Rood zien.
I H"I TJ Pi I il I 'P
BINNENLAND.
STADSNIEUWs7~
oils Muntwezen en wat n,iet al. De heer
Kolkman lieelt echter dezen keer een tame
lijk scherpen aanval moeten yerduren over
de volgorde, die lüj bij zijn wetsontwerpen
in - acht neemt, en dat wel van niemand
minder dan prof. Treub. Deze vond het
logisch, als de Minister op zijn Succes
siebelasting zijn Inkomstenbelasting had la
ten volgen, om eerst daarna, als hij er ten
minste na al het verzot in den lande nog
aan vasthield, met zijn verhoogd Tariel
te komen. Maar, aldus liet Asscn's afge
vaardigde zich smalend uit, de Minister
laat zijn ontwerp Inkomstenbelasting een
voudig door zijn vrienden in een hoek
schoppen, en brengt de verhooging van het
Tariel als no. I op het program, oen ont
werp, dat de heer Treub een misbaksel
eu een gedrochtelijk dirrg noemde,
do veronderstelling wetende, dat do Minis
ter zei/ wei, toon hij de Tariefwet bij de
Kamer had ingediend, een zucht van- ver
lichting zou hebben geslaakt, dat dit be
roerde ding zijn departement verlaten had
Daar was wel geen woord Franseh bij,
maar tevens ook geen enkel, dat geen waar
heid bevatte. De heer Kolkman trachtte het
handig te doen voorkomen, alsof do afge
vaardigde voor Assen hem beschuldigde
hel ontwerp ingediend te hebben, met de
heimelijke bedoeling, het nimmer te laten
behandelen; maai-, zoo hij gedacht heeft,
aldus het gelijk aan zijn zijde te krijgen, dit
mislukte ten ocncnmalo. De heer Treub
legdo er hij zijn repliek nog eens den vol
len nadruk op, dat 'hij den Minister alleen
er van beschuldigde, dat hij aan den aan
drang van zijn vrienden had toegegeven,
en zijn ontwerp Inkomstenbelasting ach
teraf laten zetten. .Ta, wal zou de. Minis!er
doen? AVij zijn niet vergeten, hoe bjj de
behandeling van zijn kleine verhooging van
de Successiebelasting meer' dan één verbot
gen stem uit de eoaJitio lot hem kwam
0111 zijn snood bedrijf, hierin bestaande, dal
hij ook baten voor de Schatkist uil do
d i v o c t. e belastingen wilde halen. Waar
om, zoo voerde men hem zonder «enige
schaamte toe, doet ge ons dit verdriet aan
kunt ge die II ton, die go met uw vei hoo
ging van de successiebelasting beoogt, niet
ook nog uit het Tarief krijgen? JSn do liee
ren hebben gelijk; do zoogenaamd christe
lijke coalitie is nu eenmaal li iel anders clan
een groot conservatief verhoud, dat de rij
ken der aarde zooveel mogelijk wil sparen
en liever de kleine luydeti laat bloeden;
en waar het daarom begonnen is, hebben
zij recht van klagen, als zij in de beurzen
Worden getast.
Ook de Minister van Oorlog zou het dit
jaar gemakkelijk hebben. Over zijn algemeen
beleid werd natuurlijk zoo goed als geen
discussio gehouden, waar Kamer en Mi
uister weinige weken geleden bij de behan
deling van do Militiewei zoo uitvoerig van
gedachten hadden gewisseld over de rich
ting. waarin 's Lands Defensie zal moeten
wordt;n gestuurd. De begrooting ontleende
thans haar gewicht aan het feit, dat de
verhooging van de offieierstrartemenlen er
in zat, waarop, zooals men weet, Minister
fooi op 21 December van het vorige jaar
hel leven liet. Toen is als machine de guerre
legen dien bewindsman gebruikt, dat het
niet aanging, de üractementen te rogelen,
zonder de pensioenen tegelijk op beteren
grondslag op te bouwen; en niettegen
staande minister Cool toen toezegde, zeer
spoedig met een pensioensregeling te zul
len komen, ja zelfs oen flink gedeelte van
de door hem voor tractementsvorhooging
bedoelde gelden daarvoor reserveerde, weid
hij zonder genade ton doode gedoemd. En
deze vóórhistories van de zaak was het nu
iuiM, die minister Cölifn in den weg zat.
Want hij, die. zoo groot aandeel heeft ge
had in den val van minister C'ool; die
op 21 December 1910 beweerde, dat inen
zoo gemakkelijk, als men wilde, die pen-
sionneoring ook binnen weinige maanden
kon regelen, kwam thans met oen trade
mentsvorhoogïng, zonder pensioensre
ling. Een feit, waarover hij alleen zich
natuurlijk zal verbazen, die niet weet, dat
het slechts te doen was om minister Cool
weg te krijgen, dien men niet krachtig ge
noeg vond in het parlementaire debat, om
hem met gerustheid de verdediging van de
Militicwet op te dragen.
liet zal echter wel gelegen hebben aan
de toenemende populariteit, die Minister Co-
lijn in de Kamer geniet, en die, hij door
zijn uitstekende verdediging vair de Militie-
wet heeft verworven, dat hij over deze
daadzaak niet lianler is aangepakt. Wal zou
het, om eens iets te noemen, voor een
'man als de hoer Heemskerk een smulletje
geweest zijn, als hij nu in de oppositie
geweest was, om de Kamer eens te doen
daveren van het lachen met sehelmsehe
legenstcllingjes tusschen het Kamerlid Co-
lijn en Minister Colijn, wier uitingen in
dit opzicht lijnrecht tegenover elkander
staan.
De Minister heeft don slag over de ge-
heeie lijn gewonnen; als er spaanders ge
vallen zijn, dan hebben, ze niemand anders
getroffen dan tieneraal Snijders, die in „De
Tijdspiegel" allerlei oncontroleerbare onge
rechtigheden omtrent de gesties van onze
Landweer heeft geopenbaard, daarmee, zoo
als do Minister terecht opmerkte een zeer
onvaderlandslievend bedrijf verrichtend,
waar de Landweer een even integreerend als
gewichtig onderdeel is van onze weermacht.
Ons verwondert de houding van dezen ge
neraal niet, die in zijn star conservatisme
van al wat nieuw licht is niets hebben
moet. De man, die, zooals in de Kamer bij
do Militicwet verklaard werd, alles deed
do hervormingen van Generaal Eland
van zeggen dan de heer Thomson er van
zeide: Was de daad van het brengen van
dit onvoldoende schip op de begroot]ng niet
heroiek, het weer terugnemen daarvan was
dit allerminst. De Minister is dus voorlom
pig gered. Maar
voor hoe lang?
Over do duurtekwostio, juister gezegd,
het voorstel van de Hegeering om wegens
de duurte aan do ambtenaren, die een sa
laris hebben Van 'niet hooger dan f 1000,
eeu toelage van £20 te geven, is een ont-
zottenden boom opgezet. De heer Van Doorn
hield een heftige redevoering tegen deze
Regeering, die, „omdat er toch niets van
de sociale hervormingen komt, den schijn
wil hebben, toch iets voor het volk te
doen", waaraan het net als de oude Ro-
meinseho regeerders „brood eu spelen"
geeft. Op bedaarder toon ontwikkelden de
hoeren Van Kameheck en Do Savornin Lob
man hun bezwaren, maar do lieere.ii. 'No-
lens, 'Roodhuijzen en 'Drucker kwamen de
Regeering steunen, en betuigden, dat zij
dit voorstel gaarne aanvaardden als excep-
tioneelon maatregel tegenover een excep-
tioneelen toestand, in casu do dnurteramp,
door cle droogte veroorzaakt. En de Minis
ter nam hetzelfde standpunt in, en de Ka
mer stelde hem met 55 tegen 29 stemmen
in het gelijk,
I
Do Kamer is uiteengegaan en heeft haar
recès wel verdiend.
verhuiswagen op me te wachten staat'?
Mijn specialiteit is diamanten, goud en
zilver. Eu die hob ik hier tevergeefs ge
zocht 'n mooie hoell"
„Mijn horloge," zeide de jonge vrouw
aarzelend, „is met robijnen bezet.'
,,'t Zal wel gekleurd glas zijn. Laa's
kijken."
„Als u nu niet gaat, schiet ik!" dreig
de de heer des huizes opgewonden.
„Dat moot u weten. Op zelfverdediging
kunt n zich niet beroepen, ik heb immers
geen wapen bij me!"
Tandenknarsend van woede, haalde Her
man Metigelbier een bankbiljet uit zijn
portemoonaio."
„Pak aan -- maar maak dat je wig
komt.
„Wel echt? Hier in huis is alles mo
gelijk."
Hij bekeek nauwkeurig bet papier en
stak het in den zak. Ook het horloge
vond hij blijkbaar het meenemen waard.
„Ook dat nog?"
„Ja, men kan niet weten."
Herman ging nier, Dora lichtte bij.
En toen minuien ze zwijgend en pein
zend de spoten van de inbraak weg
Tenslotte bleven ze stil voor de verniehh
brandkast staan, welkor wijdgeopende deu
spottend schenen te zeggen, dat zij
ren
werkelijk uit liefde met elkaar' getrouwd
varen.
i
om
tegen te werken, die noch de viermaanders
noch het reservekader ecu eerlijke kiurs
gunde, ziet do Landweer ook door zoo be
slagen, voor bepaalde doeleinden geslepen
bi 11, dat hij in deze geen leidsman zijn
kan. Wij verheugen ons, dat dit eens onge
zouten van achter do MinisLerstafeL is ge
zegd.
De verhooging der off icierstrac temen ten
is door do Kamer met overgrootc meerder
heid goedgekeurd, tegen stemden alleen de
sociaal-democraten en de heeren Teenstra
en ,Forf. Het doet ons altijd vreemd aan,
dat het „anti-militarist" zijn ook schijnt
mee te brengen, dat men niet meer vindt,
dat de arbeider zijn loon waardig is. En
de olficierstraclementen zijn ellendig, en
dat menig arbeider zorgeloozer leven leidt
dan een ongefortuneerde 1ste luitenant met
vrouw en kinderen, zat moeilijk voor te
genspraak .vatbaar zijn. Bijzonder is het
wel, dat do Kamer, die daar anders nooit
voor te vinden is, thans ook genoegen er
mee heeft genomen, dat de wet terugwer
kende kracht kreeg tot 1 April 1910. De
uitleg van den heer Lobman, dat men hier
niet van terug wekkende, maar van „voort
zettende" kracht moest spreken, dacht ons
meer spitsvondig, dan afdoende.
m Minister Wenlholl? Op het oogonblik,
dat wij dit schrijven (Vrijdnguvond 5 ure)
zijn er allerongunstigste geruchten over hem
in omloop, liet pantser-chip, dat Z. E, aan
gevraagd heelt, is \<x>r het beoogde doel nu
eenmaal vee! te groot of veel te klein, daar
over zijn alle autoriteiten het eem. Daaren
boven is de aanvrage in lijnrechten strijd
niet het advies van den Raad van Defensie,
liet geheim van de zaak is eigenlijk, dat dit
■chip niet alleen beMemd is voor onze ver-
dedigng, maar tevens dient om werk te ver
schaffen aan de Rijkswerf van de Marine, te
Amsterdam. En nu maakt de diepgang van
di' Oo->terdokMuis, waardoor het te bouwen
-chip Amsterdam zal moeten verlaten, het
onmogelijk liet schip op de gewenschte
lootte te houwen. En zoo wordt andermaal,
wa.it liet is allerminst de eerste maal, de
houw onzer schepen niet bepaald door liet
lelaug van het vaderland, maar door bet
belang van Rijks Atari new erf te Amster
dam en de daaraan verbonden sluis. Is het
wonder, dnt de Minister reeds in het Voor
ioopig Yerdag van alle kanten werd aange
vallen, en dat, toen men vernam, dat. bij aan
/•ju schip vasthield, zijn einde nabij scheen?
Danririj kwam nog iets anders. Er was
eeu gerucht, dat de Minister gaarne weg
wilde, wat niet onbegrijpelijk was bij de
wijze, waarop hij door do Kamer pleegt ont
vangen te worden; booze tongen vertelden
er hij, dat ook zijne verhouding tot het De-
parlement allesbehalve eouleur de rose was,
en dan was er nog wat. Men fluisterde, dat
de Mini.-ter van Marine dc zaak van de
Soortelijke vei/orging per slot van rekening
toch niet geregeld had naar deit zin van
zijne tegenwoordige vrienden, en dat hij, dc
hui niet .-taande, dan maar liever wilde va!
l.-n op de groote quaestie van het schip,
dan op oone ru/ie over kerkelijke quaest-ies,
waarbij de Linkerzijde allicht den tegenstem
mer.-, te hulp /ou zijn gekomen.
Edoch, als de nood het hoogst is, is de
redding het meest nabij. Uitstel is in de
politiek alles, en het spreekt vanzelf, dat als
de Rechterzijde den Minister ter slachtbank
hm
ton verleendonnoodig martelen is in de po
litiek geen gewoonte. Welnu, dit uitstel is
verleend. Dr. Kuvper, die thans weer eens
aL woordvoerder van dc gvheelo Rechterzijde
bleek op te treden, kwam met eene motie om
de veelbesproken „schuit" uit cle begrooting
te lichten, en al werd do pil verguld door dat
d;e motie zoo gedekt was, dat zo een be
leefd vcr/.oek aan den Mini.-ter heette,
het mocht toch nog twijfelachtig heeten, of dc
Mini.-ter na zoo krasse verdediging als hij in
de memorie van Antwoord van zijn schip ge
geven had, het hoofd zou buigen. Maar hij
deed het, en wij zullen or maar niet meer
De Italiaansch-Turksche oorlog laat heel
wat men.sehen lachen met een bitteren lach
van verachtende zelfgenoegzaamheid. Vooral
in Duitsehhuid, waar men zeker niet vveek-
hartig-toegevend gezind is tegenover den
Ilnliaanscheu vriend en bondgenoot, wordt
aldus gelachen. Daar heb je nu de werke-
ijkheid, gij domme pacificlsten, aldus roept
men van daar, De heele vredesbeweging is
geen cent waard, Den Haag met zijn vredes
paleis is niets dan een vertooning en van
een algemeenou wereldvrede kan nooit, iets
komen. En als men ginds de vooratandera
van het „vrede-door-recht" afbeeldt, zijn het
trtiidenlooze oude heertjes, dio half ingedut
ecu wauwelpraatje zitten te houden.
Volmaakt ten onrechte geschiedt dit alles.
Zeker do ltaliaansche geschiedenis bewijst
wel, dat de vredesbeweging nog in haar
kinderschoenen staat, dat zij nog een veraf
gelegen ideaal nastreeft. Do ltaliaansche
geschiedenis bewijst ook heel erg, dat de pu
blieke opinie nog bizonder weinig macht
heeft. Doch welke verstandige vredesvriend
was van een andere meaning? Er moet pro
paganda voor de vredesbeweging gemaakt
worden. En zij, die daartoe geroepen zijn
zullen nu zeker meer dun ooit begrijpen, dat
het noodig is die propaganda zeer intensief
te doen zijn.
Doch eeu teleurstelling leverden de lta
liaansche gebeurtenissen o. i. niet op. We!
helmen zij enkele bekende feiten nog weer
in een helderder licht geplaatst.
Tn de eerste plaats is en blijft het opmer
kelijk, dat Italië zoo weinig getracht, heeft
deu schijn te redden. Dat feit is nog niet
voldoende verklaard. En wij bedoelen hier
mee nu niet uitsluitend, dat Italië niet zorg
vuldiger naar voorwendsels gezocht heeft of
gevallen heeft uitgelokt. Dat is overigens op
zichzelf al onverklaarbaar, vooral omdat het
in dit geval zoo gemakkelijk ware geweest.
De landgenooten van Macchiavelli hadden
toch wel een Ttaliaansch meisje, of zelfs tien
ftaliaansche meisjes kunnen doen ontvoeren.
Zij luidden die voorzichtig kunnen uitzoeken
en kunnen zorgen, dat haar geen haar ge-
crenkt werd, ja, dat de ontvoering haar
flink wat baten zou hebben opgeleverd. Bo
vendien had zij 10, 20 andere dergelijke
casus belli kunnen kweeken in een door Tur
ken zoo slap en slecht bestuurd land. Wij
voor ons zouden een dergelijke methodo af
schuwelijk hebben gevonden. Doch wij willen
geen oorlog. Italië wilde er een. En wie een
(slecht) doel wil moet ook de (slechte) mid
delen willen, zegt een Franseh spreekwoord
Wij geven cle methode dus niet als ge-
vvenseht of zelfs verdedigbaar aan, wij con
stateeren alleen met verbazing, dat Italië
dezen weg niet heeft betreden, terwijl wij
aan ltaliaansche gewetensbezwaren op dat
gebied hier niet durven denken.
Had Italië dit alles wél gedaan, dan zou
do verontwaardiging in Europa, die men
ginds nU zoo met zooveel ongerustheid cn
schrik constateert, niet zoo algemeen zijn ge
weest
Dio verontwaardiging zou al evenmin zoo
groot z.iin geworden, als men de pfinétration
pacifique, de „vredelievende binnendringing'
had toegepast, die bovendien duizendmaal
zoo goedkoop eu heel veel minder gevaar
lijk is dan een oorlog. Er moeten onbekende
redenen zijn geweest, waarom Italië die niet
geprobeerd heeft de kans op annexatie
plannen van andere zijde wellicht? An
de is is het niet lc begrijpen, waarom Italië
n;"l vredelievend een prachtig woord
hieris binnengedrongen.
Intussehen niet slechts dat Italië op
zoo'n rooversmanier is aangevallen trekt in
deze zaak de aandacht, maar ook de hou
ding van geheel Italië. Er hcerscht ginda
een moreel e ziekte, elders reeds eens het
Mafikken (naar aanleiding van het- ontzot
van Mnfeking) genoemd, waarmee do pacifi
cist zal hebben te rekenen. Dio ziekte ia
niet specifiek-Italinansch. Integendeel ook
naar onze overtuiging zijn de Italianen beter
dan men hen thans over het geheel ziet,
Doch het is de ziekte van do f-,terken, to
vergelijken met het „rood-zien" van den
vechtenden worstelaar. Alle groote volkeren
kunnen die ziekte krijgen. Hun verstand is
dan weg. Zij verlangen niets dan „er op te
slaan". Als zij lmn oorlog dan trachten goed
te praten, krijgt men de geweldigste enormi
teiten te hooren. Zoo nu: dat Italië in zijn
recht is, omdat het zich jong gevoelt, lang
achteraf is gehouden en nu eens zijn kracht
wil toonen door een zwakke af te ramme
len.
Dat Is het betoog, waarop de ltaliaansche
verdedigingen van den oorlog neerkomen.
Htt is niet de moeite waard er op te ant
woorden 'of het monsterlijke daarvan aan te
toonen. Doch voor het vervolg hebben de
„vrede-dooi'-recht"-propagandisten daarmee te
rekenen.
Ten slotte, is het wèl opmerkelijk, dat de
publieke opinie buiten Italié vrijwel algemeen
tegen Italië is, gelijk de Fransche schrijver
Pierre Loti terecht gezegd heeft. Doch te
vens is het opmerkelijk en betreurens
waard dat zij nog zoo weinig gewicht in
de schaal legt.
Aan do vredo-svrienden de taak om daarin
wandering te, brengen. Allereerst door de
beweging te organist-eren in die landen waar
geen gevaar voor „rood zien" is, d. z. de
kleine landen. En dan om propaganda te
maken. Die propaganda moet goed gemaakt
worden dat verlieze men vooral niet uit
hit oog. Niets doen dan betoogende ge-
schriftjes uitgeven, is onvoldoende. Alen
moet zoeken naar propaganda door de daad,
Imt mooie doel waardig, gelijk nu ook wcoi
u aanzien van de Italianen (dr. II. AVch-
berg in de „Friedenswarte") wordt voor-
geste'd.
En die propaganda behoeven wij liet in
deze dagen nog te zeggen? zou o. a. kun
nen zijn één dag, aan den wereldvrede ge
wijd, een dejxle Kerstdag, waarop alle men
schuil van alle geloofsovertuigingen en alle
politieke opinies vrijaf zouden nemen on
welke dag dan aan dit hoogo ideaal zou zijn
gewijd.
Moge deze oorlog in elk geval een aan
sporing worden voor de vredesvrienden om
hun actie te versterken.
Consulaire dienst.
Bij Kon. besluit van 8 dezer is de heer E
Penso erkend en toegelaten als consul van
België op Curasao.
Baron Tan Heemstra. -J*
Hedenmiddag één uur werd het stoffelijk
overschot van wijlen S. baron van Heem
stra, te Sassenheirn ter aarde besteld.
Öeneraal-majoor W. H. Doorman, -f
To 's-Gravenhage is overleden in don
ouderdom van 80 jaar de gepensionneerde
generaal-majoor der infanterie, W. II. Door
man, officier in do orde van de Eiken
kroon.
Mr. H. J. Cantor Ylgseher. f
Blijkens bij do familie ontvangen telegra
fisch bericht, is mr. H. J. Cantor Visscher,
president van den landraad te Madioen,
overleden.
Ziektewet- en Onderdoms- en Invaliditeitswet
Do Haagsche correspondent van de „Tel."
meldt: j
Dezer dagen heeft de voorzitter van
de Tweedo Kamer medegedeeld, dat de
eerste vergadering van dc commissie van
voorbereiding in zake hot ontwerp onder
doms- en invaliditeitswet wordt verscho
ven van 9 tot 23 Tanuari u.s. Dit blijkt tc
zijn geschied, omuat er op 9 Januari en
Volgende dagen tusschen de commissie en
minister Taltna zal worden geconfereerd
over het ontwerp Ziektewet. Hieruit blijkt
tevens, dat dit laatste ontwerp zeer beslist
v'ooraan blijft staan op het programma. Wij
vernemen dan ook, dat de openbare behan
deling in het Volgend voorjaar waarschijn
lijk is.
Piano- en orgelhandelaren.
In een gisteren to Utrecht gehouden ver
gadering van piano- en orgelhandelaren in
ons land, is het nut van liet stichten van
een bond besnroken. Het dool van dezen
bond zou zijndo behartiging vam de alge
meene belangen van den piano- en orgel-
handel in Nederland. Zonder uitzondering
werd het plan door alle aanwezigen toege
juicht. Er werd een voorloopig bestuur ge
kozen, bestaande uit de heeren A. Krom,
Utrecht; J. F. Cuypers en S. Schippers,
beiden den Haag; C. C. Bender, Amster
dam J. N. Stoker, Hilversum en O. Bottin-
ga, Utrecht. -
VL,AARDLAGEN, 23 Dcc. Bij de te 's-Gra
venhage gehouden examens staatsinrichting
(K XI) is gisteren geslaagd de heer D. B.
Goh res, van hier.
VLA AUDI NGEN, 22 Dec. Op initiatie;?
van het bestuur der Coöperatieve Boeren
leenbank alhier, was aan belanghebbenden
een algemeene oproeping gedaan, teneinde
tc komen tot de oprichting van een On
derlinge Brandwaarborg Maatschappij.
Gisteravond werd daartoe,op de Bovenzaal
van „De Hollandscho Tuin" een vergade
ring gehouden.
Do heer A. Qualm opende als waarne
mend voorzitter 'do vergadering met een
korte uiteenzetting van het doel, waartoe
men was saamgekomen.
Een commissie van drie leden, daartoe
in een vergadering dor Bóeren-leenbank
benoemd, bad na veel overwegingen, hoe
men het best tot hot doel zou geraken
>een ontwerp-contract en ontwerpdluishou
delijk Reglement samengesteld, dat straks
na oprichting der Maatschappij kon worden
vastgesteld .Was een vorige maal voorge
steld, do helft der risico te dragen, dq
commissie had bij nadere berekening de
verantwoordelijkheid daarvan met op zich
'durven nemen.
Ei;n regeling, zooals thans wordt voor-
geste»*",, waarbij gedurende de eerste 3iaar
goheeie risico wordt overgedragen aan 2
solide Brandwaarborg Maatschappijen te
Amsterdam, om vervolgens pk Januari
1915, bij oen deelname op dien datum van
minstens f 500.000, Va van het risico, en bij
een deelname van minstens f 100.000
van het risico voor eigen rekening te ne
men, wordt door de commissie beter ge
acht.
De heer Qualm deelde verder mede, dat
leden der Maatschappij zijn allen, die het
contract zullen teekencn, vooreerst dus zij,
die dadelijk toetreden met hun verzekerd
kapitaal, maar dan ook zij, die wel teeke
nen, doch wier polis bij andere maatschap
pijen nog niet is afgeloopen. Deze laatsten,
verbinden zich echter door te teekenen,
dat zij na afloop hunner polis tot de On
derlinge Brandwaarborg Maatschappij toe
treden.
Op verzoek wordt thans het ontwerp-con
tract voorgelezen door den heer H. do
Cii'oot, die tevens bereid is de gewenschte
inlichtingen te verschaffen, evenals de heer
Aan der Lingo, inspecteur cener brandwaar
borgmaatschappij te Amsterdam, door den
heer Qualm aan de vergadering voorgesteld.
Desgevraagd verklaarde de lieer De Groot
nader, hoe het risico voor eiken verze
kerde betrekkelijk gering zal zijn, terwijl de
dc pretniën zoo eoncurreerend mogelijk
gesteld zijn.
Door 19 personen werd daarna het con
tract geteekencl, zoodat do maatschappij was
opgericht
In de huishoudelijke vergadering, die
daarop volgde, werd dit contract nader
vastgesteld, ovenals het Huishoudelijk re
glement Als bestuursleden werden geko
zen do heeren:
R. Huisman, Joh. van der Maarol, D.
van der Valk Mm., A. Qualm, J. Keijzer,
allen te VlaardingenJ. Somievcld en J.
Mooij to Vlaardinger-Ambacht, terwijl als
sècretaris-penningnreesler is aangewezen de
heer H- de Groot, te Vlaardingen.
Gemeenteraad.
Openbare vergadering van don Raad dor
gemeente Schiedam, op Vrijdag 29 Decem
ber 1911, des namiddags 2 uur.
Beëediging van den beer mr. M. J. C. AL
Kavelaars, bij Koninklijk Besluit van 14
December 1911 no. 2-1, toegelaten tot lid
van don Rand.
Goedkeuring van de notulen der raadsver
gaderingen van 14 en 28 November j.l. en
verdaging van die van 12 December d.a.V.
Alededeelingon.
Ingekomen stukken.
Agenda.
1. Benoeming van een lid der Commissie
voor het Stads-Ziekenhuis wegens periodieke
aftiedirig op 1 Januari 1912, van den heer
AL L. Honncrlage Grote.
2. Benoeming van een lid dor Commissie
voor het Algemeen Handels-Entrepot, we
gens periodieke aftreding op 1 Januari 1912
van den heer B. A. J. Wittkampf.
3. Benoeming van twee loeien der Com
missie van toezicht op het Lager Onderwijs,
wegens periodieke aftreding op 1 Januari
1912, van de heeren F. A. C. Lechner en
dr. O. R. Vermaas.
Door de Commissie van Toezicht worden
aanbevolen
Voor de vaeture-Lechner1. de heer F.
A. C. Lcchner; 2. de heer J. AViUinck,
Voor de vacature-Vermaas: 1. do heer dr.
C. R. Vermaas; 2. de heer D. Ris Eïlzn.
4. Benoeming van onderwijzend personeel.
5. Benoeming "van een stembureau voor
de verkiezing van een lid der Kamer van
Koophandel en Fabrieken.
6. Voorstel tot periodieke verhooging der
jaarwedde van eenige leeraren aan het Gym
nasium, de Hoogere Burgerschool cn de
Bu i'ge r- Avondschool
7. Wijziging der Gemeentc-begrooting,
dienst 1911.
8. Adres van Regenten van het St. Ja-
cobs-Gasthuis om een verhoogd subsidie van
500, met prne-advies van B. cn AV.
9. Voorstel om op verzoek van de Com
missie voor het Bmgcrlijk Armbestuur de in
1893 begonnen en sinds stilzwijgend voort
gezette proef om dc bezittingen van dnt be
stuur van Gemeentewege legen vergoeding tc
doen onderhouden, met l Januari a.s. als
geëindigd te beschouwen.
lOo. Voorstel betreffende de verbetering
van de Brnnclsloot en aanleg van de Adriana-,
Hendrina-, Helena- en Piet Heinstraat, cn
daarmede in verband staande werken.
!0b. A'oorstel tot aanvaarding van den
door mevr. de AA'cd. G. Alullcr-Vrijland
ni'gestanen grond der Hendrina-, Helena-, cn
Piet Heinstraat cn een gedeelte van do
Rranddoot, in ei Hand niet de werken sub a
bedoeld.
11. A'ooistel tot wijziging van de subsidie-
regfling der bewaarscholen, waarmede tevens
beschikt zal zijn op do verzoeken Van do
Directeuren van de Departementale Be
waarscholen en van de A'ereeniging tot be
vordering van Christelijk Onderwijs alhier,
to! verhooging van liet subsidie van de Ge
meente.
12a. Voorstel lot verandering van dc Her
halingsschool, verbonden aan school A, m
een Handolavondcursus, met ingang van 1
Januari 1912, en in verband daarmede vast
stelling
