De oorlog.
Na 14 609*
67"** JaacgÉRi.
Vrijdag 21 Augustus 19l4
PEGGY HARPER'S SUCCES.
Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen*
Prjjs per kwartaal: Noor Schiedam en Klaardingen fl, 1.25f franoo
per post 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen woTden dagelijks aangenomen.
Advertentïën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags yóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel mee»
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groofce letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie,- bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon Np. 103.
BUITENLAND.
Schiedam, 21 Aug. 1914.
De Duitschers te Brussel.
ANTWERPEN, 20 Aug. De Duitse hers
zjjn hedenmorgen te Brussel aan
gek omen.
ANTWERPEN, 20 Aug. Na een Kabinets
raad, waarbij tegenwoordig waren de minis
ters en de staatsministers, heeft de regeering
de volgende officieele mededeeling gedaan
In den loop van den dag van 18 Augu.—
tus is bet Belgische leger, liggende op de
stellingen, die het verscheidene dagen dap
per en met welslagen verdedigd had, j lulse-
ling aai.gevallen geworden door Duitsehe
strijdmachten, aanzienlijk sterker dan die
der Belgen. Na een moorddadig gevecht
werd besloten het hoofdkwartier over te
brengen naar Mechelen en vervolgens naar
Antwerpen, en liet veldleger t- doen aftrek
ken op de omheiningen van Antwerpen, de
spil der nationale verdediging. Deze schik
kingen komen overe' n met de traditioneel»?
verdedigingsplannen, die sedert 1859 in
zwang zijn.
Zij stellen de Belgen in staat, een leger
te behouder, dat, alhoewel door talrijke en
dappere gevechten beproefd, toch ter vrij
making der onafhankelijkheid zal kunnen
voortgaan een doeltreffende hulp te verleenen
in het vervolg van de krijgsverrichtingen
aan de legers der waarborgende mogend
heden. Wat méér is, een zeer sterke Belgische
krijgsmacht verzekert de verdediging dei
stelling Namen, die den overtocht op de
Maas beheersclit. Overtuigd van de recht
vaardigheid van zijn taak en gesterkt dooi
de goedkeuring van liet wereldgeweten, zal
België door de vaderlandsehe eendracht van
allen voortgaan met te strijden voor hel
recht en voor de verdediging van de onaf
hankelijkheid van het vaderland.
LONDEN, 20 Augustus. Het Engelsche
persbureau maakt bekend dat het Belgische
leger zoor de overmacht heeft moeten terug
trekken. De gemeenschap met Brussel is
sedert hedenochtend moeilijk geworden. Het
Belgische leger heeft op bewonderenswaardige
wijze zjjn taak v-.rvuld, die daarin bestond,
dat het den opmarsch van den vijand moest
tegenhouden en de bondgenooten in staat
stellen hun concentratie ongehinderd te vol
tooien. De terugtocht der Belgische troepen
werd sedeit enkele dagen reeds verwacht
en was rioodig geworden door den strate-
gischen toestand.
De dag'voor de b'ezet'ting.
Een correspondent van de „N. R. Ct."
die eerst uit Leuven en daarna uit Brussel
zich voor de naderende Duitsclie troepen
terugtrok, seinde gisteren uit Gent ovei
de stemming te Brussel:
Alles wees er gisterenavond op dat er
Roman naar het Engelseh van
LEONARD MERRICK.
11)
„Je zult zelf moeten inzien, dat dit zoo
niet gaat, mijn jongen," eindigde Spaul
ding; „je zult er het tooneci aan moeten
geven en je best doen in iets anders bc
langstelling te krijgen, 't Is jammer, maar
je dient je tevreden te stellen met een
plaatsje op ons kantoor. Ik zal doen wal
ik kan, en 't komt me voor dat hot gocd-
kooper zou zijn, als je met je moedei
ging samen wonen. Er bestaat nu gieen
enkele reden voor haar om in Sweetlm
te blijven. Neem samen drie kamers ir
een goedkoope buurt, dan kun je allebei
een gezellig leven krijgen. Morgenochtend
moest je maar dadelijk met me naar de
City gaan."
VIJFDE HOOFDSTUK.
Toen de vele verwarrende indrukken in
zijn geest tot bezinking kwamen, toen do
plaats waar hij zat hem gemeenzaam was
geworden en hij, zonder zijn oogen op te
slaan, wist, dat de letters achter de vijf
rijen boeken, in schuine richting van links
naar den schoorsteenmantel toevielen, en
hoe groot precies het stukje wand en het
eindje waterbuis was, zichtbaar boven de
drie glimmende roode ruggen van de groot
boeken, ontdekte Tatham tot zijn verras
sing, dat de hem eerst eenigszins intimi-
deerende Iderken, onder de groene Jampe-
kappen om hem heen, niet minder hun men
ie ts ernstigs te gebeuren stond in Brussel.
Wij met onze auto waren vrijwel de eersten
die het nieuws van de bezetting door de
Duitschers van Leuven binnenbrachten,
maar al spoedig na ons brachten ook de
gevluchten liet nieuws en daarmee begon
do eerste ongerustheid zicli te ontwikke
len. Het Belgische leger was takti-ch.
vin der vechten teruggetrokken, dat was
duidelijk. De burgerwacht begon zich in
middels te verzamelen en werd per trein
overgebracht in de richting Mechelen en
Gent. Op de Place Rogier voor de Gare
du Nord stroomde het volk weer samen
aj-s vbordon oorlog!, maar nu in een angstige
woeligheid en niet in de geestdriftig krijgs
lustige stemming. Er klinkt iets klagends
en iets sombers in het lang uitgehaalde
geroep van de krantenverkoopers. Een af
deeling carabinieri komt het plein over
onder het zingen van „Aux armes citoyens
Formez vos bataillonsl", maar het gezang
wordt maar weinig overgenomen. Zelfs een
auto waarin soldaten die op huil lansen
Duitsehe helmen dragen, wordt bijna niet
bejuicht; veertien dagen geleden zou dat
een donderende toejuiching hebben doen
galmen over het plein. Nu is het woelig
maar stil; telkens ziet men menschen te
zamen schieten naar een die zegt nieuws
te weten.
Aan de Gare du Nord komt alles wat
soldaat in Brussel is -te samen en stroomt
in de treinen. De -Belgische vlaggen worden
hier en daar reeds ingehaald do-o-r erg
angstige menschen terwijl do wapenhande
laren hun borden boven de ramen weg'
nemen of ze met .verf overdekken, en toch
hebben zich voor enkele van deze winkels
groepjes menschen verzameld, die om vva
penen schreeuwen. Op de gezellige Bo-ule
vard d'Anspaeh, vanmiddag no-g zoo vol
vroo-lijk leven, is 't nu een geloop en ge
draaf alsoif geheel Brussel waanzinnig is
geworden. Men vreest wraak over de ver
nielde winkels van de Duitschers. Een treu
rig aanzien die Boulevard d,Anspaeh in
zoo'n ellende. Ik heb me de laatste paar
-dagen steeds verbaasd over de elegante
vrcolijkheid die bleef heerschen in „Petit
Paris", maar de verandering is we! plot
seling gekomen.
iZioo verlaat ik Brussel; overal houdt
de burgerwacht ous aan, maai' onze chauf
feur weet het wachtwoord en daar gaan
we dan, vooruit! den donkeren nacht in.
Bij de barricades houdt de burgerwacht
nog de wacht, zij het ook in geringe sterkte.
Wat hadden ze de laatste dagen gewerkt
de dappere Brusselaren, om hun stad te
omgeven met prikkeldraad en loopgraven.
De trams stonden op de buitenwegen dwars
over den weg en nu is het consigne „Brus
sel niet verdedigen!" In Gent vinden we
schelijke zwakheden bezaten dan tooneel-
spelers. Evenals de acteurs die hij veria ton
had, volbrachten ze hun taak zonder lust
en zonder illusie. De droom door sommi
gen van hen eens gedroomd, dat ze op een
morgen bij den chef zouden worden bin
nengeroepen om zijn betuiging van waar.
deering in ontvangst te nemen, of zich
een belangrijke positie in uitzicht te zien
gesteld, kwam hem nu al even dol-phnii
taslisch voor als de hoop: eenmaal Hamlet
te zullen spelen voor de Koninklijke familie,
den gedèsillusioneerden acteur, die zijn
waschvrouw uit don weg zocht te blijven,
nu een krankzinnige hersenschim toescheen.
Precies zooals al de belangen der acteurs
buiten het tooneel hadden gelegen, zoo la
gen al de belangen der klerken buiten het
kantoor. Nadat de eenmaal ontzag-inbou
zemende „zakenmenschen" hem in hun vei
trouwen hadden genomen wel wat aarze
lend, omdat hij een neef van „de baas"
was liep hun gesprek bij voorkeur ovei
café-chuntants. Eigenlijk waren ze nog ver
trouwelijker in bun uitlatingen dan hij', want
hoe dikwijls ze ook over comedievoorste!
lingen praatten, nog nooit had hij ('t zou
het gevoel van zijn mislukking nog ondraag
lijker maken) hen bekend, dat hij zelf „op
de planken" was geweest. Peinzend luis
lerde hij naar hun critiek, zonder ook maai
iets tegen te werpen als ze den bal mis
sloegen. Zelfs de wonderlijke beweringen
van den accountant een trouw schouw
burgbezoeker, die er overeenkomstig zijn
hoogen leeftijd, vaste, maar zeer eigenaar
dige leerstellingen op na hield kondei
hem geen terechtwijzingen ontlokken.
Mevrouw Tatlram was allesbehalve inge
nomen geweest met liet voorstel om naar
Londen terug te komen. Gedurende de laat
ste twee of drie jaar van het leven ran
voor ons zevenen een kamer, maar door
het voortjakkeren van de laatste dagen
'met weinig slaap en onregelmatig eten,
slapen we toch gauw, op de tafel, de sofa
en den giond, en 's morgens komt onze
chauffeur weer met andere vluchtelingen
uit Brussel in zijn auto en met het nieuws
dat zelfs de laatste pesten van de burger
wacht Brussel hebben verlaten. De Duit
schers zoo gaat liet zeggen zouden
Brussel bombardeeren indien het verdedigd
werd, daarom heeft men de barricaded
opgebroken en de soldaten naar Mechelen
en andere plaatsen gebracht.
Op den weg BnisselLeuven is een artil-
lericgeveclit begoinnen tusschon de daar
opgestelde Belgische stukken en de aan
rukkende Duitsehe artillerie. Ill wilde vlucht
verlaat een groot deel van de bevolking
Brussel op het hooren van het kanonge
donder.
De Duitschers rukken op Brussel aan.
De bezetting der Belgische
hoofdstad.
Gistermorgen om elf uur kwa
men de eerste troepen cavalerie
bij de Leuvensche Poort de stad
binnen. Burgemeester Mas was de Duit
sehe troepen tegemoet gegaan en 'twas een
pijnlijk oogenblik, toen bij de aankomst de
witte vlag omhoog werd gehouden, ten tee-
ken dat de bescherming van de stad ge
vraagd werd. Toen de Duitsehe troepen wa
ren genaderd, trad een cormnandeerend offi
cier naar voren, die zich eenigen tijd met
den burgemeester op vriendelijke wijze
onderhield. De officier gaf den burgemeester
de absolute verzekering, dat de stad geen
leed zou geschieden, indien de inwoners
zich kalm zouden gedragen en niet tot
vijandelijkheden zouden overgaan.
De Brusselsche correspondent van liet
„Ilbl." seinde hierover gisteren nog uit
Terneuzen
Woensdag leverde de burgerwacht te
Brussel de geweren in hij het gemeente
bestuur en weiden de opgeworpen barri
caden verwijderd. Hedenochtend te elf uur
werd de stad door den burgemeester aan
de Duitschers overgegeven.
Dinsdag en Woensdag is bloedig ge
vochten tusschen Leuven en Aerschot. Het
hoofdkwartier met den koning verplaatste
zich Dinsdag van Leuven naar Mechelen.
De officieele communiqués blijven gerust
stellend luiden, doch de feiten wijzen er
op, dat de terugtocht op Mechelen gedwon
gen was. I
Het is nog niet bekend, hoeveel Duit
schers in Bnissel zijn, doch naar ver
moed wordt, is hun aantal niet groot.
Een uitval naar Brugge ter bevrijding
der gevangenen wordt mogelijk geacht.
haar man, had ze zich met goedkoope ka
mers in de stad moeten vergenoegen, en
ze schrikte er vo-or terug die ervaring te
hernieuwen. Toen ze dus schreef dat liet
plan liaar ter wille van haar gezondheid niet
wenschelijk voorkwam, werd er niet ver
der op aangedrongen. Op een zolderkamer
tje in Doughty-street geïnstalleerd, loefde
haar zoon dus alleen, van de helft van een
ruimer salaris, dan zijn capaciteiten nis
klerk hem hij een vreemden chef zouden
verworven hebben, en dank zij 'n onver
moeid rondspeuren naar de goedkoopste
eotgelegenhcden en 'n systematische out
houding van pudding, wist hij soms 's Za
tunings een Ihalivo kroon over ie houden oor
een parterreplaats in een tweede rangs
schouwburg. Soms, maar niet dikwijls. Ge
lukkig bestond er ook nog een „schel
linkje" en het zwak, waaraan hij nog het
vaakst toegaf kostte hem niemendal. jXa
kantooi tijd liep hij namelijk meestal het
Strand eens af.
Vroeger had hij liet Strand verafschuwd;
der wanhriop nabij was hij er dikwijls
doorgeloopen, overtuigd dat hij er nooit,
zoo lang hij leefde, ook snaar zelfs door
zou kunnen rijden, zonder een gevoel van
ergernis. Nu echter bezat die straat der
herinneringen een zekere teedere attractie,
sprak zc ontroerend tot zijn gemoed. Een
paar maal, toen 't verlangen hem te mach
tig werd dit stadsdeel nog eens te.zien.
zooals hij het vroeger zoo herhaaldelijk ge
zien had in de middaguren at hij
haastig een meegebracht broodje op en
draafde hij in het lunchuur ademloos heen
en weer naar het Strand. Maar 't geluk
was niet met hem. Hoewel hij heel dikwijls
acteurs zag, ontmoette hij toch nooit oude-
bekenden. Niettemin bleef hei altijd een wan
deling vol emoties, dat langzame drentelen
van de „Gaiety", waar hij van de „bus"
sprong, tot aan het postkantoor in Charing
De terugtocht uit Leuveu.
De oorlogscorrespondent van de ..Daily
News" meldt, hoe hij op zijn terugkeer
van Brussel naar Antwerpen een ho-ete
compagnie Belgische infanterie en artil
lerie heeft, ontmoet, die van iz_-uv--n weg
trok. Zij marcheerden in volmaakte orde.
Hel gerucht ging. dat hef hoofdkwartier
wa.» verplaatst. !k ging - a'dus de corres
pondent -- ijlings op weg naar Leuven en
vernam daar spoedig wat er aan de hand
vva.-. Een iroopeninj' ht van 3000 man of
misschien mem* was in de loopgraven ach
tergelaten om den terugtocht te dekken
tegen d" Duit-cher-die van drie kanten
aanrukten, van Diot, Tienen en Hamme
Mille ('ten Zuiden van Leuven).
Op den weg naar Eghezee had een scherp
treffen plaats, waarbij hardnekkig door de
Belgen werd gevochten. Hun verliezen wa
ren geringer dan die van de Duitschers.
Bij den eersten aanval sloegen zij de Duit
schers op alle punten terug, en ze zouden
hun stellingen nog wel tegen een sterker
vijand hebben kunnen houden, doch toen
ze in de rustpoos, die op 't gevecht volgde,
kalm terugtrokken, drongen de Duitschers
de stad binnen.
De bevolking heeft een onlieredeneerde
angst voor de Duitschers en vlucht in massa
van Leuven.
De terugtocht op Antwerpen.
Het treinverkeer MechelenBnissel en
MechelenAntwerpen slaat thans geheel
stil. In Antwerpen is nog slechts één poort
o-pen. Wanneer deze dichtgaat, kan geen
muis in of uit. Tot op het laatste oogen
blik trokken groepen vluchtelingen uit de
dorpen Herent bals, Diest en Gheel Antwer
pen binnen. De bruggen langs de landwegen
worden afgebroken. In Antwerpen zijn eoni-
ge groote Congobooten ingericht tot hos
pitaal om de gewonden te herbergen. Er
komen zeer vele gewonden, veel zivaar-
g'eunrien, uit de buurt van Mechelen. De
Duit-chers lagen gistermorgen reeds vlak
voor deze -tad. De Belgische troepen, die
Mechelen waren binnengedrongen, zijn
krijgsgevangenen gemaakt. Alle Belgische
vlaggen zijn in Mechelen neergehaald, Ier-
wijl de burgerwacht zijn wapenen heeft
ingeleverd.
Een correspondent van de „Tel." meldt
verder nog uit Antwerpen dd, gisteren:
Op de Schelde liggen tivee snelvarende
booten van den dienst OstendeDover
onder stoom. Wanneer de vijand deSoheldc-
stad .mocht bobben veroverd, zullen zij
voor de koninklijke familie liet middel zijn
om naar Engeland over te steken.
■Of van Duitsehe zijde de oorlog legen
het kleine België tot dit tragische einde
Cross, vanwaar hij dan genietend rond
kijkend terugliep. Schuldbewust als een
man met een geheim, een klerk die een
dubbel leven leidt sloop hij daarna bet
kantoor weer binnen. Toen er op deze
wijze een half jaar verstreken was, werd
de naargeestige eentonigheid van zijn be
slaan slechts door één enkele vertroos
tende gedachte verlicht do gedachte
namelijk, dat hij zijn werk, hoe antipathiek
het hem ook was. altijd nauwgezet vol-
biaeht had de overtuiging, dat zijn oom
niet anders dan zeer tevreden over "hem
zou kunnen zijn. Erkennende, dal zijn sa
laris royaal was, hoewel nog on vol doende
vooi 't geëisehte werk, gaf 't hem een ge
voel van trots hel werkelijk verdiend Ie
hebben. Oom Spaulding's opinie luidde m
werkelijkheid, dat Christopher precies deed
wat hem was opgedragen, maar dat hij
geen zier initiatief bezat en nooit iels meer
waard zou wezen dan 't geen hij kreeg."
Er was bijna een jaar verioopen. toon
Tatham eindelijk toevallig iemand ontmoette
uit „de dierbare dagen van weleer", en
het gebeurde juist niet in het Strand en
was ook niet iemand die hij goed gekend
had. Op een Zaterdagmiddag in Long Acre,
zag hij opeens juffrouw Peggy Harper aan
komen,
„Hallo, hallo, hallo!" riep ze v rooi ijk
uit, stilstaande om licm te begroeten. Voor
't oogenblik wist ze zich zijn naam nir-f
te herinneren, maar ze stak hein lmiiolijk
de hand toe.
„Hoe maakt u' 't?" vroeg Tatham, wat
gedwongen. Een mei-je aan te spreken
fas tegenwoordig zoo iets ongewoons voor
hem, dat hij zich even verlegen voelde.
„En hoe gaat het u Wat heeft u in dien
lusschentijd uitgevoerd
„O, 't gaat mij wel goed," antwoordde
Christopher. „Weet u dat die tournée op
niets uitliep? 'tDuurde net een week, en
niemand kreeg zijn geld."
„Welke tournée?" vroeg ze vaag. „O,
ja, nu weet ik het weer! En heeft u
zal worden voortgezet, zal in Berlijn wor
den bepaald, tenzij België» bondgenooten
nog bijtijds in België hun groote kracht
in de worsteling zullen werpen.
Zjcli voorbereidend op alle gebeurlijk
heden, staat Antwerpen thans op bet punt
om geheel van de buitenwereld te worden
afgesleten.
De melkboeren, die hedenochtend in de
stad hun waren brachten, kregen de mede
deeling, dat dit hun laatste bezoek voor
de eerstvolgende weken aan Antwerpen
zou zijn.
Een groote vee-voorraad is jn de nieuwe
stadsparken gebracht en aan de approvian
deering voor geruimen tijd wordt krachtig
gewerkt. Ik ontmoette Anseele, den Gent-
schen volkstribuun. Met eenige Antwerp-
sclie raadsleden gjug hij zorgen voor de
lossing van een schip voedingsmiddelen;
andere leden van publieke lichamen nemen
een niet minder werkzaam aandeel in de
verzorging der stad en hare bevolking. Voor
de vergaderingen der Kamer is de Vlaam-
tsche Opera aangewezen, voor die van den
Senaat de NederlarulLclie Schouwburg. Het
jbureel zal op het tooneel, de leden in de
stallen, de per- in de loges zetelen. In
Ren loop der volgendfc week wordt de
eerste bijeenko<mst van hel parlement in
de Scheldestad verwacht.
De vrees voor al wat vreemdeling is,
is gebleven. Gelijk bekend, zijn thans alle
vreemde dagbladcorrespondenten uitgewe
zen en is de pas, waarop ons beroep staat
aangegeven, voor den drager het aller
gevaarlijkste stuk. Want op, het bureel van
den staf is zonder omwegen verklaard, dat
tl» builenlandsche journalist, die heden
avond op Belgisch grondgebied zou worden
aangetroffen, togen den muur zou
w orden g e P1 a a tt.
'tStaat nu zoo: Antwerpen wordt of is
mAsc.bu'n reeds op dit. oogenblik van de
buitenwereld afgesloten.... door heleigea
leger. J
Komen de Duitschers op de stad af,,
dan zal het beleg beginnen en de gevech
ten, die gesteund door de forten door het
lïjeJgi-jche leger tegen zijn vijand zullen»
worden geleverd.
Dit laatste, de belegering door deDuit-
,-chers, is nog niet heclemaal zeker. Er
be-taal nog een kleine kans. dat deDuit-
-cliors Antwerpen ongemoeid zullen laten,
zoolang bet Belgische Jegor niet aanvalt,
<•1111 daardoor des te spoediger in Noord-
Fnuik rijk to kunnen binnenvallen.
I)c Duitschers in en bij Luik.
Een correspondent van de ,,N. II. Ct." te
Maastricht seinde gisteren aan zijn blad
Een gedeelte der vluchtelingen uit Visé
en Canne, hier in de kweekschool' voor
me nu niets goeds.te vertellen? Heeft u
een goed engagement?"
„Ik 'fc heb 't er aan gegeven, ik hen
niet ineer bij 't tooneel."
„O, neen? Nou, schoon gelijk, hoor? Dan
zult ti mij dus wel niets aan do hand kun
nen doen? Ik had nog hoop eens van
een open plaats door u Ie hooren," ein
digde ze lachend. 1
„lk wou dat ik iets voor u wist. Is u al
lang zonder engagement geweest'?'
„Neen, ik hen nog maar net uit de pro
vincie terug, 'k Drijf non heelemaal op
eigen wieken. Moeder speelt in Australië
en ik woon samen met een ander meisje.
Zeg, beeft u „Ada is geen Gansje" al ge
zien'
„Neen, ik kom maar zelden meer in de
komedie. Nu ik niet meer tot het vak be
hoor, kan ik natuurlijk geen vrijkaarten
meer krijgen."
„Kom, wat een onzin! Niemand weet
tocii dat u der uit is. 'kZou er gewoon
om vragen en een oud kaartje inslui
ten."
„Neen. dat doe ik niet."
„Enfin 1 Maar ik heb twee stallesplaat-
-en in mijn zak voor de matinée van van
daag. Het meisje, waar ik mee samenwoon,
beeft een af-praak en gaat dus niet met me
mee. Als u niets beters te doen beeft,
kon u wel op dat eene vrijbiljet gaan."
„Graag! Dank u wel 11" riep Tatham ver
heugd. „Hoe laat begint het?"
't Speet hem. dat hij zijn andere jas niet
had aangetrokken, maar 't was toch een ge-
nol, weer eens in de stalles te zitten en
nier een actrice te praten. Bij oogenblik-
ken vergat hij zelfs dat hij nu kantoorklerk
was, en hoewel de onkosten van een
programma en de thee, toen ze uit den
schouwburg kwamen, zeer van belang wa
ren, mochten die uitgaven toch nietig wor
den genoemd voor een uitstapje naar een
andere planeet.
(JVordt vervolgd).
iCHIEEllIM ilHI: COURAIIT
