b- laargang.
Zaterdag 13 Juni 1914.
1 mnr tóaat ail DBIE Hen.
No. 14550
Eerste Blad
De Fransche hoeve.
I Deze courant verschijnt -I a g o ijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
I Prijs iP^r kwartaal: jVoor Scliiedam en Vlaardingen fi. 1.25, franco
I eer post fi- J~f>5.
prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags yèór een
„tl aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van '40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
BUITENLAND.
Schiedam, 13 Juni l°"4.
FRANKRIJK.
Het nieuwe kabinet-Ribot heeft zich gis
termiddag aan de Kamer voorgesteld en
ie afgetreden. Zoo kort heeft in de Fran-
Ecbe republiek, die overigens in ruim veer
tig jaren tijds reeds 56 ministeries beeft
versleten, nog geen enkel kabinet bet ge
maakt. Tot nog toe sloeg bet record hel
labinet-Fallièros, dat slechts vijftien Ie-
reisdagen aanschouwde.
De stampvolle Kamer kenmerkte zieli
Kcds direct bij de opening, 's middags om
twee uur, door een rumoerige stemming.
De voorlezing der regeeringsverklaiing werd
sinister-president Ribot bijna onmogelijk
j gemaakt door schreeuwerige interrupties en
M andere onhebbelijkheden uit den socialis-
tiscben en radicalen hoek.
In die regeeringsverklaring zeide bet ka
binet o.a. slechts te willen leven door hel
rertrouwen van de republikeinsche meer
derheid in de heide Kamers, werd voorts
een leeningsontwerp aangekondigd ter re
geling van den dringend verbetering be-
hoevenden financieelen toestand, werd de
wet op den driejarigen* diensttijd in be
scherming genomen, en werden behalve een
spoedige invoering van de inkomstenbelas
ting nog verschillende sociale wetten aange-
tondigd.
Na de voorlezing van het regeeringspro-
gram namen de socialist Puech, de radi
caal Delimier (een voorman der Caillautis-
fen)-en de onafhankelijke socialist. Augag-
neur het woord, die met de noodige felheid
betoogden, dat Ribot, de gematigde, niet de
aan was om nu, na de winst, welke de
verkiezingen aan de uiterste linkerpartijen
hebben gebracht, aan het hoofd der re
dering te staan.
De heer Ribot wees in zijn antwoord
op deze aanvallen op den droeven toestand
van 's lands financiën. Van de 600 nrillioen
schatkistbiljetten, die wij, aldus de minis
ter, uitgeven mogen, zijn er 583 millioen
uitgegeven, van de groote banken hebben
we nog 200 millloen extra gehad, maar
het loopt spaak, als we niet dadelijk loe-
flen. Ik vraag uw vertrouwen niet voor
Roman naar het Duitsch,
van
LUISE WESTKIRCH.
5)
Onbevangen alsof zijn weg hem dan,r
een leidde, trad hij op dien vreemdeling
li (tri jWas een Korte, dikke man mot
catDlonden knevel en puntbaard en vuur
rood :it f gezicljt van de warm he. Hij droeg
a nieuwerwetsch, grijs reiseostuu.m en
n '5'S o-p ..den rag. Uit de houding
an zijn schouders en dien zeer vetten
uit de lijnen om zijn volle, roode lip-
R» sprak het bewustzijn, dat hij iemand
meer beteekenis was dan zijn mcdc-
nschen. Dat stroomde. den man letterlijk
|n poriën als de hitte van tien Juni-
2' *Snnicmdier nam met opmerkzame, half
oogen de verschijning van den
hl if ',n z'c'1 °lb terwijl lm tegenover
Jlref staan. Tusscheri ben was dc
J®fpoel op welks oppervlakte in vlck-
f^ndertijke een in alle kleuren tin-
de i. lag. Een paar afgebran-
dAor! UCVer? la^n riaarep. De oude boor
aee»> alsof Mj die niet zag.
sf«?Ir en ze'L hij bedaard, toen de
nS »jn togen opsloeg,
eze zette zijn trouwharligst gezicht.
°eden dag. Zeg eens, goede man. als
«ejut deze streek bent - is het water
pf ,Soed drinkbaar?"
tirmkmeier schudde het hoofd. „Dat
drjif «lfc het vtve niet.'
'bn waarom niet?"
®maa^t slecht. En het stinkt ook."
tj~%«er snoof snuffelend de lucht op.
tb''1 iU nlef? Een half uur ver kun je
,ae Poelen hier ruiken."
ver het gezicht van den vreemdeling
langen tijd, ik vraag het slechts om deze
financieele kwestie te kunnen in orde bren
gen, Vanavond nog 'denk ik het leenings-
voorslel in te dienen; stelt mij daartoe in
de gelegenheid.
Het was bij oogenhlikken treffend zoo
schrijft de Hbl.-correspondent den ouden
man, die, dat weet ieder, alleen om zijn
larwl te dienen de regeering heeft aanvaard,
als 'het ware te hooren smoeken hem dit
niet onmogelijk te maken, en te zien op
hoe vlegelachtige wijze hij daarbij Weer
door de uiterst linkschen werd gehinderd
en in de rede gevallen. Hij wilde óók wat
zij willen, geheel hetzelfde, maar hij was
niet van hun kliekje en moest dus mam-
weg
Na een geestige, maar niet heel zake
lijke bestrijding, door Sembat en een eer
lijke, eenvoudige interven Lie van Denys
Cochin, die opmerkte, dat er oogenhlikken
zijn, waarop ietier goed vaderlander met
de regcering liehoorde mee te gaan en dat
dit er een was, kwam de stemming. En
toen bleek, dat Ribot wellicht velen had
overtuigd, maar menmnds vooruit vast
staande stem gewijzigd had. .Met 306 te
gen 262 stemmen werd de prioriteit van
de molie-Delimier, die hij afgewezen had,
aangenomen
Achter elkaar gingen de ministers, den
grijzen, gebogen Ribot volgende, de zaal
uit. Langs de radicalen en socialisten ko
mend, die zichzelve luide applaudiseerden.
maakte de oude heer een gebaar, dat zeg
gen wilde: „Welnu, gij hebt uw zin, mijne
heeren, Ik ga al..." Of er toen niet en
kelen zich geschaamd zullen hebben?
Nadt de ministers de zaal hadden ver
laten, werd de Kamer tot Dinsdag ver
daagd.
De ministers begaven zich naar den pre
sident der republiek, Poincaré, wien zij
hun ontslag aanboden, dat werd aanvaard.
De welgelukte aanslag op liet kabinet
is hoofdzakelijk gericht geweest op den
persoon van den leider, Ribot, dien de.uiter
ste linkerzijde niet kan zetten. Dat bleek
wel ten duidelijkste uit de debatten, waar
in zijn program, dat een zuiver linksch pro
gram ws, niet werd aangevallen. Alen wilde
echter zijn persoon niet, die moest door
een onv.crvalsehl radicaal worden vervan
gen. Dat is thans echter moeilijk gewor
den, omdat ook de radicale leiders llelcassé
en Bourgeois, die in het kabinet zaten, even
zeer door de nederlaag zijn aangetast.
Naar het gerucht gaat, zal thans aan
Viviani opnieuw- worden opgedragen oir.
een ministerie te vormen, waarvoor deze
zijn mannetjes reeds klaar moet hebben.
gleed een uitdrukking van voldoening. Hij
trachtte die echter haastig ie verbergen en
zei luchtig: i
„Het land hier in het rond is met ont
gonnen, zooals ik zie."-
„Er wil niets op groeien."
„Waarom niet? Het veen is toch anders
als het goed behandeld wordl, vrucht-
haar?" f
Brinkmeier trok zijn schouders op. „Er
komt zoo'n olie op. En dat is slecht voor
planten." j
„Zoo. Wien behoort dit stuk grond Don
fiscus? Ik bedoel aan den Staat, of aan een
particulier?"
„Het stuk grond is van mij."
„Dan zon je het zeker wel graag kwijt
zijn."
„Ik kan er niets mee beginnen."
„Wat wil je dan voor het sluk hier
hebben, gesteld hel geval, dat iemand Iwt
wilde koopen?"
„Ja, daar is veel hij te bedenken
„Je zegt toch zelf, dat dc grond nicU
waard is."
„Bovenop is het niks waard. Maar do
ondergrond, die kan wel heel wat waard
zijn voor iemand, die lust en verstand heeft,
om naar petroleum te boren."
„Weet ge dan of hier petroleum te vin
den is?"
Er heeft hier wel een iemand een ga!
eboord. tien voet diep; het kunnen ook
.rel vijftien geweest zijn. Toen kwam de
petroleum in een straal zoo dik als een arm
voor den dag. Hij heeft 'm met een zwavel
stok aangestoken. Er kwam een vlam van
een huis hoog."
„En toen?" vroeg de stedeling hegeerig.
„Toen hebben wij het gat met zand toe
gesmeten. Dat kon toch maar niot altijd
doorbranden." I
„Zou je mij willen vergunnen, hier ook
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Rusland.
De desbetreffende commissie uit de Rijks-
doema heeft zich aangesloten bij liet door
de financieele commissie ingediende voor
stel om do buiteniandsche passen af to
schaffen. Zij besloot verder ook de nas-
belasting voor in het buitenland reizeiïden
1e doen vervallen.
De vertegenwoordiger der regeering ver
zette zich onvoorwaardelijk tegen het op
heffen der buiteniandsche liassenhij ver
klaarde. dat do regeering zich bezig hield
met een wijziging yan het passtelseï.
In de nieuwe wet op de passen zal waar
schijnlijk de afschaffing van binnen- c-u
buiteniandsche passen doorgevoerd wor
den.
Italië.
Opnieuw Ls hot in den loop van Donder
dag in verschillende steden van Jialië tot
ernstige tooneelen gekomen. Te Napels hoeft
een opgewonden menigte weder getracht
een wapemvinkel te plunderen, waarbij, in
het daarop volgend gevecht met de gewa
pende macht, een tweetal arbeiders gedood
en verscheidene betoogers gewond werden.
To Piombino is een commissaris van poli
tie door een arbeider met een dolk dood
gestoken en werden eenige arbeiders ern
stig gekwetst. Een minder aangenaam lot
weervoer een generaal en" twee officieven,
die van Ravenna terugkeerden; zij waren
zonder geleide en werden door de oproe
rige menigte gevangen genomen en eerst
na langdurige onderhandelingen vrijgela
ten.
Ernstige onlusten hebben ook te Sam-
pierdarena plaats gehad, waar het station
door de betoogers werd bestormd en zij
er alles vernielden wat onder hun hereik
was. t
Te Ravenna, Forli, Fabriano zijn de te
legraaf- en telefoonlijnen doorgesneden en
de spoorwegrails losgeschroefd. Naar het
schijnt bestond het plan enkele steden te
isoleere». met name Ravenna, waar het
hoofd der politie doodelijk is gewond. De
Marl is nu vrij kalm, maar in de omstreken
is het nog onrustig.
Te Cesenatico heeft een menigte de
kerk en het nationale gedenkleekcn in brand
gestoken.
Te Parma zijn drie officieren en enkele
burgers aangevallen en verwond.
De laatste berichten meidon, dat ten
slotte over het algemeen oen kalmere toe
stand ingetreden is.
een gat te horen?"
„Nee." Brïnkineier sprak 2eer langzaam
en hoe langzamer hij sprak, met des te meer
ijver sprak de ander.
„Ik wil u een voorstel doen. Ik heil
ingenieur, ingenieur Nedderhoff uit Han
nover. U geeft mij de toestemming, dat
ik op deze plaats naar petroleum hoor. Vind
ik wat dan krijgt u een bepaalde percen
tage van de winst. Wij zullen het daarover
wel eens worden. En onkosten hebt n niet
van de proef, ook geen moeite. Ik doe
het werk. U geeft den grond. Dat is toch
een redelijk voorstel. Vindt u dat goed?"
„Neen?" Maar ik vraag u!"
„Nee, ik heb geen versland van het bo
ren naar petroleum. En mei dingen, waar
van ik geen verstand heb, laat ik mij niet
in."
„Ik kan u den grond toch niet afkoo-
peu, voordal ik weel, of er werkelijk pel ra
leum voorhanden is en welke soort, en kwa
liteit."
„En ik laat mijn land niet onderstboven
gooien vo-or niets."
Rrinkmeier wierp de zeis over den schou
der.
„Blijf toch wat vraagt u dan voor die
woestenij hier?"-
„Tienduizend mark voor den morgen."
Ingenieur Nedderhoff deed een sprong
achterwaarts van verbazing. „U moet niet
goed hij 't hoofd zijnEen morgen goed
bouwland in het veen kost geen drie hon
derd mark en dit plekje zand en heide
„ls tien duizend mark waard voor iemand,
die er mee weet om Ie gaan".
„U zult niet spoedig een gek vinden,
die je zoo'n prijs op goed geluk betaalt."
„Ik kan wachten," antwoordde Brink-
meier. „Goeden dag."
Hij liep om den poel heen naar zijn
A I b a ii i
Te Durazzo verluidt, zoo meldt een Reu-
ter-telegram, dat de ministerraad heeft be
sloten een ultimatum te richten tot de op
standelingen, waarin deze woiden aange
maand zich binnen vier en twintig uien
onvoorwaardelijk over te geven.
.Mochten zij aan deze aanmaning geen ge
volg geven, dan zal Zondagavond een con
centrische aanval op; de opstandelingen
plaats hebben.
T u r k ij e. f
Op initiatief vau een groep Turkwhe
no lateien, met den minister van marine
aan het hoefd, is gisteren voor het eerst
sedert de inneming van Konstautinopel in
1453 de jaardag van dit feit feestelijk her
dacht.
De pers publiceerde vaderlandslievende
artikelen en alle Turksdie, Armenische en
Grieksche winkels te Kon standi nop el waren
gesloten.
Turkije en Griekenland.
Griekenland heeft, zooals reeds gemeld,
een ultimatum volgens Reuter is het een
krachtige nota aan de Porte gezonden,
waarin het ophouden met de vervolging der
Grieken in Turkije wordt geëisclit.
Reuter meldt verder, dat dc Grieksche
gezant den grootvizier heeft verklaard, dat.
de betrekkingen tusschen Griekenland en
Turkije een gevaarlijk karakter zullen aan
nemen, wanneer de geregelde Grieksche
troepen, die de stad Aivali in Klein-Azic
omsingelen, Maar binnendringen en er tot
buitensporigheden mochten overgaan.
De Grieksche minister-president verklaar
de gisteren in de Kamer in antwoord oj>
een interpellatie, dal de Grieken diep onder
den indruk zijn van de vervolging hunner
landgenooten in Turkije.
Daarna zette hij uiteen aan welke ver
volgingen de Grieken in Turkije blootstaan
en verklaarde luj, dat de Grieksche regce
ring tot dusverre de verontschuldigingen
van de Turksclft regeering heeft laten gel
den, maar toch telkens, als nieuwe vergrij
pen te barer kennis kwamen, deze aan
dc Turksche regcering heeft medegedeeld,
teneinde zekerheid te vorkrijgen of de Porto
aan dezen toestand een einde wilde maken.
„Behalve de 10.000 Grieken uit Thracië",
zoo vervolgde Venizclos, „die naar Grie
kenland zijn gekomen om daar bescherming
in te roepen, zijn in de laatste dagen nog
20.000 vluchtelingen uil Klein-Azië aange
komen, terwijl 30.000 van de 50.000 ande
ren op de Aziatische kust wachten op een
gelegenheid om naar Griekenland tc vluch
ten.
„De vraag is nu of ruik een toestand nog
langer mag duren en of hij nog langer te
weiland. Terwijl hij de halmen neermaaide,
sloeg hij over zijn zeis heen den stedeling
gade, die nog altijd bij de waterplas bleef,
een bewegelijk, grijs punt in het eento
nige, bruine veen. Hij liep nu eens van
dezen dan van dien kant om hel water
heen, hoog zich voorover en trachtte de
veelkleurige ólielaag op' de oppervlakte met
een kommetje op> 1e scheppen en daar
mee een fleschje te rullen. Brinkmeier's
mondhoeken vertrokken zich tot een griin-
migen lach. Do stadsheer „had 't heet".
Die zou terugkomen.
Middelerwijl zat vrouw Alhcid met haar
oudsten zoon te ontbijten in de schaduw
van de liooge eiken en beuken, die hel
erf omzoomden. Het dienstpersoneel keer
de het hooi om op een naburige weide.
Achter hen verhieven zich de met mos
begroeide daken van Fiscli-erhudc. Voor hen
in liet helle zonlicht Ineen op de uitgestrekte
vlakte de gemaaide halmen en bloemen,
die reeds verwelkend zich kromden, wier
schitterende kleuren verbleekten. Leeuwe
riken kwinkeleerden in de blauwe lucht,
liet go roe]; der kieviten klonk uil de lage
moeraslanden. Af en toe dook de metaal
achtig glinsterende vedertooi en de wille
horst van ec.n der mooie vogels boven
het golvend gras op. Anders was 't stil.
Enno al zwijgend, nog meer in gedachten
dan gewoonlijk. Want waar hij liep of
stond, bij het werk en aan het eten, altijd
zag hij twee onnatuurlijk groote zwarte
oogen. Hij zag ze zelf 's nachts in den
slaap. Hij wist niet, wie ze loelrehoorden,
li ij lmd er niet naar gevraagd. Die oogen
hadden hem uit een andere wereld dan
de zijne aangekeken. Hij rekende er niet
op, ze ooit weer te ontmoeten. Maar hij
leefde onder hun blik.
De boerin beschouwde hem met pein
zende teederheid. Zij maakte zich bezorgd
verdragen is. Ik wil geen woorden zeggen,
die onherstelbaar nadeel kunnen aanrich
ten. ik zou echter meenen tekort te doen
aan mijn meest elementairen plicht, wan
neer ik naliet te verklaren, dat de toe
rt and ernstig, zelfs zeer ernstig is.
„De regeering weet, dat zoo er niet spoe
dig en einde kornt aan dezen hetreurens-
v aarJigun toestand, zij zich genoodzaakt
zal zien zich niet langer te bepalen tot
klachten over hed jammerlijke lot der vluch
telingen."
Deze verklaringen verden met daverend
applau- begroef.
Vereenig de Staten.
Het Pluis van Afgevaardigden heeft zich
met groote meerderheid vereenigd met de
door den Senaat in de Panamakanaalwet
aangebrachte wijziging, houdende intrekking
van de vrijstelling van de Amerikaanse he
kustvaarder* van kanaalrechten.
Het aldus gewijzigde ontwerp werd
daarna onmiddellijk naar den president ter
onderteekening toegezonden.
Reuter seint uit Ghicago dd, gisteren:
Over dte La-aJle-Street-Trust and Savings
Bank, waarvan Lorimer jirerident is, is een
westelijk bewindvoerder aangesteld, die be
val de deuren te sluiten. Lorimer is ver
deden jaar wegens knoeierijen bij zijn ver
kiezing, van zijn lidmaatschap van den Se
naat vervallen verklaard. Drie kleine bank
filialen zijn eveneens gesloten; de passiva
van de La-alle Trust bedragen 9.422.000
dolt. Het faillissement heeft op de graan
markt cenigon invloed gehad.
Vereen. Staten en Mexico.
Volgens to New-York ontvangen telegram
men lieeft de „Antilla" te Tampico 15 mil
lloen pakjes munitie voor de opstandelin
gen gelost. De Amerikaansche oorlogssche
pen zouden niets tegen de ontscheping heb
ben gedaan.
Volgens oen telegram uil. Saltillo heeft
Caranza aan de bemiddelaars medegedeeld,
dat hij een vertegenwoordiger op de confe
rentie van Niagara. FalLs zal benoemen.
Over de vooruitzichten der bemiddeling
zijn tk berichten, zooals gewoonlijk, .vol
maakt tegenstrijdig. Sommige gewagen var>
©en ophanden zijnde afbreken der bespre
kingen, andere zeggen, dal de oplossing na
der!. Dat laatste heeft ook Bryan verklaard
en hij voegde er hij": ,,ik kan het beter
weten dan de correspondenten, die 't te
gendeel beweren.'"
J a p a n. i
Het proces togen de particuliere perso
nen, in het vlootschandaal betrok .en, heeft
gisteren te Tokio een aanvang genomen.
Er werd een brief voorgelezen, waarin de
over dezen zoon, hel. evenbeeld van zijn
vader in zijn jeugd, het evenbeeld ooi?
in zijn aard. Hei leven was niet gemakke
lijk geweest voor den vader. Een moeder
lijk voorgevoel zei haar, dat het nog moei
lijker zou zijn voor den zoon. Want de
vader had het moeilijke, dat uit zijn aan
geboren natuur voortkwam, overwonnen.
Hot was een gruwelijke worsteling geweest.
En het zien daarvan had de stille vrouw
grijze haren bezorgd. Maar Hinnerk Brink-
meier had het met zichzelf en wel onher
roepelijk klaar gespeeld. Als Enno voor
de verzoeking die hem in het bloed zat,
bezweek, dan zou hij het niet met zich
zelf weten uit te vechten. Want er school
nog iets andere in zijn aard en wel eeni
erfdeel zijner moeder,- iets feeders en te
vens iels onverbiddelijks, in de eerste plaats
qprerbiddellijk jegens zichzelf. Kon zij' hem
de verzoeking besparen, het berouw, dat
hem ecu knak zou geven. Kon zij' den .vloek
van hem afwenden, die bp alle Brink-
meiers ruste, die voortkwam uit hun ha
ken naar geld en liun toomcloozen wil
Hierover peinsde zij daagV? On droomde zij
's nachts. Woorden zouden niets helpen.
Maar als de mensch niet alleen voor zich
verantwoordelijk is, als hij naast zich een
tweede meesleept in zijn worsteling en als
die tweede goed is bn verstandig en hij
zielsveel van haar houdt zou dan tee-
dere genegenheid voor een lieve levens
gezellin opbruisend bloed niet kunnen be
teugelen Zeker; als zij één jaar, één en
kel jaar einder de vrouw van haar Hin
nerk was geworden, dan zouden zijn err
haar leven een anderen loop hebben ge
nomen. Zij legde haar bruine vinger op den
arm van haar zoon. j
„Luister eens naar mij, mijn Enno, luis
ter eens." (Wordt vervolgd
„Nee."