67"* Jaargang.
Donderdag 23 Juli 1914.
no. S4584
De Fransche hoeve
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k b4 met uitzondering van Zon- m Feestdagen
Pnrjis jper kwartaal: .Voor Schiedam en Ylaardingen fl, 1.25 franco
per post fl. 1.66.
Prjjs per week: Voor Schiedam en Ylaardingen 10 cent,
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor hét eerstvolgend nummer moeten des middags jèór eon
pur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prgs der AdvertentiSm Jan 1'6 zegels fl. Ö.92; iedere regel mees
16 cents, Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen,
AdjertentiSn hg abonnement op xoordeelige voorwaarden. Taiiaxen
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- «n Zaterdagavond
verschijnen,- worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
San 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te void oen-
Intercommunale Telefoon No. 103.
Bericht.
Zij, die zich met ingang van 1 Aug.
*.s. op de „Schiedamsche Courant" abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Beis-abonnementen.
De Administratie van de „Schiedamsclie
Courant" is gaarne bereid om tegen vergoe
ding van porto's aan hare abonnée's, die
voor "korten of langen tijd op reis gaan,
de courant aan hun tijdelijk adres te zen
den. Ook abonnementen voor den tijd van
een heele of halve maand worden geduren
de het reissoezoen gesloten.
KennisgeYing.
Inrichtingen welke gevaar, schade oi
hinder kannen veroorzaken.
(Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
Gezien het verzoek van
lo. de N.Y. MAATSCHAPPIJ "HYDB UI
LEG", om vergunning tot het uitbreiden
harer fabriek aan den Buitenhaveniveg no.
50, kadaster Sectie L nos. 215G en 2108,
door bijplaatsing van twee gebouwtjes,
waarin een electromotor van 5 P.K.
2o.' L. A. BOAEFAAS, om vergunning
tot het oprichter, van een bewaarplaats
van lompen in het pond VJaardinge'rstraat
rib. 4, kadaster Sectie A .no. 7Ö2;
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Doen te weten:
dat voormelde verzoeken met de bij
lagen op de .secretarie der gemeente zijn
ter visie gelegd;
dat op Donderdag! den 6en Augustus n.s
des voormiddags ten lU/s uu'r, ten raad-
huize gelegenheid zal worden gegeven om
bezwaren tegen het toestaan van die ver
zoeken in te brengen en die mondelin of
schriftelijk toe te "lichten;
dat gedurende drie dagen vóór het
tijdstip hierboven genoemd, op de secre
tarie der gemeente, van de schrifturen, die
ter 'zake mochten zijn ingekomen, kennis
kan worden genomenen
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep op eene beslissing ingc
volge 'de Hinderwet gerechtigd zijn zij, die
niet overeenkomstig art. 7 dier Wet voor
het Gemeentebestuur of een of meer zijner
leden 'zijn verschenen, ten einde hun be
zwaren mondeling toe te lichten.
En is hiervan afkondiging geschied, wam
het behoort, den 23en Juli 1914.
JBurgemeester en Wethouders voornoemd,
LAGERWEIJ, W. B.
t De Secretaris,
li" Y, SICKENGA,
Roman naar het Duitsch,
1 I ran
1 LUISE WESTKIRCH.
39) I
Enno ging naar Krusmuller. Die schudde
zijn hoofd. Hoe kon Pape toch op zoo'n
inval komen? Zijn knecht diende immers
reeds in het derde jaar bij hem. Maar als
Enno naar IS'eu Sankt Jiirgen ging, de mo
lenaar daar, die had altijd werkvolk noodig.
Die kon nooit genoeg werkvolk krijgen. Ja,
bij den molennaar in Sankt Jiirgen, daar zou
hij wel terecht komen.
Enno wandelde dus naar Sankt Jiirgen.
*''ju voelen deden hem pijn en een zonder
ling smartelijk gevoel van ontnuchtering
snoerde hem de keel toe, Toen hij te
Sankt Jiirgen kwam, had liet opgehouden
te regenen. De laatste stralen der onder
gaande zon wierpen een donkeren gloed
over de vier wieken van den windmolen,
die haastig in het rond draaiden. Twee
waren rood, twee zwart. De molenaar stond
voor den molen. Met oogen bijna even
scherp als die van Ilinnerk Brinkmeier,
beschouwde hij Enno, terwijl die zijn ver
zoek kenbaar maakte. Hij was niet iemand,
die zijn meening onder stoelen en banken
schoof.
„Ben je een Brinkmeier? Van de Fran
sche hoeve? Nee, ik neem geen Brinkmeier
in mijn dienst. Zou ik buskruit op mijn
hoeve nemen?"
Enno fronste zijn voorhoofd. ,,Ik hob wer
ken geleerd, molenaar."
„Werken dat is wel mogelijk. Maar je
BUITESLAm
Schiedam, 25 Juli 1914.
ENGELAND.
De koning heeft tot nog toe weinig pleizier
van zijn bemiddelend optreden. De unionis
ten betoonen zien er vrijwel koel tegen
over, terwijl de radicalen zijn inmenging
wantrouwen en hem unionistische gezind-
heid toedenken. Over de toespraak door
den koning bij de opening der bemiddelings-
conterentie gehouden, is men in liberale
kringen al heel slecht te spreken. Zijn be-
wei in», dat zijn tu.-sohenkomst gerecht
vaardigd werd door den ernst van den
toestand, waar immers de bozadigsten en
verantwoordelijksten van zijn onderdanen
van broederoorlog spreken, heeft votual
pijnlijk getroffen, 't Geschreeuw over een
burgeroorlog toch, wordt door de libera
len als een unionistische partij manoeuvre
beschouwd. De koning noemt dus, zeggen
zij, de rebellen va.n Ulster de meest ver
antwoordelijke en gematigde elementen, en
stelt zich daardoor onloochenbaar partij.
De leider der arbeiderspartij, Hamsay
Maodonald, verklaarde in oen interview
met de „Daily Cronicle": Het is een bui
tengewone toespraak, waarover men zich
do oogen uitwrijft en zich afvraagt, of
men droomt. De koning bekent, dat, omda'
hij over den politieken toestand zenuwach
tig' is, hij op zich beeft genomen om, blijk
baar zonder advies van zijn ministers, een
conferentie van de leiders bijeen te roe
pen, ten einde een moeilijkheid buiten het
Lagerhuis om te regelen. Macdonald ein
digde mei de opmerkingDo rede van den
koning zou een unionistisch candidaat root
het Parlement oer aandoen. Als dit geen
partijkiezen is weet ik hot niet wat het
wel is."
In een hoofdartikel schrijft de „Daily
Chronicle": „Wij hebben den koning Jang
verdedigd tegen het verwijt, dat hij partij
dig is, maar tegen zijn jeigen redevoering
kunnen wij hem niet verdedigen. De rede
is, zachtst uitgedrukt, buitengemeen on
gelukkig. Het geroep van burgeroorlog .is
de partijleus der unionisten, en de toe-'
zadigsten en verantwoordelijksten hebben
een zekeren tegenzin om hem aan te hef
fen. Het maakt den indruk alsof de koning
van de unionisten als „wij" en van de
liberalen als „zij" sprak. Zoo doet de
Duitsche keizer. Die noemt de .Pruisische
conservatieven „wij" cn de radicalen ,of
socialisten „zij" of „de vijand", en praat
ervan hem omver te rijden. Maar een En-
gelscli vorst, die zoo optreedt, brengt ons
terug naar de dagen van George 111. Blijk
baar spreekt de koning nooit perfrauwe-
lijk met liberalen. Zijn illusie, dat de we
reld van To'ry-denkbëelden de heele wef
reld is, zou nooit zero naïef zijn, als hij
het we! deed. De conferentie is gevon
nist. Het is slechts een jcwieatic van da-
glen en de Tory's zijn ongeduldig, daar
elke dag uitstel van burgeroorlog bun 1000
pond sterling kost.
hebt niet geleerd te gehoorzamen. Als je
vader het niet met je kan vinden, hoe kun
je dan denken, dat ik geduld met je zal
hebben? Ga jij maar verder, Enno
Brinkmeier. Ofschoon ik niet geloof, dat je
iemand in het veen zult vinden die jou in
zijn huis neemt."
Enno vond niet den moed zich op een
vierde toocve aan te bieden, liij begaf
zich naar den waard te Scliarmbeck, in hel
pikdonker, half dood van honger en uit
putting, maar nog meer lijdend onder zijn
bittere vernedering en teleurstellingen. Tor
wijl hij at, vroeg hij den waard, cf die
ook een betrekking voor hem wist. De er
varen man trok zijn schouders op. Als hij
een jongere zoon ,ivas waarom dan
niet? Maar de .erfgenaam van een hoeve,
die in onmin zijns vaders huis had veria
ten, neen, dien namen de kolonisten niet.
Maar in Holstein ,werd nog altijd aan tiet
Xoord-Oostzee kanaal gewerkt. ,Daar kon
inen allerlei slag ,van menschen gebruiken
Het beste was, dat hij den volgenden mor
gen naar Brunsbüttel reisde, het kanaal
opwandelde en zich bij de werkbazen aan
meldde.
Na een paar uren van loodzwaren slaap,
waardoor 'hij toch niet verkwikt was, maak
te Enno zich Reisvaardig. Maar voordal hij
in den trein (Stapte, informeerde hij op
bet postkantoor of ter ook een brief van
Anne voor hem was. 1
Ja, er lag daar sinds adit dagen een brief
voor hem. Hij stak dien in zijn zak en
haastte zich naar liet station. In de wacht
kamer vond hij een troepje acrobaten en
koorddansers, dat in Oslerholz voorstellin
gen had gegeven ten verder naar Bremer
haven wilde. Onder hun gepraat en gelach
las Enno, in .een hoek gezeten, Anne's
brief.
De parlementaire redacteur van de „Daily
News", verzekert, dat men in de kringen
van liberale parlementsleden van oordeel
is, dat wanneer de koning zijn goedkeuring
aan het Home-Ilule-ontwerp na mislukking
van het amendeeringsoniwerp inderdaad
weigert zender voorafgaande ontbinding van
liet parlement, het kabinet die niet moet
toestaan, maar afwachten tot de koning het
ontslaat. Indien een constitutioneel vorst
zulk een handelwijze zou durven overwe
gen, zou de leuze: de koning tegen heb
volk! in den lande worden aangeheven.
In het Lagerhuis is gisteren de zaak aan
de orde gebracht door den radicaal Pon-
sonby, die aan de regeering vroeg of de
rede van koning George, hij de opening der
conferentie uitgesproken, was opgestelddoor
en gepubliceerd op advies der ministers,
111 overeenstemming met de gewoonten en
precedenten.
De eerste minister Asquith antwoordde:
De rede was mij op de gebruikelijke manier
den dag voor ze werd uitgesproken toege
zonden, en ik neem er de geiieele verant
woordelijkheid voor op mij. Zijne Majesteit
liet hef aan de discretie der conferentie
over te bepnien, of de rede al dan niet zou
worden gepubliceerd, en de conferentie be
sloot eenstemmig ten gunste van openbaar
making.
Lord Robert Cecil vroeg of de firjeen-
roeping der conferentie een daad van 'den
koning was, waartoe Z. M. op advies van
den eersten minister had besloten?
.Minister Asquith antwoordde, dat de ko
ning in deze heele zaak strikt de eonstitu-
tioneele practijk had gevolgd. „Z. M, heeft
geen enkelen stap gedaan, van het begin
tot op dit oogenbük behalve in overleg
met en op advies van zijn ministers. (Toe
juichingen.)
Ook de conferentie van gisteren heeft
nog geen beslissing gebracht. Heden zon
den tie beraadslagingen worden voortgezet.
In de wandelgangen van liet Lagerhuis ver
wachtte men echter, dat wellicht heden oen
beslissing zou worden genomen.
GEMENGDE MEDEDEEL1NGEN.
F r n n k 'r ij k.
De Pnrijsehe bladen ontvangen het vol
gende bericht uit Vcrtlnn:
Er is een dagorder door den comman
dant openbaar gemaakt met liet oog op het
groot aantal onderwijzers en onderwijzeres
sen, opvoeders der jeugd, dienstpersoneel
van beiderlei kunne, uit Duit.schlund af
komstig, welke in dienst staan .van de
officieren van het. garnizoen. Nu heeft de
gouverneur bevel gegeven, dat de officie
ren, die in hun dienst personeel hebben
Lieve Enno
Ik ben nu in Bremen en heb ook dade
lijk don volgenden dag een betrekking ge
vonden hij een senator. Je behoeft volstrekt
niet bezorgd over ,inij te zijn. Er is hier
wel veel niet maar mijn zin, maar dit alles
i.s immers slechts een overgang. Want ik
bob jou. Jij bent mijn toekomst en mijn
wereld. Ik ben vdaarom ook altijd vroolijk
en trek mij nergens iets van aan. En ik
krijg een goed loon en dat moet ook,
want ik hei) niks, heelemaal niks overge
houden en moet sparen voor mijn uitzet
Je lacht, niet waar? Een uitzet, zooals de
vrouw van Enno Brinkmeier toekomt, dat
krijg ik niet bijeen, al dien ik ook, tot ik
grijze haren heb, (Maar, lieve Enno, daar
bekommer ik mij niet over. Alles is goed,
zooals het is, heeft mijn best vadertje aitijd
gezegd. En ik .ben voor niets bang, zelfs
Tiiet Voor p vader, 't ZU wel a'les in orde
komen. Schrijf mij eens spoedig, dat je mij
lief hebt. Ik vraag naar niets anders. Ik heb
jou altijd en aitijd lief.
Je trouwe Anne.
Enno las dien brief langzaam, verfrom
melde hem, maar stak hom toch weer in
zijn zak. Hij deed hem niet prettig aan.
Zijn familietrots was gebroken door de
bloedige daad van zijn voorvaderen 011 den
beoogden oneerlijken handel van zijn va
der, zijn gevoel van eigenwaarde was ge
schokt door de afwijzingen^ die bij bad
moeten ondervinden. Alles was hem ontno
men, zijn vooruitzichten voor de toekomst
waren vernietigd. Staande te midden der
scherven van alles wat hem lief en dierbaar
was geweest, was dal kinderlijke, vroalijke
jrebabbcl van zijn meisje hem vreemd, vond
hij liet hol en onbeduidend als liet ge
kwinkeleer Van een vogel.
van vreemde nationaliteit, e'rvoor hebben
te zorgen, dat dit personeel zich in het
bezit bevindt van goede papieren en dal
voorts alle voorzichtigheid dient te wor
den betracht bij het voeren van gesprekken
in het bijzijn van dit personeel. De offi
cieren dragen in dit opzicht de grootste
verantwoordelijkheid. Zij worden voorts er
op gewezen, er steeds voor te waken 21 e
nerlei documenten of mededediiuen het
garnizoen betreffende bekend tc- maken,
noch zich over militaire aangelegenheden
uit te laten.
F r a n k r ij k en R usl a u d.
Over de diplomatieke onderhandelingen
in Petersburg maakt de „Petit Parisien" de
volgende offieieuse nota openbaar: De di
plomatieke onderhandelingen tusschen Poin-
earé en den tsaar cenerzijds en Sasonof
en Viviani anderzijds zijn in vollen gang.
Volgens inlichtingen uit de beste bron
strekken zich deze onderhandelingen tus
schen den tsaar en de Fransche republiek
uit over het misverstand tusschen Rusland
en Zweden. Zweden schijnt er van over
tuigd te zijn, dat zijn machtige buurman
een zeer uitgebreid plan beeft tot het ver
sterken van zijn leger. Nu schijnt de tsaar
zich met een dringend verzoek tot Poin-
caré te hebben gericht met dit gevolg dat
Poincaré op zich heeft genomen koning
Gustaaf van zijn dwaling te genezen hij
gelegenheid van zijn voorgenomen reis naar
Zweden en aan te toonen dat niemand door
Rusland wordt bedreigd.
In Petersburg hecht men zeer groote
waarde aan de persoon! ijk interventie van
president Poincaré.
De onderhandelingen tusschen Sasonof
en Viviani loopen hoofdzakelijk over den
oogenbükkelijken stand van hel Balkan-
vraagstuk. De Russische minister van bui-
tenlandsche zaken moet tegenover Viviani
zijn leedwezen hebben uitgesproken dat de
stakingsoniusten een wanklank hebben ge
vormd tijdens het bezoek van den presi
dent in Petersburg.
Verder meldt het Parijsehe blad
dat bel tegenbezoek van den tsaar in Parijs
onomstootelijk vast staat doch dat de da
tum nog niet bekend is. Bovendien ver
neemt de correspondent van hetzelfde blad
dat bijna door den aanslag #p den monnik
Rasp'oetin hel geiieele bezoek in het water
zon zijn gevallen, dat de aanslag in de aller
hoogste kringen van Rusland een zeer groot
meeningsverscliil tusschen aanhangers en
tegenstanders van den monnik heeft doen
ontstaan en dal de geheele aangelegenheid
in Petersburg net zoo'n groot opzien heeft
gewekt als de Dreifüs-affaire indertijd in
Parijs.
President Poincaré heeft 'gisteren deel-
Het was 'laat in den namiddag, toen bij
de eerste arbeiderskolonie bij Brunsbüttel
bereikte. Tijdens de gedwongen werkeloos
beid der lange reis, waren zijn wrok en
bitterheid nog toegenomen. Zijn geheele
wezen was daarmee doortrokken als een
spons met water. Zij stonden op zijn voor
hoofd geschreven, flikkerden uit zijn oogen,
lagen dreigend 0111 zijn saamgeknepen lip
pen. Voor hem boorde een baggermachine
zijn ijzeren tanden in den slijkerigen grond
en wierp dö uitgeschepte aarde in de ge
reedstaande wagens. Een lange rij vail man
non karde die den berg op. Enno ging]
de omheining binnen en volgde een pad
door het gras, dat naar 't werk leidde.
Maar nu kwam een man met de gewich
tige vastberadenheid van den bevelende
op hem toe
„Ziet 11 niet, dat daar staat geschreven
Verboden ingang? Wat zoekt 11 hier?"
Enno hief zijn hoofd op. Het optreden
van den vreemde riep zijn trots te voor
schijn zooals het staal de vonk.
„Ik zoek werk."
Een oogenblik ontmoetten beider blikken
elkaar. De opzichter overwoog. De jonge
man behoorde niet tol de kleermakers, de
wevers en horlogemakers, die hier in scha
ren werk kwamen zoeken, waarvoor bun
krachten niet waren berekend. Een kerel
met knoken als van een stier. Maar zeker
ook met. de onhandelbaarheid van een stier.
Wat uit diens oogen vlamde, was ns ver
want aan de wanhoop. Men zou inet dien
mau zeker op de een of andere wijze in
moeilijkheden (geraken.
;,Hier is geen werk voor u," zei hij
kortaf.
Enno Jceerde zich om en ging heen. Hij
probeerde het niet bij een tweede arbei
derskolonie. Zich weer eens te laten afwij-
genomen aan den troepenschouw te Krass-
noje Selo. De tsaar reed .te paard langs
het front, Me president volgde met de t-a-
ritsa en haar dochters in .een rijtuig.
Daarna werd in liet paleis .van groot
vorst Xikolaas Nikolajewits een diner ge
geven, waar het keizerlijk echtpaar, de
president en de ministers aanzaten. Ver
volgens woonde Poincaré een voorstelling
bij in den schouwburg te Jvras»noje Selo.
bij*
Duitscblan d.
"Het Landcsgericlit te Berlijn heeft giste
ren den redacteur van de „Yorwarts"
Alfred Schultz, wegens majesteitsschennis
door een artikel getiteld: „Kaiserbochund
Klassenkampf", tot zes weken gevangenis
straf veroordeeld. De officier van justitie
had zes maanden geëisclit
De behandeling der zaak luid plaats met
gesloten deuren.
Rusland.
De staking in de hoofdstad heeft zich uit
gebreid en omvat thans 160.000 personen.
De politie, gendarmerie en kozakken zijn in
grooten getale aanwezig. In het bijzonder
waren gisteren strenge maatregelen geno
men op den Weg waarlangs president Poin
caré zou rijden en in de nabijheid van
den zetel van het gemeentebestuur. In den
loop van den dag van 'gisteren hadden 52
arrestaties plaats.
In de voorstad Wiborg vielen de stakers
op verschillende plaatsen de politie aan,
en verwondden een brigadier, terwijl zij
een agent half dood sloegen. De stakers
richtten barricades op, die door de politie
bestormd werden.
Bij een poging van de stakers 0111 hun
kameraden te bevrijden werden oen briga
dier en twee agenten gewond. De bereden
politie vuurde een salvo af om de menigte
uiteen 'te jagen, waardoor een aantal per
sonen gewond werden.
Op rier werst afstand van Peterslmrg is
een trein door 300 stakende Irambeambten
aangehouden. Zij dwongen den machinist
door 'bedreigingen de locomotief te verlaten
en 'de passagiers 0111 uit te stappen. De sin
kers hakten de telegraafpalen om en ver
sperden de lijn. Troepen gendarmen wierden
naar de plaats van den overval ufgezon-
den en herstelden het verkeer.
Te Riga slaken 40.000 man, waaronder
1000 bootwerkers.
Albanië.
Te Durazzo is gisteren naar Reuter
van daar seint de Albaneesche gezant
te Weenen uit Yalona aangekomen. Vorst
Wilhelm ontving hem in langdurig verhoor.
De gezant is daarop weer naar Weenen
vertrokken.
De voornaamste aanvoerders der rebel-
zon, hij, Enno Brinkmeier, voor zulk laag
werk als het karren van modder bij daghuur
neen, dat deed hij niet.
Hij trok 1111 naar Bremen. De groote
stad bood vele kansen in een nauw bestek.
Waar duizenden hun brood vonden, zou hij
het ook wel linden. Hij kwtun daar in den
nacht aan en als verlamd door het. mis
lukken van al zijn pogingen.
's Namiddags wandokte hij door de stad.
liet was Zondag, de kerkklokken luidden.
En nu maakte zich een sterk verlangen
van hem meester naar het eenige wezen,
dat hein nog toebehoorde, naar Anne. Zijn
meisje had liet recht te weien, hoe liet
met hein was .gesteld. Hij nam haar ver
frommelden brief uit den zak on prentte
zie.h straat en nummer van het huis, waar
zij diende, in het hoofd. Onderweg' be
schouwde hij alle huizen, do bewoonden, die
leeg stonden en die nog in aanbouw wa
ren en vroeg zich daarbij af: „Waar is
een plaats voor mij'? Waar zal ik werk
vinden 1
In een villawijk, waarin huisje naast
huisje stond, die allen op elkaar geleken,
als liet eene ei op het ander, met hun front
van drie ramen, hun voortuintje, hun mooie
veranda, las hij plotseling het nummer,
dat hij voortdurend bij zichzelf herhaald
had. Hij trok "aan de schel. Anne deed zelf
open en viel hem met een kreet van
vreugde om den hals.
„Enno! Jij! Nee, wat een geluk. Zoo
waar en werkelijk jij I"
Zij zag (er allerliefst uit in haar net,
zwart, Zondagscli japonnetje, dat zij we
gens den rouw om haar vader droeg' en
de innige liefde, die uit haar oogen straalde,
viel als zonneschijn in zijn gefolterd ge
moed. I
„Mijn Anitel"- (Wordt vervolgd
EDAMSCHE COURANT
t