HET VERLEDEci
STADSNIEUWS.
.AW i mni'w i n i >»«n nuMw^wHnm i
zen en wel over de gestichten. Wij gel on
ven, dat hij het gelijk aan zijn kant heeft,
als hi,, op meer eenvoudigheid aandringt
en liet trof ons bijv., dat de eischen vooi
huisvesting dïi'tnn honger zijn dan die
voor kindergedichten.
De invoer van Argentijiisdi vleesch. dit
voor menig Nederlander, die siddert over
de tegenwoordige vleeschpiijzen, gave de»
Hemels is. r indt natuurlijk geen genade m
de oogen van <>n/ agrariërs, en het vera on
derde oils dan ook niet, dat de heer IV
AY ijkers! not de Weerderfeijn aandrong om
keuring ook verplichtend te stellen vooi
bevroren Argentijnsch vlecsch, en dat hij
er met zooveel nadruk op wee», dat er in
Argentinië veel besmettelijke veeziekten
zijn
Zijn wij hier te kwaaddenkend'J al» dit
zoo is moge de afgevaardigde voor "Wijk
hij Duurstede de ons zeer sympathieke land
edelman het \ergeven .Maar. a1? wij ons
herinneren hoe jarenlang de inVoer van
Nederland sch vee, zoowel geslacht al» on-
geslacht, in België is tegengehouden, met
omdat men daar voor protectionistische
maatregelen was. o neen. maar oindat men
zoo bang was voor het NederlandscTie
mond- en klauwzeer, dan zal men ons ze
ker niet kwalijk nemen, dat wij in deze
eenigszins achterdochtig zijn geworden
De heer De Wijkerslooth zag meer heil
in het oprichten door den Staat van volks
gaarkeukens, dan in het import van goed
koop builenlandsch vlcescli. In die volks
gaarkeukens zuren wo dan tegen den kos-
tenden prijs aan 'n behoorlijk stukje prima
Hellandsch vlecsch moeten geholpen wor
den. Alaar de Minister verwierp dit denk
beeld als zuiver socialistisch, en of het don
spreker aangenaam kan zijn, dat het als
zoodanig warm door den hoer Schaper werd
toegejuicht, wagen wij te betwijfelen.
Bij Hooger- en Aliddelbaaronderwijs wer
den zoovele wenschen vernomen, dat het
den Minister, die trouwens met groote ze
kerheid en kalme gemoedelijkheid zijn be
grooting verdedigt, toch wel wat machtig
werd. Op een bepaald oogenblik, het was
bij den aandrang op verbetering van sala-
rieering van de leeraren aan de Rijks Iloo-
gere Burgerscholen, riep hij dan ook de
Kamer ioe: Mijn lieve rnenschm. ik erken
gaarne, dat, wat ge vraagt, niet onbillijk
is. maar vergeet toeh niet, dat ik hoofd
van een Kabinet ben. dat een complex
hervormingen in uitzicht stelt op -• 1,1 d
gebied, waarmee een twintig millioen go
moeid zijn, wacht nu eerst af, hoe de
buidel gevuld wordt, om dan ie zien wat
er gedaan kan worden. Waarlijk, geen on
verstandige raad.
De heer Van Devon ter betoogde in een
doorwrochte rede. hoe goed hef u «iju als
ons Hooger Onderwijs meer toegankelijk
war voor do meest begaafden in onze
koloniën, en hij gaf oenige middelen aan
om daartoe te ko. ten. De heer Brummel-
kamj>, altijd even geteerd en even onnruc-
tisch, brak een lans voor het weer op
nemen van de dogmatiek onder de leervak
ken van de theologische faculteit, ver1
klaarde zich tegen het studeeren van vrou
wen met hei doel naderhand openbare amb
ten te bcMeeden, daar men loch cok geen
vrouwe! ijne officieren bij het leger heeft,
en begaf zich toen in diepzinnige li"-,
schouwingen over de universitaire pp lei ling,
waarin hij door den voorzitter werf onder-
firoken, omdat do hem volgens het Re
glement van orde toekomende lijd om was,
I.oosdainen's afgevaardigde, die in de houge
vlucht, die hij nam, blijkbaar niet om zulk
een kleinigheid had gedacht, ging eenigs
zins beduusd weer zitten, en wij begrijp >n
zijn teleurstelling, want hel ergste wal c-n
mensch kan overkomen is, volgens J'"ri!z
Reuter, is een redevoering halverwege ge
sluit te worden.
De heer De Beaufort kwam op legen <le
klachten van hen, dat onze universiteiten
door
M1NCA VERSTBR—BOSCH REITZ
(Nadruk verboden.)
Ze leunde tegen den deurpost van "t
badhuis, waar ze, gelijk i ede ren middag,
toezicht had gehouden over '1 zeven van
de melk; nog liepen de meiden af en aan.
brachten de leeggestorte me'kemniers wrg,
beurden den zeefdoek van 't groote melkvat,
en lieten het met breede, druipzwure
plooien neerplensen in een der. lage hou
ten tobben, die nog ongebruikt ilnarnovn
stonden.
Piepkrakend van overladen gewicht reed
'n disselwagen nog "t erf op, 'n late voer
hooi binnenzeulend nog vóór den nacht
de wagen zwenkte en de hooge lading
trilde, schudde, waggelde log heen en wier
als ging zij gansch haar evenwicht ver
liezend, zich geluidloos en onafwen ILnr
neersforten over 't forsch gespan, dat nie
tig haast en onbelangrijk scheen tegenover
dat massale, dreigende brok; 'n p- >r
knechts sehreeufwden elkander wat Ie
veraf hinnikte *n paard, een van liet gespan
slak zijn kop omhoog, draaide fel do noren,
beantwoordde toen den roep.
't AVas een geklik van vele geluiden,
breedklankig geroesemoes van druk boeren
bedrijf.
Ze-hield ervan en ze bleef er naar lui»
teren met "n vol-warm gevoel van trols,
dat haar hart soms van opgewonden blije
fierheid deed bon ten; want over dat ailc?
was zij de bazinne, over gansch dat boe
renbedrijf, dat bloeide met wondere voor
geen vreemdelingen, meer tiefekeu. llij wee-
er op, dat de onbekendheid met de Neder-
land.sche taal hiervan de oorzaak is; toen
al'e colleges nog in het Latijn werden ge
geven, had men d:en grooten toevloe 1 van
noemdolingon, maar spreker waagde bet
te betwijfelen, of daarvan nog andere dan
unaneicelc voordeo en bet govo g waren
Hij eon-toleerde daarbij met genoegen, nul
ld- dien on- Hooger On lervvij- tl' u mm .1
achteruit is gegaan, en wees in dat ver
band er op, dat Nederland na Zweden voor
aan -laat inzake bekroningen met Noliel-
1 vijzen.
e
Dai de Leereu Van lc-euven on To- Sj itt
epewamen voorde belangen van de 1'Uveht
sdie univer-iteil -prak evenzeet -uuzclf,
al- dat de heer lle'sdingen opkwam voor
lotsverbetering voor het mindere j er-tul eel
aan onze hooge-eholen verbinden. En de
Minister zegde van al'es ern-lige overwe
ging toe. Of dat nltes waf geven zal?
Ken niet onvermakelijk debat had er
plaats over de vorp'.iatsing \,m den Ie--r-
stoel in Romeinseh-1 lo'hmdseli recht van
Leiden naar Groningen; die leerstoel is. zoo-
als men weet, daar om Ie vo'doen aan
de behoeften van de Zuid-Afrik,arische slti|
denten. Te Leiden is het niet gehikt daar gi oa
ten toeloop' ie krijgenin de ecusfe plnars was
men niet hijzonder gelukkig geweest mot
den benoemden hoogleeraar, die sindsdien
weer naar Zuid-Afnka is temggeke «rl. in
de tweede plaats zijn de jongc'ieden uit
•ten Transvaal zeer eenvoudig opgevoed
in den regel en vinden zij zich in bet
weelderige studenten even te Lei Ion dus
niet op hun gemak.
De Regeering heeft dus wijs gedaan den
leerstoel naar Groningen te verplaatsen,
wa-r bet studendonleven lrm' wat minder
hoog is opgevoerd dan in Lei Ion.
Zoodra in Leiden (te leerstoel vacant
was in Groningen is op dit oogenblik
nog geen professor in het Romeinsch-Hol-
iandsch recht benoemd dacht de Ge
meente Universiteit te Am-terd'iin: Hier is
iets voor ons te halen, en die stelde een
leerstoel voor het vak in. dat eten Zuid-
Afrikaners lief is. Daarom drong de heer
van Hamel, Amsterdamscli hoogleeraar en
dg-vamdgïtte voor de hoofdstad er op
aan, dal men in Groningen dezen leer-
slciel niet zou oprichten, zoolang rlie m
Vinsleidam bestond. Maar o wee, toen
kwamen de Groningers uit den hoek; de
heer Limburg, afgevaardigde voor die stad,
de her de R-n-nmin Lobman, curator vau
Groningen'? Universiteit, en Prof. Heeres
uit Leiden, die,.al ziet hij den leerdoel met
bitterheid uit Leiden weggaan, uit don
aard der zaken dezen eerder aan Gro-
nnigen dan aan Amsterdam grmf. En tegen
zooveel bestrijders, waarbij zich ook nog
de Minister voegde, moest de heer van
Hamel het wel afleggen.
Dc voorstanders van de lichamelijke op
voeding zullen zich verhengen, dat door
de hoeren Kooien, Ketelaar en Roodhuyzen
aangedrongen is op h ordening van de
eisohen voor de bevoegdheid gymnastiek
.Al, O., en dus verheugen ook wij ons
daarover, en dat des te meer, waar clio
aandrang uit de wereld der gymnastiek-
leeraren zeiven komt, die de eersten zijn
om to erkennen dat hun opleiding voor
de oisehen, die thans gustebl worden, broe
deren grondslag behoeft En daarom achten
wij bet got d gezien, dat de hoeren Alba'rda
en Roodhuyz.'n tevens aandiungon op ge
lijkstelling van salaricering voor de gym-
nastiekleeraren met hunne collega's; daar
door toch zal bevorderd worden, dat deze
categorie van onderwijskracht, nog moer
spoed jaar op jaar; do akkers lagen dair
ver uit, ver tot aan den Imogen, somberen
rnour van zware bosschen, en le stallen
voor vee een jaarden, dc bijgebouwen on
bergscburen waren uitgebreid telkens en
telkens weer, totdat gansch do hoeve daar
lag als een welgesteld gehucht van vete
woningen. En in botte tevredenheid ver
droeg ze hem, dien ze niet liefhad, haar
man, die al deze weelde haar gaf.
Nog leunde ze, droomerig van vei ge
noegd gepeins, in de wijde deuropening,
hoerend de ver weg zoemende geluiden
van bezig personeel, dan opeens, lichthij,
'1 huls-botsend klompenbeweeg van iemanl,
naderend over 't erf.
Ze zag dat 't een schooier was en, goel-
geefsch in haar gulle stemming van zelf
genoegzame, pralende boerin, 'iep zo item
te gemoet, veroorlovend met *n hooflLiik
haar te volgen, terug weer 't erf over, naar
do Woning, waar ze hein geven zou 't brom!,!
dal hij vroeg.
Ze ging naar binnen, sneed een paar
hompen van 'n groot weitebrood, plakte
die met 'n smeer boter er tusschen, tcgui
elkaar, maar -toen, kijkend weer naar tie
rulle brootlboiiken, overviel haar ojn.ieuw
de weelde, 't levensblije genot van haar rijk
dom, vullend haar z.iel met 'n week dijk
meelijden, 'n eomnas'ri-ivolle behoefte om
wei le d-jG.i en barmiiarlighcid uit le i Me
nen. Ze lichtte de de brokken van elka tr
af, verdeelde ze in breede, ordelijke sneden,
legde er wat spek tii.-srlien en nog 'n
paar plakken roggebrood op, toen ging ?.e
terug naar de open deur waar de schooier,
de beenon over elkaar geslagen, te wach
ten stond. Ze zag een van z"u hielden ver
door z'n sok heen, boven den klomprand
uit, "Tl bruin glimmend eeltige hiel, die
onbehouwen puilde uit den harigen wollen
rand van versleten, scheurend Lreisel. Ze
dan nu. gerecruteerd wordt uit die la
gen van dc maatschappij, waaruit ze belmo
ren te komen. En met hen betreuren wij,
dat het besluit van den gcmecntfèraad van
Delft om die gelijkstelling in te voeren,
door de Regeering is vernietigd. Voor al
geheel e gelijkstelling was de Minister
vooralsnog niet te vinden. Aloge het geluk
ken hem in deze tot betere gedachten te
brengenwe achten de lichamelijke opvoe
ding van niet minder belang dan de gees
telijke. 1
De aanvragen voor TL B. S. waren vele;
do uitdrukking van den heer Patijn in zijn
strijd voor eeno H. B. S. op Flakkee,
dat die school er nog niet was, niette
genstaande de tram op Flakkee nu aan
alle inwoners gelegenheid gaf gemakkelijk
hel middenpunt te liereiken, maar dat dit
niet te verwonderen was, omdat Heemskerk
vroeger achter de tafel zat, commen
taar o ve r li o cl i g, prikkelde de Rech
terzijde, die nu eenmaal niet veel van den
afgpaardigde uit Zierikzec kan verdragen.
En we zagen don heer Nolens zich naar den
voorzitter begeven, en kort daarna hoor
den wij uit diens mond, dat in deze uit
drukking iets beleedigends lag, dat hij ze
daarom niet kon toelaten.
Dit was toch waarlijk al te toegevend
voor de Rechterzijde en te streng voor
den heer Patijn, die volkomen gelijk had
door het goed recht van deze uitdruk
king te handhaven, in dit geval beteeke-
nendeAl nister Heemskerk was uiterst
moeilijk, om niet te zeggen in het geheel
nie!, te vinden tot het oprichten van een
Rijks Hoogcre Burgerschool,
De discussies over het vakonderwijs ge
ven ons geen aanleiding tot bijzondere
opmerkingen en over het Lager Onderwijs
een volgenden keer.
Mr. Heemskerk contra Dr. Knyjier.
Air. Heemskerk schrijft liet volgende in
„De 'anti-rev.) Rottere!.", welk blad deze
regelen als hoofdartikel plaatst
„Zeer dikwijls kan men in „De Slan
daarf" lcz.cn, dat het tusschentijds optre
den an het vorig kabinet oorzaak is ge-
wees I van gioofe moeilijkheden.
Aten zal wellicht kunnen verslaan, dal
ik over de moeilijkheden waarmede hei
vorig kabinet had te kampen en de oorza
ken daarvan een mcening heb, die eenigs
zins afwijk! van die van ,,Dc Standaard";
en dat ik die nooning ook wel zou
kunnen toelichten indien ik daartoe vrijheid
vond. Ater het oog daarop zou er iets voor
te zeggen zijn, dal niet telkens over deze
aangelegenheid eenzijdig tot het anti-revolu-
flonnair publiek werd gesproken.
Toch zal ik mij niet tot polemiek laten
verlokken. Liever laat ik maar wat pijltjes
op mij afschieten.
In de driestar: „Ongezonde politiek" in
„De Standaard" van Woensdag 28 Jan.
no. 12S22, staat nu echter iels, dat a 1 te
onjuist is om 't zonder rectificatie te latc-n,
namelijk
„liet kabinet-lleemskeik toch zag zich
„toen genoodzaakt, dc liberale Alinisters
„van Oorlog en Alarine over te nemen uit
„het liberale kabinet, en hiermede in den
„Alinisterraad i j van het kabinet op ver-
„keerd fundament 1e doen rusten."
Inderdaad, ik zag mij genoodzaakt den
vice-adnriraal Wenfholt uit het kabinet-de
Aleester over te nemen, maar niet omdat
het een tusschentijdsche formatie was.
Alaar de AlinisLer van Oorlog! Het kahi
net-IIeemskerk trad op. omdat do begroo-
ting van den Minister van Oorlog, gene-
k.eek er naar, wat vies-afkeurend, toch vol
meewarigheid en, reikend hem den stapel
brood zei ze: ,,Eet maar vast, ik zal dar
kou-en voor je halen, die je aan heht zijn
gansch stuk."
Hij antwoordde nite, greep alleen 't brood,
on zij, terug weer in 't woonvertrek)
schoof haar laden in en uit. zoekend mar
kousen van haar man, die zij dorst weg 1e
gev'en. En toen ze gevonden had, liep zo
naar de d'eur, waar de schooier, nu ge
Imrkt op den drempel, z'n brood z.at te
bcknauwen. Ze reikte de kousen hem toe,
bleef even nog treuzelen, zoekend naar nog
een daad van vriendelijkheid, die ze zou
kunnen doen, zij, de gulle hazinnc, voor
den schunnig en kerel daar, gedoken aan
naar voet.
En dralend nog, sli! bestarend den
schooier, die nu bezig was (1e kousen
aan te trekken, gleden haar brikken lang?
den neerhurkenden rug, den bruinen, als
leer gerimpelden nok, de gansch verwaar
loosde vracht van dikke, stoffige vuil he
stoven krullen
En als in vreemden ban kluisterden zich
haar oogen aan dien warrigen, wonden
rijken haargroei, die dof en gansch gloed
loos van vervuiling, zich in lokkig gekronke'
vlijde om dien neergebogen kop.
Ze tuurde, tuurde nu met .gansch ver
stijfd gelaat, de oogen groot en glanzend,
diep donker in de strak verstorven witheid
van haar vlcesclion 'twas alsof hij de
felle kracht van haar klemmenden blik
voelde, want langzaam zich oprichtend,
keerde hij 't hoofd naar haar toe. zag baar
vol in 't aangezicht.
Ze ontweek z~'n oogen niet, zei alleen
heel stil„Groote Godben jij 't. Arie",..
Hij bleef haar strak, ontroeringloos be
staren, toen zei hij kort: „Wist je 't niet?"
En zij: „Nee... hoe zou ik 't kunnen we-
raal van Rapport, verworpen was, en het
zou genoodzaakt zijn geweest daarom dien
Alinister over te nemen!
Ik ben overigens nog steeds erkentelijk
aan den vice-admiraal AVentholl en den lui
tenant-generaal Ra bron. die nimmer "ge
poogd hebben op («enigerlei wijze liet kabi
net tegen te werken in het volgen van
de politiek der rechterzijde."
„De Yadcrlnnder''.
,.De Vaderlander" verschijnt voortaan al-
officieel OLgann van de „Liberale Unie".
In een artikel van den mbo leut«ten
heer A. Roodhuyzen, lezen we, dat or
herhaaldelijk stemmen opgingen in eigen
kring, om aan het uithangbord z.oo groote
duidelijkheid te geven, dal zelfs een vol
slagen vreemdeling in hol politieke .Tenten
lom niet meer z.on hebben te vragen: ..Wie
zijt gij, en wat wilt gij
„En nu niet veel weken geleden in een
van onze bladen ons orgaan werd geci
leerd als: „De Vaderlander", naar men
zegt het orgaan van de L. U., onder re
Jactievan A. Roodhuyzen, klonk het terechi
uit dienz.elfden mondZiet ge nu wel
en toen was ons verzet gebroken, Wo
waien toch zoovele jaren onder dal oude
uithangbord naar binnen gegaan, dat we
het lief hebben gekregen als een vriend,
en van vrienden scheiden w ij noode.
AVelaan, wij zijn thans „officieel orgaan
van de Liberale Unie", en do verantwoor
delijkheid. die wij als redacteur mi reed?
meer dan acht jaren dragen, is voor nie
mand meer verborgen."
Alet den wenseh, dat onder het nieuwe
uithangbord meer bezoekers dan ooit hot
gastvrij huis van „De A*adeiland»r" zullen
binnengaan, aanvaardt (le heer Roodhuyzen
de redaciie van het „officieele orgaan dor
Liberale Unie".
Actie tegen p'aatse ijke keuze-
In hel Verkoopiokaal was gisteravond
door de afd. Schiedam van de Vereeniging
„Vergunning" een vergadering belegd, waar
op alle vcrgunninghoudeis. veriolhuudeis
de zelkasteleins in deze gemeente genoo
digd waren, met het doel om de ac'.:o
tegen de door de geheelonthouders hier
te lande georganiseerde beweging voor
plaatselijke keuze en de beteekenis daarvan
aan de leden duidelijk te maken.
Deze taak was opgedragen aan den hoer
A. N. van Hoek, van Delft, Bondsadvisour
en vicc-voorziller van den Ned. Bond van
Koffiehuis-, Restauranthouders en Slijters
De voorzitter, de heer J. 'Reeling,
opende de door een 40-'al belanghebbenden
bezochte vergadering, en deelde mede. clat
er geen gelegenheid tot debat zou Isijn
en dat alleen aan beanghebbenden in de
drankhandel gelegenheid zou woiden ge
geven tot het stellen van vragen.
De heer Van Hoek, daarna het woord
verkrijgende, besprak in de eerste plaats
de gevoerde actie voor het volkspctionnc-
ment. Deze beweging om handteekeningen
te verzamelen, welke, volgens hem, door
eenigc heethoofdige drijvers nu-loidend
wordt gevoerd, kan niet op eenige betrouw
baarheid aanspraak maken. AVanl allerlei
invloeden, als dwang door patroons,
geestelijken en andere personen van gezag,
zoomede valsche voorspiegeling kunnen
zich doen gelden om de door hen gewenseh-
te uitspraak absoluut onzuiver te doen
zijn. AVanneer de hoeren der beweging nans'
de lijst van namen dei voorstanders, ook
een van lion, die weigerden het adres le
teekenen, zouden willen aanleggen, dan
zou althans een eenigszins zuiverder kijk
op de gevoelens van liet Nederland.» oho
volk ten aanzien van de plaatselijke keuze
zijn verkregei? Maar daarvoor zullen de
heeren wel oppassen. Het petitionnement
zal derhalve niets bewijzen, zoo oordeelde
spr.
ten"..,
Ilij antwoordde niet dadelijk, Het z'u
oogen in zwijgend peinzen, glijden over haai
lichaam, 'tjonge mooie stmische ,'i.jf, .li'
goed verzorgd en gevoed, gevrijwaard was
voor vroeg vervalmaar toen zij n lor
staag gekijk, onrustig zich bewoog, de oog»n
schuw cn 't hoofd gloedwarm opeen? van
stuwend bloed, zei hij schamper: „Te ivv
zoo toeschietelijk daarnet... ik dacht 't wa-
uit ouwe vrindschap*'...
„■Nee", viel ze hem trillend in Je i - le,
„ik zou je nooit herkend hebben zoo.,,
zooals je nou bent"...
„[En tóch herkende je me, hè?... .la,
'tis gek, maar 't 'verleden komt toch altijd
weer terug... Dood is 't nooit hoor"...,
De jonge boerin overzag onrustig 't esL
Tüa 'was geen personeel dichtbij, maar te'-
kens kon 'n knecht, 'n meid, misschien de
hoer zelf, wel naderen...
Ze voelde zich heel vreemd en duizelig
staan ón Icoude, haast versteende voeten
'thart bonsde haar zoo fel, dat ,-chokkerig
haar adem ging, en fliktongig, zij haar woor
den maar log en beverig te stamelen wist-
,JHoe hen je zoo achterop geraakt, Arie?...
God, God, ik begrijp 't niet",..
Hij haalde ^onverschillig z'n scliou Iers
op. ,,Ik hen de eerste kerel niet, die door
'n vrouw naar de bliksem gaat... ik za' ue
laatste ook wel niet zijn."
Toen, terwijl z'n oogen droomerig de
boerenplaats overschauwden,,'t lijkt toch
allemaal nog op vToeger, al is er veel J ij-
gehouwd... Iloe lang i? dat nou geleden?"...
Alaar ze onderbrak hem zenuwachtig:
„Poe is 't zoo geworden met je, Arie?"
drong ze, weten willend, angstig toch voor
't weten.
Nog eens 'schokte hij onverschillig de
schouders, iirii blik verweg naar "buiten.
„Nou... ik hen .gaan zuipen hé.,, al in
■j>»a*c^gr»ai«aYa«ram naac—»a—
Toch inogen we, zeide spr., nie'. weike-
lon? blijven, maar we moeten liet publick
be-elienncn legen eenzijdige voorlichting,
Het volk moet de waarheid in dezen duide
lijk voor oogen worden gesteld. Verschil
lende in het „Ilutegivin" tegen local op
tion geopperde bezwaren, waai van on
redelijkheid, overdrijving en betreuren»,
waaidige gevolgen de voornaamste zijn,
weiden door hein aangehaald. Het ware
doel van local option is, volgens hem, dan
ooi: nie' bepwking van hoi drankmisbruik,
znnnk haar voorstanders aangeven, ou
waan voi ook spr. veel zou voelen, maar
hei ah-oluut vei bod van het drankgebruik,
gelijk uit de artikelen in „De Blauwe Ariian"
afdoende blijkt. Ook vond spr. „aan da
actie een politiek Lintje, waar het vooral
de leden van fel anti-Kal holieke partijen
zijn." al- -atlaal-democraten en eJtrislen-
souaii-len. die in deze beweging vooraan
staan.
De gevolgen van de plaatselijke keuze,
waarover de voorstanders zoo gemakkelijk
heenglijden, zullen door alle burgers zwaar
geveeld worden, meende spr. De schatkist
zal n.!„ wordt de verkoop van alcohol-
houdenden drank afgeschaft, de 221/2 mil-
lioen, die zij thans aan drankaccijns int,
moeten derven, en daarom zal men do
andere belastingen nog zwaarder moeten
maken. Voorla zullen de brouwerijen, dis-
Ülteerferijen, branderijen enz. worden ge
sloten. waardoor 10.000 mensehen op straat
zullen worden gezet, om nog de nering?
doenden in den drankhandel niet te ver
geten.
En ais daar nu nog maar de resultaten
dier afschaffing tegenop zouden wegen.
Alaar het buitenland leert anders, aldus spr.
Slechts de verborgen drankhandel zal er
door w ut'Je tl 1 evorlerd, schijnheiligheid, hui
chelarij en onzede'ijkheid zullen worden ge
kweekt zooals in de velschillende staten van.
Noord-jAmerika en Canada, waar het
drankvethod geldt, met cijfers kan worden
aangetoond.
Of liet Nedei'hmdsche volk voor -le thans
gevoerde actie der geheelonthouders vat
baar zal zijn? Rpr. hedwijfelde dit ten
sterkste. In de eerste plaats houden reeds
twee vijfden van hel NeJerlan Ische volk,
de katholieken, zich van dc beweging af
zijdig. Verder blijken niet meer <lan 122 per
sonen bereid le zijn gevonden om oen co
mité voor de beweging te vormen, terwijl
slechts 156 personen zich aanmeldden om
tot de daad over te gaan. Een droevig klein
aantal, vond spr., in vergelijking tot do
millioenen Nederlanders. Een verzamelaar
van handteekeningen in Delft liacl on'angs
na tweo dagen werkens 8 bandteekeii iag-m
verzameld
Toeh, meende sjzr, mogen Je Lchuiglieb-
benden hij den drankhandel, ook al heeft (le
minister dezer dagen Je plaatselijke keuze
als indruischende tegen ons staatsrecht ver
oordeeld, niet sli! zitten tegen de absolute
af schaf fingsheweging. En als midde'en om
weerstand te bieden tegen de onmatige
drankbestrijding noemde hij: een nauwe
aaneensluiting bij de afdeeling van de Ver
eeniging „Vergunning"; het nagaan van de
handelingen der geheelonthouder.-,het niet-
bijwonen hunner magere vergaderingen met
debat, omdat dit juisl.de attractie ervan,
zou zijn; het verbreiden van circulaires
tegen liet petitionnement gericht; het waar
schuwen van een ieder om dit niet te toe?
kenen. Eerst dan zult gij, zoo besloot spr.^
meegewerkt hebben om uw rechtmatig be
staan tegeu den ondergang te behoeden.
(Applaus).
De voorzitter bra.óht den spreke ij
dank voor zijn betoog, zoomede het bestuur
der afdeeling VlaarJingen voor haar aam
wazigheid op deze vergadering.
Van het stollen van vragen werd geen ge
bruik gemaakt.
je bruidstijd, dat weet je... toen ik voor
goed zag dat 't mis was tusschen jou en.
euj;„. on later, toon... in Augustus...
Nou... toen hen ik met m'n obstinate kop
onder den trein geraakt... Alaar 't liep beter
JÏ dan ik wou., 'tkostte me alleen wat
vingers van m'n rechterpoot"...
.Jesus... dat heb je toch niet expres
gedaan Arie... uit verdriet?" t
,JNce" lachte hij cynisch, „uit Itoutei
plezier., afijn, hoe lang is dat nou ge
leden... toen... in Augustus... 'n jaar of
zes?"
„Zeven," zei ze dof.
Fel keek hij haar aan.
„Hoe weet je.dat ineens zoo goed?"
„Zoo maar," prevelde ze, haar oogen in
schrille angsl, gebannen aan de zijne.
Hij zag dat ze loog; 't strak gekijk van z'n
oogen Hiel de hare niet los, cn onder dien
blik, die haar gansch bcheerschte, vloeide
't Woed meer weg van haar gezicht dat
stram werf en koud, weg uit haar hersenen)
dat haar hoofd licht voeldp. en van den
ken teeg.
Toen jdol.sel.ing vroeg hij norsch: „Heb
je kinder??"
En zij, nauwelijks nog in staat te spre
ken, stamelde klankloos. „Eén"...; en onder
den macht van zijn staag, alhcheerscheni
kijken, ontglipte haar al wat zij verber
gen wou,,'n jongen... hij wordt zeven
nu... mol Alei"...
Er viel 'n stilte, en in haar duizelend
hoofd dreunde haar eigen stem met vreem
de galmen na.
Toen zag ze in zijn oogen dat hij wist,
begrejaen had...
Achter haar in 't woonvertrek kraakt©
'u dour; ze richtte zich stram op, Je klamme
handen bevend inelkaar genepen; en, mal-
lig zoekend weer haar houding van com-
passievolle vrouw, zei ze hardop„Heb
