67"" Jaargang Donderdag 2 Juli 1914, wo. 14566 De Fransche hoeve. Brandweer te Schiedam. BUITENLAND. V V Aül AU (Ml Al» KLfl «iATUu SCHIIEDAIVISCHE COllAflIT Deze courant verschijnt d age 1 §ks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, Prijs iper kwartaal: yoor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, franco per post fl. 1.65. Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 oenL Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën. voor het eerstvolgend nummer moeten des middags .vöór een uur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) - - Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer 16 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die ziy innemen.; Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van '40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen. Intercommunale Telefoon No. 103. 0 Bij de Brandweer te Schiedam worden gevraagd K Brandwacht* 2e kla-se en As»i«tcnl Machinist. Sollicitanten niet ooi]er that) 35 jaar en w o o n a e h t i g i n h e t c e n tr u in d e i C! e mee tl te (kring Igelieven zich v.'jói 15 Juli a.s. bij den heer ('br. Krijger, Com mandant der Brandweer, Yisrbmarkl no. 9 aan te melden. Aan de brandwaohts 2e klasse wordt een jaarbezoldiging van £10, aan den assistent machinist een jaarbezoldiging van £15 tor- gekend. (Iet uurloon hij brand bedraagt voor 'hei den respectievelijk f 0.50 on f 0 60 p-er uin behoudens de eventueel toe te kennen pre mie's. Schiedam, 2 Juli 19L4, ALBANIË. In zijn jongster) brief uit Durazzo deelt de Konslantinopelsche correspondent van de „X. Bott. Ct." te Durazzo nog aller lei bijzonderheden mede omtrent de jong ste nederlaag van hot Albaneesdie leger en het lafhartig gedrag van de katholieke hulp troepen. Het bewijs was dus nogmaals afdoende geleverd, zoo vervolgt hij, dat er met de katholieke hulptroepen niets te beginnen, is, dat zij voor een aanvallend optreden ge heel onbetrouwbaar zijn, en ten hoogste zullen vechten om hun eigen hachje te ver dedigen als ze worden aangevallen. Dat edi tor de A'ederlundsche commandant en dc Duitsehe en Oostcnrijksdic vrijwillige artil leristen zich, om dat nu eindelijk aan een ieder, ook aan het hof, afdoende te bewij zen, zich wederom aan liet grootste levens gevaar hadden moeten blootstellen, twee der vrijwilligers ernstig gewond waren, en zij en ook de ATedorlaiid»rho majoor als kodie* luidden moeten werken om het ge schut en de munitie te redden, werd alier- wego als een schandaal gebrandmerkt, lie gezant van een der meest geïnteresseerde mogendheden hij hel Albaneesche geval sprak zijn verontwaardiging daaromtrent dan ook luide uit in de volgende kern achtige woorden, waaraan ik wel niets meer behoef toe te voegen: ,,IIet zoo' kostbare leven van die uitstekende Nedcrlandsche officieren op zulk een roekeloos baldadige wijze op te offeren, die officieren met ge heel onvertrouwbare soldaten en onvol doende krijgstoerusting als het ware inden Roman naar het Duitsch, van LTJISE WESTKIRCH. 21) v Zooals liet bij boeren gaat. bespraken bei den niet (dikwijls wat huil gemoed bezig hield. Kneel]t ion meid en kinderen waren altijd omihcin been en de dagtaak dreef hen altijd voort. 'En 's avonds in de bedstede vielen bun |de oog en toe van vermoeidheid. Doch nu [spraken zij druk en vertrouwelijk samen. Het (sluiten van den aanstaanden schitterenden verkoop [bracht den man als in een (roes. En de vrouw putte moed uit zijn vast [vertrouwen. Al zijn ondernemin gen waren ihaar Hinncrk, sinds hij haar man was, gelukt, 't Huwelijk van baar zoon zou zeker took gelukken, als hij zich daar mee bemoeide. Waarom (lus die voortduren de heimelijke langst, (die haar drukte? Haar zoon zou gelukkig worden zooals haar man gelukkig en'geacht was onder zijn gemeente leden. De [oude yiock, die op huis on erf lag, had izijn kracht verloren. Zoowel zij als baar kinderen jiievcn dien op. Hot zou goeduvorden, alios zou goed worden. Zij spraken pi ver 'het uitzet, over de brui loft. De 'jongelui moesten op Trina's hoeve hun intrek (nemen, totdat Brinkmeier zich uit het [bedrijf trok. Maar hij zou zich royaal toonen. [Zijn zoon mocht niet als oen bedelaar bij jzijn vrouw in buis konion. V elgemocd hielden zij voor de herberg te .Grasdorf stil, .lieten de paarden uitspannen, dood te jagen, is niet alleen onrechtvaar dig, onbehoorlijk en ongeoorloofd, liet i- eenvoudig misdadig." En werd die zelfopofferende toewijding voor andermans zaken nn maar IHiooi lijk gewaardeerd., Maar zelfs dat is niet bet geval. ATa het sneuvelen van over-te Thomson, uien het gelukt was het onbe grensde vertrouwen van prins Wilhelm tv winnen, en die daardoor ook door hel hof werd hooggehouden, treedt in de tonnaangv vende Albaneesche kringen weer dat echt Ooslorscho -dreven aan den dag om hun verdiensten Ie verkleinen door andeien Ie genover hen |e stellen, ten einde zich alzoo Ie hunnen opzichte zoo niet geheel ver plicht te gevoelen, en te voorkomen, dat ze een te groote en gewichtige rol zou den kunnen speten. De intrigues van vroeger beginnen dan ook alweer, en degenen, Die men hen al- spaak in "t wiel wil steken, zijn nu de bui tenlanders, die als Vrijwillige artilleristen onder hun hevelen dienst doen. En geenwonder is het werkelijk, dat ze allen meer o fminder ontmoedigd zijn, en de lust en de bereidwilligheid er uil gaan, om zich, behalve de diensten waar toe zij door hun contract verplicht zijn. nog verder op te offeren voor een zaak, die ais vrijwel verloren moet geacht worden, en waarvoor ook de Albaneezen zelf zoo weinig voelen cn zoo geringe belangstel ling betoonen, dat ze er zelfs niet voor wil len vechten, en telkens weer de Aederkmd- schc officieren en de andere vreemdelingen, die hen willen helpen, lafhartig in den steek laten. Dat een ieder hier die .stemming onder de officieren volkomen begrijpt, spreekt vanzelf, en eveneens, dat die o verwevingen nog weer zijn versterkt en de stemming nog somberder is geworden na het bekend wor den van wat kapitein De Jongh, den X'e- deiiandschon leider bij het Zuiderleger, is wedervaren. *Uicn.s strijdmacht, sterk ongeveer 1200 man, krijgers uit, de omstreken van Walona en liet Oostelijke achterland, die tot. nu toe als flink en dapper bekend stonden, met een afdeeling van 150 gendarmes en twee Skcda-kanonnen, was den 17en dezer over Fieri naar de Semen Rivier opgetrokken, en zou, na die te zijn overgetrokken, eerst het strategisch gewichtige plaatsje Lundsje bezetten, om dan noordwaarts de opstan delingen om Tirana in den rag te vallen. Reeds van den eersten dag af werd De Jongh, die net centrum was, door het Alba- necscho hoofd, dat met zijn krijgers zijn lin kerflank moest dekken, zeer slecht ge steund, weldra geheel in den steek gelaten, terwijl de hulptroepen, die op zijn rechter flank stonden, evenmin zijn orders opvolg den. Erger was echter, dat, toen hij met liet centrum aan den voet van den bergrug, ontboten en wandelden naar de kerk. Hel was nog vroeg. Aliieid drong haastig dooi de schare,van kolonisten heen, die op hef luiden wachtend, tusscheii de kruisen op hel kerkhof stonden -,to praten, en begaf zich naar do .plek, waar zij dc slanke gestalte van de erfdochter uit Stcllichte had opge merkt. i Trina Döpke stond een weinig ter zijde voor de graven harer ouders cn^iegde fris sche kransen op den beu Vel. Toen zij Alheid Rrinkiiieier zagnaderen, trok zij haar gian zenden blonde wenkbrauwen een weinig pp mi keken haar oogen tusschen dc lichte wimpers door de boerin mei gespannen verwachting aan. „Goeden dag. (Trina 'Döpke." „Goeden dag." Trina legde langzaam haar -huike vingers in die van Alheid. Haar Jichle oogen vroegen: (Wat wil je van mij? Nu raapte Alheid baar moed bijeen en ging regelrecht op haar doel af. „Het spijt mij, dat je van onzen Enno zoo'n slechte meening moet bobben ge kregen na [Zijn optreden bij het kransen- binden op de deel bij de Schlettens. Eu ik weet, dat hij zich ook tegenover jou schaamt over ,zijn gewelddadigheid." „Ik heb geen slechte mooning van hem, moeder Brinkmeier," antwoordde dc erf dochter langzaam. „Het komt er altijd maar op aan, wat de oorzaak is, waardoor iemand gewelddadig wordt." „IIoh je geen slechte meening van hem'' Dat veiheugl, mij! .Ta, dat verheugt mij meer dan ik kan zeggen. Want ik heb voel jnet je op, Trina, en do jongen in zijn hart ook. Hij is alleen niet vlug met de tong en kan zijn gedachten moeilijk weergeven. Dat gaat de meeste manlui waarop Lundsje ligt, hetwelk op dat oogen- ldik eigenlijk al door den linkervleugel had moeten zijn bezet, wa- gekomen on daar de gevochtsstellmg innam, er in den nacht, doordat een verdwaalde koe op de voor posten afkwam, een paniek uitbrak, waar van een deel zijner dapperen gebruik maak te om er van door te gaan, o.a. in do er,te plaat- zijn eigen oppas.-or en ordon nans oogenschijnlijk een dei bosten onder zijn gendarmes op liet paard van zijn tolk. Daar de overgeblevenen beslist, wei gerden verder l<* gaan en te vechten, moe-t hij den terugtocht aanvaarden, maar hij be vond zicli nu tegenover de hem openlijk vijandige landbevolking, welke woedend was Gier liet plunderen en verbranden hunner dorpen en hoeven door de er-van-door-ge- gane krijger- dus eigenlijk zijn lieden. Te Kambi aan de Seinenirïvier werd hem dan ook de overtocht door een lievig ge weervuur uil dat piaalsje, van de bevol king afkomstig, belet, en dit bracht in de colonne zulk een verwarring, dat die ge heel op de vlucht sloeg, De Jongh en een Duitsehe vrijwilliger, die ook oen kanon bediende, alleen bij de twee stukjes latende, waarvan eeltige bizouder ang-tige gendar mes de trekpaarden hadden losgesneden, om daarop zich nog wat sneller uit de voe ten ie kunnen maken, liet redden der ka nonnen was daardoor onmogelijk geworden, en ze moesten woiden achtergelaten, na dat De Jongh ile sluitstukken cr uit ell met zich mee had genomen» X'agenocg van al len verlaten, en voortdurend beschoten, kwam hij eindelijk in den laten avond te Fieri, gelukkig ongedeerd, terug. Daar moest hij echter tot de onaangename ontdekking komen, dat al hetgeen hij had meegenomen 0]> de vlucht gestolen was, natuurlijk door zijn eigen lui, zoodat hij en zijn Duitscho helper terugkwamen, met niets meer dan wat ze aan liet, lijf haddenEn voor zulke sloebers, voor zulk een geriieenl zooi wa gen onze landgenooleu hun leven! Intiisscheu was te Valuna liet bericht ontvangen, dat ook do krijgers der zuid oostelijke colonne -- natuurlijk zorgvuldig de hun verstrekte repeteergeweren en schiet voorraad medenemende naar hun bergen -- verdwenen waren Irij de nadering der re bellen, en dat deze bijgevolg Elhas'san wa ren liiunengetrokken, alwaar ze dc twee XV- deidandscbl officieren Verhuist en Beimel's tot hun gevangenen hadden gemaakt en als een soort van gijzelaars voor het inwilli gen hunner eischen willen gebruiken. Uil Durazzo wordt aan de „X'eue Freie Brosse" bericht: Met hef oog op den toe stand van verwarring in iie! land heeft de regecring besloten de ministers Turklian en Mufdi naar Italië te zenden om met Essad pasja onderhandelingen te beginnen over een inlerCenl ie ten gunste van den zoo en niet de slechtsten. Wij moeten ze dan wat helpen." Zij sprak steeds door over Enno, haastig, over haar eigen woorden sliuikelend. De vaste, koele blik van Trina beklemde haar. Zij wilde nieL op zijn knap uiterlijk pochen. Dat zag ieder, die oogen had. Maar hij was onvermoeid bezig, matig, rechtschapen tot streng woidens toe. En niet verkeerd. Veen, hij had geen verkeerd karakter. Alleen den Rritikiticier-rhoi) stij ven kop, ja, dien had hij. Hij week voor geen man een stroohahn uit. den weg. Maar een verstandige vrouw zou hein in het goede spoor knntien leiden. Zij zelf had dat hij Waar man gekuild. Trina zon dat ook kunnen „X'ee, waarom zou ik je mijn harlewensch niet rechtuit zeggen? Er is in het heele veen geen meisje aan wie ik mijn Enno zoo gaarne zou gunnen als aan jou. En als je van mijn jongen kunt houden, dan is er niks, wat ik niet voor jou zou willen doe,n. X'iet. omdat je een mooie hoeve bobt. Trina, maar omdat je zoo heelemaal de rechte vrouw voor hein hen). - Geef mij nu hierop geen antwoord. Wij rijden ko mende week naar Seharnïheck, naar de markt. Enno (Kik. Ik hid je, denk daar aan wat ik je gezegd heb, kom zijn stugheid met een goeden wil tegemoet, en ga iustilte met je zelf ten rade of je lieni je hart. kunt schenken -- Wil je dat doen, Trina?" De klok begon te luiden. Trina zei niets, maar stond een poos in gedachten. ,.lk zal over je woorden nadenken," bo loofde zij eindelijk. Haar oogen hadden, echter een glans, die meer beloofde. Met luebtigen tred, als gedragen door haar gelukkig gevoel, snelde Alheid naar do kerkdeur. Daar trof zij haar man aan en ontsteld van de sombere uitdrukking op zijn gezicht, tastte zij naar zijn Rand, vor-l. ten einde dezen voor volkomen un- deigang te behoeden. Dc ministers zullen zich daarna naar Home begeven, waar Turklum ja-ja met de regecring zal confer -ren. Gistermorgen om 8 uur wenl het stof felijk overschot van liefste Tlioai=on dooï' Albaneesche geiifLiimeti te Durazzo mal de ..^oord-Brabant" overgebi.nht lm pp stoet werd gevolgd door de X'cd4 rl.md-i h officieren, vertegenwoordiger- dei luiitude- commis-de en de minister-. By bet konink lijk paleis sloot ook de vorst zich hij den stoet aan. De biocder van o\er-te Thom son. dankte niet eenige wooiden voor de eer. den overledene bewezen. De „Xoord-Biabant" is daarop verdok ken. OOSTENRIJK-HONGARIJE. Uit Weenen wordt aan do „Berliner Lu- kal-Anzeiger" gemeld, dat de personen uit het gevolg van den aartshertog uit Seraje- wo zijn teruggekeerdZij verhalen, dat. heel Bosnië één groote vat was. waaruit de aartshertog onmogelijk kon ontsnappen. On der de tafel, die gedekt was voor liet out bijt, dat na aankomst van den aartshertog te 12 uu,r zou worden opgediend, vond men twee bommen met uurwerken, En in hetzelfde vertrek vond men nog een soort gelijke bom in den schoorsteen. Te li id ze werden bij een vrouw zeven bommen gevonden, die men haar in bewa ring had gegeven. Terwijl de Servische regeering voortgaat zich to verdedigen, blijft een aantal Ser vische bladen oen zeef scherpen toon voe ren. Het noodlot, aldus schrijft een dezer, heeft gewild, dat de troonopvolger, in weer wil van alle veiligheidsmaatregelen der po litie te Serajewo, vallen moest door de hand van een geborene uit. Herzeg .wiim. tegen wiens broeders de logennanoeuvros, waar vandaan de aartshertog kwam, geiicid wanen, en alwaar de troonopvolger blijk gegeven liad van zijn onverdraagza ïuihoid en wantrouwende ontstemming jegens de Serviërs. Het „Wiener Fienidenbiatt" noemt deze taal van enkele Servische bladen ongehoord. De „Iteichspo.st" meent.: „Dal men in Servië liet kon waoen de vermoording van den troonsopvoiger en zijn gemalin te verheer lijken overschrijdt de grenzen der kwaadaar digheid, die wij van Servië gewoon zijn. Za! men dan hij deze feiten nog st"eds niet de onafwijsbare krachtige -tappen ondenio men tegen dit voik van vuiivtenmoorde naars?" De anti-Servische betoojgingen in Bosniü- Hcrzegowinn duurden Dinsdag nog voort. Tc Konia. hadden Dinsdagavond anti-Ser vische lietoogingen plaats van Katholieken en Mohammedanen, waarhij in vele huizen van Serviërs de ruiten wei-den verbrijzeld. Ook li Stoiatz, Oplfcici, Sie.nitza, Bos ni-rh-Drod, en Tc-ohanj werden anti-SeR „Hinncrk?" Hij trok baar zwijgend door hel portaal. Voor hen, achter hen, maast hen liepen de andere kerkgangers. „IJinneik," zei zij hoe! zacht. ,lk verga van angst. Wal is er?"1 „Enno V" i „Hij houdt het met de mandenmakers- deerne."' X'u verdween ook de glans van vreugde van A the id's gezicht. Met hef gezangboek tegen haar hart gedrukt, dal haar jilot.se» ling pijn deed, trad zij venier de kerk in en ging vermoeid op Ie vrouwenhank zib (en. En terwijl de tonen van liet oorgel en het gezang {Ier gemeente om liflar heen bruisten, smolten tiaar voormalig leed en tiaar verdriet oji dal oogenblik ineen. Haar eigen trouwdag stond voor haar oogen mot de donkere schaduw, die van dien dag af op haar hoelon levensweg was gevallen. Zij had Ie vioog gejuich,!. De oude vloek was niet opgeheven. Hoe had zij va,n vrede en geluk kunnen drooinen? Wat onder liet dak der Brinkmeier» geboren „word, ging geen vreedzame wegen. Zijn aangeboren hartstocht, de machtigste aller hartstochten, joeg ieder van hot geslacht in doornen en brandnetels, zoo lat bloed opstond tegen bloed, zoon tegen vader. Altijd dezelfde kringloop. Maar naar mate de godsdienstoefening vorderde, oefende de ra-tige slem van den predikant, (ie van oudsbekemle, heilige woorden van wijsheid een kalmeerenden invloed op haar uit. Haar ter neer gedrukte moed richtte zich weer op. Zoolang zij don naam Brinkmeier droeg, had zij ge streden tegen de sombere macht van hot noodlot, die op hot huis lag on niet altijd vruchteloos. Zij zou verder strijden, zoo lang zij rechtop in haar schoenen Blond! Zij zat stil naast den nijdige», zwijgen den hoer, totdat de paarden in een ilin- \i-che betoogingen gehouden niet de daar mee gepaard gaarde vernieling van Servi sche eigendommen. Thans i- de orde overal hersteld. GEMENGDE MEDEDEELINGEN. Piattkr ij k. De financieelc commissie uit den Fran- -rhen Sena t heeft ondank- de verdediging van mnii-.cr president Yiviani en den rin- i us ter president Noulens het voor-tel tot in voering van de Engel-ehe week sluit ng der werkplaatsen van Zaterdagmiddag tot Maandagochtend1 in de -taalsbedrijven ver worpen, wijl deze maatregel oen uitgaaf van 6 millioen zou vorderen. Yo'gcn- Berichten uit Parijs vree-t men daar voor een algemeenc .-taking in d« staatsbedrijven, wanneer, zooals te vernach ten i-, de Senaat het voorbeeld an de com- niis-ie mocht volgen. 1u i l s c li 1 a n d Sedert Maandag js te Berlijn liet pro ces tegen Rijsn Luxemburg, de bekende socialistische vrouw, gaande, die door den minister van oorlog vervolgd wordt om dat zij ill een redevoering gezegd heeft, dat de behandeling in liet Duitsehe leger slecht is, dat zich in de talrijke kazernes tal- Boze drama's afspelen, die ongestraft blij ven. Een der advocaten beeft veiklaard. dat hein 3D duizend gevallen van mi-han deling in liet leger B'kend waren, waar van hij alle schriftelijke bewijzen had. Er hebben zich 922 getuigen aangemeld.doch liet is mogelijk, dal. zij niet allen zuilen worden gehoord. Onder de getuigen zullen optreden bekende per-oneji, die gevallen mt hun dien-ttijd zullen vertellen, bijv. dr. Dieffenbach en dr. Liebknccht. De gevallen van mi-liandeling zijn dooi de verdedigers van Bosa Luxemburg nauw keurig omschreven. Er wordt o. a. in ge zegd, dat de oude oppasser» van officieren en onderoflicieron opgestookt zijn om de rekruten te slaan. Onder de mishandelingen komen verder voor z.g. „Kompagniohielie" ("waarschijnlijk een berucht soort klappen!, oonegen, vuisL-lagcn en trappen in liet ge zicht en tegen hel zitvlak. Een getuige zal een gevat meed celen, waarbij op bevel van oen sergeant-majoor een riK'ruui bij 22 graden koude onder een koude douche mn.cst gaan staan. Top) hadden andere sol dalen hem niet een borstel moeten bewer ken, totdat liet bloed ie vnor-chijn kwam en de recruut in zwijm viel. Andere ge tuigen zullen vertellen, dat recrulen met tandenborstels de kamers moesten aanve gen. Officieren en onderofficieren moeten niet te herhalen scheldwoorden hebben ge bezigd, en «te Eizassers en Liotliaringers werden algemeen „Wackc.s" genoemd. keu draf over do eenzame veenvlaktc joe gen. Toen liegon zij m-hueJiter: ,,lk breek mij liet hoofd over hetgeen je mij gezegd heb, Hinncrk. En ik vind been uitweg. Iloe kom je ex op, dat ouzo Enno het mei Anne Gravcioh zou ihour den?"1 „Hoe ik er op kom? Wel verduiveld 1 -- !k werd door MeierPuvogel uit Hut- tenlmsch met mijn voorname schoondochter gelukgewcnsoht! Luerko Vos» brengt 't bet heele veen door.". „Luerko Toss O, dan kan liet wol ge logen zijn. Zoodra wij thuis komen, 'lijr nerk, zal ik Enno onder handen nemen," Drink meier stoof op. „Dal zul je wel la» ten! 'I ls al erg genoeg, dal jij je pogen, niet open hebt gehouden 1 Dat vreemde lui mij zoo iets moeten vertellen. Wat e,r nu nog te zeggen is, dat zeg ik."' Alheid boog zwijgend liet hoofd onder <1 it. verwijt. Ja, zij werd oud, nuf. Zoowel vader a.l- zoon hadden onbarmhartig haar hart gefolterd. Door het loven onder tie itiinkmeiers was liaar kracht gebroken. Dc paarden joegen over de klinkers van tien straatweg. Hinncrk Brinkmeier sprak niet meer. Hij verging van ongeduld om met. zijn zoon tot ecu verklaring te kor men. Knmio haalde juist stroo van een hoop gemaaid koren om de kooien van nieuw kaf te voorzien, toen rle vagen over do brug donderde. Hij legde de hooivork neer, deed de deuren open en hielp zijn vader hij het uitspannen en aftuigen. „(ia heen," beval de burgemeester zijn vrouw. En toen Alheid gehoorzaam do ka mer binnen ging om haar mantel taf te doen en haar gezangboek op to bergen, keek hij de half donkere dool rond. Hij was alleen met zijn oudsten zoon. (Word vervolgd).

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1914 | | pagina 1