k»n- r» ctV)
"Vlugge j our li all stiek
BINNENLAND,
Uit de Pers.
Kunst en Wetenschap-
schip geen stuwadoorsarbeid
wordt verricht door anderen
dan: a. Jont de bemanning van
in* t sc hi ir; b. door h el pers o n e o
<t n eon stu wadoor so ud e rn c
m i n g, welke voidoet aan de in ar
tikel o gestelde e i s c he n."
En art o luidt:
,.K o n s t u w d oo r s o n d e r n e m i n g
als bedoeld in artikel 2, m. o e t a a n
de vol gonde eischen voldoen
a t e n minste én h o o f d b e s l u u i
d e r der o n dei neming m oei i n s o
7. t e n e des K ij k s 7. ij nd e h o o f d e i
of bestuurder* mogen niet in
e c n au d e r e onder n e mn g w eik
/aam /.ijn, tenzij als hoofden of
bestuurder s.''
Hier wijkt bet ontwerp belangrijk af van
hetgeen de voorganger van dezen Mini
ter oOrspionkeüjk wilde, die had voorgesteld
oo i de uitoefening van bet stuwadoors he
drijf een verlof in te stellen, waarvoor zij.
die tot het bedrijf werden toegelaten, een
zekere som hadden te betalen. En nu hm
den de hoeren van der Voort van Zijp en
Spiekman, ieder op eigen gelegenheid, bij
amendement voorgesteld dat ..verlofwoei
in de wet op te nemen; van de retribtuie.
die halma betaald wilde zien. werd door
geen van beiden gesproken. Beide deden
natuurlijk hun best om te bewijzen -- wat
echter met bewezen kon worden dat
daardoor de bedrijfs vrijheid niet zou wor
den beperkt, maar de heer Spa kina u was
daarbij niet gelukkig, aangezien hij zelf wel
dra in zijn betoog kwam tot een onder
scheid tus-eiien ondernemingen die, z. j
niet en anderen, die wel .moesten worden
toegelaten. En weldra bleek hel. dat de »o
naai demoeiaten daarom zoo hoopten pi ijs
stellen op de wettelijke toelating, omdat z<
dat de eeltige waarborg vinden ,dat er m
het stuwadoorsbedrijf niet ander.-- dan col
leetieve arbeidscontracten zullen worden
aangegaan, en dat men zich daaraan zal
houden. De heer Spiekman herinnerde ei
toch aan, hoe in 1909 ,in dat bedrijf te
llotterdam een collectieve overeenkomst is
■mngegaan, waarhij vele patroons zich even
welwillend betoonden als de vakorganisatie,
doch boe in bet volgende jaar deze opliet
tievc regeling dreigde weer te piet te gaan.
omdat enkele groote patroon» onder ,de stu
wadoor-, om meer winst te behalen, zich
■dmiuum ruet bielden en arlseidor- panna
men buiten de overeenkomst om.
En ook hier kreeg de lieer Spiekman
steun van den heer van XL-pen. die. al
zo-u hij wederom niet het onderste uil de
ka- eL-die.il iet» gedaan walde zien. om
dat bet toch wel noodig is van te voren
te weten uk: een lieroep gaat uitoefenen.
Hij zou niet liet slechtste van zijn ovon-
mensdi denken, maar hij herinnerde er dan
toch aan dat zoo bezadigd man al- de
her Plate in 1908 de stuwadoor- al heel
ongunstig heeft beoordeeld, toen hij er op
wees, dat in dit bedrijf vennootschappen
zijn opgericht niet de juridische vinding
rijkheid om aan de verplichtingen d**r On
gevallenwet te ontsnappen, cn hoe men
ook met buitenland sche stroomarmen werkt,
en Later, als betaling gevraagd wordt daar
aan te ontkomen, filet is, zuoals men ziet.
niet, voor niets, dat in 'art. 3 is opgenomen
dat tenminste één hoofdbestuurder der on
derneming ingezetene des Rijks moet we
zen.)
De Minister zag ook wel in, dat hier
iets moest gedaan worden, al wilde hij
dan ook van het herstel van het „verlof"
nieLs weten. En toen gaf de heer van Id-
singa hem, naar "het ons wil voorkomen,
verzwegen, altoos. Na Jacobs dood had
SBofsy Pan weer opgezocht, hopende sym
pathie bij die eenzame te vinden en haar
te bekeeren tot, haar dogmatisch geloof.
De huichelaar, die hetzelfde spel zeker wel
met andere meisjes was begonnen toen de
trotsche Pau hem met afschuw verstooten
had, was geëerd en geacht gebleven, maar
de ontrouw van Karei, waarop Betsy zoo
grievend en onkiesch had gezinspeeld, was
bekend door heel de stad. Maar nooit zou
zij 'Betsy de leugenachtige basis van haar
berusting ontrooven. Zij zou niet wreed zijn.
al waren anderen wreed jegens haar.
fit de loodgrijze Iuchtstreep, boven de
eentonige huizenrij, kletterde nu de hagel.
Hard ketsten de witte balletjes t<-gen de
ruiten en somber gierde de Maart«<*he wind.
Plols werd het donker.
't Was beter, niet to zitten schemeren.
Dan was 't, of Karei thuis zou komen, lloe
lang, terwijl ze in het .donker van haar
vermoedens tastte naar de waarheid, had
zij niet zoo stil zitten schemeren en ge
hoopt op bekentenis en berouw1 O, had hij
aan haar voeten geknield en haar ge
smeekt hem te vergeven, zijn eens toch
zoo teer geliefd hoofd in haar schoot, hoe
was haar hart voor hem opengebloeid. boe
had zij hem in haar armen laten uit
schreien, hoe had zij weer geloofd aan zijn
gelofte, nooit, nooit zijn Pau meer leed te
doen! Maar dat schemeruur was nooit ge
komen. Nu 'wou zij ook 'niet schemeren
meer. I
Met een brutalen, flap verspreidde de gas
vlam blank licht in de kamer. Pauline
sloot de gordijnen en nam haar borduur
werk weer op. Een weöe walging kropte in
haar keel, maar de weelde van zich uit
te weenen bleef haar ontzeid. En zij had
meelij met zïchzélve en ook met Betsy
met Karet ach! met iedereen.
't /.eea goede denkbeeld aan de hand een
ivci-ter van de werkgevers in dit bedrijf
aan te leggen, op welk register men zal
moeten ingeschreven zijn om het bedrijf uit
te moiren oefenen. Dus een verkapt verlof?
VUernmist. Dat zou het geworden zijn, al;
naar sociaal-democratischen geest bij de in
-'•hrijVuig in het register ware voorgeschxe-
ien de beoordeehng door de Overheid, of de
1 elating mag geschieden al of nmt Maar
hier slaat het heel ander-, de inschrijving
in het register zal toch aan niemand mogen
waden geweigerd, die aan de eischen der
wet heeft voldaan De Minister nam dit
denkbeeld over, waarop het :mienrlement
run den Leer van der Voort van Zijp1 werd
ingetrokkende heer Spiekman hield het
zijne ivhter vol, dat alleen de sociaal-de
moeratisehe stemmen kreeg plu- die van
den heer van Vliet, wiens Talmn-liefde
blijkbaar zoo groot is. dat hij van geen
enkele wijziging \an dien- oorspronkelijk
ontwerp wil weten.
liet volhouden van het amendement der
.- jci-aal-dcmocraten wekte te meer verba
/mg, omdat de Munster hun, inzake van
bun liefde voor het collectief arbeidscon
tract een heel eind was tegemoet gekomen.
Hij zegde liun toch niet meer of minder toe.
dan dat hij bij art 14. dat over de arbeids
voorwaarden handelt, een bepaling zou ont
werpen, die zeer repressief zou werken op
..de immoreele elementen, die de collectieve
arbeidsovereenkomst belemmeren". Hij was
toch niet bang voor radicale maatregelen,
als radicaal ingrijpen noodig is, en was
bezig strafbepalingen te ontwerpen, voor
het zich niet houden aan de uitbetaling
van het Icon m het collectieve contract
vastgesteld.
De Kamer keek zeer verrast op bij deze
mededeeling. en wij zullen ons natuurlijk
van alle oordeel over 's Ministers plan
onthouden zoolang dal met in een wets
artikel gofoinuileerd voor ons ligt, we ge-
loeven echter met - dit in afwijking van
andere persstemmen dat we in deze
hebben te (toen met oen plotseling opko
mend lumineus idt'e, daar is Treub de man
niet naar; deze zaak zal wel in den loop
der discu-sie in zijn brem gerijpt zijn.
niet tyraiuiiseeren. en zij zagen de wet
liever ingetrokken dan hun amendement
verworpen; dan maar liever wat jaartjes
nog gewacht tot er een betere wet kwam.
Dit alles was zoo prachtig gemeend, dat
toen de voorzitter eerst het amendement-
Spiekman in stemming wilde brengen, daar
de subamendementen eigenlijk hij een
nieuw voorgesteld artikel 5bis behoorden,
de hm Schaper haastig naar den president
liep om dit andersom gedaan te krijgen.
Toen werden de sub amendementen verwor
pen; daarop maakten 11 leden van Rechts
zich van de sociaal-democratie los, en het
amendement-Spiekman werd met 44 tegen
20 stemmen verworpen. Tan Rechts stem
den tegen de heeren Bichon, de Savornin
Lobman, van Vuuren, Duynstra, Fles kens,
de (teer, de beide van Nispens, Loeff, de
Wij kers boo tb. Nolens en van Bylandt; en
hoe weinig men het Rechts aandorst met
hulp der sociaal-democraten de wet te doen
intrekken, mag wel blijken uit het feit, dat
er niet minder dan 17 leden van de oppositie
bij de stemming ontbraken!
„Waf zegt ge van Lobman en van Scha
p-ei hoorden wc een Kamerlid tegen zijn
collega zeggen. „Och man," zei de ander,
„de komedie is er niets bij." Zoo is het,
en Treub heeft het pleit gewonnen, en
Talma's roem heeft gevoeliger knak gekre
gen.
En toen gingen we aan de groote vraag:
arbeidskranlen, zooals Treub die uil, of
arbeidsboekjes, zooals Taima die wilde;
de sociaal-democraten wilden de arbeids-
boekjes mn de z a a k, naar hun meening
zal in het bedrijf geen afdoende verbe
tering van de toestanden komen, als men
>t volledige beschikking heeft over bet
i.uuischemuateriaal, en die is. alweer vol
gens hen. zonder arbeidsboekje.s niet te ver
krijgen. En de Rechterzijde en bloc was
vóór do arbeidsbockjes, omdat die van
■"alma zijn, en het Treub volgens hen
niet toekomt belangrijke wijzigingen in
'lien- ideale wetgeving aan te bren
gen. Maar we hebben bet verleden week
reed- gezegd, Treub zal het der Rechter
zijde niet gemakkelijk maken in deze met
de sociaal-democraten één lijn te blijven
trekken, en aldus is het dan ook geschied.
Wij zullen hier niet spreken over al het
geen door den heer Spiekman en den
beer v. d. Tooit v. Zijp in het voordeel
van de arbcidsboekjes is in het midden
gebracht en kunnen ook de. heftigheid,
waarmede mr. Mendels de stellingen van
■den heer ter Spill over de bedrijfsvrij
heid bestreed, niet anders dan even ver
melden, maar willen toch wel bekennen,
dat wij, na het aanhooren van de discussie.
an meening zijn, dat er toch meer voor
die -arbeidsbockjes te zeggen is dan wij
aanvankelijk dachten, en "dat wij kunnen
begrijpen, dat dr. Bos slechts noode mei
den mini-ter meeging, omdat hij er niet
geheel zeker van was, dat zonder arbeids
bockjes de regeling wel afdoende zal we
zen. Er blijft echter bestaan, dat ze een
geweldige rompslomp zijn, en tevens, do
men daarmee een gebied betreedt, waar
mee men op het hellend vlak komt De Mi-
ister had dan ook o. i. _gro >t gelijk, toen
hij zeide, dat, zelf- al zou het gevolg
van die arbcidsboekjes heel wat minder
bedenkelijk zijn, dan hij zich op dit oogen-
blik voorstelde, hij er niet aan kon denken
een eersten stap te zetten op dezen wég,
die naar zijn overtuiging weldra door
andere stappen zou worden gevolgd, en dat
hij daarom het amendement-Spiekman, dat
de arbeidsbockjes weer terug wilde roe-pen
in het leven „onaannemelijk" verklaarde.
Nu. daar had men de poppen aan het
dansen. Zou de wet inderdaad worden in
getrokken
De heer Lohman stond op om zicli vóór
de arbeidsbockjes te verklaren, die oen
arbeider zoo te pas zouden komen voor
een goede organisatie. De Kamer lie greep
toen dat ze midden in de politiek was,
uant het slecht- weinige dagen geleden,
dat ..De Nederlander", het blad van den
heer Lohman den arbeider, die geen cent
over heeft voor zijn organisatie, als liet
ideaal van den werkman ten tooneele voer
de. Hij zou dan ook vóór het amendement-
Spiekman stemmen, mitsde subamen
dementen van Rechts daarop zouden wor
den aangenomen. De sociaal-democraten, die
aan do Rechterzijde met elkaar stonden
te confereeren over hun houding, waarbij
de heer Schaper de heer Troelstra is
in het Buitenland de leiding had, wa
ren nu gered. Zij behoefden nu niet als Dr.
Bofe en Mr. de Meester, komen te verkla
ren, dat zij voor het onaannemelijk uit
den weg gingen, want ze wisten zeker
dat die sub-amendementen zouden worden
verworpen. De heer Schaper kwam dan ook
met groote verheffing van stem verklaren,
dat hij en zijn partïjgenooten niet van plan
waren te zwichten voor de onaannemelijk-
verklaring van den Minister; zij lieten zich
De Haagsche Post is een weekblad, waar
voor groote reclame wordt gemaakt en dat
elke gelegenheid aangrijpt oin van zich te
doen spreken.
Aanvankelijk hebben wij eenigszins twij,
felmoedig gestaan tegenover de vraag, of
nog weer een nieuw blad in het zoozeer
bedrukte Nederland in een gevoelde be
hoefde voorziet.
Doch die twijfel i- opgeheven tegenover
de snelle ontwikkeling van dit journalistiek
product En waar die s..el!e ontwikkeling
gedemonstreerd kan worden aan een on
derwerp, dat wij herhaaldelijk in deze ko
lommen besproken hebben, zal het wel
licht den 'lezers interesseeren daarvan wat
meer te hooren.
Dit onderwerp is de toenadering tusschen
de burgers der zes kleine staten van Noord
west-Europa. Men weet, dat wij die toe
nadering verdedigen met het oog op de
wenschelijkheid, dat de kleine-staat-bewo-
ner meer zelfbewustzijn krijgt en dat er zich
een sterke publieke opinie zal vormen bui
ten den invloed der groote centra uit do
groote landen.
Dit streven had begin Mei nog de sym
pathie van het bedoelde weekblad, dat toen
bleek heel goed de strekking van dezo be
weging te begrijpen, die in elk geval bui
1en de politiek omgaat. Docli eind 'Mei is
het nieuwe weekblad geheel van opinie ver
anderd.
Begin Mei waren de Groningers, die dit
plan willen trachten te verwezenlijken, on
dernemende menschen met een frissche-n
geest.
Eind Mei werden zij smalend „dilettant
diplomaten" genoemd.
De „politiek kan er voorloopig buiten
blijven"; „met elkaar in nauwer verkeer
getreden, kunnen zij elkaar in moeilijke om
standigheden althans moreel van grooten
steun zijn" heet het begin Mei. Eind
Mei is dat alles als onwaar op zij gezet
het is toch verkapte politiek. Het wordt
wel „economische toenadering" genoemd,
doch zoo jets doet veelal dienst als „pro
paganda voor politieke toenadering".
Inderdaad wie zoo gemakkelijk van
overtuiging verandert, heeft een groote toe
komst -- althans in zeker soort journalis
tiek.
Want niet alleen, dat het blad gemak
kelijk "verandert, doch het is ook handig
hij het veranderen. Wil men gemakkelijk,
gauw groot worden, in het gewone parti
culiere leven zoowel als in de journalis
tiek. dan moet men bij alles wat nieuw
is „aan de juistheid twijfelen", „nieuwe
argumenten afwachten, wijl de nu gehoorde
ons nog niet heelemaa! overtuigd hebben".
Aten moet met smaak e.n gratie iets niet
goed vinden, oppassen natuurlijk voor het
mets-dan-criticus-zijn maar aan den anderen
kant ook nooit iets zoo zonder meer goed
vinden en zeker niet in enthousiasme ge
raken.
Het eerste stukje was bijna een exploi-
tatiefout, het tweede vinden wij van het
exploitatie-standpunt van dergelijke onder
nemingen welhaast, een geniale daad.
"Want niet alleen dat deze Post zoo vlug
kan draaien is kranig, maar ook de wijze
waarop hij dat doet, is, om alle tweede
rangs-journalisten te doen watertanden.
In dat tweede artikel namelijk' valt hij
niet het plan aan, maar wat hij van het
plan maakt. Men weet niet hoe gemakkelijk
het is te polemiseeren tegen zulk een zclf-
gemaakten tegenstander. Het publiek merkt
in veel gevallen niet. dat de strijder in
de lucht schiet en vindt hem toch maar
wat dapper en wat groot. En als inen
zelf zijn doel kiest, is men in den regel
verstandig genoeg dit zoo te kiezen, dat
men het gemakkelijk kan omverschieten.
Dat doet deze Post. Hij zegt: men Wil
wel economische toenadering, doch in zijn
hart denkt men aan een politiek verbond.
En dan gaat hij betoogen, dat zoo'n poli
tiek verbond niet gewfenscht is, dat het
integendeel, b.v. Duitschland, zou kunnen
ontstemmen.
Maar wie denkt nu toch aan een politiek
verbond? De Brusselsche „Soir" heeft eep
verkeerd bericht over de Grouingsche he
weging do wereld in gestand, en dat heeft
de „Tiigliche RiuuDchau" nagedrukt. Doch
omdat die zich vergist en van een entente
gesproken hebben, 'denken de inrichters
toch niet aan een entente? Integendeel. Men
wil van een entente niets weten en volmaakt
terecht, zij het veelal op andere gTonden,
dan de Haagsche Post in haar windmolen
duel te hooren geeft. Wie zich de moei Ie
wil geven even de publicaties van de Gro
ningsche beweging in te zien, zal integen
deel gewaar worden, dat elke gedachte
aan geweld daaraan vreemd is. Met direct
oorlogsgeweld of met het indirecte geweld
der bondgenootschappen of ententes kunnen
de kleine staten niets worden. Hun toekomst
ligt uitsluitend op het gebied van het recht.
Triomfeert het recht op internationaal ge
bied, dan triomfeeren ook zij.
Nu wil men de menschen, die deze ge
lijksoortige belangen hebben, bij elkaar bren
gen om gelijk de Post jn zijn onvoor
zichtig eerste artikeltje zoo juist zeide -
elkaar tot moreelen steun te zijn. Men wil
krachtiger de in deze landen levende pu
blieke opinie doen gelden, men wil de
menschen, die uitsluitend bij den triomi
van het internationale recht belang hebben
samenbrengen ten einde dien triomf in der.
ruimsten zin te helpen voorbereiden. En
dat doende, is men zich bewust, dat mm
de regeeringen er buiten moet laten, ja.
dat men alles moet vermijden wat naar of
ficieele vertegenwoordiging zweemt Men
moet b.v. niet als bij de Belgisch-X'edm
landsche commissie zijn zwaartepunt zoi
ken in de volksvertegenwoordiging. De bc
weging moet uit het volk voor het volk
zijn, en men moet ook den schijn vermijden
alsof men van achter de schermen gesteund
of aangemoedigd wordt.
Gesteld dus, men had diplomaten noodig
dan zoude men inderdaad den voorkeur
geven - de bekwame dilettant-journalist
die het laatste artikeltje geschreven heeft
raadde in dit opzicht juist aan dilettant
diplomaten boven beroepsdiplomaten, die
aan het geheel een officieel cachet zouden
geven. Doch men heeft ook geen dilettant
diplomaten noodig. De ontwerpers hebben
slechts te blijven wat zij zijn: eenvoudige
burgers, die uit eigen kracht en met eigen
middelen gaan trachten nader kennis te
maken met hun collega's in de andere
kleine landen, en met dezen te spreken
over de bovenbedoelde moreele belangen
En is er dan toch een of ander warhoofd
of dilettant op eenig gebied, die toch van
een entente droomt, dan zal men de vrij
heid nemen hem er uit te zetten, omdat
het zoo duidelijk is dat elke gedachte aan
zoo iets principieel onvereenigbaar is met
de grondgedachte dezer beweging.
Het Koninklijk Echtpnar naar Ovtrijsel
NTaar wordt gemeld, zullen H. M. de Ko
ningin on Z. K. H. de Prins hedenochtend,
per extra-trein naar Ommen gaan en van
daar per auto naar mr. baron van Dedem
op de Rollecate (Dedeinsvaart), voorzitter
van het Neder]. Rundveestamboek. Daarna
wordt het geslicht Veldzicht bezocht. Dan
gaat de reis over Oud-Avereest naar de
Stapel (gem. de Wijk) waai' 100 stuks vee
van fokvereenigingen worden bezichtigd, be
nevens het vee van den lieer J. Nysingh,
landbouwer en inspecteur van het Ned.
Rundveestamboek. Bij den lieer Nysingh
gebruiken H. M. en 2. K. H. de thee. Van
hier gaat het per auto naar de boerderij
van den heer W. Arends te Broekhuizen
(Ruinerwold). Verder gaat de tocht over
Haakswold naar Meppel. van waar het Ko
ninklijk echtpaar to 5 u,. 20 min. per extra-
trein naar Het Loo terugkeert.
Staatscommissie Inzake de electrlcltett»-
voarzlentng
Naar de „Tel." verneemt is de staats
commissie voor de electrieiteitsvoorziening
gereed gekomen met. haar arbeid en heeft
zij haar rapport aan H. M. de Koningin ge
zonden.
Albanië
Uit Batavia werd d.d. 12 Mei aan de IMi-
bladen gemeld
Het „Bat. Nbld." verneemt, dat geen In
dische officieren naar Albanië zullen wor
den gezonden. Als reden wordt opgege
ven het gebrek aan officieren.
Nederland In het bnitenlsnd.
De correspondent te Boedapest van do
„N. R. schrijft d.d. 4 Juni
Te Boedapest en in tal van andere groote
Hongaarsche steden beeft onze landgenoote
mevrouw D. van SchaickBoon uit Utrecht,
lezingen gehouden over Nederland, met net
doel de veelal nog beperkte kennis in het
buitenland omtrent ons land en volk te
vermeerderen, en verkeerde voorstellingen
daaromtrent weg te nemen. Uitvoerig behan
delt mevrouw van Schaick o.a. het volks
karakter, den politieken toestand, de posi
tie van de vtouw in het maatschappelijk
leven en de vooruitzichten in de toekomst,
onze steden, de Nederïandsehe bouwkunst,
het Koninklijk huis, enz. "Het aantrekkelijke
van deze goed bezochte lezingen werd door
lichtbeelden nog aanzienlijk verhoogdmaar
wat hier vooral bewondering wekte was,
dat onze landgenoote hel zoo moeilijke
Hongaaxsch zoo uitstekend kent en spreekt,
da^t zij haar lezingen in die taal kan houden.
Boode Krab.
Bij Kon. besluit van 27 Mei is aan den
heer J. de Waal, gepensionneerd luitenant-
generaal, te 's-Gravenhage, op het daartoe
door hem gedaan verzoek, een eervol ont
slag verleend uit zijn betrekking van lid
van het hoofdcomité der Vereenigin- Jfet
Nederïandsehe Rood: Kruis cn van hoofd
commissaris van het Nederïandsehe Roods
Kruis, en zulks onder dankbetuiging Vöur
de door hern aan "de genoemde vereeniguig
bewezen diensten.
Iloogere Burgerschool te Bandoeng.
Op do reeds gepubliceerde vragen van dea
heer Heeres, omtrent oprichting van oen
hoogere burgerschool met vijf-jarigen cur
sus te Bandoeng, heeft de minister van
koloniën geantwoord, dat hij" zich reels in
December van het vorige jaar tot den gou..
verneur-gener.uvl van Ned. Indiij heeft gV
wend met de uitmodiging om de noodige
voorbereidende maatregelen te treffen ten
einde tjf de oprichting van een hoon-ere
burgeiscliool t» Bandoeng te geraken en de
desbetreffende voorstellen zoo tijdig in te
dienen, dat daarmede hij de ontwerpd».
grooting voor 1915 rekening zou kunnen
worden gehouden.
In verband met een in Februari j.!. doe®
den minister ontvangen telegram van het
actie-comité tc Bandoeng, 'waarin gewag
werd gemaakt van de mogelijkheid om de
school nog in dit jaar te doen openen,
schreef hij den landvoogd nader, dat. in
dien zulks inderdaad mogelijk mocht blij
ken, tegen een dergelijke vervroegde opening
zijnerzijds geen bezwaar zou bestaan. Daar
op ontving hij de mededeeling, dat ran een
■peuing der School vóór medio 1915 geen
sprake zal kunnen zijn, aangezien nietzoo
spoedig over de beuoodigde leorkrachlgty
noch ook over een schoolgebouw zal kun
nen worden beschikt.
Inmiddels heeft de directeur van onder
wijs en oeredieiut uitgewerkte voorstellen
opgemaakt en bij de Indische regeering in
gediend, beoogende om bij de ontverp-be-
greeting voor 1915 de noodige fondsen voor
de oprichting van de nieuwe school uit
te trekken.
Referendum Beisbnben.
Naar De Bode meldt is het voorstel tot
het verleenen aan G. Th. Beishuizen van
een geldelijken steun, gelijkstaande met de
door liem genoten jaarwedde en toeslag
(f930), bij referendum in de afd. van den
Rend van Ned. Oud. aangenomen met 4573
van de 4662 uitgebrachte stemmen. Tegen
stemden 31 leden; 58 stemmen waren blan
co of van onwaarde.
Een vleeechwet.
De runder-vlceschhomver, J. 11. de Mol,
in Den Haag, heeft zich met eer. adres
tol den minister van landbouw, nijverheid
en handel gewend, waarin hij. or op wij
zende. dat in Den Haag en ook elders
vlceschhomvers veelvuldig paardevleescb
voor rundvleescb verkoopen, verzoekt een
wet in bet leven te roepen, waarbij aan
de kwade practijkcn paal en perk worde ge
steld. Adressant bedoelt een wet onder den
naam van Vleeschwet in den zin als de
Boterwet.
De coalitie
„Vreemde stemming" noemde de (a.-r.)
Standaard de stemming over de Inkom
stenbelasting^ omdat de rechterzijde niet ge
lijk op, óf geheel vóór, óf geheel tegen heeft
gestemd.
Rechts was verdeeld, zeer verdeeld zelfs.
De Christ.-Historischen stemden allen voor.
De Antirevolutionairen stemden met zes
man voor, en met vijf man tegen, terwijl
van de Roomschen zeven man de wet poog
den te ketsen.
Spreekt hieruit niet gemis aan overlag
en beleid?
Beide, èn het stemmen voor èn het stem
men tegen, was ditmaal voor de oppositie
even mogelijk, omdat er de wet niet aan
hing.
Stemde men voor, dan lag hierin de ver
klaring, dat de oeconomische toestand wel
toeliet, dat de grootere inkomens meer be
taalden. En stemde men tegen, dan zou dit
beduid hebben, dat de hoogere lasten voor
de kleine burgerij geen goedkeuring ver
wierven.
Diooh wat men ook koos, men had een
parig moeten zijn.
Verdeeldheid van opinie hij zoo belang
rijk onderwerp verraadt altoos verdeeldheid
van bedoelen en inzicht.
En ook, bij zoo netelig ontwerp had juist
eenparigheid van oordeel op 't eind ge-
reede aanleiding geboden voor een korte,
zaakrijke verklaring, clie a Ilea' gtem moti
veerde.
Gelijk het nu liep-, liep het uit parle
mentair oogpunt als eenige proeve, hoe 't
op parlementair terrein nimmel' loopen'
moet.
H Ter steeg.
Onze correspondent te Batavia seint:
De heer H. Tersteeg. oud-hoofdredaoteur
van de „Java Bode", is' benoemd tot re
dacteur van het ,,Soer. Handelsblad".
Midzomemach'sdroom te Arnhem
De schoone vertooningen, verleden zomer
van Oedipus op Sonsbeefc'gegeven, heb
ben velen verheugd, doch hebben ook' men
schen te Arnhem ontstemd. Zij klaagden,
die vertooniugen alleen voor rijken
waren. y
Uit die ontstemming is een 'vereeniging
van Kunst voor het Volk' ontstaan, welke,-
evenals dergelijke vcreenigüigen in andera
plaatsen door vermogenden gesteund wordt,-
