67 laargang.
Dinsdag 28 Juli 1914.
De Fransche hoeve
No. 14588
jjeSs» ©Oianuit yeiscbgnt da.§olfk% mot jutBondering van Zm- m Feestcü^eu,
PriJ» p«r kwartaal: Koor Schiedam m Xlaardiagea £L 1.25^ franco
«r post fl. r.®t
Fig» j^er week: Nioor Schiedam eu Ylaardingea 10
Afzonderlijke nummer» 2 cent
ajtotmementea worden dagelijks aangename^ f
AdtertenÜSa toot Eet eerattolgend nummer moeten des rnidrteg» ^6t een
pr aaa het Bureau fcerargd zijn.
i Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haren.)
Prijs der Adïerïentiëm yan 1B regels £L Ö.92; iedere regel meee
15 bents. Reclames SO cent p«r regel. Groote letters naar de plaats die zg
innemen.-
Advertentiën bg abonnement op joordeellge voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te hebmnem
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
Verschijnen^ worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
®an ÏO cents per advertentie,- bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Bericht.
Zij, die zich met ingang van I Aug.
is. op de „Schiedamsche Courant" abon
Deeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
Reis-abonnementen.
De Administratie van de „Sohiédamsche
Courant"- is gaarne bereid om tegen vergoe
ding van porto's aan hare abonnée's, die
voorkorten of Jangen tijd op reis gaan,
de courant aan hun tijdelijk adres te zen
den. Ook abonnementen voor den tijd van
een heele of halve maand worden geduren
de het reissoezoen gesloten.
BUITENLAND.
f Schiedam, 28 Juli 1914.
OOSTENRIJK EN SERVIË.
Keg altijd is er van oorlog geen sprake.
De zorgwekkende toestand is zelfs in den
loop van den dag van gisteren niet verer
geid, en dat is al een uitstel van beteekenis.
De verwachte intocht van het Oostenrijk
se!» .leger jn Belgrado; heeft nog niet
plaats gehad, zoadat d ehoop blijft bestaan,
jdat het conflict geen tragische wereld-
kwestie wordt.
Keizer Wilhelm heeft het initiatief ge
nomen tot een kalmer opvatting der situatie.
Hij heeft aan de mogendheden der Drie
voudige Entente de verzekering doen geven
van Duitechland's volkomen vredelievend
heid. En de Engelsche minister van buiten
Jatidsche zaken, Sir Edward Grey heeft op
echt Engelsche wijze de koe bij de horens
gepakt en reeds een formeele bemiddelings
conferentie bijeengeroepen. Noch 0asten
rijk, poch Rusland en zeker niet Servië
zullen door een weigering om het resul
taat dezer conferentie af te wachten, het
odium op zich willen laden, dat zij willens
en Wetens den oorlog onvermijdelijk hebben
gemaakt.
DeEngelsche hemiddelings-
plannen.1
Minister G'rey heeft gisteren in het La
gerhuis meegedeeld, dat hij de Britsche
ambassadeurs te Parijs, Berlijn en Rome
heeft opgedragen de Tegeeringen, hij welke
zij geaccrediteerd zijn, te vragen of zij
willen toestaan, dat haar ambassadeurs
te Londen aldaar confereeren met den mi
nister, teneinde middelen te beramen om
ds huidige moeilijkheden op te lossen.
Aan de Britsche vertegenwoordigers ito
"Weenen, Petersburg en Belgrado is opge
dragen de regeeringen aldaar tmededeeling
I» doen van de voorgenomen conferentie
en haar te verzoeken tijdens ,den duur der
conferentie van vijandelijkheden af te zien.
Roman naar het Duitsch,
vaa
'1 LUISE WESmiRCH.
43)
Trina pookte het vuur onder den ketel
op „Je zult zéker wel dorst en honger
hebben na dien langen marscli."
Bij die vraag schoot het Enno te bin
nen, dat hij sedert het ontbijt niets had
gegeten.
„Ja, wacht maar even. De koffie is nog
warm en ik zal spek en hrood voor je
halen. En er is ook nog pap na."
Zij bracht Enno naar de kleine kamer
en zette daar alles' voor hem klaar. Op
haar rustige wijze keek zij toe, hoe hij hei
z'eh liet smaken.
„Je moet je er niet over verwonderen,"
.verontschuldigde hij zich. „Zulk brood heb
je niet in Bremen."
„Dan had ik het toch bij het rechte
eind met mijn vermoeden, toen ik op den
brief schreef: Enno Brinkmeier in Bre
men?".
„Ja, hoe ben je daarop gekomen? Het
t7as volstrekt niet mijn plan om naar Bre
men te gaan."
„Zij gaan er allen heen, als zij uit
t veen weggaan," zei zij. „Maar niet ieder-
een^s R1 de stad op zijn plaats."
'Jk ook niet Ik zeker niet," verklaar-
mj. „Daarom, als je een dienst voor
mg hier ergens buiten weet ik wil gaarne
.veranderen."
„Eet maar eerst."
„Nee, 'k heb nu genoeg,"'
Zijn hart Hopte van gespannen verwach-
uog» \\at-zo_ zij hem aanbieden? Hij stel-
-®- vertrouwen in haar ernstig, blond ge-
Ziekt. Men kon op die deerne houwen
Grey voegde daaraan toe, dat hij nog
geen volledige antwoorden had ontvangen.
De minister gaf vervolgens, zoo melden
de Reutertelegrajnmen, een kort overzicht
van de gebeurtenissen sinds Yrijdagooh
tend en merkte daarbij op, da,t hij, na de
nota van Oostenrijk te hebben ontvangen,
"gesproken had met andere ambassadeurs
en dezen bad verklaard, dat er geen aan
leiding was om tusschenheide te treden,*
zoolang het geschil beperkt bleef tot
Oostenrijk en Servië. Wanneer echter een
dreigende verhouding mocht ontstaan tus-
schen Oostenrijk en Rusland, dan zou de
vrede van Europa op het spel staan. En de
eenige kans om den vrede te handhaven
zou blijken te zijn, dat Duitschland, Frank
rijk, Italië en Groot-Britannië, die niet di
rect betrokken zijn bij de Servische kwes
ties, tegelijkertijd te Petersburg en Weenen
pogingen aanwendden om Oostenrijk en
Rusland te bewegen de militaire operaties
te schorsen, zoolang dejvier mogendheden
.nog bezig zijn met pogingen om een
schikking tot stand te brengen.
Toen hij had gehoord, dat 'de betrek
kingen tusschen Oostenrijk en Servië wa
ren afgebroken, had hij meteen den Brit-
schen ambassadeurs instructie gegeven de
verschillende regeeringen te wagen, hun
vertegenwoordigers in Weenen, Peters
burg en Belgrado te machtigen die regee
ringen mededeeling te doen van de voor
gestelde conferentie en haar te verzoeken
alle militaire operaties op te schorten tot
den afloop der conferentie
Grey eindigde aldus: „Dit voorstel zou
althans een grondslag kunnen vormen
waarop een vriendschappelijke, onpartijdige
groep van mogendheden, tot welke staten
behooren, die gelijkelijk het vertrouwen
van Rusland genieten, een schikking tot
stand kunnen brengen, die voor allen aan
nemelijk rijn."
Sprekende over den toestand zeide Grev:
„Zoodra het geschil niet meer beperkt is
tot Oostenrijk en Servië en ook een andere
groote mogendheid erin Wordt betrokken,
moet het eindigen met de grootste ramp,
die ooit het vasteland van Europa in één
slag heeft getroffen. Niemand kan voo'r
spellen, waartoe het dan zou komen en
de directe en indirecte gevolgen zouden
onberekenbaar zijn.
Nog meer b e iu i d d e 1 i n g.
Uit Rome werd gistermiddag half twee
aan het „Berliner Tagebla.it" geseind: „Zoo
even verluidt, dat Rusland Italië verzocht
heeft om de bemiddeling tusschen Oostenrijk
en Servië op zich te nemen. Italië is daar
toe bereid, en men hoopt in Rusland, dat
Oostenrijk de bemiddeling van Italië "zal
aannemen."
In O o s t e n r ij k.
Het ministerieel© comité voor economi
sche ïnobüisatieniaat,regelen, waarin alle
ministère vertegenwoordigd zijn, is penna
nent verklaard. Voorts is bepaald, dat in
de door de mobilisatie getroffen gebieden
als op een man. Die had hém niet Din
zeepbel hier heen laten komen.
„Je zegt immers zelf," begon 'zij be
daard, „dat mijn hoeve een _groote "hoen-
is. Een deern kan die niet alleen bestic
ren en Sanders, die .hier veertien jaren
eerste knecht js 'geweest en vaders reclitei
hand was, heeft nu zelf een boerderijtje,
gekocht en wil trouwen. En op die jonge
knechten kan men zich niet verlaten. Daar
om heb ik gedaclit of jij hier ouk nte
eerste knecht op de hoeve zoudt willen ko
men.
Enno viel haar, een kleur krijgend, in de
rede. „Ik?"
„Ja. Je zoudt om zoo te zeggen baas
op de hoeve zijn. En mij zou er een groote
dienst door bewezen worden, als een trouw,
vlijtig en geschikt raensch zoöaisjrf, mijn
belangen zou willen behartigen."
Hij herhaalde: „Ik knecht bij jou?"
Het bloed steeg niet naar Jiaar bleek
gelaat en «zij gaf geen blijk van eenigo
verlegenheid. „Ik begrijp wel, wat je be
doelt Er is over jou en inij veel dom ge
praat geweest. Maar dat is mijn schubl
niet en ook niet van jo'- Wij beiden heb
ben altijd eerlijk met elkaar omgegaan. Ik
weel dat je een meisje hebt, met wie je
't een bent; je hebt snij Rat i,miners zelf
op de jaarmnrfet te Scharmbeck verteld.
En als ik eens mocht trouwen en er een
boer op de hoeve komt, dan zal ik je dal
bijtijds zeggen. Mijn voorstel komt zoowel
jou als mij te pas. Moeten wij ons zelf nu
benadeelen, omdat onverstandige mensdien
er mogelijk over zullen praten?
Het was hem te moede alsof hij stikken
zou in den strijd dien zijn schroom voorde-
met rijn vurig verlangen.
„Denk maar eens bedaard" over mijn
voorstel na," antwoordde rij. „Je zult spoe--
dig inzien, dat dit tusschen een paar op
rechte mensohen, zooals wij "beiden, een
heel verstandige overeenkomst is."
Enno ging naar buiten. Hij wandelde om
hét erf heen, stapte de kanaalbrug o- er,
ook de lands-comité's voor economische tno-
bilisaüemaatregelen bijeenkomen en perma
nent verklaard worden.
De koren- en effectenbeurs te Boedapest
zijn voor 27, 28 en 29 dezer gesloten.
De volgende legerkorpsen zijn gemobili
seerd: Graz, Praag, Leitmerilz, Bosnië, Her-
zegowina, Dalmatië, Teme»var, Boedapest
en Agratn. Tengevolge van de gedeeltelijke
mobilisatie zal op de verschillende spoor-
wegtrajeclen het gewone vervoer van per
sonen en goederen voorloopig van den 28-
sten Juli beperkt worden. Van den derden
mobilisatiedag af, wordt het vervoer van
personen geheel gestaakt.
Oost e n r ij k's meening over het
Servische antwoord.
Het officieus© coi responden tiebureau te
Weenen meldt over het Servische ant
woord, dat door den gezant Von Giesl
onmiddellijk na zijn aankomst te Weenen
aan den ministerraad werd voorgelegd, het
volgende
De Servische nota poogt den valschen
schijn te wekken, dat Servië bereid was
om de Oostenrijksche eischen in groote
mate te vervullen. Feitelijk is de nota ver
vuld van een geest van onoprechtheid, die
duidelijk laat zien, dat het Servië niet
ernstig e'r om te doen is de strafbare
toelating der woelingen tegen Oostenrijk
te doen eindigen. Zoowel betreffende de
algemeene grondslagen der Oostenrijksche
eischen als betreffende de enkele dooï
Oostenrijk opgestelde punten bavat de Ser
vische nota verregaande beperkingen, zoo
dat daardoor ook "de ingewilligde eischen
onbeteekenend worden. Vooral Wordt onder
nietige voorwendsels de eisch, dal Oosten-
rijk-Hongarije zal deelnemen aan hot on
derzoek van, de deelnemers aan het com
plot van 28 Juni die zich in Servië be
vinden, volkomen geweigerd. Evenzoo is
de eisch tot de bestrijding der vijanden
van de Oostenrijksche monarchie verwor
pen, en het verlangen, dat Servië de noo-
dige maatregelen zal nemen, om de vijan
delijke vereenigingen te ontbinden en te
zorgen dat zij niet, onder anderen naam
en anderen vorm, hun werkzaamheid zul
len voortzetten, niet eens beantwoord.
Daar de eischen van Oostenrijk, met het
oog op de houding door Servië tot dusver
aangenomen, het minste is, wat tot het
doen ontstaan van voortdurende rust in het
zuiden en oosten der monarchie noodzake
lijk is, moet liet antwoord van Servië als
•jpbevredigend worden beschouwd.
Dat overigens Servië zich bewust is, dat
de nota onaannemelijk is, bewijst de om
standigheid, dat liet aan het slot der nota
voorstelt de regeling der geschillen aan
scheidsrechters over te laten, welk voorstel
in hel ware licht komt, door de omstandig
heid dat reeds vóór bel overhandigen van
de nota, en eenige minuien vóór liet einde
ging den tuin in en liep langs de vorens
in liet bouwland. De gedachten dwarrelden
hem door het hoofd als de raderen in
de spinnerij. Een uitgestrekte, mooie be
zitting Eu wat had zij ook weer gezegd?
Dij als 't ware baas daarop! Dat was
zoo. Wie hier eerste knecht werd, was
hoer. Wat had die knecht daar ellendig
slecht den grond omgeploegd! Dien zou
hij in de leer nemen. En wat zat die sloot
vol modder. Een groote, mooie bezit
ting, die luide om een haas riep. En hij
kon de baas hier zijn, zaaien, ploegen,
in één woord het landbouwbedrijf uitoefe
nen naar eigen goedvinden. De baas op
een mooi vruchtbaar stuk grond. Niet lan
ger een onverschillig rad met honderden
in een vuile, rumoerige fabriek. Weer
iemand met een eigen wil, eigen invallen,
eigen uitvoering, weer een persoon 1
Wel is waar eerste knecht hij Trina
DüpkeMaar niet zij had schuld aan
aan al hel onaangename, dat hij om liaar
had ondervonden. Voor Trina Düpke kon
hij niets gevoelen dan wanne dankbaar
heid. Zonder dat daarover een woord was
gesproken, had zij zijn diepe ellende bc
grepen en hielp hem, zonder te vernede
ren. 11ij zou ais over een heiligdom over
haar have en goed waken I
Met groote stappen stormde hij naar
huis terug.
„Trina Düpke ik heb er over nage
dacht. Als je mij in j'c dienst wilt nemen,
dan wil ik het graag, 'k Zal zoo goed
als ik kan je hoeve bestieren."
„Dat weet ik, Etino Brinkmeier. Dan
is dat tusschen ons in orde, als God wil.
Maak het je behagelijk in je nieuwe te
huis."
TWAALFDE HOOFDSTUK
Enno sliep dien nacht, te Stellichte in
de bedstede voor het ecrr.c weer rustig
en werd verkwikt wakker. Zoodra de mor
gen begon aan te breken, stond hij achter
den ploeg. Ilij had van een knecht een
van den door Oostenrijk gestelden termijn, j
tot mobilisatie van het Servische leger werd
bevel gegeven.
In Servië.
Het bericht, dat de Serviërs de spoorweg
brug tusschen Belgrado- en Rendm m de
lucht hebben laten springen, i» onjuist.
Naar de Milaneesche „Secoio" uit Nisj ver
neemt heeft kroonprins Alexander van Ser
vië van de 1 egerbe ve theb be re do verzeke
ring ontvangen, dat binnen acht dagen een
leger van 300.000 man en 10.000 reservis
ten op voet van oorlog kan zijn.
Het garnizoen van Belgrado had zijn af
marseh reeds Zaterdag voltooid en slechts
een kleine dekking bleef in de stad. Het Ser
vische legerbestuur concentreert groote troe-
penmassa's hij Seinendria en Nisj. Voor
liet gewone verkeer rijdt dagelijks een trein
naar het binnenland.
Uit Senilin wordt aan het „Berliner Tage
hlatt" geseind: „De Servische regeering
trekt in Tscliupria, Seinendria en Pozare-
vac groote troepenmassa's samen, die be
stemd zijn om met generaal Stepanowitsj
aan het hoofd bij Temeskuhin over den
Dcnau te trekken en Hongarije binnen te
vallen. De troonopvolger Alexander is naar
het hoofdkwartier te Valjeve vertrokken.
Uit Weenen wordt aan den „Berliner Lo
kal-Anzeiger" geseind: „Nadat het ho-f en
de regeering Zaterdagavond Belgrado ver
laten hadden, hebben ook alle banken be
sloten om hun dépots naar het centrum
over te brengen. Spoedig begon een for-
meeie verhuizing van gezinnen, die dikwijls
op hoog beladen wagens de stad verlieten.
De stad is een teoneef van verwarring en
onrust. Onder de bevolking ontstond een
paniek, die door geruchten omtrent een aan
staand hinnenmarc,hoeren van de Oosten
rijkere en een bombardement van \le stad
nog verhoogd werd. In den avond pro
beerde het. gepeupel uit de voorsteden,
waaronder vele Zigeuners, te gaan plunde
ren. De militairen moesten van de wapens
gebruik maken.
Bij een botsing in een restaurant werd
een salvo afgegeven. Ook in hel Noorden
van de stad kwam het tot ernstige ongc
regeldhedon."
Volgens berichten, die te Weenon in
hankkritigen zijn ontvangen, aldus wordt
uit Weenen aan hetzelfde blad geseind,
zou Servië zich uiterlijk lieden ondet wer
pen, Servië heeft roods inet de gezanten
van buitenlandsclie mogendheden onderhan
deld en is bereid, de kosten van de Oosten
rijksche mobilisatie te betalen. De beslis
sing zou hedenmiddag vallen.
R u s 1 a n d's houding.
De gewoonlijk bijzonder goed ingelichte
col-respondent van „Tilgliclie Rundschau"
kiel geleend. Aan zijn slaapkamerand in
Hemelingen zond bij geld en verzoehf hem,
zijn kostjuffrouw te betalen en hem zijn
goed te zenden. Het weekloon schonk hij
de 'fabriek, waaruit hij zonder zijn be
trekking .op te zeggen was verdwenen. Als
hij maa.r niet weer weg hoefde van den
pittig geurenden bodem naar liet stof en
de benauwde lucht van een industrieel*.'
onderneming! Wat or ook met hom mocht
gebeuren, dat, zoolang hij leefde, nooit,
nooit weer!
Hij werkte onvermoeid. En wal smaakte
hem liet zware boerenbrood luw]ijk en
de van oudsbekende boekweitengort! En
wat was liet genoeglijk als op de vroege
herfstavonden hij het haardvuur in de sche
merachtige keuken, de spinnewielen van
Trina en dc meiden snorden, terwijl de
knecht en do koejongen op do kisten kou
sen zaten to breien en de regen tegen de
luiten kletterde! Hij sloeg rijn nieuwe mees
teres nauwkeurig gade. Een boerin, zooals
in hoeken staat; rij gaf ieder wat hem
toekwam, wist ieder zijn arbeid toe 1e
meten en zich zonder drukte gehoorzaam
heid te verschaffen. Huis eu erf waren
keurig in orde, alle kisten volgepropt met
linnen, de tinnen schotels blortken, liet vee
was met zorg ondetmouden. Er vic! ner
gens iets op aan te merken zoover de heer
schappij der huisvrouw ging. Maar op de
akkers, die mannenhanden eiscihten, was
sinds Sanders' vertrek veel verwaarloosd.
Enno gaf zich alle moeite, die weer in
een onberispelijken toestand te brengen.
Hij schreet nu aan zijn moeder en deelde
haar mee, dat hij knecht bij Trina Düpke
was. Zij moest zich daarbij niets in 't
hoofd halen. Trina en hij dachten er ver
der ook niets hij. Het werk in de stad
was hem niet bevallen en Trina Düpke
was verlegen geweest om een vertrouwd
persoon voor het bestieren van haar hoeve.
Zoo was 't en zoo was 't goed.- En hij was
tevreden.
Do brief aan Anne was moeilijker, ilij
in Petersburg meldt het volgende aan rijn
blad: „Dat Servië het Oostenrijksche ulti
matum met welen en willen van de Rus
sische regeering van de hand gewezen heef!,
is een vaststaand feit. Van een zijde, du
inen absoluut niet wantrouwen kan. ver
neem ik. dat dc Servische gezant te Pek r»
burg reed» verleden week Donderdag van
een zijde, die don doorslag geeft in de Rus
sische politiek, opdracht gekregen heefi om
Rusland'» wensclien met betrekking tot het
afwijzen van het op handen zijnde «llima-
icm naar Belgrado over te brengen. Na den
jongsten Kroonraad op Pelerhof_ bestond er
verschil van mecning niet over de go-
wenschllieid maar over het geschikte lij 1-
stip vau de Russische tussohenkoinst. Ter
wijl de grootvö'ret Nicola Nicolajewitsj eu
de minister van oorlog er voor waren om
onmiddellijk in te grijpen, pleitten eenige
andere deelnemers aan die beraadslaging,
waaronder de minister van buitenlandsche
zaken Sasonof, voor een afwachtende hou
ding. Men ging uit elkaar zonder een )»-
sluit genomen to hebben, maar was van
plan Zondag, of op zijn lanM Maandag
in oen nieuwe zitting een besluit te ne
men."
1 n D u i t s c h 1 a n d.
Keizer Wilhelm keerde gistermorgen aan
boord van de „Ilohenzollern" van rijn
Noorsche reis te Kiel terug en vertrok on
middellijk van daar naar l'otedam. Bij zijn
aankomst aldaar werd hij ontvangen dooi
den rijkskanselier en de chefs van den
gene reien staf en den 'marinestaf. Hij reed
met de keizeri,n naar het Ncues Palais,
waar hij door de samengeschoolde me
nigte met gejuich werd begroet.
De keizer had een langdurig onderhond
met den rijkskanselier en ontving daarna
de chefs van den genenden staf en mui den
marinestaf.
Rij de Berlijn sche spaarbanken en hij die
te fharlotlenburg', Sehüneberg, Wilheims-
dorf en Netikolln, had gisteren een groote
aandrang van het publiek plaats, dat zijn
inlagen kwam terugnemen. De Berlijnsche
spaarbanken betaalden alle gevraagde be
dragen zonder aarzeling uit. de overige
banken hielden zich aan liet voorschrift, dat
terugbetalingen van meer dan 100 Mark
vooruit moeien worden opgevraagd.
Soortgelijke ,,rir,»»" op de spaarbanken
hadden plaats 1e Keulen, .Saurb'nirken,
Duntzig, Straatsburg en andere planteen.
E e n p vn s mi s Li s li b e richt.
De „Bed. Lokal Auzeiger*' van gisteren
geeft het volgende interview, met een dei-
zeer invloedrijke diplomaten te Berlijn,
weer: In den k as land is nog geen veiatule-
rlng gekomen. De Oostenrijksche slrafexpe
ditie zal in eik geval moeten plaats heb
ben. De pogingen vau andere mogendheden,
om dit Donau-monanhie te bekdten en
(e trachten haar te dwingen nieuwe om
schreef ten sialic alleen, dat hij het in
de fabriek niet langer had kunnen ui(hou
den. Hij was daarom weer naar liet vrije
veld gegaan en wilde daar vooreerst blij
ven. Aan trouwen kon hij in den eersten
lijd niet denken. Maar hij bleef haar trouw.
En ajs zij Jiern schreef, moest zij schrij
ven: Scharmbeck, poste restante. Dal hij
hij Trina Düpke in dienst was, wilde hem
toch niet uit de pen.
Hij vond echter van dat» lot dag meer,
dat hel best was uit te houden onder den
helderen, vcistandigen blik van Trina's
oogen. Al lachte zij ook bijna nooit, zoo
was er toch iets lichts, iets heldere om
haar buis, wat Famo op zijn vaders hoeve
nooit had gekend. Men kwam tol rust
en genoot van elk uur, wan! ieder uur
was mooi. Men kende geen overhaasting
Men werkte fli.uk en luid schik in zijn werk
en iorli was men altijd druk bezig en
dacht niet verder dan hel. oogenbh'k.
Oji oen Zondag, loon hij zijn meesteres
met den wagen na;ir de kerk to Grasdorf
bracht, trof lrij voor de kerkdeur zijn ouders
mm Zijn moeders donkere oogen begroet
ten hem met een van geluk stentenden blik.
Hinnerk Brinknicier keek, met zijn vier
kante kin vooruitgestoken, strak over zijn
oudsten zoon been. Ook tijdens de gods
dienstoefening verwaardigde hij hém niet
niet een blik. Maar toen dc B'rinkmoiqrs
wat eerder dan do Slollichfers uit hot kerk
portaal t;ra,den, liep do burgemeester zwij
gend om het span heen, dat zijn zoon be
stuurde, beschouwde met kritischen blik
blik paarden en voertuig en vond er niets
op aan te merken.
Hij trok echter zijn schouders op. „Nu
is de bengel knecht, waar hij boer had
kunnen zijn."
(Wordt vervolgd.}
schiedmisck courant
