder hetwelk geen goede Parijsehe zeden- comedio nu eenmaal denkbaar is. Tot eer van den auteur dient echter terstond gezegd, dat het, in dit opzicht, notxlz/akeliik kwaad door hem zoo sober en „platonisch" moge- lijk l>ehnndeld is. Ziehier in twee woorden dc intrige: Derignv is verliefd op de vrouw van zijn vriend Vernouil, die toevallig danr- van op de hoogte raakt en, wanneer hij liet bewijs krijgt, dat de hartstocht van 'rijn vrouw voor zijn vriend (en we'derkeerig) ongeneeslijk is, zich zelf opoffert en voor a'tijd heengaat om voortaan voor beiden een volslagen geluk mogelijk te maken. Dit thema veronderstelt een christelijk (indien men hij zulk oen onderwerp dit woord mag toepassen) principe, dat waarschijnlijk niet bij veel Puriizemmrs van den legenvvoordigen tijd te vindon is. Maas* een uitzondering ia altijd denkbaar en het toonel moet, grooten- deoLs van uitzonderingen bestaan. Een groot e verdienste van Pierve AVolff is het daarenboven, in de Panische omgeving, waarin hij den toeschouwer brengt, een wei nig van dat „ideaal" gestort te hebben, dat ten slotte zelfs de moest cyniek aangelegde gemoederen in kunstwerken niet wenschon afgeschaft te zien. En dat verklaart bij na der inzien het succes van „l'Amour Défen du", in weerwil van liet feit dat het stuk niets nieuws te zien geeft. Het volmaakte spel van alle vortooners brengt overigens hot zijne bij tot den bijval. De groote „ITn- guenet", die het bonoden zijn waardigheid achtte aan de Comodie franjntse te blijven, waarvan hij jiensionnaire was, speelt de mus Smithson den ganschcn nacht tloor aan hot opmaken zijner boeken gewerkt had, kwam onzo jonge hold met een uit treksel der rekening-courant in de hand bij zijn chef. Doze kook even naar de re kening, nam zijn wisselboekje en schreef een aanwijzing van 85.000 dollars op do bank van Kentucky. Zooveel bedroeg namelijk het weekloon der bedienden en werklieden aan de fa briek. Do heer Anderson droeg Smithson op, dit bedrag, omdat het zoo aanzienlijk was, zelf te incasseeren. Thomas Smithson legde den wissel in een grooto "portefeuille, dio hij onder zijn ann droeg, zotte zjjn hood op en sprong in een omnibus, die van de 55sto Avenue naar Wallstreot rijdt. Nadat Thomas Smithsou don wissel, die hem door den oudsten hoor Anderson was ter hand gesteld, met een zekere deftig heid had geïncasseerd, sprong hij weder in de omnbus,i die hem naar do fabriek terug moest brengen. De banknoten vorm den oen dik pakket, dat der portefeuille een benjjdenswaardigen omvang gaf. Met do handen op do kostbare porte feuille, die op zijn, knieën lag, gaf Smith son zich aan dat droomerigo gepeins over, waartoo "bijna alle lieden verwallen, die den ganschcn nacht niet to bod zijn ge weest en 's morgens in een rijtuig zitten. Hij sloot do oogen, opende zo bij een schok van de omnibus, loots 'zo weder en her- haaldo dp zo eentonige bezigheid, totdat hij, overmand dooi* d# hitte, en do verrQoeie- hoofdrol, die van den zich opofferende» echt genoot. Zijn spel, op rich zelf, biedt reeds een waar' kunstgenot en stempelt het „Gym nase" op hel oogenbük lot een der eerste theaters Van Parijs. Trouwens, in bijna alle schouwburgen, groot en klein, alleen die in de fuubourgs cn werkmansbuurten uitgesloten, krijgt men tegenwoordig uitstekend spel te zien. In de laatste vijf en twintig jaar zijn op dit terrein, met do verlretering van het gehalte van den tooneelspolér in hot algemeen, ook de eischen van het beschaafde publiek sterk toegeno men. Hetzelfde valt te constatecrcn bij hot lyrische genre. Om van de Opera-comiquo niet te spreken en bij dc theaters te blijven waar de operette bloeit, is het een opmerke lijk feit, dat het artistiek peil der executan ten in de laatste jaren bijzonder hoog ge klommen is. Madarno Fnvart, de operette, die, gelijk ik hierboven zei, in het Apollotheatcr go goven wordt en niet minder* succes heeft dan de Yeuve Joyeuse, waarmede zij op hot af fiche omwisselt, kan, vokaal, niet beter vertolkt worden dan hier geschiedt. De rol vnn Fnvart is zelfs in handen van een nog jongen bariton, die vroeger aan do Opera Comique verbonden was, en de vrouwenrol len zijn eveneens toevertrouwd aan opera zangeressen. Apollo is inderdaad tot een operettc-tluxiter geworden, dat ver boven do andere Parijsehe etablissementen van deze categorie uitblinkt. Om een modelschouw burg te worden mist het alleen een nieuw repertoire. Doch Fransche operette-componis ten van naam zijn er niet bij de vleet, het geen des te meer te betreuren is, daar de operette zelf nog altijd in den smaak valt van het groote publiek, getuige hel aanmer kelijk annfa! kleine theaters, waar zij nog steeds gespeeld wordt. Deze moeten zich dus ook nog altijd behelpen met het oude repen- toiie cn kunnen niet de groote kosten dra gen, verbonden aan de opvoering van hlii- tenlaudscko werken, «Is Lustige AVittvve, AA'alzertraum enz., alle liet eerst in Apollo gegeven. Hot is overigens een feit, kenschetsend voor de Parijsehe zeden, dat eorst sinds een paar jaar do buitenlandsche Operette hier lnngerrecht heeft kunnen krijgen. De succes- stukken van Suppé, Millöcker, Strauss e. n. hebben het wel gepoogd, maar bleken allo, bijrm zonder uitzondering, na een paar op voeringen „gevallen". Dat het Parijsehe pu bliek in dit opzicht thans bekeerd schijnt, is geen kwaad tecken. De bloeitijd van operette- thentera valt altijd samen mot een periode van openhaar welvaren. En nog beter, in dien het componisten van nntionalen bloede zijn, die er gespeeld worden. Dan is rnen zeker;' dat er telkens nieuw bloed door do adoren der natiën vloeit. Men denke, tot bewijs dezer stelling, slechts aan de wee grootste successen, die do Franscho Operette gekend heeft: La Fille de Madame Angot en Miss Helyott. Eerstgenoemde werd geboren op het tijdstip dut do Franschen, na den bloedigen oorlog, weer hadden kunnen herademen en moed op vatten voor den arbeid. Do andere in een pe riode van kalm zelfbewustzijn na de groote Expositie van 1889. AArel!icht kan men, na het voorloopig om- zeiler der klip van het Fransch-Duitsche ver drag. over eenigen tijd een nieuwe operette venvoehten, 'die, in bijval, bovengenoemde evenaren zal. JUVENTS. BLOEDZUIGERS ALS AVEERPROFETEN. Men doet don bloedzuiger in een middel matig groote, S/4* met water gevulde, gla zen flcsch, die het best vlak bij hot venster wordt gezet. Het water wordt des zomers allo acht, des winters alle veertien dagen vernieuwd; de opening wordt met een stukje grof linnen overdekt. Ligt do bloed- nis, in allen ernst insliep. De wagen was stikvol, on allo reisgenooten van Smith son haddon hun verschillende pakjes, dio ieder een eigenaardigen geur verspreidden. Deze uitwaseming, gevoegd bij dc heete stralen der Julizon, die in den wagen violen, vermeerderde nog zijn matheid, zoodat zijn sluimering spoedig een vasten slaap werd. De jeugdige directeur zat go drongen tusschen een dikke groentevrouw en een hoor, die met de grootste aandacht las in een dagblad, dat bijna de halve ruimte van den wagen vulde. Een hevigen stoot, dien de wagen kreeg, omdat hij tegen een hoeksteen aanreed, wekte Smithson uit zijn droomen. Daar uitten zijn bleuke lippen een kreet van ontzetting. Doodsbleek hief hij de armen op do portefeuille,' die op zijn knieën had gelogen, was verdwenen, Afen had Thomas Smithson op do bru- tanlsto wijzo bestolen. Al zijn schelden on razen was tover- gcofsch, Do passagiers hadden reeds 'lang den wagon verlaten en do conducteur, die, sprakeloos van schrik, den bestolene liet voortrazen, kon natuurlijk niot dc gering ste aanwjjzing geven. Hij wist niet to zog gen, welke gewetonloozo hand den diefstal had Indreven. Als een. krankzinnige, mot rollende oogen en schuim op don mond, stormde Smith son oen oogenblik later hot kantoor van zijn chef binnen en vorhaaldo hom mot een. heescho, nauwelijks mcnschelijke stem, wat hom overkomen was. Anderson keek zijn directeur doordrin gend aan en fronste hot voorhoofd, (iceu zuiger op den bodem dot fleseh rn rolt hij zich als een slak itt elkaar, tlan kotnl er mooi, heldor zon tut'tvecr, of in den witt ier vorst; komt et* regen of sneeuw, dan kruipt de bloedzatiger in don hals der flesch en blijft daar zoolang zitten, totdat het weer helder wordt. Komt er wind.' dan zwpmt het dier buitengewoon snel heen en weer. en wordt niot eet* rustig, vóórdat de wind werkelijk opsteekt. Eenige dagen vóór zwaar onweer met storm en regen houdt het dier zich steeds buiten het Ava- ter op, is zeor onrustig en kruipt heftig heen en weer. EEN'SCHOOL VOOR MOEDERS. In het noordon van Londen is een school voor moedors geopend, dio tot doel heeft do sterfte onder kinderen, welke de laatste jaren in Engeland, maar voornamelijk in Londen, zeer toegenomen is, te beperken. Ieder jaar sterven er 120.000 zuigelin gen, waarvan minstens do helft had kun nen gered worden, en onder degenen, die in 't loven bljjven, zijn velo kroupelen en gebrekkigen, hetgeen alles toe te schrijven is aan do nalatigheid dergonen, wien de eerste zorg was toevertrouwd. Do ongezonde woningen, de verwaarloos de gez.ondheid der moeders zijn vaak schuld van alios, maar vooral gaan zij ten gronde door de grenzonlooze onwetendheid dor ouders. T)o staat zou gaarne zekere ondersteuning aan de moeders wilton geven bij de uitoefening barer taak, maar tot nu toe heeft men den weg niet kunnen vin den om het to doen, daar de overheid niet vroeg genoeg iets van de geboorte van eon kind verneemt. Met de aangilten der geboorte is men zeer nalatig en meestal hoort de overheid pas bij de begrafenis, dat er een kind geboren werd. ZONNEMENSCHEN. Wie gelooft, dat er niots dan somber heid in de wereld is cn treurig gestemde menschen, vergist zich deerlijk. Vele vroo- lijko naturen verheugen zich in htm be staan, en niet omdat het lot hun zoo bij zonder bevoorrechtte, noen, alleen maat' om het beetje levensgeluk, dat hun beschoren werd. Wie nooit een blik heeft geworpen in zulk een bescheiden menschenhart, dat in het minste en geringste zijn vreugde vindt, die kan het niet begrijpen, dat zich ook onder de kinderen der zorg rnenschen be vinden, met recht den naam van zonne- menschen dragend. De hardheid van het kruis drukt hen niet neer, zij zien vroolijk en licht do we reld in, ook wanneer deze veel leed voor hen brengt. Zij weten uit iederen slag van het noodlot altijd weer hot zegenrijke te erkennen en onderscheiden zich daardoor juist van hun overige medemenschen, die de sombere lucht mismoedig maakt. Zulke zonncmenschen zijn ook een zegen, ja, met recht een weldaad voor de onder het juk van het noodlot zuchtende en ker mende raonschheid. Zij, die zelf dikwijls troost noodig hadden, wekken het gebro ken hart hunner lijdcnsgezellen weer op tot nieuwen vreugdevollen slag, en toonen huil weder lichte en vriendelijke paden, dio hun voet nog niet eer betrad. Zulke zonnemenschen beschikken gewoonlijk over een rijke levenservaring. Zij weten daar nog raad, waar bijna alles verloren scheen. Zij hebben alles immers reeds aan zich zelf ondervonden en putten uit den rijken schat van hun ondervinding het belang rijkste en het kostbaarste, opdat het anderen tot nut strekke. Het is hun daarbij onver schillig of zij zichzelf er door benadeelen. Meestal kunnen zij niet zelf do wegen be wandelen, die naar het geluk belovende doel voeren; dan verheugen zij zich, als zij anderen diezelfde paden kunnen wijzen, en genieten van hun geluk. Zij zijn het, die op het rechte oogenblik kunnen doelen enkel teoken verder verried de gemoeds beweging, waarin hem de medodeeling van Smithson gebracht had. „A, ah!" zcido hij eindelijk na een lange pauze op flegmatieken toon. „Een slimme dief..., Dadelijk aangifte bij de politie doen. Ondcrtusschen oen tweeden wissel." En zonder een spier van zijn gelaat to bewegen, greep Anderson weer naar zijn boekje, en schreef de tweede aanwijzing, terwijl hij langzaam tot zijn directeur, die hem in do grootste spanning gadesloeg, zeide „Ingeval het geld niet terug wordt gevonden, moet gij doze post op uw conto zetten Do ongelukkige Smithson kromp ineen, toen hij vernam, op welke wijze de zaak zou worden in ordo gebracht. Zonder een woord to uiten, verliet hij wankelend het kgntoortjo van. zun chef. Vijf-cn-tachtig duizend dollars I Op het vermogen, dat hij misschien in zijn gansche loopbaan kon verwerven, werd dus vooruit beslag gelegdZijn vertwijfeling bereik te haar toppunt, toen hij zich dien zon derling onderzoekenden blik herinnerde, dien zijn chef op hom geworpen had. Op hem, dio de eerlijkheid in persoon was! Tevergeefs onderzocht de politie geheel New-York. To "vergeefs had de bestolene, die twee duizend dollrs voor de ontdek king van den dief had uitgeloofd, zelfden misdadiger trachten op le sporen. Zoo ver liepen or twee bange dagen. Smithson lag al dien tijd op do folterbank, hij verma gerde zichtbaar en zug wakend eg droomeud in onze vreugde en met ons treuren in onze smarl. Hun 'ach brengt blijdschap hun woord geeft n en kracht Zij zijn het, die deugd beimud, vroomheid liefelijk, het alledaagscho aantrekkelijk weten tema ken. Overal, zelfs In de duisternis van wan hoop, zonde on berouw, brengen zij licht- stralen mee, of glansen van den zonnegloed die in hen woont. Gelukkig zij, die zulke zonnemenschen in hun nabijheid bezitten; nog gelukkiger zij, die zelE zonnemenschen zijn VAN DE KRUISTOCHTEN. Hot oude slot en de sleutel van de Tenv pelkerk in Fieotstreot te Londen zijn reeds in gebruik vanaf do kruistochten. De alen- tel weegt 7 pond, is 40 centimeter lang, en in tegenstelling van andere sleutels, werd hy niet gemaakt voor het slot, maar het slot voor den sleutel. De tegenwoordige kerk word gesticht door de ridders der Tempel- orde en is oen van de vier kerken, dio door hen na do terugkomst van don tweeden kruistocht gebouwd werden. Do andere drio bevinden zich te Cambridgo, Northampton on Maplesteod in Essex, Het oudst bestaan de slot was dat, hetwelk vroeger een der deuren te Niniveh gesloten hield. De sleu- tel ervan is zóó groot, dat één persoon hem nauwelijks dragen kan, daar hij 3Va voet lang en wel 10 c.M. dik is. Ook heeft men in Egypto een slot ontdekt, dat 4000 jaar geleden in gebruik was. Hot slot en de sleutel zijn beido van hout vervaardigd, ELKAAR NOOIT ONTMOET, Het zal velen zeker verbazen, te verno men, dat do twee groote tegenstanders bij den slag van AVateiloo elkaar nooit per soonlijk ontmoetten, ja, elkaar zelfs nooit zagen. Zekere heer Carbould, die jaren lang teekenonderwijzer aan het Engelsche hof is geweest, vertelt ons daaromtrent het vol- gende1 Toen 'ik op zekeren dag met de los was begonnen, liet do prins van Wal os mij een teekoning zien, welke hij zoo juist had af gemaakt. Het stelde Napoleon voor, zijn pistool richtend op den hertog van AVel- lington, die, met hot zwaard in de hand, kwam aanrijden om zijn grooten vijand neer te vellen. Terwijl ik de teckening bekeek, kwam er niemand minder binnen dan do heriog zelf. 1 „Ha, dat is juist de man, die mijn tee- kenïng kan beoordeelen 1" riep de prins uit. „Kunt u mij nu ook zeggen, wie dat is aan den linkerkant?" ging hij voort, den hertog de schets voorhoudend. „AVelhernam de laatste, „te oordee- len naar do jas en den ingedeukten hoed, zou ik zeggen, dat het Napoleon voor stelde." „Heel goed," sprak de prins. En wie is nu de andere figuur ?'- „Mij dunkt," hernam de hertog kalm, „dat ik dat zelf ben,"- „Ook heel goed. Maar zeg mij nu eens, is de voorstelling juist? Dat zou ik zoo graag willen weten." De hertog stond op, legde de schots neer en, zich tot den prins van n ales wendend, sprak hij: „Mijn jongen, ik zal jc iets ver tellen. wat het Engelsche volk niet schijnt te weten. Jk werd uitgezonden om Napo leon in bedwang te houden, maar ik heb hem nooit in mijn leven ontmoet. Eens, lo midden van een slag, riep iemand uit: „Kijk, daar is Napoleon!", maar vóór ik den kijker voor do oogen kon brengen, had de rook van een kanon hom in nevelen gehuld," NIEUAVTJES VAN HIER EN DAAR. In Perzië zijn do speelkaarten van ivoor, en kunnen dus, als zij vuil geworden zijn, weer worden gereinigd. De duurste zakdoek der wereld behoorde altijd den blik van zjjn chof. Aan den avond van don tweedon dag gaf de ongo- lukkige alle hoop op, om de zaak door da gewone middelen tot een goed einde fe brengen en vatte daarom een rampzalig besluit op. Don denion dag verscheen er in al do dagbladen van Now-York de vol gende advertentie: „Een onbekende heeft hier Zaterdag voormiddag in een omnibus, die van do 55o Avenue naar AVallstreet rijdt, een por tefeuille met 85.000 dollars gestolen. Zij behoorde aan do heeren Anderson, chefs der fabriek van stoomwerktuigen. Ik breng hierbij ter kennis van den dief, dat, het gestolen bedrag op zijn laatsl Donderdag morgen om negen uur weder in mijn bezit moet zijn, of ander-s zie ik mij genoodzaakt mij voor het hoofd te schieten." Thomas oinunson. De verderfelijke dag brak aan en nog had niemand rum do oproeping van An derson gehoor gegeven. De candidaat voor den dood stond dien morgen om zes uur op. Rij was lresloten als een dier onge- lukl igen, welke geen vertrouwen hebben dan in zich zelf en in de benardste toe stand m aan hoogero macht schijnen to twijfelen aan zijn boos voornemen ge trouw to blijven en het programma, da hij in do dagbladen had aangekondigd, op het vastgestelde uur uit te voeren. j let was intusschen half negen gewonhn hij nam een kleine zakrevolvor „Paton Anderson Brothers", uit een tui en leg e dit voor zich op tafel, nadat hij do >T) loepen zorgvuldig geladen had. Naast het

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 6