Gemengd Nieuws.
con orgaan, sprekend namens eon .belang
rijke vrijzinnige fi.nd.ie, erkend wordt., dal
de kiezers moeten weten waar zij aan
toe zijn, indien zij er in slagen do ker
kelijke meerderheid te vernietigen. Ieder
weet reeds nu hoe in dat. geval hoogy
waarschijnlijk de samenstelling van de Ka
mer zijn zalgeen vrijzinnige meerder
heid, geen kerkelijke meerderheid, en een
socialistische fractie die naar vrije ver
kiezing de macht in handen van regeerings-
partij of oppositie geven kan. Dat is een
heel wat beteic toestand dan wanneer de
kerkdijken meerderheid zijn: het ergste,
dat de sociaal-democraten doen kunnen,
is dan in. enkele gevallen den toestand
in het leven roepen, dio er steeds is wan
neer de kerkdijken voortdurend de macht
hebben.
Doch reeds nu moeten de vrijzinnige
fracties weten en laten weten, wat zij zul
len doen, indien hun vertegenwoordigers
geroepen worden to regeeren. met een Ka-
mor, samengesteld 'als hierboven is ge
schetst. Hoo zullen zij het, militaire vraag
stuk oplossen? Do oplossing moet er een
zijn, die practisch d-ooivoerbaar is bij zulk
een ongelukkig samengestelde Kamer. Hoe
zrdlen zij do gelder- bijeenbrengen om in
de kosten voor pensioenverzekering ie
voorzien? Wij zien maar één oplossing,
achten die oplossing verhooging van
successierechten, en andere directe belas
tingen. mogelijk en billijk. Doch wij
roeenea dat de vrijzinnigen er rond en
eerlijk voor uit moeten komen dat zij <Lie
wenschen. Zeker, velen die eigenlijk vol
bloed anti-derikaal zijn, zullen zic-h dan
bij de rechterzijde aansluiten doch men
moet niet vergeten dat reeds thans anti-
clericale tegenstanders van verhooging der
directe belastingen eeln krachtige kern van
de „rechtsche"-, d.v.z. polittek-kcrkelijke-
kiezers vormen.
Welke wetsvoorstellen en hervormingen
zullen op den voorgrond komen? Er zijd
waarlijk belangrijke zaken genoeg, die op
wettelijke voorziening wadden en die zelfs
een zuiver „zaken-ministerie" handen vol
vruchtbaar werk zouden geven. Maar laat
ons weten, w;\t dat zijn zal."
„Het werkprogramma dat gemaakt kan
worden, zien wij met vertrouwen tegemoet.
Zeker, weinigen zullen al hun wenschen
bevredigd zien. En velen zullen maatre
gelen helpen bevorderen, die, hadden zij
alleen de macht in handen, zij niet tot
stand zouden brengen. Zoo hebben reeds
dadelijk do bedde hoofdpunten, in „Do
Vaderlander" genoemd, slechts niatigonze
sympathie; wij gelooven niet dat algemeen
kiesrecht ons een betere volksvertegen
woordiging zal geven, wij geven aan door
den staat gesubsidieerde vrijwillige ver
zekering, verbonden met beter en royaler
geregelde armenzorg voor ouden van da
gen, de voorkeur boven staatspensioen.
Doch een gevaar zien wij in' algemeen
kiesrecht niet en wij' zouden gaarne mede
onzen steun verleenen tot de verkiezing
van volksvertegenwoordigers, die ons land
in vrijzinnigen geest zullen helpen regec-
ren, ook al zullen zij dat algemeen kies
recht helpen komen; wij zuilen zelfs
dankbaar zijn als in plaats van de ver
plichte verzekering een staatspensioen
wordt gesteld.
Wanneer een partij niet de meerdeiheid
in de volksvertegenwoordiging heeft, zal
zij moeilijk kunnen eischen. dat al haar
wenschen ingewilligd worden, doch zij, die
de leiding volgen van één partij, mogen
wel weten welke der programpunten van
die partij wè], welke niét worden uitge
voerd, indien die partij medezeggingschap
krijgt in de regeering.
Met andere woordenindien van pen
vrij-liberaabl gevraagd wordt op een vrij
zinnig-democraat te stemmen, indien een
Unie-liberaal zijn stem op een vrijliberaal
moet uitbrengen wat zal dan het poli
tieke gevolg zijn van die zelfverlooche
nende politieke solidariteit?
Begrijpen wij het goed, dan voorspelt
„De Vaderlander" ons, dat wij' weldra meer
.zullen hooren. Wij hopen het: nog slechts
negen maanden scheiden ons van do ver
kiezingen en de kiezers mogen toch wél
cenigen tijd krijgen om goed te overwe
gen wat de leiders der politieke partijen
wenschen en bedoelen."
Sport.
Wielrijden.
Af s landsri t.
Tot sluiting van het seizoen organiseert
de 's Gravenhaagsche wiel rijders vereejri-
ging „Excelsior" een afstandsrit over 100
K.M. op 29 September a.s.
De tocht zal gaan door streken, die,
hoewel door de meeste toeristen niet druk
bezocht, toch alleszins aandacht verdienen.
Zij is als volgt samengesteld: Den Haag
Hoek van Holland Schiedam
Delft Zoetermeer-Zegwaard Leiden
Den Haag.
!Als maximum rijtijd is gesteld 8 uur,
alzoo een gemiddelde snelheid gevende
van 12% K.M. per uur, een gangetje, waar
aan dus zeker door ieder toerist kan wor
den voldaan en waardoor men hoopt te
verkrijgen, dat ook zeer vele dames dien
tocht zullen mederijden.
Het inlcggcdd is bepaald op ,f 1 voor
niet-leden.
Do deelname voor dien rit staat open
voor ieder wielrij'der(rijdster), terwijl mede
de inschrijving is opengesteld voor taxi'
dems, triplets, enz.
Teiler deelnemer(neemstcr), die den rit
binnen den tijd vim 8 uur volbrengt, en le
gen wiens rijden door geen der controleurs
of contrólcposten zal zijn gereclameerd,
ontvangt een keurig zilveren herinnerings-
tccken.
Het uur van vertrek is lvepaald op. 9
uur "s morgensvanaf liet Café „Het Gou
den Hoofd", Groenmarkt, te 's-Gravenhagc,
terwijl de eindcontrole gevestigd is Café
„Bontekoe", Bezuideuhout, te Graven-
hage,
De inschrijving is opengesteld tot on met
25 September. Inschrijvingen moeten ver
gezeld gaan van het inleggeld en zijn te
richten aan den lsten secretaris, W, Ga
bel lr„ Molenstraat 01, Den (lang.
Kooklessen voor jongens
In verschillende Lom!t\m>eho volksscho
len worden kooklessen voor jongens gege
ven. Do cnaring heeft geleerd dat do twaalf
tot veertien-jarige jongens daarbij volstrekt
niet onhandiger zijn dan de meisjes, dat
zij bet werk gaarne doen en do opgedane
schoolkennis ook thuis in toepassing bren
gen. Natuurlijk is het onderricht beperkt
tot datgene, wat in atbeidei» huishoudens
noodig is te welen; docli bovendien ont
vangen do jongens nog extra lessen in 't
koken van den zcemaiiskost, wat velen hun
ner later op hun reizen te pas komen kan.
Een onderscheid tusschen de resultaten bij
de jongens en de meisjes verkregen is niet
v aargenomen, alleen beweert men, dal in
liet broodbakken de meisjes door de jongens
overtroffen worden, De leerlingen leuren
ook de noodigsle huishoudelijke weikzaam-
heden, zooals het wasschen en spoelen van
de vaten, vegen en schuieren, en menige
moeder van een arm gezin is er nu blij
om, dat haar jongens haar in deze dingen
een handje kunnen helpen.
ALLERLEI.
EEN PENSIONAAT VOOR BOERINNEN.
Te Hornebuig, in Westphalen, is een
boerinnen-pensionaat opgericht. Deze huis
houdschool voor boerendochters bevindt
zich in liet Hertog Arcnbergsche slot. Daar
aan is een internaat, een eigen landbouw
kundig bedrijf van 19 II.A. grootte, ver
der een visschcrij en een model boom
gaard verbonden.
De dochters der landbouwkundige bevol
king loeren bier alles, wat Ier leiding van
een landelijk huishouden noodig is. Het
grootste gewricht, wordt gehecht aan het
practische onderricht en de oefening in
de beroepsplichten eener vrouw op liet
land. Dit geldt dan ook voor verreweg
het grootste gedeelte van den onderrich-
tingstijd. De alle 14 dagen wisselende hui
selijke aibeid wordt in vier afdeelingen
verricht: keuken, kamer, wasch en land
bouwkundige afdeeling. Het leerplan om
vat: godsdienstleer, rekenen, vogel- on vee
behandeling, varkens mesten, vrachten-,
groenten- en tuinbouw; voedingsmiddelen,
ziekenverpleging, hygiëne, huishouding,
landbouwkundige boekhouding, enz. Het
eerste schooljaar begon met 15 leeilingen.
HET VERMOGEN -VAN DEN KONING
VAN ITALIË.
Een Engelsch blad deed onlangs tame
lijk fantastische medodeelingen over het
vermogen van den koning van Italië, dat
sedert den dood van koning Humbert op
nieuw vastgesteld was en dubbel zooveel
zou bedragen als vroeger. Het werd op
200 millioen lire geschat, de civiele lijst
zou 18 millioen bedragen, waarvan de
uiterst spaarzame hofhouding slechts 10
millioen verbruikte, enz. Men moet dc ci
viele lijst van den koning van zijn privé-
vermogen scheiden, beide worden afzon
derlijk beheerd. Dat de koning 200 mil
lioen lire privé-vermogen bezit, is een
groote overdrijving. Zijn privé-bezitting be
staat in Rome uit het paleis „Margaretha"
en do villa „Ada", en in Piemont uit de
kasteelen „Racconiri", „Vaklière", „Pal-
lenza", dit alles wordt op 30 millioen lire
geschat. De wettig vastgestelde civiele lijst
bedraagt 12 millioen, maar van 1 millioen
heeft do koning ten gunste zijner moeder
afstand gedaan. De kroongoederen, zooals
de paleizen in Venetië, Florence, Genua,
Napels, Caserta, Palermo, brengen niets iu,
vorderen veeleer groote sommen tot hun
instandhouding. De kioongoederon zijn vrij
van belasting. Daarentegen betaalt do ko
ning voor zijn privé-bezitting belasting,
gelijk iedere andere staatsburger. De ko
ninklijke automobielen zijn net zoowel
belast als die van particulieren; de ko
ning betaalt voor alle uit hel buitenland
geïmporteerde waren inkomende rechten,
zooals ieder ander en wees een aanbod,
om hem daarvan te ontheffen, oneigick af.
Voor weldadige doeleinden geeft dc koning
jaarlijks meer dan een millioen uit. Hoe
bescheiden en eenvoudig het koningspaar
leeft en dat alle praal aan het hof ont
breekt, is van algemeene bekendheid.
WAAROM KAN MEN IN BED DIK
WIJLS MOEILIJK ADEMHALEN?
Velen denken het gemakkelijkst te lig
gen met een half dozijn kussens onder
hoofd en rug. Dit is echter juist verkeerd;
want hierdoor neemt men een kiomme
houding aan, de borst wordt te zamen
gedrukt, en kan zich hij het ademhalen,
niet flink uitzetten. Daarom is hel raad
zaam', voor hen, die moeiljjk kunnen adem
halen, het hoofdkussen eerder lager dan
hoogcr te leggen, opdat dc longen zich goed
kunnen uitzetten; men moet dan ook niet
o]i één zijde gaan liggen, maar plat op den
rug en niet met do at men of mol zwaai
dek de borst bezwaren, liet spreekt van
zelf, dal men in de kamer van hen, die
moeilijk ademhalen, veel ïrissche lucht moet
inbrengen. Ouders doen er daarom goed
mm, lmn kinderen vroegtijdig te gewen
nen aan een gezonde houding in bed.
11ET LEDER DER ALLIGATORS.
Het zoogenaamde krokodillenlcdcr is se
dert ccnige tientallen jaren zeer in Üe mode
gekomen. Alen maakt er portemonnaies en
sigarenkokers, portefeuilles, damesccin-
tuurs, pantoffels en allerlei dingen van.
Daar, ten gevolge bietvan,.de vraag naar
alligatorhuiden zeer toegenomen is, bega
ven tal van jagers, door zulk een gemak
kelijke winst aangelokt, zich op do alliga-
torjac.lit en richtten langs do oevers van don
Mississippi ware slachtingen aan. Maar nu
verkreeg dc vernietiging van den alligator
zulke afmetingen, dat men het oogenbiik
kon voorzien, waarop deze klasse van zoog
dieren geheel zou zijn uitgeroeid.
Toen kwam oen alligatorjagcr op het
dunkbeeld, de dieren liever aan ie kwee-
ken dan uil te roeien, en zóó ontstonden
de „alligator-farms". De kwcekcrij is trou
wens zeer eenvoudig, daar zij niet bijzon
der veel zorg of studie vereiacht. Deze
reusachtige amphibieën, die dikwijls een
afmeting van 5 a 0 meter lengte bereiken,
brengen het grootste gedeelte van het jaai
troepsgowijze langs dc oevers dor rivieren
door, waar zij bij elkaar in hol slijk lig
gen. Door hun bruine kleur en onbowcgc-
lijkheid, zien zij er als gevelde boomstam
men uit. Hun bewegingen zijn op het land
buitengewoon moeilijk, maar in het water
verplaatsen zij zich zeer snel; zij werpen
zich op hel dier, dat aan den oever der
rivier komt drinken, en sleuren het binnen
weinige oogenblikken mede naar den bo
dem van het water. Ilun teelt in de „alli
gator-farms" bestaat ee uig hierin, dat
men alleen de volwassen mannelijke dieren
doodt, maar do wijfjes en dc jongen in
het leven laat. De huid wordt met de
grootste zorgvuldigheid van de doode die
ren afgetrokken en ondergaat op de farm
een eerste bewerking. Het vleesch heeft
zulk een sterken muskusgeur, dat slechts
enkele negeis in staat zijn het Ie eten;
in den regel werpt men het in de rivier,
waar het den levenden krokodillen tot
voedsel dient. Deze zoogenaamde teelt is
zeer winstgevend en wordt op uitgebreide
schaal gedreven. Een enkele farm' te St.
Louis heeft in drie maanden tijds eens
5000 huiden, geleverd.
EEN MOORSC11E LEGENDE.
Een zeker sultan gaf eens zijn eersten
hiinister bevel, een lijst te maken van
alle domme menschen, die in zijn rijk
woonden, en hem die na verloop van eeni-
go 'dagen toe te zenden. De eerste minister
begon zijn werk, eri bovenaan op de lijst,
die zeer lang was, plaatste hij den naam
van zijn vorst. De laatste was gelukkig
nogal goed gestemd en vroeg glimlachend,
waaraan hij die onderscheiding te 'dan
ken had.
„Sire," antwoordde de minister, „ik heb
u bovenaan op de lijst geplaatst, omdat
u, slechts een paar dagen geleden, groote
sommen gelds toevertrouwde! aan een paar
vreemdeHngen, met het dwaze doel om in
het buitenland paarden te koopen. Zij zul
len natuurlijk nooit terugkomen."
„Zoo, denkt u dat? Maar veronderstel
nu eens, dat ze wel terugkomen?"
„Dan zal ik uw naam uitschrappen cd
do hunne ervoor in do plaats zetten."
NIEUWTJES VAN IIIER EN DAAR.
Vele mijnwerkers in Transvaal verdie
nen 360 gulden per maand en betalen
een vijfde daarvan voor kostgeld.
Verleden jaar vloeiden er 12.000 gulden
in <lo gemeentekas van Londen, alleen door
den verkoop van het papier, de blikken
bussen cn allerlei verder afval, dat op
straat gevonden werd.
„Raad het gewicht van den geestelijke"
was een van de aardigheden op eon ba
zar, onlangs in Engeland gehouden. Dc
prijs voor de goede oplossing, vastgesteld,
viel ten deel aan een heer, die het gewicht
op IVj ons na raadde.
Adeline Gerée, een Fransch looneelspccl-
ster, zal ia het komend seizoen oen tour
nee maken door Amerika. Om de onnoo-
digc vermoeienissen, verbonden aan het
voortdurend verwisselen van hotel te voor
komen, zal zij den tijd, dien zij niet op
het tooneel is, doorbrengen in een spe
ciaal voor haar vervaardigden spoorweg-
wagon, die een zit-, slaap-, eet- cn badkamer
bevat.
Miereneieron worden in sommige landen
voor een lekkernij gehouden. In Siam zijn
zij slechts onder het bereik van de aan
zienlijke lieden. In het noordon van Europa
zijn zo een artikel van grooten handel;
daar worden zij in water gekookt en tot
een, sooit azijn gemaakt.
Dc spoonveg-lunnel te Glenficld, bij Lei-
cesier, de oudste ter wereld, is nog in
gebruik, maar wordt van 's Zaterdags
avonds tot 's Maandagsochtends gesloten.
Do burgemeester vail oen kleine plaats
in Frankrijk, weigerde aan een tooneel-
veroeniging1 do voorstelling van „De Lus
tige Weduwe", op grond, dat hel een on
zedelijk stuk moest zjjn, Haar weduwen niol
het recht Rebben om „lustig" te zijn.
Dertig jaar geleden waren aan de eho-
misten slechts ,24 ontplofbare stoffen he
kend; nu, bedraagt haar aantal reeds mooi
clan duizend.
Een beroemd oogkundige, die gedurende
meer 'dan dertig jaar het menschelijk oog
bestudeerd heeft, verklaart, dat de meeste
groote mannen van den verloden of legon-
woordigen tijd grijze of blauwe oogon had
den of hebben.
ANECDOTEN.
„Handel jo mot jo vrouw als jo doodt,
vóór je niet haar getrouwd was?"
„Precies eender. Ik herinner mij nog,
hoo ik'gewoon was te doen toen ik pas
verliefd op haar was. Ik hing over hel
hekje tegenover haar huis cn keek naai
haar schaduw op hef gordijn, bevreesd om
binnen te gaan. En nu 'doe ik hetzelfde
ais ik 's avonds Iaat thuis kom."
VERGEETACHTIG.
Bedelaar: „Een kleinigheidje, als je blieft,
mijnheertje, ik ben doofstom."
lieer: „Wat? Ben je doofstom?"
Bedelaar: „Neon, ik bedoel, ik ben blind.
Mijn, tweelingbroeder is doofstom, cn we
lijken zoo precies op meikaar, dat ik ine
zelf dikwijls met hem verwissel."
BELEEFDHEID.
„Maar Jantje, wat bob je vuile hnn
den!" sprak de onderwijzer. „Wat zou jij
wel zeggen, als ik eens met zulke vuile
handen op school kwam?"
„Niks, meester, ik zou te beleefd zijn
om iets te zeggen."
EEN ERNSTIG GEVAL.
Een dokter krijgt laat in den avond hei
kaartje van een collega: „Kom nog een
uurtje op de soos, we hebben een derden
man noodig om te kaarten."
„Lieve Marie," zegt hij nu tot zijn
vrouw, „ik word geroepen."
„Is liet ernstig?"
„Heel ernstig, een moeilijk geval. Er zijn
al twee dokters bij."
HIJ DACHT ER ANDERS OVER.
Vader: „Ik begrijp niet, hoo iemand zoo
lui kan zijn. Voor mij is werken het ccni
ge genoegen."
Zoon: „Ja, pa, maar wc zijn toch niet
voor ons genoegen op 'de wereld."
Zij: „Soms ben je een echte man, maar
soms kun je net doen, of? je eeri: vrouw
bént. Hoe zou dat komen?"
Hij: „Ik denk dat liet iets - overerfelijks
is. De eene helft mijner voorouders wa
ren mannen, 'de andere helft vrouwen."
Dominee: „Zeg eens, vriend Smit, waar
om kom je niet meer in 'de kerk?"
Smit: „Daar zijn drie redenen voor, do
minee. Ten eerste houd ik niet van uw
proeken, ten tweede houd ik niet van uw
gezangen, en ten derde was iiel bij u in
do kerk, dat ik mijn vrouw het eerst ont
moette." i
Bezoeker: „Kellner, ik hoor, dat het den
bedienden in deze inrichting verboden, is
fooien aan te nemen.
Kellner (plechtig): „Mijnheer, vanaf mijn
vroegsto jeugd sta ik bekend om mijn on
gehoorzaamheid, ik brak er mijn moeder's
hart mee. Ik Dank u, mijnheer I"
Tuinman: „Dit is een heel mooi soort
van tabaksplant in vollen bloei."
Bezoeker: „Hoe interessant. En boe lang
zou het n,u nog duren, vóór do sigaren
geheel rijp zijn?"
VOOR DAMES.
TE VEEL WILLEN.
Het streven, om zooveel mogelijk to pres
toeren en te bereiken, verdient zeker waar
deering; bij' menschen, die in hot leven
vooruit willen komen, zet men hoogc doe
len en uiterste krachtsinspanning zonder
meer, voorop. Veel ten uitvoer brengen,
meer bereiken dan anderen, nicer dan de
mensoh in het algemeen doet, is een doel,
dat menigeen verlokkend voor oogen
zweeft, en de meesters van den arbeid,
wier tracht aan hot bovcnmenschelijkc
grenst, zijn de bewonderde voorbeelden,
die men tracht na to volgen.
Niet altijd tot. ons geluk en niet .altijd
met succes! Een ieder zijn niet gelijke
krochten in hét leven toebedeeld! Wij den
ken, dat, wat anderen ten uitvoer brengen,
wij ook tot stand moeten brengen, en
als onze krachten bewijzen, dat zij te
zwak zijn, ontstaat er een boozo disbar-
monic, een afmattend worstelen zonder
bevredigend resultaat.
Do mensoh moet altijd boven zijn plich
ten staan, nimmer mogen deze ons bo
ven het hoofd groeien. Hij' moet zijn krach
ten goed besteden en mag niet in blinde
eerzucht meer op zich nemen, dan waar
toe hij in staat is. Slecht vervulde plicht
is dikw\jls erger dan heel niet op, zich
genomen©half gedane arbeid minder
waard, dan heel niet begonnen werk.
Geluk en bevrediging ontstaan slechts
daar, waar ziclx arbeidskracht en, kunnen
ook met do plichten vereenigen, waar jr,j
ten uitvoer gebrachte ook iets volwaardige
niet iets ten lmlVe uitgevoerds is.
Daarvoor is het noodzakelijk, dal wij
nauwkeurig onze krachten beproeven, i'.
lijd er naar strevend, ze zoo goed moge-
lijk to besteden, doch niet do fijne gren
zen overzien, waarmede willen en kunnen
geen gelijken (red moer houden.
liet „to veel willen? voert al te licht
tot een versnippering der kracht, die on
den mcnsch den stempel van verwante'»
of verstrooiing drukt, cn hem zcnuwacb
tig en slecht gehumeurd doet zijii. Neem
bijv. egn huisvrouw, wier tijd goed be
steed is, als zij do huishouding nauwge
zet waarneemt, over do opvoeding en do
studio der kinderen ceu wakend oog houdt
en tevens nog een weinig aan eigen gjjjy
lelijke ontwikkeling werkt. De eerzucht en
het streven dezer vrouwen zijn met die
doeleinden niet tevreden. Mies, wat zij bij
kennissen zien, wordt thuis ook begonnen,
hetzij het 'i insludeeren van een nieuw
muziekstuk' betreft, het aaillceren van een
nieuwe kunstbeoefening uit liefhebberij, of
een fijn handwerk. Bij dat alles is zij nog
voorzitster van een groot aantal vereem-
gingen tcri algemeene nu Ito.
Do vrouw werkt zonder ophouden van
vroeg toL laat, en liet eindresultaat is, dat
zij op geen enkel gebied iets beieikt. Thuis
klaagt dc echtgenoot over misbruiken m
de huishouding, de welopgcr ocdheid der
kinderen laat veel te wenschen over, hun
bezigheden worden niet genoeg nagegaan
en uiten zich in slechte rapporten. De lijnt
handwerken lijden onder een verkeerde
behandeling bij het wasschen tot bet gron
dig loeren eener nieuwe techniek is
weinig tijd over, en de werken vallen daar
door zeer middelmatig uit.
De vcrecnigingen, welke de dame voor
staat, lijden er onder, want con goed 3
zaak cischt al uw kracht. Maar dc arme,
zenuwachtige, overwerkte vrouw komt mot
rit bevrediging, niettegenstaande tiaar rus
teloos werken. Zijl klaagt over ongunstige
omstandigheden en rare toevalligheden, dia
het succes van haar werk in den weg
staan, en bemerkt niet, dat het. de verbrok
kelde werkkracht is, waardoor zij niets ten
volle bereiken kan.
Er is niets', wat gelukkiger maakt, dan
liet bewustzijn in een nuttig beroep iets
degelijks te pres teer en, onontbeerlijk te zijn.
Of onze werkkring nu groot of nauw be
grensd is, de gedaelitc, dat wij onzo plaats
innemen, zal ons altijd voldoening geven.
Laten wij derhalve genoegen nemen met
datgene, waartoe orize krachten ons in
staat stellen, goed te doen, en naai- geen
doeleinden to streven, die onze krachten
te boven gaan. Beter in kleine dingen veel
dan in groote dingen weinig te bereiken.
VOOR KINDEREN.
01) REIS.
In de vacanlie was ik een week bij
oom Koos, in Arnhem! Vader zou met me
mee gaan. Daags van tevoren had moeder
het goed, dat ik moe moest nemen, al
klaar gelegd; liet behoefde dus maar in
het koffertje gedaan te worden. Ik moest
natuurlijk van familie en kennissen af
scheid gaan nemen. Hoewel wij eerst met
den middagtrein, zouden vertrekken, was
ik den volgenden morgen al woog bij' de
hand. Ik was zoo blij, dat ik' bijna niet
kon eten.
„Nu, nu," zei moeder, „ik' zie wel, dat
je best buiten me kunt. Denk je er wel
aan, dal je me in geen acht dagen ziet?'1'
Daar had ik' werkelijk niet aan gedacht.
Wat zou mij dat vreemd zijn, als ik moe
der 's morgens en 's avonds niet zag, cn
haar geen goeden dag en goeden nacht kon
zeggen! Ik zei dan ook: „Toe, moeder,
gaat u dan ook mee," maar ik kreeg ten
antwoord: „Neen, Frits, dat gaat niet; wie
zou op het huis en op do zaken passen?
Wees maar voorzichtig cp reis en in do
stad, dat jc geen ongeluk krijgt.V
„Dat beloof ik u,V zei ik, terwijl ik
haar een kus gaf. Het was half twee ge
worden, do trein vertrok om twee uur;
hot was dus tijd om naar het station lo
gaan. Ik zag er erg tegen op, om af
scheid van moeder te nemen. Ik vloog
haar om den hals, kuste haar on ging
daarna met vader mee.
Wat waren er een menschen aan liet
station, 'i Scheen wel of allen met ons ineo
naar Arnhem wilden. Met veel moeiic
drong vader door tot bij het loket, vroeg
en kreeg twee kaartjes, cn toen gingen
we de wachtkamer binnen. liet was daar
erg vol en warm; ik was tenminste blij,
toen ik een man „passagiers naar Arnheny
hoorde roepen, cn do groote deuren wijd
opengezet werden.
Wat was het leuk in den trein, en wat
ging het gauwl De palen langs den weg,
do huizen cn hoornen schenen ons voorbij
te vliegen. Daar ging een onkel fluitje;
de trein stond even stil, er werd een plaats
naam geroepen, cn voort ging het weer,
tot wij voor een groot slation slü hielden.
De portieren werden geopend, en de meesif?
menschen verlieten den trein. Wij' kwa
men op het perron, cn ja daar was oom
Koos. Hij was blij ons to zien, en bracht
ons gauw bij tante, de neefjes en de nich
tjes. Ik heb in Arnhem heel veel pret ge
had, maar o, wat was ik blij, toen ik weer
bij moeder thuis was.
J - f"* "5
