Groote plannen.
Kunst en Wetenschap.
zij hebben, om millionair te worden. En
de heer Lobman merkte snijdend op, dat
do Minister inderdaad gelijk had met zijne
tegenstelling, als de burger niet verder
doorredeneert. Want dat men, alvorens
te concludeexen tot onrecht, dien arbeider
aangedaan, zou moeten welen welk loon hij
als arbeider genoten heeft, en of daar geen
dubbeltje of stuiver daags af kan, om voor
eigen ouden dag te zorgen.
En de heer Treub toonde nogmaals aan,
'dat do Minister, juist omdat hij niets dan
arbeiders 'zien wil, op Marxistisohen grond
slag staat; dat hij mot zijn systeem de
stelling huldigt, dat de arbeidersklasse op
grond van het toonstelsel in onze maat
schappij, recht op verzekering heeft. Ka
pitalistische maatschappij, zei de Mi
nister, die zich roieer en moer het sociaal
'democratische jargon eigen maakt, zooals
Asscn's afgevaardigde onder groot gelach
opmerkte, en dat die stelling ia een zuiver
Marxistische. Zoodoende toch wordt de
dwangverzekering alleen daarom gerecht
vaardigd, omdat de arbeiders in onze be
staande maatschappij ten gevolge van liet
toonstelsel loon afzonderlijke klasse vormen
in tegenstelling met andere klassen,
's Ministers rede, om daaro'pi terug te
komen, was goed voorbereid; ze was, wat
wij, zoover we weten, nog nooit bij dien
bewindsman gezien hebben, geheel op pa
pier gebracht, en ze zat er zóó goed in,
dat de Minister beelemaal niet las, wat
altijd verlammend op het gehoor werkt.
De ©enige aanmerking, die wij ons er op
zouden willen viaroorloven, is, dat ze te po
lomisch was. Het was moer oen bestrijding
van do argumenten der tegenstanders dan
een krachtig verdedigen van eigen stelsel.
Van het polemische karakter was ook wel
'dit het bewijs, dat de heer [Talma jhet kunstje
van sommige handige debaters niet ver
smaadde, om op de punten, waarop hij zich
zwak gevoelde, het antwoord schuldig te
blijven.
Zoo waagde hij zich hoeletnaal niet aan
een deductie, hoe dit wetsontwerp met het
anti-revolutionaire beginsel lijmde, en nam
hij tegenover de beuren Lobman en Idsinga
heel slim de houding aan, of deze de man
non waren van de hooge geleerde theorieën
en bespiegelingen tegenover hem den prac
ticus, die zich enkel afvraagt, wat de ar
beid ere wereld behoeft. Een houding, die
hem natuurlijk sympathie bij dc moer voor
uitstrevend© elementen deed verwerven, en
dezo beide christelijk-historische hoeren in
den hoek plaatste, zij liet dan ook een
uiterst honorabeten hoek, waar men de wer
kelijkheid slechts van vene aanschouwt.
Do veelheid der wetsontwerpen op ver
zekeren gsgobied, door hem ingediend of nog
in to dienen, cn waarvan zelfs de heer Duys,
die anders bij dit ontwerp als beviiemle
amanuensis van den minister fungeert, bom
oen verwjjt had gemaakt, werd geëxcuseerd
met de omvangrijkheid der materie, maar
do poging om. te bewijzen, dat het ontwerp-
Ziektoverzekering er niet een zou wezen
van bureaucratische rompslomp, kon niet
gelukkendaarvoor 'hielden de heeren Treub
en Pa Lijn, do eerste, directeur van een
groote bankinstelling, de laatste gewezen
directeur daarvan, hem te goed vast, ten
dez© mannen van groote ervaring op adi-
ministratie konden voor den Minister slechts
dit ate verzachtende omstandigheid doen
gelden, dat bij als ex-predikant op dit ge-
bii-d leek was. Ten slotte liet hij zich niet
'zonder wrevel uit over hot feit, dat er in de
discussie denkbeelden waren opgeworpen
en verdedigd, die in de stukken niet wa
ren besproken, daar was met name een
motie, voorgesteld door een lid van de
Commissie van Voorbereiding, die over hot
denkbeeld, in die motie belichaamd,, tin
de Commissie geen woord had gesproken,
liedoeld was de motie De KanterRood-
lmijzcn, die den Minister met zijn ontwerp
naar hot Departement wil terugzenden, om
hot zoo om te werken, dat de bijzondere
Lus regel zal zijn, en de openbare slechts
aanvulling. (De heer Roodhuijzen was bij
zitter- in do Commissie van Voorbereiding.)
- We kunnen hegrijpen, dat do Minister
met die motie leeïijk in zijn maag zit
Jarenlang is dit het stokpaardje gewoed
van de anti-revolutionairen, dat dc Overheid
niet regelend, maar aanvullend moet op-
beden; jarenlang was dat hun leus, vooral
op onderwijs gebied. I'.a nu betreedt jto
Minister 't terrein waar de Overheid daar
om zoo uitmuntend aanvullend zou kun
nen optreden, omdat het particuliere ini
tiatief daarop reeds zoo veel tot stand
bracht. Reeds nu zijn van onze ruim éen
millioen arbeiders een half inillioen ver
zekerd; deze motie bracht den Minister
dus in niet geringe verlegenheid. Als
men daar van Rechte eens in groote getale
vóór stemde, dan zou hij óf moeten toe
geven of don weg van Wentholl gaan. Rij
kan echter gerust zijn, de heer Lobman en
zijn vrienden hebben reeds verklaard, da'
ze hun stem aan deze motie met kunnen
geven, daar ze voorbarig is ingediend en
niet afwachten wat er nog door onderling
overleg'voor de vrijheid van de bijzondere
kassen zal worden gedaan. Een houding
die ons toelijkt het gezegde van den heer
Palijn te rechtvaardigen, dat het toch een
lmdrocfcn.il feit is, flat als het politieke
moment oen ander was, deze wet liet
Staatsblad niet zou bereiken, maar /ei
Z'erik/re's afgevaardigde zneh'e..d: „Rel
is geen scheepje van Wentholl."
Iloe dit alles zij, de verbolgenheid van
don minister over deze mot'e, mocht Item
niet verleiden tot het debiteuren van on
juistheden. Niet alleen toch dat dezo zaak
wel in do stukken besproken is, maar zo
is ook uitvoerig 'bij do vraagpunten behan
deld. Men herinnert, zich, dat de minister
in zijn oorspronkelijk ontwerp alle parti
culiere fondsen plomp onder den bureau
cratische!! hiel dood wilde drukken, maar
dat hij, om de Cristelijk-Historischen, die
daar hevig tcgcmopkwanien, niet te ont
stemmen, aan dr. de Visser de toezegging
deed, zijn ontwerp zoo om te werken, dat
Je particuliere fondsen niet zouden behoe
ven te verdwijnen, Dat de Minister daarin
niet geslaagd is, mag wel blijken uit de vol
gende passage in ,'t verslag: „Terwijl zij
die b ij d c beraadslagingen over
do vraagpunten principieel te
gen het monopolie der over
heidskas o p k w a m en, het parti
culier .initiatief o p dit gebied
op den voorgrond wensrhtcn te
stellen en de overheidszorg
slechts aanvullend wilden toe
laten, wordt d i t i n de thans a a n-
Roden regeling allerminst be
reikt; immers de particuliere
kassen komen geheel aan den
leiband te 1 o open van 't bestuur
der overheidskas."
De Minister kon zoo moeilijk zijn onge
duld verkroppen, toen de heer de Kanter
deze hem in het ongelijk stellende passage
voorlas, dat hij den spreker herhaaldelijk
in do rede viel, en dezen do verdediging
der motie niet weinig bamocilijkte. Toen
had do heer Lolrman echter nog niet ge
sproken, do heer Talma, die zich toch
maar al te veel achter de ministerstafel
gedraagt alsof hij op do meeting stond, zal
daardoor wel wat gekalmeerd zijn.
Van de redevoeringen van de heeren de
Savornin Lobman, Treub, Pa tij n en de
Ranter zeiden wij dus reeds een enkel
woord, wij kunnen ook de overige, hetzij
repliek, hetzij nieuw uitgesproken, slechts
vluchtig de revue laten passeeren.
Een frissche speech van den lieer Scha
per, waarin hij nog eens krachtig opkwam
tegen het uitschakelen van de Ziektebehan
deling uit de wet. Zijn slotsom was: Men
heett den Minister sociaal-democraat ge-
notjmd, maar zijn ontwerp is zoo slecht
on onvolledig, dat als een sociaal-democraat
er mee kwam, hij uit de partij zou worden
geroyeerd. Een nieuw pleidooi van den
heer Tydeman voor de vrijwillige vox ze
kering, waarbij hij den heer Duijs duchtig
onder handen genomen had, omdat hij de
opdracht, door do Viij-Liberalen aan een
Commissie gegeven, om do werking van de
vrijwillige verzekering in België cn Dene
marken to besltuleeren, tendentieus had ge
noemd en ten doel hebbende tot verheer
lijkende resultaten te komen. Een echte
beschuldiging a la Duijs, d. w. z. een, die
kant nocJi wal xaakt, want bet Rapport
laat zich hot tegendeel van vleiend uit over
net Belgische stelsel.
Een ellenlange rode van den heer Troel-
dra, waarin hij do verschillende icchtsgron-
Jen aan criliek onderwierp. Niet onaar-
lig merkte hij op, dat het te denken geeft,
Lat do meest principieelo strijd daarover
loor Rechts gevoerd werd, waar men zegt te
leven uit de christelijke beginselen. Rij
hield verder een geleerd betoog, om te
bewijzen, dat staatssocialisme en sociaal-de
mocratie lijnrecht tegenover elkaar staan;
In staatesoci.tii-d wil 't socialisme om den
'.«taanden staat sterker te maken; de so-
•iaal-democraat wil den Staat dienstbaar
maken aan de verbreiding van het so-
rialisme, en tiij kwam aan het slot met
ren verdediging van de Staatspensionnee-
ring, om te eindigen met de verklaring,
lat zijn partij nog niet besloten had om
rent haar stom tegenover dit ontwerp;
ris die stem vóór zou wezen, zou het al-
'een zijn, als er door amendementen nog
ets goeds van gemaakt werd. Zooals het
laar lag. had de Minister zich cr
voor te schamen. De heer van Kar-
rebeek was het wat wel niet veel
rcbuuiea zal geheel met den heer Scha
per eens, dat de wet door uitschakeling
'au de Ziektebehandeling eigenlijk niet veel
neer waard was, en verklaarde zich voor
!o motie-do Kantor—Roodhuijzen; cn van
ten heer Lohm.au dient nog genoteerd, dat
ïij een schoon debat voerde met don lieer
i'ioelstra over wat recht was, on dat bij
-en loopje, al was het dan ook een heel
cchtzinnig loopje, nam met Dr. Kuypcr's
echtsgrond voor de dwangverzekering, tc
veten art. 3d van de Hei del burger Catiré-
drismus.
De Voorzitter had in den morgen zijn
verwachting uitgesproken, dat do A i ge mee
ie Beschouwingen gisteren zouden afioopen.
leze inededeeting werd met gelach begroet,
11 er was reden voor; toen do Kamer
's middags tegen vijven uiteen ging, waren
•i' nog verscheiden sprekers ingeschreven,
r aaronder de heev Duijs. En aangezien
Ie Kamer Dinsdagsmorgens eerst in de af-
Icelingcn vergadert, en as. Woensdag het
eer tijdroovende werk ter band neemt
•au liet opmaken van een voordracht voor
'o Rekenkamer en een dito voor den IIoo-
4011 Raad, zal wel het grootete gedeelte
van do a.s. week nog met de atgemeene,
.«schouwingen gemoeid zijn.
Of men vóór de vacantie nog met het
uitwerp gereed zal komen? Ja, dat zal
van bet weer afhangen. Als de maand
Juli in het land is, krijgen de kindoren va-"
•antie, zijn er pensions of hotels besproken,
en dan houdt de president do leden niet. En
na de volgende weck zijn er nog slechts drie
weken in Juni. En bij do artikelen en do
amendementen dienen de leden van Rechts
aanwezig te zijn, dio thans met hun absen
teïsme tot telkens grooter vrijmoedigheid,
komen. Toen de heer do Savornin L'ohman
gisterenmiddag het woord voerde, deed hij
tiet, welgeteld, voor 21 leden van Links
en 4 van Rechts. 53 leden van Rechts
werkten meo aan Talma's sociale hervor
ming, maar niet in de Kamor, maar in
flc vrije natuur.
En dat spreekt van obstructie van Links 1
Komende gebeurtenissen worpen hun
schaduw vooruit. Dat is ia bizonder hooge
mate liet geval met de Haagsclie Vredes
conferentie, die vermoedelijk in 1915 zal
bijeenkomen. In bijna alle staten Van
Europa hoort men van plannen voor die
conferentie en over het geheel begint men
iets meer fiducie in die conferenties <to
krijgen. Er zijn verscheiden arbitrage-uit
spraken, die succes gehad hebben, zoodat
b.v. zelfs in Duitschland, het land waar
men bet meest sceptisch over deze con
ferenties denkt en waar de grappenbladen
daarover met het moeste succes grapjes
kunnen maken, bij vele meer "Westersch
denkenden een andere opinie over de con
ferentie aan hot opkomen is. Te entliou-
siaslisch moet men zich deze stemming
niet denken. Zoo recht daaraan gelooven
dat kunnen de meest gezaghebbende
Duitschors niet. Het dagelijkse!! leven went
hen nu eenmaal to veel aan de oorlogs
gedachte, zoodat zij in een vredesbeweging
altijd in de eerste plaats een .poging van
eon of anderen tegenstander zien om
Duitschland te benadeolen. Maar toch kun
nen zij niet ontkennen, dat in Den Haag
al een enkele maal goed werk is ver
richt. Zoo moeten wij verder het initia
tief van de Rerlijnsoho Kamer van Koop
handel om aan te dringen op do oprich
ting van een arbitragehof voor klachten
van particulieren tegen Staten als schul
denaren bepaald begroeten als een ernsti-
gon vooruitgang. Het is waai het tot
stand komen van een wereld-arbitrage
werdrag zal wel woor vooral afstuiten op
den onwil van Duitschland. Doch wij zien
dan toch maar, dat deze onwil niet hot
geboete Duitsclie volk achter zich beeft.
Hadden dc gere.gceiden in Duitschland
meer invloed dan zou die ornvil vermoe
delijk heel wat niindci vast staan en dan
zouden mannen als von Liszt en Zorn
heel wat. meer resultaten hebben van hun
bestrijding van deze regeeringsopvattingen.
Elders, waar do bevolking krachtiger
van liaar ontevredenheid, over den tcgen-
woordigon gang van zaken in dit ver
band kan doen blijken, gaat men heel wat
verder en koestert men groote verwach
tingen van de aanstaande Haagsclie Con
ferentie.
Dat dit ook in Nederland het geval
is en dat zeer gezaghebl>anda geleerden
zich daar hebben opgeworpen als verde
digers van zeer diep ingrijpende plannen,'
stemt tot groote tevredenheid. Behoort één
staat dergelijke conferenties in elk opzicht
au sérieux te nemen, dan zeker een van
de kleinere staten en dan zeker van de
kleinere staten in de eerste plaats Ne
derland. I i
Doch hobb n die radicale plannen nu
kans op verwezenlijking?
Ziedaar een uiterst moeielijke vraag, een
vraag die van liet grootste gewicht is en
waarop tiet tocli zoo heet moeilijk is een
antwoord te geven. Men verwacht wel, dat
nu bet werkelijk vaste a/Mtragehof een
grooLe kans krijgt. Naar men. weet is er
nog geen hof, alleen een lijst waaruit een
gerechtshof kan gekozen worden. Men
hoopt nu, naar het schijnt op goeden
grond, dat dit bof, dat ,in 1907 nog on
bereikbaar block, er au zal komen. Doch
zal men verder gaan en hebben radi
cale plannen, welke ook, veel kans?
Ziedaar het groote raadsel, voor welks
oplossing de wetenschap ons geheel in den
stock laat.
In de eerste plaats toch moet men hier
rekenen met allerlei groote gebeurtenis
sen, die de kwestie van liet Raagsche
hof ineens op den achtersten achtergrond
zouden kunnen dringen.
Maar zelfs al doen zich die gebeur
tenissen niet voor, dan kan nog niemand
zeggen of wij de vaste arbitrage en de
vaste executie dor arbitrage-vonnissen over
tien of over tweehonderd jaar zullen bob
ben. 1
Voor de hand ligt natuurlijk een rede-
neering als deze: Het is zoo'n geweklig-
groote hervorming, do publieke opinie is
over de gcheele wereld nog zoo weinig
doordrongen van de internationale idee,
met een klein beetje handigheid kan men
iedere menigte, ook do meest democra
tische en kalme (Engeland) of de meest
radicale en declamatorische (Italië) of de
meest beweeglijke (Frankrijk) tot een ra
zende belangstelling voor een of ander
avontuur krijgen (Transvaal, Tripoli, Ma
rokko), dat aan een duurzame invoering
van do groote v red es-gedachte nog in lan
gen tijd niet kan worcton gedacht. Daar
bij komt, dat men zich in den laatsten tijd
weer duidelijker bewust is geworden van
dc betcekenis der nationale idee. En of
schoon deze ontwikkeling zeer toegejuicht
moet worden, kan zij toch tot zekere hoog
te strekken tot het tegenhouden van do
ontwikkeling van do bewoging voor 'den
wereldvrede.
Aan den anderen kant staat tegenover
deze ledcneering dan die andere, dat groo
te hervormingen dikwijls niet een sprong
zijn ingevoerd en dat in democratische
landen ten slotte de neiging van het indi
vidu, oom het beter te hebben en naar
die beterschap in samenwerking met an
deren te streVen in conflict korut met de
opdrijving der militaire lasten.
De onoplosbare vraag is dus: zal dit
gezonde egoïsme 10 of 200 jaar jioodig
hebben om -o roaclionnaire invloeden
en om ecu klein nalonalisme en klein
rivaHleifsgevoel, om alle veroveringslusit
te ovenvinnen en om zoodoende het reclit
van den sterkste op dit gebied te doen
vvijken voor liet recht?
Wij zouden eerder aan „twee hónderd"
dan aan „tien" willen denken. Maar jwij
erkennen, dat elke voorspelling hier on
mogelijk is. En wij gelooven, dat jntus-
scben do vrienden van den vrede niet
beter kunnen doen dan werken zookmg
het dag ia, mits zij maar zorgen, niet,
niet zóó radicale plannen ter conferentie
te komen, dat xzij eon ongewenschte reactie
zouden kunnen opwekken.
Officieus behooren in elk geval de ver
standige zelfstandige burgers van den staat
voor den wereldvrede te blijven werken.
Speciaal in Nederland is dat hun plicht
Niet omdat wij Nederland willen verla
gen tot de rol van een nederzetting Van
rondomwonendèn, doch omdat Nederland
als kleine staat en dan ook als het land
van den Haag de plicht heeft zooveel
mogelijk te doen ter bevordering der vie-
desidee en voor de toenadering van de
bevolking der staten (in de eerste plaats
der klein© staten) onderling.
BINNENLAND,
De Koningin en de Prins naar Parijs.
Zooals men weet, zullen onze Koningin
en Prins Hendrik gedurende de drie da,
gen, dat zo Parijzerraar zijn, de gastvrij
heid van de Franse he regeering genieten
in het ministerie van buitenlandsche za
ken aan den Quai d'Orsay.
Dit geweldige gebouw, gelegen op een
van de mooiste punten van Parijs, waar
men naar voren het uitzicht heeft op de
Seine en den daaTacJiterliggenden Cours-
la-Reine, met zijn dicht geboomte, en, meer
naar rechts, op dat onvergelijkelijk mooie
plein, de Place de la Concorde, b'evat een
reeks van vertrekken, die gereserveerd blij
ven voor Frankrijk's vorstelijke bezoekers.
Ten gebruik© van de hooge gasten, die er
hun tijdelijk tehuis zullen hebben, wordt
dan legen zulk teen bezoek uit de schatten
aan stijlvolle en. (historische meubelen, die
do oud© paleizen van Versailles, Fontaine-
bleau, Compiègne bevatten, een keus ge.
daan, en de bijeenvoeging van al die mooie
stukken tot een sierlijk, rijk of statig ge
heel is een werk, waarbij de meest deskun
digen op het gebied van stijlk'ennis als
artistieke adviseurs optreden.
Ook ditmaal is dat weer het geval gev
weest, ten het ensemble dat aldus verkregen
werd is 'zóó mooi, en rijk, len Af, dat men
het vermoedelijk in geen enkel ander land
zóó zou kunnen bijeenbrengen.
Met den Paxijscihien trein van de Hok
landscho Spoor ten 2 u. 39 zijn gister
middag do burgemeester 'der residentie
jhr. mr. dr. van Karneboek) en de wet
houders de heeren Jansen en Lely, naar
de Fransehe hoofdstad afgereisd, om ge<
hoor te geven aan do uitnoodiging van
het Parijscho gemeentebestuur tot bijwo
ning van de ontvangst van H. AI. de Ko
ningin en Z. K. H. den Prins.
De heeren namen in den trein plaats
in do gereserveerde coupé, waarin ook de
burgemeester van Amsterdam en de hem
vergezellenden wethouder, de heer Delprat
benevens het raadslid prof. Fabius de reis
naar Parijs maakten.
Zoowel de Amsterdamsche als do Haag-
sche vertegenwoordigers van de gemeente
besturen zulten een dag langer te Parijs
vertoeven dan aanvankelijk in het voor
nemen lag en zulks op uitnoodiging van
het Parijscho gemeentebestuur, dat er op
gesteld bleek, hen, na het vertrek van het
Koninklijk echtpaar', nog een dag te gast
te houden Ion den heeren Dinsdag o. a.
een déjeuner aanbiedt in eorr der etablis
sementen in het Bosch van Boulogne.
V
Gisteravond kwamen te Parijs aan de hee
ren jhr. mr. A. Roëll, Th. F. A) Ddj
prat en mr. D'. P. D. Fabius van Ainster^,
darn, jhr. mr. H, A. van Karnebeek,' .T.
C. Jansen en dr. C. Lely, van Den Haag,
Zij werden aan het station ontvangen door
do heeren César Caïre, president van den
ParijscJren gemeenteraad ten Gay, syndicus.
Zij hebben bun intrek genomen in bet
Grand Hotel.
De opera is al versierd. De rue de la
Paix, de Avenue de l'Opéra en liet Yendome-
plein zijn vol vlaggen. Alle Nederlandsche
handelshuizen zijn getooid met de Neder
landsche en met de oranjevlag.
Onze Marine.
Blijkens hij het departement van marine
ontvangen bericht is Hr. Ms, panlserscliip
Evertsen, onder bevel van den kapitein ter-
zee J, J. Rambonnet, 30 Mei te Ülvik aan
de Ilardangerfjord aangekomen.
(„Stek")
Personalia.
Bij Kon. besluit van 29 Mei is A. \V.
Weissman, architect te Amsterdam, benoemd
tot gedelegeerde dor Nederlandsche regoe-
ring bij het in Juni te Stuttgart te houden
2do Internationaal Congres voor „Heimat-
sehutz".
Kamerverkiezing ln 1813.
Naar de „Asser Ct." verneemt, heeft dr,
Roessingh bij zijn bezoek aan Emmen Maan
dag 1.1. aan het bestuur van de centrale
kiesvereeniging Drenthina geviaagd, of in
het district een vrijzinnig man was, dien
men aangewezen achtte óm in 1913 even
tueel als zijn opvolger te worden gekozen,
indien hij geen candidatuur meer mocht
willen aanvaarden.
Daarop is een ontkennend antwoord gege
ven en is bij den heer Roessingh aange
drongen een eventueele candidatuur weer
aan te nemen. De heer Roessingh toonde
zich daartoe voorloopig bereid.
Staatscommissie vloot verdediging.
Naar aan de „N. Ct." uit Batavia wordt
jeseind, is de kapitein ter zee, IV. Nau-
din ten Cate, commandant van liet Ned.
Ind. eskader, telegrafisch naar Den Raag
ontboden.
Het blad voegt aan dit bericht toe, dat
deze hoofd-oüficier zal deel uitmaken van
de staatscommissie voor do vlootvierdedi-
ging, met welker samenstelling de regee
ring binnenkort denkt gereed te zijn.
Eilanden In de Aegnehclie Zee.
Blijkens bericht van Hr. Ms. gezant ta
Rome is de toegang toUle door de Italiaan
se he strijdkrachten bezette eilanden in do
Aegaeisclre Zee gedurerde den nacht ver
bóden aan alle schepen, vorendie de Ita-
liaansche of een neutrale vlag.
Beschenk aan M T. Steljn en echtgenoote.
Het Nederlandsche zilveren hmiloflsgc-
schenk aan den heer cn mevrouw M. T.
Stcyn te Kaalspruit, nabij Bloemfontein^
heeft, naar men ons mededeelt, bestaan
uit twee zilveren vijfarmige luchters voor
kaarsen en ©en erbij bohoorend© fruit- of
bloomenschadl van hetzelfde metaal, al
les vervaardigd in d© fabriek van de l'irma
Begeer te Utrecht, die gedurende den oor-log
belangeloos den gedenkpenning ter eer©
van president Steyn ontwierp, vervaardigde
en schonk. Op elk voorwerp staan de mo
nogrammen van liet zilveren echtpaar ge
grift, de dagteekeningen ©n de woorden:
„Van Neder]andische vrienden en vereer-
deers", Aan het geschenk werd toegevoegd
een oranjekleurig album met liet Neder
landsche wapeii in zilver, een opdracht
ep de handtoekeningen van allen, die aan
hel geschenk hebben, bijgedragen. De oud-
prcsidenl hoeft mede namens zijn vrouw
aan de commissie, welke het geschenk
aangeboden hoeft, in een brief zijn dank
betuigd. r i
Pest-eomentle.
Uit Batavia wordt geseind:
Vplgens het „Bataviaascli Nieuwsblad"
heeft Nederland de deelneming Van zijne
koloniën aan de Parijscho conventie ter
bestrijding Yap pest- en cholera epidemien
opgezegd.
'fit
Dit nieuws is, geltijk mati weet, leeds
ongeveer 4 maanden oud. In Januari of
Februari heeft de regeerings-afgevaaixligdo
Ier conferentie te Parijs, de heer Ruijseh,
medege-dteeld, dat ouz© koloniën zich uit
do conventie zou terugtrekken, aangezien
de conclusies van de conferentie voor de
koloniën toch niet van toepassing zijn.
Ook Engeland is met zijn koloniën niet
aangesloten.
Postpakketten nnar Oroot-Brlttarmlë.
Bij Kon. besluit van 25 Mei is bepaald,
dat, met wijziging in zoover van art. 3
van 'het Kon. besluit van 26 klaart 1903 no.
43, zooals dit luidt na de daarin aange
brachte wijziging bij Kon. besluit van 2
September 1910 no. 32, het port wegens
pakketten voor Groot-Britannië err Ierland
zal bedragen;
voor pakketten tot een gewicht van 1
K.G., f 0.50
voor pakketten boven een gewicht van
1 K.G. tot 3 K.G., f 0.70
voor pakketten boven een gewicht van
3 K.G. tot 5 K.G., f 0.95.
Dit besluit treedt in werking op een
door den minister van waterstaat te bepa
len dag.
Oranje Kruis,
Do derde algemeene Bondsvergadering
van den Koninklijken Bond Het Oranje
Kruis zal onder leiding van Z. K, II. den
Prins der Nederlanden op 22 dezer te
Utrecht gehouden worden.
Er zal moeten voorzien worden in 3 va
catures van den raad van bestuur, welke
ontstaan door bet periodieke aftreden van
de hoeren ds. F. C. Fleischer, P. R- Mees
en dr. C. B. Tilanus, van welke de twee
eerstgenoemden niet herkiesbaar zijn.
De beer dr. IT. Chords, Chefarzt und Lei
ter dor wienor Freiwilligen Rettungsgesch-
schaft, zal een voordracht met lichtbeelden
houden over: „dio Enlwickelung der Wie
ner Freiwilligen Rettungsgesellschaft und
die Organisation ihres lletlungsdienstes.
(„Hot Reddingw.")
Tooneelwedslrijd. -
De koninklijk goedgekeurde Haarleinschc
Tooneelvereeniging „Jacob van Lennop
I
———aw -'■-
aHf niiifitpsa—naniTiiwiinut
a
t
i—iMSB MTinn.niir.nOT-*nw^Jïa7inTaW»graBP{agai^JUjiAaaa3B
