64"<e laargang.
No. 13T89
Woensdag 13 December 1911
Onder donker geboomte.
BUITENLAND.
DE ITALIAANSCH-TURKSCHE
OORLOG.
BINNENLAND.
SCHiEDAMSCHE COURANT,
Deze courant verschijnt d a g e 1 jj k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen 11.1.85 franco
per post fl. 1.65.
Pry's per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertontiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan hot Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl.0.92iedere regel mee?
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar. de plaats lis zij
innemen.
Advertentiën by abonnement op voordeelige voorwaarden. Isneven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine adverlenliën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
AM* J6Ü3
Schiedam, 12 Dec. 1911.
Van het oorlogsterrein.
Op Malta is uit Tripolis bericht ontvan
gen, dat de Italiaansehe troepen op Ta-
qui ra aanrukken, dat zij1 gisteren moesten
bezetten.
De „Jeni Gazeta" van Konstantinopel
heelt uit Tripolis een telegram ontvan
gen, .meldende, dat de stam der Tibbo-
Toearegs een kolonne vrijwilligers heeft
gevormd, die steeds in aantal toeneemt
cn naar de kust oprukt.
Op het oorlogsterrein in Cyrenaika, al
dus wordt uit Rome aan de „Voss. Zei-
tung" geseind, worden alle toebereidselen
getroffen om den verwachten aanval van
de uil Tripolis verdreven Turkschc troepen
af te weren. De Italiaansehe regeering
stelt, naar men zegt, onbeperkte hulpmid
delen ter beschikking van den bevel help
ber, i
i Vredespogingen?
De „Jeni-Gazeta" maakt melding van
liet gerucht, dat Frankrijk pogingen zou
doen om een wapenstilstand tusschcn Tur
kije en Italië tot stand te brengen.
Het blad verklaart overtuigd te zijn,
dat do Porto een dergelijk voorstel, dat bij
don huidigen stand van zaken nadeelig
yoor Turkije zou zijn, zal verworpen.
In Turkije.
De Duitsche gezant te Konstantinopel,
baron Mar schalt .yon Biebcrstein, heefteen
conferentie gehad met den grootvizier, naar
men zegt om te verkrijgen, dat den Ita
lianen een langeron termijn dan vijf dagen
wordt verleend om Smyrna te verlaten.
Naar de „Temps"-eorrcspomlent te Rome
meldt-, Ls men daar in offieiecle kringen van
oordcel, dat de voorgenomen uitzetting tbr
Italiaansehe onderdanen uit de versterkte
havensteden, het 11a 1 iaansche-Turksche con
flict best kan verscherpen. Deze uitzetting
zou te Rome worden beschouwd als een
„ernstige inbreuk op het regime dei- capitu
laties", een internationale overeenkomst,
waarvan, zoo beweert de Italiaansehe regee
ring, de oorlog de opheffing niet rechtvaar
digt.
Men haalt als precedent liet voorbeeld aan
van Rusland, dat in 1878, in weerwil van
den oorlog met Turkije, erin slaagde de capi
tulaties te doen handhaven, ten opzichte van
de Russische onderdanen in liet Ottomann-
sclio rijk.
De uitzetting der Italianen zou dus een
probleem van internationalen diplomatieken
aard opwerpen en tegelijkertijd de Italiaan
sehe regoering een nieuw argument aan de
hand doen om de andere mogendheden te
overtuigen 5f van de noodzakelijkheid eener
gemeenschappelijke interventie te Konstan
tinopel, öf van de legitimiteit eener beslis-
Een verhaal naar het Duitsch van
GUSTAV KOENE.
sende vloot-operatie, waaronder de blokkade
der Dardanellen door Italië.
De in het Ottomnansehe rijk verblijfhou-
dende Italianen tellen over de 40,000, waar
van minstens 20,000 in versterkte havenste
den. Het zou een uitzetting op groote schaal
zijn, waarvan de tenuitvoerlegging de diplo
matieke en consulaire ambtenaren, belast
met de bescherming der Italiaansehe onder
danen, mm een zware verantwoordelijkheid
zou blootstellen. Men zegt, dat Dititrehlnnd
en enkele andere mogendheden te Konstan
tinopel pressie trachten uit tc oefenen op de
Turkschc rcgcering, orn haar van haar be
sluit af te brengen, maar tot dusver zonder
succes.
In T t a 1 i
In het verkeer tusschcn Duitschland en
Italië zijn de gevolgen van den oorlog dui
delijk merkbaar. Er komen steeds minder
reizigers naar Italië en eonige dagen gele
den briieht do luxe-trein van Berlijn over
Rome naar Napels geen enkelen passagier
mede.
Alle» wat met de vreemdelingen-industrie
te maken heeft, verwenscht de on vredelie
vendheid van de Turken. Men tracht het
den weinigen gasten zoo aangenaam moge
lijk te maken en klaagt ovtar de langzaam
toenemende boycot van Duitsche en Oosten-
rijkvche waren, waarmede de nationalisten
zich over de venneon.de afgunst van Duit
sche en Oostenriikselie ziide meenen te kun-
i.en wreken.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
21)
Schulz, die door het ia hem gestelde
vertrouwen ten hoogste, vereerd was,
toonde in de bezorging van den brief wat
te veel ijver. Nauwelijks had hij Louises
opdracht in handen, of hij snelde al
naar het huis met de dennen en ber
ken.
Hans was niet thuis. In plaats van
hem trof hij den ouden Bnkhot' aan. Toen
leze naar de reden van Schulz' komst
vroeg,' draaide deze er eerst om toe en
toen Birkhof bleef aandringen met scher
pe vragen, werd hij boos en zei kortaf
en scherp dat wat hij aan Hans had
te zoggen niemand behalve hem wat aan
ging- j I - S
„Zoo, zoo! Hm, linil" bromde oude
toen Schulz weg was, „die twee hebben
geheimen met elkander! Haha, dat is mooi:
Hans, in dienst bij de ulanen, geheimen
met een armen ketellapper! 't Is mooi.
Nu ben ik toch waarachtig nieuwsgierig
wat die twee niet elkaar hebben een
jachtgescliiedonis? Neen. Dan behoefde hij
niet zoo geheimzinnig te doen! En een
boos geweten had de weerwolf ook. Enfin
afwachten,"
Engeland.
De vertegenwoordigers der spoorwegmaat
schappijen en der bonden van spoorwegper
soneel ziin gisteren tot een bevredigende
overeenkomst geraakt.
Het heet, dat de beslissing in hoofdzaak
overeenkomt met het rapport der' koninklijke
spoorwegcommissie, maar dat toch de maat
schappijen eonige concessies hebben bewil
ligd, o. a. betreffende de daglooncrs.
Tiet Iloogorhuis heeft gisteren de tweede
lezing van de "Verzekeringswet met algc-
moeni stemmen aangenomen. Lord Lnns-
downe (unionist) verklaarde, dat hij. hoe
wel het beginsel van de wet aanvaarde» d,
die verantwoordelijkheid voor de afzonder
lijke bepalingen van de hand wijst.
Tageblatt" geseind, dal aldaar' een ern
stig complot ontdekt is. Matrozen van den
Portugeesehen kruiser „Sao Gabriël", een
van de oorlogsschepen, die tijdens de re
volutie het paleis van den koning bescho
ten, hadden afgesproken met het 16de
nfanterie-regiment, in Lissabon in garni
zoen, en een aantal burgers, een nachtelij
ken aanval te doen op dc republikeinsche
garde, die beschuldigd wordt, zich schul
dig gemaakt te hebben aan liet uitlokken
van ongeregeldheden bij het onderdrukken
van. de jongste onlusten. Dc regeering
kwam tusschcn beiden en zond de „Sao
Gabriël" naar de Azorischc eilanden. De
republikeinsche garde werd van den straat
dienst teruggenomen om onaangenaamhe
den met dc bevolking te vermijden. Thans
patrouilleeren de lanciers.
Fabra Ribas, een der medewerkers van
de „llumanhé", begint in dit Parij.-che blad
ecu reeks onthullingen over do contra-revo
lutie in Portugal, llij verhaalt, dat de jong
ste pogingen tot herstel der monarchie ge
steund worden niet alleen door de Portu-
gresehe aanhangers van koning Manuel cn
don Miguel, maar ook door de Frausclie
royalisten, de omgeving van den Duitsehen
keizer misschien door den keizer zelf
de Duitsche katholieke partij, koning Al
fonso en de Spaansehe monarchisten. Om
trent de rol, die elk dezer in de samenzwe
ring heeft gespeeld, zullen in volgende arti
kelen nadere mededeel ingen worden gedaan.
Do sclu'ijver brengt in herinnering, dat
koning Manuel vóór de revolutie Spanje en
Engeland om hun hulp had verzocht en, na
van Engeland een weigerend antwoord Ie
hebben ontvangen, Duitschland luid ge
vraagd twee of drie slagschepen te zenden
t.er verdediging der Portugeesche dynastie,
waartegen de koning den afstand van 'dc
Portugeesche kolonie Angola aan Duitech-
lnnd in uitzicht had gestold.
Chin a.
Naar veler meening is een spoedig einde
van den opstand te verwachten. Van beide
zijden haakt men naar den vrede, en om
daartoe te geraken, is men tol conces
sies bereid.
In al de Chineesclio nieuwsbladen was
gisteren, naai' uit Woesjarig weid gemeld,
een advertentie opgenomen, waarin o.a.
wordt gezegd: „Generaal Li en de wt-
eenigde revolutionnaircn zijn ten sterks!»
gekant tegen het aanblijven van de Mandp
joe-dynastie. Li zelf is voor een repu
bliek, maar de gcheele partij is bet er
over eens, dat een einde moet komen
aan het bloedvergieten cn zal dus persoon
lijke vvenschen gaarne ten offer brengen,
ten einde, zoo mogelijk, ontbinding van
het groote rijk te voorkomen. Dc revo
lutiotinaire partij zal zic,h schikken naar
den weiisch der meerderheid, wanneer deze
een constilutioneolo monarchie wenschten
zal geen bezwaar maken, wanneer Joean
Sji Kai of een ander Chineesclio leider,
vvien zij haar vertrouwen kan schenken,
de regoering met een constitutioneel par
lement zou willen aanvaarden."1
En uit Peking wordt bericht, dat Tang-
Sjao-yi Zondag van daar naar Woesjang
is vertrokken, voorzien van uitgebreide vol
machten tot onderhandeling met dc re-
vohitionnairen. De regeering, zoo heet
het verder, Sri rouwt, dat de opstande
lingen de instelling van een beperkte mon
archie zullen goedkeuren en is bereid tot
het doen van concessies.
Waar dus van weerszijden zooveel goede
wil wordt betoond, zal vermoedelijk een
schikking zich niet lang meer laten wach
ten.
heer J. .f. van Hoeken, houthandelaar te
Leiden, lid van den gemeenteraad en lid
van de Provinciale Staten van Zuid-Hol
land voor het hoofdkiesdistrict Leider
dorp.
Vóór de uitbreiding van grondgebied dei
gemeente Leiden in 1897, was de overle
dene lal van jaien wethouder der ge
meente Oegstgcest.
Personalia.
Dr. J. J. van Loghem, privaat-docent
aan de universiteit van Amsterdam, die, in
\or' and met hel uitbreken van de pest op
da\a door de regeering voor den tijd van
een half jaar naar Nedorl,and--ch-Tv>dië is ge
zonden, !.s dezer dagen hiel' Ie lande terug
gekeerd- Bij zijn vertrek van Java is aan
dr. Van Leghorn de dank van de Ned.-In
dische rouoering betuigd voor den krach-
tigen steun, door hem bij de bestrijding van
dl pert verleend.
Tweede Kamer.
De tegemoetkomingen wegens duurte van
levensmiddelen aan daarvoor in aanmerking
komende lagere ninbtennren en beambten v:m
hel rijk, zijn in 10 ontwerpen van wet aan
de Tweede Kamer der Btaten-Gener.ud voor
gesteld.
Tot toelichting van al deze vooretellen
wordt verwezen naar de mededeelingon van
de regoering in Laar antwoord op het verslag
betreffende de Algemeene Beschouwingen der
Staatsbcgrooting 1912.
D u i t s o h 1 a n d. 1
Volgens den „Berl. Lokal Anzeigcr" is
het bericht, dat in 1913 een _groot ge
deelte van de Duitsche oorlogsvloot nam
Embden verplaatst zal worden en datdaai
kazernes gebouwd zullen worden voor
12,000 man, waarschijnlijk daardoor ont
staan, dat in de laatste jaren te Embden
groote havens aangelegd zijn. Deze zijn
echter niet alleen voor de oorlogsmarine,
doch ook voor de handelsvloot bestemd.
Portugjal,
Uit Lissabon wordt aan het „Berliner
Tegen twaalf uur kwam Hans thuis.
Zijn vader sprak over verschillende zaken,
maar niet over Schulz. Eerst toen zij aim
tafel gingen om te eten, zei hij als ter
loops, dat Schulz er geweest was, en het
ontging hem d aai bij niet, dat Ilans een
kleur kreeg. Na het eten stelde hij Ilans
voor, een rijtoer te maken.
„Dat met Schulz zal wel niet zoo'u
haast hebben," zei hij, „wij kunnen dus
gaan zoo ver wij willen."
„Goed," antwoordde II:uis kalm.
„Hm," bromde de oude. Rans scheen
niet ongeduldig zou hij zich vergist
hebben ten opzichte van Schulz? JHij zei
even later
„Och jongen, waarom zouden wij ook
eigenlijk zoo ver gaan, laat ons thuis blij
ven en hier wat praten."
Hans bemerkte nu dat zijn vader, weer
evenals in den laatslen herfst, hem vast
wilde houden. Toen wilde hij een ontmoe
ting met Louise voorkomen, nu een sa
menkomst met Schulz. Hij werd kwaad
sprong op cn ging met zwaren stap
in de kamer op en neer.
„Nu wat is dat nu?" vroeg Birkhof.
Ilans bleef staan en zag zijn vader met
een doorborenden blik aan.
„Kom, kom, wat is dat nu?" herhaalde
de oude ontsteld.
„Vader," zei Hans, „ik heb nu genoeg
van die dwaze grappenmakerij."
„Grappenmakerij? .Wat dan? Wie doet
je iets?"
Rusland cnPerzië.
De onderhandelingen tusschcn den Rus
sische» cn Engelschen gezant te Teheran
over het Russische ultimatum, zijn begon
nen. Deze onderhandelingen hebben vooral
betrekking op het tweede artikeL van het
ultimatum, voor welk artikel men tracht
tot een zachtere Jorimileering te komen,
teneinde de gevoeligheid van Perzië te ont
zien.
Een gevolg van deze besprekingen moet
reeds zijn, dat Perzië geneigd is Sinisters
ontslag goed te keuren' en een schade
vergoeding te betalen.
In een telegram aan zijn vader te Was
hington, verklaart Sinister echter, dat hij
voornemens is op zijn post te blijven.
Naar verluidt, moet dit geschieden in over
eenstemming met de inzichten der Amc-
rikaansche regeering, die van meening is,
dat het voor de aanspraken op schade
vergoeding voor Shuster beter is, dat hij
alleen voor geweld wijkl.
„U, vader 1"
„Ik? Haha! Jongen, ik hoop dat je den
eerbied voor je vader zult behouden.''
„Waarom doet u zoo vreemd, vader?
Ik ben toch geen kind meer. Als u mij be
handelt als een kind, begrijpt u zeker wel,
dat ik daar gauw genoeg van krijg."
„Als ik nu maar wist, wat je eigenlijk
wilt."
Ilans lachte luid cn bitter.
Nu wenl zijn vader boos en riep driftig:
„Domme jongen! Lach je om mij?"
„Is het dan niet om te lachen, vader?
Maar misschien was het beter er om te
huilen. Want u verlaagt u-zelf niet alleen
met uw valsche manier van doen ook
mij dwingt u op deze wijze tot huiche
larij 1"
„Omdat ik je tot rede wil brengen, je
wil afbrengen van een dwaas plan? Meen
je niet dat de menschen er over zouden
spieken als zij hoorden, 'dat wij hier sa
men twisten?"
„Do menschen? Haha! De menschen?
Wal gaan die mij aan. Jk wil geluk en
tevredenheid en om dat te vinden,
kunnen de menschen mij niet helpen. Dat
kan ik my zelf alleen verschaffen. Doch.
ik laat mij daarbij ook door niemand hin
deren. Ook niet door u, vader!"
„Wat wil je daarmee zeggen?"
Reeds wilde Hans openlijk over zijn ver
houding tot Louise beginnen maar hij
bpdacht zich.
Zijn vader kwam weer op. zijn stok-
Ysn het hof.
H. M. do Koningin-Moeder en de primes
van Bentheim hebben gistermuniddag te 5
uur een bezoek gebracht aan 11. M. de Ko
ningin.
De prinses van Bentheim zal hedenochtend
p«,.r Stautsspoortrein van 9 u. U min. naai'
Duit.sehland terugkcera-n.
Onze Marine.
Het pantserdekschip Tromp, dat Oost-
Tndië heeft verlaten, tot het maken van een
reis voor vlagvertoon, is, blijkens ontvangen
bericht, te Saigon aangekomen.
Audiënties.
De gewone audiënties van de Mimrter- van
Buitcnlandsche Zaken, Koloniën, Marine en
Watersiaat, zullen op Vrijdag 15 dezer, die
van den Minister van Financiën op Donder
dag 14 cn die van don Minister van Justi
tie op Zaterdag 16 dezer, niet plaats hebben.
J. J, vim Hoeken.
Gisteravond overleed na een ernstige
ongesteldheid, doch nog geheel onverwacht,
m den ouderdom van ruim 66 jaren, de
Ambtenaren bij de directe belastingen.
Het comité van vrouwen van amhteuaieu
bij de directe belastingen, enz., heelt gis
teravond in Diligent ia op de Knii-kaüc
te Rotterdam, een openbaie vergadering
gehouden, waarin de lieer J. ter Laan,
voorzitter van de afdeeling Rotterdam van
do koniiniezenvereeuiging, als spreker op
trad.
Uitvoerig betoogde hij do noodzakelijk
heid van loonsvei'hoogiug ia verband roet
de stijging van de prijzen dei loven» mid
delen, en hij achtte het wenschelijk, dat
er als tijdelijke maatregel een percents
gewijze berekende verliooging op do sa
larissen werd gelegd. De tijdelijke verster
king van de inkomsten, door de regeering
in uitzicht gesteld, waarbij aan alle lagere
ambtenaren, wier bruto-inkomsten blijft bö
Heden f1000, een gratificatie van f20 zal
worden toegekend, zal slechts een gedeelte
van het personeel ten goede komen. Het
gcheele personeel in de groote steden vak
buiten dezen maatregel.
Na eonige gedachtenwisselmg werd oen
motie met algemec-ne stemmen aangeno
men, waarin na eonige overwegingen, do
vergadering besluit het comité uit te noo-
digen, zich tot de regoering tc wenden met
het zeer dringende verzoek:
lc. aan de ambtenaren met een in
komen van beneden f 1000 een gratificatie
toe te kennen, in eens, tot een bedrag
gelijk slaande met 20 pet. van het sala
ris: i i f
paardje: de vrees voor den kwaden schijn
en betoogde daarbij, dat het voor Ilans
weinig passend was, zich openlijk met
Schulz op te houden.
„Schulz is een brave kerel, een der bes
ten van Rrcdenborstell" wierp Ilans tegen.
„Ben je gek!" riep zijn vader ruw. „Een
die drinkt, een die niet naar de kerk gaat,
zoo iemand is niet waard een christen
te heeten. En het is lang geen eer zoo'n
heiden tot vriend te hebben. Dat kan niet
anders dan nadeelig werken voor mijn goe
den naam,"-
„Vader vader!"
„Wat wou jo zeggen?"
„Kom lot kalmte, opdat ik niet allo ach
ting voor u zal verliezen!"
„Achting? voor mij? Dal is te erg! Ik
die jarenlange een belangrijke functie heb
in deze gemeente en dan geen achting!
Als jij voortgaat op den weg waar je op
bent, zul je hol zeker in jo leven niet zoo
ver brengen als ik. Vooral niet als je langer
connecties houdt met dat meisje, dat bij
juffrouw Sprengel inwoont. Zoo als ik ge
hooid heb, is haar vader een armoedig
ambtenaar zoo een, die niet meer dan
een hemd aan 't, lijf heeft. En dan die kun
sten van jdat meisje om jou je hoofd op
hol te brengt® Dat valt je lastig, werpt
zich om jo hals als een
Verder kwam hij niet. Toornige woorden
van verontwaardiging bulderde Hans hem
in het gezicht, zoo luid, dat do oude meid
in de jeuken er van schrok. Harde woor
den waren het, vol verwijt, dat zijn vader
het durfde Wagen een reine ziel als Louise
op de meest lompe wijze te bezoedelen.
En kalmer wordend, vervolgde hij:
„Op haar valt niets te zeggen, liet hard
werken zal zij aller achting zich weten
af te dwingen, ook van u. Van haar kan
niemand iels kwaads zeggen,
„Zoo, niets te zeggen op haar? En hoe
weet jij dat jij, die haar nog maar
een paar maal gezien hebt?'
Birkhof sprak kalmer. Huns' woorden had
den niet geheel lum uitwerking gemist. Ja
Birkhofs geweten was niet zoo geheel
rustig meer, dat was te bemerken.
Zwaar ademend ging hij cenige malen
in dc kamer op en lieer, toen bleef hij voor
Hans slaan en zei:
„Maar, hoe is dat dan? Is die geschiede
nis tusschcn jelui dan nog niet uit? Ik
meende dat dat al lang uit T"as
Hans lachte scherp, haalde een brief van
Louise voor den dag cn liet hem zijn va
der zien,
„Dit is de brief, dien ik een half uur
geleden van Sc-hulz heb gekregen," zei Hans.
Birkhof staarde op den brief, dien Hans
in de hand hield, alsof hot zijn doodvonnis
was. Hij werd bleek, begon ie trillen cn
viel toen zwaar in zijn leunstoel neer. Gc-
ruitnen lijd staarde hij zwijgend voor zich
uit, daarbij met beide handen den tafelrand
vastklemmend.
(Wordt vervolgd.)
