67"* Jaargang. Donderdag 23 Juli 1914. no. S4584 De Fransche hoeve Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k b4 met uitzondering van Zon- m Feestdagen Pnrjis jper kwartaal: .Voor Schiedam en Ylaardingen fl, 1.25 franco per post fl. 1.66. Prjjs per week: Voor Schiedam en Ylaardingen 10 cent, Afzonderlijke nummers 2 cent Abonnementen worden dagelijks aangenomen. Advertentiën voor hét eerstvolgend nummer moeten des middags jèór eon pur aan het Bureau bezorgd zijn. Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.) Prgs der AdvertentiSm Jan 1'6 zegels fl. Ö.92; iedere regel mees 16 cents, Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen, AdjertentiSn hg abonnement op xoordeelige voorwaarden. Taiiaxen hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- «n Zaterdagavond verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs San 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te void oen- Intercommunale Telefoon No. 103. Bericht. Zij, die zich met ingang van 1 Aug. *.s. op de „Schiedamsche Courant" abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. Beis-abonnementen. De Administratie van de „Schiedamsclie Courant" is gaarne bereid om tegen vergoe ding van porto's aan hare abonnée's, die voor "korten of langen tijd op reis gaan, de courant aan hun tijdelijk adres te zen den. Ook abonnementen voor den tijd van een heele of halve maand worden geduren de het reissoezoen gesloten. KennisgeYing. Inrichtingen welke gevaar, schade oi hinder kannen veroorzaken. (Burgemeester en Wethouders van Schie dam, Gezien het verzoek van lo. de N.Y. MAATSCHAPPIJ "HYDB UI LEG", om vergunning tot het uitbreiden harer fabriek aan den Buitenhaveniveg no. 50, kadaster Sectie L nos. 215G en 2108, door bijplaatsing van twee gebouwtjes, waarin een electromotor van 5 P.K. 2o.' L. A. BOAEFAAS, om vergunning tot het oprichter, van een bewaarplaats van lompen in het pond VJaardinge'rstraat rib. 4, kadaster Sectie A .no. 7Ö2; Gelet op de bepalingen der Hinderwet, Doen te weten: dat voormelde verzoeken met de bij lagen op de .secretarie der gemeente zijn ter visie gelegd; dat op Donderdag! den 6en Augustus n.s des voormiddags ten lU/s uu'r, ten raad- huize gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren tegen het toestaan van die ver zoeken in te brengen en die mondelin of schriftelijk toe te "lichten; dat gedurende drie dagen vóór het tijdstip hierboven genoemd, op de secre tarie der gemeente, van de schrifturen, die ter 'zake mochten zijn ingekomen, kennis kan worden genomenen dat volgens de bestaande jurisprudentie niet tot beroep op eene beslissing ingc volge 'de Hinderwet gerechtigd zijn zij, die niet overeenkomstig art. 7 dier Wet voor het Gemeentebestuur of een of meer zijner leden 'zijn verschenen, ten einde hun be zwaren mondeling toe te lichten. En is hiervan afkondiging geschied, wam het behoort, den 23en Juli 1914. JBurgemeester en Wethouders voornoemd, LAGERWEIJ, W. B. t De Secretaris, li" Y, SICKENGA, Roman naar het Duitsch, 1 I ran 1 LUISE WESTKIRCH. 39) I Enno ging naar Krusmuller. Die schudde zijn hoofd. Hoe kon Pape toch op zoo'n inval komen? Zijn knecht diende immers reeds in het derde jaar bij hem. Maar als Enno naar IS'eu Sankt Jiirgen ging, de mo lenaar daar, die had altijd werkvolk noodig. Die kon nooit genoeg werkvolk krijgen. Ja, bij den molennaar in Sankt Jiirgen, daar zou hij wel terecht komen. Enno wandelde dus naar Sankt Jiirgen. *''ju voelen deden hem pijn en een zonder ling smartelijk gevoel van ontnuchtering snoerde hem de keel toe, Toen hij te Sankt Jiirgen kwam, had liet opgehouden te regenen. De laatste stralen der onder gaande zon wierpen een donkeren gloed over de vier wieken van den windmolen, die haastig in het rond draaiden. Twee waren rood, twee zwart. De molenaar stond voor den molen. Met oogen bijna even scherp als die van Ilinnerk Brinkmeier, beschouwde hij Enno, terwijl die zijn ver zoek kenbaar maakte. Hij was niet iemand, die zijn meening onder stoelen en banken schoof. „Ben je een Brinkmeier? Van de Fran sche hoeve? Nee, ik neem geen Brinkmeier in mijn dienst. Zou ik buskruit op mijn hoeve nemen?" Enno fronste zijn voorhoofd. ,,Ik hob wer ken geleerd, molenaar." „Werken dat is wel mogelijk. Maar je BUITESLAm Schiedam, 25 Juli 1914. ENGELAND. De koning heeft tot nog toe weinig pleizier van zijn bemiddelend optreden. De unionis ten betoonen zien er vrijwel koel tegen over, terwijl de radicalen zijn inmenging wantrouwen en hem unionistische gezind- heid toedenken. Over de toespraak door den koning bij de opening der bemiddelings- conterentie gehouden, is men in liberale kringen al heel slecht te spreken. Zijn be- wei in», dat zijn tu.-sohenkomst gerecht vaardigd werd door den ernst van den toestand, waar immers de bozadigsten en verantwoordelijksten van zijn onderdanen van broederoorlog spreken, heeft votual pijnlijk getroffen, 't Geschreeuw over een burgeroorlog toch, wordt door de libera len als een unionistische partij manoeuvre beschouwd. De koning noemt dus, zeggen zij, de rebellen va.n Ulster de meest ver antwoordelijke en gematigde elementen, en stelt zich daardoor onloochenbaar partij. De leider der arbeiderspartij, Hamsay Maodonald, verklaarde in oen interview met de „Daily Cronicle": Het is een bui tengewone toespraak, waarover men zich do oogen uitwrijft en zich afvraagt, of men droomt. De koning bekent, dat, omda' hij over den politieken toestand zenuwach tig' is, hij op zich beeft genomen om, blijk baar zonder advies van zijn ministers, een conferentie van de leiders bijeen te roe pen, ten einde een moeilijkheid buiten het Lagerhuis om te regelen. Macdonald ein digde mei de opmerkingDo rede van den koning zou een unionistisch candidaat root het Parlement oer aandoen. Als dit geen partijkiezen is weet ik hot niet wat het wel is." In een hoofdartikel schrijft de „Daily Chronicle": „Wij hebben den koning Jang verdedigd tegen het verwijt, dat hij partij dig is, maar tegen zijn jeigen redevoering kunnen wij hem niet verdedigen. De rede is, zachtst uitgedrukt, buitengemeen on gelukkig. Het geroep van burgeroorlog .is de partijleus der unionisten, en de toe-' zadigsten en verantwoordelijksten hebben een zekeren tegenzin om hem aan te hef fen. Het maakt den indruk alsof de koning van de unionisten als „wij" en van de liberalen als „zij" sprak. Zoo doet de Duitsche keizer. Die noemt de .Pruisische conservatieven „wij" cn de radicalen ,of socialisten „zij" of „de vijand", en praat ervan hem omver te rijden. Maar een En- gelscli vorst, die zoo optreedt, brengt ons terug naar de dagen van George 111. Blijk baar spreekt de koning nooit perfrauwe- lijk met liberalen. Zijn illusie, dat de we reld van To'ry-denkbëelden de heele wef reld is, zou nooit zero naïef zijn, als hij het we! deed. De conferentie is gevon nist. Het is slechts een jcwieatic van da- glen en de Tory's zijn ongeduldig, daar elke dag uitstel van burgeroorlog bun 1000 pond sterling kost. hebt niet geleerd te gehoorzamen. Als je vader het niet met je kan vinden, hoe kun je dan denken, dat ik geduld met je zal hebben? Ga jij maar verder, Enno Brinkmeier. Ofschoon ik niet geloof, dat je iemand in het veen zult vinden die jou in zijn huis neemt." Enno vond niet den moed zich op een vierde toocve aan te bieden, liij begaf zich naar den waard te Scliarmbeck, in hel pikdonker, half dood van honger en uit putting, maar nog meer lijdend onder zijn bittere vernedering en teleurstellingen. Tor wijl hij at, vroeg hij den waard, cf die ook een betrekking voor hem wist. De er varen man trok zijn schouders op. Als hij een jongere zoon ,ivas waarom dan niet? Maar de .erfgenaam van een hoeve, die in onmin zijns vaders huis had veria ten, neen, dien namen de kolonisten niet. Maar in Holstein ,werd nog altijd aan tiet Xoord-Oostzee kanaal gewerkt. ,Daar kon inen allerlei slag ,van menschen gebruiken Het beste was, dat hij den volgenden mor gen naar Brunsbüttel reisde, het kanaal opwandelde en zich bij de werkbazen aan meldde. Na een paar uren van loodzwaren slaap, waardoor 'hij toch niet verkwikt was, maak te Enno zich Reisvaardig. Maar voordal hij in den trein (Stapte, informeerde hij op bet postkantoor of ter ook een brief van Anne voor hem was. 1 Ja, er lag daar sinds adit dagen een brief voor hem. Hij stak dien in zijn zak en haastte zich naar liet station. In de wacht kamer vond hij een troepje acrobaten en koorddansers, dat in Oslerholz voorstellin gen had gegeven ten verder naar Bremer haven wilde. Onder hun gepraat en gelach las Enno, in .een hoek gezeten, Anne's brief. De parlementaire redacteur van de „Daily News", verzekert, dat men in de kringen van liberale parlementsleden van oordeel is, dat wanneer de koning zijn goedkeuring aan het Home-Ilule-ontwerp na mislukking van het amendeeringsoniwerp inderdaad weigert zender voorafgaande ontbinding van liet parlement, het kabinet die niet moet toestaan, maar afwachten tot de koning het ontslaat. Indien een constitutioneel vorst zulk een handelwijze zou durven overwe gen, zou de leuze: de koning tegen heb volk! in den lande worden aangeheven. In het Lagerhuis is gisteren de zaak aan de orde gebracht door den radicaal Pon- sonby, die aan de regeering vroeg of de rede van koning George, hij de opening der conferentie uitgesproken, was opgestelddoor en gepubliceerd op advies der ministers, 111 overeenstemming met de gewoonten en precedenten. De eerste minister Asquith antwoordde: De rede was mij op de gebruikelijke manier den dag voor ze werd uitgesproken toege zonden, en ik neem er de geiieele verant woordelijkheid voor op mij. Zijne Majesteit liet hef aan de discretie der conferentie over te bepnien, of de rede al dan niet zou worden gepubliceerd, en de conferentie be sloot eenstemmig ten gunste van openbaar making. Lord Robert Cecil vroeg of de firjeen- roeping der conferentie een daad van 'den koning was, waartoe Z. M. op advies van den eersten minister had besloten? .Minister Asquith antwoordde, dat de ko ning in deze heele zaak strikt de eonstitu- tioneele practijk had gevolgd. „Z. M, heeft geen enkelen stap gedaan, van het begin tot op dit oogenbük behalve in overleg met en op advies van zijn ministers. (Toe juichingen.) Ook de conferentie van gisteren heeft nog geen beslissing gebracht. Heden zon den tie beraadslagingen worden voortgezet. In de wandelgangen van liet Lagerhuis ver wachtte men echter, dat wellicht heden oen beslissing zou worden genomen. GEMENGDE MEDEDEEL1NGEN. F r n n k 'r ij k. De Pnrijsehe bladen ontvangen het vol gende bericht uit Vcrtlnn: Er is een dagorder door den comman dant openbaar gemaakt met liet oog op het groot aantal onderwijzers en onderwijzeres sen, opvoeders der jeugd, dienstpersoneel van beiderlei kunne, uit Duit.schlund af komstig, welke in dienst staan .van de officieren van het. garnizoen. Nu heeft de gouverneur bevel gegeven, dat de officie ren, die in hun dienst personeel hebben Lieve Enno Ik ben nu in Bremen en heb ook dade lijk don volgenden dag een betrekking ge vonden hij een senator. Je behoeft volstrekt niet bezorgd over ,inij te zijn. Er is hier wel veel niet maar mijn zin, maar dit alles i.s immers slechts een overgang. Want ik bob jou. Jij bent mijn toekomst en mijn wereld. Ik ben vdaarom ook altijd vroolijk en trek mij nergens iets van aan. En ik krijg een goed loon en dat moet ook, want ik hei) niks, heelemaal niks overge houden en moet sparen voor mijn uitzet Je lacht, niet waar? Een uitzet, zooals de vrouw van Enno Brinkmeier toekomt, dat krijg ik niet bijeen, al dien ik ook, tot ik grijze haren heb, (Maar, lieve Enno, daar bekommer ik mij niet over. Alles is goed, zooals het is, heeft mijn best vadertje aitijd gezegd. En ik .ben voor niets bang, zelfs Tiiet Voor p vader, 't ZU wel a'les in orde komen. Schrijf mij eens spoedig, dat je mij lief hebt. Ik vraag naar niets anders. Ik heb jou altijd en aitijd lief. Je trouwe Anne. Enno las dien brief langzaam, verfrom melde hem, maar stak hom toch weer in zijn zak. Hij deed hem niet prettig aan. Zijn familietrots was gebroken door de bloedige daad van zijn voorvaderen 011 den beoogden oneerlijken handel van zijn va der, zijn gevoel van eigenwaarde was ge schokt door de afwijzingen^ die bij bad moeten ondervinden. Alles was hem ontno men, zijn vooruitzichten voor de toekomst waren vernietigd. Staande te midden der scherven van alles wat hem lief en dierbaar was geweest, was dal kinderlijke, vroalijke jrebabbcl van zijn meisje hem vreemd, vond hij liet hol en onbeduidend als liet ge kwinkeleer Van een vogel. van vreemde nationaliteit, e'rvoor hebben te zorgen, dat dit personeel zich in het bezit bevindt van goede papieren en dal voorts alle voorzichtigheid dient te wor den betracht bij het voeren van gesprekken in het bijzijn van dit personeel. De offi cieren dragen in dit opzicht de grootste verantwoordelijkheid. Zij worden voorts er op gewezen, er steeds voor te waken 21 e nerlei documenten of mededediiuen het garnizoen betreffende bekend tc- maken, noch zich over militaire aangelegenheden uit te laten. F r a n k r ij k en R usl a u d. Over de diplomatieke onderhandelingen in Petersburg maakt de „Petit Parisien" de volgende offieieuse nota openbaar: De di plomatieke onderhandelingen tusschen Poin- earé en den tsaar cenerzijds en Sasonof en Viviani anderzijds zijn in vollen gang. Volgens inlichtingen uit de beste bron strekken zich deze onderhandelingen tus schen den tsaar en de Fransche republiek uit over het misverstand tusschen Rusland en Zweden. Zweden schijnt er van over tuigd te zijn, dat zijn machtige buurman een zeer uitgebreid plan beeft tot het ver sterken van zijn leger. Nu schijnt de tsaar zich met een dringend verzoek tot Poin- caré te hebben gericht met dit gevolg dat Poincaré op zich heeft genomen koning Gustaaf van zijn dwaling te genezen hij gelegenheid van zijn voorgenomen reis naar Zweden en aan te toonen dat niemand door Rusland wordt bedreigd. In Petersburg hecht men zeer groote waarde aan de persoon! ijk interventie van president Poincaré. De onderhandelingen tusschen Sasonof en Viviani loopen hoofdzakelijk over den oogenbükkelijken stand van hel Balkan- vraagstuk. De Russische minister van bui- tenlandsche zaken moet tegenover Viviani zijn leedwezen hebben uitgesproken dat de stakingsoniusten een wanklank hebben ge vormd tijdens het bezoek van den presi dent in Petersburg. Verder meldt het Parijsehe blad dat bel tegenbezoek van den tsaar in Parijs onomstootelijk vast staat doch dat de da tum nog niet bekend is. Bovendien ver neemt de correspondent van hetzelfde blad dat bijna door den aanslag #p den monnik Rasp'oetin hel geiieele bezoek in het water zon zijn gevallen, dat de aanslag in de aller hoogste kringen van Rusland een zeer groot meeningsverscliil tusschen aanhangers en tegenstanders van den monnik heeft doen ontstaan en dal de geheele aangelegenheid in Petersburg net zoo'n groot opzien heeft gewekt als de Dreifüs-affaire indertijd in Parijs. President Poincaré heeft 'gisteren deel- Het was 'laat in den namiddag, toen bij de eerste arbeiderskolonie bij Brunsbüttel bereikte. Tijdens de gedwongen werkeloos beid der lange reis, waren zijn wrok en bitterheid nog toegenomen. Zijn geheele wezen was daarmee doortrokken als een spons met water. Zij stonden op zijn voor hoofd geschreven, flikkerden uit zijn oogen, lagen dreigend 0111 zijn saamgeknepen lip pen. Voor hem boorde een baggermachine zijn ijzeren tanden in den slijkerigen grond en wierp dö uitgeschepte aarde in de ge reedstaande wagens. Een lange rij vail man non karde die den berg op. Enno ging] de omheining binnen en volgde een pad door het gras, dat naar 't werk leidde. Maar nu kwam een man met de gewich tige vastberadenheid van den bevelende op hem toe „Ziet 11 niet, dat daar staat geschreven Verboden ingang? Wat zoekt 11 hier?" Enno hief zijn hoofd op. Het optreden van den vreemde riep zijn trots te voor schijn zooals het staal de vonk. „Ik zoek werk." Een oogenblik ontmoetten beider blikken elkaar. De opzichter overwoog. De jonge man behoorde niet tol de kleermakers, de wevers en horlogemakers, die hier in scha ren werk kwamen zoeken, waarvoor bun krachten niet waren berekend. Een kerel met knoken als van een stier. Maar zeker ook met. de onhandelbaarheid van een stier. Wat uit diens oogen vlamde, was ns ver want aan de wanhoop. Men zou inet dien mau zeker op de een of andere wijze in moeilijkheden (geraken. ;,Hier is geen werk voor u," zei hij kortaf. Enno Jceerde zich om en ging heen. Hij probeerde het niet bij een tweede arbei derskolonie. Zich weer eens te laten afwij- genomen aan den troepenschouw te Krass- noje Selo. De tsaar reed .te paard langs het front, Me president volgde met de t-a- ritsa en haar dochters in .een rijtuig. Daarna werd in liet paleis .van groot vorst Xikolaas Nikolajewits een diner ge geven, waar het keizerlijk echtpaar, de president en de ministers aanzaten. Ver volgens woonde Poincaré een voorstelling bij in den schouwburg te Jvras»noje Selo. bij* Duitscblan d. "Het Landcsgericlit te Berlijn heeft giste ren den redacteur van de „Yorwarts" Alfred Schultz, wegens majesteitsschennis door een artikel getiteld: „Kaiserbochund Klassenkampf", tot zes weken gevangenis straf veroordeeld. De officier van justitie had zes maanden geëisclit De behandeling der zaak luid plaats met gesloten deuren. Rusland. De staking in de hoofdstad heeft zich uit gebreid en omvat thans 160.000 personen. De politie, gendarmerie en kozakken zijn in grooten getale aanwezig. In het bijzonder waren gisteren strenge maatregelen geno men op den Weg waarlangs president Poin caré zou rijden en in de nabijheid van den zetel van het gemeentebestuur. In den loop van den dag van 'gisteren hadden 52 arrestaties plaats. In de voorstad Wiborg vielen de stakers op verschillende plaatsen de politie aan, en verwondden een brigadier, terwijl zij een agent half dood sloegen. De stakers richtten barricades op, die door de politie bestormd werden. Bij een poging van de stakers 0111 hun kameraden te bevrijden werden oen briga dier en twee agenten gewond. De bereden politie vuurde een salvo af om de menigte uiteen 'te jagen, waardoor een aantal per sonen gewond werden. Op rier werst afstand van Peterslmrg is een trein door 300 stakende Irambeambten aangehouden. Zij dwongen den machinist door 'bedreigingen de locomotief te verlaten en 'de passagiers 0111 uit te stappen. De sin kers hakten de telegraafpalen om en ver sperden de lijn. Troepen gendarmen wierden naar de plaats van den overval ufgezon- den en herstelden het verkeer. Te Riga slaken 40.000 man, waaronder 1000 bootwerkers. Albanië. Te Durazzo is gisteren naar Reuter van daar seint de Albaneesche gezant te Weenen uit Yalona aangekomen. Vorst Wilhelm ontving hem in langdurig verhoor. De gezant is daarop weer naar Weenen vertrokken. De voornaamste aanvoerders der rebel- zon, hij, Enno Brinkmeier, voor zulk laag werk als het karren van modder bij daghuur neen, dat deed hij niet. Hij trok 1111 naar Bremen. De groote stad bood vele kansen in een nauw bestek. Waar duizenden hun brood vonden, zou hij het ook wel linden. Hij kwtun daar in den nacht aan en als verlamd door het. mis lukken van al zijn pogingen. 's Namiddags wandokte hij door de stad. liet was Zondag, de kerkklokken luidden. En nu maakte zich een sterk verlangen van hem meester naar het eenige wezen, dat hein nog toebehoorde, naar Anne. Zijn meisje had liet recht te weien, hoe liet met hein was .gesteld. Hij nam haar ver frommelden brief uit den zak on prentte zie.h straat en nummer van het huis, waar zij diende, in het hoofd. Onderweg' be schouwde hij alle huizen, do bewoonden, die leeg stonden en die nog in aanbouw wa ren en vroeg zich daarbij af: „Waar is een plaats voor mij'? Waar zal ik werk vinden 1 In een villawijk, waarin huisje naast huisje stond, die allen op elkaar geleken, als liet eene ei op het ander, met hun front van drie ramen, hun voortuintje, hun mooie veranda, las hij plotseling het nummer, dat hij voortdurend bij zichzelf herhaald had. Hij trok "aan de schel. Anne deed zelf open en viel hem met een kreet van vreugde om den hals. „Enno! Jij! Nee, wat een geluk. Zoo waar en werkelijk jij I" Zij zag (er allerliefst uit in haar net, zwart, Zondagscli japonnetje, dat zij we gens den rouw om haar vader droeg' en de innige liefde, die uit haar oogen straalde, viel als zonneschijn in zijn gefolterd ge moed. I „Mijn Anitel"- (Wordt vervolgd EDAMSCHE COURANT t

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1914 | | pagina 1