het optreden van het Kabinet Gort van
der Linden do boste was, die men hm
verlangen; 2o dat de S. D. A. P. dooi'
daarop mede am te sturen de zaak' van het
Algemeen 'Kiesrecht en dio van do Slaats-
pensionneering de beste kans had gegeven.
En krachtige en trouwe steun werd aan de
Roger ring bij do uitvoering van die twee
desiderata toegezegd.
[Was de afgevaardigde voor Leeuwarden
in zijn rede eerst wat mat, toen hij het op
treden van het Kabinet Gort van dor Lin
den prees striemen ligt meer in de
natuur van den leider dor S. D. A. P. dan
goot! praten toen bij do Concentratie to
lijf ging, speciaal de Vrijzinnig-Democraten
omdat zij het weigeren van het aanbod-Bos
van do drie ministers-portefeuilles logen
do S. D. A. P. luidden uitgebuit, was hij
weer in zijn volle kracht van volksredenaar,
die honderden aan zijn lippen kan doen
hangen. En snerpend klonk hot van die lip
pen, dat de Vrijzinnig-Democratische partij
geen reden van beslaan meer heeft sinds de
L. Tl. de urgentie van het Algemeen Kies
recht erkend, dat zij .een politieke sta-in-
den weg was van minder demoeratischen
zin dan vele leden van de L. U.
Het was natuurlijk niet vreemd, dat Mr.
Troelstra speciaal de V. D. bij den kop
nam, waar dezen van de S.ü. A.P. de
gevaarlijkste tegenstanders zijn, maar in
die ontzettende philippica tegen de voor
hoede van de Concentratie, moest wellicht
het middel gezocht worden om aan de
aandacht te ontdekken, dat de beweringen,
die Mr. Troelstra thans ten beste gaf, ab
soluut niet klopten met de feiten. Mr. De
Meester en Mr. Tydeman hebben echter
gezorgd, dat de memorie van den leider
der S. D. A.P., waaraan nog al het een
en ander blijkt te ontbreken, behoorlijk werd
opgefrischt. AYant bet i s absoluut on
juist, dat Air. Troelstra van meet af aan op
een vrijzinnig extra-parlementair Kabinet
heeft aangedrongen. Toen toch de ook
voor de S. D. A.P. zoo verrassende uilslag
kwam van de 18 zetels, heeft haar leider
eerst als zijn meening ten beste gegeven,
dat er een gemengd Kabinet moest optreden
van democratische Katholieken en democra
tische pnjzinnigen, ^en denkbeeld, door
zijn partijgenoot Vliegen direct als pure
chimère veroordeeld. Eu daarna heeft de
zelfde hoer Troelstra nooit anders aange
drongen dan op een Kabinet van de man
nen van de Concentratie, welk Kabi et
dan op zekere voorwaarden den steun van
do S. D. A. P. zou hebben gekregen. Hoe is
het mogelijk, dat een mensch zoo vergeet
achtig kan wezen? i'. j
De moeilijkheden, die oen gemengd vrij-
kinnig-sociaal-democratisch. Kabinet zou
hebben ondervonden, werden door Air.
Troelstra uitvoerig in het licht gesteld,
juister gezegd, de moeilijkheden, waarin
de S. D>. A. P. daardoor zou zijn geraakt.
Wij spreken dat niet tegen; wij willen wel
erkennen, dat er moeilijkheden hadden kun
nen komen, maar dit stond voor beide
partijen gelijk. En waar het eenmaal vast
staat, dat de logische oplossing van de cri
sis natuurlijk ook do aangewezen is, had
de heer Tydeman het volste recht, toen
hij beweerde, dat geen enkele partij zich op
een standpunt kan plaatsen, waarbij a priori
de A'erantwoordelijkheid voor een politie-
ken toestand, mede door haar tpedoen in
het leven geroepen, wordt afgewezen.
En het spreekt wel vanzelf, dat het een
zeer kwaad punt is voor den heer Troeistra,
dat zijn paxtijgenooten Schaper on Vliegen
wèl bereid waren de regeering te aanvaar
den, en het zelfs een fout genoemd hebben
het niet te doen. Het is haast onnoodig te
melden, dat de heer Tydeman hierbij een
dankbaar gebruik maakte van de desbetref
fende artikelen van den heer Vliegen in
,,IIet Volk", en van de brochure „De Zwol-
sche beslissing", door den heer Schaper
over de oplossing van de crisis geschreven.
Do aanhaling van citaten daaruit maakte
den heer [Hendels opmerkelijk ongedurig, die
trouwens ook. tijdens de redevoering van
len om liaar en. haar vriendin, het Veeuwtjo
Frommann, des middags, z'oogenaamd toe
vallig, to treffen bij1 het concert in liet
stadspark. Op zijn vraag, hoe zij' er precies
uitzag, beschreef zij haar als een knappe
brunette, een beetje gezet, mot frischo
teint
„Geheel mijn smaak," grinnikte SchVab,
inwendig zich van verlangen en onrust ver
kneukelende.
Rocds om drie uur had hij aan een
tafeltje bij 't concert post gevat, waar hij
oen juist overzicht opi do binnenkomenden
had.
Doch hoe hij ook tuurde, onder de vele
wandelaars omlokte hij geen bekend gezicht.
jij ij zou 'echter niet lang alleen hijjven;
een tamelijk kleine, maar zeer gezette
dame nam tegenover hcim plaats en,
evenals 'hij, zocht zij ijverig met haar
oogen rond, hoewel zij in 't begin weinig
notitie van hem nam.
Een tijdje deed zij er het zwijgen toe,
maar weldra kon haar praatgrage tong het
niiet langer uithouden en voordat Schwab
het begreep, had zij hem in een gesprek'
betrokken. Zij scheen do gave van bab
belen te verstaan; in vijf minuten was hij
op de hoogte gebracht van al dogenen, die
om hen hoen aan de diverse tafeltjes waren
gezeten. In een stormloop was zij toen op
haar eigen persoon aangesneld cn wist
Schwab, dat zij vele huizen bezat, eerzame
weduwe was, die weliswaar oen aangenaam
leven leefde, doch zich toch meermalen
eenzaam ook kon gevoelen, waarom zij
jn een briefwisseling met een h,eer was go-
zijn leider, van voel onrust blijk had gege
ven, en naar het ons voorkwam, daarbij
op don loer lag om na te gaan, of do
niet revisionistische neigingen behepte Air.
Troelstra zich ook zou vergrijpen aan het
heilige evangelie van Alarx.
De heer Troelstra heeft gezegdWij kun
nen nog niet regeoren. Volkomen juist,
maar wij zouden er hij willen voegen, dat
hieraan de S. D. A.P. zelve schuld heeft.
De voorstelling foor haar jarenlang aan de
volgelingen gegeven, dal de strijd lussehen
de burgerlijke partijen niets anders is dan
een plukharen om de haantjes, heeft haar
do aanvaarding van het aanbod-Bos zeker
niet vergemakkelijkt. En dat is zeker >mjds
een groot voordeel, dat hetgeen gebeurd
is, dc S. D.A. P. zal dwingen de paxlij-
genooten zóó voor te lichten, dat dit be
denkelijk voor haar bezwarend element voor
het vervolg verdwijnen zal.
Een oase onder do speechen van Rechts
was die van den hoor Do Geor, die zich
trouwens doorgaans op zeer hoog stand-
de non-possumus-politiek., Hij zou niet hen
punt plaatst, en cUe al dadelijk begon met
zich los to maken van do voorstanders van
veroordcelen, die behoefte hadden gevoeld
iets to zeggen over het naaste verleden.
Maar hij stelde er voor zich moer prijs
op het verleden te vergeten en do besta
tmanier na te gaan, waarop in dc toe
komst het landsbelang kan worden gediend.
En als spreker voor den verkiezingsstrijd
het beeld had hooren gebruiken van twee
vijandelijke volken, die oorlog voeren, dim
moe»t daarbij één ding niet vergeten wor
den, en wel dit, dat, als twee volken mot
elkaar hebben gestreden en de vrede is
weer hersteld, dat zij dan naast elkaar
voortleven zonder zich om eikaars belan
gen te bekommeren. Alaar dat, als tweo
politieke partijen hebben gestreden, cn de
strijd is uit, dat deze dan geroepen zijn ge
meenschappelijk te arbeiden aan het be
lang des lands. Ziedaar vaderlandslievende
taal, die het hart weldadig aandoet, cn
waarin zeker, al is het niet zoo- bedoeld,
een les is vervat voor den beer De Sa-
vornin Lobman.
De heer De Geer vond het kabinet-Cort
van der Linden geheel kloppend op den
politieken toestand, en hij zou den eisch
niet stellen, dien de heer Van der Voort
van Zijp, sprekende als voorzitter en
woordvoerder van de anti-revolutionaire
partij, gesteld had, n.h dat art. 80 slechts
gewijzigd kan worden als tegelijk in zake
art. 192 aan de coalitie haar wensch werd
[gegeven, een eisch trouwens, ook reeds
door den heer Van Wijnbergen met kracht
(rerdedigd. Integendeel, hij was hot met
den Minister eens, die op dien eisch in
de Atemorie van Antwoord aldus had ge
antwoord: „Een compromis tor zake van
zoo heterogene ondeiwerpen van consti
tutioneel recht als onderwijs cn kiesieclit
uit den aard der zaak zijn, mag door dc
ïlegeering niet worden bevorderd." De
vraag, of het nieuwe art. 80 kan
worden aanvaard, hing dan ook
Vo or li em af van de mérites van
dat artikel cn ging buiten de
Grondwet o m. Hij zag verder veel heil in
do door de Regeering toegezegde Staatscom
missie tot beslechting van den onderwijs
strijd, en meende, dat men met wat goe
den wil van weerszijden tot zeer bevredi
gende resultaten zou kunnen komen.
floo de hoer Duymaer van Twist nog den
moed had na deze redo van zoo lioogen
toon, te komen met do aanhaling van
allerlei citaten om te bewijzen net of
zulks nog bewijs noodig had? dat de
vrijzinnigen het op verschillende punten!
niet eens waren vóór zo geconcentreerd
waren, en de voorlezing van allerlei strooi
biljetten ter adstructie vari zijn stolling,
„dat Links in Juni valsch gespeeld heeft,"
was ons vrijwel een raadsel. Dat bij concen
tratie Van partijen iedero partij wat moot
treden ten einde bij nadere kennismaking
misschienen vanmiddag wachtte zij
hier haar vriendin met wie zij steeds samen
uitging.a
(Schwab luisterde half geamuseerd, daarna
ontziet toe cn hij sufte erover na of de
man-zaliger dezer dame, als zij tenminste
vroeger ook al zoo'n praat-uithoudingsver
mogen bezeten had, zich nu niet zeker
inniglijk verheugde in zijn gosohoiden-zijn
van haar, toen hij opeens uit die gedachten
geheel ontsteld opschrok. Hij staarde do
vrouw aan alsof haar goed gepolsterdc
schouders, inplaats van het rozige gezicht
met dc door vette vouwen weggemoffelde,
maar yroolijk kijkende oogjes en het fideele
ronde aardappelenn onsje! het hoofd van
de [Medusa droegen.
Met pijnlijke smakken waren haar woor
den op zijn verlangend harte neergekwakt:
„ik bcri n.l. de weduwo Frommann uit de
Koningstraat...'."
Do weduwe Frommann uit do Ronings-
straati
Zijn weduwe Frommann
[Het was niet to geloovon! En toch ook
do voornaam' stemde- overeenDe go-
thische initialen, in hardgele zijde op liet
róticulotjc dor dikke damo, schenen hem
buitengewoon zelfgenoegzaam togen te grijn
zen.
E. F. F Isa Frommanndit dikke
wollen dekentje!.',. Om te huilen was
het 1
En zoo iets maakte sentimenteele lief-
dosgeschicdenisjes I
En yoor zoo iets had hij' geschwarmd,
toegeven, schijnt evenmin tot het brein
van Stocnwijk's afgevaardigde te kunnen
doordringen als de overtuiging, dat dei
Kamer te hoog slaat om met strooibiljetten
van weerszijden te werken. Er was maar
éénc zaak, die als grief van dien afgevaar
digde de moeite waard kon hcclcn; dat
was we gaan nu geheel op h o m af dal
het lid van do Eerste Kamer, baron Van der
Fcltz, hem had beschuldigd diens schoon
zoon langs verkeerde middelen te rvillen
nopen tot liet afstaan van een gift aan do
anti rcvolutionnairc partijkas, maarook
de klacht daarvan hoort niet in .do Kamer,
Liever verwijlen wij even bij de keurige
redo van den boor Loeff, 'die buiten
gewoon helder aantoonde, lo. dat aan do
S. D. A. P. toch eigenlijk geen minister
portefeuilles mogen worden aangeboden,
'zoolang zij van twee wallen blijven elcn, cn
cenerzijds met de andere partijen don patio
mentniren strijd strijden, terwijl ze ander
zijds de daardoor verkregen macht gebrui
ken ter versterking van bun revolutionaire
actie; 2o. dat de Concentratie wel degelijk
do Regeering had moeten aanvaarden, toen
do S. D. A. P. weigerde, omdat niemand
zijn verantwoordelijkheid mag afwijzen, en
omdat parlementaire kabinetten regel,
extraparlementaire dito uitzondering moe
ten blijven. Over hot geheel was zijn heel©
rede eerder vriendelijk dan scherp tegen
over den nieuw-opgetreden regeering (o
noemen, al sprak hij dan ook van een ron
servaticf standpunt, en al wilde hij niet
toegeven, dat do uitspraak van do kiezers
er éénc zou zijn vóór Kiesrecht en Staats-
ponsionecring. Er was veel waars in zijn
gezegde, dat do kiezer in doorsnee wel woet
wat hij niet wil, maar slechts bij uit
zondering wat hij wèl Vil, en hij zag dan
ook in de Juni-stombus uitspraak enkel
een veroorileoling van de politiek van het
kabinet-IIcemskerk. Ten slotte hoopte hij,
dat do regeering niet zou medewerken lot
het benoemen van mannon van de S. D.
A. P. in bestuursbetrekkingen als die van
burgemeester en dergelijke.
In de avondzittingon is de begrooting van
Buitenlandsehe Zaken afgehandeld, die ons
geen aanleiding geeft tot bijzondere opmer
kingen. De nieuwe Atinisler is wat de ge
makkelijkheid des woords hetioft allerminst
een Alarees van Swindeicn; gelukkig maar,
dat de kracht van een diplomaat meer
in zwijgen dan in spreken bestaat De heer
Troelstra, die deze avondziHingen presi
deerde, heeft zich zooals te verwachten
was daarbij doen kermen als een uit
nemend voorzitter. Zijn partijgenooten heb
ben dit in de eerste plaats ondervonden.
De heer Kleerekoper, die de behandling;
van de Russische politieke gevangenen,
juister gezegd, mishandeling, ter sprake
bracht, weid direct tot de orde geroepen
toen hij daarbij geheele passages uit liet
bekende boek van Haan wilde voorlezen.
De afgevaardigde voor Amsterdam VIII gaf
gehoor aan do waarschuwingomdat
zijne „partijdiscipline" bekend was. Dus
als er een ander dan een sociaal-demo
craat in den voorzittersstoel liad gezeten,
zou de heer Kleerekoper niet hebben ge
hoorzaamd. Wat een verwarring" van denk
beelden 1
De algomeenc beschouwingen duren
voort, steeds voort.
STADSNIEUWS.
Uit den Gemeenteraad.
II.
Pensioen-Gemeenleambtenaren
(Vervolg.J
De heer Houtman heeft met groot
genoegen gehoord hoe mr. Kavelaars met
zijn schitterend betoog heeft aangetoond
wat spr. ook reeds uit de stukken begre
pen bad, nl. dat de tegenwoordige ambte
naren bij de voorgestelde regeling zeer be
voordeeld worden. Ook spr. heeft gevoeld
dat do last, die op de Gemeente zat druk
ken, igrooter zal zijn dan R. en W1. in de
stukken aangeven.
Zij zeggen dat niet alle gegevens tor be-
zijn vurige wenschon uitgekraamd
Plotseling schokte de vrees in hem, dat
zij mocht ontdekken, wie hij feitelijk was!
Dat mocht niet! Voor geen geld!
ïlij voelde geen spoor van verlangen meer
om nader met zijn aimabel briefschrijf-
sfertje in contact te komen; 'hij voelde
slechts één begceren: weg, weg te vluch
ten, voordat zijn tante mocht opduiken en
hem verraden. Hij kou het lot niet ge
noeg dankbaar zijn, dat zijn tante te laat
had doen zijn op dit rendez-vous!
Zonder zich om zijn verbaasde tafelge
noot© lo bekommeren, die niets van zijn
plotseling verdwijnen begreep, rende hij
liet park uit.
,Tocn hij juist de reddende kling van liet
hok te pakken had en opademde en bijna
weer buiten stond, deed een luid© uit
roep hem inéénkrimpen van schrik. Dit
was de stem van zijn „(ante „Loesje"; er
was geen twijfel mogelijk I En tante Loesje
„dood" zeer verbaasd, inderdaad; elke
schouwburgdirecteur had als bewijs van
tooneelgavo zeker deze gefingeerde ver
bazing hoogelijk geprezen.
Horman keek haar echter zeer ontsteld
aan en stotterde: „ik moot direct weg, tan
tetje ik heb nu geen tijdwil mij
excuseeronden volgenden keer boter."
Onmiddellijk wilde hij verder doorioopen,
toen zijn blik viel op con jonge damo, die
achter zijn tante zich een beetje terughield.
Ilij zag, hoe zij hom geamuseerd, misschien
ook verlegen, of el snaaksch aanstawar-
d©Hij begreep niet recht
Reeds hoorde hij zijn tante zoggen: „TIoc
schikking zijn om de juiste cijfers te geven,
maar spr. houdt met zijn verwachtingen
meer dan pessimistLschen kant van mr.
Kavelaars dun den opLimistischcn van R.
en ,\V>< Spr. gelooft vast dal dc gemeente
op zeer groolc kosten zal komen, on ook
hij is er niet voor flat alles maar gescho
ven wordt op het nageslacht. Dit is daar
om niet -gcwenschl, omdaj- dc levensomstan
digheden reeds uiterst moeilijk zijn en de
middenstand nu al op het uiterste gebukt
gaat onder ïle lasten die hem zijn opge
legd.
Tussehen hot betoog van den heer Ka
velaars is z. i, geen speld te steken; 'hij
heeft in a.llo punten laten zien waar de
schoen wringt.
ltoo moeten wc het geld op do ambtenaar
verhalen? Spr. ziet do moeilijkheid daar
van duidelijk in om hun do betaling van
hooge bijdragen op Ie leggen Hij ziet dan
ook in deze zaak een kolossale verhooging
van salaris der ambtenaren.
jlot voorstel van B. en W. is in alle
opzichten aannemelijk. Alaar do vraag blijft
Ie benntwooHlcnkunnen wij1 hel betalen?
Men heeft er Grondbedrijf reeds bijgesleept,
maar als er nu reeds dadelijk £30.000
voor liet Pensioenfonds wordt afgenomen,
on dit telkens herhaald wordt indien
althans de vaarde der gronden blijven
stijgen zooals B. cn W. blijken te verwach
ten
Do heer de Bruin: D,at is een hoop
vol teeken voor de voorstanders van erf
pacht
Do lieer Houtman: dan zal ten
slotte allo grondbezit verhuizen naar de
zakken der ambtenaren. Dal is wel enkel
oen kwestie van boeking, doch spr. ziet
maai- liever in de begrooting wat het der
gemeente kost.
Hot voordeel dat Grondbedrijf oplevert,
moet bij Uien dienst gelaten worden of de
geheele of een doel van de winst moet
aangewend voor een bepaald doel, b.v.
voor een leening len behoeve van den
ziekenliuisbouw, waardoor wij rechtstreeks
f3000 uit dc begrooting halen.
AVij krijgen dan in de begrooting dc
juiste cijfers van wat deze zaak. kost Spr..
gelooft dat dc heole regeling gebaseerd is
op do toekomst.
Zooals de gemeente cr nu voorslaat hjkt
hem de regeling te royaal. Spr. gelooft 'dat
wij hier kunnen doen wat ook Rotterdam
doet
De lieer de Bruin: D,at is een slecht
voorbeeld.
De heer Houtman: Er is wat voor te
zeggen om art. G8 niet toe te passen, doch
do pensioenen gewoon in de begrooting to
brengen.
De heer mr. Kavelaars hoort 'den
hoer Houtman de vraag stellen: hoe moet
men het gold op de ambtenaren verhalen.
Volgens zijn voorstel zou dat verhaal
moeten geschieden tussehen hot 30ste en
40ste, dus hoogstens over 10 dienstjaren.
Hier hebben we nog de gelukkige om
standigheid dat zo in die jaren dat meer
dere kunnen betalen. Zij behooren die 3
pet. te betalen voor hun hooger pensioen.
Ambtenaren met een salaris boven f 1800
kunnen immers best wat meer betalen.
Als art. G8 niet wordt toegepast houden
we nog eenigen tijd de £8000 voor den
inkoop van dienstjaren vóór de Wet dis
ponibel; de eerste post voor inkoop heeft
de gemeente pas 1 Januari 1915 te betalen.
Do heer De Bruin heeft straks al ge
zegd dat hij er zich niet op wil beroemen
het voorstel onder do knie te hebben, even
als misschien andera leden. Van den heer
Kavelaars kan dal echter wel verwacht wor
den omdat deze de stukken reeds langer
onder zijn berusting heoft als lid-voorzitter
der Commissie voor de F. en B.
Alet verwondering heeft spr. echter hoo
ren zeggen dat B. en Wi te royaal zijn ge
weest; dat is oen gevaarlijk compliment.
Als B. en W. eens een stap voorwaarts
doen, nioet men dat z. i. steunen en niet
ciritiseeren, zooals de heer Houtman deed.
Over de genioenbc-financiën meent spr,
dal tegenwoordig heel wat beter gedacht
wordt dan vroeger, toon men bij elk voor
stel steeds hoorde jammeren over den, trou-
rigen financieeien toestand der gemeente.
Spr. gelooft niet dal Schiedam cr zoo
beroerd aan toe is, dat het de lasten dia
het voorstel oplegt niet zou kunnen
dragen. Het voorbeeld van Rotterdam, dat
de heer Houtman gaf, is als zoodanig niet
jammer, Herman, dat, je zoo'n haast heb.
Ik had je anders graag aan mijn jong vrien
dinnetje voorgesteld, dat als een doch
ter voor mij is. Jo 'luidt eens nader
kunnen kennismaken, persoonlijk meen ik,
want stehriftelijk «zijn jullie geen vreem
den. Zij draaide zicli naar het dametje
om, dat sterk bloosde. „Alag ik je voor
stellen, lief kind? mijn neef, redacteur
Herman Schwab mevrouw Elsa. From
mann Nu...?"
Deze laatste vraag gold haar neef, die
eou stap teruggetreden was en met bijna
uitpuilende oogen de beide dames zinn-c-
loos aanstaarde.
Eerst na een paar seconden bracht hij uit:
„.Ik begrijp er niets vanHet is niet
te vattenvergeef mij mijn stomme ver
bazing maarik, ikhad even
tevoren treeds de gelgenheid om kennis
te maken met een mevrouw Elsa From
mann."
Nu koken de beide dames elkander aan.
„Eenhm, hmzeer indrukwekkende
verschijning is deze weduwe Frommann
uit do Koningstraat," sprak Schwab verder.
Den beide toehoorsters scheen een licht
op to gaan; zij proestten het uit, vooral do
jongste schaterde en alsof zij ried, hoe liet
Schwab bij di eerste kennismaking te
moede was geweest, zei zij ondeugend:
„P© naam is juist, zij is de weduwo
van ©en neef van mijn overleden man en
daarbij mijn buurvrouw, Alaar dichten doet
Emma niet, briefschrijven evenmin. Alon-
dolinge mededeelingen liggen meer in haar
lijn.-.4IV. i
gelukkig, wanl dat licoft 'een regeling go.
maakt die zoor schraal voor het personeel
is. Alen moet -zich niet vastklampen aan
een slechts voorbeola, maan aan een goed.
Spr. za,l niet. veel zeggen over "hot voor-
slot van R. on W.het is hem zoooven
reeds ontvallen, dal liet geen slechten in-
druk bij hem hooft gemaakt; toch heeft
hij wel enkele aanmerkingen, maar die
komen straks wel. i
In den regel is de hoer Houtman nog
al gauw vurig te maken en "ij1 prijst dus
ook, liet betoog en het standpunt van mr.
Kavelaars. Alisschien was liet laatste gei
decile van dat betoog ook aam spr. ivol
sympathiek, maar op het eerste dool' wa
ren meerdere spelden te steken.
Voor spr. is het niet zoo vreemd als
de heer Kavelaars gaat werken met de
belastingbetalers.Spr. meent daarmede
voor dozen niols belecdigends of kwaads.
Alaar als hij zegt: straks zullen Wij o-p do be
lastingbiljetten wel zien dat do iast groot
as cn de belastingsommen verhoogd zijn eu
dal dan later nog weer meer zal betaald
worden in de rijksbelasting, dan wil spr.
toch opmerken, dat de draagkracht per
hoofd der bevolking in Schiedam volstrekt
niet gelijk staat mot die in luxe plaatsen;
por hoofd der bevolking is dio beslist Jager
dan bijna overal elders. Als do kosten ge
woon over 't algemeen werden omgesla
gen, dan zou Schiedam or niet slecht af
komen.
Alaar bovendien is het nog niet te zeg
gen, welke financierde politiek deze Re-
gccring zal volgen. Het is niet gezegd, dat
zij zal beginnen met de bedrijfsbelasting
op to voeren, waar de Regeering reeds
heeft gesproken van dc successieverhoo-
ging..-.
Do heer Goslinga: Er komt niets uit
de belasting 1
Do heer de Bruin: De inkoop ad
f 65.900 moot door het Rijk betaald wor
den.
Do beer Goslinga ontkent.
Do heer de Bruin: Als de heer Gos
linga gelijk heeft, heeft de heer Kavelaars
het glad mis, die sprak van verhoogde
rijksbelasting.
De hoofdzaak van hot betoog van mr.
Kavelaars was: dc ambtenaren krijgen te
veel cadeau. Haarover valt te praten.
Bij liet ovcrgroole gedeelte der ambte
naren is liet zoo, dat zo niet meer Icun-
nen behalen van Juin minimum salaris. Als
men met allerlei promies gaat komen, die
zij moeten betalen, dan moet spoedig het
salaris verhoogd worden. Als men van hun
.•salaris f 14 of f 20 premie gaat aftrokken,
dan kan men zeggen dat ze wel zullen
meedoen, maar als ze te veel geplukt wor
den, clan smeren ze 'm, en dan hebben ze
schoon gelijk.
Op de tegenwoordige loonen kan heusch
niet veel beknibbeld worden, daar moet
men van afblijven.
Nu zegt de heer Kavelaars wel, dat hij
verkregen rechten wil eerbiedigen, maar
men kan toch ook do tegenwoordige amb
tenaren niet laten opdraaien voor de fouten
der overheid.
Naar spr.'s meening spreekt uit het eerste
gedeelte van mr. Kavelaars' betoog overal
bovenuit de rijksambtenaar, die aan '^et
pensioenfonds meer moet betalen clan do
gemeenteambtenaar. Ilij zcgl: hij het Rijk
moeten dc ambtenaren 1.7 Va pCt. betalen
en bij do gemeente 7 pCt. Ais dit werkelijk
juist is, dan moet de heer Kavelaars naar
liet Rijk gaan cn zeggen: wij betalen te
veel: hij moet den gulden regel betrach
ten: het goede betrachten en het kwade
laken.
Do hoor Goslinga wil een onkel
woord zoggen in verband met zijn inter
ruptie.
De inkoop voor hel weduwepensioen ad
3 pCt., de 65.900 ruim, is vernuftig in
hot betoog ingevoegd. Dat bedrag kan ech
ter gerust geëlimineerd worden. Het Rijk
betaalt dit bedrag wel, maar als voorschot,
maar dat zal worden vergoed, vormeculerd
mot 3Vs pCt. rente, zoodra het fonds daar-
Haar oogen tintelden, om haar mond-
hoekjes dansten duizenden kleine guitig-
beidjes; zij was om tc stelen cn Herman
had haar 't liefst in zijn armen genomen
en haar gezegd, wat hom nu niet moeilijk
scheen to zeggen
Zijn hart, dat nog zooovcn bijna ver
brijzeld schoen, zwiept© als een spring
veer weer .op onder den invloed van do
vlotte houding var T vrouwtje tegenover
'hem.
Overmoedig zcido hij, mot Jo dames in
het park terug wandel end©: „Uw nicht mag
©cn zeer achtemvaardigo damo zijn, maar
dat zij ook een weduwe E. Frommann is
•en daardoor aanleiding geeft tot dergelijke
opwindende, hartbrekend© vergissingen, zie,
dat moest toch bij politic-verordening ver
boden zijn!"
Alovr.ouw Elsa Frommaan lachte hem
hartelijk uit, maar cenigo uren later scheen
zij toch -ook Schwab's meoning t© zijn toe
gedaan, 'dat twee weduwen van -den/.elf-
den naam, (eert Impertinentie Wijs. Ecini
moeilijke overwinning was het dan ook
niet voor hem om van haar dc toeslemming
te verkrijgen binnen eenige weken op den
burgerlijken stand haar naam voor den
zijnen tc verwisselen 1
En aldus geschiedde, waarbij tevens voor
volo bewoonsters van liet kleine stadje
do heer Schwab alle nleriessanthcid -ver
loren had.
