1
h
A
Van Mouten's
V0NA CACAO
ik
66 Jaargang.
Zaterdag 3 Januari 1914.
Dit nummer tataat sit DRIE Maflen.
Eerste Blad.
No. 14416
"K
De ziel van Margaret Rand.
ibm.
W
BUITENLAND.
Voor
eerste
klas
miltec wtcimniti'i'maaA, /kunr&n, vhLrwuucuoz
aïji oie.zmwuwv -wiitm.c&c nmit cUol cUanJurvvvC*
ranoxn. iWicUtv
/Iwc lUiiA, de. ^HA^ytdend. vk\cU. cJlo-nou
&cizcur ib tm aoidJtovjvi t/fi iodv •wccUncia. oltctoiit,
cLu. ucjtntyk in axen o win -trvao .orUfruA&n, xtA&ij ib
olc ó<maak wk dan oLu. van, JzvföjL
I "^NNËNLAN^.
COURANT
r
U
Deze courant verschjjnt 2 a g e 1 ij k s,- met uitzonSering van Zon- en Feeatdageai
Prijs per kwartaal: Koor Schiedam en Klaardingen fl. 1.25* franco
per poet fL 1.65.
Prijs per week: 'Loor Schiedam en Kl&aröingen 10 oeot*
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen;
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd z\ja,
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Ergs der Advertentiën! San 16 regels ïlö.92; iedere regel meei
16 cents. Reclames 30 cent per regeL Groote letters naar de plaats die zij
innemen*
Advertentiën bij abonnement op voordeeüge voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen,
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 4Q cents per ad verter: tief bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Schiedam, 3 dart. 1914.
ENGELAND.
In de buitenlandsche politiek trekt op
het oogenblik zeer de aandacht een op
Nieuwjaarsdag gepubliceerd onderhoud, da:
de minister van financiën, Llovd George,
met een medewerker var: de „Daily Chro
nicle" over bet bewapeningsvraagstuk heel t
gehad. De minister uitte daarin zijn mi.-
noegen over de geweldige hoogte, die de
bewapeningskosteri thans hebben bereikt, en
die hij bovendien volkomen nutteloos acin
ic, omdat, waar alle mogendheden gelij
kelijk meededen aan de versterking hunner
oorlogsmiddelen, feitelijk niemand er ste
ker door werd.
Op de vraag, of hij den togeriwonrdigeu
tijd niet gunstig achtte voor een veran
dering in dezen bewapenüigs-wedstrijd, ant
woordde Lloyd George met nadruk, dat
in geen twinfig jaar hel oogenblik daar
voor zóó gunstig was geweest. De minister
gaf hiervoor drie gronden aan
„De eerste is. fiat onze betrekkingen tot
Duitschland thans oneindig vricndsehappi
lijker zijn dan in jaren het geval was.
Vooral dank zij de verstandige en gedul
dige diplomatie van Sir Edward Grey is
de spanning tussehen beide landen geheel
verdwenen. Beide schijnen ingezien ie heb
ben, wat hun reeds lang duidelijk had moe
ten zijndat zij door een strijd niets kon
den winnen, maar wel alles verliezen, en
dat zij, door terug te keeren tot de oude
politiek van vriendschap, die tol voorkort
eeuwenlang tusschen Duitschland en Enge
land had bestaan, alles te winnen en niets
te verliezen hadden." De Agadtr-affaire
had, zei Lloyd George, de beide groote rij
ken het gevaar doen inzien, waarin zij zich
bevonden.
Als tweede grond voerde de minister aan,
dat de mogendheden van het vasteland den
laatsten tijd veel meer hun aandacht en
hun kracht gaan wijden aan de strijd krach
ten te land. Duitscihland o. a. heeft ge
zien, dat zijn inspanning voor de vloot tot
schade van zijn leger is geweest en tus
schen Frankrijk en Rusland gelegen moei
zijn leger hoofdzaak blijven. Als Duitsch
land er dus ooit aan gedacht heeft om En
gelands heerschappij ter zee te betwisten
heeft het zich dat nu stellig uit het hoodf
gezet.
De derde reden echter stemde den mi
nister nog het meest hoopvol. Hij zag ii
de Christelijke wereld, met name in West
Europa, het verzet tegen het miliiairisnu
groeien. Verschillende gebeurtenissen in
Duitschland en Frankrijk wezen in dit op
Roman van L. I. ME ADR.
(Nadruk verboden.)
32)
XVI.
M a r g a r c t's bekentenis.
Margaret besloot, volgens het oude
spreekwoord, den stier bij den horens te
vatten.
Zij moest nu tot eiken prijs haar vei
keerde gedragslijn blijven volgen, die haar
door de werkelijke Margaret Rand was
voorgeschreven en waarvan nu alles wat
het leven zoo heerlijk voor haai' mankte,
afhing. j
Zij had John lief. Geldbezit was niet ver
werpelijk, weelde en een hoogo positie mis
ten voor haar him bekoring niet, maal
die konden haar toch, als hei er oji a.m
kwam, niet in hun macht houden. Neen, het
was alleen ter wille van John, dat zij op
het eenmaal bjetrfeden jiiad van bedrog n
leugen moedig wilde voortschrijden. John
beminde haar en hij was aan het oude
huis gehecht, hij verlangde een zoon van
een erfgenaam. Zij zou hein een zoon geven;
zij wilde kalm en gezond leven, zoodat zij
den jongen in zijns vaders armen kon
leggen. Wat daarna, gehemde was van
minder belang. Zij zag niet verder dan die
heugelijke gebeurtenis, maar zij was bereid
daarvoor te strijden, te liegen. Ja, als
-het noodig was voortdurend te liegen
zelf en levende leugen te zijn.
{Margaret dacht over do woorden van
Engeland.
Men herinnert zich, dat na de eerste
rede, welke minister Lloyd George over de
landhervormingsplannen ider regeering hield,
de hertog van Sutherland aan de regee-
ring 400.000 acres land in de Schotscbe
Hooglanden voor zeer lagen prijs aanbood
naar aanleiding van de bewering van Lloyd
George, dat de groote landeigenaars uitge
strekte, waardevolle terreinen braak lieten
(liggen, alleen prafze voor jacht- en (sporldoel-
einden te gebruiken.
De tusschen den minister en den hertog
hierover gevoerde correspondentie is thans
gepubliceerd. Er blijkt uit, dat de- eerste liet
aanbod van den laatste heeft gewezen van
de hand omdat de hertog er blijkbaar een
zaakje van adh willen maken." onder het
mom van zelfopoffering, en een veel te
hoogen prijs had gevraagd voor gronden.
rlANOLf
KUNSTSPELenELECTR'.PIANO'S, LEUGELSisHET&PRES
i' (E! i FABRIEK. TILBURG
KMMST CATALOGUS - OOK TEBHÈHBBmm
flair nu; zij dacht ook over Clair's ont
dekking. Dil, was de stier, dien zij onmiddel
lijk bij de horens moest vatten. Charlotte
ging den geheeleu winter naar Rome» Vóór
dat zij terugkwam, zou, als alles goed ginu,
Margaret's kind geboren zijn. Margaret wist,
dal niemand meer kwaad kon doen dan oen
vrouw als flair. Zij zou geen genade kennen
vóórdat Margaret haar stilzwijgen met geld
had gekocht en de jonge vrouw besloot
daatoe in geen geval ooit over te gaan.
.Zij koos een goed tijdstip uit. Dmv bleef
tol. het eind van de week in de pastorie.
Margaret voelde, dal Dare, voor zoover
mogelijk, haar ter wille zou zijn en ver
heugde zich erover, dat hij in de eerste
dagen binnen haar bereik was.
's Maandags, na het ontbijt, liet zij flair
hij zich komen. Toen de vrouw, half ang
stig, half kwaadaardig, verschoen, sloeg
Margaret haat' heldere ongeil op en zei
vriendelijk
,,lk had gaarne, flair, dal je mijnheer
Band en ook juffrouw Mansfield ler/oclu
hier boven bij mij te komen. En kom zelf
nok terug, Ik bob je noodig."
„Ik wilde u zeggen, mevrouw."
„jLufor, flair. Als je over iets mei mij
wensc.ht te spreken, moet hot wachten,
ik verlang nu je meester e.n juffrouw Mans
Field hier Ie hebben en jij moot ook terug
komen. Ga, jk heb haast,"
„Wat heteekent dit?" dacht flair; maai
zij was er ver van af de ware reden te
vermoeden. i
Na verloop van vijf minuten trad fliar
lotte de kamer hitmen, gevo'gd door John,
die zijn vrouw vragend en ietwat ver
wonderd aankeek. Clair stond bij de deur.
,/Kom wat dichter bij, flair, als'l je
blieft," zei Margaret, i
zicht onmiskenbaar op eenzelfde stemming j
hij het volk. een stemming, die ook in
Engeland steeds duidelijker tot uiting kwam.
Deze nieuwe stemming leverde, volgens
Lloyd George, voor een liberale regeering
den grondslag om de zaak der bewapeniriev
beperking aan te vatten. Twee jaar, zelfs
een jaar geleden, zou elke koene en onaf
hankelijke poging om lo! zulk een beper-'
king te geraken een noodlottige n-actie in
bot leven hebben geroepen - thans echter
was het juiste oogenblik gekomen, en het
zou, in het hoogste belang der beschaving,
moeten worden aangegrepen.
Lloyd George besloot hel intomew met
als zijn overtuiging uit Ie spieken, da! En
geland tevreden en geru»! kon zijn met
het overwicht, dat b'vt thans in zijn vloot
bezat, zonder dat het zich koortsachtig be
hoefde in te spannen voor nieuwe verster
kingen. „Wanneer wij," zei de minister,
„voortgingen onz.e uitgaven nog honger op
te drijven en onze weermacht nog meer
versterkten, zouden wij ons schuldig ma
ken aan een misdadige uitdaging van de
andere naties."
In (ie uniouisti-cho fier* betoon! men
naar aanleiding van dit interview een ine
ongerustheid, dat de minister van marine
zijn reeds aangekondigde aanvrage oin nog
meer dreadnoughts zal achterhouden. De
„Times" ziet in Lloyd George's houding
een gevaar voor de oenheid der liberale
partij, want. óf de regeeriug wil haar vloot-
plannen onvervuld laten ól minister Lloyd
George scheidt zich af met ecu pacifistische
radicale gioep, zoo meent hot leidende unio
nistische orgaan.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
die voor landbouwdoeleinden absoluut on
bruikbaar waren.
Z w i 1 s r 1 a n d.
Dit jam is in werking getreden de nieuwe
Ziekteverzekeringswet. Deze stelt de ver
zekering tegen de geldelijke gevolgen van
ziekte niet vei plichtend, maar verleent aan
het bestuur der 'kantons en gemeenten de
bevoegdheid die verplichting te stellen.
De ongevallenverzekering, die nog niet
van klacht is, zal wel verplicht zijn.
S |i a ri j e.
De koning heeft gisteren hel besluit ge-
teekend, uaarbij de ontbinding van de Ka-
meis wordt gelast.
De Yeikiezingen zullen plaats bobben in
bet Ixain van Maart en de nieuwe Kamers
zullen op den 30steri dezer maand bijeen
komen.
l'nrl ii ga L
Een naar Spanje gevluchte i'ort.ugeesche
jrolitiespjori, Leiicaslie geheeten. heeft ver
klaard de laatste monarchistische samen
zwering op louw Ie hebben gezet op last
van den commissaris van jiolitie te Oporto
en van de regeering. Hij lokte enkele rno-
naielliptische leidei's, o.a. Voutinho, oml-
minisier van marine, mi graaf Mangualde
naar Portugal en legde lijsten aan van de
genen die bereid waren aan de samenzwe
ring deel te nemen el wapenen in huis
te verbergen. Die lijsten leverde hij aan de
politie uit.
Van zijn verklaring is te Vjgo een nota-
rieele akte opgemaakt.
gisteren Lij den koning liet ontslag Vaii
het kabinet ingediend. Mei vernacht, dat
hij opnieuw met do vorming van <-ori kabinet
zal worden belast.
T u r k ij
De ministei van oorlog i- njgetteloi
ln otfieieele kringen ontkenl rm«| 1 'ej
dal een kabinetscrisis zou zijn ontptian
li li 1 ga r ij e
De minister-president Radoslavof heeft
G 3 i c k e n 1 a n d en T u r k ij e.
Ei is in de komende jaren tu--cl,en Gri"-
kenland en Turkije een wedijver wabe
wapening aangaat, te vooizieu. -venals dii
tuBfihon Engeland en Duitschland JtK ge
val is gewee.-t. Het Grioksche vlootjmi-
gram voor de aanstaande vijf jaren omvat
den aanbouw van twee pantserkiuiseis
(Dieadnonght-typeJ, twee lOOOO-loiis knn-
»er.s, 25 torpedobooten, vijf onderzeeboot®
en kanonneerbooten en 20 watervliegtuigen.
Zeer belangwekkend is h"t feit, dat zoo
wel de Turksrhe als de Griek «'he- vloot
organi-aüe in dezelfde handen berust
De Balkan.
Eergisteren heeft Ie Londen de overturn
diging plaats gehad van het antwoord dei
mogendheden van het Drievoudig Verbond
op het voorstel van Engeland in zake de
ontruiming van Albanië door de Grieken
en de regeling van de kwestie der Aego
isclie eilanden.
Het antwoord werd door de Lomlensche
gezanten der drie mogendheden in den
vorm van. drie gelijkluidende nota's over
handigd.
Slechts op de eerste der beide voorstel
len, namelijk dat betreffende het uitstel der
ontruiming van Albanië, wordt door de
mogendheden der triple alliantie geant
woord. De mogendheden verklaren, in he
gevraagde uitstel toe t,e stemmen.
Zij zelf stond hij den schoorsteenmantel.
Een van haar mooie handen rustte ojv
het marmer. i
Zij keerde zich met con glimlach tot John
toe en glimlachte ook gedwongen tegen
Charlotte.
„Je zult wel verwonderd zijn. dat ik.
je beiden heb laten roepen," 'zei zij, „maar
ik heb er eens goed over nagedacht en nu
lijkt mij dit werkelijk liet beste toe. Ik heb
een bekentenis te doen en ik wensch, dal
ge beiden die hoort."
„Maar .Margaret, lieveling flair!" liep
John.
„Ja," zei Margaret, „flair moet er hij
zijnzij is bij de zaak betrokken."
„'O. mevrouw," klonk hel van flair's
hleeke lippen.
„Ja, flair, jij moet die in de fierste
plaats liooren, wanl ik wil je duidelijk
in voor goed aan 't verstand brengen, dal,
ofschoon je hij een, zekere Gelegenheid, voor
luistervink speelde, ik niet bang voor p-
hen en mij nooit, zooals je stellig hebt ge
dacht, geld Ja at afpersen."
„Margaret, Margaret," zei haar man be
zorg, „dit is zoo slecht voor je, zend Llair
weg; wat. komt het er op aan, wat zij zegt."
„Neen, John," viel Charlotte hem plot
seling in de wié, „flair is ook een niensch
en heeft evenveel recht als een ander om
gehoord te worden; laat haar blijven, als
Margaret «lat wensebt."
„Dank je, f harlotte; ja, ik wensch dal.
Maar ga zitten, 'harlotl.e, mijn verhaal is
kort. Luistei. Een jkuu- dagen geleden kwam
flair Lij me in mijn kamer en vroeg een
honger loon dan, waarop ik dacht dat zij
aanspraak iiad. Ik weigerde baar verzoek.
Zij stelde mij toen m kennis met bel feil,
dat zij een geheim van mij wist, waarvan
zij elk oogenblik tot mijn. nadeel kon ge-
"hruik maken."
Charlotte slaakte een zachte kreet.
Margaret vestigde haar mooie oogen op
haar gelaat. Zoo de onverbiddelijke Char-
lotte haar ooit begrijpen V
Zij onderdrukte oen zucht en ging voort
„Ik dacht over do zaak na en vond, dat
mijn kamenier, flair, niets geheim» van
mij moehl weten. Ik wilde haar mot haar
eigen wapen» verslaan. Ik wilde haar ge
lieiiu en liet mijne ook jou, liefste man, en
Charlotte meededen. liet i» dit.
Even voor mijn huwelijk, toon de ge
heel.- familie uil was, ging ik naar de zoo
genaamde „tuorgeukameivan mevrouw
Mansfield, fk vond daar «'en oud portret
album en nam daarin! twee portretten van
ecu klein meisje, bekend onder «len naam
ran Margaret Rand. Hel was een tcelijk,
blond kind van omstreeks acht jaar. Ik vcr-
scheurde de oude portretten en verbrandde
ze. flair zag, dal ik ze in hel \iiur wierp,
zij stond achter de open deur. Toen ik die
heiligschennis had begaan, of hoe je deze
handel wijze "nok wilt noemen, kuam /ij de
kamer binnen. Zij behield haar wetenschap
voor zich tot hef oogenblik was gauge
broken, waai op zij, naar zij meende, daar
van gebruik kon maken. Nu ben jk haai
voor geweest. Je kunt nu heengaan, flaii,
flair, ik wil mijn man en juffrouw Mans
field vertellen waaiom ik deed wat ik deed,
maar niet in jou hijzijn. Ga naai mijn
kamer en vraag Suzan je te helpen wel
het klaarleggen van de japon, wantin ik
vanavond wensch te verschijnen
o!" hijgde f harlotte, „is er wel ooit
zulk een slechte vrouHv geweest?"
,/Wccs op je hoede, Charlotte," zeido
Rand, wiens stem ook beefde. „Nog een
Omtrent hel tweed." voorstel verklaren
de mogendheden nog niet te kunnen ant
woorden, wijl zij deswege nog onderling
overleg moeten jdegen. Griekenland zal
echter, zoo wordt verder veizek«T«i. de
tuple alliantie steeds geneigd vinden tot
onderzoek van zijn aanspraken in een uec-t
van welwillendheid.
Hel gemeenschappelijk antwooid der
mogendheden van hel Drievoudig Verbond
beval me(sj zoo schrijft de ,,Tiu)<—' dat
onze verwachting beschaamt, n.L, dal all<*
mogendheden zullen voortgaan, niet dit be
langrijk vraagstuk in EuropeescLen /in L'
behandelen, gelijk ook lot du-ver up dui
delijke wij/.e geschiedde Hel zou vvetlhht
van meer ta«'t getuigd bobben, wanneer de
mogendheden ook den -chijn hadden er-
rnedon, Europa ip twee groepen te veidoe.
len. De mhoud echler van het antwoord,
dat than- ovethnndigd H, geeft geen aan
leiding te veronderstellen. Ja! «te drie mo
gendheden zouden wen-clem, een dm vraag
stukken, oji wier ojdo—ing nog geuac! t
wordt, aan het forum en de beslissing \;ui
Europa in zijn geheel, te onttrekken.
M e x i c o.
Beuter seint uit «le, lioobl-Ud Mexico
dd„ gisteren, dat 2C gowezen afgevaardig
den. die oji 10 October op bevel van Hnerta
gevangen waren genomen, weder oj» Vrije
voelen zijn gesteld.
De reeliler val) do «list rietsreehtbank heeft
de legen hen uilg«'bracht<* beschuldiging
van rebellie voor ong<"grond verklaard.
Hofberichten.
Do gila-raoftt ton hove heeft gisteravond,
in verband met bet. overlijden van de Ko
ningin-Moeder va,ii Zweden niet het fees
telijk karakter van anders gehad.
11. Al. de Koningin en l'rin» Hendrik,
luelden na 9 uur wel het eerde van geluk-
wcnsching voor de vreemde gezanten mot
hun dames en leden van lmn legatieperso-
ncel, maar deden ditmaal niet de ceremo
nie e]e intrede in de balzaal, voorafgegaan,
en gevolgd, door hofdames, grootofficieren,
kamcrtioercn, adjudanten t»ft andere officie,
ren van liet militaire Huis. Noch in de
groote. noch in de kleine danszaal was
een orkesl.
II. M. de Koningin zoowel als Z. K. H.
do Prins lieten zich in de groote zaal velen
ui! de dame» en hcereri gaston voorstel
len of begaven zich naar andere salons,,
waar dc Vorstelijk' personen zich even-
een» met iK'Zoekcrs onderhielden.
Er waren ongeveer 100Ü uilnoodbgingen
m bijwoning van deze avoudontvangsl uit
gegaan.
De partij was ten 11 Va uur afgeloopen,
vroeger dan de gewone hofbals eindigen.
«lergelijk woord eu je verlaat mijn hui»
om er nooit in terug te keeren."
„Neen, John, heb gedutd niet )nar, zij
heeft veel, dat haar hindert," zei Margaret.
„O, ik heb je medelijden niet noodig,"'
riep Charlotte.
„Vertaalde kaïmu-, flair," zei inrs. Rand.
„Ik ga ook," zei Charlotte.
„Neen, Charlotte. Ik ropzoek je to blij
ven. John, verzoek haar te blijven."
„('harlotte. je blijft toch?" zeide John
oj> vriendelijken loon.
flair sloop de kamer uit. Charlotte kroop
in een hoek.
„Gij beiden b(«grijpi natuurlijk van dit
alles niets,"' zei Margaret op dien haar
ei«g<'n, Hewn, hoeieriden toon. die een van
haar groot-te attracties was. Ik zal je
uitleggen waarom ik die portretten ver
brandde,"
,,Jj8 kunill je htinde)wijze nooit goe«l
piaten," barstte Charlotte uit, „zelf» «le
logen van dien armen, goedgeloovigen John
moeten eindelijk ojwmgaan voor hetgeen
je Welkeltjk hen!,"
„Ik heb je een verzoek te diwn, Char
lotte,'" zei Margaiet, „Üf je moet mijn
verhaal geduldig ten ejnde toe aanhooren
eu daarna je opmerkingen maken, óf de
'kamer verlaten eu later van John hooreji,
wal ik hom nu wil meededen. Blijf of ga
weg, maar al» ge blijft, dan moet je luisteren
zonder mij in de rede. te vallen."
„ïk zal blijven," zet Charlotte. „Ik houd
te veel van mijn neef om hem alleen met
jou Ie laten in een oogenblik als diL"
„Dank j«*. Nu zal ik spreken."
fWordt vervolgd.)
-•.a.-VA'xSÊ---
A
r'
