65"" Jaargang. Zaterdag 11 Mei 1912. Mo. 13914 Berde Blad Twee Rotterdammers. De seringenlioed. Deze courant verschijnt d a g e I ij k s, n ei uitzondering van Zon- en Feestdagen* Prijs per kwartaalVoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1,26,- franco per post fl. 1.65. Prijs por WeekVoor Schiedam en. Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen, I Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags v5ór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Burean: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Frjjs der Advertentiën: Van lr-6 regels fl. 0.&2; iedere regel meer 15 cents. Reclames 80 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën Bij abonnement op voordeelige voorgaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs yan 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. F.eii meneer in Rotterdam is geiuinie» tijd geestig geweest. Hij heeft in dien tijd alle gemengde belichten over straatschen derij, die hij maai' grijpen en vangen kon, netjes in eon cahier geplakt. Toon heeft hij een neuten aanval aanval van geestigheid gehad en een hoekje geschre ven. getiteld: 181.1 -1911. De Hittere Pil. Honderd en voeitig gegevens tot hei samenstellen van een oi g i d eel fees t prog i a ill ni n In dit boekje woull voorgesteld de na tionale feesten te vieren met verloomngen. in velband met tuchteloosheid, straatschen derij, enz. Dit prnchUluk schijnt in een groote op- lago verspreid Ie zijn. Wij hebben er al thans meer dan ons lief is en dit pamfletje verdient op ons redactie-bu reau ontvangen, vooral toen wij gewaar schuwd hadden tegen overdrijving in de hitte der bestrijding van de tuchteloosheid dor Nedcrlaudsdm jeugd. Het hoekje is voor ons een voorbeeld van hr>o men niet over een ernstige zaak moet schrijven. De opsomming der feiten kan alleen indruk maken op onnadenkende mensrhen, die zich geen denkbeeld kunnen vormen van de relativiteit, die volstrekt on bekend zijn met de beleokenis van groote cijfers. Hen kon op precies dezelfde wijze bewijzen, dat wij een land van louter moor denaars zijn en zoo alle bittertafels, die na dit boekje grimmig gelachen hebben, vervol geus in de hoogste mate verontrusten. Doch gelukkig, daar is een andere Rot terdammer, die met praam en toenaam in ,,De Gids" van Slei alles komt goedmaken wat die anonyme geestigaard bedorven heeft. Wc bedoelen den Rottordamschen politie-commissnris, den heer Tb. Al. Roest van Limburg, die in een buitengewoon sym pathiek artikel een zeer vooriuune'weeileg ging geeft van het geschetter van mensclien van het geme van hoven bedoel den pamflet tist. In de eeisle plnals verdient zijn betoog, dat het met de Xoderlandsrhe tuchteloos heid niet zoo erg is als men wel algemeen wil doen gelooven, in bongo mate de aan dacht. Zonder nn overgroole waarde te /teelden aan de statistieken, die .gegeven worden zoo zij ioopon over te korten tijd en de cijfers dragon nog te veel het ioe- valligheidskenmerk nemen wij toch gaarne met deze uitnemende Rotterdam- sclie autoriteit aan, dat er gemeenlijk op dit punt. overdreven wordt. Xegen-en-ne- gentig percent der .Vaderlander.-, ontbieckt hier elke maatslnf Ier vergelijking. Zij ken nen hel buitenland niet of heel anders dan hun eigen land. Men ziel bovendien over het hcinfd, dat er groote, roMrckt niet al- 't Was weikèlijk een veirukkelijke hoed allenuutl paarse en uitte seringen en groote ro/.elten van fijne knul, en slanke Ionverachtige aigrettes. Mevrouw Upson's hail ging open, toen zij den hoed iu lio.t oog Icieeg, maar zij dacht lum de Kolen- rekeniitg, die op betaling wachtte, en keer de zich baardig naar een onooglijk klein bruin tulbamlje, „Hier hob ik juist iels voor u, mevrouw Upson," sprak de modisle mot haar valken- ooge.it, het sierlijke ding van don standaard nemend. „Ken mijner mndelhooden juist dozen morgen aangekomen, (lij is niet al leen chic, maar ook gekleed, llij is buiten- disii ook ongemeen," zei zo, hem verleide) lijk naar allo kanten draaiend. „Vu, ik ge loof, dal er geen drie dames in de geheeld start zijn, die deze nuance van paars kun nen dragen, maar zij is juist geschikt^ voor uw tint en uw haar. Zet u hem eens even op." .'IH „Maar ik kijk naar oen klein och temt- hoertje," bracht mevrouw Upson in hel. midden. „Toen ik verleden week in do siad was," vervolgde do modiste, „zag ik oen dame,. léón-nationalo momenten zijn, die de toe neming den Rechteloosheid ia de hand werken en 'eindelijk stelt men zich wat al te veel voor van algemcene tucht. Alen moet 'zeker niet alle vlegelachtigheid ver ontschuldigen met den Nrderlandschen on- alhnnkelijkheidszin. het is niet te ontken nen, dat hier groote misstanden zijn, maar men doet zich toch ook met als ideaal voorstellen een maatschappij, waarin alls jongetjes rechts houden, ridderlijkheden be wijzen, in de pas loepen, alle dieten, col lega's en menschen,, met zachtheid be handelen," niets anders in hun'-zak heb ben dan wat. reglementair is voorgeschreven en elk dot idee m hun kopje met regle mentaire wilskracht onderdiukken, Zeker men moei tuchteloosheid be strijden. Doch daarbij volge men dan vooral liet voorschrift van den Rotterdnm- srhen politie hoofdman, dal ook hier voor komen beter is dan „trachten te genezen." Rn voorkomen wil de heer ft. v. L. o. a. door althans één van de oorzaken weg ie nemen, die naar het inzicht van hem en vele anderen, een toeneming van tuchteloosheid over de geheele wereld voor haar rekening hebben. De twee groote oorzaken schijnen ons te zijn: gezagsvermindeiing en groote ste- denvonning. Tegen hel eerste is preventief niet vee! te doen, vooral wanneer men hier het woord gezag in zijn allerruimste bcteeke- nus neernt en niet alleen aan staatsgezag denkt. Doch do nndeelige gevolgen van de twee de ooizaak zijn in veel opzichten te on dervangen gelijk de heer R. V. L. met wel doende warmte, betoogt. Hij vraagt voor onze groote steden meer waiulclgelegen- heirt, meer nuttige vermakelijkheden." Hij wil hot doelloos heen en weer slenteren door de veelal te nauwe straten, dat tot straatschenderij leidt, verminderen. En hij vraagt mol aandrang, j.cischt" volmaakt en volmaakt terecht, speelgelegonheid voor de kinderen. Onze steden worden zóó druk, dat de kinderen er bijna niet meer kunnen sptden zonder het verkeer te hinderen en zonder zelf gevaar 4e loopen. Binuenpleip nen kennen w ij niet, onze straten zijn nauw, onze pleinen worden Wisselplaatsen voor trams, de woningen der kleine lieden hebben geen ruimte, het ontbreekt het stads- uikd aan ruimte. jEn ruimte, ruunite 'om te spelen komt dat kind ran rechtswege toe. Het is een etsch van goede opvoeding. Eu ai mag men vinden, del Z. At. het kind tegenwoordig wel eens wat veel noten op zijn zang heeft, ziehier een eiselr, die zoo gerechtvaardigd mogelijk is. Ten slotte vraagt de schrijver naar Ame- rikaanscir voorbeeld kinderpolitie. AVij heb ben al een paar jaar geleden op deze goede Ameriknnitsche instelling de aandacht gevestigd en kururert hier dus volstaan met ons daarin te re forceren, niet zonder erop te wijzen, dat de Rottmlnmactre politie commissaris de taak van zqo'ii politieman op verdienstelijke wijze detailleert. In zytt opsomming missen wij alleen loezich op het werken der jeugd. Even verkeerd als die zoo op li geleek, dat u wel tweelingen had kunnen zijn, mei net zoo'n hoedje op: zij reed door de Vijfde Avenue, hucitliu, herinner je je niet, dal ik er over sprak?" Onderwijl zotte do modiste haar den hoed op en moest zij natuurlijk oven een blik in den speigel werpen. Wel, hij stond haar niet slecht on dat paars deed den, goudglans van beur haar vooideelïg uit komen. 1 1 „Hel is een droom," riep de modistrj uit, haar handen in elkaar slaand, „Lueillio. vindt ge 't niet hizondcr mooi, zooals die seringen op hel haar vallen? Ik zeg u nog maals: niet iedereen kun zulk oen hoert dragon. Ik wil u in vertrouwen zeggen, mevrouw (Jpson, dat deze hoed voor de meeste onzer dames |e modern is, maar hij is als 't ware geknipt voor u. Neem u even den handspiegel, dan kunt u van ach teren eens zien." Ja, het was volmaakt, van voren, van achteren en op zijde, Aievrouw Upson zello hem af cal keek heimelijk naar het prijs kaartje, f34.50! Och, zoo ging hel nu altijd, als zij iets mooi vond. „Het is een hizondcr mooie hoed," zei zo langzaam, „maar lief is niel precies, wal ik bedoelde.'1' „Laat ik u hom sturen, dan kan nrftn,- heer hem ook eens zien," diong de modisle aan. - i j „Neen," antwoordde mevrouw Upson, kinderexploitatie is, even ongewenscht schijnt het ons, klnfkinderen, jongens voor al, leegloopen, d. i. niet óf naar schoof öf naar een werkplaats gaan. Wil deze politieman 'dan heelemnal niet van den stok, van snelle berechting en van al de repressieve middelen welen, die te genwoordig worden aangeprezen als mid del, om tuchteloosheid te bestrijden? Opmerkelijk weinig, zelfs nóg minder dan vele anderen, die loch in hoofdzaak zijn medestander-, zijn. Hij wil de mensclien zoo lang mogelijk laten in den toestand, die in hel dtigelijb-eh leven wordt aangeduid met, de con-dsteering„Xog nooit met politie of justitie in aanraking geweest". Doch hij erkent natuurlijk, dal er criinineelen en onverbetprlijken zijn, tegen wie krach- lig moet moet worden opgetreden. Over het geheel zijn het intusschen op merkelijke beschouwingen voor een poli tieman. Doch juist omdat zij van zoo een komen, juist omdat men zo niet, kan qua- lificeeren als „humanistisch gezanik" van een „oude jongejuffrouw" öf een volslagen theoreticus, iWbben zij een "dubbel belang en raden wij de kennisneming daarvan voor al aan de veLc bewonderaars van liet eerst-* genoemde geschriftje aan. Gaat het hun als ons, dan zullen zij Rotterdam meer be nijden om het bezit van zulk een politie man dan van zulk een geestigaard. ALLERLEI. KOSTBARE DINERS IN AMERIKA". In' Amerika moet. men komen om lief hebberij te zién voor zeer luxueu.se en kostbare feesten. Zoo gaf de bekende mil- lionair James H, ïlyden een diner in den stijl der 18de eeuw, gevolgd door een bal in rococo-kostuuin. Kunstenaars bezorg den tegen hooge prijzen de teekening voor de inrichting en de tafelversiering. Beroem de beeldhouwers luidden allerlei moois van suiker gemaakt en _elke tafel was over schaduwd door een rozenstruik met geu rende bloemen. Het diner alleen kostto 40.000 gulden en voor do bediening waren 270 personen gehuurd. i Doch niet alleen bij particulieren, ook in de restaurants te New York heeft de weelde ecu ontzaglijk hooge trap bereikt. Do voorname restaurants, zeker nog geen tien in getal, vertegenwoordigen een kapitaal van 120 miltioen gulden. Nergens wordt zooveel buitenshuis gegeten als in New- York. Alen schat liet aantal personen, die dagelijks iu restaurants dinoeren, op 350.000 tol 400.000, en dit aantal neemt nog steeds tne. Amerika is nji eenmaal 't land van snel verdienen en gemakkelijk weer uitgeven. He! kenkenpersonoot van de voorname restaurants te New-York beslaat uit oen le ger van chefs, koks en helpers, liet Wal do,rf-^Astoria Hotel heeft 300 man in do keuken; Sheriy evenveel, Delmonico 250, en zoo gaat het voort. In enkele restaurants worden dc menu's geleekend door voor name kunstenaars, eu artisten op een ander met een poging tot standvastigheid, „ik keek alleen maar (erns rond van morgen. Ik neem geen .hoed voor laat in liet sei zoen." Zij moest vel met de hoodepemien in de hand den winkel verluien, om een, vor der opdringen der modi-de Ie ontkoinoi\. f34.50! AYaaiom kon .zij liet zicli niet veroorloven? Zou zij ,ntet, evenals Clara Weaver gaarne dien hoed hebben, lipe,- wel..-. Ataar, zij kon het niet doen, en dat was liet eind dei' historie, Zjj zou het niel eens aan .Frank vertellen, hot zou hem leed doen, als .hij wist, dat zij een hoed noodig had cn hij kon hem haar niet ge ven. Don seringenhoed geweigerd, zoo ge makkelijk ervan afgezien, ,Den geheckm' morgen speelde haar Rit. door het hoofd en lolkcns ,als zij ,er aan dacht, had zij er spijt van, Ondanks .haar .voornemen, weidde zij er onder het middagmaal breedvoerig) over uil. ,,De mooiste, zomerachligste, sierlijkste hoed, dien go je denken kunt. Frank I Je zoudt nog meer ,van me gehouden hebben', als ik d'ien hoed op had „Neen, neen," piotesleerd mijnheer (Jpson. „O, ik ben tor zeker van," hield zij vol. „Denk er eens -even aan. Juffrouw Wimplo zegt, dut or geen 'drie dames iiute stad zijn, dio dien hoed 'kunnen dragen." „Ik zie niel in, waarom dit den bood gebied worden met kolossale tractemen- ten overgehaald om het oog te laten gaan over de tafelversiering, de bloemendeco- ratie en het tafelservies. Louis Sherry betaalt zijn chef, een kenner op het gebied Van 'tafelversiering aller tij den, enkel voor de decoratie der tafel 24.000 gulden. Hij moet altijd wc-er iets nieuws ontdekken, om den smaak dei- klanten te bevredigen en de steeds geopende beurs van den hotelier fe helpen vullen. Want de gasten, die daar verschijnen, stel len ook hooge eisrjien, zoodal de inrich ting van het keukendeparfement een uiter-d gecompliceerde zaak is. Zoo ko-ten jle keukens van het Sint-Rogersliotel 315 000 gulden; men moet echter niet vei goten, dat, er bij die keukens ook behoort een uitgestrektheid van 40.000 morgen broeikas sen, waar de jonge groenten en vruchten ook 's winters groeien voor de Nev-York- sche fijnproevers. Hoeveel er in die restaurants omgaat, blijkt liet beste hieruit, dat de garderobier van Delmonico, dio de bezoekers ontlast van hoeden, parap'uies en stokken, voor dit baantje £2000 per jaar ontvangt en er prachtige zaken maakt. Een der eer-de restaurants van New-York, schat, de som, dio in New-York per jaar word! uitgege ven, alleen aan fooien bij diners op min stens f600.000, In enkele restaurants vindt men ook rijk ingerichte vertrekken voor afzonderlijke di ners. Zoo heeft het New-Yorkhotel een apar- lement voor jachtclubs, dat met overdadigo weelde in den vorm van een jacht ingericht is; andere zjjn geheel in Chineeschen of Japanschen stijl, of als blokhuizen of roei clubhuizen gebouwd. Hoe vreemder, hoe meer gezocht en hoe duurder. In het af- gelocpen jaar is liet verbruik van wijn en spiritualiën in New-York zeer gestegen. Het bedroeg ongeveer 240 millioen guldens meer dan in eenig ander jaar. kippen nemen. AVitte kippen krijgen bij toevoeging van deze peper eveneens rood achtig si Rijnoude veren: maar wat het eigenaardige dui zaak is, dal is de in allen ernst gegeven verzekering, dat de op deze wijze gekleurde veeren in de tint dei khmr afhankelijk zijn van hot watergehaJte der lacht. Als de vochtigheid der atmosfeer toe neemt, worden do veeren donkerder mod, als or droogte op handen is, verbleken de kleuren zichtbaar. De verandering moet zoo regelmatig eu zeker intreden, dat meu hel aldus geklemde gevogelte als een voor* imfelijk middel tot weervoorspelling kan benutten. VOEDING EN KLEUR. De invloed der voeding op de kleur der dieren is een wetenschappelijke vraag, die men pas in den laatstun tijd proTonder- vindelijk heeft onderzocht. Hel voedsel, daj een dier tot zich neemt, is een der ge wichtigste factoren,'die veranderlijk op zijn organisme inwerken. Goede voeding brengt niet alleen een goeden, behoorlijken toe- sland teweeg, maar ook mooie kleuren en glans van de lichaamsbedekking, terwijl lang hongerlijden b.v. bij rupsen gebrek kige vlinders en matte kleuren ten ge volge heeft. Eerst, onlangs is hel. geluld door verandering van voedsel, geheel verschil lende huidkleuren le voorschijn te roe pen. Maar ook do toevoeging van verschil lende stoffen bij het voedsel, doe! zich hij de kleur der huid dikwijls kennen.'Sjndis lang is het bekend, dal arsenicum bij paarden een bizonderen glans -van '1 haar doet ontstaap, dat de mode dampliengst bij voedering met hennepzaad, donkeider, ja, zelfs zwart, wordt, en dat men hij kana,- rievogels een roodachtige kleur kan ver krijgen, als men cayennepeper hij het. eten doet. Deze zelfde proef kan men ook hij mooier maakt," bracht Frank i:i het mid den. „Natuurlijk toch zeker in de oogen van andero vrouwen," verzekerde zijn vrouw. „Maar" op droeven Loon „de prijs is f 34.50." „\Ya-a-a-t!" riep mijnheer Upson uit. ..O, ik we.et wel, dat. hot voor mensclien in onze omstandigheden een groote buiten sporigheid zou zijn," haastte ze zich te zeggen. Ilaar gedachte kwam et liter niet met haar woorden overeen, f 34.50 f 34.50. Als men het maar dikwijls herhaalt, lijkt het niet meer zoo veel. Het was niet veel voor belastingen en vervelende dingon, zoo als dit en dat- Na het souper haalde zij haar afrekenboekje voor den dag en keek of zjj hier of daar niet iels op kon uit zuinigen. Neen, zij had dit reeds te dik wijls gedaan. Zij mocht 14 gulden voor een hoed besteden, dus kwamen er nog 20 gulden aan tekort. Kon zij die niel op do een of andere wijze verdienen „Het is de betaaldag voor Clémentine." merkte mijnhee.r Upson op, haar een reke ning van 20 gulden ter hand stellend. „Je inoogt naar de keukeu gaan, en het haar geven, nis je haar daar vinden kunt." „Prachtig 1" riep mevrouw Upson uit, haar handen ineenslaand. „Je bent toch do slimste man I" Zooals gewoonlijk wachtte haar echtgenoot zich wel om haar HET IDEAAL YAX EEN AI AN. Het ideaal van een man is. dat hij allo eigenschappen in zich heeft, om de vrouw, wier ideaal hij is, ten huwelijk te- vragen» gelukkig te maken en haar to overtuigen, dat hij haar waard.is. Hoe kan dat geschieden? AYanneer hij voor liefde vatbaar is on do gaaf bezit de liefde derviouw te vu dienen. Twee klanken door heel de wereld, cho elkancicr zopken en harmonieus tezamen klinken, zoo tezamen klinken, dat geen van beide iets hunner waaide verliest. Een sterke, een goedhartige man, wiens wil gesteund wordt door een zelfstandig zelfbewustzijn. Niet hard en niet heer- schénd en toch' altijd „lieer" zijn. Een objectieve man! Niet kleingeestig en nie-t ijverzuchtig, en tochpersoonlijk in den hoogsten menschelijken zin. Een man, in wiens handen een menseLe lijke bloem gedijt, evenals een plant onder de (rouwe verzorging van een tuinman. Zulk een man kan mooi of leelijk zijn. Ilij moet slechts vervuld zijn van zijn eigen waarde, en die waarde als heerlijke beschutting weten ingang je doen vinden bij zijn vrouw ,vo-or heel het leven. Zulk een man zal de wereld beheerscheu. llij zal ook alleen de ziel zijnen vrouw vervullen. Voor niets .of niemand is er dan meer plaats in haar hart. Zij zal een „geheel" zijn door liem ton lrij zal liet bewustzijn voor zijn „geheel"' in haar vinden. Als een vrouw een man gevonden loeft, door wicn haar schoonste krachten tot ont plooiing komen, dan is de bodem gevon den, waarop hel menscheljjk geluk kan bloeion. Geen echle „man" zal iu de zwak heid der vrouw .blijvende bekoring vinden. llij moet doordiongeu zijn van de turnde zakelijkheid, dat zij .hem gelijk moet v or den, zonder haar eigen, wamde daardoor te verminderen. I)at is het ideaal va,u een man. NIEUWTJES VAp IUER EN DAAR. Er zijn in den laats ten tijd middelen uitgevonden om de litteekens, die, pokken dikwijls achterlaten, te doen verdwijnen. De beenderen van alle vliegende rogels zijn hol on met lucht gevuld; dit is dus een voreeniging van de grootste kracht pret het; minste gewicht. in de rede te vallen. „Waarom zei jö dat niet?" vroeg zij ongeduldig. „Clémentine- vertelde me juist dat het haar werkelijk: een maand minder loon waard zou zijn', om vrij 1e wezen en haar zomertoilet in orde le kunnen maken, tieb je ooit zulk een onbeschaamdheid gehoord 1 Alaar nu zal ik haar zeggen, dat zij het krijgen kim, en dan zal ik die maand het weiki zelf doen en dan verdien ik die 20 gulden, zie je! Je kunt mij direct wel het geld. geven, dan ga ik morgen dadelijk na het ontbijt den hoed koopen. Zij is zoo ver waand, den laats ten tijd, dat het een ver lichting zal zijn, haar een poosje kwijt to zijn. Clémentine is toch het ijdelste schepseli „lloiul je stil!" waarschuwde mijnheer, „zij gaat daar juist do zijdeur uit." „Ka reeds den geheelen middag uit to zijn geweest," verklaarde mevrouw Upson. „Ik zal haar naloopen en zeggen, dat zij zich de eerste vier weken geheel kiur wij den aan tiaar kostbare garderobe. Zij zou hei nergens anders gedaan krijgen." Mijnheer Upson had juist een regel ge lezen, toen zijn vrouw do kamer weeg binnenstormde; „Frank, Upson, raad nu eeusl" hijgde zij. 1 „AVat hernam hij „Verbeeld je, dio dio meid hoeft den, sormgenhoed op !"- wnnMntflBca

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1912 | | pagina 9