66"° Jaargang
Maandag 22 September 1913
No. 14330
CHRISTINE,
Bericht.
BUITENLAND
SCHIEDilMSCIHE COURfl T
Deze courant verschijnt Q a g e 1 ij k s,- met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs per kwartaal: Koor Schiedam en Ylaardingen fl, 1.26^ franco
jier post fi. 1.G6.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaar'dingen 10 cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen, 1
Advertontiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór
pur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
een
Prijs 3er AdvertentiSnl £an 1—6 regels fl0.92; iedere regel meer
16 cents. Reclames 30 cent per regel Groote letters naar do plaats die zij
innemen.
Advertontiën bij abonnement op vooideelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers 'die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advortentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan net Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
I Zij, die zich met ingang van 1 Oct.
a.s. op de „Schiedamsche Courant" abon-
necren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nmniners gratis.
SCHIEDAM, 22 Sept. 1913.
FRANKRIJK.
Zooals men weet is de koning van Grie
kenland Vrijdagavond incognito te Pat ijs
aangekomen. Doze aankomst had in alle
stilte plaats, daar men zoowel over den
dag als over liet uur van aankomst slechts
onzekere berichten hal verspreid, ten einde
ccn mogelijke onwelwillende ontvangst van
de zijde der over 's konings jongste Ree
lijnscho redo nog niet tot kalmte geko
men nationalisten, te voorkomen. Derhalve
waren, behalve het gewone reizende pu
bliek alleen enkele officioele personen tot
ontvangst van den kaning in het station
verschonen: do Griekscho gezant Romanos,
een ordonnans-officier van den president
der republiek, die aan den koning voor
den duur van zijn verblijf in Frankrijk
is toegewezen, een vertegenwoordiger van
het ministerie van buitenlandse he zaken
de prefect van politie Hennion, benevens
enkele ambtenaren van de prefectuur en
van de Xoordrrspoorwegmantsehnppij. De
begroeting van koning Konstantijn werd
door het publiek nauwelijks opgemerkt, en
evenzeer onopgemerkt cri kalm begaf de
koning zich in do 'automobiel van het
Griekscho gezantschap naar zijn, in de Rue
Rivoli gelegen, hotel.
Do Parijschc ochtendbladen van Zaterdag
bewaarden voor het meerendeel een hoffe
lijk stilzwijgen over 's koning komst; alleen
do „Figaro" wijdt koning Konstantijn een
vriendschappelijk gesteld welkomstartikel.
De „Petit République" dringt er overigens op
aan, den koning over zijn Berlijnsdhe toe
spraak nu maar niet verder lastig te val
Ion, en wanneer men ook al geen bij
zondere geestdrift voor hem kan gevoe
len, dan toch „leve Griekenland" te roe
pen.
Do Zaterdag bracht de koning grootcn-
decls in zijn apartementen door, waar hij
enkele bezoeken ontving.
Gistermorgen ontving de Griekscho ko
ning don minister va.n bui toni. zaken, Pi-
chon, een veertigtal minuten in audiëntie.
Na de mis in do Griekscho kerk te heb
ben bijgewoond begaf hij zich naar 't Ely-
séo, waar de president der republiek hem
'n dejeuner aanbood. Den koninklijken gast
worden do (militaire eerbewijzen gebracht,
terwijl een muziekkorps de Griekscho ko-
nitigshymno ten gehonre bracht.
De koning overhandigde aan president
Poincaré het Grootkruis in do Grieksche
Orde van den Verlosser. Ilierna bracht
de president de volgende toast uit:
door L. G. I10BERLY,
Naar het Engelsch,
f.9)
„Een argument, dat oom Arthur noem
de, om mij over te halen niet hier te
blijven was dat je misschien zoudt herlrou
en en dan stond ik weer verlegen."
Cicely kreeg een kleur, maar zij anl
woordde bedaard
„lloo krijgt neef Arthur zulke dwaas
heden in zijn hoofd? ik
„llij zei, dat je nog zoo jong was en
oen heel aantrekkelijk persoontje." Chris
tine lachte heel ondeugend, toen Cicely's
Wangen gloeiden „en dat je fortuin en
positio do mensclien ook zouden aantrek
ken."
„Ik ben niet van plan te hertrouwen:
en als ik het deed, hoop ik genoog ge
zond versland te hebben om te begrijpen
of een man inij lot vrouw wil hebben
om die mooie positio van mij of om mij
zelf."
„Er zijn ook mcnschen die je niet zou
den durven Vragen juist om die mooie
pokitio en dat fortuin."
„Ik zie niet in hoe een dwaas gevoel
van trots de liefde van een man in don
weg zou kunnen staan."
Christine schudde heel wijsgeerig iiel
hoofd. „Och! er zijn wel degelijk mcn
schen die zicli door hun trots ongelukkig
maken en het leven van een ander er
ook door bederven," voegde zij er bij met
een wijsheid ver hoven haar leeftijd. „Het
is best mogelijk dat een man het ont-
eorond zou vinden jou ten huwelijk to yia-
Wanneer ik tot Uwe Majesteit mijnen
hartolijken welkomstgroet richt, doe ik dit
met do groote voldoening, ten naninoro
van haar Verheven souvoicin, aan de edele'
ifcllecnsohe natie de gevoelens van Frank- j
ii|k te mogen vertolken. Niets van hetgeen 1
'I dappere Griekscho volk rankt, hooft Frank- j
rijk ooit onverschillig gelaten, liet hrvfi
weleer met geestdrift de zegepralende we
dergeboorte van de bakermat onzer hc-
dendaagsche beschaving verwelkomd, en se
dort 'dien heeft het mol oen soort familie-
'rots 'den sjroedigen vooruitgang waarge
nomen, welken Griekenland zich door zijn
aderlnndslirfdo 'en zijn onophoudelijke
m rgie heeft verworven
Flankrijk heeft zichzelf gelukkig geacht,
dat 'het. op verzoek van de Griekscho re
giering, dc zending heeft mogen aanvaar
den, gedurende de twee jongste oorlogen
over dc veiligheid uwer landgenooten te
mogen waken. Het heeft er zich over ver
blijd, (vissollen uwe officieren en de on
zen nauwe banden van kameraadschap te
zien knoopen, het heeft don heldenmoed en
het 'volslagen der schoono troepen van
Ihve Majesteit toegejuicht, liet heeft in
uwen rouw zoowel als in uwe vreugde
guit old, en nog onlangs betreurde hot met
Uwe Majesteit en geheel Griekenland, het
wreedo verlies van den soeverein, wiens
trouwe vriendschap het. had genoten, en
die mij verleden jaar persoonlijk op zoo
vriendelijke wijze dank zegde voor de
daadwerkelijke sympathie, waarvan Frank
rijk beau zoo herhaaldelijk blijk had ge
geven.
Ik verzoek Uwe Majesteit, wel le willen
gclooven, 'dat Frankrijk, welks gevoelens
onveranderlijk zijn, voor Griekenland de
oprechte en betrouwbare vriend blijft, die
hot 'steeds is geweest ik hef mijn glas op
Ier eere van Uwe Majesteit, en ik Uririk
op 'do grootheid en den voorspoed van
Griekenland."
De koning van Griekenland antwoouldo
mol 'een toast, waarin hij zich zeer er
kentelijk betoonde voor de hartelijke be
woordingen van uen president en voor de
sympathie 'en den steun, die Frankrijk
steeds 'aan Griekenland sedert de ontwa
king van zijn onafhankelijkheid heeft ver
leend.
Over liet aandeel van Frankrijk in de
Griekscho overwinningen tijdens den,kaat
sten oorlog met Turkije zei dc koning o. a.:
„De regeering der republiek heeft wol
goed willen vinden, een militaire missie
naar Griekenland uit te zenden, samenge
steld uit bekwame officieren van alio wapen,
die onder leiding van generaal Eydoux
haw taak aanvaardden met deskundigheid
<m met vurigen werkijver en meesleepwule
if estdrift bezield, waaraan hot mij zeer
I ijzondor aangenaam is, hulde te brengen.
„Ik verzoek u te gclooven, mijnheer de
president, dat ik de gevoelens van daadwer
ks'Iijko sympathie, waarvan Frankrijk aan
Griekenland zoovele bewijzen heeft gege
ven, hoogolijk waai deer en «at ik zeer
lioogen prijs stel op het handhaven en de
uitbreiding van de handen van tradïtioneele
i iendschap, die onze heide landen veir-
cenigen."
De heide toespraken werden staande door
de aanwezigen aangeboord. Het orkest speel
de het Grieksche volkslied en de Marseil
laise.
Aan het déjeuner namen o.a. deel de ini-
ister president, de minister van buitcniand-
sohe zaken en van ootlog, generaal Eydoux,
nz.
De koning verliet om drie uur het Elysée
11 bereikte zonder dat zich eenïg incident
voordeed, zijn hotel.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
gen een man bij voorbeeld, die niel rijk
is en niet van zulk een goede familie als
jij." Zij sprak heel langzaam, 't was haast
of zij het woord richtte tot zich zelve, al
of de woorden haar in den mond gegeven
werden. Zij keek onafgewend naar buiten
en merkte de verschillende cmotiën dus
niet op, die Cicely's gelaat uitdrukte.
- „Ik zou niet weten boe ik zulk een
ii rtieid of trots, zooals je het noemt, zou
kunnen bestrijden," antwoordde zij na een
pauze. Christine keek intusschon met aan
dacht naar een groep duiven die rond flad
derden tSjjpehon de boomen op liet plein.
„Een vrouw is zoo gebonden, zij moet
baar ziel in lijdzaamheid bezitten en af
wadden."
„Ik geloof niet dat ik liet zou afwncli
lim." Het was al weder of de woorden
Christine afgeperst werden. „Als ik wist
dat trots alleen, flauwe, belachelijke trots
een man terughield, oen man die mij lief
had en ik hem wel, ik geloof niet dat
ik het zou afwaciiten. Ik vind dat er een
giens is aan dat zijn ziel in lijdzaam
heid bezitten."
„Meen je dat, Christine I" Cicely sperde
haar blauwe oogen wijd open, zij keek het
ji age meisje aan vol ongeloovige verbazing
„Ja zeker," antwoordde Christine met een
n etol lachje. „Ais een man veel van mij
hield en ik wist dat zeker dan zou ik
niet willen dat ons beider leven bedorven
wojd door zijn dwazen trots. Als hij ie
liotscb was om mij to vragen nu dan
zi u ik hem vragen zoo is het."
Lachende stond zij op en ging de kamer
uit; liet was tijd, zei zij, om thee klaar
!c innken voor Bébé, Cicely echter bleef
stil zitten, nadenkend over de woorden die
Christine tot haar gesproken had,
„Ik zou niet willen dat ons beider loven
Engeland,
Nadat de stakingsrommksio de voordel-
li van de spoorwegmaatschappijen had
langenomen, werd Zaterdagavond door liet
agelijksch borium' van den Nationalen
Rund van spoorwegpersoneel een communi
qué uitgegeven, waarin de leden van den
Rond in geheel Engeland worden aange
spoord den arbeid te hervatten.
Te Livoipool, Birmingham en Sheffield
zou heden liet werk door het spoorwegper
soneel worden hervat.
Du i t s c b 1 a nd.
Het sociaal-democratisch partijcongres
leeft Zaterdag liet vraagstuk van den 1-Atei-
dag besproken. Verschillende sprekers we
zen oiop, dat de Aleifecsten de oorspron
kelijke beteekenis hebben verloren, aange
zien dc arbeiders geen dag kunnen missen;
in 1912 werden 10.000 Alk. schadevergoe
ding betaald aan arbeiders, die op den
eersten Alei niet gewerkt hadden. Het hou
den van avondvergaderingen in plaats van
slaking van den arbeid kan voldoende ge
acht worden. In elk geval zal het interna
tionale socialiriencongies in 1914 te Won
nen de zaak moeten regelen. Ten slotte werd
op voorstel van liet partijbestuur besloten
tan dit lichaam over te laten om volgens
de beslaande bepalingen do employés van
le pmtijburenux en arbeidersvcrconigingen
le vei Belden hun dagloon op 1 Aiei af
te staan voor het feest. 1
Vorder werd besloten enkele partijgenoo-
ten een berisping te geven of wel huiten
hel partijverband te zeilen.
tigde, na een groet gebracht te hebben
aan het leger en de vloot, de aandacht op
do katholieke gymnasten, die onlangs door
de straten trokken om aan een onmachtige
leus uiting te geven, n.i. Rome aan de rij
paus terug te geven. Er heeft geen enkel
incident plaats gehad.
De koning heeft, in antwoo: d op een
telegram van gelukwenseh van den burge
meester, hulde gebracht aan het dappere
leger in Lybië en den wensch uitgedrukt,
dat de weldaden van den vrede den ar
beid der natie vruchtbaar mogen maken.
Italië.
In hel geheole land is Zaterdag de her
denkingsdag van het schieten van een bres
tn de Porta Dia gevolgd door de inne
ming van Rome (20 Sept. 1870) plechtig
geviei d. De burgemeester van Rome ves-
TurkijeenBulgarije.
Het verdrag, zooals "dat door de gedele
geerden ter vredesconferentie te Konstan-
tinopol in zijn hoofdinhoud is vastgesteld,
begint, naar oen Reutertelegram meedeelt,
met do volgende woorden-„De beide sou-
voroinen wenschen op krachtige en duur
zame basis de betrekkingen te Tferslellen.'t
De inleiding spreekt niet over vriend
schapsbetrekkingen, zooals in het verdrag
van Londen het geval was.
Het eerste artikel bakent op de bekende
wijze do grens af.
Art. 2 regelt de nationaliteitskwestie. Een-
tijdsverloop van "4 jaar wordt toegestaan
aan de inwoners van het land, die in
Bulgarije blijven om te kiezen iusschen emi
gratie of Bulgaarsche nationaliteit. Geduren
de deze vier jaar zijn de bewoners niet
dienstplichtig.
"Art. 3 beeft betrekking op de rechten der
Alohammedanen en die hunner gemeenten
Het bepaalt, dal de Alohammedanen dezelfde
politieke rechten als de Christenen in Bul
garije zullen genieten.
Krachtens art. 4 zullen de vnkoefs (gods
dienstige stichtingen) door de Alohnimne-
daanseho gemeenten beheerd worden.
Art. 5 verleent algemeene amnestie.
Art. G bepaalt, dat de ontruiming van
het aan Bulgarije afgestane gtfundgebiod bin
nen 2 maanden zal plaats hebben.
Art. 7 heeft betrekking op de uitwis
seling van krijgsgevangenen.
Toorts bepaalt een artikel, dat het ver
(bag van Londen van kracht blijft, vooi zoo
ver het door het nieuwe verdrag niet gewij
zigd wordt, Een ander artikel zegt, dat hel
nieuwe verdrag van kracht wordt op den
dag, dat het wordt onderteekend. Een hij
zonder artikel, betreffende de oprichting en
het onderhoud van monumenten op slag
velden, dat dc Bulgaren in het vei drag
willen inlasschen, werd geschrapt.
Over 9 artikelen van de 14 of 15, die lief
verdrag zal bevatten, is men reeds tot al
geheole overeenstemming geraakt.
Intusschon zijn de besprekingen over do
rosteerendo zes artikelen, die bijkomstige
kwesties betroffen, in vollen gang. Wat aan-
hc.lorven werd door zijn dwazen [rots. Als
hij ie trolsch ua* om mij le vragcinu
dan zou ik hem vragen. Zoo is het."
„.Vlaar dat is heel wat," dacht Cicely en
haal oogen dwaalden naar buiten en volg
den de duiven in hun vlucht," „hel is zoo
iets onmogelijks over te denken alleen al
en toch En tochZij dacht na over
de gelukkige jaren toen Julm haar leids
man, haar beschot mor geweest was, de pcba
duw van een liooge rots in haar leven, dio
haar beveiligde voor alles wat haar kom
pijn doen of kwetsen. Op die jaren van
gi oot geluk waren de magere jaren geko
men, jaren van eenzaamheid en smart,
van gioote eenzaamheid, die door glln vrien
den of bloedver wanten kon worden aange
vuld. En nu scheen zich ccn nieuwe kans
op gciuk vooi baar le vertonnen, indien
- maar weder dal groote „indien". Hoe
kon zij de hand uitstrekken naar hetgeen
haar niet werd aangeboden, hetgeen haar
misschien nooit zou worden aangeboden,
ii,aar dat zij toch zeker wist, met echt
viouwelijk instinct, dat het haar toelie-
hoorde?"
„Ik geloof niet dat ik ontrouw hen aan
.luim," dacht zij, „»k heb er John niet
le minder om lief omdat ik weet om
dal ik voel - dal een ander mij weer
wat geluk z.ou kunnen geven."
Een oogenhlik liet zij aan haal gcdacii
ten den vrijen loop; zij dacht na over
hetgeen zij de laatste maanden andeirvondon
hail; zij riep het vriendelijke, verstandige
gezicht van Denis Fergusson voor haar
gr -si terug, de bruine oogen waarin zooveel
leodeiiiehl on humor to lozen stond, den
mond die zoo vrooiijk kon glimlachen en
waaruit tocli kracht cn standvastigheid
sprak. In die angstige dagen van Bébé's
ziekte te Grayalono had zij Fergusson na
gaat de krijgsgevangenen, werd overeengeko
men, dat dc Porto aan Bulgarije de betaalde
soldij zal rertitueeven. Daarentegen zal de
kwestie betreffende de kosten Van hun on
derhoud en hun repntrieering door het Haae-
scbe Hof van Arbitrage voiden uitgemaakt.
'Do gedelegeerden zijn geneigd de Ttirkseho
meening to aanvaarden, dat n.l volgen**
de laatste conferentie van Den Haag, d»
oorlogvoerenden verplicht zijn, bun gevan
genen ie onderhouden. Een afzondei lijk m-
tikel bep'aalt,- dat Bulgarije door nieuw
wetten geen verandering kan brengen. In
do bepalingen betreffende do Arohamme-
daansche gemeenten on scholen. Wat aan
gaat dc Alocfth lioudt men behoudens zokeic-
vijzigingen vast aan do bepalingen van
1009.
Griekenland c n T u r k ij o.
Het Grieksche ministerie van marine b s
het verlof der reservi-rien ingetrokk n 1i -
maatregel houdt verband met ,1de pii m
wijz.o, waarop door Tuikij' de huk-ri-
Grieksche onderhandelingen geve el ure
den. 1 i
De „Jeune Tuk" wij-t in een u'ihhu
artikel op de nood/akehjkl ei 1 \a>i en.
1' •rhtstreek-rhe mt'ivéjik'finrt tu-- Len Gri»
'reuland en de Po».te over de eilanden ks\e--
li", opdat men aldus |ot led -duiten \a« een
tweeden viedo kunne g< raken, die /onwil
Kon-riaiilinopel nh Alh 'in* bewrügt
tuurlijk telkens ontmoet en misschien had
zij in die dagen den indruk gekregen van
z.ijn overeenkomst met John: ook hij schoen
haar een vaste rots om op te bouwen
en 'I kan wel zijn dat zij zich toen roods
tot hem aangetrokken gevoeld had op dio
geheimzinnige wijze, het steeds vedeikee-
ronde wonder der natuur.
Telkens wanneer zij Fergusson ontmoet
te was zij zich bewust geweest dat zij
een zekere macht over hem uitoefende on
eveneens dal er iets bestond wat hem te
rughield, En nu had Christine haal den
sleutel in lmiulen gegeven van het geheim
dat haar meermalen had beziggehouden.
Haar eigen levensbeschouwing was zoo door
en door eenvoudig, zij had er nooit over
gedacht dat haar rang' cn stand of rijk
dom een hindctpaal kon wezen voor vriend
schap of voor iets dat meer was dan de
vriendschap van een man als dokter Fer
gusson. Christine's woorden hadden haar
rnlon tnt denken gegeven, zij hadden haar
zich zelf loeren kennen en alles waf Denis
voor haar heleekende. Ilij bezat hetzelfde
standvastige karakter, een van de edelste
hoedanigheden van haar overleden echtge-
nool, de eigenschap die haar met haar mee
gaandon aard misschien hoven, alle andere
dingen had aangetrokken. Daarbij de opge
wektlieid, liet onwankelbare optimisme van
Fergusson! Toch was zij zich onwillekeurig
bewust geweest dat er een slagboom tus-
schen hen lag, er' was iels dat hem tegen
haar in opstand deed komen en hoewel dat
genoel haar onaangenaam had aangedaan
cn zij niet had begrepen wat hel was, tui
schenen <le woorden van Christine haar hef
antwoord hierop te geven. De doktor wal
arm, of ten minste betrekkelijk arug ter
wijl zij meer dan genoeg, ja veel te veel
aardscho goederen lrozat en een titel op
A 1 li a n i
Kón lleiitmtclegiaiii uit triihnuki me!
dat in Albanië -een vol-Jagen an.ui
Imewhl. Toefiil bey i-, lma-tig uit Km»
teiuggekeeni en heeft /ijn pnitip >men -
/amen goicpen, om op te rukken Je
li—ad pasja, die te Tirana de Oust. 1,1
s, li» Sag gehescheu heeft en de a a i
le Villous gesnmineeid heelt, da rind
le geven. K—ad pasja h'gde j 'tfltiiV
he-dag op den douanepost te Iniia//»
S n n I) o in i n g o.
De correspondent van de Xeii Ymk
i dd" te Puerto Plata heiiehl, dal tl ei
Er der opstandelingen \asqiic /u 1 ge
voogd beeft naai den laad van Sulin.re don
nieuw helmonden gc/.uil ütn de \t i nigdo
Siaten op San Domingo en de i, rulelijk-
li'rien heeft gestaakt.
Daaitrnrie i- diw.uin den ojritaill weder
om een einde gekomen.
H ri t s c h-1 n i
De directeuren anu do Volksbank van
lndie welke 72 lib,den bezit o.a. iri C'a-
NÏnrir en Calcutta en die met een kapitaal
van 1600.000 pond werkt, bobben besloten
don koop loc; en daar hij oven fier was
ais arm. had iiij dien slagboom upgeworjKSi
waarvan hij zich vaag bewust was geweest.
Claisline de oprechte, eeilijke Chris
tine mot haar bijna, jongensachtige voor
liefde voor ai waf natuurlijk was. een
voudig en Oprecht Christine had ge
zegd: „Ik zou ons heider leven niet villen,
bedel ven door zijn trots. Als hij te hoog
moedig was om mij te vragen, dan zou ik
hem vragen."
Cicely stond op en liep naar het raam.
„Maar voor haar zou zoo iets onmoge
lijk wezen, daar zou geen l:\veriie van knti
uen zijn on mo-ge-lijk. Zij zou haai'
eigen gevoel van trots nooit kunnen over
winnen, nooit I"
„Dokier Fergusson is er, mevrouw, hij
verzoekt mij u te zeggen dat hij u gaarne
een oogenhlik zou willen spreken, indien
tl hem kant ontvangen.
Hel was James, de huisknecht, die op
den drempel stondzelfs tot hel (rage
bewustzijn van James drong door dat, zijn
meesteres er buitengewoon lief en buiten
gewoon jong uitzag. Ataar zijn sufheid van
geest belette hem die jeugdigheid en dat
lieve uiterlijk in verhand te brengen met iets
of iemand, hij zag het alleen, terwijl Cicely
een gedeelte van een seconde aarzelde.
Zou zij James hovel geven don dokier boven
lo laten komen in haar boudoir, dat aardige
kamertje, waar zij gewoonlijk alleen ham
meest intieme vrienden ontving? Of zou
rij naar beneden gaan, naar de ontvang
kamer en hem ontvangen zooals al haar
gewone kennissen? Die twee vragen kwa
men op dat oogenhlik hij haar op en zij
gat er spoedig oen antwoord op.
ai
(IVordt vervolgd,l
