67"" Jaargang.
Dinsdag 2! Juli 1914.
no, 14582
De Fransche hoeve.
Deze courant verschijnt dagel ijks» met uitzondering van Zon- en Feestdagen,
Prijs par kwartaal: Voor Schiedam en Ylaardingen £lt 1.25^ franco
per post fl. 1-65.
Prijs per week: Noor Schiedam en Xlaardingen 10 cent,-
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen,
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags yèór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prjjs der Advertentïëni Nan 16 regels fl. Ö.92; iedere regel mee®
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
Advertentiën bij abonnement op voordedige voorwaarden, Tarieven
hiervan zijn grabs aan het Bureau te bekomen,
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van *40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Bericht.
Zij, die zich met ingang van 1 Aug.
«.a. op de „Schiedamsche Courant" abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Beis-abonnementen.
De Administratie van de „Schiedamsche
Courant" is gaarne bereid om tegen vergoe
ding van porto's aan har» abonnée's, die
voor korten of langen tijd. op reis gaan,
de courant aan hun tijdelijk adres te zen
den. Ook abonnementen voor den tijd van
een heelo of halve maand worden geduren
de het reissoezoen gesloten.
BUITENLAND.
Schiedam, 21 Juli 1914.
FRANKRIJK EN RUSLAND.
De pre«ident der Fransche republiek, de
heer Poincaré, is gistermiddag, aan boord
van het slagschip „ha France", te Petei's-
burg aangekomen. Op de roede had reeds de
begroeiing plaats tusschen dc hoofden der
beide in hechte bondgenootschap levende
stalen. De tsaar ontving den Fransehen pre
sident aan de statietrap van zijn jacht. De
begroeting was, zoo melden de Reutertelé°-
grammen, zeer hartelijk.
De tsaar was vergezeld van de ministers
van buïtenlandsche zaken en van marine,
den Franseben ambassadeur, en zijn atta,
cbé's en den Russischen ambassadeur te
Parijs.
Op Peterhof weid de president ontvan
gen door de grootvorsten en generaals. De
keizer begeleidde Poincaré tiaar het groote
te poleis, waar de gast zijn intrek nam.
President Poincaré werd vervolgens door
de keizerin in gehoor ontvangen.
Aan de galatafel, die 's avonds te Peter
hof ter eere van het Fransche liezoek was
aangericht, toastte de tsaar op Poincaré
als volgt
„Mijnheer de president, vergun mij te
zeggen hoe gelukkig ik ben, u hier welkom
te mogen heeten.
„Het hoofd van een bevrienden staat,
die een bondgenoot is van Rusland, is hier
steeds zeker van een hartelijke oriftvangst.
Maar vandaag is onze voldoening, den
president der Fransche republiek te kun
nen begroeten, "ïiog verdubbeld door hel
genoegen, dat ik in hem een ouden bekend»
vind, met wien ik voor twee jaar liet ge
noegen had persoonlijk betrekkingen aan
te kneopen.
Lang geleden reeds vereenigd door we
derkeerige sympathie, en door gemeenschap
pelijke belangen, zijn Frankrijk en Rus-
Roman naar het Duitscb,
i x van
t LUISE WESTKIRCH.
37)
„Brinkmeier is een hardvochtige vent.
Met een enkel woord kan hij mij gelukkig
maken en zegt dat woord niet. Als
ik hem 'nu met een enkel woord ongelukkig
lean maken, Waarom zou ik dat dan voor
Wij houden? Ja, ik zal dat voor je
getuigen."
Dienzelfden' dag liet Brinkmeier den lam
men Mathes met de hel door Spreckholm
rondgaan en voor Zaterdagavond een ver
gadering van alle gemeenteleden in zijn
huis aankondigen. Een zaak waarop bij
reeds lang had aangedrongen, was aanban-
gig gemaakt. De regeering was van plan
oen straatweg te leggen, die over Spreck
holm en een paar andere kolonies dwars
door het veen naar OsterliolzScliarnibeck
zou leiden. De aanleg daarvan was kost
baar en de gemeenten moesten daartoe bij
dragen. De meeningen waren verdeeld.
Biinkmeier was er voor, omdat hij in een.
itt elk jaargetijde bruikbare verkeersweg,
de hoofdvoorwaarde voor de toekomstige
ontwikkeling van de kolonie zag. Meer korl-
zichtigen hielden zich aan den huidigen toe
stand en waren verontwaardigd over de
grootte der bijdragen, die gevraagd werden.
En alle persoonlijke vijanden van den bur
gemeester sloten zich bij hen aan. Alheid
voelde de toenemende vijandigheid en zou
gaarne gezien hebben, dat de vergadering,
Waarop de meeningen met elkaar in botsing
land sinds bijna bet vierde eener eeuw
nauw verbonden om beter hetzelfde doel
te kunnen bereiken, namelijk hun belan
gen te verzorgen, doordat zij samenwerken
aan de bewaring van het evenwicht en den
i-rede in Europa,
Ik twijfel niet, of onze l>eide landen,
trouw aan hun vredelievende idealen, en
steunende op hun beproefd bondgenoot
schap zoowel als op hen gemeenschappe
lijke vriendschap, zullen ook in de toe
komst genieten van de resultaten des vrc-
des, die hun door hun groote kracht verze
kerd wordt, wanneer zij de handen, die hen
vereemgen, steeds vaster toeknoopm.
Met dezen zeer oprechten wcnscli hef
ik mijn glas op, en drink, mijnheer de pre
sident, op uw gezondheid en op de wel
vaart en den roein van Frankrijk."
President Poincaré antwoordde hierop:
SireIk dank U. M. voor de hartelijke
ontvangst en verzoek U te gelooven dat
het mij hoogst aangenaam is, heden den
verheven hecrscher over het bevriende en
met Frankrijk verbonden volk opnieuw ecu
bezoek te brengen. Getrouw aan de over
levering, door mijn eerwaarden voorganger
gevolgd, heb ik den keizer van Rusland de
plechtige betuiging van gevoelens willen
overbrengen, die ouverandcrüjk in alle Fran
sche harten wonen.
Bijna 25 jaar zijn verloopen, sedert onze
landen in duidelijk besef van hun toe
komst, de pogingen hunner diplomatie ver-
eenigden. De gelukkige resultaten van dit
duurzaam verbond zijn eiken dag merkbaar
in hel evenwicht der wereld. Gegrondvest
op de gemeenschappelijke belangen, gewijd
door den vreedzamen zin van beide re
geeringen, steunend op hun legers en hun
vloten, die elkaar kennen en waardeeren.
en zich met elkaar verbroederen, geste-
vigd door lange ervaring en vervolledigd
door vriendschappen van groote waarde,
heeft hel verbond, waartoe de verheven
keizer Alexander III en de betreurde presi
dent Carnot den eersten stoot hebben ge
geven, sindsdien bestendig bewijzen van
zijn weldaadige werkzaamheid, zijn niet te
schokken vastheid gegeven.
U. M. kan verzekerd zijn, dat Frankrijk
steeds in dagelijksche samenwerking mol
zijn bondgenoot het werk van vrede on
beschaving zal helpen volbrengen, waaraan
beide regeeringen niet hebben opgehouden
te arbeiden.
Ik ledig mijn glas ter eere van TJ. M.,
van de keizerin, de keizerin-moedor, de
grootvorsten, den troonopvolger en de go-
heele keizerlijke familie. Ik drink op dc
welvaart van Rusland."
In verband met dit bezoek halen de
Fransche bladen de beteekenis van hel
zouden komen, tot een kalmeren tijd werd
verdaagd. Maar Brinkmcier verlangde naar
een beslissing.
„Meen je, dat ik niet zie, moeder,"
zei hij, „boe de bende zich tegen mij kant
cn mokt en hoe mijn goede vriend Luerke
Voss ieder in hel bijzonder tegen mij op
zet? Maar ik heb mij nooit in mijn
leven verscholen als iemand mij te na
wou komen. Laat zc maar komen! Laat ze
hun vergif uitspuwen. Alleen: oog in oog,
niet van achteren 1 Ik zal de kerels wel be
wijzen, wat Ilinnerk Brinkmeier er voor een
is. En dat die doorzet, wat bij zich beeft
voorgenomen."
Zaterdagsavonds kwamen zij van alle
boerderijen met lantaarns aanzetten. Ieder
wist, dat het er op de vergadering heet zou
toegaan en de strijdlustigen verheugden zich
daarop.
Met strakke gezichten, stijf en zwijgend
slapten zij de een na den ander door de
keuken de kamer bij de Brinkmeiers binnen.
Alheid had alle stoelen en kisten van hol
huis daarheen gebracht» maar er was locli
nog gebrek aan plaats. Die hel laatst kwa
men, moesten opeengedrongen tot in de
keuken staan. Want ook de oudste zonen
waren meegekomen en vele jongere broers
en zij, die wegens ouderdom uit het be
drijf waren. Het was alsof de verwachting
van komenden strijd als een onweerswolk
in liet vertrek lung, dal spoedig geheel
gevuld was met den blauwen, dikken rook
der pijpen, waardoor het schijnsel dei
kleine hanglamp nauwelijks bij machte was
heen te dringen. In den lichtkring der lamp
stond burgemeester Brinkmcier. Hij had zijn
dorpsgenooten koel begroet en men had
zijn groet even koel beantwoord.
„Hij is verduiveld oud geworden," zei
Ilimstedt zacht tegen Luerke Voss, die loe-
bondgonootschap met Rutland weer op. In
de Matin" jjeefl Jules lledeman, onder
den titel: „Als de oorlog uitbreekt".,.,
antwoord op de vraag, wat de taak van
Ru,A and Dij dezen oorlog zal zijn.
Rusland zal zoo heeft Hedeman te
Pelctsburg van militairen, vooraanstaande
personen, vernomen van zijn 44
legerkorpsen er 31 beschikbaar stellen om
toecn Duilschland en Oostenrijk te vech
ten. Vóór de Balkan-oorlogen zou Rusland
veertien legerkorpsen tegen Oostenrijk noo-
dig hebben gehad. Maar sedert de verster
king der Servische strijdkrachten en de
frontverandering van Roemenië kan Rus
land met een belangrijk kleiner strijdmacht
aan de Ooslenrijksche grenzen volstaan.
Duitsebland beeft thans 19 legerkorpsen
beschikbaar, om tegen Frankrijk op te ruk
ken. Welnu, Rusland kan voortaan heel
de strijdmacht, die liet niet noodig heeft,
tegen Oostonrijk, gebruiken tegen Duitseb
land. En waar Frankrijk thans in nume
riek opzicht de uiterste grenzen van zijn
legeruitbreiding heeft bereikt, daar heeft
Rusland op zich genomen om voortaan elke
versterking van het Duitsehe leger met een
twee-* ;i drievoudige versterking te beant
woorden
GEMENGDE MEDEDEELINGEN.
Engeland.
Wat reeds door de unionistische bladen
als zeer waarschijnlijk werd gemeld, is gis
teren een fes' geworden. De koning heeft
de leiders der verschillende bij de Ulster-
crisis betrokken partijen bijeengeroepen tot
een conferentie.
Van de regeering zouden aan deze con
ferentie deelnemen de ministers Asquith en
Lloyd George, terwijl dc oppositie, d. z.
dc unionisten, door Lamdsdowne en Law,
de lersche nationalisten, door Redmond en
Dillon, en de Ulslerianen door Carson eu
Craig zouden worden vertegenwoordigd.
Te oordoelen naar den poeslieven toon
die de oppositiepers naar nanlcdiing van
het plan tot deze conferentie heeft aange
slagen, en ook in aanmerking nemend de
koele wijze, waaropj Redmond de offi-
offieieelo aankondiging der conferentie door
Asquith in het Lagerhuis beantwoordde
hij verklaarde geen verantwoordelijkheid te
dragen voor deze conferentie en over haar
nut geen mcening te willen verkondigen
doen vermoeden, dat het initiatief daar-
lo'e door den koning is genomen, onder in
vloed van de oppositie, al heeft dan ook
Asquith dit initiatief met zij. ininistereele
verantwoordelijkheid gedekh
Dat deze conferentie inderdaad tot een
schikking leidt, is niet onwaarschijnlijk, nu.
rend op den rand van een kist zat gehurkt.
Voss kneep zijn linkeroog toe. „Ras eens
op. Wij krijgen hem nog wel klein zoo
•klein als een stip! Als totaal niks."
Nu hield liet getrappel der voeten op! Do
vergadering was voltallig. Brinkmeier begon
te spreken. Hij zette de voordeelcn van liet
regeoringsvoorslel uiteen. Zij zouden niet
meer alleen op den waterweg aangewezen
zijn. Als in den winter het kanaal dichl-
vroor, behielden zij een verbinding met het
marktplein cn de buitenwereld, een weg,
waarop zij niet, zooals tot dusver, rijtuig
en paarden half kapot en half dood reden.
Het was een groot voordeel om dan tutf
en vee te kunnen verkoopen, als daarvoor
de hoogste prijzen worden betaald. Tot zoo
ver luisterden de Spreckliolmers met een
uitdiukking van afwerende onverschilligheid
op hun strakke als uit hout gesneden ge
zichten cn een trekken af en toe ran de
sanmgeknepen lippen, dat scheen te zeg
gen: „('raat maar toe. Wij weten al wat
er komt."
Eindelijk noemde Brinkmeier de som die
de regeering als bijdrage vorderde. Ecu
gemompel en woorden van protest lieten
zich liooren.
„Ja, buren, het is we! een hoop geld,
dat wij moeten geven. Maar het is geld,
dal rente afwerpt voor ons, onze kinderen
en kleinkinderen. De kolonie, waar de weg
langs gaat, is er veel heler aan toe dan de
andere kolonies. En als de Spreckliolmers
het geld niet willen geven, dan loeren de
bewoners van Stallichte er op om den
weg bij hun langs te krijgen. Nu zou iemand
wel kunnen beweren, dat do regeering dat
goedkoopor moest doen. Maar dat doet
de regeering nu eenmaal niet. Ik heb daar
naar reeds geïnformeerd. Wij kunnen het
voorstel slechts aannemen of het weigeren.
volgens de geruchten, de reg- --ring reeds
bijna alle eischen der oppotitie heeft inge
willigd en men alleen neg maar kibbelt
over de vraag, of twee graafschappen al
dan niet begrepen zullen zijn onder de uit
sluiting van Home Rale voor duin-paalde»
tijd.
Gisteren heeft de koning de vloot; arade
bij Spitiiead bijgewoond. Het weer was vrij
onstuimig.
Bijna de gelieele Britsche zeemacht was
bij Spithead verzameld. Daar lagen 216
groote oorlogsschepen en 277 kleinere, die
op een gegeven mornent, toen het konink
lijke jacht stil hield, in twee linies passeer
den, saluut brengend aan den koning.
Onderwijl manoeuvreerden marinevlieg
tuigen boven de schepen. Het geheel bood
den duizenden Engelschen, die naar Ports
mouth's reede waren gestroomd, een groot-
schen aanblik.
Rusland.
Gisteren staakten te St. Petersburg nog
05.000 man m verschillende vakken. Ver
schillende beroogingen werden door de po
litie onderdrukt. Op een punt werd de po
litie met steenen geworpen.
Te Reval zijn de havenarbeiders in sta
king gegaan. Zij eischen loonsverhooging.
Het lossen der schepen staat stil.
Albanië.
De gezanten der groote mogendheden heb
ben het voorstel afgewezen met de rebellen
in Sjiak een samenkomst te houden. De
gezanten hebben den rebellen voorgesteld
naar Durazzo te komen of naar een aan
de kust gelegen plaats.
II a t i.
Zeer verontrustende berichten worden uit
Haïti gemeld. Er zouden te Port-au-Prinoo
wederom nieuwe bloedige incidenten "heb
ben plaats gehad. De opstandelingen zou
den naar Port-au-Prince zijn opgemarcheerd
een hevige strijd om het bezit van de
stad heeft phuits gehad. Tijdens de vijan
delijkheden werd het huis van den Duit-
sclien gezant omsingeld» Inmiddels werd
men ook in het huis zelf handgemeen,
daar do regeering de uitlevering had ge-
eischl van den zich in het Duitsehe ge
zantschap bevindenden leider van een der
rebellentroepen. Het kwam tol oen gevocht
tusschen de gezanisclinpswaehten en de re-
geeringstroepen.
V In New-York gaat het bericht, dat dc
Vereenigde "Staten in verband met deze
zorgwekkende gebeurtenissen zullen ingrij
pen. j
Ik, burgemeester Rrinkmeier, ben er voor,
dat wij bijdragen in de kosten van den
straatweg."
Hij kon zich slechts met moeite ver
staanbaar maken in het geschreeuw, dal
was ontslaan, in bet algemeen geschuifel
en gelrappel.
„Dat zal wel waar zijn," zei Luerke Voss
tegen degenen, die naast liern stonden. „Nu
die fijne zaak met den i 'genieur zijn neus
is voorbijgegaan, wil 1, zich met onze
grosdien verrijken."
„Dat kan hij toch niet," brachten een
paar in hel midden.
Voss glimlachte veelbeteekenend. „Denk
jullie, dat zoo'n sluwe kerel als hij zich
voor niks zooveel moeite geeft?"
Intussclien sprak Brinkmeter tegen het
lawaai in. „Ik slem voor den nieuwen
weg. Wie met den burgemeester mee stemt,
die moet zijn band opsteken."
Geen enkele hand werd opstoken. Hel
rumoer nam toe. „Onze vaders en groot
vaders hebben het ook maar alleen met
een kanaal gedaan. Wie een beteren weg
wil hebben, moei er zelf een aanleggen."
Diinkmcier schreeuwde nu, bruin' van
toorn „Ik dacht, dal ik tol verstandige men-
srheti sprak! Ik heb jullie mijn meaning
gezegd. Wie daar iets tegen wil inbrengen,
die moet dat doen. Maar slechts één tege
lijk. Alle duivels 1 Blaat niet alten te zamen
als een kudde schapen 1 Onze kinderen zul
len ons uitlachen, als wij dien weg niel
aanleggen. Ik zeg, dal hij er moet komen."
Nu stapte Luerke Voss op.de kist. „Ik
heb wat te zeggen, burgemeester."
Het werd op eens stil. De een stiet den
ander aan. Nu nam het schouwspel een
aanvang, dat ieder wenschte te zien en
waarom allen gekomen waren, n.l. de kamp
der beide doodsvijanden.
Mexico.
Naar uit Washington wordt gemeld, zou
generaal Villa .verklaard hebben, dat hij
lie) doel heeft met Carranza geheel en al
to breken en een onafhankelijke staat te
stichten. Deze staat omvat de drie reeds
bestaande staten, n.l. Zonora, Chihuahua,
en Coahuila. Hij zou zichzelf dan tot dic
tator laten uitroepen. Villa zou tegen den
wenseh van Carranza in deze drie staten de
belastingen hebben afgeschaft.
BINNENLAND.
Hofbericht.
H. M. de Koningin vertrok gisternamid
dag met den trein van 3 u. 14 ruin., waar
aan een rijtuig van den Koninklijken trein
was verbonden, van Apeldoorn naar Win
terswijk.
Prins Hendrik te Stockholm.
Reuter seint uit Stockholm:
Prins Hendrik der Nederlanden is hier
vanmiddag om drie uur aan boord van de
Zeeland aangekomen. Nadat de Zweedsche
officieren, die den prins tijdens zijn verblijf
alhier zijn toegevoegd, aan boord waren
gegaan, kwam prins Willem als vertegen
woordiger van den koning prins Hendrik
verwelkomen en begeleidde hem later naar
het koninklijk paleis, terwijl de Zeeland en
de kustbatlerijen saluutschoten losten.
De koning on de koningin geven vanavond
ten palejze een diner in kleinen kring van
27 couvert-s. De prins denkt morgenavond
weer te vertrekken.
Corps diplomatique.
Gisternamiddag tegen 5 uur zijn de Ja-
pansche gezant, de minister van buiten-
landsche zaken en dc grootmeester, baron
Sirtema van Grovestins, te Apeldoorn aan
gekomen, die zich per hofrijtuig naar Het
Loo begaven.
V
De heer A. C. Alcoforado, eerste secre
taris van het Braziliaansche gezantschap te
's-Gravenhage, is benoemd tot buitengewoon
gezant, en gevolmachtigd minister van de
Vereenigde Staten van Brazilië voor de re
publiek Ecuador.
Dc tweede serretarrs van het Braziliaan
sche gezantschap in de residentie, de heer
Ar mini o de Mello-Franto is tot eerste se
cretaris benoemd. Hij behoudt voorloopjig
's-Gravenhage als standplaats.
Audiënties.
De gewone audiënties van dc ministers
van marine en van waterstaat zullen op
Vrijdag 24 dezer niet plaats hcTteen.
Luerke Voss begon heel beleefd en op
gedeinplen toon. „Je hebt gelijk, burge
meester, het gaat niet aan, als wij allen
tegelijk aan liet woord willen komen. Eén
voor velen, zoo wil je 't hebben en dat is
ook zooals 't behoort. Je bent voor do
orde. Daarom hebben we je immers ook
lot burgemeester gemaakt is 't niet
waar huren
„Nu, toe dan. Wat heb je te zeggen?"
drong Brinkmeier ongeduldig aan.
„Slechts een vraag, 't Is toch geoorloofd,
dat Iemand uit de gemeente het hoofd
een vraag doet? Of is liet dat niet? Wij
moeien ons aan de orde houden. Nee, ik
wil mij niet tegen de orde vergrijpen. Alleen
wil ik vragen, hoe het toch komt, dat
onze burgemeester voor een weg. waar
van liet nog volstrekt niet uitgemaakt is
of hij rente voor ons zal afwerpen of niet,
van zins is om als bet ware ons geld bij
tienduizenden weg te smijten en daaren
tegen geen paar grosehen over heeft oin
onzen ouden, goeden buurman en gemcen-
telid Piter Clussinann een onderkomen in
zijn geboorteplaats te verleenen."
De oude Schlctien en Ilimstedt met zijn
beide zonen riepen nu„Dat is zoo 1 Waar
om wil je Piter Clussmann niet in do
kolonie opnemen, Brinkmeier?"
„Er is hier geen armenhuis", antwoord
de Brinkmeier kortaf.
„Maar dat huisje onder de pijnboomen,
waarin de mandenmaker Griiveloh gewoond
heeft, dat slaat toch teeg."
„Dal behoort mij toe." Uit Brinkmeiers
woorden klonk met moeite bedwongen
toorn
Luerke boog zijn slap lichaam naar voren.
Hij was bedaard als de visscher, die weet
dal de karper aan den hengel spartelt.
i j i '(JV.ordt vemlgi'l
SCHIEDAMSCHE COURANT
