No. 13890
Derde Blad
Een eind naar de Noordpool.
ÏIBT PORTRET.
i r
V
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
jjqjs per kwartaal: Voor. Schiedam en Viaardingon fl. 1.25 franco
per post fl. 1-65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen. j 1 i -A'J'i
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóóf een
gur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). 1
£r§a der 'Advertentiën: Van 1—6 regels £1.0.92; iedere regel meer
16 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën b]j abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te Hekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau fe voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Ons linie! in Stockholm. Een staat in
den staat. Het mooiste van alles: een bin-
'nenlandsrlio staat waarin je den fauitcn-
deuischen niet noodig had. En dat is het
gure Stofkholem niet onaangenaam.
Er «as maar één bezwaar er waren
geen tnuns, in ons hotel wel te verstaan.
Of zoo trains te veel geraas maken, rlan
had men ten minste een trottoir roulnnl
kunnen laten werken. Want het was be
slist wat ver win onze slaapkamer naar
de ijitbyt/.nfil Er waren twee wegen. lJo
koiNte was bovenover. De weg was wei
nig schilderachtig bijna geen uitzicht
totdat men aan de vestibule lift kwant.„On-
doiltmgV' bood meer afwisseling. Na een
kort eind gaans kwam men van onze slaap
kamer naar de arhterlilt. Daarmee vier
voidiepingen naar beneden. Dan door de
achtorvostibule langs de achter-vestiaires,
dwars hol Indische café door, de zalon
voor hiljnit en bars langs, den kapper voor
bij, links directie en geldwisselkantoor
laten liggen. Dan een mooi uitzicht Vechts.
Vonlei langs prenibrielkaartenkiosk, reis
bureau (steeds binnenshuis natuurlijk) en de
schrijf- en leeszalen vooibij naar de ves
tiaire. En vandaar naai do ontbijtzaal.
[\'u bell apt de Icv.ei ons op een fout.
Weer een vestiaire. Uij maakt het opzette
lijk gionl - - zal hij zeggen.
Doch dal is een vet gissing, Wij weten
in ons hotel van vier vestiaires waar vier
fiowaaidors zilten, die vier handen ophou
den. Er zullen er waarschijnlijk meer zijn
Wanl in Denemarken on Zweden zijn de
vestiaire] heel veel meer in trek dan bij
ons. tn een gewoon café neemt men ginds
nooit hoed en jas mee naar binnen. Die
blijven in de vestiaires. Tot belooning voor
dit oorsbotoon zoigeu de patroons ervoor
dal liet niet tocht. Trouwens do blootc
halzen hunner damesgaslen zouden in do
restaurants zoo'n tocht niet kunnen ver
dingen. De Denen en Zweden hebben blijk
baar dit gemeen dat zij heel veel houden
van mooi kienden, fn Kopenhagen zit ook
do weikinan keurig netjes in de kleuren.
En 's avonds kleedt men zich veel meer
voor het eten (smoking en décolleté) dan
in Holland over hel geheel het geval is.
Dal doen de Denen, wier levensgewoon
ten (zij drinken voel whisky cn spelen
veel bridge) evenals hun sympathieën En-
gelsch zijn. Dat doen ook de Zweden, die
merkwaardigerwijze een zwak voor do
Duilscliers hebben als tegenwicht vooi de
Russische invloeden, waarvoor zij vreczen.
Geen wonder. Zij grenzen aan Rusland,
Rusland ligt vlak in de buurt, veel dichter
bij, dan men in west-Europa pleegt tc don
ken, In hun klecding, vooral in de hoofd
hede'-king en in de kophouding, doen zij
den nppervlftkkigcn bezoeker telkens nan
Russen dunken. Dc pohtie-agenlen in Stock
holm hebben mei hun Ast radian mutsen
bepaald iets Russisch on ook onder do
jongens en mannen zijn er velen, die men
voor Russische typen zou kunnen verslij
ten als tnen niet te nauwkeurig toekijkt,
is der Zweden neiging voot veel eten
en veel drinken ook Russisch? Wij weten
het niet. Doch dat zij bestaat kan men
in. Stockholm ook overvloedig waarnemen.
Ondanks al hun moderniteit hebben dc
Zweden zich hof genoegen niet laten ont
nemen om in tegenstelling met dc De
nen 's avonds taal nog weer eens Ie
soupoeren. Men dejeuneeit flink, men di-
ueeri flink en men -oupcert flink. En daar
bij ziel men in een Zweedsche ïestaurant
altijd drinken
Nu kan het zijn dat wij hier de fout
maken van den Engolschman, die ziende
hoe oen jongen in Nederland zijn griffel
beknabbelt, in zijn reisindrukken zet,,In
Holland eten de jongens griffels." Wij waar
schuwen dus. Doch met die waarschuwing
zij nu opgeteekend, dat mcu in een
Zweedseh restaurant opkijkend, altijd ten
minste één elleboog ziet, in den stand,
welke deze aanneemt indien de bezitter
den inhoud van een glas naar binnen slaat.
Doch er is meer. Er is de Zweedsche
punch. Alweer: wij zijn niet. lang genoeg
in Zweden geweest om alle punchen te
doorgronden. Wij verwijzen weer naar den
Engelschtnan. Doch met deze restrictiever-
tellen wij, dat de Zweden een drank, punch
noemen, dien wij hier een vreesclijk kop
pig, wee-zoel likeurtje zouden noemen,
waaruit gij de opkomende hoofdpijn proeft,
zoodra gij hot glas een likeurglaasje
maar aan do lippen hrengl. (Men drinkt
die punch ook mot ijs enz. in groote gla
zen. En wij kunnen beslist verzekeren, dat
wij zo onder protest van den kolnev
eenmaal als wanne groc hebben zien drin
ken Doch over het geheel drinkt ujgp zo
als likeur op alle momenten van den dag cn
blijkbaar mot heet veel animo.
Een andere Zweedsche eigenaardigheid
- welke men ook veel in Kopenhagen
vindt is de fameuse tafel met entrées.
fn de aller-, allernetste cnfé's begint- zij
te verdwijnen. Helaas! Want het is een
venna kei jjke vertooning van gulzigheid, die
tafel met heusch heel smakelijke entrées
waarom do mannen, gewapend met bord,
vork en mes dwalen als hongerige leeu
wen. De gewoonte is, dat gij u aan die
tafel, voordat gij u aan uw eigen tafeltje
zot en aan het menu begint, te goed doet
aan alle. kleine vischjes, haringsalades (die
lo Zweden zoet etén), toebereide eieren,
inmaten, radijzen, geleien, enz., enz., die
zoo'n grooie tafel in buitengewone ver
scheidenheid bedekken, Doet gjj nauwkeu
rig uw plicht, dan slaat gij bjj die lecuwcn-
werkzaaniheid ook nog een glas brande
wijn waarnaar dc tafel heet en een
glas bier om. Doch in elk geval tast
loc. Er is een enorme verscheidenheid en
of gjj veel of weinig eet. doof niet ter za
ke. Op uw rekening verschijnt de „bran-
dewijnstafe!" óf niet óf met een klein vast
bedrag.
Ook bij particuliere diners in den Zwecd-
Uil liet Decnse.h van
KLEMMING ALGREEN—USSIXG.
Ove Ito rek zal met den brief in de hand
en waagde hel, n iel hem te. openen. Uij
was hang voor dezen brief, die reeds
nu, nog voor hij hém geopend e.u gelezen
had, zijn nog niol geheide hartewond op
nieuw deöd bloedon.
Toen hij echter een tijdlang zoo gc-
ftjen en hel Welbekende schrift, bekeken
bad, het, schrift van een hand. die hij zoo
>ocv had bemind en nog beminde-, sneed
hij het couvert ten slotte open. Voor
zichtig cn behoedzaam nam hij den brief
er uit. i
En weer zal hij besluiteloos, met, bet
sanmgevouwoü papier in de, band. Nog
was het tijd, den brief in liet vuur te
werpen. Moest hij dat niet doen? Wal kon
zij van hom willon? Zij wilde zeker alleen
herinneringen in Item opwekken, anders
niet, herinneringen, die hein kwellen cn
zijn verlangen naar lmar slechts versterken
zouden. I
.Onwillekeurig gleed Ovo Borck's blik van
schon stijl ontbreekt die hrandcwijnslafel
niet. Zij wordt dan veelal aangericht op
een kant van do eettafel, waar de gasten
dus eerst hun entrées staande eten alvorens
Ie gaan zitten en de Noordsche tafelwetten
Ie gaan volgen, die iets ingewikkelder zijn
pin de onze. 0. a. is het gewoonte om
wanneer men iemand toedrinkt, tweemaal
tn buigen, eens vóór en dan eens na den
dronk.
Dal trouwens ook de Denen nog niet
zoo heeletnaal verongelscht zijn, blijkt wel
daaruit, dut zij hun eet- cn drinkgewoonten
ook met heel wat ceremonieel omringen
en na dc tafel u het „wel moge het u
bekomen" met een handdruk toewcnschcn.
Do menseh lec-ft niet om te eten. Doch
in het hooge Noordon, wgar men vermoe
lelijk nic-er noodig heeft en dus hoogor
gewicht heeid aan het eten, doet men dit
van ceremoniën omringd jaan die nieuw
zijn voor ons, Nederlanders, welke minder
over eten praten en daarvoor minder leven
lan heel veel andere volkeren.
Doch wij vergeten ons reuze-hotel
een volgenden brief daarover moer.
VI. i
Het groote hotel dus.
Het lijkt aan het. mooie water in Stock
holm te liggen als h.v, in Luzern, al is het
veel grooter dan in Luzern het grootste.
Doch welk een verschil ook overigens t
Kom je in zoo'n hotel in Luzern zonder
een wagen wet koffen,, een piiusenliteJ of
Amorikaansclie saiis-gène, dan wordt je er
geduld, moer niet. Dc lifijongen laat je al
gevoelen, dat je Jieel blij mag zijn en da
meneer, die in een gewoon geval kelner
zou heeten, behandelt je du bent de sa ser
viette alsof hij gevaar loopt elk oogenhlik je
heole persoon uit het oog te, verliezen. Je
reikt hem niet tot aan het onderlipje van
zijn luchtig gesteven front.
In Stockholm daarentegen neemt men je
volkomen au séricux. Ook daar veronder
stelt men eerst da.t je een apartoincnl mót
bad voor 18 kronen nog maar net goed
genoog vindt. Doch men veracht jc vol
strekt niet als je, G kronen op de vierde1
verdieping achter prefereert.
Dat is niet heel koopmanschappelijk. De
Zwilsersche stijl is handiger. Het publiek
is heel gevoelig voor die verachting. In doe
grond is men er nog door gestreeld. Eu je
neemt een duurdere kamer dan je. zou wil
len, alleen om de lui te laten \oolen, dat
je een duuidere kamer ,,ook wel betalen
kan."
DorJi de Zweden zijn een vond iger. Zij
verachten niet cn behandelen jc lutsoenlijk-
gewoon. "Alleen /.e verstaan je heel vaak
niet. Ziehier trouwens iets opmerkelijks in
beide Noorsche landen. l)e monscheii pra
ten er veel minder vreemde talen dan men
bier 'gewoonlijk denkt. Wij hebben altijd
gemeend, 'dat wij nis Hollanders veel vi win
de talon -maar sleo.ht spraken. Wij
weten nu dat er veel zeer beschaafde De
nen en Zweden zijn, die minde! talen en
slechter spreken. En nat de minder be
schaafden aangaat, is de mededecling der
reisboeken, flat men in dc internationale
den brief, dien hij in de hn,nd hield, naar
hel IcvonsgToote portret,, dat hoven de
schrijftafel aan den wand hing.
Ja, wat was zij toch wondermooi
Ove Borclc vergat brief, plaats en tijd en
verdiepte zich in bewonderende beschou
wing van de ,-choono dame, die een jonge
knapjw kunstenaar hier op 'I doek ge
bracht had.
En inlusschen toovorde zijn verbeelding
zonder dal hij hoi wilde en zonder dat
hij liet er hinderen kon al do lichte,
vroolijke herinneringen uil het ha,lre jaar,
dat hij met tiaar verloofd geweest was,
weer voor zijn geest
Hoekt na beeld gloo.d hem Voorbjjdo
eeist# avond, dat hij baar ontmoette
in 'I café, waar zij mot baar toenmalige
v-crloofde zat. Ove werd haai' voorgesteld
door een ook hem bekenden vriend van
dezen. Hoe duidelijk herinnerde hij zich
nog haar oogen, haar diepe zwarte oogen,
ct'-o de wonderlijkste tegenstelling vormden
mol haar helblond, haar.
Toon Ove haat- zag, wist hij dadelijk,
dat hij verliefd op haar zou Worden.
Den volgenden dag reeds vroeg hij haar
en zij wees hem niet af. Zij zag hem
alleen met haar ondoorgrondeljjko oogen
aan en Verliet hean. Veertien dagen
lang hoorde hij niets van haar. Den vijf
tienden hij h'ad de dagen, geteld, alsof
hij steeds nader bij 't dool kwam
centra in Denemarken en Zweden overal
niet Duifsch terecht kan, eenvoudig niet
juist.
Het is waar met, een andere vreemde
Laai gaat het nóg minder. Als men in
Zweden of Denemarken nog kan- vil heb
ben verstaan te worden, dan spreke men
Dnitsch. Maar de kans is in Zweden heel
gering en in Denemarken ook al niet Riool,
als men b.V. bedenkt, dat er in de eetzaal
van een der grootste hotels in Kopenhagen
één kebioi' was, die iets anders dan Decnsch
of Zweeds eh verstond, dat het do groot-te
moeite kostte zich in die stad aan een der
grootste bankinstellingen verstaanbaar te
maken en. dat. men in meer dan één win
kel op dc Strögef. de hoofdstraat, geen dm-
drie groote talen verstond of sprak.
In Zweden wordt liet zóó erg. dat men
zich gaat voelen als Columbus toen hij pas
Amerika ontdekt had. Vooral voor een Ne
derlander, die zoo prat gaat op zijn talen
kennis. is dat een allerijselijkst gevoel.
Nu is lit wet waar, dat vooral het
Deensch telkens gewoonweg Hollandscho
woorden heeft. .Levende Fisk" zal voor
den Nederlander evenmin geheimen heb
ben als afdeling; betaling (dal op de la.xa-
meters staat) is even duidelijk als kni
kna. Leest hij op de Zweedsche stations
dat iets „b'esl i briiket hilligast" is, jdaii
krijg! hij Ramen in de oogen en denkt
volkomen terecht aan de cacao van den
grooten Van Houten. De uitnoodiging
hier mét. onze verontschuldigingen over
gebracht Bril)ge De Kineder i orden
as Dor gaar" hoeft ook voor den Hollan
der beteekenis en hot, Deensche „spomrie"
s ook nog wel te ontcijferen. Met cenige
inspanning vindt men dal „.bëjtravent" en
hoogdravend" hetzelfde zijn. Doch nu
komt uveal op gevaarlijk terrein. ,,lkke" bc-
teekenf „neen" en e-en Woord dat men onge
veer als „jij" uitspreekt: ik.
Ziet men aan 'de stations ..Kvinder" staan,
dan denkt men aan kinderen. Doch fdnn
denkt men mis. 't Rcteekenl: „vrouwen":
do d wordt niet uitgesproken en dan i- men
wat men bodemaat niet had verwacht - -
vlak hij het P.ngelsche „Quoen".
Zoo stuit men voortdurend hp een her
haaldelijk gebruikt woord, dat klinkt tus-
schen t'osco en IVarechau. Hel wm.lt ge
schreven „Vaorsaagod" en beteek,ml /oowat
bittc" en ,,il n' y a pas de «piui", Zoo
dat de slotsom is, dat men zonder kennis
van dc taal nog wel het e-en en ander bier
cn daar kan lezen, doch dat men heel wei
nig, in Zweden zelfs nagenoeg niets, vol
staat en daar oven hulpoloo, is als een En
golschman op reis, minus rliomf aplomb
in bef uiet-weten. Hoogstens kali men zich
troosten me! hef gevoel, dat men de talen
vrij gauw zou kunnen loeren, al- men
oi wat moeite aan besteedt».
Doch wij si Inevcn,
dal ons hotel in Stockholm /.ichze't' genoeg
was en dat men er niet buiten behoefde
te komen. Eu wij verpraten onze ruimte
er wel buiten.
Dan maar gauw or weer in. Heit weg
teiug. dien wij in oen voiigen brief be
schreven hebben. Daar gaan wij weer door
hier aan de
de wand
altijd oen
zitten, is
hoorde bij, dal zij baar verloving bad
afgebroken.
Korten lijd daarna verloofde, hij zich
officieel met haar.
Een half jaar lang duurde de gelukkige
verlovingstijd mei al zijn verliefdheid.
Dat zij reeds vier maal vei loofd geweest
was, voor hij haar leerde kennen, hin
derde. Ove IJ o rek niet. Uij wa> er in zijn
ongotoofolijke naïvitéil vast van overtuigd
dat het noodloteven zeker ah het be
paalde dat hel met de vier verlovingen
uit moest zijn, er voor zou zorgen, dat zij
en liij zich nooit zouden scheiden.
En nu Ovo Borck lachte bitter
uu had hij nog haar portret. En zij had
haar zesde verloving gevonden.
Ove Borck zuchtte. Maar plotseling flits
te de gedachte door zijn brein. Misschien
stond in den brief, dien hij in de hand
hield,, dat zij haar verloving met don
zesden afgemaakt had en zich Weer mei
hom, Ove Ronk, den vijfde, ivilde ver
zoenen. 1
Dadelijk verliet zijn blik het poitrol en
richtte zich op den brief. Hij vouwde
hom open, las en brak in ie.n schater
lach uit.
liet, komi' che van het geval werd hem
klaar en deetl hem goed.
Hij las den brief nog eens door, en
zijn lach werd tol een hoonenden glimlach.
Ach zool Zij wou haar portret terug-
I
het café. Kom nu een- even
balustrade aan den kant waar
uit hot café is.
II ziel hel saté waar toch
2, 3 houden] men«eheu kunnen
niet- dan een \an de gaanderijen die uu
het gebouw a.iu drie kanten rond een groo
ten, overdekten wintertuin voeren (feite
lijk do achterste binnenplaat.- van het
reuze-hotel), die keurig onderhouden vuul!
en waar wei piachtige palmen zijn. Neen
erin wordt niemand toegelaten, behalve
dat orkestje daar. aejgrr palmen, legin-
ovei dat bordes. Doch zie, daar op dat
bordes is ook nog voor heel veel mcnschen
plaats. En daar, en daar, en daar zijn
op de tweede en dei-de verdieping nok
loggia's, waar heel wat menschen nog ecu
aardig zitje en een mooi uitkijkjo kruinen
vinden. Het valt u op met'' dat de
binnenplaats in zoo'n kalmen bruinen loon
is gehouden, zoo niets van dc overlading
in lijn en kleur, zonder welke dc Mistel
ling, die cnfê-cliantanl.s kent. zich het
oosten niet kan denken. En zie daar nu
links en aan do overzijde die re-lauraut-
m dergelijke galerijen, in ieder waarvan
toch ook wel weer 200. 300 men-chen
kunnen zitten. Het, is er vol van een feeste
lijke menigte. En droomerig khnkt de mu
ziek tnsschen bet watergeklater van onder
de palmen.
Is het niet grappig, bijna stemniiim--
vol? Het is niet hc-clemaal dat, niet helle-
maal echt, maar toch heeft men hier e, a
aardige gelegenheid om zich ver naar 1: I
zuiden to droomen, terwijl het 15 met.
van hier buiten nu zoo sneeuwt.
Nu nog even met de achter-lift naar
onze kamer op -de vierde verdieping. Daar
is werkelijk comfort. Het i- nog wei waar,
dat de kanier nog te inooi-tloenerig is. dat
er h.v. wat weinig haken zijn. Doch overi
gens is het hier netjes en gezellig cn piac-
tisch ingericht. Dubbele ven-ter- naar lnii-
ten. Een ernstige poging tol ventilatie, iets
ongehoords haast in een hotelkamer. En
dan drie kleine vertrekjes naa.-t elkaar
naar de gang toe: de iiignna met kleer
hanger.- en dubbele deuren, bel wa-ch-
ceitrck met een pn\nat-ju-ivaat (jnivalis-
simuin, zei een spotvogel) en een reusach
tige kleerkast, die met hnu drieën allo
geluid van tb» gang of van tic muziek op
do binnenplaat- volstrekt tegenhouden.
Natuurlijk koud- en warm-water kinnen,
de laatste niet alleen in naam, maar ook
inderdaad, natuurlijk het noodige licht met
nachtkast- cn schrijftafellamp, natuurlijk de
noodige schellen eu een huistelefoon en
eindelijk op de schrijftafel een eigen tele
foon voor intercommunaal verkeer met do
5 dikke boeken, waarin do telefoonnum
mers in alle Zwoed-che steden zijn opge
teekend. 1 J 1
"Waarmee wij aangetoond hebben, dat
inderdaad dit üiand Hotel in Stockholm
iets bizondevs is betgeen bewezen moest
worden.
(Wordt vervolgd.)
aan Inut.r legenwooidi
aan nummer zes
hebben? Um hot
gen verloofde
tc geven
Maar zij zou haar zin niet hebben.
Het portret w'as tol dusver van den
eenen verloofde naar den anderen ver
huisd. Eerst, had Peter het gehad, toen
Otlo, toen Karei. en eindelijk was liet
bij Ove Borck aangeland, die dadelijk toen
hij liet kreeg een ml zwoer, z.ich nooit
van het portret te scheiden, gebeurt» wat
wilde 1
En mi waagde zij bot, hem het portret
terug te vragen om tiet aan haar zesden
verloofde te geven. 't. Geval was Ie gekt
Hot grappigst vond Ove den volgenden
regel in den brief:
„,1e herinnert je toch nog wel, hoe moei'
lijk hot was, hel portret van Karei te krij
gen. Eu ik reken er op, dat gij het me
dadelijk zult sturen."
Ove Borck scivvf haar
dag: liet portret kon zij
ff i 11 1 f
•mg
niet
den zelfden
krijgen,
i
»p hoos
kreeg,
De. jonge, knappe Ellen Buil kun
een telegram in de hand samen.
Toe.n zij den brief van Ove
schreef zij hém onverwijld, opnieuw ---
aardig eat vriendelijk, Want zij wilde hel
portret in elk geval terughébben. Ton ant
woord had zij nu slochts dit telegraml
gekregen, dat niets bevatte dan de woor
den
Noen.
Ove.
Ellen Ruil h'ad geglimlacht, toon zij dit
laconiek antwoord las. Zij kende Ove ge
noeg om to welen, wat dit telegram Le-
toekendc: dat hij woest-boos geworden
was over baar herhaald verzoek om liet
portret.
lillen Buil legde haar mooie, hoofdje
in de handen en peinsde. Ze zou hot por
tret hebben, houden ook. Ze had het im
mer aan Ejgil beloofd lijgil was de ze-do
verloofde en zij wilde haar belofle hou
den.
Ellen Ruil was niel in '1 minst ver
saagd. Zij trok bet kleed aan, waarvan
Ove hel. moest gehouden had, zette haar
grootste en -mooiste hoed op en schoot
haar nieuwe elegante mantel aan.
En in een auto reed zij naar haar vroe
ge ren verloofde, Ove Borck.
Twee uur lang babbelden zij nu al over
mnle tijden Ove en Ellen. En Ovo's oogen
-draalden in wilde verliefdheid Ellen's
oogen zagen mot zichtbaar genoegen in »:lie
van Ovo. En Ellen kon niet nalaten, ver
gelijkingen be maken tusschen Ejgil en
Ovo vergelijkingen dio uitvielen ten
gumtet vah Ove, \j.
