64*K Jaargang.
Tweeds Blad
Zaterdag 10 Februari 1912
No. 13838
Eerbied voor de wet.
NICHTJE).
BINNENLAND.
V
t 1 1 'H LI/1
II V i
Deze courant verschijnt d age 1 ij ks, metuitzondering van Zon-en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen ii. 1,95 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 coat
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dos middags vóór eea
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën; Van 16 regels fl.0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent por regel. Groote letters naar da plaats dia zij
innemen.
Advortentiën bij abonnement op voordeeligs voorwaarden T&rievoa
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers, dio Dinsdag-, Donderdag- en Zatetd agavomd
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijk
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
In den laatslen tijd meer dan vroeger
kan men in de bladen telkens meewarige
berichtjes lezen over zoogenaamde hard
vochtigheden der justitie Zoo lazen wij
onlangs hoo een correspondent uit een pro
vinciestad verontwaardigd was Over hel
feil, dat een echtpaar, oen man mi een
vrouw, zich aan de gevangenis moesten
aanmelden om een (geldboete) vervangende
hechtenisstïaf Ie ondergaan, waartoe
zij veroordeeld vaten, omdat zij geweigerd
hadden getuigenis af te leggen. Het geval
zelf lijkt ons vreemd et! onjuist gesteld,
doch do appreciatie blijft er dezelfde om.
Dergelijke verontwaardiging vindt men
tegenwoordig heel Veel. En naar bei ons
voorkomt, heel voel ten omechte. Er begint
een zekere kleinzeerigheid in het openbare
loven to komen, die. ons allesbehalve ge
zond voorkomt. Hel kan nu eenmaal niet
anders of do belangen van de gemeenschap
en van een enkeling konten zoo rui en dan
in conflict. En dan moeten die van 'de
laatste voor die van de eerste wijken, pat
is heel jammer. Onze samenleving zou
zeker mooier zijn als er nooit belangen
conflicten waren. Doch behalve in Wolken-
koekoeksheim bestaan er geen samenlevin
gen, dio zoo ideaal zijn.
Nu is er natuurlijk alle aanleiding voor
deernis, wanneer mi bepaalde wel niet
goed of niel rechtvaardig of al te hardhan
dig wordt toegepast. Doch dat was niet het
geval in de bovenbedoelde corresponden
tie. Man en vrouw hadden geweigerd ge
hiigenis al' te leggen. Dat werd niet ont
kend, ei- werd zelfs niet betoogd, dut dio
weigering gegrond was op zeer buitenge
wone omstandigheden. Doch dat de slaat
nu ingreep om die weigering te straffen
was al reden Int deernis.
Ten onrechte naar het ons vooikornl
indien de correspondent althans geen gege
vens beeft achtergehouden.
De staat kan niet did den dat zijn bur
gors getuigenis weigeren af te leggen. Hij
moet straffen, liet kim hier misschien een
niel zeer gewichtig geval betreffen, waar
over getuigd moest worden. Doch getuige
nis moet geéiseht worden.
Nu zal men wellicht opkomen tegen de
hechtenis, die de geldboete vervangt (wij
herhalen, dat ons dal in dit geval onjuist
vooikornl), en het onredelijk vinden dat
w<n dusdanig instituut bestaal. Doch men
behoort dan toch in het oog Ie houden, dal
een goed burger eerbied moet hebben vooi
de wet. Dal. wordt langzamerhand een iet
wat leeg woord. Velen past do wet tegen
hvoordig niel. Zij willen wat anders hebben,
een wel, meer naar hun opvattingen. En
Op zekeren avond deden barones De
Alarcy en haar eonige zoon Max een wan
deling door liet park.
Jane Lussnc, een achternichtje, dio op
hel kasteel als juffrouw van gezelschap
dienst deed, liep, treurig door hetgeen zij
hoorde, achter hen.
„Wees toch verstandig, kind. - ik ben
wel geen inilliadair, maar heb toch geld
genoeg om je een onafhankelijk bestaan
to verzekeren. Niets vei plicht je tot dat
Huwelijk;"
„Miss Bella Durkson is oen lieve blon
dine met zwarte oögen, moeder; ik hel)
haar nog niet lief, maar zij bevalt mij.
En ze is zoo rjjk."
„Dio .Amcrikaansche is de vrouw niet.
die ik je toowensch. Waarom zoek je het
geluk zoo ver?"
Hoe onderworpen het nichtje ook was.
over dit plan voelde /,ij toch groot ver
driet. Want zij hield van haar neef, en
dacht: „Als ik geld had. zou hij dan
bemerken, dat ik ook een blondine ben
met zwarte oogon?"
Deze overdenking werd onderbroken door
den uitroep van Max„Daar hebben ze
alweer het. hek uitgetrokken. Zeker heeft
Roustand het weer gedaan. Ik heb' clan
ook bevel gegeven hem vannacht Ie laten
arrestee ren."
Terwijl do barones oir haar zoon de
als die wet ar niet is, meeneu zij het redd
to hebben misbaar te maken als de cigee-
rende wet wordt toegepast.
Volmaakt ten onrechte. Wanneer men al
leen do wetten zou moeten toepassen, die
naar icdeis zin zijn, dan zou men nooit
lot het toepassen komen. Want -- en dat
velgelen zulke critici veelal liet is ge
makkelijk genoeg zekere wetsbepaling te
criüiseeren, doch hef is buitengemeen moei
lijk andere bepalingen aan te geven, 'die
voor de gecritiseerde in "de plaats zouden
moeten komen.
Vooral ook m dit geval is dat zeer moei
lijk.
Nu kan men natuurlijk met een onbe
perkte!) eerbied voor de wet eischen. Som
migc wetten moeten veranderd worden, er
zijn wetten, die n;n,r aller meening niet
goed meer zijn eu nauwelijks meer wor
den toegepast, ei' zijn wetten wier ver
andering nog slechts een kwestie van tijd
is. Maar over liet. geheel mag de eerbied
voor de wet niet afhangen van de vraag
of een gegeven persoon die wet goed vindt.
Eenzelfde fout begaat men tegenwoordig
veelal tegenover den rechter. Er is een
neiging om den rechter renigerniate boven
dn wet to zetten, om van den rechter te
eischen, dat hij rekening houdt met de
opvattingen van den dag, dat hij zich bij
zijn wetstoepassing door politieke of ethi
sche stroomingen laat leiden. En zoodra
de rechter dat naar de meening der cri
tici niet doet, werpt, men hem het woord
klasse justitie naar het hoofd of praat --
gelijk in Duitschland tegenwoordig veeial
geschiedt, van de „wereldvreemdheid"
van don rechter.
Ook dit ia gevaarlijk spel. Aan de wet
heeft d e rechter een houvast, aan de wet,
die gemaakt is dooi* regeering en volksver
tegenwoordiging. Die wet moet de rechter
toepassen naar zijn beste weten. Doch gaat
men nu van hem eischen, dat hij boven
dien bij de loc passing nog rekening mooi
houden met moderne ethische overweg in
gen, opinies fan» den dag, met nieuwe ge
dachten en ideeën, dio nog niet via. de
volksvertegenwoordiging in de wet, zijn
doorgedrongen, dan ontneemt men hcni alle
vastheid, dan geeft men anti zijn persoon
lijke opvattingen een veel te groote speel
ruimte, dan bereikt men dikwijls juist hel
tegenovergestelde van wat men bereiken
vl: een vrije, door den persoon van den
rechter, door de omstandigheden, waarin
hij geleefd heeft, beïnvloede rechtspraak
in plaats van dc vaste rechtspraak "die zich
vóór alles aan de wet houdt en den recli
ter dwingt zoo weinig subjectief mogelijk
te zijn.
'Wij zouden dan ook een beetje meer
eerbied voor de wet vooral in dit opzicht
geen overbodige luxe vinden.
Tan het bof.
Z. H. de Prins eter Nedoi landen hoeft
het beschermheerschap van de Nedcvland-
solte Politiehondcereeniging aanvaard.
Prinses Hendrik VH lleuss, geboren prin
ses van Sak ben-W'ci ma r, wordt in den
avond van den 15den dezer in Den Haag
verwacht en zal gedurende een achttal da
gen de gad zijn van 11. M. de Koningin-
Moeder.
d| E. X. Kooit.
In het begin van November 1911 is mol
ding gemaakt van dc talrijke blijken van
groote waai deering aan dr. E. A. Koch,
chef v. d. imlit. geneesk. dienst en genoost,
inspecteur in Suriname, bij zijn vertrek uit
de kolonie ten deel gevallen. Onder meer
had zich te Paramaribo uit de buigerij een
comité gevormd om dr. Koch hulde te
brengen voor a) hetgeen hij gedurende zijn
12-jarig verblijf in de kolonie voor land
en volk had tot stand gebracht. Dit co
mité wenslfito aan den vertrekkenden dok
ter, die ihnns in Den Kaag woont, ook
oen stolielijk souvenir aan te bieden. Op
verzoek van 't, comité heeft de aanbieding
van bet geschenk, bestaande uit een salon-
ameublement. gisteren in intiemen kring
plaats gevonden door dr. H. D. Benja
mins, oud-inspecteur v. h. onderwijs in
Suriname»
Het i»ABtsemkii>.
Bij de Tweede Kamer is thans inge
diend de in het vooruitzicht gestelde aaa-
vullingsbegrooting voor Marine, waarbij de
eerste termijn wordt aangevraagd voor het
eersle termijn wordt aangevraagd voor het
in December van de begrooting verdwenen
pantser,schip. Aan het ontwerp is een uit
voerige memorie van toelichting toege
voegd.
Nieuwe gezichtspunten deden zich te de
zer zako niet voor, zegt de minister.
Herinnerende, dat, volgens de berekenin
gen der Rtaalacommïssie van 1906. dejuar-
Hjksclie ko-den van een artillorievloot en
van oen forpedovlcTol van gelijke aanschaf
fingswaarde ad 41.4 millioen, resp. zouden
bedragen f9,843,977 en f9.751,5S9, terwijl,
volgens de uitgebreide en wél gecoattoleer-
de berekeningen vair het departement van
Marine die bedragen zouden zijn respect.
111,010,819 en f 12,820,737. zegt de mi
nister, dat hiermede het rekenkunstig be
wijs werd geleverd van een trouwens door
de ervaring geleerd feit, dat in het alge
meen lorpedovaartuigeu in onderhond en
gebruik veel kostbaaider zijn dan pantser-
schepen. i
Door de aan hel departement van Marine
uitgevoerde contróle-berekoningen is niet al
leen do onjuistheid van de uitkomsten door
de Staatscommissie verkregen, in het lacht
gesteld, maar zijn ook de oorzaken, waar
aan het grooto veracht L tussclren de ver
kregen uitkomsten is te wijten, kunnen
opgesomd en deze worden thans nader uit
eengezet. -.
Auteursrecht.
Gisteren is bij de Tweede Kamer inge
diend het lang verwachte ontwerp van een
nieuwe auteurswei Vooi bijzonderheden
vanvijzen wij naar 'do rubriek Staten Ge
neraal.
Gelijk men weet, heeft de minister van
buitenkindsohe zaken indertijd te kennen
gegeven, 'dat zes maanden na dc indie
ning vaar dit ontwerp Nederland zal loflie
den tot, de (herziene) Bern er conventie.
Dal zal dus begin Juli gebeuren, naar
alle waarschijnlijkheid.
schade, nan het hok toegebracht onder
zochten, richtte do slrooper, die. in het
kreupelhout verborgen, alles gehoord had,
zich op en legde zijn geweer op Max aan.
Jane, die het zag, wierp zich, meegesleept
door haar gevoel, vooruit om Max te be
schermen. Meteen gaf zij, om te waar-"
schuwen, een gil, die zich verloor inhel
geweerschot.
Het nichtje voelde dadelijk een stekende
pijn in haar voorarm, maar reeds ver
school Roustand zich in liet struikgewas,
en de baron, geheel ongedeerd, riep:;.Ilij
loerde op mij, do schavuitHij heeft op
mij geschotenAls ik hem ooit to pak
ken krijg 1"
„Vervoig hem niet Hij is gewapend en
jij bent het niet."
Het nichtje bad zich ininssehon woei
hersteld. Haar arm deed haar pijn. Zij
voelde zelfs haar mouw nat worden, maar
zjj hield zich goed, om hel geheim van
haar hart niet te verraden.
„De kogel van dien Onkundigen snui
ter is zeker verloren gegaan," sprak Max:
„maar nichtje, wat zie. jo bleek."
„Ik bon erg geschrikt," antwoordde hot
meisje, haar best doende om haar voi-
warring Ie verbergen.
„Laai ons dan spoedig in huis gaan,"
raadde de barones aan.
Kort daarna, na zich tijd to hebben ge
geven de' wonde op haar kamer te ver
binden, moest Jan& in het salon ver
schijnen.
„Nichtje," sprak da barones, „ik. ben
moe eu Max zal jo in mijn plaats een
brief dicteeren."
Do jonge man, na even nagedacht fo
hebben, begon
„Lieve mevrouw Burkson!
Ik wil u een geheim toevertrouwen, dat
u zeker al geraden hoeft. Mijn zoon, Max,
heeft een vnrigen wensch
Hier hield nichtje op, haar vingers wer
den slijt', de drukking en do wrijving van
het vloeiboek op de mouw, bad het heele
verband losgemaakt.
Do wond deed pijn, maar hot voorge
voel van den volzin, die volgen moest,
deed nog meer pijn.
ffWïü is er, liefste?" vroeg dc barones.
„Och. niemendal, mevrouw, ik bon wat
nerveus, mijn vingers beven. Uw zoon zou
mij een pleizier doen, zelf dien brief af te
maken."
„Mevrouw Burkson zou zijn schrift her
kennen," sprak de barones, ,.en dat zou
incorrect zijn."
„Kan het dan niet uitgesteld worden
tol morgen?"
„0, neen," "riep Max uit „'t Moet nu
maar ineens int zijn. Kom, nichtje, jo
bent wat al te angstig. Jc zult je nooit
beteren, als je er je niet tegen inzet."
En de tafel naderend, met beide han
den in de zakken, begon hij opnieuw te
dicteeren.
„Zendt u niet denken, dat de banden
die onze beide families verbinden, inni
ger konden worden? Mijn zoon heeft een
vurige liefde opgevat voor uw doc-htcr
Rei
hem Voor, dat dit met op den weg van
den Raad ligt."
Op de gisteren verschenen agenda vererf
de raadszitting vo>u Woensdag komt
afe t'enig belangrijk punt de Paleis-Raad.-
huis-kwestie voor.
Paleis raadhuis te Amsterdam.
De beer Jules N. do Vries heeft een
voorstel ingediend, om niet gelijk de
heoren Lambrechtsen van Ritthem c.s.
voorstellen van de zijde der gemeente
voor do stichting van een waardig nieuw
Koninklijk verblijf binnen deze gemeente
een bijdrage arui to bieden van een som
van drie millioen gulden, maar: aan hc-t
Rijk voor hot Prinsenhof te betalen een
koopsom, gelijk aan de waaide van dit
gebouw.
De heer De Vries heeft dit voorstel vol-
gen derwijze toegelicht
„Bij de decisie van 180S werd hel stad
huis ter dispositie van Koning Lode wijk
gesteld en het Prinsenhof ter beschikking
van dan burgemeester. Krijgt Amsterdam
nu het stadhuis terug, dan moet zij harer
zijds het Prinsenhof aan het Rijk terug
geven, Waar echter, ook bij bet wedei in
gebruik neuron van het Paleis aft Raad
huis, het Prinsenhof grootencleels bezet zal
moeten blijven, daar zou teruggaaf van dat
gebouw niet wenschelijk zijn. Het Rijk zal
het bovendien niet noodig hebben en bet
dus niet in na turn terugverlangen. Het ft
dus billijk en praefcisch, dat do waarde
daarvan vergoed wordt
Voor hot voorstel, der raadsleden La.ni-
brechtsen c. s.. om bij te dragen in de stich
ting van een nieuw Koninklijk Paleft, be
slaat geen enkele reden. Ware in de eerste
jaren van hel Koninkrijk een nieuw paleis
gebouwd, dan zou dit. natuurlijk ook van
rijkswege geschied zijn. Immois. bet slteh
ten en onderhouden van Koninklijke ver
blijven is een rijks- en niet oen gemeente
zaak. In hoofdzaak echter kan ondergetce-
kende met bedoeld voorstel niet medegaan.
omdat z. i. de financirete locs tand van
Amsterdam een dergelijke uitgaaf niet toe-
toelaat, te meer niet, waar de gemeente
lasten draagt, die eigenlijk op liet Rijk
moesten rusten.
Gaarne zou ondeigefceekende aan zijn sub
amendement den wensch toegevoegd Ireb
ben .d at de regeering tevens tot de stich
ting van een nieuw Koninfchjfc verblijf in
Amsterdam moge overgaan, doch hol komt
De arme Jatie, onder hel felle branden
der ontstoken wond, schreef slechts kooi ft
achtig, bij sprongen. Toen zij hef wooul
„liefde" en dc-n naaan der Amerikaansche
schrijven, moest, kostte het haar ontzet
tend veel moeite.
Zij voelde nog dieper in haar hart dan
aan haar arm do pijn, zoodat zij met
een snelle beweging de pen losliet. En
daar begon uit haar mouw van de her
opende wond het bloed te stroomen en
bedekte op het panier het woord „lief-
do", en den naam Bella.
Toen Max die rootle plek zag, maakte
hij een beweging van verbazing.
„Maar je bent gewond," riep hij.
„Roustand heeft je gewond. Hij heeft toch
op mij gemikt. Toen je hem zag, waarom
beu jc aiet achteruit gegaan. Waarom? Ik
begrijp je niet."
Nichtje, nu doodsbleek geworden, ont
zet, do waarheid niet meer kunnende ver
bergen, voelde zich verloren.
't Scheen haar- toe, dat hel bloed
stroomde niet uit haar arm, maar uit h.uu
hart,, vanwaar uit het lieve geheim was
genikt. En groote tranen vaat schaamte,
van verwarring sprongen uit baar bedroef
de oogen.
Dezen keer raadde, begreep Max alles,
getroffen als hij zich voelde iu het diepst
van zijn wezen. Die tranen bekenden hem,
wat het nichtje altijd had verzwegen.
Nu openhaalde zij zich aan hem in haar
volle heldhaftige teederheid, hij bezag haar
yoor den eorsten keer en voor den oeysten
Een E*g«l«ehni#a over Ne4erl*nil
In de groote zaal van Hotel ds Twee
Steden te 's-Grarechage kwant gistere vond
een talrijk gezelschap bijeen, vol belang
stelling naar wat de Nntringifamsche ar
chitect, de heei Arthui Marshall, ifi zeg
gen had over ons land. Te zeggen- èn te
laten zien, want de lieer -Marshall beeft
op zijn tochten door ons land moer dan
drieduizend fotografische opnamen gemaakt
en een groot en interessant deel daarvan
kreeg men gisteravond op het verlichte
scherm te zien.
Deze bijeenkomst, die ten bate van Oran
je-N assau's Oord was georganiseerd, weid
bijgewoond door H. M. do Koningin-Moeder
en Z. K. H. Prins Hendi-ik, door den bur
gemeester, den Minister van Waterstaatt en
andere autoriteiten,
De lieer Marshall, die H. Af. en Z. K. 14,
in den aanvang van zijn voordracht dank
zegde voor hun vereerende tegenwoordig
heid, deelde mede, dat hij zijn foto's op
eenigc tournée's in zijn vaderland had ver
toond evenals hier per scaoptieou met
het doet, een beter denkbeeld omtrent ons
land te verbreiden, dat men daar. slechts
kent door ironische café-concert-bedjes of
plaatjes van de geïllustreerde bladen- die
alle Hollanders op klompen eu met korte
broeken voorstellen.
Evenweluiteraard waren do lichtbeel
den, welke de heer Marshall vertoonde en
die het meest karakteristieke van „Holland
gezien per camera" betroffen, voor het. over
groot gedeelte gewijd aan Hollanders qg
klompen en korte wijde broeken.
Dc redenaar voerde zijn gehoor naar Mar
ken, naar Volendam. naar de feltiwo, Fries
land, Zeeland naar de omstreken van Am-
hem. Maar ook heel wal, andere beziens
waardigheden wö ren hem niet ontgaan-.
Zoo vroeg hij zich af, hoe het toch mo
gelijk re, iInt de Hollandsclte vrouw atte
dagen waschdag heeft (in Spanje was Lij
eens n weken geweest zonder een vrasehda-g
te beleven), hoe zij het toch aanlegden hun
goed zoo helder wil te wasseheu in hei
vuile gracht water, de eeuwige breikous bad
hem eveneens geïnteresseerd.
De redenaar zegt groote bewondering te
hebben voor oiw land en ons te benijden;
omdat, zoodra, we ons op stamt begeren,
wo omringd zijn met. de heerlijkste schikte*
rijen eu bijna ieder, dien we ontmoeten is
een type, een karakter, terwijl men ner
gens zoo'n prachtige lucht heeft als hi ex
en !nj op zijn reizen nergens die praetx-
tige wrerkaaftinpeffecten van huizen na
boomreu in het water aantrof ate juist m
ons land.
Levendig begrijpt bij. hoe hire cfo si-Jut
km bemeikjB hij, dal jape met mooier
zwarte oogen er liever u-itog eu blonder
was dan Miss Bella.
Terwijl de barones oogeruM, kwam uau-
gelonpen naar het nie.bi.je, de worel ons
dcrzocht en verband .en. ha-ar moedrtijke
dankbaarheid m gevoelige woorden uitte,
staarde A fax, m diepe gedacliten verzon
ken, naar de plek zoo rood glooiend op Hei
witto blad, als ware zij merkel p iels zin
nebeeldigs, alsof liet nichtjo daardoor mot
haar hurtebtoed den naan\ van miss Bella
had willen uitwissclian, het hart van huur
neef willen schoonwasschen van elke heb
zuchtige leugen, en met den prijs van haar
leven zelf deze liefdefoltering wilde vrij-
koopen.
„Wil je dezen brief nti afmaten, ja of
neen?" vroeg de barones.
De baron schrikte op uil zijn droom, zijn
moeder was weer in haar fauteuil gezeten;
met zorg verbonden, nam Jane haastig
pen op.
Toen zeide Max, zijn nichtje omvattend,
in een treden» lietteoozing, met een steun-,
door niomve teederheid verzacht:
„Neen, ik hen van plan veranderd. De
brief beeft geen haast en bij nader na-
deuken geloof ik, evenals u, moeder: waar
om de liefdo en liet geluk zoo ver te zoo.-.
SOHIIEDAIMSCIHIE COURANT
"5
