I I i Dit Mier Maat uit DRIE Malen. I 4 te 64"'" Jaargang. Zondag 3 December 191! No. 13781 Eerste Blad. Onder donker geboomte. H If I fc k I i I li y 8 m f 4 Nationale Militie. BUITENLAND." BE ITALIAANSCH-TU UKSCILE OORLOG. RUSLAND EN PERZIE. (tl if! i? -tf '9 'M IH =9 ?t(i! m b; 'H iiy lil h\ i1 '4 'i li '4 SCHIED1MSCHE COUR Deze courant verschijnt d a g e I ij k 3, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiodam en Vlaardingon 11.1.25 franco per post fl. 1.65, Prijs por weck: Voor Schiodam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijko nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur "aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 1- -6 regels fl. 0.92iedere regel meeï Groote letters naar de plaats die zij voorwaarden. Tarieven 15 cents. Reclames 30 cent per regel innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeeliga hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. Maia«.r*..rtnaroww RIJKSPOSTDIV E XDlEN ST. De Burgemeester van Schiedam, vestigt hij deze do aandacht van be langhebbenden, die liet volgend jaar bij de Militie zullen worden ingedeeld, op de be palingen betrelfendo den Rijkspostduiven- dienst, en in het bijzonder op de vol gende artikelen; Art. 11. Om tot verzorger bij den Rijks- postduivendienst tc worden aangesteld, moet de ingelijfde bij de militie te land; lo. blijken hebben gegeven van de noo- digc geschiktheid voor den Rijkspostdui vendienst; 2o. krachtens het bepaalde bij art. 9 van do Militiewet 1901 een vt rhntenis hebben aangegaan als verzorger bij den Itijkspostduivendiensl, op grond waarvan hij gehouden is tol nakoming van de ver plichtingen, voor hem voortvloeiende uil de toepassing van het bepaalde bij dit besluit. Art. 12. De verbintenis, bedoeld onder 2o. van het vorig artikel, geldt van het tijdstip, waarop zij wordt gesloten tot liet tijdstip, waarop uit do landweer wordt ontslagen do lichting van do militie, waar toe do ter zake betrokken ingelijfde bij do militie behoort, waartoe hij krachtens het derde lid van art. 114 der Militiewet 1901 wordt geacht te behooren of waar mede hij, krachlens het tweede lid van art. 99 jto art. 6 dier wel, wordt be schouwd te zijn ingelijfd. Art. 14. De verzorger hij den Rijks- postduivendienst is verplicht: lo. onder do wapenen tc bljjven totdat een doorloopend tijdvak .van twaalf cn een halve maand, te rekenen vanaf den löden Maart van h'et jaar, waarop zijn eerste-oefening bij de militie is aangevan gen, verstroken zal zijn; 2o, in zijn verderen diensttijd onder <lc wapenen te komen In bet geheel voor ten hoogste twaalf weken, verdeeld over ten hoogste drie perioden, op zoodanige tijdstippon als in hot belang van den Rijks- postöuivendicnst wordt noodig geacht. Art. 15. Gedurende de jaren, waarin.hij niet voor oefeningen, als in liet voiig artikel bedoeld, onder do wapenen is go- woest, is do verzorger bij den Rijkspost duivendienst gehouden tot het bijwonen van liet onderzoek der militieplichtigen en landweerplichtigcn van de lichting, waar voor hij is ingelijfd, of wel van de lich- Een verhaal naar het Duilsch van GUSTAV KOllNE. 13)- Nu zijn vader echter zijn oer ging aan tasten werd hij onrustig, Hij za» hem aan met don blik van den gekrenkte en belco- digde. Birkhof lette daar evenwel niet op en i sprak rustig voort. „Ik zelf," zei hij, „denk er niet aan dal fr iets onbehoorlijks tusnehen jelui is ge beurd. Jk ken je immens. Maar .do andeivn 1 Moert je niet dat de mens-ellen dadelijk het ci'g-le deuken en zeggen zullen als zij van dé' ehampignoitzoekorij liooren?" „Wat do 'menscheit donken, laat mij loonei, antwoordde Tinna nuchter en op be- Misien toon. „En vader, het was misschim! mor n ook beter, wat minder naar den schijn te oordcolcn." Birkhof werd rood. Hans Imd een zoor ge voelig punt aangeraakt. „bus met andere woorden, je denkt er over ernst, met dat meisje te maken?" vmegj hij. win vader, ik zal niet Louise Itoseviim trouwen." „Mat! Trouwen? Jongen, hen je dan - doof geweest voor wat ik zoo pns gezegd heb?" ting, waartoe hij, krachtens het derde lid van artikel 114 der Militiewet 1901, wordt geacht lo behooren, dan wel van do lich ting, waarmede hij, krachtens het tweede lid van artikel 99, jto artikel li dier wet, wordt beschouwd te zijn ingelijfd. Art. 19. De verzorger bij den RijkspoM- duivendienst zal worden vrijgesteld: le. van do herhalingsoefeningen, voort vloeiende uit du Militie- en de Landweer- wet; 2e. van de verplichting, om, ingevolge artikel 110 der Militiewet 1901, tot hand having of herstel van de openbare rust of orde, onder de wapenen te moeten blijven of te moeten komen. Art. 17. De verzorgers van den Rijks- postduivendionst, die blijken hebben ge geven van zeer veel ijver en toewijding on van bijzondere kennis ten opzichte van hunne verrichtingen bij de uitoefe ning van dien dienst en die ook in an dere opzichten daartoe in aanmerking ko men, kunnen, tol een getal van ten hoog ste vier per jaar, worden aangesteld tol korporaal bij den Rijkspostduivendienst. Art. 18. De verzorger van den Rijks- postduivendienst kan als zoodanig, wegens gebrek aan ijver, wegens gebleken onge schiktheid voor den Rijkspostduivendienst of wegens gedragingen in of buitendienst, door onzen Minister van Oorlog worden ontslagen. De verzorger bij den Rijkspostduiven dienst wordt in het geval, in do vorige zinsnede bedoeld, ontheven van de ver bintenis, door hem aangegaan overeen komstig het gestelde onder 2o. van arti kel 11, waarna op hem blijven rus ten de verplichtingen, die uit de Militie- cn do Landweenvet voortvloeien. Do minderjarige, die zicli als milicien- verzorger bij den Rijkspostduivendienst wil verbinden, behoeft daartoe de toestemming van vader, moeder of voogd. De militieplichtigen, die voor een boven bedoelde opleiding in aanmerking wen- schon to komen, moeten zich uiterlijk vóór 20 Januari met een verzoekschrift (op on gezegeld papier gesteld) rechtstreeks wen dent ot den Chef van den Generalen Staf le 's-Gravenhage. Schiedam, den 2en December 1911. De Burgemeester voornoemd, M. L. IIONNERLAGE GRETE, Schiedam, 2 Dcc. 1911. Verschillende gevochten. In den nacht van Donderdag op Vrijdag hebben nabij Tripolis schermutselingen mot Arabieren plaats gehad, bij het, door het 93ste regiment bezette, from. De Arabie ren weiden teruggeworpen. Dondordagnaniiddag werden twee lta- liaausche eskadrons, die een verkenning „Wat n zei, heeft mot Louise Rosen au niets te maken." Zijn vader lachte bitter c.n spottend. ITij iioj. op en neer in de gang- en bleef lachen. Verwoed kwam Birkhof daarna op Hans toe, balde de vuisten en rolde met de oogon. Maar zonderling! Toon hij vlak hij zijn zoon was,, bleef hij met een schok staan en in plants van' scheldwoorden, klonk een dof kreunen uit zijn mond. I fan» schrok cn weid bijna oven bleek a's Birkhof zelf en had een oogvnblik van oneindig medelijden met zijn vader. Hij wil de zijn vader alles omtrent Louise vertellen, bij wilde iopenlinnig spreken, maar hij kon in zijn opwinding geen woord vinden. Zoo stonden zij oen lange pon- zwijgend tegon- mor elkaar. Geen van U-iden waagde het den ander in 't gezicht te zien, ..Hrx' lang ken je dat meisje al?" Vroeg Birkhof op matten toon. Hans antwoordde dal hij haar al sinds de", zevenden Juni kende, maar dat hij eerst gisteren met haar alleen, ouge-toord gespro ken luid Bakhof scheen te vinden dat dat de zaak vee! minder ernstig maakte. „Hus gisteren eerst! Zoo! Een ware zege H het, (lat je nu in militairen dienst gaat Blijft zij hier bij juffrouw Bpreug-cl?" „Wiinreclujnlijk?" „Nu. TiiKsclicn Bredeiibostel cn Hannover waait volle wind. Maar één ding zeg ik je: Ik verbied jo met brievenschrijverij te be ginnen. Rcgrapen?" ondernamen in de richting van de door de Turken ten Zuiden van Tripolis in de woestijn bezette linie, met een hevig geweervuur en eenige. kanonschoten ont vangen. De llaliaansche cavaleristen ste gen af en beantwoordden het geweervuur der Turken, om aan de patrouilles gele genheid te geven de ligging der Turk- sehe verschansingen op te nemen. Delta- linansche eskadrons hadden 2 gewonden. Op den torpedojager „Partenope", die een kruistocht ondernam in do omstreken van Soeara (westelijk van Tripolis), werd eenige kanon- cn geweerschoten afge vuurd. De „Partenope" beschoot daarop Sneara, de Turken zoo noodzakende hun vuur te staken en zich terug te trekken. Men zal Soeara blijven beschieten. De toestand op het o o g e u b L i k. Do Rnineinsche correspondent van de „Deutsche Tageszeilung" geeft in een brief van 29 November een duidelijk beeld van den oorlogstoestand, na do jongste Jia- liaansche overwinning op Zondag j.l. Hij schrijft o. tl,: „De opmarsch van de Italianen in vlug tempo in de Tri- politaansche oase, die Maandag verwacht werd, heelt niet plaats gehad. De com mandant zal hiervoor wol zijn redenen gehad hebben, en deze zullen waarschijn lijk verband houden met liet feit dat voor het veroveren van liet kleine stukje oase op vorigen Zondag een strijd van 9 uur moest gevoerd worden. Intussclien hebben de Turken en Arabieren kans gezien zich vrij le maken uil de omsingeling der Ita lianen. Zij zullen den weg gevonden heb ben naar dc Gedel. Hier hebben zij ech ter, voLgcns llaliaansche opvatting, niet dien gemakkelijken toevoor van levensmid delen en ammunitie en eon even goed wa tertransport als in dn prijsgegeven kam pen van Ain-Zara on elders in de oase. Op do Gebel hebben zij in het front en in den mg cle oase en hier kunnen zij, al zitten de Italianen lnm niet op de hielen, zich moeilijk staande houden. Wordt de oase geheel van den vijand gezuiverd, het geen een tiental dagen zal ebehen. en toont dan de Porie zich niet bereid ide annexatie van Tripolis le erkennen, dan zal Italië overgaan lot dc vlootactie, zoo lang uitgesteld wegens het gevaar voor complicaties en benadceling van neutrale mogendheden. Intussclien zetten do Italianen de toe bereidselen voort om vasten voet in Tripo- litanië to krijgen. Terwijl het bezettingsle ger langzaam maar zeker zich meester maakt van do oase, wordt uit het moeder land het noodige trein materieel verscheept, terwijl dezer dagen ook oen groot aantal stukken vestinggesclmt van groot kaliber naar Tripolis worden vervoerd. Luitenant Baldassare, van do centrale Artillerieschool is aangewezen om dit zware gesc-lnit to stellen enz. Uit Lyon zijn talrijke vliegma chines van Fransch maaksel naar Napels gezonden om in den veldtocht dienst te doen. Eenige regimenten zijn de laatste dagen Hans zweeg „Je hebt nu gelegenheid," ging Birk hof voort, „van dat meisje af komen. WoeS niet onverstandig cn maak gebruik van do/.o g( legcnheid Voor den tweeden keer zal het zoo gemakkelijk niet gaan." „Vader," /.ei Ilans, „laat ons daar niet over pp reken. Jk zon niet graag niet tuist van hier weg gaan!"' „Dat is je ook geraden*antwoordde Biikhof driftig. „Meen je, dat je mij anders zoo kalm zoudt zien? Als je Maandag niet weg meest, clan zou ik nu ook nog over een andere zaak met je gesproken hebben. Maar hut het begraven zijn Maar één ding zal jo lood doen te ontbonden, namelijk wat ik je nu hier in den stal ten opzichte van dat meisje gezegd heblm int kom, laten wij ga a n kofl'i od ri n ken Biikhof deed of er niets tiB-elien hein en Hans was voorgevallen. Ja hij was spraak zamer en vriendelijker, dan gewoonlijk, Toon zij gegeten luidden, vroeg hij llaiis Zelfs tïind in een go in po 11 te-a a l ïgo 1 ego u hei d Dit had hij vroeger nog nooii gedaan. Hans vei baasde z.ieli en lieg „r leed hij dat toen hij bemerkte dat vader steeds een nieuw punt in liet ge.-pn k baalde en blijk baar alles deed om dit aan den loop te hou den. Den volgenden dag bleef Birkhof dezelfde houding aannemen, Het werd Zondag de dag, waarop lxmi-e en Hans afgesproken hadden dat zij elkaar om zes uur bij dc grot zouden ontmoeten. Hans wist wel dat hij vóel vvaag- weder naar het oorlogsloonee! vertrokken. F.en en amler wijst er afdoende op, dat Italië thans krachtig de offensieve aetie wil doorvoeren. Italiaanse h 9 w r e e d lijfi d e n De Turksche gezant te Berlijn i- het antwoord niet schuldig gebleven op de me- dedccling van zijn Raliaanseheu i uih ga. over de wreedheden, dom Tuiksdi Galli sche troepen op gevangenen bog.mii lh] vei telt, hoe een oude moeder en invalide va der door do Italianen gedwongen weidiu, do executie hij te wonen van hun zoon. het eenig kind, hoe de Italianen uit een aeroplane twee bommen geworpen hebben op het Turksche hospitaal in Am Zant, niettegenstaande van dit gebouw ib> vlag woei van bot Roodc Kruis, boe de Italianen de bevolking van Meuliie, die zieh leeds overgegeven bad, afmaakten, om zich tc wreken over een nederlaag del bcmngliori. Op een verdedigingslinie, door den vijaml verlaten, vonden de Turken een groot aan tal lijken van Turksche vrouwen en kinde ren, met afgesneden hals en samengebonden armen. Volgens de verklaringen van de ge vangengenomen Italianen zou dit geschied zijn op bevel van de officieren. De vree m tl e journalist e n. liet hoofd van het ltuliaan.-ehe per-bureau tc Tripolis heeft den correspondent van het „Berliner Tageblalt'' hij zich cmtbodui, waarna hij er den nadruk op lende, dat Int onderhoud een viiend-eliappeiijk kauikter droeg. De -trekking van zijn voorden vat de eonvspondent nldtis samen „Gij schrijft voortaan alleen welwillende berichten voor Balie of gij wordt uitgezet.' Ine a a n d e II o o d o Z e e. Tiet Stefani-ngonrscliap Ixwicht ui" Mas- .soea Uit betrouwbare bron wordt vernomen, dut aanzienlijke Turk.-oho strijdkrachten wor den snniengetokken bij riieik Raid. mm Int doel een aanval te doen op de ku-t van Afrika. Inderdaad weiden reed- tian-pori- schepen in de Btiaiat van Bab-il-Mandeb gezien. De heschielinjl van de Aiabi.-ehe ku-t zou dan ook. volgen-, Ttnlinan-eS berich ten, gemotiveerd zijn door dc -\,menUek- king van een belangrijke Turksche troepen macht met kanonnen. Er wordt na de Mb* hnnnnodaansclie feesten een actie verwacht togen de Itnliaan-ehe kust (Erythrcn.) Maar volgens de Rarij.-che „Huntanité" heeft het ItaJiaamclie oorlogsschip, dat het fort Sjeik Said bondiardeordo, oen grooten flater begaan. Dit fort. gelegen aan di straat van Bab-el-Mandch, behoort ill, nan Frankrijk. Do beschieting heeft dan ook groote opschudding in bet ministerie van buitenlandscho zaken te Pnrij.- vvivekt, en begrijpelijker wijze geen geringe onru.-t in de Italiaansehe ambassade. In Italië. Uit Milaan zijn oergi-teron zeven en uit Turijn gisteren nog vier regimenten vertrok ken. Daaimede zijn de laatste gemobili seerde troepen onderweg. Men spreekt thans van een versterking der eavalerio. de door naar de grot tc gaan. maar hij hoopte op een goede gelegenheid om aan zijn s vaders oplettendheid jto ont-nappen. Het werd middag, maar Birkhof liet hem geen oogon Ld ik alleen. Non twee uur, dan zon het donker zijn. Over allerlei dingen hadden zij reeds gepraat en Huns hoopte stads dat zijn vader nu ruv.ir den stal zou gaan of door den moestuin. zoonk dat zijn gewoonte was. Hij wilde dan zijn moeder kortweg zeggen, dat. hij nog even liet veld in ging. Maar hij hoopte en wachtte tever geefs. Daar sloeg het vijf mir. Hans word rood en zijn hart klopte zoo luid. dat Hun- vioo-- de dat zijn vader het zou boonni. Het wa mt tijd, hoog noodig tijd. „T ader, zei hij plot.-elin® „ik ga no» ('en wandeling door liet veld doen."' „Kijk, dat i.- een goed idee." antwoord de Birknol, '„dan ga ik mee.-' Han.- kreeg een i»et gerinyen -elnik. Hij kon geen antwoord uitbrengen, zoo kwaad was hij. Birkhof deed of bij niets benieikle. "Maai datuene wat hij vermoed li.nl. ten op/iehso van het vreemde mei-je en Hun-, wn- /ckor- Iteid voor hem geworden. Die twee hadden een afspraak. „Baarbeen zulten wij gaan?'- \iv>-„ hij nadut hij zijn zwarten vilthocd opgezet en zijn eikenhouten .-tok in de hand had geno men. Hans was wi.it kalmer geworden. „Het liefst zou ik te paard gaan," zei T n het bui e n 1 a n d. Aan de „Frnnkf. Ztg," wordt uit Peters burg gemeld, dal men in politieke kringen aldaar meent te vvi ten, dat de groote mogend- beden een Tui'ksch-ftidiaan-ch comité vv 11- 1-n in-teüen, waarin ook vcrteirenwoouligons C iii undue mogendheden zitting zullen ne- imn. Dil u>mitê zal de opdracht hebben het Ti.ik-( !n* prote-t ovu de be-ehieling van Al aha li (>mh rzeefcctl. 7,a! h t opliedui van Ti,dié in -tlild Mij* k( n ni'. ia I volken nr. ebt, dail zal 111011 te Ri me c( 11 ntreicvle en geineeii-cliappelijko pl olt -taelie in gimieil. Telegrammen uit de Perzische hoofdstad meldt ft» dat liet pailemeilL niet is gezwicht voor het piu-i.-chrt ultimatum; ook niet na dat Ru.-land geweig"rd had eenig uh.-iel vuur de be,uit woon ling toe te <-tnan, nadut de 18 Sur, welke de Eus.-isdie regeenng stelde, vcr-troken zouden zijn. Nadat .uiti- vankdijk de mc-eulvrlieid in liet parlemedt voor afwijzing dei Ru.—i-clie ei-chen wn-, zijn na deze weigering ook de andere afge- vaanligden tot de overtuiging gekomen dat neen inwilliging kon volgen: weshalve net besluit met algenieene -teminen is genomen kunnen worden, liet pailement ging dmtibij van de meening uit, dat IVi/.ie er geen-zins zek< i van kun zijn, dat na dit twvedo ulti matum niet een dei de. of een vierde komen zal. Bovendien hoeft liet parlemeni willen Ie kennen geven, dat Peizie niet voorne men- i.-. pijn onafhankelijkheid prijs te ge- **H» of zich zoozeer laat out moedigen, dat liet af-tmid das van zijn soevereine rech ten. Het Ru=-isehe ultimatum is naar alle pro vinciale hooid-teden van Per/ie arocind, en ld ijken J de van daar ontvangen antwoor den. Iioersolu oveial oen nderknnl-lioven- do geest. Dc correspondent van het „Berliner Tngc- Mftl". te Teheran .-eim d.d. 1 dezer: Na lut bfsluh om het nkimatuin af le wijzen, hebben hd parlement en het kabinet oi-n Iaiiüdntiee eelieiute verga'lering gehouden, en nadat «cuoemd besluit bekend gemaakt was, v.ilgde nog een openbare vergadering. „Dit beteokont strijd". In deze woorden kan men de stemming samenvatten, die ten gevolge van liet besluit onder do Perzen heersoht. De meerderheid van. liet ministerie heeft zich voor het aannemen van het ultimatum verklaard, omdat het op dit oogenblik voor Perzie bet beste is. Het is dus nog niet zeker, dat het ministerie zieli in liet bestuit van liet parlement zal schikken. In bet par lement echter hebben slechts 7 leden tegen het afwijzen van hot ultimatum gestemd. De dag van lieden (Vriidatr) begon weer met een groot opvoer. In de Lalezarstiaat cn hel F,urupeesche kwartier hoort men onop houdelijk schieten. In dc Bazar werd weer een aun-lug gepleegd en wel up Moesjir-cs- kNiltuné, den gewezen eersten minister van den atgezetton .-juh. Hij word door revoiu- Ii'j ont van -zijn vader af te komen. „Te paard'! A aarom? Jo zuil woldra ge noeg kunnen rijden. Misschien meer dan jo lief is f' -•Ja maar als ik niet to paard ga, kont ik niet overal meer waar ik heen wilde." „Nu, dan spannen wij in. Met een rijtuig gaat het evn snel." Hail- begreep dat hij niet van zijn vader al zou komen. Hij besloot dus alles maar cewillig Ie dragen. -Maar een nieuwe zorg kwelde hem. Als Louise zag dat hij mei zijn vader uitreed wat zou /ij daarvan donken? Moest z.ij liet ni(t als een geriinrseliatting opvatten. Moest dat niet ontstemmend en bedroevend op haar werken? Daarom weg zoo snel mogelijk het dorp uit Fat dal ging alles ook voortreffelijk reed- na een paar minuten reden zij liet erf af. Maar waarheen? "Waarheen, dat I.ouire hem niet zag of hen ontmoette? Het doip uit in tegenovergestelde richting van de grot. Dat leek hem het boste. En dan zoo ver, dat het. als zij lenig zouden komen, al donker was. Dat was hoi vcr- -tandigst. Biikhof verwondende zich wel over do eigemundiin' richting, die Hans wensrlite te n< men .gewoonlijk ging hij juist del ando ren kant op, Maar hij liet hem I«'gaan en stribbelde niet 'ogen. ,'t'S Ik, tW t A ut1 i Uj Hf 'Ji t'V< r*i- Ia* life Éi [p wp 15 tp iri'ï r 'bii' Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1911 | | pagina 1