Vraagt iezen man
D eene lezing van
Uw leven te ver
schaffen
ScMsflamsclie Courant
'SISéO o c e:r twijfel
c
LauEe Havea No.Ul (hoet KorteHaven)
een zaak van vertrouwen.
öpiegelmagazijn „De A_tlas"
NEDERLAND
jtfevrouw, U heeft groot ongelijk!
7). 3chlinek Cie. Jt.-C,, Tjamburg
oypöiï.
ABONNEMENTEN
ADVERTENTIES
ULandel en tfedrfjt.
U,
dri^Mrlkt.
Telafoon
Voorhanden
voor Honderd Jaar
1795-1813
door Generaal Wiipperraann.
In artistiek omslag fö-95
in prachtband f7.50.
Zijn wonderlijk vermogen
om het menschelijk leven, op
welken afstand ook, te ont-
cij teren, doet allen die zich
tot hem wenden verbaasd
staan.
Jk weet het toch door mijn praktijk:
Pa/min voor kokenbakkenbraden
2)urf ik een ieder aan ie raden.
Jn stad en land, bij arm en rijk
Qeeft men van hare deugden blijk.
En zelfs de allerzwakste magen
jfj kunnen best palm in verdragen,
jjaarom zeg ik als j/Tris U vrij:
pa!min of boter? - - Eenertei!
Ostermann 4? Co., Jim sterdam.
3852 8-4
Koopt Uw Sjpi©g*©Iss, ildei-I i 011, Schilderstukken
en Lijsten in liet alom bekende soliedste en goedkoopste
.99
Hoogstraat 315, boek Wijde Kerkstraat, ROTTERDAM.
H. PIBTEJRS «Sc Co, 3518 30
Groote sorteering Schilderijen.
Omlijsten van Platen en Fo ze er spoedig en billijk.
clojor D/VAN VAN J)ER ZEE.
(Nadruk verboden).
Saampjes gingen zo door 't polderlaantje,
dat naar den grooten dijk voerde. Kleine
Jan droeg den vlieger, die grooler was
dan 'hij-zelf en vader den klos vlieger-
garen,
te Vol voor de kleine banden van
het al maar babbelende jochie.
■Er was geneuchto in die twee. Jan gaf
zich vol aan de vreugde eener werkelijk
heid, die hij wei lion malen in fantasie
had doorleefdhet hoog in de lucht staan
van z ij n vlieger, zijn grooten groenen vlie
gcr met do gouden sterren als rcuzc-oogen,
door vader in een verloren uurtje gemaakt.
Zooals die vlieger Tiu op z'n mg hing
in z'n droog geritsel van strak papier,
waarlangs de wind hccnslreek, zou-ic stiaks
hem mogen vasthouden aan 't kruishout.
En dan zou-ie 'm zien zweven ineens met
'n broeden zwaai de lucht in, stijgend al
maar hooger, zooals 't ging met de kleine
vliegers van de jongens uit de straat:
„liè, pa, net zoo hoog, zóó hoog, tot-ie
heel in do wolken is, nog hooger dan de
vogels
En de vader had plezier in 'l gesnap
van z'n enthousiasten jongen, proefde 't
genot van de groote vreugde van z'n kind.
Ze liepen flink voort. Jan dribbelde van
haast en als do ritselende vlieger achter
'm het harde loopen niet had belet, zou-
ie al vooruit zijn gerend. Ginds lag de
gioote dijk met z'n vrije ruimte en tegen
den blauwen hemel staken scherp de don
kere vlekjes af van de beweeglijke jongens,
wier trots reeds hoog in do lucht glo
rieerde.
„Jvijk's pa, 'n vlieger. En daar nog een.
O, nog veel meer, 'kzie er we honderd
duizend."
Jan raakte in exlasc, .vergat haast z'n
eigen schat op z'n mg, en vader moest
'm vermanen:
„Voorzichtig, kalm aan aan maar, anders
scheurt je Vlieger.
En toen was-ie ineens weer vol van z'n
bezit, keek-io schuw op-zij over z'n schou
der heen: gelukkig, do vlieger hing er
nog, even rustig schommelend als straks.
Nu waren ze op den dijk. Vader nam
zelf den vlieger onder zijn bescherming
en Jan, in z'n volle bewegingsvrijheid,
danste van genoegen, sprong op en af van
de dijkbergen en liep eindelijk hard voor
uit, toon-ie zag, dat vader een geschikte
plaats ging zoeken, om den vlieger op te
laten.
Tusschen tientallen van jongens gingen
ze door, en als'aller oogen op den grooten
groenen vlieger waren gericht, voekle Jan
zich trotsch op z'n bezit.
,,1'a, zie die jonges 's kijko, ze wouwe
zeker wel, dat ze óók zoo'n vlieger luidde....
Toen vader een vrije loopruimte gevonden
bad, Ineld-io stil. Langs heide zijden van
den hoogen dijk strekte zich wijd het polder
land uit en geen telefoondraden waren hier
voor den vlieger, te duchten. De klare he
mel lag 'in rustige openheid over de landen
en den dijk, en de zachte wind, die straks
den omhoog moest dragen, verfrischte heel
het zonnige rondom.
Jan mocht meehelpen aan rlc voorbereid-
Beien. Stevig hiekl-ie den vlieger aan 't
kruishout, terwijl vader den staart met de
opgerolde stukjes papier aanknoopte. En
intusschen kcek-ie bazig naar 'n paar jon-
jens, die nader gekomen waren, om 't
schouwspel je zien: die man was zijn
vader, en die mooie vlieger met de gouden
sterren was van hom.
Nu ging het gebeuren. Het eind van het
vlicgergaren was door vader aan don vlie
ger bevestigd, en nadat hij Jan bevolen bad,
goed op te passen, liep-ie achteruit, den
garenklos een heel eind afwindend. De ruk
jes aan den vlieger deden Jan popelen van
blijdschap en z'n vreugde groeide naar
mate hij het garen, dat hem van vader
scheidde, langer zag worden. Plotseling
hield vader op. De afstand was nu grooi
genoeg, om het oplaten met vrucht te be
proeven. En nadat-ie nog eens om zich heen
gekeken had, of do weg vrij was, gaf-io
Jan 'hot teekon van opletten
„Iüaar."-
Vader trok en liep vooruit, en Jan, die
op 'het goede oogenblik had losgelaten, zag
met verrukking, hoe zijn sclioonc vlieger
plotseling omhoog ging, don ritselenden
staart achter zich aan. En hij klapte in
z'n handen en danste vooruit. Al maar naar
omhoog kijkend, naar den stijgenden vlie
ger, die hoe langer hoe kleiner werd, liep ie
Voort, om eindelijk hijgend hij vader te
komen, die 'n heel eind verder had stil ge
houden. Nog 'n paar rukjes, wat vieren
van het garen: do vlieger stond. Hij stond
daar heel ver in de lucht, Zoo ver, dat
Jan de gouden sterren niet meer zag, Z'n
vlieger leek nu heel klein en de lange, ste
vige staart scheen maar een kort touw
tje, een donker draadje tegen de blauwe
lucht. En de garenklos werd hoe langer hoe
slanker. In een wijde bocht hing het garen
over het land en heel ver boog het om naar
hoven, naar hot vlieger vlakje, dat nu heel
geen kleur moer had.
Ze Waren beiden moe geworden en gin
gen op den berm in het gras zitten. Jan
mocht den klos vasthouden toen vader zich
had overtuigd, dat de vlieger voor de kleine
handen niet al te sterk trok. Hij zat daar
ids een klein koninkje in hot gevoel van
z n rijkdom, en toen vader papieren cirkel
tjes om het garen hiing, die langzaam-aan
naar boven schoven langs de wijde bocht,
leefde liet kmdergenot in ido "uitroepen, waar
mee ieder nieuw papierkransje Werd bege
leid,
't Werd bevolktor op den dijk. Tal van
jongens met en zonder vliegers waren even
eens naar den grooten dijk getrokken, naar
do ruimte on naar do vrijheid. En al vlie
gerende en spelende vulden zij1 den langen
weg met hun vroolijke geluiden en )um
zonnige beweeglijkheid, 't Was al licht en
leven van zon en jeugd, 'Van gouden zo
mer en onbezorgde luidruchtigheid!
„Kijk 's, pa, daar valt oen Vlieger'i
Jan had juist even gekeken naar een
groepje jongens, niet ver bij hem vandaan,
die ook een Hinken vlieger in de blauwe
ruimte haddon staan. En tocn-ie naar den
vlieger zag, gebeurde het wonderlijke. Plot
seling schommelde de vlieger en viel, de
punt ai dansend heen en weer bewegend.
Eu de lange bocht vliegergaren lag nu in
eens op 't land gezakt.
Op Jiuis uitroep keek ook vader. En
•oen-ic eert zwerm jongens bard zag ïoo-
pen, den dijk af en over de slooton heen
het land offl en toen-ie zag, hoe ze be-
geenig grepen'naar het vliegergaren, dal ze
in hebzuchtige haast wikkelden om hun
armen en hun lichaam, en tocn-ie 'n paar
huilende jongens eveneens 't tand zag op>-
gaan, om te gaan vechten om hun bezit,
dat zoo plotseling als ecu schoonc droom
was verdwenen toen begreep vader, dal
er garenslroopers hun werk hadden gedaan,
dat de vlieger was losgesneden, om het
vlicgergaren en zoo mogelijk den vlieger
als roofbuit te bemachtigen.
Vader mompelde iets van „gemeen" en
keek nog lang naar de vechtende en schreeu
wende jongens op 't land, toen Jan reeds
volop weer genoot van z'n geluk en stevig
den klos mei beide handen vasthield. Liet-ie
los, dan was alle glorie op eenmaal weg,
dan was-ie z'n rijkdom van eenige uren
kwijl, en zouden de slroopers ook vechten
om zijn vlieger.
Er kwamen kijkers in hun buurt. Een
groepje jongens stond druk-bcwcgend op
korten afstand als werd over een grootse!
plan beraadslaagd. .Vader vertrouwde het
zaakje niet erg en nam voor alle zeker
heid den garenklos van Jan over. Toen
■stond-ie op, en Jan beduidend, mee ti
gaan, liep-ie langzaam achteruit in de rich
ting van de stad. En tegelijk bcgon-ic den
vlieger in fe halen door het regelmatig
opwinden van den klos.
De jongens volgden en drongen hoe lan
ger hoe dichter op. Een brutaaltje van '11
jaar of twaalf, de handen in de. broek
zakken begraven, de pet nonchalant ach
terover op 't hoofd, was vlak naast Jan ko*
men loopen, vroeg bruusk:
„Baas, weel je niet hoe laat of 't is?"
Maar vader liet zicii niet afleiden. Eerst
had-ie gedacht, dat de jongens hel niot
zouden wagen, hem, den grootere, lastig
to vallen, maar toen-ie het opdringen zag
van de anderen, terwijl do brutaio woord
voerder hem poogde af te leiden, begreep-ie
te moeten oppassen.
,,'t Is laat genoeg voor jou om te maken,
dat je wegkomt," was 't bescheid, maar
daar kwam plotseling heel de bende in ver
zet:
„We maggc hier net, zoo goed loopen
als "n ander, de clijk is vrij."
Vaders handen waren niet vrij voor een
tegenbetoog, hij moest winden en 'inhalen.
En de vlieger werd al grooter, kwam nader
bij.
De jongens zagen hel. Hun kans op buit
werd kleiner en een enkele bleef al ach
ter, gaf het pleit verloren. Maar plotseling
liep een der grooteren vlak achter vaders
rug om on toen deze instinctmatig om
keek, sprong 't brutaaltje naar voren en
sneed rap het vliegergaren door.
„De vlieger", riep Jan ontsteld, want hij
zag daar plotseling zijn rijkdom wankelen,
de bocht verslappen, de jongens wegrennen
naar den vallenden buit. Maar ook vader
had opeens gezien, wat er gebeurde en
plotseling het stroopertje achter in den
nek gegrepen.
De jongens bekommerden zich niet 0111
hun makker, ronden den dijk af naar t
and, waar de vlieger met de gouden ster
ren langzaam neerstreek. En zo roofden
>11 stroopten naar hartelust liet garen, toen
vader den spartelenden jongen stevig in
z'n groep hield en Jan schreiend keek naar
't land, waar al z'n vreugde opeens was
verdonkerd.
Vader was woedend, liet don vlieger in
Ion steek, maar mepte het hoefje om do
joren. Maar de jongen liet zich zonder te
genweer niet'ranselen. Hij vocht en 1 rapte
naar zijn bestraffer, smeet hem leclijko
scheldwoorden naar 't hoofd. Het mes,
waarmee hij zijn stroopersdaad had vol
voord, had-ie nog geopend in de hand.
en plotseling stak-ie er mee, wild, naar
z'n vijand.
Vader voelde opeens een hevige pijn in
Je zij en tastend mot de een hand, terwijl-ie
mot de andere het boefje haast worgde,
vond-ie het nies en trok het uit de wond
Maar toon ook iiet-ic zich door z'n over
macht niet weerhouden om den jongen
een flink pak ransel te geven; al blcrde deze-
als een bezetene.
En voort ging het toen langs den dijk
in de richting van de stad. Stevig hield
vader het boefje vast, dwong hem, flink
door le loopen. Trappelend en schreeuwend
verzette de knaap zich, en Jan, die er naast
dribbelde, schreeuwde moe. Al z'n geluk
was plotseling vervlogen, z'n vlieger, z'n
mooie, groene vlieger mei de gouden sier-
ren, was-ie kwijt. Vader suslc:
„Stil maar, Jan, pa maakt wel 'n an
deren vlieger voor je, nog veel mooier
dan deze"-
Maar .Jans verlies was te plotseling en
le groot, om hel zoo maar te kunnen ver
geten.
Hel lawaaiend groepje trok belangstel
ling. Ouderen vroegen onderweg, wat er
aan de hand was, en ais vader in een
korten uitroep de stroopersdaad had mee
gedeeld, schudden ze eens met het hoofd.
Jongeren liepen mee, blij om 'n relletje. En
als in de verte hun kornuiten roods luid
schreeuwen om verklaring van wat er ge
beurde, lierden ze door elkander terug:
„Jó, 'n stroopcr,"
„Hij heeft gesloke met 'n mes."
„D'r wordt er een opgebracht."
„We gaan naar de peliessie."
De kleine schaar groeide aan en het boefje
werd stiller. Gedwee liep-ie nu voort, ai-
tijd nog stevig door vader in den kraag
gehouden. Vader voelde de wond in z'n
zij steken en langzaam bloed-wegvloeien.
En bij repte zich wat, om gauw hulp te
krijgen in de stad.
Daar waren reeds de eerste huizen in
't zicht. Vooraan de kleine herberg „De
vergulde zwaa.ni", waar vader zich aan
zijn schreeuwend gevolg hoopte te onttrek
ken. Jongens liepen al vooruit, om het eerst
liet nieuws in da straten te kunnen vertel
len, en 'hier en daar stonden afwachtend
ile menschon te kijken. Vader voelde een
zwakte over zich komen, hield z'n hand
legen de wond gedrukt. En met een zucht
van verlichting ging-ie den stoep van dc
herberg op.
Dc deur van de gelagkamer stond open
en de kastelein kwam verschrikt naar vo
ren. Dc jonge misdadiger boog het hoofd
en verzette zich niet langer. En Jan, met
den garenklos in heide handen, vergat in
z'n nieuwsgierigheid voor 'n oogenblik z'n
verdriet.
„Wat is hier aan de hand?" vroeg de kas
telein, terwijl-ie de deur in 't slot gooide
voor de nieuwsgierigen buiten.
,,'n Dief en 'n misdadiger, lichtte
vader toe. Stuur gauw om dc politie
en ,0111 den dokter, want hij heeft me ge
stoken met een mes...."
Maar nauw had vader dc ppdracht ge
daan, of door zwakte overmand, viel hij
op een stoel bewusteloos ineen.
Radeloos zag de kastelein toe: in het
boefje had hij z'n eigen zoon heikend.
Los uit den greep was de jonge inisdager
naar achter geslopen en Jan hield schreiend
vaders hand vast. En buiten, pp de ko
zijnen, loerden Lal van jongens naar bin
nen.
'n Oogenblik stond de kastelein versuft.
Wat te doen? Politie roepen en z'n eigen
kind overleveren aan liet tuchthuis? Een
dokter halen met hetzelfde resultaat? Niels
do-en en den man daar vóór hem laten
doodbloeden, terwijl bef schreiend jochie
hem vasthield bij de vei slapte hand? Maar
dan overwon de menschc-lijkheid het van
de vadorvrees, en terwijl hij iemand om den
dpkter zond, bracht hij den hewustcloozc
te bed en s'lelpte liet bioedvlooicn met
een noodverband
En langzaam kwam vader bij. Toen-ie
z'n oogen opende, zag hij Jantje schreiend
op een stoel. Dan, sussend met een zwakke
stem
„Stil maar, .Tan, moigcn plakl pa een
fiecl grooten vlieger mot allemaal mooie
figuren. Wees nu maar zoet, straks gaan
we naar huis.
Dan, den kastelein heikenncnd, die met
gebogen hoofd te soezen zat:
„Jean Wavcren, ik dank je wel voor je
goede zorgen. 'Heb je om den dokter en
do politie gestuurd?"
„Om den dokter wel, m'neer, maar....""
De herbergier zweeg, maar na 'n korte
siille vervolgde hij
„Die jongen is mil zoor
En - gcüol'fcn door het smartelijke van
dit woord, overdacht vader plotseling, hoe
'1 hem [e moede moest zijn, als zijn zoon
eens een stroopcr en een misdager zou
wordenMeevoelend met dien anderen
vader en kort nog navoelend zijn eigen
.reugd van slinks om den vlieger, van Jan,
zei-ie plots:
„Laat de politie er dan maar buiten....-
En toen do dokter kwam en slechts een
kleine wond vond, door kinderhand toe
gebracht, zoodat elk gevaar was buitenge
sloten, voelde Van Wavcren zich dubbel
verlicht. De vader had den vader begre
pen.,..
Toen 'n rijtuig tien zwakke met Jantje
naar buis bracht, vond de kastelein z'n
:oon in 'n hoekje gedoken.
'LBoefje zat stil in zichzelf te schreien.,,
Kr. 2000; serio 121 no. 14, serie 121 no. 72,
serie 313 no. 25, serie 557 no. 11, serie 657
no. 22, serie 1517 no. 22, serie 1517 no. 81,
set-io 2199 no. 43, serie 2711 no. 11, serie
2711 no. 17 en serie 2711 no. 82, serio 2172
no. 8,- elk Kr. 500.
De overige Nos., in bovenstaande seriën ver
vat, elk Kr. 340.
LOTEN IIONG. HYP. BANK a 3 pet. van 189-1.
Trekking 25 Oct. Aflosbaar 25 Jan. 191L
Serie 1212 no. 8 Kr. 75.000; serie 66 no. 13
Kr. 3000; serie 2101 no. 19, serie 2522 rio. 19
en serio 3426 rio. 44, elk Kr. iéOO.
Do volgende Nos. elk Kr. -100:
Serie 335 no. 73, serie 1179 no. 45, serie
1266 no. 20, serie 1377 "no. 23, serie 1829
no. 4, serie 1898 no. 51, serie 1905 no. 62,
serio 2351 no. 82, serie 2556 no. 69 en serio
2753 no, 83
De volgende Nos, elk Kr. 20:
Seriën: 122, 1806, 1872. 1906, 2017, 3410;
elke serie van 1—100
Amortisatietrekking
Serieen. 95, 328, 408, 734, 710, 780, 1120,
1281, 1660, 1835, 1907, 2091, 2651.' 2812,
3097, 3100; elke serie van 1—100.
Uitlotingen.
LOTEN BRUNSV1JK h Th. 20 van 1868.
trekking 1 Nov. Premiotrckking 31 Dec.
57 seriën:
71 81 312 514 510 940 1360 L171
1 ill7 2109 3097 3141 3275 3305 3361 3736
3768 4013 -1310 4373 4522 4GG1 4869 4933
1:!3.5 5066 5101 5606 5668 6302 6399 6420
li 161 6192 6662 0670 6779 70L5 7191 7350
7517 7614 8101 8226 8272 8-162 8750 8851
8996 9150 0181 9187 9275 9608 9735 9763
'867
LISTEN VAN WERKEN ;i 11. 100 van 1874.
Trekking 3 November.
Seriën .-
121 21-1 277 313 552 537 657 783
873 1106 1130 1368-1517 1808 1962 2010
2172 2199 2367 2469 2510 2711
bene 121 no. 76 Kr. 300.000; serie 2367
no. 111 Kr. 20.000; serio 236; lio, 91 en
-a-ui 783 no. 23 elk Kr. 10.QQ0; serie 277
no 10, serie 657 no. 94, serie 1130 no. 99,
serio 2199 no. 94 en serio 2519 no4 .1-1, elk
I'S»
Aan de samenstelling van dit boek, dat
met recht en zonder overdrijving een
Nationaal Standaardwerk
genoemd mag worden, heeft GENERAAL
WüPPERMAN, de bekende en algemeen
hooggeschatte autoriteit op geschiedkundig
gebied, vele jaren van zijn leven besteed.
De verschijning van dit werk heeft plaats
in 17 afleveringen a 35 cents. 1203 30
Tegelijk, e.enwel met het uitkomen der
le aflevering is het prachtwerk com
pleet verkrijgbaar gesteld en wel
OP DE
worden dagelijks aangenomen
Duizenden personen, uit alle standen der maat
schappij, hebben hun voordeel gctroklvu uit
de raadgevingen cn wenken van de/.' n man.
Ilij verklaart U waartoe gij in staal /.ijl en
hoo liet U mogelijk is te slagen. Jlij noemt
UviC vrienden en vijan
den op en beschrijft
de gunstige en ongun
stige tijdstippen in Uw
leven.
Zijne beschrijving van
het verleden, het tegen
woordige en de koe
komst zal U behulp
zaam blijken en U ver
baasd doen staan. Het
eonigo door hein ter
vervulling van zijne
taak vereischt, is: Uw
naam "(eigenhandig ge
schreven). den datum
Uwer geboorte en ver
melding van geslacht.
Het is onnoodig geld
te zenden. Gelieve den
naam dezer courant te
vermelden, indien gij
gralir. eene proefle/ing
wonscht to ontvangen.
Indien gij van ibve AWj
speciale aanbieding ge- iT
bruik wonscht te maken en eene beschrijving
van Uw leven wensebt le ontvangen, zendt dan
eenvoudig Uw naam, voluit gcscinevon, adios,
datum, maand en jaar Uwer gebooile talles
duidelijk 'geschreien), onder opgave win Mijn-
hoer, Meviouw of Mejuffrouw, en evenewiseeu
afschrift van onderstaand voisje, in L« eigen
handschrift. Vergeet er niet aan, dat U« brief
met Jen postzegel van 121/7 et, geflankeerd
moet worden.
.Nuttig is Uw raad,
Zoo duizenden gewagen,
Ik wensch geiuk in succs,
Toont inij den weg tot slagen.
Indien gij het verkiest, kunt gij 25 c(. (in
postzegels van Uw eigen huid) ter bel,thug der
porto, schrijfkostcn, enz. insluilen lik lit Uw
brief aan Clay Burton Vance, Suite 7571, Palais
Royal, Parijs, Frankrijk. Sluit geen munten
hij Uw brief in. Het porto voor brieven \oor
Fiankujk bestemd is 121/» ét.
€enige fabrikanten van het fijnste plantenvet falmin.
Eenige Jmporteurs voor Jfederland
is het kooper. van Diamantwerken, Horloges, Goud cn Zilver, Pendules, Klokken, enz.,
Daarom wjjzen wjj onze lezers bij voortduring op het ten deze sedert 25 jaren
zonder eenige reserve aan te bevelen adres van SCIIIiEUöJEHl BAKiTKHJf,
Binnenrotte 170, Rotterdam. Telefoon interc. 3§07, 1225 20
S llfilM
