m. 13941
Martelaars der kunst.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en VIaardingea £1,1.25, franco
per post 1.65.
Prijs per weekVoor Schiedam en Vlaardingen 10 cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen, 1 j j J
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
Uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bnrcan: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). i
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels £1.0.92; Iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bjj abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis ar,a het Bureau te bekomen.
In de nummers, die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
yereehjjnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
xan 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Kennisgering.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam, 1 i
doen te welen, dat op Zondag 'don ICon
Juni o.k', na het eindigen der voormiddag-
godsdienstoefeningen, aan de huizon der
ingezetenen de gewone jaarlijksche collec
te zal gehouden Worden ten behoeve van
het Fonds tot aanmoediging en ondersteu
ning van den geWapenden dienst in do
Nederlanden en, noodigen de ingezetenen
uit, naar vorm'ogon bij te dragen, en alzoo
merle te werken aan de verzorging van
verminkte krijgslieden en de tegemoetko
ming in (1e Behoeften der beirekkingen
van hen, die in den stiijd voor hel va
derland gesneuveld zijn.
En is hiervan afkondiging geschied,
.waar het behoort, den 14den Juni 1912.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
LAGERWEY (W.-B.).
De Secretaris,
V. SICKENGA.
BUITENLAND.
Schiedam, 14 Juni 1912.
CUBA.
De Cubaansehe gezant te Berlijn, de heer
Gonzalo de Queseda, heeft in een onder
houd met een reporter van oen b'ekend
Duitsch blad oenige belangwekkende mede-
deelingen gedaan over den negeropstand,
die op de „parel der Antillen" is uitge-;
broken.
Do gezant las eerst een telegram voor,
dat hij kort tevoren van zijn regeering had
ontvangen en waarin verklaard wordt, dat
'do oproertjes, (die Amerika aanfciding hol/
b'en gegeven J.ot do uitzending van oor
logsschepen, feitelijk slechts van geringebe-
teokenis waren en dat overigens op het
eiland volkomen rust heerscht. „De op
standelingen," zoo vervolgt het telegram,
„die alleen in het uiterste oosten van de re
publiek zijn opgetreden, zijn de bergen in
gevlucht en worden voortdurend achter
volgd cn de bevolking van het oostelijk ge
deojte van het eiland eisoht dringend te
gen de opstandelingen mode te mogen strij
den.,Dat de oproerige beweging nog niet to
taal onderdrukt is, vindt zijn grond daarin,
dat de rebellen den open strijd ontwijken
en verdeeld in kleine benden naar de dich
te wouden vluchten. De regeeringstroopea
achtervolgen hen echter onvermoeid.
Deze missive, zoo verklaarde do gezant,
toont reeds hoe do toestand op 't ojogenblik
is. Dat Cuba ooit oen negerrepubliek kan
worden, is absoluut buitengesloten. Vand
21/4. millioen inwoners behooren 70 pet. tot
het Kauk'asische en 12 pet. tot het zwarte
ras. 17 pet, zijn mulatten. Die. laatston zul
len zich nooit met de negers verbinden.
Willen wij dep toestand als een rassenpro
bleem opvatten, dan zien wij, dat do zwar
ten zoo in do minderheid zijn, dat zij on
'mogelijk do blanken kunnen ovenvinnen.
Ook zijn niet alle negers in opstand. De
opstand beperkt zich tot een klein dis
trict in het oostelijk deel van Cuba. Hot
•eiland heeft een oppervlakte van 118.000
vieric. K.M. Slechts 7000 vierk. K.M. zijn
door do opstandelingen in beroering ge
bracht, liet gebied van den opstand is zeer
bergachtig, dicht bezet met oerwouden en
over liet algemeen slecht toegankelijk.
Het motief van den opstand is, dat do
negers niet dezelfde burgerrechten zouden
genieten als de blanken, een bewering,
welke do gezant ten stelligste betwistte,
De gezant meetulc echter, dat gewctenlooze
personen uit eigen belang op Cuba, gelijk
ook in Mexico is geschied, den ,boel in
do war willen sturen, om zoodoende (de
Cubjaansche waardepapieren te drukken. Die
personen zouden den opstand mot geld
steunen. Ditzelfde wordt van sommige ka
pitalisten beweerd, die in Cuba hun geld
belegd hebben en die om, particuliere re
denen den ondergang van do Cubaansehe)
republiek wenschen. Merkwaardig is ook,
dat do opstandelingen slechts bezittingen
van buitenlanders, en speciaal Amerikanen,
plunderen en vernielen. Zij hopen daardoor
natuurlijk do Vereenigde Staten te dwingen',
tusschehbcide to komen on verwachten, dat
de Unie de Cubaansehe regeering onmach
tig zal verklaren om de orde op het eiland
te herstellen en de eigendommen der vreem
delingen. te beschermen. Dit zou het einde
van de onafhankelijkheid der Cubaansehe
republiek beteekenem liet eiland zou door
Amerikaansehe militairen bezet en later
hij de Unie ingelijfd worden.
Maar zoover zou het volgens do gezant
wol niet komen. Do regeering van de Ver-
oenigdo Staten, dio Cubh indertijd heeft
geholpen onafhankelijk to worden, zal nim
mer zoo iets doen. President Taft en mi
nister Knox hebben den Cubaanschen pre
sident verklaard, dat zij er niet aan denken,
om to intervenieeren, doch ingeval dit nood
zakelijk mocht blijken, oorlogsschepen zou
den zenden, om de Amerikaansehe onder
danen en bezittingen to beschermen.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Roman vrij naar het Duitsch.
van
J. C. HEER.
III.
Toen Rilde in het herbergje binnen kwam,
was <le groobe zaal, waar zomers de be
zoekers zaten, opgeruimd en niet meer voor
ontvangst van gasten ingericht Een m.i j
met rood haar bracht luiar in oen aardig
zijvertrek. 1
Hier zaten de heer on de dame uit de
auto, die hun prachtige mantel en jas uit
gedaan hadden en bij 'n tafeltje dicht bij
een zaten te koozon. Zij 'geneerden zicih
met in hot minst, kusten elkaar zelfs on
gedwongen. Even keken zij naar Iliklc om
dio een onaangenaam gevoel kreeg dat zij
stoorde, maar toen toch' bij' het raam jn
ten hoekje plaats nam. Het paar zette zijn
liofkoozingon dadelijk voort.
/oker kunstenaars, die oen vroolijk dagje
mt waren, anders zouden zij zich niet zoo
wrij en ongedwongen hebben gedragen.
bestelde koffie liet op zich wachten.
En Ilildo voelde steeds meer-, dat or een
"'oof lag tusschen. deze tweo gelukkigen
■n welgestelder! en haar. Daar builen daalde
no zon ion tintte hot geboomte prachtig
rood. Het was con bijzonder mooi schouw
spel, maar Ilildo moest toch Steeds weer
naar het tweetal kijken.
dien zijn gisteren ,uit Londen een hon
derdtal werkwilligen aangekomen. Dienten
gevolge zullen morgen de „Edinburgh Cast
le" van de Union-Castlelijn cn de „St.
Paul", die naar Amerika, moet, op tijd
kunnen vertrokken.
Te Manchester blijven do bootwerkers
zeer verdeeld. De kanaalmaatschappij heeft
de stakers daar opgeroepen tot werkher
vatting, verklarend dat er genoeg werk
voor goed loon te doen was.
To Bristol hebben zich do sleepers hij
do staking aangesloten, desniettemin kon
do Royal George" op lijd van daar naar
Canada vertrekken.
Het Londensche stakingscomité heeftgis-
teimiddag besloten een noodhulp-comité te
benoemen, om met do regeering en het
Parlement voeling te houden. Dit wordt als
een toeken beschouwd da,t de vrede in
aantocht is.
Engeland.
Volgens de berichten ,uit Londen neemt
hot aantal werkwilligen in de haven voort
durend toe. Alleen ^doordat de lichterschip-
pers blijven staken, is het mogelijk de sta
king nog vol lo houden.
Te Southampton is de stand van zaken
gisteren verbeterd, want velen die Woens
dag van zins waren te staken, zijn van ge
dachten veranderd en staken niet. Boven-
F rak rijk. 1 i
De Senaat heeft gisteren definitief aan
genomen do wet op de bescherming der
jeugd en de instelling van kinderrechtban
ken.
in de Kamer is gisteren een wetsonst-
worjs aangenomen tot tijdelijke openstel
ling van de grenzen voor graan.
Portugal.
Hot ministerie, door Vasconcollos voorge
steld, is door den president afgewezen. De
president heeft alle leiders der parlemen
taire groepen, een beroep doende op hun
vadeilandsliefde, bijeengeroepen om een
ministerie te vormen, waarin alle groepen
vertegenwoordigd zijn.
geseind: „De politie beweert een studen
te n 9 aimcnz'weriiig op het spoor te zijn.
Welke ten doel heeft aanslagen te ple
gen op verschillende hooggeplaatste per
sonen in Kroatië, Bosnië en Dalmatië. De
eerste aanslag Was die op den konink
lijken commissaris voor Kroatië Cuvay.
De politie heeft duikers ontboden, die naar
bommen moeten zoeken in de Sau. Deze
bommen zouden, volgens mededeelingen
van gevangen genomen Bosnische studen
ten, na den aanslag op Cuvay in het water
geworpen zijn.
In een ander telegram uit Agram aan
betzelfde blad, Wordt opgemerkt: Ifet
schijnt, dat de politie in Agram weer lust
heeft van de fatastische opsmukkingen van
do bekentenissen van een overspannen
troepje Groot-Kroatisch gezinde studenten
jveex eens een groot rechtsgeding op touw
te zetten.
plan zich te Tanger met zijn harem en
©enige trouw gebleven vrienden, als par
ticulier te vestigen. Hij heeft reeds te dien
einde to Tanger een huis gekocht
BINNENXim'
Veretemigde 5'faten.
De verbittering tusschen de Taft- en Roo-
sevelt-aanhangers te Chicago is tot het
uiterste gedreven. De gouverneur van Cali-
fornië, Johnston (een Roosevelt-man) wei
gert voor h'et nationaal comité, dat <le be
twiste mandaten beoordeelen moet, te ver
schenen, omdat dit volgens zijn zeggen
uit eerlooze dieven bestaat.
De gedelegeerden van Roosevelt verkla
ren,. dat zij pricb niet door den. partijdag
zullen laten binden. Een scheiding in de
republikeinschë partij schijnt onvermijde
lijk. 1 I
Onze Marine.
Blijkens bij het departement van marine
ontvangen bericht is Hr. Ms. pantsersdhïp
Ilecmskcrck, onder bevel van den kapitein
ter zee G. L. Goedhart, 12 dezer te Oddo
aangekomen.
Raad van State.
Openbare vergadering van den Raad van
State „afdcoling voor do geschillen van be
stuur, op Woensdag 1 9dezer, des voormid
dag-s te Hl uur.
Pensioen.
Bij Kon. besluit van 12 dezer is aan den
met 18 Mei, op zijn verzoek, eervol ont
slagen vice-admiraal J. IVontholt, ingevolge
de artt. 2, sub lo, 3, 16, 17, 21 en 26
der Pensioenwet, voor de Zeemacht 1902,
wegens langdmigen dienst toegekend een
pensioen van f4825 'sjaars, te rekenen
van 18 Mei.
Italië.
De Romeinsch'a correspondent van het
„Berl. Tagebl." meldt, dat de geruchten
omtrent den slechten gezondheidstoestand
van den Paus sterk overdreven zijn. De
raus lijdt wel onder het onafgebroken ver
blijf in het warme Rome, doch van een
depressie is geen sprake. Zelfs heeft hij
veel minder last van jicht dan vroeger.
Hongarije.
Volgens berichten uit Boedapest Worden
pogingen gedaan tot hors tel van den parle
mentairen vrede en wet grooleiuleels op
aandringen mn den keizer, die ondanks de
vriendelijke woorden, waarmede hij Tisza
Woensdag ontvangen heeft, slechts wei
nig ingenomen schijnt te zijn met de
krasse wijze, waarop de president is op
getreden. Er loopen dan ook steeds ge
ruchten, dat Tisza, zoodra het Magnaten-
huis de Iegerwet aangendmen heeft, zou
altreden,. de correspondent acht het ech
ter waarschijnlijker, dat hij tot den herfst,
flus lot liet begin van de nieuwe zitting
zal aanblijven.
Uit Agram wordt aan de „Voss. Ztg."
Een mooi, aantrekkelijk paar. Vooral de
man trok haar aandacht; een krachtigen
Christuskop, had hij, zonder Weekheid. Won
derlijk straalden zijtr donkere oogen en do
bouw van zijn voorhoofd was zeel edel.
Naast do kracht, dio uit zijn gezicht sprak,
was er toch' ook iols goedigs in. Met kalmte
beantwoordde hij de aanhalingen van do
jonge dame, die vooral de verliefde scheen.
Een edel, gevoelig mensch moest deze
dertigjarige man zijn. Vrij zeker een kun
stenaar en een die het goed had en zich
niets, wat bij wcnschle, behoefde te ont
zeggen! Dat was haar hoofdindruk. Zij
herinnerde zich deze fiere gestalte, dit
interessante gezicht, (lat zorgeloos kml-
lendo haar en den vollen baard meer ge
zien te hebben. In de Liulwigstrnsse was
zij hem wel eens tegen gekomenreeds
toon had hij haar aandacht getrokken en
had zij .hom voor een schilder of beeld
houwer gehouden.
ILikle had zijn aa'ndacht getrokken en nu
kWam spoedig do bevestiging van Jidda's
vermoeden, dat bij een kunstenaar met dc
tcckenstift was. Voorzichtig haalde hij pot
lood cn papier te voorschijn, wees de lief
koozingen van de jonge dame af en begon
Hildo heimelijk te teekenon. Hij meende dat
zij het niet zou zien, maar zij bemerkte
het toch.
1 Moest zij er om lachen o'f zich ei' aan
ergeren. Geen van heiden, zij wilde doom
of het haar onverschillig was, maar zij
kon toch niet verhinderen dat zij een kleur
Jcreeg. Hel Was niet de eerste maal dat er
een schets van haar werd gemaakt. In
concertzaal en schouwburg was hot haar
meer dan eens opgevallen dat kunstenaars,
meestal jonge, van uit loges of bak-ons een
teekening van haar maakten. Dat Was iets
gch'eel gewoons in Mïmclicn, en zij had
liet daarom beschouwd als een recht van
do kunstenaars. Men mocht schotsen Wat
maar eonigszins de moeite waard was.
Hildo merkte ook heel good op dat zij
Voor oen schets in zeer voordeclige voor-
waaidon poseerde; liet kon niet ander
of bij liet licht van do ondergaande 'zon
moest haar gelaat mooi uitkomen.
Eindelijk bracht het roodharige meisje
haar detj bestelden kop koffie. Nu moest
zij zich wel even bewegen en den teeko-
naar storen. Hij schoon er in het geheel
uiet aan te donken, dat liet niet aange
naam was voor zijn gezellin, dat hij zijn
aandacht aan een ander meisje gaf.
De jonge dame leunde met een half droo
merige, half overmoedige uitdrukking op
het gezicht tegen den teekenaar aan.
Daarop stak zij een sigaret nan en stiet
den rook uit lusschen haar roodo lippen.
Als zij al ontevreden was over de onliotfe
lijkheid van haar begeleider, dan lie,, zij
bol toch in geen geval merken. Met nieuws
gierigheid en tintelende oogen beschouwde
'zij hot langzaam ontstaande beeld en nit
do wijze waarop zij dit deed, maakte Ilildo
op, dat zij geen kunstenares was. De jonge
vrouw van den kunstenaar? Neen! Jonge
eclrtgenootcn hebben immers thuis gele
genheid genoeg om hun verliefdheid te
Marokko.
Het te Tanger verschijnende Spaanscho
blad „El Provenir" geeft ia een brief uit
Fez de nindruk weer, dien het vertrok van
den sultan, op de bevolking gemaakt heeft.
Do sultan leek wel een gevangene, die door
een escorte van 2000 man vervoerd moest
worden. Hem word zelfs niet toegestaan,
zija vertrouwelingen mede te nemen. In zijn
onmiddellijke omgeving bevonden zich al
leen Franschen. Personen, die het Marok-
ka.ans.clie yolk kennen, beweren, dat het]
heengaan van Moelay Hafid een politieke
fout der Franschen is geweest, die zij la
ter zullen betreuren. De poorten van Fez
zijn nog steeds door soldaten bezet; 'do
straten ,zijn verlaten. De haat, onrust ,en
afschuw .zijn. thans nog grooter dan ge
durende de bloedige Aprildagen. De Fran-
sche kanonnen bedreigen nog steeds de
stad, om bij do geringste onlusten opnieuw
met ,ecn beschieting te kunnen beginnen.
Men noemt den toestand gevaarlijk.
Na zijn definitieve troonsafstand gaat
Mojelay Hafid eerst naar Parijs, om bij zijn
Fra.nsch;G „beschermers" een beleefdheids
bezoek af to leggen. In vertrouwelijke ge
sprekken heeft de Marokkaansche sultan
voorts verzekerd, 'dat hij ook naar Berlijn
zal gaan.
Na zijn terugkeer is Moelay Hafid van
Personalia
Bij Kon. besluit van 21 Mei is mr. A. E.
Bles, raadadviseur bij het departement van
justitie, aangewezen als commissaris, be
doeld bij art. 110, 2de lid der Grondwet,
en is hem opgedragen de ministers van
justitie en# van koloniën bij to staan bij
het behandelen van het ontwerp van wet
tot nieuwe regeling van hef auteursrecht
in de vergaderingen der Staten-Generaal.
Bij Kom besluit van 7 dozer is mr. A-
J. Andrée Willens, president van do beide
lïooge Gerechtshoven in Nederlandsch-In-
dië, op zijn verzoek, met ingang van 3 Sep
tember, eervol uit 's lands dienst ontsla
gen, onder dankbetuiging voor de lang
durige door hem aan den lande bewezen
diensten.
toonen en to uiten. Zjjh model? Daar
voor zag het meisje er tc voornaam uil
Haar kleeding was smaakvol, ongetwijfeld
was zij van. rijke afkomst, van goeden
huize, hoe lichtzinnig zij nu ook met haar
sigarot deed. -.
Misschien was zij niet anders dan een
meisje uit een voornaam burgerhuis 111
Munchen, een verliefde vriendin vim den
kunstenaar. Zijn jonge m mooie vriendin,
stelde Hildo vast. Het meisje was niet
ouder dan zij twee-en-twintig hoogstens.
Wel had zij een mooi gebouwd lichaam,
maar het was niot vol genoog. Rn hoe
mooi haar lief gezicht ook was en hoe
helder hgar oogen ook schitterden, toch
ontbrak er iets in liet gelaat. Iets van
temperament, van het groote vuuri dat
voortdurend kan boeien, was het, dat Hildo
bij haar miste. La geen geval kon zij op
dezelfde hoogte geplaatst worden niet don
artist. Er moest tusschen hen een verbor
gen geestelijk verschil zijn.
Voor zij haar beschouwingen geheel had
kunnen beëindigen, was de kleine versna
pering, dio zij zich veroorloofd had, op.
„Ik moet u 0111 verontschuldiging vra
gen maar ik m-oet opstaan," zei ze,» zich
tot den teekenaar wendende. „Ik ga te
voet naar de stad en ntóig liet niet te laat
worden."' 1 j i
Hij lachte hoffelijk'.
„En ik bob' ook juist do laatste streek
gozet. Ik dank u zeer, juffrouw!"
Beleefd kwam hij' met de teekening op
haar toe. 1 t i I 1 I
Ziektewet
Do heer De Savornxn Lohman heeft gis
teren zijn reeks amendementen op het onl-
weip-Ziektewet ingetrokken. Onmiddellijk
zijn ze door den heer Roodhuijzen letter
lijk overgenomen. Op voorstel van den heer
v. Kaïnohoek zijn deze weer naar de Com
missie gezonden om advies.
De commissie van voorbereiding uit de
Tweede Kameir inzake de Ziekteverzeke
ring-ontwerpen (bestaande uit de hoeren
Notens, Patijn, Schaper, Van Vliet en De
Visser) heeft gistemamiddag vergaderd^
ten einde haar advies op te stellen, dat
zij aan de Kamer zal uitbrengen omtrent
do ameaidomcnten-lLoodbuijzen (vroeger
ammdementen-Lahmnn).
Naar de „Tel." verneemt, heeft de com-
Hildo sprak geen woord, met groote ver
rassing keek zij naar het portret. Het ge
leek zeer goed. Slechts een meesterhand
kon in zoo korten tijd ecu zoo goed gelij
kend portret niet zulke vaste lijnen ma
ken. Zij voelde een zekeren trots dat hij
haar voor een schets als niodol genomen
had. Hot liefst had zij hem gevraagd of hij
haar 't schetsje ten geschenke wilde geven.
Maar zij durfde niet goed.
Hij lachte en legde het blad in zijn por
tefeuille. Wat een fijne, aristocratische han
den bijna vrouwenhanden
Hij wendde zich'tol zijn gezellin:
„Wat dacht je ervan, Mizzi, als wij
deze jongedame in de auto mee terug
namen naar de stad?"
Nu kwam er toch een trek van teleur
stelling op Mizzi's gelaat, maar zij her
stelde zich dadelijk weer.
„Hoe plaats te vinden?" zei ze.
Nu kwam hij in verlegenheid. Daaraan
had liij niet gedacht. Rilde wilde het ge
luk van hen beiden niet sloren, zei dat
zij best kon loopen, bedankte en nam af
scheid.
Onder do teekening bad zij de letters,
S. D. gezien. Ret kon niet anders of hij
was Stephen Domhaly, de snel beroemd
geworden schilder, die zooveel tentoon
stelde. j i
Ret speet haar wel dat de kennisma
king zoo kort was geweest. Maar och!
Wat welen zulke grooten van. de zorgen
der kleinen als zij.
(Wordt vervolgd.)
are*»aauaaansjgBWQa»j
3)
