I
I
i
Dit Mier Maat uit DRIE Malen.
I
4
te
64"'" Jaargang.
Zondag 3 December 191!
No. 13781
Eerste Blad.
Onder donker geboomte.
H
If
I
fc
k
I
i
I
li
y
8
m
f 4
Nationale Militie.
BUITENLAND."
BE ITALIAANSCH-TU UKSCILE
OORLOG.
RUSLAND EN PERZIE.
(tl
if!
i?
-tf
'9
'M
IH
=9
?t(i!
m
b;
'H
iiy
lil
h\
i1
'4
'i
li
'4
SCHIED1MSCHE COUR
Deze courant verschijnt d a g e I ij k 3, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiodam en Vlaardingon 11.1.25 franco
per post fl. 1.65,
Prijs por weck: Voor Schiodam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijko nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur "aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1-
-6 regels fl. 0.92iedere regel meeï
Groote letters naar de plaats die zij
voorwaarden. Tarieven
15 cents. Reclames 30 cent per regel
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeeliga
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Maia«.r*..rtnaroww
RIJKSPOSTDIV E XDlEN ST.
De Burgemeester van Schiedam,
vestigt hij deze do aandacht van be
langhebbenden, die liet volgend jaar bij de
Militie zullen worden ingedeeld, op de be
palingen betrelfendo den Rijkspostduiven-
dienst, en in het bijzonder op de vol
gende artikelen;
Art. 11. Om tot verzorger bij den Rijks-
postduivendienst tc worden aangesteld,
moet de ingelijfde bij de militie te land;
lo. blijken hebben gegeven van de noo-
digc geschiktheid voor den Rijkspostdui
vendienst;
2o. krachtens het bepaalde bij art. 9
van do Militiewet 1901 een vt rhntenis
hebben aangegaan als verzorger bij den
Itijkspostduivendiensl, op grond waarvan
hij gehouden is tol nakoming van de ver
plichtingen, voor hem voortvloeiende uil
de toepassing van het bepaalde bij dit
besluit.
Art. 12. De verbintenis, bedoeld onder
2o. van het vorig artikel, geldt van het
tijdstip, waarop zij wordt gesloten tot liet
tijdstip, waarop uit do landweer wordt
ontslagen do lichting van do militie, waar
toe do ter zake betrokken ingelijfde bij
do militie behoort, waartoe hij krachtens
het derde lid van art. 114 der Militiewet
1901 wordt geacht te behooren of waar
mede hij, krachlens het tweede lid van
art. 99 jto art. 6 dier wel, wordt be
schouwd te zijn ingelijfd.
Art. 14. De verzorger hij den Rijks-
postduivendienst is verplicht:
lo. onder do wapenen tc bljjven totdat
een doorloopend tijdvak .van twaalf cn
een halve maand, te rekenen vanaf den
löden Maart van h'et jaar, waarop zijn
eerste-oefening bij de militie is aangevan
gen, verstroken zal zijn;
2o, in zijn verderen diensttijd onder <lc
wapenen te komen In bet geheel voor
ten hoogste twaalf weken, verdeeld over
ten hoogste drie perioden, op zoodanige
tijdstippon als in hot belang van den Rijks-
postöuivendicnst wordt noodig geacht.
Art. 15. Gedurende de jaren, waarin.hij
niet voor oefeningen, als in liet voiig
artikel bedoeld, onder do wapenen is go-
woest, is do verzorger bij den Rijkspost
duivendienst gehouden tot het bijwonen
van liet onderzoek der militieplichtigen en
landweerplichtigcn van de lichting, waar
voor hij is ingelijfd, of wel van de lich-
Een verhaal naar het Duilsch van
GUSTAV KOllNE.
13)-
Nu zijn vader echter zijn oer ging aan
tasten werd hij onrustig, Hij za» hem aan
met don blik van den gekrenkte en belco-
digde.
Birkhof lette daar evenwel niet op en
i sprak rustig voort.
„Ik zelf," zei hij, „denk er niet aan dal
fr iets onbehoorlijks tusnehen jelui is ge
beurd. Jk ken je immens. Maar .do andeivn 1
Moert je niet dat de mens-ellen dadelijk het
ci'g-le deuken en zeggen zullen als zij van
dé' ehampignoitzoekorij liooren?"
„Wat do 'menscheit donken, laat mij
loonei, antwoordde Tinna nuchter en op be-
Misien toon. „En vader, het was misschim!
mor n ook beter, wat minder naar den schijn
te oordcolcn."
Birkhof werd rood. Hans Imd een zoor ge
voelig punt aangeraakt.
„bus met andere woorden, je denkt er
over ernst, met dat meisje te maken?"
vmegj hij.
win vader, ik zal niet Louise Itoseviim
trouwen."
„Mat! Trouwen? Jongen, hen je dan
- doof geweest voor wat ik zoo pns gezegd
heb?"
ting, waartoe hij, krachtens het derde lid
van artikel 114 der Militiewet 1901, wordt
geacht lo behooren, dan wel van do lich
ting, waarmede hij, krachtens het tweede
lid van artikel 99, jto artikel li dier wet,
wordt beschouwd te zijn ingelijfd.
Art. 19. De verzorger bij den RijkspoM-
duivendienst zal worden vrijgesteld:
le. van do herhalingsoefeningen, voort
vloeiende uit du Militie- en de Landweer-
wet;
2e. van de verplichting, om, ingevolge
artikel 110 der Militiewet 1901, tot hand
having of herstel van de openbare rust
of orde, onder de wapenen te moeten
blijven of te moeten komen.
Art. 17. De verzorgers van den Rijks-
postduivendionst, die blijken hebben ge
geven van zeer veel ijver en toewijding
on van bijzondere kennis ten opzichte
van hunne verrichtingen bij de uitoefe
ning van dien dienst en die ook in an
dere opzichten daartoe in aanmerking ko
men, kunnen, tol een getal van ten hoog
ste vier per jaar, worden aangesteld tol
korporaal bij den Rijkspostduivendienst.
Art. 18. De verzorger van den Rijks-
postduivendienst kan als zoodanig, wegens
gebrek aan ijver, wegens gebleken onge
schiktheid voor den Rijkspostduivendienst
of wegens gedragingen in of buitendienst,
door onzen Minister van Oorlog worden
ontslagen.
De verzorger bij den Rijkspostduiven
dienst wordt in het geval, in do vorige
zinsnede bedoeld, ontheven van de ver
bintenis, door hem aangegaan overeen
komstig het gestelde onder 2o. van arti
kel 11, waarna op hem blijven rus
ten de verplichtingen, die uit de Militie-
cn do Landweenvet voortvloeien.
Do minderjarige, die zicli als milicien-
verzorger bij den Rijkspostduivendienst wil
verbinden, behoeft daartoe de toestemming
van vader, moeder of voogd.
De militieplichtigen, die voor een boven
bedoelde opleiding in aanmerking wen-
schon to komen, moeten zich uiterlijk vóór
20 Januari met een verzoekschrift (op on
gezegeld papier gesteld) rechtstreeks wen
dent ot den Chef van den Generalen Staf
le 's-Gravenhage.
Schiedam, den 2en December 1911.
De Burgemeester voornoemd,
M. L. IIONNERLAGE GRETE,
Schiedam, 2 Dcc. 1911.
Verschillende gevochten.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
hebben nabij Tripolis schermutselingen mot
Arabieren plaats gehad, bij het, door het
93ste regiment bezette, from. De Arabie
ren weiden teruggeworpen.
Dondordagnaniiddag werden twee lta-
liaausche eskadrons, die een verkenning
„Wat n zei, heeft mot Louise Rosen au
niets te maken."
Zijn vader lachte bitter c.n spottend. ITij
iioj. op en neer in de gang- en bleef lachen.
Verwoed kwam Birkhof daarna op Hans
toe, balde de vuisten en rolde met de oogon.
Maar zonderling! Toon hij vlak hij zijn zoon
was,, bleef hij met een schok staan en in
plants van' scheldwoorden, klonk een dof
kreunen uit zijn mond.
I fan» schrok cn weid bijna oven bleek
a's Birkhof zelf en had een oogvnblik van
oneindig medelijden met zijn vader. Hij wil
de zijn vader alles omtrent Louise vertellen,
bij wilde iopenlinnig spreken, maar hij kon
in zijn opwinding geen woord vinden. Zoo
stonden zij oen lange pon- zwijgend tegon-
mor elkaar. Geen van U-iden waagde het
den ander in 't gezicht te zien,
..Hrx' lang ken je dat meisje al?" Vroeg
Birkhof op matten toon.
Hans antwoordde dal hij haar al sinds
de", zevenden Juni kende, maar dat hij eerst
gisteren met haar alleen, ouge-toord gespro
ken luid
Bakhof scheen te vinden dat dat de zaak
vee! minder ernstig maakte.
„Hus gisteren eerst! Zoo! Een ware
zege H het, (lat je nu in militairen dienst
gaat Blijft zij hier bij juffrouw Bpreug-cl?"
„Wiinreclujnlijk?"
„Nu. TiiKsclicn Bredeiibostel cn Hannover
waait volle wind. Maar één ding zeg ik je:
Ik verbied jo met brievenschrijverij te be
ginnen. Rcgrapen?"
ondernamen in de richting van de door
de Turken ten Zuiden van Tripolis in
de woestijn bezette linie, met een hevig
geweervuur en eenige. kanonschoten ont
vangen. De llaliaansche cavaleristen ste
gen af en beantwoordden het geweervuur
der Turken, om aan de patrouilles gele
genheid te geven de ligging der Turk-
sehe verschansingen op te nemen. Delta-
linansche eskadrons hadden 2 gewonden.
Op den torpedojager „Partenope", die
een kruistocht ondernam in do omstreken
van Soeara (westelijk van Tripolis), werd
eenige kanon- cn geweerschoten afge
vuurd. De „Partenope" beschoot daarop
Sneara, de Turken zoo noodzakende hun
vuur te staken en zich terug te trekken.
Men zal Soeara blijven beschieten.
De toestand op het o o g e u b L i k.
Do Rnineinsche correspondent van de
„Deutsche Tageszeilung" geeft in een brief
van 29 November een duidelijk beeld van
den oorlogstoestand, na do jongste Jia-
liaansche overwinning op Zondag j.l.
Hij schrijft o. tl,: „De opmarsch van
de Italianen in vlug tempo in de Tri-
politaansche oase, die Maandag verwacht
werd, heelt niet plaats gehad. De com
mandant zal hiervoor wol zijn redenen
gehad hebben, en deze zullen waarschijn
lijk verband houden met liet feit dat voor
het veroveren van liet kleine stukje oase
op vorigen Zondag een strijd van 9 uur
moest gevoerd worden. Intussclien hebben
de Turken en Arabieren kans gezien zich
vrij le maken uil de omsingeling der Ita
lianen. Zij zullen den weg gevonden heb
ben naar dc Gedel. Hier hebben zij ech
ter, voLgcns llaliaansche opvatting, niet
dien gemakkelijken toevoor van levensmid
delen en ammunitie en eon even goed wa
tertransport als in dn prijsgegeven kam
pen van Ain-Zara on elders in de oase. Op
do Gebel hebben zij in het front en in
den mg cle oase en hier kunnen zij, al
zitten de Italianen lnm niet op de hielen,
zich moeilijk staande houden. Wordt de
oase geheel van den vijand gezuiverd, het
geen een tiental dagen zal ebehen. en
toont dan de Porie zich niet bereid ide
annexatie van Tripolis le erkennen, dan
zal Italië overgaan lot dc vlootactie, zoo
lang uitgesteld wegens het gevaar voor
complicaties en benadceling van neutrale
mogendheden.
Intussclien zetten do Italianen de toe
bereidselen voort om vasten voet in Tripo-
litanië to krijgen. Terwijl het bezettingsle
ger langzaam maar zeker zich meester
maakt van do oase, wordt uit het moeder
land het noodige trein materieel verscheept,
terwijl dezer dagen ook oen groot aantal
stukken vestinggesclmt van groot kaliber
naar Tripolis worden vervoerd. Luitenant
Baldassare, van do centrale Artillerieschool
is aangewezen om dit zware gesc-lnit to
stellen enz. Uit Lyon zijn talrijke vliegma
chines van Fransch maaksel naar Napels
gezonden om in den veldtocht dienst te
doen.
Eenige regimenten zijn de laatste dagen
Hans zweeg
„Je hebt nu gelegenheid," ging Birk
hof voort, „van dat meisje af komen. WoeS
niet onverstandig cn maak gebruik van do/.o
g( legcnheid Voor den tweeden keer zal het
zoo gemakkelijk niet gaan."
„Vader," /.ei Ilans, „laat ons daar niet
over pp reken. Jk zon niet graag niet tuist
van hier weg gaan!"'
„Dat is je ook geraden*antwoordde
Biikhof driftig. „Meen je, dat je mij anders
zoo kalm zoudt zien? Als je Maandag niet
weg meest, clan zou ik nu ook nog over een
andere zaak met je gesproken hebben. Maar
hut het begraven zijn Maar één ding zal jo
lood doen te ontbonden, namelijk wat ik je
nu hier in den stal ten opzichte van dat
meisje gezegd heblm int kom, laten wij
ga a n kofl'i od ri n ken
Biikhof deed of er niets tiB-elien hein en
Hans was voorgevallen. Ja hij was spraak
zamer en vriendelijker, dan gewoonlijk,
Toon zij gegeten luidden, vroeg hij llaiis
Zelfs tïind in een go in po 11 te-a a l ïgo 1 ego u hei d
Dit had hij vroeger nog nooii gedaan. Hans
vei baasde z.ieli en lieg „r leed hij dat
toen hij bemerkte dat vader steeds een
nieuw punt in liet ge.-pn k baalde en blijk
baar alles deed om dit aan den loop te hou
den.
Den volgenden dag bleef Birkhof dezelfde
houding aannemen, Het werd Zondag de dag,
waarop lxmi-e en Hans afgesproken hadden
dat zij elkaar om zes uur bij dc grot zouden
ontmoeten. Hans wist wel dat hij vóel vvaag-
weder naar het oorlogsloonee! vertrokken.
F.en en amler wijst er afdoende op, dat
Italië thans krachtig de offensieve aetie
wil doorvoeren.
Italiaanse h 9 w r e e d lijfi d e n
De Turksche gezant te Berlijn i- het
antwoord niet schuldig gebleven op de me-
dedccling van zijn Raliaanseheu i uih ga.
over de wreedheden, dom Tuiksdi Galli
sche troepen op gevangenen bog.mii lh] vei
telt, hoe een oude moeder en invalide va
der door do Italianen gedwongen weidiu,
do executie hij te wonen van hun zoon.
het eenig kind, hoe de Italianen uit een
aeroplane twee bommen geworpen hebben
op het Turksche hospitaal in Am Zant,
niettegenstaande van dit gebouw ib> vlag
woei van bot Roodc Kruis, boe de Italianen
de bevolking van Meuliie, die zieh leeds
overgegeven bad, afmaakten, om zich tc
wreken over een nederlaag del bcmngliori.
Op een verdedigingslinie, door den vijaml
verlaten, vonden de Turken een groot aan
tal lijken van Turksche vrouwen en kinde
ren, met afgesneden hals en samengebonden
armen. Volgens de verklaringen van de ge
vangengenomen Italianen zou dit geschied
zijn op bevel van de officieren.
De vree m tl e journalist e n.
liet hoofd van het ltuliaan.-ehe per-bureau
tc Tripolis heeft den correspondent van het
„Berliner Tageblalt'' hij zich cmtbodui,
waarna hij er den nadruk op lende, dat Int
onderhoud een viiend-eliappeiijk kauikter
droeg. De -trekking van zijn voorden vat
de eonvspondent nldtis samen
„Gij schrijft voortaan alleen welwillende
berichten voor Balie of gij wordt uitgezet.'
Ine a a n d e II o o d o Z e e.
Tiet Stefani-ngonrscliap Ixwicht ui" Mas-
.soea
Uit betrouwbare bron wordt vernomen,
dut aanzienlijke Turk.-oho strijdkrachten wor
den snniengetokken bij riieik Raid. mm Int
doel een aanval te doen op de ku-t van
Afrika. Inderdaad weiden reed- tian-pori-
schepen in de Btiaiat van Bab-il-Mandeb
gezien.
De heschielinjl van de Aiabi.-ehe ku-t
zou dan ook. volgen-, Ttnlinan-eS berich
ten, gemotiveerd zijn door dc -\,menUek-
king van een belangrijke Turksche troepen
macht met kanonnen. Er wordt na de Mb*
hnnnnodaansclie feesten een actie verwacht
togen de Itnliaan-ehe kust (Erythrcn.)
Maar volgens de Rarij.-che „Huntanité"
heeft het ItaJiaamclie oorlogsschip, dat het
fort Sjeik Said bondiardeordo, oen grooten
flater begaan. Dit fort. gelegen aan di
straat van Bab-el-Mandch, behoort ill, nan
Frankrijk. Do beschieting heeft dan ook
groote opschudding in bet ministerie van
buitenlandscho zaken te Pnrij.- vvivekt, en
begrijpelijker wijze geen geringe onru.-t in de
Italiaansehe ambassade.
In Italië.
Uit Milaan zijn oergi-teron zeven en uit
Turijn gisteren nog vier regimenten vertrok
ken. Daaimede zijn de laatste gemobili
seerde troepen onderweg. Men spreekt thans
van een versterking der eavalerio.
de door naar de grot tc gaan. maar hij
hoopte op een goede gelegenheid om aan
zijn s vaders oplettendheid jto ont-nappen.
Het werd middag, maar Birkhof liet hem
geen oogon Ld ik alleen. Non twee uur, dan
zon het donker zijn. Over allerlei dingen
hadden zij reeds gepraat en Huns hoopte
stads dat zijn vader nu ruv.ir den stal zou
gaan of door den moestuin. zoonk dat zijn
gewoonte was. Hij wilde dan zijn moeder
kortweg zeggen, dat. hij nog even liet veld in
ging. Maar hij hoopte en wachtte tever
geefs.
Daar sloeg het vijf mir. Hans word rood
en zijn hart klopte zoo luid. dat Hun- vioo--
de dat zijn vader het zou boonni. Het wa
mt tijd, hoog noodig tijd.
„T ader, zei hij plot.-elin® „ik ga no»
('en wandeling door liet veld doen."'
„Kijk, dat i.- een goed idee." antwoord
de Birknol, '„dan ga ik mee.-'
Han.- kreeg een i»et gerinyen -elnik. Hij
kon geen antwoord uitbrengen, zoo kwaad
was hij.
Birkhof deed of bij niets benieikle. "Maai
datuene wat hij vermoed li.nl. ten op/iehso
van het vreemde mei-je en Hun-, wn- /ckor-
Iteid voor hem geworden. Die twee hadden
een afspraak.
„Baarbeen zulten wij gaan?'- \iv>-„ hij
nadut hij zijn zwarten vilthocd opgezet en
zijn eikenhouten .-tok in de hand had geno
men.
Hans was wi.it kalmer geworden.
„Het liefst zou ik te paard gaan," zei
T n het bui e n 1 a n d.
Aan de „Frnnkf. Ztg," wordt uit Peters
burg gemeld, dal men in politieke kringen
aldaar meent te vvi ten, dat de groote mogend-
beden een Tui'ksch-ftidiaan-ch comité vv 11-
1-n in-teüen, waarin ook vcrteirenwoouligons
C
iii undue mogendheden zitting zullen ne-
imn. Dil u>mitê zal de opdracht hebben het
Ti.ik-( !n* prote-t ovu de be-ehieling van
Al aha li (>mh rzeefcctl.
7,a! h t opliedui van Ti,dié in -tlild Mij*
k( n ni'. ia I volken nr. ebt, dail zal 111011 te
Ri me c( 11 ntreicvle en geineeii-cliappelijko
pl olt -taelie in gimieil.
Telegrammen uit de Perzische hoofdstad
meldt ft» dat liet pailemeilL niet is gezwicht
voor het piu-i.-chrt ultimatum; ook niet na
dat Ru.-land geweig"rd had eenig uh.-iel
vuur de be,uit woon ling toe te <-tnan, nadut
de 18 Sur, welke de Eus.-isdie regeenng
stelde, vcr-troken zouden zijn. Nadat .uiti-
vankdijk de mc-eulvrlieid in liet parlemedt
voor afwijzing dei Ru.—i-clie ei-chen wn-,
zijn na deze weigering ook de andere afge-
vaanligden tot de overtuiging gekomen dat
neen inwilliging kon volgen: weshalve net
besluit met algenieene -teminen is genomen
kunnen worden, liet pailement ging dmtibij
van de meening uit, dat IVi/.ie er geen-zins
zek< i van kun zijn, dat na dit twvedo ulti
matum niet een dei de. of een vierde komen
zal. Bovendien hoeft liet parlemeni willen
Ie kennen geven, dat Peizie niet voorne
men- i.-. pijn onafhankelijkheid prijs te ge-
**H» of zich zoozeer laat out moedigen, dat
liet af-tmid das van zijn soevereine rech
ten.
Het Ru=-isehe ultimatum is naar alle pro
vinciale hooid-teden van Per/ie arocind, en
ld ijken J de van daar ontvangen antwoor
den. Iioersolu oveial oen nderknnl-lioven-
do geest.
Dc correspondent van het „Berliner Tngc-
Mftl". te Teheran .-eim d.d. 1 dezer: Na
lut bfsluh om het nkimatuin af le wijzen,
hebben hd parlement en het kabinet oi-n
Iaiiüdntiee eelieiute verga'lering gehouden,
en nadat «cuoemd besluit bekend gemaakt
was, v.ilgde nog een openbare vergadering.
„Dit beteokont strijd". In deze woorden
kan men de stemming samenvatten, die ten
gevolge van liet besluit onder do Perzen
heersoht.
De meerderheid van. liet ministerie heeft
zich voor het aannemen van het ultimatum
verklaard, omdat het op dit oogenblik voor
Perzie bet beste is. Het is dus nog niet
zeker, dat het ministerie zieli in liet bestuit
van liet parlement zal schikken. In bet par
lement echter hebben slechts 7 leden tegen
het afwijzen van hot ultimatum gestemd.
De dag van lieden (Vriidatr) begon weer
met een groot opvoer. In de Lalezarstiaat cn
hel F,urupeesche kwartier hoort men onop
houdelijk schieten. In dc Bazar werd weer
een aun-lug gepleegd en wel up Moesjir-cs-
kNiltuné, den gewezen eersten minister van
den atgezetton .-juh. Hij word door revoiu-
Ii'j ont van -zijn vader af te komen.
„Te paard'! A aarom? Jo zuil woldra ge
noeg kunnen rijden. Misschien meer dan jo
lief is f'
-•Ja maar als ik niet to paard ga, kont
ik niet overal meer waar ik heen wilde."
„Nu, dan spannen wij in. Met een rijtuig
gaat het evn snel."
Hail- begreep dat hij niet van zijn vader
al zou komen. Hij besloot dus alles maar
cewillig Ie dragen.
-Maar een nieuwe zorg kwelde hem. Als
Louise zag dat hij mei zijn vader uitreed
wat zou /ij daarvan donken? Moest z.ij liet
ni(t als een geriinrseliatting opvatten. Moest
dat niet ontstemmend en bedroevend op haar
werken? Daarom weg zoo snel mogelijk
het dorp uit
Fat dal ging alles ook voortreffelijk
reed- na een paar minuten reden zij liet
erf af. Maar waarheen? "Waarheen, dat
I.ouire hem niet zag of hen ontmoette?
Het doip uit in tegenovergestelde richting
van de grot. Dat leek hem het boste. En
dan zoo ver, dat het. als zij lenig zouden
komen, al donker was. Dat was hoi vcr-
-tandigst.
Biikhof verwondende zich wel over do
eigemundiin' richting, die Hans wensrlite te
n< men .gewoonlijk ging hij juist del ando
ren kant op, Maar hij liet hem I«'gaan en
stribbelde niet 'ogen.
,'t'S
Ik,
tW
t A
ut1
i
Uj
Hf
'Ji
t'V<
r*i-
Ia*
life
Éi
[p
wp
15
tp
iri'ï
r
'bii'
Wordt vervolgd.)