65'*-Jaargang Donderdag 20 Juni 1912 No. 13946 "buitenland. Martelaars der kunst. Deze courant verschijnt d a g e I ij k s,- met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaalVoor Schiedam eriïlaardingen fl. 1.25, franco per post fl. 1.65, Prijs per week: Voor Sch ie dam en VI a ar di ng e n 10 cent, -J Afzonderlijke nummers 2 cent. - Abonnementen worden dagelijks aangenomen. t 1 1 i Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten dea middags vö'ór een uur aau hot Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl.0.92j iedere regel meer Ï6 cents, Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zjj Innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeeltje voorwaarden. Tarieveü hiervan zijn gratis aan het Bureau te Bekomen, In de nummers, 'die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschenen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs ïan 40 cents pej advertentie, bil vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. Bericht. Zij, die zich met ingang van 1 Juli a.s. op de „Sehiedamsche Courant" abon- neoren, ontvangen do tot diou datum verschijnende nummers gratis. Schiedam, 20 Juni 1912. VEREENIGDE STATEN. Do stemming op den eersten dag 'der repuhlikeinsctho Conventie is toch woeli ger geweest, dan de eerste berichten deden voorkomen. Bij do eindstemming, welke Taft's vriend, Root, tol ^ijdelijk voorzitter aanwees, moet het tumult en de opwinding onbeschrijfelijk zijn geweest. Toen do ver tegenwoordigers van den staat California opgeroepen werden, verklaarde do voorzit ter van deze delegatie, dat de staat zich aan dezo stemming niet gebonden achtte, daar er bedrog was gepleegd bij de stem ming over dis gedelegeerden. Hel. resultaat der stemming werd door bet publiek op do galerij met gefluit en gejouv begroet; twee muziekkorpsen op de galerij poogden, echter zonder succes, het geweldige lawaai te overstemmen. In de zaal werden veertig Roosevelt-aunhangers gevangen genomen. Na afloop dor stemming begaven de Roo- sevellianen zich naar ecu bekend club lokaal. i Tienduizend personen trachtten onder lei ding van verschillende suffragettes de po litie onderst boven te loop en, om zoodoen de in de Convenliczaal te kunnen dringen. Daarbij werd met bazuinen, pauken, trom mels Ion imitatie van dierengeluiden een monsterconcert uitgevoerd, waaraan door 'duizenden werd deelgenomen. De politie kreeg versterking cn meer dan honderd per sonen wierden gearresteerd. Naar men be weert werden verscheidene revolverschoten gelost. Van andere zijde wordt gezegd, dat de Talt-aanhangers nrct dolken op liet ter rein verschenen waren. Men weel nog niet Zeker, of de gearresteerden voor het grootste gedeelte uit Ta ft- of ItoosQvcll-vrienden be staan. Vast staat in elk geval, dat in alle talen gesproken dn gevloekt werd. Nadat Root liet voorzitterschap1 liad aan vaard, hield hij een redevoering van een paar uur, waarin hij zijn bewondering uit sprak voor het bestuur van Taft. Tijdens deze redevoering trokken alle gedelegeer den van de Roosevelt-pa rtij lawaaimakend en joelend de zaal uit, om op deze wijze ostentatief te kennen te geven, dat zij nietl van plan waren, na deze eerste nederlaag den strijd togen Taft op te geven. Gistormorden, den tweeden dag, werd be gonnen met de door Dudley ingediende mo tie om 92 zitting genomen hebbende Tafl- gedelegcerden dooi 92 Roosevelt gode logeerden te vervangen daar eers (ge noemden volgens hein onrechtmatig wa» ren aangewezen. Had ley verklaarde, dat de kwestie van gvooter belang was dan eenige eahd id a afsslel ling. Zij raakte hel bestaan zelf van de republikeinschc partij. Hij drong er, op aan, dat de twijfelachtige candidalen niet over de motie mee zouden stemmen, op grond van liet beginsel dat niemand rechter in eigen zaak mag zijn. Andere re devoeringen voor en tegen de motie volg den, vergezeld van een herhaald rumoer Hoe het afgeloopen is met deze motie ei tellen de hedennacht ontvangen telegram men niet. Wellicht dat men onder de ru briek Laatste Nieuws daaromtrent meer ver noemt. 1 Afgaande op den langzamen gang van aken is het niet te verwachten, dat de onvontie vóór hedenavond gereed zal zijn om baar eigenlijke taak aan te vangen, de candidaatsstelling voor het presidentschap. Wat tenslotte het resultaat, d. w. z. de uit slag der eindstemming, zal zijn, is volgens de Amerikaansclie bladen nog niet te be lekoncn. Het schijnt vrij zeker, dat de par tijen ongeveer juist tegen elkaar zijn op gewassen. Intusschen wordt van beide zij den alles in het werk gesteld oin de neger- afgevaardigden om te koopen. GEMENGDE MEDEDEELINGEN. Roma,n vrij naar liet Duilscli. van J. C. HEER. Engeland. De staking der zeelieden te Southampton is gisteren geëindigd. Do stakets hebben, zonder eenige voorwaaule te stellen, het werk hervat. Het bestuur van de haven van "Londen deelt mee, dat gistermiddag' 10.879 man in de haven aan hel werk waren. Op 134 schepen werd gewerkt. Frankr ij k. Te Bordeaux, Havre, SL Nazairo en (Mar seille hebben de ingeschrevenen bij de marine en 'do bootwerkers gehoor gegeven aan den oproep om het werk neer te leg gen. Verschillende schepen 'kunnen niet vertrekken. In een vergadering van de zeelieden te Marseille heeft de secretaris van hun vakvoreeniging meegedeeld, dat de in geschrevenen te Algiers de algeineene sta king hebben uitgeroepen. II o a gar ij e. De regecring heeft bij de Kamer van Afgevaardigden een wetsontwerp inge- dieiid, bepalende, dat de leden van do Kamer, die door den voorzitter voor eenige zittingen uitgesloten zijn, vervallen ver klaard zullen worden van hun mandaat en niet herkiesbaar zullen zijn gedurende do loopeiule legislatieve periode, wanneer zij, ondanks de uitsluiting, toch op de zit ting verschijnen en zich niet verwijderen, als hun zulks gelast wordt. Dit wetsontwerp 'zal echter eerst in de herfstzitting behandeld worden. IM a rokko. Uit Fez wordt aan de „Temps" geseind: .,Een detachement van zes compagnieën, vertrokken uit het kamp van Gouraud en gisteren hier aangekomen, werd onderweg bestookt door vijandelijke cavalerie. De co lonne rapporteerde, dat dertien man ge wond werden, mecrendeels licht." Verder wordt uit Fez aan de „Temps" geseind: „Het kamp van Gourand in do Inaouen-vallei, werd Dinsdag door een groot aantal vijandelijke ruiters en infan teristen overvallen, maar door de Franschc artillerie op de vlucht gedreven. De ca valerie en de infanterie vervolgden hen, en brachten hun ernstige verliezen ton. Aan Franse lie zijde sneuvelden achtman en werden er twaalf gekwetst. China. De onverwachte vlucht van den eersle- minisiter, Tang Sjao .li, uit Beking wordt 'toegeschreven aan vrees voor een aanslag op zijn leven. Dal de president, Joean Sji Kai, hem achteraf ecu paar dagen ver lof verleende, diende natuurlijk slechts om de zaak voor de buitenwereld te beman telen. De Pekingschc bladen vei lellen van de vlucht, dat een geheime politieagent den löden dezer, in de viocgte, een man in builenlaiulsche dracht, vergezeld van een Europecsche dame en begeleid door twee Chineezen in Westerschc 1:1 eerlij, in een riksjow naar het station had zien gaan cn daar plaats zien nemen in een eerste- klasse-coupé. Uit latere nasporingen bleek, dat deze man Tang Sjao Ji was. De speur der bracht over de zaak onmiddellijk ver slag uit aan den ministei van binnenland- scho zaken, die er den president mee op de hoogte stelde. Toen deze laatste bericht had gekregen, dat Tang Sjao Ji in Tientsin den trein had verlaten, zond Joean Sji Kai een vertrouwd persoon naar Tang Sjao Ji, mot de toezegging, dat bij terugkeer naar Peking zijn, 's ministers, persoonlijke vei ligheid werd gewaarborgd. Tang Sjao Ji beloofde toen, te zullen terugkeeren; maar die 'belofte is nog niet in vervulling ge gaan. Dit eigenaardige optreden van Tang Sjao -Ji is nog volkomen onopgehelderd; maar 'man rei wacht sensalioneelo onthullingen. Hel gerucht gaat, dat het kabinet zal wor den gereconstrueerd. BINNENLAND. l Dat was, hoewel do toon waarop het meegedeeld werd wat aanstellerig was, on getwijfeld een blijtlo boodschap, llilde had .moeite kalni te blijven. Bijna jubelend kwam de gedachte in haar op: dal kan je redding zijn! En redding uit St. Agalhen Haar hart klopte sneller, maar neen Verstandig blijven. „Ik dank' u zeer, meneer Glörl" ont/ wooiakle zij eenvoudig, „Ik heb na bei lezen van uw brief mijn toekeningen al bijeen gezoold. Ik hoop dat u er iels Dij zult vinden, 'dat uw ouders voldoen zal. Haar bedenk als 't u blieft, dat dit het werk van oen beginneling is. Dus niet al te scherpe critiek als T u blieft. Een jogen- 'blik 'dan 1" 1 Eij zette een schildetsezel bij bel raam. „Zoo zal het gaan." „U heb'! hier een zeer gezellige k'ameY," zei GKir nu Weer op gewonen loon. „Men zou het op de vierde verdieping niet zoo verwachten. De beekeningen van uw va der waren meesterstukjes. 'I Is jammer, dat onze familie daar niets van bezit," Hij 'praatto maar door en dat alles zoo beleefd feu voorkomend, 'dal llilde vond dat zij zich noodclöos ongerust had gemaakt over het „passende" van zijn bezoek. Blad na blad plaatste zij op den schil dersezel. Hij bekeek zo als een kenner, zwij gend of met korte' opmerkingen. „Dit schilderstukje zullen we dadelijk maar ter zijde leggen. Dat is magnifique, dat meisje 1" Het was Ilildes lievelingsstukje. Zij voel de dat het.niet gemakkelijk viel ervan to scheiden. Maar het moest toch. Zij had het geld, dat zij na onverwachts krijgen kon, noodig voor baar toekomst. Kuno Glfir bleek' een goeden smaak lc hebben. Hij zoelit juist die teokoningon uit, die zij wel wist, dat de mooiste waren en daarom het liefst had willen houden. „Hier zullen wij liet hij laten," zei hij ten slotte. „Als dit in den smaak van mijn ouders vall, kunnen wij altijd nog meerdere bestellingen doen. En wat vraagt u nu voor deze drie?" Nu kwam llilde in verlegenheid. „U moet (och een prijs noemen," drong hij lachend aan. Kenigszius Weifelend antwoordde zij: „Ja., hel is wel werk van een beginne ling, maar het Ircel'l, mij toch veel djd en moeite gekosl. Zou tweehonderd 'mark te veel zijn? Honderd voor liet meisjeskopje en vijftig voor dezo twee elk? Wal dacht u 'daarvan?" Zij was vuurrood geworden. Vroeg zij niet te veel?' „Wij zullen niet afdingen. Is de prijs De Jcgercommniulaut In Indiö. Men seint aan de „N. Cl." uit Batavia: Naar het „Dat. Handelsblad" verneemt, zal de legei comma ndtuU, luitenant-generaal (I. C. E. van Daalen, in hol najaar don dienst mei pensioen verlaten. De Bakkeren et. Een molie van do afdeeling Kampen van Patrimonium, aangenomen naar aanleiding werkelijk hoog genoog? Ja? Nu goed dan." Glür had, eouigszins gewichtig, zijn por tefeuille voor don dag gehaald on legde nu twee biljetten van honderd Mark op de tafel. „Tweehonderd Mark," zei hij langzaam met een eigenaardig lachje als wikte hij zeggen: Wat botcekent deze kleinigheid voor onsl Met een speerenden blik sloeg hij de werking van het geld op llilde gade. „Als ik dan mag dan mijn dank," zei ze kalm en nam hel gold op mot een air of zij gewoon was iedcren dag een dergelijke som te ontvangen. Kuno Glür was misschien wat teleurge steld, dat zijn edelmoedigheid niet walmeer indruk maakte. „Dat u voor uw ouders het meisje met dc bloole schouders held uitgezocht, ver wondert mij cenigszins," zei ze, het gesprek een wending willende geven. „Ik herinnel mij toch nog zeer goed, dat uw goeder vroeger zoo iets stootend vond. Zij zag in in alles dadelijk een gevaar voor de. ze delijkheid." „Ja, ja," lachte hij vioohjk. „Mijn moe der is wal preutseh. Zij zal dit ook niet willen houden, maar mijn zusje Lilï dos te liever." Daarmee was de koop lot bevrediging van beide partijen gesloten. „Zal ik ze u thuis sturen?" vroeg llikle. „Neen, neen. Mijn rijtuig wacht bene den, ik zal ze zelf maar dadelijk mee nemen."- i j i van 'de verwerping van de Bakkerswet „o-o-k door toedoen van een groot deel der rechterzijde", besluit als volgt: „geeft als hare overtuiging te kennen, dat do steun der christelijke werklieden, zoo noodig voor de a.s. Kamerverkiezing, bepaald zal worden naar de houding der verschillende afgevaardigden, inzake ziekte en invaliditeitsverzekering, indien de tot standkoming daarvan door hun tegenwer ken, in welken voim ook, mocht worden verhinderd." i Het IHjksinstttnat voor tlgsclierljonderzoek. Dr. P. P, C. Hoek, wetenschappelijk advi- viseur voor visseh'erijzaken, schrijft in de Medcdeelingen over Visscherij een kort ar tikel, naar aanleiding van het V. B. tot vaststelling van een reglement voor het Rijksinstituut voor Vissch'erijonderzoek. Het volgende is' er aan ontleend: Het nieuwe instituut omvat zoowel de werkzaamheden van den wetenschappelij- ken adviseur in visscherijzaken, als die van het in 1903 ingestelde en nu opgehe ven Rijksinstituut voor bet onderzoek der zee. Het is mij in den laalsten tijd meerma len gebleken, dat zelfs velen van hen, van wie men dat niet veronderstellen zou, zich' omtrent het ontstaan, de beleekems en den omvang van het werk van deze in stelling geen juiste voorstelling maken: daarom acht ik het niet overbodig dien aangaande hier eenige aauteekeningen in het licht te geven. Voor het aanstellen van een, wctenschap- pelijken adviseur jn visseh'erijzaken werd bp dc Staalsbegrooting voor 1888 voor liet eerst een post uitgetrokken. Bij de behande ling van verschillende visscherijaangolegcn- heden was n.l. zoowel in de afdeelin nijverheid van het toenmalige ministerie van waterstaat, handel en nijvebheid. als in de afdeeling domeinen van hel minis terie van financiën, meermalen gebleken, dat de regeering aan neutrale, op zelfstan dig onderzoek en objectieve waarneming berustende voorlichting behoefte had. De mccnitigen van de zoogenaamde deskun digen, de mannen van 'de practijk der vis scherij, stonden vaak lijnrecht tegenover elkander, wat het uiterst moeilijk maakte hun. adviezen op te volgen. Eu dikwijls was het niet minder lastig tot een besluit te komen bij de behandeling van voorstel len omtrent maatregelen, van wier nut „allen" zoogenaamd overtuigd waren en waarvan men toch bevroedde, dal bun doelmatigheid of werkelijke nuttigheid a lcsbelmhe vaststond. WAM stond der re geering een college voor de zeevisscberijen ter zijde, doch de werkkring van dit lichaam bepaalde zicli. zooals de naam reeds aangaf, lot kwesties de zcevisscherij helretfemte en behalve op bel gebied van deze, deden zich' ook <jp dal der rivier en binneuvisscherij telkens moeilijkheden voor, die naar op wetenschappelijk on derzoek berustende voorlichting verlangen deden. Het College voor de Zeevisscberijen liad ecliter zelf ook de wenschelijkheid, dal de regeering over eenen ambtenaar zou be&chikken, aan wTcn speciale vraag punten, zooals zij zich' 50k bij de zeevis scberijen en bij herhaling voordeden, ter behailiging, zoo mogelijk ter oplossing,, konden worden toevertrouwd, bij verschil lende gelegenheden bepleit. Want beschik te dit lichaam onder zijn Jedeu ook over geleerden, die zeiven volkomen bekwaam en bevoegd waren van zulke kwesties, als zich' voordeden, een studie te maken en daarover dus een op onderzoek berustend oordeel uit 1e spreken, zoo ontbrak het dezen bijna steeds aan tijd en gelegenheid zich' stelselmatig met zoodanige onderzoe kingen en waarnemingen bezig te houden: ook b'et College meende dus, dat het wen- sch'elijk was een ambtenaar aan te stellen, die zich' geheel" aan zoodanige taak zou kunnen wijden. De begrootingsposl weid aangenomen, de adviseur werd benoemd. Dr. Hoek verhaalt dan het een en ander over zijn werkkring; en over de moeilijk heden, die hij daarbij te overwinnen had. Voor een deel waren zij van meer tlieo- retischen aard: dc vraag aan wien di rect aan den minister of aan het College voor de Zeevisscberijen hij zijn adviezen zou uitbrengen, was van te voren niet op afdoende wijze geregeld. Wat het laboratorium betreft, werd dooi de regecring met een vereeniging (de No- dcrlaiKRche Dierkundige Vereeniging) een overeenkomst aangegaan. Deze bouwde te Helder een voor zoologisch onderzoek bmikbaai station en sjtelde dat voor de onderzoekingen barer leden ojien. De re gecring huurde nu in dut station de voor de studies van den adviseur lienoodigde vertrekkken en nam er bovendien genoegen mede, dat deze ambtenaar als (onbezol digd) directeur van liet station dier Ver eeniging optrad. I Wat de verhouding van den weienschap- pc]ijken adviseur tot de legeering en tot het college voor de Zeevisscberijen betreft, t/,00 kreeg in 1890 een schikking haar be slag, waarbij vastgesteld werd, dat ge noemde ambtenaar voor alle zaken de Noordzee-, Zuiderzee- en zalmvisscherijen betreffende, het College advisee rend ter zijde zoude staan. ür. Hoek vermeldt dan liet optreden van dr. 11. C. Rcdeke, aanvankelijk als zijn assistent, later ook, als dr. 1L verlof had, al» waarnemend wetenschappelijk ad viseur. Dc delegatie van schrijver dezer regels als agemleen-secielaris van deti Interna tionalen Baad voor hei Onderzoek der Zee, waai van het bureau je Kopenhagen gevestigd is, had uil. den aanl tier zaak slechts een lijdelijk karakter. Ofschoon al les er op wees, dal men bij de uitbreiding die allengs aan het internationale, onder zoek gegeven was, niet zoo nis lot de ont binding der tot stand gekomen organisa tie zou oveigann, kon er ran vaste aan stelling van eenigen ambtenaar aan dat. Kuno Gluren en llilde praatten, nog eeni gen lijd door. Hij was niet weinig trotsch op zijn omgang met kunstenaars, waarvan hij boog opgaf. „Stephan Doihbaly kent u?" vioeg llikle belangstellend, „teder spreekt thans over hom. Zijn herfsllentoonstelling was voor treffelijk. Ik geloof dat ik hem eei gisleien, ontmoet heb." „Zoudt u kennis met hom willen sna ken?" vroeg hij levendig. „Ik spreek hem Dinsdag in het kunslcnaaisrafé „De gla zen hemel". Mag ik u Dinsdagavond afha len voor een bezoek aan dat café?" „G,aan daar wol dames heen?" vioeg Hihlo weifelend. „Dames? bijna dc helft van de bezoe kers zijn dames 1" „Ik bedoel dames van goeden naam?" „Wie vraagt nu in „Do glazen hemel' naar goeden naam?" lachte hij. „München is gelukkig niet St. Agathon. Kunstenaars en allen die voor kunst gevoelen, komen cr ongedwongen bijeen, dat is alles. Schil ders, beeld bouwers, dichters en de dames, die voor hen gevoelen, vermaken er zich." Zij bezweek voor de. verleiding. Zij had cr al meer van gehooid en liet ca té bad haar al lang aangetrokken. „Nu, goed dan, ik ga wel graag mee," zei zc vriendelijk." „Dan haal ik u Dinsdag af," zei hij, blijkbaar zeer verheugd. „Tot ziens dan, juffrouw llilde." i I Hij stond op en gat haar dc hand. Dal stond haar nu weer nie, aan. Waare om nam hij nu plotseling de vrijheid haar bij den voornaam te noemen'? Maar zij was nog te verward over den verkoop om daar dadelijk togen te protesteeren. Zij zou Stephan Dombaly om raad kun nen vragen en wist hij dien niet nu, voorloopig had zij geld en kon zich zeil helpen. Zij zou naar den directeur van. de kunstschool gaan daar wilde zij i\u .leer ling worden. Een gevoel van gioote verlichting was over haar gekomen, gen stemming als na dat legen de jloretende aarde heeft ver kwikt. Zij vouwde dankbaar de handenj Ja, or is toch nog geluk in de wereldj Vlll. Ja, gr 'was pog geluk in de wereld 1 Wat een merkwaardige verandering bij de oudeis yan Kuno Glür, om zoo vriendelijk: aan haar te (lonken 1 Vooral dat van zijn moeder deze. hulp was uitgegaan, vond llil de merkwaardig. Maar ja, het kon alles worden begrepen als de ooizaak was dat do familie Glür dankbaarheid wildo too- nen voor wal haar vader voor hun zaak bad gedaan. Kuno had haar naam geroemcl" en dat had hem er toe gebracht iets voor haar Je doen. (Wordt vervolgd.) aaaggwag rr -ibmbk—nu 8)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1912 | | pagina 1