JULIUS «LISBERG,
VOOR DAMES.
ïngesondtm MertedeeïiBgen.
ROTTERDAM.
NOOKDBLAAK 10,
- Grootst gesorteerd
Ilnis in Wollen- en
zijden STOFFEN. -
Mousseline de Iaine
en fijne Katoenen. -
m»
Zijn
uw nieren verzwakt?
en wren vdt het levende lijf werden gctrok-
ken en dat de aldus gemartelde dieren
onder vreeseiijke stuiptrekkingen sterven,
zouden zij wel allen tegen deze crrnwel-
mode protested cn.
EIG EX A ARRIGHE DEN.
Dat mannen van wetenschap en kun
stenaars dikwijls hun eigenaardigheden, hun
gewoonten hebben, neten we allen. Mis
schien zullen echter de volgende niindej
hekend zijn.
Ibsen had op zijn schrijftafel allerlei
kleine figuurtjes staan, waarmee de rlieh
ter speelde, als hij bezig was zijn ge
dachten in een casten vorm te brengen,
en van Schiller heet het. dat de reuk
van rotte appelen bijzonder goed werkte <>p
zijn inspiiatie en zijn werkvermogen. Som
mige kunstenaar- meenden behoefte te heb
ben aan oen zeer "bijzonder ko-tuum. (duck
bijv. kleedde zich, eer hei tot cnmponoeren
kwam, in een galakosfumn en van Diehard
Wagner is meennalen verteld, dat bij, voor
al in zijn latere levensjaren, bet best com
poneerde. als hij „im Schlafroek" was en
men beweerde zelfs, dat de kleur van dit
kleedingstuk min of meer moest passen
hij den toonaard, dien hij "zich voorstelde
Bij zijn familie is echter omtrent dit laat
ste niets bekend, wel echter van zijn oor-
liefde voor fluweelachtige zachte stoffen,
als bijv. zijn fb"Vieelen baret.
Lesage moest. 0111 te werken, zonne
schijn hebben, terwij! "Schiller en andere
dichters en kunstenaars aan den nacht
de voorkeur gaven, waf misschien toe te
schrijven is aan mindere afleiding en gioo-
tere kalmte. Beethoven had zijn beste in
vallen op eenzame wandelingen en in
het badMozart erkende, dat hij zijn
hesle gedachten vond op wandelingen 11a
een goeden maaltijd, of op reis, of in
slapeiooze nachten en Carl Maria von We-
her componeerde het best, als hij per schok
kende» wagen reisde. Ook wetenschappe
lijke schrijvers volgden eigenaardige ge
woonten, als zij geheel in lmn werk op
gingen, al komen deze bij hen minder voor
dan bij kunstenaars.
Alexander von Humboldt moei hel ge-
heele omvangrijke hoofdwerk „der Kos
mos" geschreven hebben, terwijl hij de lin
ker knie als schrijflessenaar gebruikte en
Heimholtz verklaarde in een rede, die hij
bij de viering van zijn fiOsten verjaardag
hield, dat de schrijftafel part noch doel
had gehad aan zijn meest, luminense ge
dachten, en een beroemde ontdekking op
het gebied der organische chemie, de Ron-
zolformule, heeft de imperiale van een
stadsonmibus tot geboorteplaats gehad.
ONZE SLAAPPLAATSEN'.
Het valt niel te ontkennen, dat de ko
peren ledikanten een levendige concurren
tie aan de houten doen, en het is daarom
niet onbelangrijk hel vóór en tegen ervan
eens te overwegen.
Het vaderland der kalikanten o-f slaap
steden moet Egypte zijnvan daar kwamen
zij naar Griekenland. De Romeinen leerden
ze kennen van de Grieken en door de eer
sten werden zij ten tijde van Karei den
Groote ïn de Germaanschc landen inge
voerd, natuurlijk eerst, hij de hooge Man
den; de lagere moesten zich nog eeuwen
lang behelpen volgens het seizoen met den
vloer, op veilen, kleeden, mos, droge bla
deren en stroo.
Ook thans zelfs is liet bed niet alleen
bij de tropische volken, maar zelfs bij do
bevolking van koudere streken niet alge-
en vulde zijn gemoed met groote ontroe
ring,
„IJ is van zijn grootte," zeide zij, ,,en
ook uw haar "-
Zij ging terug naar de zitkamer en open
de de deur der naast bijgelegen ziekekainer.
Een kleine lamp verlichtte het oudenvet-
sclie vertrek. Do zieke zat, gesteund door
vele kussens, overeind in haar bed, haar
teére, smalle hand slak zij vol verwachting
gretig uit.
Harry keek vragend het jonge meisje
aan. Zrj haastte zich naar het lied en
zeide met zachte stem:
„Charles is hier. Hij mag alléén fluiste
ren. moeder."
De oude dame stiet een gelukkige, go-
smoorde kreet van dankbaarheid uilHairy
knielde bij haar neer en drukte haar /grij
pen de hand tegen zijn gezicht.
„Jongen 1 mijn jongenweende zij en
preste zijn hoofd tegen liaar oude borst.
„O. kón ik je maar even zien!''
„Stil, stil,'* waa- chuwde het meisje.
„Maar zeg toch wat, Charles," bad do
zieke; „spreek tot mijl"
"Harry verslikte zijn ontroeringen.
„Moeder," fluisterde hij, „moedertje I"
Zij liet haar vingers over zijn gezicht
glijden en betastte licht zijn golvend haar.
„Wat hen je gegroeid, dez'e drie larige
jaren, mijn lieve kroeskop. 0, kón ik je toch
maar even zien!" Zij hield hem een pros
dicht, tegen zich aan. „Vecht voor de Zui
delijken. mijn jongen!'' zeide zij.
De kus, die hij haar op de hand drukte,
scheen haar te voldoen. Zij ademde tevre
den op.
„Nu kan ik gelukkig sterven." sprak zij.
Harry schreide, hij was niet beschaamd
over zijn tranen. Hij hoorde nauwelijks de
snikken van het meisje. Heel voorzichtig,
bijna geluidloos, beantwoordde hij de vra
gen dar moeder, stelde haar gerust over
Zijn eigen veiligheid, beloofde haar terug
,te komen, zoodra hij dit kou.
meen in gebruik.
De Chinees en Japanner, evenals de Ja
vaan en Zuidzee-oilander. slaapt nog op
een mat, die eenvoudig op den grond wordt
gespreid. De F.sldmo en vele 'Aziatische
stammen van Rusland slapen in zakken
Eerst in de veertiende eeuw werd het
bed in de Europeesche landen algemeen,
nok bij de lagere volksklassen, hoewel de
wu m der slaapsteden veel vei schilde van
de hcdeinlangsche.
Oorspronkelijk verstond men daaronder
de bedstede, die een ontzaglijke menigte
venen bedden bevatte. Deze maakte de
tmts der jongt* bruid uit.
Hier." *u is bet zeker toe te schrijven,
dm de 1, (en zumer- liever onder dikke
voeren bedden slajxm dan zich bij warm
weer met zooveel aangenamer en licliler
dek vergenoegen.
Nergens is dit voeren bedden-systeem
zoo verspreid als in Duitsrhland, zooals
reizigers zith wel zullen herinneren uit
de hotelbedden, waar men winter en zo
mer puffen kan onder zware zakken met
dons gevuld.
I11 Engeland lieerscht algemeen het me
talen ledikant met dekens en zonder vee-
ren lied en deze gewoonte schijnt zich
ook bij ons in te burgeren; men vindt
tenminste in vele deftig ingerichte slaap
kamers het kojrereti ledikant.
Als voordeden hiervan wordt aange
voerd het sierlijke uitzien, de grootcre
zindelijkheid, het gemakkelijk liggen en ten
gevolge van het handiger zijn de hygië
nische voordeden.
Daartegen kan men aanvoeren, dat de
eenige, sierlijk metalen ledikanten, name
lijk die van koper, zeer duur zijn. en ver
der, dat door houten ledikanten in den-
zdfden stijl als de kamermeubds veel meer
een harmonisch geheel wordt, verkregen,
heigeen oneindig mooier* staat; verder, dat
uit een oogpunt van zindelijkheid het mo
derne houten ledikant volstrekt niet on
zindelijk is, en ten derde, dat de zoo
genaamde hygiënische nadeden van het
houten bed gemakkelijk uit den weg ge
ruimd Jainncn worden, door des zomers
lichtere beddespreien en zomerdekens te
gebruiken <*11 voor flink luchten te zorgen,
heigeen een noodzakelijk vcroischte is bij
alle mogelijke soorten van slaapplaatsen.
DE WAARDE VAN EEN STEM.
Wij weten allen, dat een werkelijk mooie
stem tied veel waard is. tn den winter
19121913 heeft Enrico Caruso te New-
York niel minder dan 420 000 gulden ver
diend. waarvan 250.000 gulden aan de
opera, waar hij 50 maal optrad, dus 5000
gulden por keer. De rest ontving hij van
phonograaf-fabrikanten, in wier instrumen
ten hij zong. Maar hiernaar kunnen natuur
lijk andoren niet rekenen, want Caruso
i> een zeldzame ster aan den zangers-
hemel en er zijn nog vele duizenden man
nen en vrouwen op de wereld, die ook
mooi zingen, maar -lang zooveel geld niet
verdienen. Een Amerikaansch professor
heeft aK een echt kind van zijn vader
land eens uitgerekend, welke waarde een
slem eigenlijk heeft. 11 oe is een onderne
ming, een talent of een gave eigenlijk naar
waarde te schaften, als men het niet in
dollars kan uitdrukken? Van deze redenee-
ïiug ging genoemde professor uit, vóór hij
zich aan liet cijferen zette.
Alle moeilijkheden van zulk een bereke
ning overwon hij spelendenvijs en begon
mol vast te stellen, dat buitengewone ge
vallen buiten beschouwing bleven en er
alleen met den doorsnee-artisf rekening
Eindelijk kwam het. meisje tusschenbeide
en zeide; „Moeder, wij mogen bom niet
langer hier houden. Hij móet weg."
„Ja, je hebt je plicht te doen," ant
woordde krachtig de blinde. Voor den laat-
S'ten keer omhelsde zij' hem, terwijl zij fluis
terde. „De God onzer vaderen moge je
zegenen, mijn jongen en je sterk maken voor
je plicht."
Harry kuste haar rimpelige wangen en
volgde zwijgend het jonge meisje de ka
mer uit,.
III.
Toen zij opnieuw in de schemerdonkere
gang terug waren, glimlachte het meisje
door haar tranen heen.
„Ik kan u niet genoeg danken," zeide zij.
„Dat behoeft ook riiet," gaf hij ten ant
woord.
„Maar ik moet nog één gunst 11 vragen,"
vervólgde zij. ,,U moogl, n.1. niet vragen, wie
wij zijn 01 hoe wij hoefen."
Hij knikte.
„En daar u niet weet, in welke straat,
noch in welk huis u is aangeland, zoo wil
ik u blinddoeken en wegleiden."
„Dat vind ik alles goed," sprak hij rustig,
maar op één voorwaarde. „Wanneer u het
kunt, zoodra de oorlog voorbij is, schrijft
li mij, en laat, mij komen om u op te zoe
ken."
„Dat zal ik," beloofde zij.
Hij bukte zich, toen zij haar eigen zak
doek hem voor de oogen b'ond en wachtte,
terwijl zij een shawl haalde.
„Mijn naam," herhaalde hij, terwijl zij
hem de deur uitvoerde, „mijn naam is Harry
Louden. Mijn adres is Hij gaf het. haar.
En u zult het niet vergoten?"
„Ik zal het niet vergeten."
Zachtkens, voorzichtig, leidde zij hem de
straat uit, eenige zijstraten voorbij, tot bij
een hoek. Hij deed niet de minste poging
om iets te onthouden van den weg, dien zij
hadden genomen. Na eenige oogenblikken
zon worden gehouden, n.l. met de heeren
fix dames koristen.
De professor kwam tot de slotsom, dat
de waarde van een stem van een korist(e)
20 p('t. bedraagt van het inkomen en de
rest voor andere hoedanigheden betaald
werd, zooals bij dames voor een knap
uiterlijk en een mooi figuur. De geleerde
betreurt het ten zeerste, dat het publiek
zoo weinig ontwikkeld en onopgevoed is
0111 een knap uiterlijk en lief figuur boven
een goede stem de voorkeur te geven, maar
dat is nu eenmaal zoo en zal ook we!
nooit veranderen.
NIEUWTJES VAN HIER EN DAAR.
In Londen werd onlangs een exemplaar
van de zeldzame eerste folio-uitgave van
Shakespeare's tooneelspelen, in 1623 uit
gegeven, gekocht door den heer Quaritch
voor 24 duizend gulden. Drie jaar geleden
bracht hetzelfde exemplaar 30 duizend gul
den op.
Jenny, een paard te Philadelphia, dat 51
jaar oud is, loopt nog voor den ploeg. Ge
durende zeven en veertig jaar is hij in
het bezit geweest van zijn iegenwoordigen
eigenaar John Unrnh. Hij doet zijn dien
sten nog zoo goed, dat hij menig paard,
dat veel jonger is dan hij, kan beschamen.
Behalve dat zijn rug veel heeft van dien
van een kameel en enkele bosjes grijze
haren, is Jenny nog heel goed voor zijn
jaren. Zijn oogen zijn helder, hij staat goed
op zijn pooten en beeft een merkwaar*
digen eetlust.
De heer Robert Young, die onlangs te
Edinburg stierf, was wijd en zijd bekend als
verzamelaar van paardenhoeven. Heele
rijen hoeven, waarbij er nog waren, die
dagteekenden uit den tijd der Romeinen,
hingen langs de wanden van zijn winkel.
Een enorme paar], van volmaakten vorm.
ter waarde van 72 duizend gulden is ge
vonden in de paarlvisseherij van Wesl-
Australië en naar Groorne gebracht, van
waar ze naar Engeland verscheept zal wor
den. 1
Baron Ivrupp, de kanonnenkoning uit Es
sen, gebruikte bij zijn leven visitekaartjes,
van dun uitgerold staal vervaardigd.
De heer Winons, een Amerikaansch mil-
1 ionair, die onlangs stierf, had de gewoonte
eens in de zeven jaar zijn rekeningen Ie
betalen.
De goudvelden in Nieuw-Guinea zijn zeer
ongezond voor de arbeiders, die er op
werken. Een kapitein eener boot, die on
langs veertig van zulke monschen te ver
voeren liad, die allen lijdende waren aan
koorts en dysenterie, verloor er onderweg
zeven.
Lord Salisbury was indertijd de eerste,
rlie in West-Europa door influenza werd
aangetast. De ziekte werd hem overgebracht
door brieven uit St. Petersburg.
ANECDOTEN.
„Wat, je hebt een marmeren buste laten
maken van je vrouw, en in je studeerka
mer geplaatst? Waarom heb je dat ge
daan?"
„Opdat ik haar nu tenminste af en toe
in stomme houding genieten kan, en haar
de waarheid zeggen, zonder tegengespro
ken te worden."
werd hij opmerkzaam op verward rumoer
in hup nabijheid. Het. meisje hield stil.
„Zeg niets," zeide zij. Het naderde ,,lk
weet, wat ik doen moet."
„Ik vertrouw1 u geheel," antwoordde hij.
Het tumult kwam dichterbij. Harrv voelde
mannen in lmn directe nabijheid. Hij hoorde
hoo plotseling alles stil w*erd en hoe het
ineisje sprak;
„Gij zult toch een blinde niet willen
aanranden?"
Onduidelijk stemmengegons volgde, vod-
stappen Lokken af.
„Zij zijn weg," legde het meisje uil, en
haar lichte druk dwong hem verder te gaan.
Eindelijk bleef Zij stilstaan.
„Hier moet ik u achterlaten," zeide zij.
„Wacht vijftig tellen, voordat 11 den doek
van uw oogen afneemt."
„En n z'ult niets vergeten?" vroeg hij op
nieuw?"
„Ik zal niets vergeten
Haar hand drukte de z'ijne een kort oogen-
blik. Toen wist hij. dal hij alleen was. Hij
wachtte een volle minuut. Toen hij den
zakdoek afdeed, bevond hij rich vlak bij
zijns vaders huis. Maar voordat hij naar
binnen ging, vouwde hij het zakdoekje op,
kuste het en borg liet in zijn borstzak vei
lig weg.
I
i
Gp zekeren dag, een maand nadat de
vrede was geteekend, vond majoor Harrv
Londen onder zijn mailbrieven een enve
loppe, waarvan het adres door een vrou
wenhand was geschreven. Hij scheurde hot
open. Binnenin bevond zic-h een opgevou
wen blaadje schrijfpapier, waarop niet an
ders stond dan een naamj, een adres. Een
mystificatie, Zou men allicht denken; maar
Harry Wist Imter. Hij greep naar zijn. hoed
en stoof zijn huis uit.
„Elsa!" fluisterde Mij gelukkig.
Zuster fb'oos'; Verbeeld je eens, terwijl
ik door de gang loop. omhelsi je vriend mij
plotseling en drukt mij een kus op de
lippen."
Broer: „Daar zal hij voor bloeden...
ik was toch al van plan geld van hem
te leenen."
Kind„Tante Doortje, hebt u ook zeme
len in uw beenen, net als mijn pop?"
Tante„Maar kind, hoe kom je aan
zoo'n domme vraag? En bovendien, hoe
kom je ertoe, mij met die pop te verge
lijken? ïk begrijp niet, hoe je papa zulk
een afschuwelijk ding heeft kunnen kno
pen
Kind: „Dat vindt mama ook, maar pa
z«*i, dat hij ze gekocht heeft, omdat ze
z«,o sprekend op tante Doortje geleek."
Uitgever: „is dit uw eerste werk?"
Jonge dichter: „Ja. mijnheer, is het u
iets waard?"
"Uitgever„Het is mij een tientje waard,
a's ge me wilt beloven niet meer te schrij
ven vóór dit gedrukt is, en ik wil een
g. heelen voorraad hebben."
Dichter: „Dat beloof ik u. Wanneer zal
het gedrukt worden?"
Uitgever: „Zoolang ik Jeef, nooit i"
,,'t Is belachelijk van een jongen man.
<e trouwen zond ra hij er maar den leef
tijd voor heeft," sprak een oude vrijgezel.
„Zoo. vindt je dat?" vroeg zijn getrouw
de vriend.
„Natuurlijk, hij is nauwelijks oud genoeg
om zijn eigen baas te zijn."
„Maar dat is hij ook niet, als hij ge
trouwd is.'"
Een boer, die door zijn vrouw altijd ge
plaagd was, was op het punt van te ster
ven. Zij meende hem als troost de vol
gende woorden te moeten toevoegen:
„Ja, je zult spoedig heengaan, maar ik
zal je volgen."
„Dat geloof ik ook wel, Betje," sprak
de oude man zwak; „maar wat mij aan
gaat, hoef je je niet te haasten."
Nelly: „Juffrouw Antiek houdt zich vast
aan 't idee, dat huwelijken in den hemel
gesloten worden."
Marie*. „Dat is nogal een troost vóór
haar. Hier heeft ze er met veel kans op."
Juffr. A.: „Stel je voor, Marie C. is
naar het buitenland vertrokken, en nog
wel onder een anderen naam."
Juffr. B.„Lieve hemel, dan heeft ze
zeker iets vreeselijks gedaan
Juffr*. A.„Nu, zoo heel erg was het
niet, ze is getrouwd en met haar man
op de huwelijksreis gegaan,"
MODE
De groote mode-magazijnen zijn nu alle
anet hun voorjaars-étalages gereed en zijn
wij daardoor in staat een oordeel te vellen
over hetgeen de zomer 1914 ons brengen
zal.
De kleuren zijn over het algemeen „boni"
te noemen. Wat al bonte, groote bloempa-
Ironen ziet men niet op de zijden linten,
die zoowel als ceintuurs als tot hoedgar-
neering worden aangewend; verder de in
't oog loopende Schotsche ruiten en stre
pen en dan nog de effen kleuren, die
dikwijls zoo bont zijn, dat ze het oog onaan
genaam aandoen.
Er wordt veel rood gedragen in verschil
lende tinten, als cerise-rood, geranium-rood,
tango, lavendel-blauw, p*i ara-viol et, bruin,
citroengeel en oranje; maar men zal in
tegenstelling van al die schrille kleuren
ook veel zwart zien dragen.
De modellen en garncering der hoeden
worden steeds hooger, wat waarschijnlijk
zijn ontstaan te danken hooft aan de weer
in de mode komende hooge kapsels. Vele
dames zullen de hooge kuif en het a la
I'Vdora gekapt haar weer spoedig in toe
passing brengen, en voor dikke, bolle ge
zichten is het ook een zeer aan te bevelen
kap reimaar de fijne, eenig.-zins lange
gezichtjes zuilen verstandig doen, nog niet.
zoo spoedig van de scheiding en de wrong
laag in den nek afscheid le nemen,
In de rokmode is voor 'I oogenblik nog
weinig verandering te bespeurenze zijn
nog steeds nauw en velen gedrapeerd,
en hoewel er uit Frankrijk beriehtcnj
komen, dat er daar rokken van wel drie
meter wijd ingevoerd zullen worden, zal het
nog wel een poosje duren, voor die bij
ons ingang hebben gevonden, want de
nauwe rokken hebben twee voordeeion,
die niet zoo licht uit het oog verloren
zullen worden. In de eerste plaats hoeft
men er een zeer kleine metermaat voor
noodig, en in de tweede p'aats heeft men
bij regenatMg weer met wijde rokken
ajtijd last, dat de schoenen vuil worden.
BEVALLIGHEID. j
Bevalligheid is geen schoonheid, maar
dikwijls is zij veel aantrekkelijker. Schoon
heid kunnen Wij bewonderen en aanstaren
en zij kan ons koud en onverschillig laten,
maar de tooverkracht van bevalligheid weer-
s'aat men zoo gemakkelijk niet. Zjj is eigen
lijk niet alleen uiterlijk. Zij vertoont zich
niet slechts in vorm, kleur en lijn, maar
ook in uitdrukking, omdat haar uitgangspunt
de ziel is. l
Vandaar komt het, dat deze beide zoo
zelden vereenigd worden gevonden, want
waaï de schoonheid schittert, daar is het
meestal met de ontwikkeling der ziel en
haar innerlijke eigenschappen niet zoo goed
gesteld. Een lieftallige, bevallige vrouw of
ineisje, is ons sympathiek, verwarmt ons
het hart. Blijft deze indruk weg bij het aan
schouwen van een overigens mooie en aan
gename verschijning, al mag zij dan ook nog
zoo bekoorlijk zijn, bevallig is zij dan niet
te noemen. - i
De schoonheid is een gave der natuur*
zij kan worden verhoogd, veredeld, behou
den, nooit verkregen worden.
Tot op zekere hoogte is ook bevalligheid
een geschenk der natuur, maar men kan
haar ©enigermate voorbereiden, zij kan ver
kregen en volmaakt worden, niet door cos-
meüekeu en schoonheidsmiddelen, maar
door zelftucht der ziel.
Een heftige, toornige, twistzieke en strijd
lustige, boosaardige vrouw zal op den duur
geen beeld van bevalligheid belichamen,
maai* wel de zachte, goedige, barmhartige,
tcvrvoalende, edele vrouw, al is zij uiter
lijk ook volstrekt niet mooi, zelfs leelijk.
Lieftalligheid of bevalligheid is een laat
der zie'. Is deze rein van lage drijf vemen,
vervuld van te-ara menschenliefde, edele
neigingen en groothartige gevoelens, dan
zal zeker min of meer de adem der beval-
ligheid uit haar stro om en over het levendo
vat, dat zij bewoont.
Berg! een zie] brutaliteit en eigenliefde,
wreedheid en menschenhaat, dan zal haar
omhulsel, hoe mooi ook geschapen, den
stempel der bevalligheid nooit of nimmer
verloonon. 1
Om het beeld der bevalligheid te vol
tooien, belmoren hierbij het oog weldoende
bewegingen, vlugge, licht verstaanbare ma
nier van uitdrukking en eenvoudige klee
ding. j
Wild heen en weer fladderen, nalatig
leunen, heftig gezwaai der armen, vernie
tigen iederen indruk van bevalligheid, zoo
als brutale spraak en onzindelijke, over
laden of nonchalante kleeding het doen.
In dit opzicht kan men in do kinder
kamer veel bereikenhier kan de grondslag
daarvoor worden gelegd en verder opge
bouwd worden aan lijf en ziel, totdat deze
deugd in beicle krachtvol ontwikkelt. Beval
lige schepsels worden geboren, zeker; ze
kunnen echter ook opgevoed en gevormd
worden, en daL dit voorall voor meisjes
van groot belang is, springt ieder in liet
oog. I
Vandaar komt het ook, dal zoovele min
der- mooie meisjes tot een huwelijk ko
men, terwijl schoonheden, wat men noemt,
blijven zitten. Deze streven er blijkbaar
meer naar de kostbare schatten van haar
eigen ik te verzorgen en te veredelen en
werpen zich daarmede een tooversluier
om, den tooversluier der bevalligheid en
innemendheid, die al Je harten voor haar
wint
hoek N1EÜWSTRAAT,
Verzwakte nieren ver-oorzaken rugpijn,
urinckwa'cn, waterzucht, rkeumafiek, jicht,
enz.
teler oogenblik van uw leven worden
aan het bloed vergiftige onzuiverheden
locgevocgd uit de stofwisseling, enz. Zij
worden evenwel uit liet bloed gefiltreerd
door dc nieren, wanneer deze organen ge
zond cn krachtig zijn. Wanneer zij echter
v""-zwakt zijn. kunnen zij tiaar werk niet
b -is o ar! ijk verrichten. Dan blijft een gedeelte
dor onzuiverheden j.11 het bloed achter en
verspreiden zij ziekte door uw geheele ge
stel. Gij begint u dof, zwaar en duizelig
te gevoelen, gij krijgt la«t yan hoofdpijn,
en rugpijn, waterzuchtige zwellingen ver*
looncn zich in de enkels of onder de oogen,
cn uw hart wordt aangedaan. Ook kunt
gij tast krijgen van rheumatisc-he pijnen in
de spieren en gewrichten, en hebt gij voort
durende aandrang tot urincloozing, terwijl
uw water met een brandige pijn komt,
bewoikt is en bezinksel achterlaat.
Wanneer de nieren niet Ln orde zijn, is
c*r een niergeneesmiddel noodig, dat baar
heelt. Foster's Rugpijn Nieren Pillen wer
ken spoedig en rechtstreeks op de nieren en
blaas. Zij helpen de nieren om de schade
lijke onzuiverheden uit het bloed te filtree-
ren en nemen zoodoende de oorzaal? van
bovengenoemde kwalen weg.
Te Schiedam verkrijgb. bij do hb. Ksp*
pelhoff Hovingh. Toezending gescIrJeat
franco na ontv. v. postwissel k f 1.75 voor
één, of f 10.—- voor
zes doozen. Eischt ds
echte Foster's RugPÏP
Nieren Pillen, weigert
elke doos, die niet
voorzien is van
nevenstaand handels*
merk.
