ïm
1
!l
IJ
i i-i
i I la
'I if
M
85*® laargang.
Zaterdag 13 April 1912
No. 138S0
Tweede Blad.
8TANDSZIEK.
m
m
11
a #1
'I m
I; lil
ij m
m
m
tê
Kennisgeving.
HET ORAKEL.
öOTENLAm
H>1
Cilll
f'ill
fff
i (4-1
f
f 1^
Mi
ÜITSIuAG
Yooi'jnars-lleiigstonkeunngon.
i'l'è
»fl
'"'Ét!
rififl
l!il
Llf'l
,ut
t m
j B'
.'lil
I II
'i fm
ij !;|:l
'i l-l?f
S1 !si
i f pi
t)
t i'I-
I 13'.
f*||
m}\
'f iffi
i s.
fi
SCHIIBIMSCHE COURANT.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, nel uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Pry's per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1,25, franco
per post fl. 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiön voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan liet Bureau bozorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën:Van 1
15 cents. Reclames 30 cent per regel,
innemen.
Advertentiën Bij abonnement op voordeeh'ge
hiervan zijn gratis aan hot Bureau te bekomen.
-6 regels fl. 0.92iedere regel meer
Groote Setters naar de plaats die zij
voorwaarden. Tarieven
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunalo Telefoon No. 103.
De Burgemeester van Schiedam,
Brengt hij deze ter kermis van de in
gezetenen i
Dal hel kohier no. 5 der Personnels
belasting dezer gemeente, over het dienst
jaar 10ld, dooi- don heer directeur dor
dirceto belastingen te liulterdam op den
tien April 1912 executoir verklaard, op
heden uan den ontvanger der directe be
lastingen alhier, ter invordering is over
gemaakt.
Yomts wordt hij deze herinnerd, dat
een ierier verplicht is, zijnen aanslag op
den bij de wet bepaalden voet te voldoen,
alsmede dat heden de termijn van zes
weken ingaat, binnen welke bezwaarschrif
ten legen oenen aanslag, op genoemd' ko
hier voorkomende, belmoren te worden
ingediend.
Eu is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 12 April 1912.
De Burgemeester voornoemd,
M. I,. HONNËULAGE GRETE,
De Gedeputeerde Stoten der Provincie Zuid-
Holland,
Gelet op alt; 10 van tiet Koninklijk Besluit
van 14 Augu tus 1901 (^Staatsblad" no. 204),
gewijzigd bij Koninklijk Be.-lnit van 6 November
1906 («Staatsblad" ti". 278), in vetband mot
art. 10 der wot op de paa>denfokkerij 4901,
Maken bekend
dat bij do in Februari 1012 gehouden keu
rit.gtfi-in dit gewest door de Algwmeene Kon
tingscomniisio zijn GOEDGEKEURD de op de
groote aanplakbiljetten (witte) als zoodanig ven
ra» Ido hengsten
en dat bij de in Februari 1912 .gehouden
ketningon in dit gewest door de Algemeenc
Keuringscommissie zijn AFGEKEORD de op de
grooto aanplakbiljetten (roodo) als zoodanig vet
mehle hengsten.
WAAUSClSDWINO.
Houders van hengsten en ruerriin wouden
herinnerd ann da vo'gende strafbepaling, n dei
wet op de Pnaidonfokkeiij 1901
«Tut dekking van merriöti mogon behalve
wanneer de hengst en de merrie tijdens d?
dekking pn de 10 voorafgaande dagen am
dcnzclfdcn pcisoon in veilen eigendom toebp-
hom en pnktri hengsten gebruikt worden dip
zijn GGEDGEltEURD voor do provincie waatin
do dekking geschiedt. Bij overtreding wordt de
'Doktor Klein zul tmu zijn schrijftafel,
ingespannen bezig aan een verhandeling
over de kieurenblimlhe.iri van de oude
Blieken. Hij innosl bizomier zijn best door
hij het onderwerp Ie l>lijven, want kreeg
hij een goed idee. dan werd hij dadelijk
weer gestuurd dooi- gelach of pianospe,
in de woning hoven de zijne.
Hel was niet nil Ie houden; de jonge
geleerde sprong op en liep met groote
passen de kamer op en neer.
De, Kerstdagen met al hun drukte waren
voorbij, en nu hij mul ernstig werken
wilde beginnen, werd liet hem weer op
deze wijze belet.
Gelukkig stelleen liet lawaai een beetje
|e bedaren. Dr. Klein ging weer op zijn
stoel zitten. Nu zou hij zich toch niet
mper laten storen en zich uilsluitend
hij zijn werk bepalen.
Maar plotseling begon hel weer. Kr werd
oen' wals gespeeld, en hel plafond begon
t-e [rillen. Duidelijk was bel to hoeren,
dat or gedanst werd.Maar dat behoefde
hij immers niet goed. to vindon, on dal
wilde hij ook niet.
,,üoiThariep de dokter, i
Geen a n|woord. I -
„Bei(ha,herhaalde hij wal barder.
El' verscheen niemand.
„Is dan de Iteele wereld bezeten?'' brom
de de dokter, terwijl hij naar de hel liep,
Doch midden .iu de kamer bleef hij staalt,
houder vnn den hengst met ten hoogste honderd
guldendie van de merrie met ten hoogste
vijftig gulden gestraft insgelijks wordt met
hoogstens vijf tie gulden gestraft hij, die in het
openbaar een hengst tot dekking aanbeveelt of
nanbiodt, die daartoe niet rong worden gebruikt.
Het is, tenzij met vstgunnhtg van den Minuter
van Landbouw, Nijverheid en Handel, op straffe
van hoogstens vijftig guitten verboden op het
erf waar een goedgekeurde hengst teg. n betaling
voor dekking bescliikbarr is een AFGEKKURDEN
of een ongekeitrden hengst tuin 2 jaar of
ouder to houden.
Bij herhaling van ovei treding wordt het maxi
mum der Bestelde straffen verdubbeld.
Iedere houder van oen goedgekeurden hengst
is op straffo vnn hoogstens f 10 (bij herhaling
f20) vei plicht
1o. diet kemingsbowijs op aanvrage te ver
tonnen aan alle ambtenaren der Rijks- en
gemeentepolitie, aan den Secretaris der Provin
ebde Itegelings omwmfiö (voor Zuid-ltoliund do
heer .f. 11 van der Torres te Gouda) en aan
den houder van nene rnonie, die deze wenscht
te laten dikken;
2o. aan den houder van de menie, nadat
deze heeft afgeslagen, een nauwkeuiig ingevuld
dekbewijs le geven
3o. de hem verstrekte deklijst of daklijsten
nauwkeurig in te vullen en deze tugschen 1 en
15 December 1912 franco terug te zenden
aan don Secietaris der Provinciale Ragelings-
commissie.
Ieder die liet goodkenringsmerk der hengsten
(voor deze provincie de letters Z. H. op den
linkervooi hoef) opzettelijk vervalscht of vaische-
lijk plaatst, wordt gestraft met ten hoogste
één jaar gevangenisstraf,"
's-Gravenhage, 49 Maart 1912,
De Gedeputeerde Staten voornoemd
SWEERTS, Voorzitter.
C. L. MODDERMAN, lo.-Rriffier.
Wat treft den vreemdeling het meest in
ons land, nu do lange Goudsche pijpen
ion de Marker costuuins niet meer overal
gebruikt worden en nu niet weinigen on
der ons soms een heelen dag doorbrengen
zonder één glas jenever te drinken.
Een beschaafd vreemdeling, wien wij de
zer dagen die vraag voorlegden, antwoor-
de: Je politiek en je standen, In het buiten
land wordt "Nederland niet zelden een jilu-
tocratie genoemd. Ten onrechte. Maai van
die geweldige standsonderscheiden aldus
onze vreemdeling begrijp ik niels.
Eerst had onze zegsman gemeend, dat
er zoo'n buitengewoon groote afstand was
tusschon workman en niet-werkman, om
dat de laatste den eerste met jij cn jou
aanspreek!. In Duitschland zoo zei bij
gebeurt dal nog in Achler-Poinmercn.
En ook elders heeft men in zeer afgele
gen si reken nog wol eens een ietwat pa-
Iriaebale verhouding, die den werkgever er
toe brengt den werknemer als oen van zijn
familieleden te beschouwen en dienover
eenkomstig aan le spreken.
sloeg zich met tie hand l.egcn het voor-
hoolit. Zijn huishoudster was er immers
niet. Hij had haar permissie gegeven om
den Oudejaarsavond bij haar familie door
te brengen.
Hel lawaai werd echter hoe langer hoe
erger, en toen besloot hij zelf naar boven
te gaan. Hij knoopte zijn jas dicht, opeml
de deur naar de gang, wierp die achter
zijn rug weer in hot slot en heklom d«>
trap naar de woning van den rentenier
Rleokman.
Gji zijn hellen werd hij open gedaan
door een aanlig jong meisje, dal hij do
laatste dagen meermalen op d| trap had
gezien.
..'Zoo, dokter," zei ze, terwijl ze een
hentju bloosde. „Mag ik n even aandie
nen 1
„Pardon, juffrouw,'' stotterde onze ge
leerde, die gedacht had hel dienstmeisje
te zullen, zien. „Pardon, ik daelU ik
wilde.Eu ton a met een wanhopige
heslislheid: „Hel dansen hindert me bij
mijn work."
„Och, dat is jammer," zei het liev
meisje, met oen poging om over het vree
selijke le zuchten. „We zijn juist zoo prqt
Lig aan den gang. Maar lino komt ti er toe
op een avond als deze to werken? Kom
liever een poosje hij ons.'l
pin 's hemels wil. neen, ik dank tij"
zei Klein, nog nicer in de war dan straks.
Hij werd bizonder verlegen onder deoogèn
van het. mooie meisje, „haal u aio! slo
ren," sprak hij, op het punt op de vlucht
te gaan.
Aan de deur zijner eigen woning goko-
Doeh dat men, gelijk hier, zijn aanspraak
al'meel naar de vermoedelijke welgesteld
heid van den persoon van den-aangespro
kene en de menschen ondo.r f 14 's weeks
in den look duwt met een jij en jou
dat is inderdaad iets zoo merkwaardigs als
men elders niet weer aantreft, liet is na
tuurlijk minder stuitend, dat menschen, die
eikaar kennen, elkaar met jij en u in ver
schillende linkjes duwen, al is dal in be
ginsel natuurlijk ook volmaakt onjuist. Doch
dat wie zich heer vindt een onbekende
met jij aanspreekt, alleen omdat hij aan
neemt, dat deze minder welgesteld is, zie
daar wat onzen vreemdeling van zoo'n voor-
nitslrevend en beschaafd volk als hel Xe-
derlaiidselie lieelemaal niel kon hegrijpen.
En toen wij hem vertelden, dat verschei
den hooggeplaatste ambtenaren, rechters
b.v., dal onderscheid ook in het openhaar
op de zitting maakten, vie! hij verbaasd
uit. dat hij zieli niel begrijpen kon hoe
iemand met een behoorlijk gevoel van eigen
waarde zich jels dergelijks in dezen tijd
nog kon laten welgevallen,
Intusschon onze vreemdeling had ver
der gekeken. En langzamerhand was er een
nieuwe verbazing bij hem opgekomen, die
zoo mogelijk' nog grooter was dan de eerste
Waar hij eerst een „eensgezind" volk van
broeder* had moeneii to zien, was hij lang
zamerhand oen volk gaan vinden, dat ver
deeld was in alhu'lei standen en standjes,
volgens een schaal, waarvan hij de „no
teeringen" maar niet ha fl kunnen volgen.
Natuurlijk -- standsverschil was niets
nieuws voor onzen vreemdeling» Verschil
in geboot te en iu welvaar), verschil in
beschaving tol zekere boogie, geven in hel
buitenland natuurlijk ook verschil in stan
den. Ook daar hukt bij elkaar, wal zich
van één levensstandaard, van één levensop
vatting gevoelt. Dok daar zijn er menschen
die liever in een vreemd en „hooger" mi
lieu op hun teeuen slaan, dan in hel eigene
op hun vocdzolcn. Doch nergens zoo
meende onzo man, die van vele menschen
en steden den tgeest luid lecreu kennen
was dil standsverschil zoo diep door
gedrongen. nergens was liet zoo lot in de
kleinste bizonderheden uitgewerkt, nergens
was men daarvan in die male vervuld ais
in Nederland.
Maakt men hier niet een verschil tus
schon vrouwe, mevrouw, juffrouw en
vrouw? Ligt er niet een hoele wereld in
die ,,c". die vrouwe van wouw scheidt?
Vinden do betrokkenen zeil' die onderschei
ding niet heel nnluuilijlcj Zijn de juffrou
wen niet verontwaardigd als een der bun
nen zich mevrouw laat noemenRillen
niel velen nil de klasse der vroinv-ca bij
de eedachle, dal enkele mevrouwen zich
viouwe-?/ zouden kunnen gaan noemen?
Wordt jufl dii standsonderscheid niet voor
al onder degenen, die op deze oxtra-e geen
recht hebben, heel eig gevoeld En zijn
er niel weer in den stand van de vrouw*#??
men, lieuierkte bij evenwel, dal deze ge
sloten was en hij de sleutel niet bij zich
luid. Van ergernis en woede begon bij op
de deur te stompen.
„Maar dokier!" riep een vriendelijke
stem.
Verbaasd draaide Klein ziel) om en keek
weer in het lachende meisjesgelaat.
„Buitengeslotenvroeg zij lachend.
Hij knikte», 1
„Liso, waar blijf je toch?" werd van
boven geroepen. En dadelijk daarop ver
schenen de beide dochters van den heer
llieeknuui, die verbaasd op de trap bicven
slaan kijken naar den dokter en haar bei
der vriendin.
Deze laatste gal' een opheldering, ea
toen begonnen de drie meisjes te schateren
van liet Inchon.
„Dat is prachtig. Een werk van hel
noodlot, doktor. Nu moet, u mee."
En of hij wilde- of' niet, dokter Klein
moest mee naar boven, waar de hoo.r en
mevrouw Blerkmaii den nieuwen gast ver
baasd aankeken, maar het geval was spoe
dig opgehelderd.
De dokter, die tevergeefs naar enkele
verontschuldigende woorden zocht, werd
viietidclijk ontvangen en aan de overige
gasten voorgesteld, lie buitensluiting van
don dokter werd lachend hespioken en
Klein uitgenoodigd zijn schade in te lin-
V», van wat de anderen reeds genoten
hadden.
„Die koeken heeft mijn nichtje gebak
ken," zei mevrouw, en wees daarbij op
do mooie, portierster. „Da! kan ze als de
beste; proef u zo maar eons." j
een reeks onder-standen, die mei zulke fij
ne lijnen van elkaar gescheiden zijn, dat
zelfs de gelukkigen, die uil den stand dor
mevrouwen komen, die lijnen niel kunnen
waai'decren en waai nemen?
Hoe komt Nederland loi h aan die zon
derlinge standsverdeeliugzoo vroeg ons
de vreemdeling. Een groote adcDbevolking
heli gij nooit gehad. l'\\ adel be. ft ziih
zelts nonil veistandig laten gelden en treedt
ook nu op geenerlei wijze op den voorgrond.
Trouwens ouden adel hebt gij nagenoeg
niel (zie de Gotha) en nieuwe adel is een
tegenspraak in zichzelf.
In een eenvoudig volk van boeren en
visschois verwacht men trouwens ook ove
rigens geen scherpe tegenstellingen. Regee-
remle families, die zich als een aristocratie
op don voorgrond gedrongen hebben, be
staan er enkele ten invent, doch niet in
grootpa getale en- niet zoo, dat de naam-
aleen den leden buitengewoon luister geeft.
Trouwens gij zijt in uw meer oprech
ten republikeinschen tijd altijd zoo voor
zitting geweest geen presidenten- of dic
tatoren-families te kweeken, doordat gij den
Oranjes altijd het .presidentschap hebt .ge
laten..
Maar als gij heter dan eonig ander
volk held kunnen voorkomen, dat enkele
weinigen de Feitelijke macht in handen kre
gen. hoe komt het dan. dat de Nederlander
zoo stamhziek is? En werd het geen tijd,
dat. nu gelijk gij zelf zegt Neder
land weer gaal groeien, da! land eerst eens
uil. al dat zotte stands vooroordeel trachl te
konten, dat uw geheel openbaar cn particu
lier leven ontsiert?
O)? de eerste vraag welen wij geen ant
woord. Doch O)? de tweede antwoorden wij
volmondig „ja". Het wordt tijd, dat wij
uitgeziekt raken. En hel. is hoog noodig,
dat men ons steeds weer voor oogen stelt
hoe anders en hoeveel beter het op dil ge
bied vrijwel overal iu liet buitenland is.
zoek betreffende do verdediging onzer kolo
niën zou moeten voorafgaan aan de beslis,
sing te dien opzichte, te nemen. Voor het
oogenblik is de bouw van een pantserschip
van 7.H00 ton urgent en het is het schip
van ,1e grootste trmnenmaat. dat men in de
tegenwoordige omstandigheden kan hebben.
Oaze ministers.
De minister van waler.staal wc heden
voormiddag in conferentie bij II. M. de
Koningin.
Het nieuwe pantscrselilp.
Th> Minister van Marine heel'l m een uit
voerige memorie, aan de Tweede Kamer, al-
antwoord op bet ai'deelingsvet-dag. betoogt
dat ecu pantser.schip van Hl..500 ton. door
verschillende leden gevraag»!, een meerd"re
uitgave van eenigo millioenen zou na zich
slaopen, omdat, do waterwegen en de dok
ken nog niet ruim genoeg zijn voor schepen
van die afmetingen.
Bovendien sluit een schip van 7 (100 ton,
door de Regeering gowenscbl, de mogelijk
heid niet uit. dat in de toekomst ook schepen
van grooiere afmetingen zouden kunnen
gebouwd worden, maai een nieuw onder-
En dokier Klein deed liet, en waarlijk,
zo smaakte heerlijk, nel als vroeger thuis.
Een herinnering kwam in zijn gedachten,
hoe hij de laatste maal gesmuld had van
tic. koekeu, die zijn moedei* had gemaakt.
Dat was al lang geleden.
„Komaan, nu niet treurig zijn," sprak
Lizo. „lledenk, dat de wijze, waarop een
nieuw jaar begint, bepaalt, hoe dat zal
wezen. Een toeval heef! u bier gebracht,
en nu moet n met de wolven in 't bosch
builen."
„li hol?) gelijk," sprak bij. „Het is er-
koerd Van me, hier doevig te zullen zijn.
Wanneer ik uw lachende, zonnige oogen
zie
„.Maar dokter," viel zij hem blozend in
de rede.
„Hol is zoo. Pvv vroolijke oogen kijken
mij zoo bekorend- aan, dat ik neiging ge
voel te doen, znoals allen hier; lustig en
vroolijk te zijn."
Intussehen was de dampende bowl bin
nengebracht. De gastvrouw vulde de gla
ze.ii, en toen de klok twaalf sloeg, werd
or geluk ge.wemscht en geklonken. En nu
do voorspellingen.
Er werd een groote emaillo schaal bin
nengebracht en vloeibare was, die dienen
moes! tol hel raadplegen van hel orakel.
Dat gaf veel vroolijkheid en gelach. \"u
eens kwam een draak le voorschijn, dan
ecu houd of iel*, dal op een sofa. leek,
f.ise kreeg een soort krans met franje
uil, den vorm. 1
„Een bruidskrans." jubelden haar vrien
dinnon. i 1
Liso lachte, „Nu is hot uw beurt, dokter,
Hof van Arbitrage.
Xatci dag 2D April a.s., des namiddags
3 uur. zal iu hel gebouw van bet Per-
nameut Hol' van Arbitrage de b-ban leling
aanvangen van het geschil tiis-whon Ita
lië cn Peru omtrent pr-rie votMening van
do lamilio ('anefvaro tegen de Peruaau-
sehe regoering,
liet Scheidsgerecht, dat deze zaak /.al
hebben to berechten, b.'staat ui! de ln-e-
ren prof. Louis Benault, honghviaar
Parijs, opper-arbitorFusinato, oud-huog-
leeraar, lid van het Italiaaiwh I'.ule
nient. Z.E.xc. Manuel Alvarez Paid-ion,
hoogleeraar aan de Fnivcrsileit te Lima,
gezant van Pent te Brussel. Als gemach
tigde van Italië zal in deze zaak on
tleden de heer Vittario Scialoia, lid .tl*
den Italiaanschen Senaat; als toegevuegl
raadsman graaf .1. Canevan?. terwijl v <r
Pem als gemachtigde optreedt de
dr. Al. At. Mesmies, consul van Pen, ie
Rome.
Mcdedcellng civlelen gezaghebber Gnjo
LoeiD aan de Inlandsche bevolking*.
Ten vervolge op zijn brief van 23 Afaaif
j.I,, heeft de Alinister van Koloniën aan
de Tweede Kamer bericht, dat de viaag,
gesteld door het lid der Kamer, den lieer
De Stuers, n.l, of liet waar is, „da! kapi
tein Aluurling, civiel gezaghebber dei Gnjo
Locos, aan hoofden en bevolking heeft me
degedeeld, dat de komeet van llallev en dat
een aardstorting, waarbij Ui inensc)."n den
dood gevonden hebben, bev ijzen wnu-n \;m
Gods toorn wegens bet nog altijd voortdu
rende verzet legen hel N >derlnndsrh ge
zag", blijkens door den civiel- en militair
gouverneur van Atjeh en Onderhcoiighedcn
verstrekte inlichtingen, ontkennend moet
worden beantwoord.
Genoemde kapitein-civiel-gezaghebber, die
vreesde, dat de verschijning van do komeet
van flalloy door de geestelijke vei/etslei-
devs aangewend zon wonlen om aan het
verzei nieuw leven lo geven, heeft echtst
wel gemeend in zijn ressort te mogen doen
bekend maken, dat de Voorzienigheid oen
vurig ieekon aan den hemel zou plaat
sen om 'den Gajo's le verkondigen, dat,
aangezien verder verzet nutteloos was, do
heilige oorlog een einde moes! nemen, zoo
dat een ieder, die un liet verschijnen ynri
bedoeld toeken tegen onze troepen zou
sneuvelen, niet moei* kon worden geacht te
zijn gevallen in den heiligen oorlog.
Vraag u eens naar de toekomst."
Klein nam den lepel, schepte wal van
de was en liet dil* op de daarvoor be
stemde plaats vallen. En hel goedje vonn-
do oou ring, een mooien. ronden ring.
„Ei, ei," zei mevrouw Blecknuut, „u
hebt daar iels dat beteekenis heeft."
De doktor stond nadenkend voor let
orakel. Hij had. toen hij het orakel naar
de toekomst vroeg, op een ring gedumpt,
on nu het uitgekomen was, moest bel wef
een voorteeken zijn. Hij nam den uiig
op en gmg naai* Lme. die voor één der
ramen stond-.
Haar hand grijpend, zei hij: ,,Alag ik?"
en schoof tegelijk den ring aan haar vin
ger.
Hevig blozend, sprak het meisje: .,ls dat
scherts?"
„Neen. vergeef me, als ik me wat onhan
dig gedraag. Ik ben geen man voor ge
zelschappen, maar overigens heb ik een
Ié) 1 ijk, trouw hart. De zonneschijn van
uw oogen heeft mij geleerd-, dal ik. hi; u
mijn geluk kan vimicu. Wilt u mijn d|w
worden?" 1
„.la," zei List; met innige oveilmging,
want, nok zij had van don dokter gehou
den, van liet. eerste oogenblik. dat zij hem
gezien had. I
En toen do aanwezigen van de verras
sing bekomen waven, wenschten zij het
jonge paar hartelijk geluk: het jonge meisje
en den vreemden gast.
1 a
ril
<J''31
I
V Bil
i'sd'l
1 i' 8 ?,l
A l!
iMi,
h
til
ri if?
f. bil
ii
V KI
V i, i
'Vj
'l 'Ïl'ï
i? A.ii'
;5(,1
tï Vfill
is
hs-l
ill
w
