67"* laargang»
Zaterdag 18 April 1914
Bit mmt Maat uit DBS Halo.
No. 14504
Eerste Blad
De ongekroonde koning.
BkSb ©osessI vaadagnt dagel$fc% mot qjaocdenng tan Zon- au geBrtdaga^
Prijs pee kwartaal) Joor Schieda m co Elaardingen fl» 1.26, fnuioo
gar poet fi, i.65,
Brp pee wwfcll Soce Schiedam eo SüaardiagenlD cent,
Afuoüderlgke nummers S oedt,
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
AdrsrtentiSn too* Lat eerstvolgend nummer moetan dee middags vóór urn
aax aan bet Bureau beaargd rijn,
Bureau: Lange Haven Ne, 141 (Soek Eorie Haven).
Erip dar 'AdrertHntlSnl Sen 1—8 regels D.92I Iedere regel tmx
19 cents. Redamas Sö cent per regel, Groote lettere naar da giaate dia
Innamen,
Advertantiën by aEocnement op voordeeïïgp voorwaarde»!, Etófiffla
Merran fcga gratis aan het Bureau te bekorora,
Is de nummera dia Dinsdag-, Donderdag- en ZatBrdagavocO
Terecbijnen, worden Zoogenaamde kleine advertentiSc opgenomen tot den grgs
van IQ cents per advertentie, big JDOoruitbetaling aan bet Burma te voldoen,
Intercommunale Telefoon No. 103.
BUITENLAND.
Schiedam, 18 April 1914.
DUITSCHLAND.
In de beide MecHenburgsche groother
togdommen doet zich een zonderling ge
val voor. In den regel komen gewichtig©
hervormingen tot stand op den aandrang
van het volk. Meermalen hebben de vor
sten zich verzei tegen dien aandrang. Be
langrijke wetten, constituties, hebben, een.
heeten strjjd gekost Maar in Mecklenburg
staat het anders. Hier zijn de vorsten vrij-
ö'nmger en meer hervormingsgezind dan
de vertegenwoordigers van hun onderda
nen. Het is waar dat deze zoogenaamde
volksvertegenwoordigers eigenlijk slechts
de vertegenwoordigers van een klasse zijn.
Het zijn de standen, de ridders, cji men
kan reeds zich ridder noemen als men in
het beat is van een ol ander oud ver
vallen nest, dat den eigenaar het recht geeft
Zitting te nemen in het zonderlinge parler
ment
De beide MecJdenburgs hadden, eer het
Duitsehe Rijk ontstond, een min of meer
aartsvaderlijk bestuur. De vorsten betaal
den wat het land noodig bad. Uit de in
komsten van hun domeinen werd alles ver
richt De ridders hadden daarbij niet veel
te zeggen en bevonden zich goed bij den
staat van zaken, want zij" hadden niets of
weinig te betalen. Als het geld op was
kwam niets tot stand. Men liet de straat
wegen, die men begonnen was te leggen, on
voltooid en wachtte tot er weer "fondsen
waren. Maar toen de groothertogdommen
leden werden van het Duitsehe Rijk werd
het anders. Er moest voorzien worden in
allerlei behoeften. Er moesten nieuwe amb
tenaren worden aangesteld en betaald, ter
wijl de oude betere belooning moesten ge
nieten voor hun moeite, want als men
hun niet voldoende betaalde, vertrokken
zij, nu immers niet meer Mecklenburg maar
Duitschland het groote vaderland was. 'Do
vorsten "begrepen dat het zoo niet langen
ging. Zij wenschten een beter geregdden
toestand. Zij verlangden een grondwet en
een parlement als het Duitsehe. Zij en
niet het volk begonnen den strijd tegen
'de voorrechten der ridders.
Do kleine groothertog van Mecklenburg-
Strelitz, die geen Doorluchtigheid je is zoo
als Kouter een zijner voorgangers heeft
Roman van
PAUL OSKAR HöCKER.
Kaar het Duitsch.
(Nadruk verboden.)
geteekend, moet een zeer verstandig man
zijn. Hij is persoonlijk zeer rijk en bekos
tigde tot nu too alle3 wat zijn klein land
noodig had. Maar er viel niets aan te
vangen met de ridders, die telkens ,de
voorstellen, door zijn regeering gedaan in
het belang van het land, verwierpen. De
groothertog geeft jaarlijks de rente van
ongeveer twaalf millioen uit voor zijn land.
Hij wil thans twaalf millioen aan Strelitz
schenken onder voorwaarde, dat de heer-
schende stand zal toestemmen in een con
stitutie, die hij verlangt. Maar de ridders
weigeren en hebben bovendien aan de
kleine boeren en handwerkers wijs gemaakt,
dat zij, als een constitutie wordt inge
voerd, zware belastingen te betalen zullen
hebben.
De eerste en eenige minister van Mecklen
burg—Strelitz, de heer Bossart, heeft nu
zijn hart gelucht tegenover een man van
de pens. Waarschijnlijk met het doel om
de ridders te waarschuwen. De regeeringen
der beide hertogdommen zullen niet afzien
van haar plannen. Desnoods zullen del
groothertogen een grondwet octroyeeren en
doen in werking treden, zonder hun won
derlijke parlementen daarin te kennen. Maar
zij willen liefst, dat de Bondsraad en de
Rijksdag hun te hulp komt. Als die vin
den, dat de groothertogdommen een con
stitutie moeten hebben in overeenstemming
met de wetten van het Duitsehe Rijk,
steunen zij krachtig de vorsten, die vrij
zinniger zijn dan hun volken.
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
25)
Hij keek haar al voortloopend onderzoe
kend" van ter zijde aan, eemgszms wantrou
wend. „U weet toch waarom ik mij hier be
graven heb Eva heeft het u verteld. En de
menschen in het sanatorium maken er zeker
geen geheim van." Toen zij het hoofd schud
de lachte hij even. Hij deed nog een paar
trekjes aan zijn sigaret, toen wierpj hij haar
weg. „Een gekke gewoonte uit mijn stu
dententijd, anders niet Een morgendronk
enri enz. Neen, hebben ze u daar niets van
verteld? Z. Z. heet het in de anibtstaal:
Zuipt zeer."
i,He, mijnheer Teerbtügge, dat zijn toch
grappen." Zij réi dit op ge krenkten toon,
want hij ïachte nu nog harder.
s,Neen, in ernst, freule, gelooft u werke
lijk niet dat dat mijn riekte geweest is?"
ï.Dat is toch geen riekte."
f,Zoo, wat dan?"
>,Een onhebbelijkheid."
Nu bleef hij weer staan, Kostelijk! dat
moet u eens aan den geneesheer-directeur
Vertellen. Maar in ernst: het is veïbazend
ttoeielijk een volwassen man zulk een on
hebbelijkheid af te wennen. Er zijn ont
houdt ngs inrichtingen waar men de men*
feshen opsluit al,s in een gevangenis. En
tegen dien dwang Verzetten zij rich, zg
Worden al dringender, al hartstochtelijker
in hun verlangen; menigmaal schreeuwen
Ne als de dieren."
ï«Pi hofid op, hoe mesafijkl"- Zij hield j
Engeland.
De Britannia-pier en het daarbij beboe
rende paviljoen te Yarmouth zijn gister
morgen totaal afgebrand. De schade be
loopt ongeveer 180.000 gulden. Men heeft
aan het strand een briefkaart gevonden met
dè woorden: „Votes for women" aan aen
eenen kant en aan de andere rijde de
woorden: „Mac Kenna heeft bijna mevrouw
Pankhurst vermoord. We kunnen geen ge
nade toonen voor de vrouwen bet kies
recht hebben gekregen."
Nog eenige andere branden rijn dien dag
door de suffragettes gesticht In de groote
Music-hall te Kingston aan de Theems o.a.
ontstond brand, waarbij verschil lende be
zittingen der artisten -en muziekinstrumen
ten, die niet verzekerd waren, verloren gin
gen. In een linoleumfabriek werd door een
brand voor duizenden ponden sterling scha
de aangericht Te Kempton werden verschil
lende gebouwen in het park en do ren
baan geheel door de vlammen verteerd,
te Bolton een blok fraaie winkelhuizen,
beide handen aan de slapen en week voor
hem terug. Zij zag wteec datzelfde flik
keren in zijn lichtblauwe oogen, dat haar
zoo angstig maakte. Maar niet langer dan
een paar seconden. Toen was het of er een
sluier kwam voor zijn blik. En de vrien
delijke, goedige, berustende uitdrukking
kwam weer over zijn gezicht.
Zij haalde verruimd adem.
„U kunt iemand bang maken, mijnheer
Teerbrügge," zei ze, nog een weinig wei
felend.
„Ik moest het u toch verklaren, toen
u het VTOeg. Geloof mij, voor velen is
dwang werkelijk de eenige redding. Die men
sehen zijn te beklagen. Als ik begrepen
had, dat dit hg mij ook het geval was ja
dan had ik mij liever een kogel door het
hoofd geschoten. Waarachtig. Neen, de wet
volgens welke men leven moet, moet men
zichzélf stellen, als een vrij man. Zich
zelf op zijn woord van eer beloven„Jongen,
van dit oogenblik af aan drink je geen
druppel meer." En zijn woord houden."
Hij nam zijn autopet af en veegde met
zijn zijden zakdoek zijn warm hoofd af.
„Het is een zwaar werk, freule. Moeilijk,
omdat men er altijd, altijd aan denken
moet, de gelofte neemt ten slotte een veel
te groote plaats in het leven, in. "Ziet u
wel, dat ik er dadelijk met u over moest
spreken. Het is te gek. Het kan u toch.
niet interesseeren."
„Alleen reeds uit een psychologisch oog
punt mijnheer Teerbrügge. Want ik kan
my best voorstellen, dat men zeer trotsch
moet zgn op zulk een gelofte.'"
„Dat is men ook, freule. Zeer trotsch»
Maar het is vermoeiend. Het houdt iemand
van veel betere dingen 'af. Hier wordt men
sterk in maar zwak in al het overige
van *t leven. Daar zit hem het gevaar. Men
tropst zichzelf met de gedachte.Och, dat
te Penzance een rolschaatsenbaan, een bios
cooptheater en een stoomwasseherij, ter
wijl ten slotte te Kelso êon groote boer
derij afbrandde, waarbij föjftien paarden
en drie koeien in de vlammen omkwamen.
Frankrijk.
De heer CaiUaux heeft den aanhang in
zijn kiesdistrict Mamers niet verloren. Een
lijst, die de ronde heeft gedaan om hem
te verzoeken zich weer candidaat te stel
len, werd door de groote meerderheid van
zijn kiezers, ten getale van 8000, geteekend.
Van de 143 burgemeesters in zijn district
waren er 115 die teekenden en zich ervoor
spanden, ook hun ondergeschikten te doen
teekenen.
Caillaux denkt in 10 dagen zijn tien can
tons af te werken. Zijn verfclezingsrede is
kort Hij spreekt tot rijn kiezers als volgt:
„Waarde vrienden,
Mijn tijd is beperkt Gij kent mij. Gij kent
mijn beginselen. Ik heb te dikwijls de ge
legenheid gehad ze aan u uiteen te zetten,
dan dat het thans nog noodig zou zijn.
Ik kom u verzoeken, mij nogmaals uw
vertrouwen te schenken. Gij weet welke af
schuwelijke dingen men van mij gezegd
heeft Bedenkt, dat men in mij u heeft
willen treffen, dat het mijn toewijding voor
u, kleine luyden is, die men mij "niet ver
geeft (Hiermede doelt Caillaux waarschijn
lijk op de inkomstenbelasting, waar de be
zitters niet van willen weten.) Door op
mij te stemmen, wreekt ge mij en zult
ge uzelf wreken."
Duitschland.
Een extra-uitgave van het Ar mee-Var-
ordnungsblatt" bevat een kabinetsorder
naar aanleiding van den vijftigsten jaardag
van de bestorming der Düppeler schansen.
Na een uitvoerige uiteenzetting van de his
torische beteekenis van den dag wordt
daarin o. a. gezegd: „Op het morgenrood
van de dagen van Düppel van Alsen volgde
na hevigsn, zwanen stojd als prijs der over
winning de met verlangen tegemoet geziene
eenheid van Duitschland en daarmede te
vens het keizerrijk.
Het stuk eindigt aldus: „De daden der
vaderen blijven voortleven in de herinne
ring der zonen en kleinzonen. Ik weet,
dat deze voor gene niet zullen onderdoen-
in trouw en toewijding jegens mij en het
vaderland, wanneer ooit een vijandige hand
hetgeen wij ten koste van zoo zware offers
hebben verkregen zou willen aantasten."
Naar gisteren bekend werd van het exer
citieterrein te Oberkofen zou het 99ste regi
ment infanterie heden na r een afwezig
heid van eenige maanden naar Zabern terug
koeren.
is niet zoo gewichtig bij dat eene, eenige
vergeleken
„Ten slotte moet men de verzoeking toch
eens geheel overwonnen hebben. Die lijd
komt toch eenmaal?"
„Zeker." Hij haalde diep adem'. „Ik ben
nu goddank zoo ver, dat ik eindelijk weer
begin in andere dingen belang te stellen,"!
De dames bleven een eind vooruit staan
om op de nakomers te wachten. Toen Teer
brügge dit merkte, zei hij zachtjes tot
Beate: „Mag ik u een verzoek doen, freule.
Ja?"
Zij zag hem vragend aan.
„Zwijgen. Over de bekentenissen van
een „schoone ziel". Wij hebben gepraat
over Cowes, over de zeilwedstrijden. Niet
waar?"
Zij knikte glimlachend. Hjij bad nu weer
den aandoeniijk-koddigen trek van straks en
zij merkte, dat het hem. hinderde, haar stil
zwijgendheid in te moeten roepen. „Maar
van de zeilwedstrijden zou ik werkelijk dol
graag wat weten, mijnheer Teerbrügge. Uw
zuster vertelde er mij al wat van..i."
Hij gaf een zeer aanschouwelijke voor
stelling met een paar ironische opmerkingen,
van een wedstrijd van de „cup", waarbij
hg van het begin tot het eind door gruwe
lijke» tegensjpoed scheen te worden ver
volgd.
Toen begon Evelyne een woordje mee te
praten en verzachtte het eenigszins. Daarop
overdreef hg het nog erger, voegde er
nieuwe grappige omstandigheden bij, de
stemming werd langzamerhand zeer vroo
lijk en in het terugkeeren, toen de weg
daalde en het tempo wat sneller werd,
schaterden zij alle vier voortdurend van
het lachen. t
k Den geheelen tocht beschreef Beate
uitvoerig in haar eerstvolgenden brief aan
Gwendoline. Intpsschen had zg Evelyne's
Oostenrijk en Italië.'
Volgens de Weensche bladen nemen de
besprekingen te Abazzia, waar de Oosten-
rijksche minister van buitenlandsche zaken,
Berchtold, en zijn Italiaansche ambtgenoot
zich thans bevinden, een gunstige wending.
De bijzondere berichtgever der „Neue
Freie Presse" te Abazzia meent het bestaan
van een Middellandsch Zeeverdrag tusschen
de staten van den driebond te kunnen te
genspreken.
Het verdrag van 1902 tusschen Italië,
Frankrijk en Engeland is nog steeds van
kracht, hetgeen echter niet vermindert, dat
Italië, Oostenrijks pogingen ter verkrij
ging eener belangenzöne in Klein-Azië, on
dersteunt. De Italiaansche staatslieden
zegt de berichtgever zgn overtuigd, dat
de Triple Alliantie bij de zuiver economi
sche verovering van de Oostelijke Middel-
landsche Zee mets van Engeland te vreezen
hebben.
In denzelfden geest drukt zich het
„Neues Wiener Tageblatt" uit en zegt daar
bij, dat Italië zich van den steun van Oos
tenrijk in zake de kwestie der twaalf eilan
den verzekerd kan houden.
In Italiaansche knngen wordt men hoe
langer hoe meer er van overtuigd, dat het
toekomstig gevaar, dat van den Balkan
dreigt, ligt in het sterker worden der groot-
Servische idee en het goed zou zijn, deze
bijtijds den kop in te drukken.
Rusland.
De „Cri de Paris" meldt, dat mfen rich
in Russische hofkringen in een zeer pajn-
lrjken toestand bevindt Grootvorst Dimi-
trief zou van al zijn rechten afstand heb
ben gedaan om een mooie Amerikaansche
te kunnen huiven, die hij te Petersburg
ontmoet heeft Zelfs zou hij bijna een schan
daal verwekt hebben door aan verscheiden©
leden van het Hof toe te vertrouwen, dat
hij van zijn trouwplannen ten opzichte van
een der dochters van den tsaar afzag. Deze
is heftig vertoornd op den grootvorst, en
heeft hem doen weten dat hg diens afstand
van zijn rechten aanvaardde, en hem vrij»
liet om te doen en laten wat hij wilde.
Grootvorst Dimitrief is 22 jaar en de
zoon van grootvorst Paul, die na den dood
zijner eerste vrouw hertrouwde, met een
gescheiden vrouw, en om die reden tijdelijk
van het hof verbannen werd. De jonge
man werd opgevoerd door grootvorstin Eli
sabeth, zuster der keizerin-moeder, en we
duwe van grootvorst Sergjus, die onder
moordenaarshand viel.
De jonge Dimitrief was een gunsteling van
den tsaar, en men begrijpt dus,zegt het
Parijsche blad, hoezeer het plan van den
grootvorst om van de hand zijner doch
ter af te zien, den monarch heeft moeten
grieven.
broeder meermalen ontmoet. Hij had de
dames een visite gemaakt en do gravin
had met haar nichtje een uitnoodiging van
mevrouw Biggar aangenomen, om te ko
men theedrinken. Zij keek toen eens goed
rond in do villa. De gewone hotelinrich
ting was haast niot meer te herkennen,
zooveel hadden broer en zuster meege
bracht. „Het zou niet in oen kleinen ver
huiswagen kunnen," dacht tante. En dc
verkwisting met al die menschen voor ver
pleging en bediening vond de gravin be
paald ongehoord. Evelyne had een kamenier
hij zich, haar broeder zijn boy, dc ver
pleger leerde den reconvalescent in den
tuin wierken, gymnastiseerde met hem cn
zorgde ;voor de voorgeschreven baden.
Waarom zij dus nog een verpleegster hiel
den bij de overdreven prijzen voor alle
„extra's" kon do gravin niet begrijpen.
„Als zij werkelijk te Berlijn gaan ivonen,"
zei z!e, „dan kunnen ze er voor hetzelfde
geld een vorstelijke huishouding op na hou
den." Het was een rijkdom, zekér niet min
der dan die van de Walkers in New-
York. De jonge mevrouw Biggar droeg kan
ten 1 Zoo prachtig! ©Ik garnituur woog op
tegen een xninisterstraetement. Maar over
Evelyne en haar rijkdom schreef Beate haar
zuster slechts terloops. Het vraagstuk Klaus
Teerbrügge hield haar veel meer bezig.
Haar belangstelling was in geen enkel op
richt to volgelijken met die van al de
„vrouwen", die hem aanbaden, hem in haar
netten trachtten te vangen. Zij stelde zuiver
mensdhelgk belang in het geval. Alles wat
zg van zgn vroeger teven te weten was
gekomen, deelde zij aan Gwendoline mede.
Zg moest er zich tegenover iemand over
uitspreken en rij had niemand anders dan
haar zustor. Want tante Eddy was te on-
kiesch, babbelde haar te veel en daaren
boven beoordeelde zg den jongen Teer-
Albanië. 1
Volgens de „Zeit" heerscht in Noord-Al-
banië ernstige ontevredenheid. Essad pasja,-
de weinig sympathieke minister van oor
log, Zou er een volmaakt stelsel van be
gunstiging hebben ingesteld. Alle betrek
kingen en ambten heeft hij aan zijn vrien
den gegeven.
De „Zeit" voegt er aan toe, dat de vorst
zeer slecht wordt ingelicht over'den wa
ren toestand, en dat tal van Albaneezen het
gewenscht achten, Albanië te verdeelen in
drie provincies, die alle ©en zekere mate
van autonomie zouden krijgenNoord-Alba
nië, Centraal-Albanie en Epdrus.
Volgens de „Wiener iAllgem. Zeitung"'
zullen de regeeringen van het Drievoudig
Verbond ten spoedigste aan de Triple En
tente het antwoord doen toekomen op de
nota van deze betreffende de eischen van
Griekenland omtrent Epirus. i
Het antwoord is volkomen overeenkom
stig den wensch, in de ontwerp-nota van
de Triple Entente te kennen gegeven. |A1-
leen de strjl is eenigszins gewijzigd.
Vereenigde Stat en. -
„Generaal" Jacob Coney, de werkloozen-
leider, die vijftien jaren geleden veel van
zich deed spreken, toen hij zoogen. „hon-
geroptochten" naar Washington aanvoerde,
heeft zich weder op het oorlogspad bege
ven, zoo wordt uit New-York aan de
„Daily News and Leader" bericht. Te Mas-
sillon in Ohio heeft hij n.l. een legertje
van 200 iverkloozen bijeengebracht, waar
mede hij naar Washington is getrokken, ten
einde den president de voorwaarden van de
arbeiders mede te deelen.
De politie zal de menschen ongemoeid le-
ten, zoolang zij zich ordelijk gedragen,
maar nu de „Industrial Workers of the
World" bekend hebben gemaakt, dat zij de
putaties zullen uitzenden, die zich op ver
schillende punten van den weg bij de werk-
loozen zullen aansluiten, bestaat er veel
kans op ongeregeldheden, hetgeen voor de
autoriteiten een aanleiding zou kunnen zijn
om den stoet uiteen te drijven. Het werk-
loozenleger zal den tocht te voet afleggen,
de leider echter is gezeten in een rij
tuigje, getrokken door een muilezel, die een
viag zal dragen met het opschrift „Jacob's
ezel".
Vereen. Staten on Mexico.
Naar thans bekend wordt, eischi Huerta,
dat de "Amerikaansche schepen schot na
schot de saluutschoten der Mexicanen zul
len beantwoorden.
De Amerikaansche president heeft echter
president Huerta doen weten, dat de Ver
eenigde Staten slechts genoegen zullen ne
men met een salvo van 21 kanonnen zon
der eenige voorwaarde en dat de Ameri
kaansche schepen het eerst zullen beant
woorden, nadat het afgeschoten is.
brügge onbillijk en onmeedoogend.
„Zenuwschokkend moet zulk een onthou-
dingskuur zijn,"- zei tante Eddy eens, toen
zij van een wandeling met Klaus Teer-
brugge's zuster thuis kwam. Ik bedoel:
voor degene, die er op letten moet. Me
vrouw Biggar heeft mg allerlei dingen van
haar patiënt verteld. In de eerste weken
kon hij niet slapen, absoluut niet slapen.
Hg liep maar steeds heen en weer, aJtgd
heen en weer. Rusteloos. En dan die plot
selinge aanvallen. Een ijzeren jvil is het
eenige, dat daarvoor helpt."
Beate keek verbaasd op. Die Woorden
herinnerden haar aan hot eerste gesprek
dat zij onder vier oogen met Klaus Teer
brügge gehad had. Zg mocht daar niet
over praten, hij had haar uitdrukkelijk om;
stilzwijgen verzocht. Zij zweeg dus. Maar in
stilte hield de vraag haar bezig: .wie van
heiden zei de waarheid
Zij merkte weldra op, dat Evelyne bui-
tnegewoon ijdel, verwend en heerschzuch-
tig was. Tegenover Beate en haar tante was
zij altijd buitengewoon vriendelijk van
do andere gasten nam zij niet de minste
notitie. Zij had alleen eenig zwak op den
Pruisischen adel. Dat bekende zg ook
gaarne. Door haar connecties met het hof
t© Dresden had zij nu en dan een aan-
knoopingspunt gevonden met do boogera
kringen in Berlijn en Potsdam, en ner
gens had. men haar zoo verwend als daar.
„Geen wonder," zei tante Eddy droog,
toen zg dat hoorde, „zooveel millioenea
doen onze jonge garde-luitenants zelfs heen
stappen over Pietor Teerbrügge, den ouden
Keulenaar als sdhoonpapa."
„Onder ©en prins doet ze het niet,"' ge-
loofde Beate.
De gravin lachte. „Een Pruisisch prins
(Wordt vervolgd).
SCHEMIMSCHIE COURANT
