\u-F" vv r:v - --
De straat.
Handel en Bedrijf.
i
i
I
fe
I"
t
avond don echtgenoot nog alle gelegenheid
kon hebben geschonken, zijn nadeelig saldo
aan tc vullen.
De voorlezing van dit eigenaardige groot
boek, dat Q/11 'elke pagina het correcte „8.
E. en 0." bevatte, heeft, zooals gezegd,
do rechtzaal onbedaarbaarlijk doen lachen.
Vooral om het komische contrast met do
twee verbolgen ochtgenooten, die voor den
rechter verschonen wau-n, len einde hun
echtscheiding te bewerken
liet Grootboek der Liefde vormde een
bijna onoverkomelijk belemmerende getui
genis
Mocht het altijd zoo zijn, dat gegeven
en ontvangen kussen nooit vergoten wer
den!
Het wordt wat anders, de straat, De
ontwikkeling gaat langzaam, zoodat wie
niet goed toekijkt, van die verandering
niets bemerkt. Doch de ontwikkeling 'is
er niettemin, en wij wijzen ev op. omdat
het om allerlei redenen van belang is,
dat Nederland die ontwikkeling meemaakt
en niet wacht tot men elders er is.
Vroeger was do straat buiten", in te
genstelling met ons huis. Waren er dingen,
die men in zijn zaak of in zijn huis niet
langer hebben wilde, dan wierp men die
op straat.
Eenige verandering is in die opvatting
gekomen, toen men de straatreiniging in
voerde. Ai te groote afval moest bij elkaar
gebonden worden, doch men ging doov
met papieren, schillen, sigaren-eindjes en
wat niet al op straat te gooien.
Ziedaar de ontwikkelingstoetsand, waar
in men, wat de Neder!andsclic steden aan
gaat, nog verkeert. Doch elders is die
ontwikkeling verdei gegaan. Bij 't groeien
van liet soeia'e bewustzijn, bij het door
dringen van bet besef, dat de straat een
ding voor „allen" is, en dat het dus ook
gcweiischt is om de straat zooveel mo
gelijk „aan den kant te houden", gelijk
men in een gedeelte van ons vaderland
van de kamers zegt, is men zich gaan
toeleggen op het vernetten van de straat.
In de eerste plaats heeft men haar beter
geplaveid, heeft men er voetpaden aan
gelegd vail een gladheid, waaraan wij 30
jaar geleden niet, zouden hebben durven
denken. Vervolgens is men opgekomen
tegen het helsche spektakel, dat niet meer
rerdragen kan woiden zoodra de straat
liet verlengstuk van de huiskamer wordt.
Asphalt, hou (bert ral'nor, gummibanden be
doelen die geraasvennimk-ring in de hand
te werken," terwijl men bovendien in de
plaatselijke verordeningen den venters tc
lijf is gegaan.
Vervolgens komt de beweging voor do
'vermoeiing der straat. Zij is belaas in
Nederland nog weinig doorgedrongen. Een
mooi smeedwerk van een hek, een lantaarn
wordt hier niet zoo gewaardeerd en men
merkt maar betrekkelijk weinig van pogin
gen om de htraatmeuhelen tc maken tot
een „ding van schoonheid" dat -- vol
gens het bekende citaat „een vreugde
voor immer" is. Intussdien merkt men
wel aan du groote zorg, welke in den laat-
sten tijd overal aan de stedelijke plantsoe
nen wordt besteed, dat men toch ook hier
den invloed van den geest der tijden onder
gaat.
Doch nog steeds gaat de ontwikkeling
verder. Naarmate doze grootste overwinning
van den mensch op het dier, die is het
paai tl! van liet stedelijk asphalt der gioote
steden begint te verdwijnen, wordt het ge
makkelijker de straat schoon te houden en
begint men andere ongerechtigheden meer
op te merken. Reeds is hier en daar een
campagne begonnen tegen 's menschcn
trouwst en vriend, die, onbewogen door den
socialen geest dezer tijden, nog steeds dat
gene op straat doet, waarvoor in de hon
densamenleving geen andore gelegenheden
zijn aangewezen. Het kan niet lang meer
duren of ook dezo gelegenheden zullen
er zijn.
Nu begint men en hierop is het dat
wij vooral de aandacht onzer lezers willen
vestigen een campagne tegen do ge
woonte van de mcnschen om van allerlei
maar op de straat neer te werpen. Het
is moeilijk hier do juiste grens te trek
ken. Doch in elk geval afkeurenswaardig is
het, dat men hier niet wat meer égards
tegenover zijn medemensehen in acht
neemt. Heeft koopman X. voor zijn magazijn
het een of ander uitgepakt, dan vindt hij
het volstrekt niet ergerlijk 'dat allerlei op
de straat omwaaiend vuil papier en stroo
van zijn nijvere moeite getuigt. Verhuist
een particulier, dan wijst niet zelden eerv
vuile papiermassa de plaats aan, waar de
verhuizing heeft plaats gehad. En zonder
eenige aarzeling werpt men vruchtenschil-
len, circulaires, couranten enz. op straat.
Daartegen nu komt in het buitenland in
den kaatsten tijd de overheid meer en nreer
qp. Zij doet op geregelde afstanden ijzeren
manden voor dezen afval plaatsen (ook in
oen paar Nederlandsche steden zijn zo to
vinden) en verbiedt dan kortweg dat maar
neersmijten van- papieren, schillen enz.
.Juist ju het begin dezer maand heeft de
bekende Parijsche prefect van politie, de
heer Lépine, een zeer schorpen maatregel
genomen, waarbij hij wegwerpen, ook van
sigaren, sigaretten, lucifers enz. enz. ver
biedt
Het is do vraag óf éen dergelijk verbod
niet wat al te radicaal is. En lief is dus
ook zeer zeker de vraag of men dergelijke
maatregelen zal kunnen blijven handhaven.
Toeh is deze maatregel opmerkelijk, om
dat zij een voorbeeld geeft buiten Duitsch-
h'tnd. Tot nu toe, zoo meende men. was het
alleen Duitsche politiewillokeur, die zulke
tyrannieke maatregelen kon nemen. In een
boek van Jerome K. Jeröme van een iaar
of 15 geleden wordt b.v. juist daarmee
nog heel erg dn spot gedreven. Doch sedert
is veel veranderd. In Amerika zijn al sto-
den waar het spuwen op straat verboden
is gezegend land, waar zoo iels mogelijk
js! 'Wanneer zal een Nederlandsche auto
riteit tegen die in Nederland zoo veel voor-
oir. ido viesheid tc velde durven trekken.
i daar komt nu een van de moois to
steden van do wereld, die zeer zc-kor niet
'en naam beeft van een der schoonste
steden to zijn, en begeeft zich ook al op
denzelfden weg. Waarlijk, wij vreezen. dat
wij weer zullen moeten eindigen mot to
volgen. Doch voor het zoover is, zal er nog
heel wat water door den Rijn ioopen. Bo
vendien zijn ook wij niet bizonder gebrand
op uitbreiding van politie verordeningen. In
dien wij den Nederlander maar eens zóó
ver in zelftucht konden krijgen, dat hij
niet zoo gedachteloos veel papieren en
vrucbtensehillen op straat werpt en bijeen
uitpakkery er over na denkt om de papie
ren hijeen tepakken.
Een en ander moge in de hand gewerkt
worden doordat de stedelijke autoriteiten
nreer dan tot nu toe zulke openbare ijze
ren papiermanden op de straat laten zetten
En bij zei, als een papagaai, zijn lesje
op: „Meneer de baron Charmillat, mijn
meester, biedt mevrouw zijn complimen
ten aart en iaat vragen, waar mevrouw
vanavond wcnscht te soupeoren."
,,Ln bet. paviljoen d'Annandvilleriep
zij uit en ging heen met lichten tred,
haar goed humeur hebbende herwonnen.
Fianein maakte een gebaar van waiging.
Daarna verkleedde hij zich haastig, onge
rust, dat luj zijn vrouw niet in de ves
tiaire zou vinden.
„Zij heeft ons bepaald gezien," mom
pelde hij, woedend op zichzelf over die
zwakheid van oen seconde, die aan Jean
no's hersenschimmen een schijn van reden
zou geven, llij er trok door een achter
deurtje, orn aan allerlei gehikvven.sehen te
ontkomen, en nam een fiacre. Terwijl hel
langzame rijden zijn onrust deed toene
men, dacht hij na. Als zij eens als
een ongeluk?... Zeker, lij wilde do fan
tastische, maar hartstochtelijke liefde van
Jeanne niet verliezen. Hij ge voelde, dal
er in de maskerade des levens niets echts
.is dan die oprechte en 'innige liefde, tot
waanzin stijgende. Hij geloofde, dat in zijn
komedianten-leven al wat niet zinsbegoo
cheling en dwaas, hol vertoon, al wat
intiem en wimrach *g geluk i», lag opge
sloten in dat woonl: „Jeaiure I" Hij maakte
plannen. Hij zou zich dftit baat voelen
AMSTERDAM, 26 Jan.
'Lijnolie. Vliegend f 42Va 42r/4 Februari
!*12Maart-April f 41I/a kD/rMel-Augus
lus f 37>7i" 37; Sept.-Dec. f 351.4.
LEEUWARDEN, 36 Jan.
Boter. Fabrieksboter f 62.a f 62.50.
Aanvoer 9 1/3 en 231/6 vaten,
Noteering van do Commissie. Ie kwal
Fabrieksboter f 62.50.
Noteering van de Commissie der Ver.
van Boter- en Kaashandelaren in Fries
land. Ie soort fabrieksboter' f62.
Boereboter, Aanvoer 2 kwartvaten.
Spiritus in loco vast; per Jon, rok.
291/2, Febr.-Mri ink. SdVe (zonder fuel).
BUDAPEST, 26 Jan.
Tarwe: Stemming kalm.
NEW-YORK, 26 Jan.
Mei Juli Sept. Dee,
Tarww: 1061/8 tOly» -
Mei Juli Sept. Deo.
Mais: -*•
Failli8s«moB tem
Uit 3e Staatscourant.
U 5 tgesproken:
L. F. Hoojjen, ijzerhandeluar, to Haar
lem. Hcchter-cornmissarismr. J, D. Pas
teur; curator: mr. C. W. The no.
If. de Biuijn, winkelier, te Bodegraven,
Rechter-commissaris: jhr. nu'. J, Schuur-
beque Boeje; curator: mr. P, A. ,T. van
Hal.
R. Herrits, schipper en koopman, ie
Zwolle, llechter-commissarisjhr. mr, M.
de Savorniu Lobmancurator: mr. J. F„
baron van Haorsolto.
Opgeheven:
De nalatenschap van J. Etieime, ge
woond hebbende te Amsterdam, en H.
Srnoreubuvg. handelsagent ,te Amsterdam.
Hoogwater te Schiedam.
Jan. 27 vin, 9 8 nam, 9.29
28: 9.56 10.24
29- 10 57 >1140
300.23
Hoogte von hot water op de rivieren.
Berichten van 26 Januari
LQBITH, 2 u. nu». 11.01 Gh-v 0.09 M
KOBLENZ, 6 a. s morg. 2.68 Gew 0 32 M
TRIER, 9 u. 1 80 Gov. 0 30 M
KEULEN, 11 u. 2.51 Gew 0.20 M
RUHRORT, 8 u. 1.50 Gev. 0.02 M
Zon en Moan,
Zonsepg. Jan. 28 7.52 v.m. orrcLg, 4.87 a.m.
s 29: 7.50 a 4.89
a 30: 7.48 a a 440
27 Jan. E. K. 3 Febv. V. M.
gen goud werd afgescheiden, ter vorming
van een tand. Niet tevreden met deze
verklaring, gaf do professor ook uitleg van
de beteekenis van dit wonder", men mocht
ietbeschouwen als het begin van het
gouden tijdperk, waarnaar dc menschheid
al zoo lang verlangend had uitgezien.
De keizer zou de Turken uit Europa
verdrijven, en mot Jaa was het duizend
jarige rijk gekomen.
Duizenden mcnschen reisden naar
Schweidnitz, uit alle oorden van Duitsch-
land kwamen nieuwsgierigen opzetten, en
niemand dacht er ook maar in 't. minst
over, do echtheid van 'den tand te on
derzoeken. 1 1
Eerst geruimen tijd later weid ontdekt,
dat alleen het glazuur van den tand een
goudkleur vertoonde, en van die omstan
digheid hadden de ouders van den jon
gen gebruik gemaakt, om hem voor een
wonder te doen doorgaan, wat hun na
tuurlijk geen windeieren legde.
Het onaangenaamst was deze ontdek
king vel voor den professor, die zich
mot zijn hoek over den tand, onver
geeflijk geblameerd had. j
Familieberichten-
(Uit eenige couranten.)
Getrouwd: 25 Jan.: K. P. Faas en
C. P. van Schie, Amsterdam. D. ,A.
van Heemskerck Veeckens en AL F. C
Goedewagen, Amsterdam. Sam. v. Ad els
bergen en C. Kattenburg, Amsterdam. G.
N. Scheepens, Amsterdam en h. W. Schlei
fer. Gehrden—Hannover. H. L. Lijs en,
Wecsp en M. C. G. Smit. Haarlem.
A. Ro.vemv.um. en P. Fransos, Den Haag.
Beval le n: 23 Jan.: GunningLulofs,
7.. 's-Gravenliage. Wijnhausen—-Santil
hano, D,, Amsterdam.
Oror led en: 23 Jan.: H. Af. van Rand
wijk, 78 j., Amersfoort. W. U. Ludwig,
■18 j„ Amsterdam. 24 Jan.: A. R. de
GelderSweemer, Amsterdam. A. Vis,
57 j„ Zaandijk. It. Jungert Pzn., 63
j.„ Enkhuizen.
ALLERLEI.
PARIJS, 26 Jan,
Spiritus flauw; por hectoliter p«-.r Jan.
fr. 69.75, betaald, per Febr. ft'. 67.75 ,'1
68.25, per Maart—April fr. 67.25 betaald,
per -1 mnd. van Mei fr. 67 dito, per 4
laatste mnd. fr. 53.75 a 54.25, per 3 mnd.
van Oct. fr. 52 a 52.25.
HAMBURG, 26 Jan.
Petroleum. Pennsyivamsche in loco nik
worpen, haar overtuigen van haar dwa
ling en haar voortaan verwijderd houden
van de steden, waar hij 'een rol had te
-pelen.
Een hui te te schok en de fiacre stond
stil voor een klein huis. Francis vloog
de trapjieu op, liep onmiddellijk naar
hun kamer en ging er binnen. Eerst was
iiij verwonderd, dat hij niet, als naar ge
woonte, word ontvangen door een vloed
van heftige verwijten. Maar weldra ont
waarde lij, in het gedempte iicht van,
de lamp, vóór den divan de tafel, waar
op het couvert blonk, terwijl de samovar
gonsde, de kamer vervullend met een lucht,
r an kokende thee. Iets verder, in dn half
schaduw zat Joaiue, peinzend, zeer ern
stig, zoer bleek, zeer zacht. Hij koek haar
van terzijde aan. In haar smeekenden,
bijna beschaamden blik meende hij dezo
gedachte te lezen: „Ik beu erg kinder-
ach tig, org dwaas geweest, vanavond...
Vergeef het mij!"
Tegelijk werd hij door "do kal me, ge
zelligheid, na al die emotie, getroffen, en
hij ging zitten, terwijl hij op tecderen
toon zei: „Mijn lieve Jeanne!" 0, dat
heerlijk-intieme, die gesloten deuren, rlio
neergelaten gotxüjnen, het dikke tapijt,
waarin de voeten als verzinken; welkeen
goddelijke oase temidden van het gewel
dige gedruisch des levens, van hel woe
lige ariistenbestnonFinn cis genoot er dub
bel vanvan dat vow dep auteur zoo
DE GOUDEN TANT.
Als een van de vele voorbeelden, hoe
diep in dc zestiende eeuw het bijgeloof
ingeworteld was, bLijkt, wel uit de geselde
denis van den „gouden tand". Het viel
voor in den omtrek van do stad Schwerrl-
nitz, in Siiezië. Daar woonde destijds een
jongen van negen jaar*, die, volgens zeg
gen, door moeder natuur begiftigd was
met een gouden tand.
Professor Jakob Horst, in Kclmstadt, die,
nog geneesheer zijnde, te Schweidnitz had
gewoond, hoorde van dit buitengewone ge
val en schreef er een hoek over. Zonder
een onderzoek in te stellen, ja(, zonder
zelfs inaar een oogenblik te twijfelen, nam
hij, wat men hem zei. Voor waar aan en
schreef liet toe aan den stand der ster'
ren, waaronder de knaap geboren was
Toen deze namelijk op 22 Deck 1586
ter wereld kwam, bevond de zon zich
in conjunctie met den planeet Satmnus
in het teeken van den Ram; daardoor was
de voedende kracht zoozeer toegenomen
dat in bet beenderenstelsel van den jon
zeldzame geluk, nu het bijna de. beko
ring van een verboden vrucht had. Hij
kuste Jeanne zacht op het voorhoofd, ter
wijl zij hem do geurende thee schonk
de thee, zijn tweedon hartstocht
Nog gloeiend van het spel en d« op
winding nam hij een kopje ervan en
dronk het in één teug loog. Hij was ver
wondend het smaakt,e zoo zonderling
„Ik heb er niet genoeg suiker in gedaan,
dacht hij. Hij vroeg een tweede kopje,
Hij zag niet Jeanne's trillende handen^
den krankzinnig-woesten blik, dien zij hem
toewierphij dronk hot kopje leeg
maar toen viol hij' op de ottomane neer.
Alles draaide om hem heen. Het was
loom of hij vuur in de keel had, vuur
in de ingewanden. Hij wilde schreeuwen.
Irij kon niet. Hij zag Jeanno aan; luj zag
haar koude poppenoogen, haar waanzin
nige oogen, strak en starend op hom ge-
richt, en hij begreep al iep.
„,Giftmcngstcrmompelde bij, zich
wringend en bijtend in hot fluweel der
kussens
Hij dacht nog eens aan Jeanne, aan
Carola, aan eon groote kat waarmee hij
als kind had gespoeld, aan dansende lioJi
ten, die hij in zijn geboortedorp had ge
zienzij dansten, dansten? cm plotse!in
was 't hem of de vlammen in zijn ooge
drongen on zijn hersens verleerden. Toom,
niets meer.
Jvuuue; die eerst wSs Unu^odeiïissd, out-
wold doch eorat na den dood van Bode
wijk XIV durfde men er openlijk over
te spreken, want deze heeft altijd aan de
oprechtheid van bot huwelijksaanzoek ge
loofd. E11 dit was g.-lukkig, want andera
zou het stellig, met h -t oog op de zeden
dier tyden en de koninklijke gevoeligheid,,
tot een geweldigen onlog gekomen zijn.
BODEWIJK XIV GEFOPT.
Tenminste ééns in zijn teven is Bode
wijk de NliVde van Frankrijk bet, slarht-
"offer geworden va,n een fopperij, en de
persoon, die hem e-r in liet Ioopen, was
een Marokkaan.
De elkaar- opvolgende bombardementen
van Algiers door de F'ratischo oorlogs
vloot hadden 'den sultan van Marokko,
Muley Ismaël, zeer getroffen.
Ifij had door die bombardementen vele
onderdanen verloren, terwijl een noggroo-
fer aantal door do Franschen was ge-
angen genomen en nu op de galeien,
zuchtte. In liet jaar 1698 zond bij eer.
buitengewoon gezantschap naar Frankrijk.
Het hoofd van deze ambassade was Ab
dullah ben Aïssa, een der hoogste waar-
dighcidsbeklecders van Marokko en admi
raal van Sate.
De gezant had in offidcelo opdracht
over den losprijs der gevangen genomen
■Marokkanen te onderhandelen. Zijn ge
heime instructie was evenwel, te trachten
een verbond met Frankrijk ie sluiten, waar
van dan het waarschijnlijke gevolg zou
wezen, dat de gevangenen wel zander los
prijs in vrijheid zouden worden gesteld.
Abdallah werd met groote praal ont
vangen, bezocht te Parijs alle bezienswaar
digheden. werd te Versailles ter audiëntie
toegelaten, maar moest zich ten slotte weer
inschepen, zonder dat cr iels van een
verdrag tot stand gekomen was.
Mulcy Fsmaèi, die niet lot de zachtmoe
digste hoe 1:schors behoorde, wilde, toen
de gezant weer terug was, hem ter dood
laten biengen, maar zich bedenkende, zond
hij hem terug, dreigende hem te laten
villen, als hij geen voldoende resultaat
verkreeg.
Toen besloot de slimme staatsman, zijn
toevlucht te nemen tot een leugen. Zon
der nieuwe instructies kon hij zich niet
bjj Bodewijk XIV aanmelden, en daarom
ging hij uit naam van zijn meester voor
dezen de hand vragen van de prinses de
Conti. De prinses do Conti nu was de
dochter des konings.
Zooals licht is na te gaan, verwekte
dit huwelijksaanzoek een algemeen gelach.
Tallooze gedichten werden erop gemaakt.
Terwijl men cr zich in Parijs dol over
vermaakte, was men er aan het hof te
Versailles zeer verwonderd over; de koning
zelf niet het minst van allen.
Daar evenwel zijn hoogmoed zich er
door gestreeld voelde, toonde de koning
zich jegens den gezant zeer welwillend.
Deze kon ten slotte naar zijn heer terug-
keeien, wel niet nrrt de prinses (want de
koning hart als eerste voorwaarde voor
verdere onderhandelingen gesteld, dat'Mu
ley Ismaël tot d»m katholieken godsdienst
zou overgaan), maar toch met een tuur
deMradaat.
Reeds geruimen trjri was Abdallah weer
in Marokko terug, toen zijn leugen bekend
EEN AARDIGE LIST.
Toen in het jaar 1795 de Franschen
in ons kind waren en overal leelijk d mi
baas speelden, werd o. a. door den rmu ra
van Amsterdam last gegeven, dat allo uit
hangborden, platen of beeltenissen var»
keizers, koningen, vorsten of andere macht-
hebbenden, wé ar zij zich ook bevonden,
moesten worden ingehaald of weggeno
men; want voor de grootheid van keizer
Napoleon moesten alle andere grootheden
ruim baan maken.
„Dat is een teelijte troel," dacht dc
eigenaar van het Oude Doolhof op de Pnn-
sengracht, wam heef wal prinsen, konin
gen en groote mannen, waarvan velen door
mechaniek bewogen, te zien waren. „Maar
weet je wal," dacht tie slim ure Bras,
„ik verdoop Ze .-euvoudig en geef ze do
na mem van Fransrite generaals, -- dan
doen ze me niets."
Zoo gezegd, zoo gedaan. Ear teen etc.
politie cons eon kijkje kwam neuten, droe
gen al de bewoners, hoi? vreemd het ook
bij him klmling of vooikomen pastis, he-l
deftige namen van beroemde Frauscln:
generaals. En de mannen van. de wet gin-
ren zeer voldaan, heen.
Maar toen het rijk van de- Franse hen
hier uit was en Napoleon op z'n eiland
zat, kregen de bewoners van het Doolhof
hun oude namen weer terug.
zet door de vreeselijke worsteling, waar
van zij do oorzaak maar al te. goed
kendo, naderde, zoodra zjj hem on he weeg-
lijk zag. Eij drukte Francis' lijk in' haar
armen, als Oen kind, strekte hem zacht
op den divan uit, kruiste hem de armen,
sloot hem do oogen
Do ernst van den dood spreidde zrJi
reeds uit over het klassieke gelaat van
den schoenen Lohengrin, wiens gelaats
trekken hij verwrong. En streng, de han
den op do borst gekruist, had luj wol
iets van een dier goede ridders van den
H. Graal, die op de sarcophngea rusten,
in het Heilige Land.
Jeanno knielde zeer kalm' bij hem neer
neer m zag h'em lang aan,
„Wat slaapt hij gerust I AVat is hij mooi I"
dacht zjj-
En geen droefheid t En geen berouw
Een eindeloos gevoel van geluk en van
welzjjn vervulde haar ziel. Dat afschuwe
lijke, dat afgrijselijke visioen van haai
Francis, in de armen, van een andere; die
foltering, die haar des nachts op haai
bed deed omwentelen en in baar armen
bijten vim waanzinnige woedehet was
nu voor' goed gedaan!
'/ij had Item voor altjjd ontrukt aan de
kussen van die Elsa's. van die liruno.
hilde's, van die HaJainbö'sverleid
ster-s, die. baar bloedige en hegeerige li;
pen naar hem uitstrekten als om zijn bloed
te dt inktteeh 1» tóiu' arin, verward
NIEUWTJES VAN HUER EN DAAR.
Vrouwen uit. Fthaca, uit den staat New-
York, hebben besloten voortaan haar hoe
don in do kerk af te zetten, opdai do
mannen niet zouden kunnen zeggen., dat zij
thuis blijven, omdat zij den dominee niet
kunnen zien.
Do heer Charles W. Mieree, uit Boston,
die stellig overtuigd is, dat de aarde plat
is, biedt een belooning van 3600 gulden
aan die op de bank t.e Boston gedepo
neerd zijn voor dengene. die hem ovei-
tuigend kan bewijzen, dat de aaivlo rond is.
Door de politie te Kopen hagen wordt
een nieuwe manier in practijk gebracht
om dronkenschap tegen te gaan. Iedere
persoon namelijk, die beschonken op straat
gevonden wordt, woutt in oen rijtuig thuis
gebracht, waarvan de vracht betaald
wordt doov den eigenaar der inrichting,
die den drank verschaft heeft.
Een theater-directeur te Tcmesvar, in
Hongarije, is op het grappige plan ge
komen, om entrée-kaartjes te verkoopen
naar gelang der grootte van do koop ere.
Daardoor komen in 't vervolg kleine en
middelmatig groote personen vóór de groo
te re toehoorders te zitten.
Du kinematograaf wordt door de po
litie te Praag op een eigenaardige wijn-
benut. Voorlaan moeten in B-olieniet} bij
alle gelegenheden de portretten op bet
doek gebracht worden van personen, dv
door do politie gezocht worden. Het pu
bliek wordt dus uilgenoodigd tot het ar
resleeren van booswichten mee te werken
Een geestelijke irr Kx-oduk, te luiva, m
de Yereonigde Staten, werd, op een trein
wachtend, op het perron aangesproken door
een paar. dal hem vroeg hem te truii
wen. Hij zag zijn trein naderen tut Irouu-
de liet paar op de volgende, korte wijze.
.,\\renseht ge elkaar tot echtgenooten?"
Beiden antwoordden: „Ja." „WoÜnü.neemt
dan elkaar."
De glas fa! tri kanten te Baccarat, jtt
Frankrijk, zijn er in gedaagd het eerste
onbreekbare glas te maken. Het -nieuwe
hoofdje herhaalde zij die albehuersrheside
gedachte, const tp-lukkig eu met bewustzijn,
toen werktuigelijk: „Ik heb hom gered!
Ja. ik ho.b hom geredl..."1
Den volgenden dag, toen men eindelijk
de deur door do politie, liet openbreken,
vond men Jeanne in dezelfde houding
ntee-d» geknield liggend hij Francis lijk
De dokter coirstatevido reigiftiging door
strychnine. Wat don rechter van instructie
betreft, hij" trachtte het mogelijke uit
Jeanne to krjjgen; op zijn handigste vra
gen antwoordde zij steeds: „Ik heb hem
gered! Gered!" Meer kwam men niet to
weten
In hot krankziimigengestïchL waar men
Jeanno na haar vrijspraak heeft apgeslo.
ten, wordt zij een model-patiënte, geacht.
Altijd zacht en onderworpen, vervult zij
-ti|>t en methodisch de eentonige Jiezig-
heden dezer ongolukkigen. Alleen als men
haar van Francis spreekt dan antwoordt
zij mot een zonderling buhje. dat als ecu
lichtst taal over haar somber geliurt komt;
,Sst! Hij shurptl Ik heb hein' geredHij
is gelukkig... zóó gelukkig!"
Men moet overigens naar verleden ken
nen om to weten, dat zij krankzinnig is.
„Eu is xjj hot werkelijkWeten wij of
met zij het is, die gelijk lroeft?" zoi mij
onlangs nog de oude priester, rlio haar
nu cu dan bezoekt.
F
li
p
14
if
iè
P
I
I
I
i
Va
te
B'
I
I
