67"° Jaargang.
Zaterdag 10 October 1914
No. 14652
Tweede Blad.
Uit de Tweede Kamer
Deze courant verschijnt dagelijksj piet uitzondering van Zm- en Feestdagen.;
prqs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen £1; 1.25,- franco
per post fl. 1-65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Xlaardingen 10 oent(
Afzonderlijke nummers 2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middag
nnr aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven.)
Fïjjs der Advertentiën: 3/am 16 regels fh 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel, Groote letters naar de plaats die zij
innemem
Advertentiën bij abonnement op voordeelig© voorwaarden, [Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-,- Donderdag- en Zaterdagavond
yersdhijnenj worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
yan '40 cents per advertenties bij vooruitbetaling aan het Buxean te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Aan de Openbare School G te Schiedam
(Hoofd de heer M. Marlens), wordt ge
vraagd
een Onderwijzer
MET AKTE FRiANSGIL
Aanvangsjaarwedde f 650.
(Vergoeding voor de aktc-Fransch inbe-
grepen.)
Yerhoogingen wegens akten:
voor akte vrije- en ordeoefeningen f25,
voor akte luuidteekenen f 50 en voor hoofd
akte f200.
Periodieke verboogingen
Ka 2- en 4-jarigen dienst telkens f 75, na
G-, 8-, 10-, 13- en 16-jarigen dienst telkens
f50, en voor het bezit der hoofdakte bo
vendien na 19- en 22-jarigen dienst telkens
f50.
Dienstjaren, ook tijdelijke, elders door
gebracht tellen mede voor de berekening
van het salaris.
Sollici/tatiën in te zenden aan het adres
van den Burgemeester van Schiedam vóór
of op 17 October a.s.
De sollicitanten worden verzocht in hun
adres te willen opgeven aan welke school
of scholen zij voorheen zijn werkzaam ge-
woest.
De verwachting, dat hel wetsontwerp, dat
ons een nieuwe organisatie van de onder
officieren en mindere» op de vloot brengt
zonder discussie onder den hamer zou
door gaan, heeft zich niet verwezenlijkt
De beer Duymaer van Twist tooli vroeg
het woord, en ging, ook door buitengewone
verheffing van stem, geweldig te keer. Daar
onder de tegenwoordige omstandigheden
langdurige discussies en critiek op cenig
stuk van beleid van den Minister oa-
gewenscht mochten genoemd worden, had
hij Van de Rogeoring ook verwacht, dat .zij
alle quaesties van prinoipiëelen aard, die
strijd zouden kunnen uitlokken, zou hebben
laten rusten. Daarbij kwam dan nog, dat
men volgens den afgevaardigde uit Steen-
wijk, uit den tegenwoordige!! oorlog zoo
veel kan leeren omtrent de besta wijze,
waarop men de marine moot organisoeren,
dat men daarom reeds het ontwerp zou
moeten laten liggen, en eindelijk moest men
niet vergeten, dat de aanneming van deze
voorstellen bedenkelijk was op d i t oogen-
blik, en dat daardoor de rustige gang van
Izaken op de vloot in de war wordt gebracht,
terwijl ons gelieele volk dankbaar is, dat
ia deze zorgvolle dagen leger en. vloot hun
ne taak met toewijding vervullen.
En die onrust zou dan ook in hoofdzaak
hieruit ontstaan dat bij het ontwerp de kans
voor do matrozen om onder-officier te wor
den is uitgesloten, en dat, in tegenstelling
met do officieren, hunne rechtspositie niet
hij de wet, maar bij Koninklijk Besluit
wordt geregeld, wat dus zeggen wil, dat er
ieder «ogenblik iets aan zal kunnen worden
veranderd. i
'Ml
In heide zaken was de beer Duymaer vaa
Twist geheel mis. Dat de kans voor de ma
trozen om onder-officier te wordenn nu
werd uilgesloten, had hij opgemaakt uit
den volgenden passus in de Memorie yan
Toelichting „dat overgang naai" de leerling-
oinder-offiederen en voor de thans dienende
matrozen as uitgesloten, en dat hun na af
loop van hun loopend dienstverband kan
worden toegestaan een verbintenis aan_ te
gaan als matroos met korten dienst, indien
zij aan de daarvpor gestolde eischen vol
doen."
De heer Hugenlioltz wees er reeds op,
dat daaruit moest gelezen worden, dat do
tegenwoordige marine-matrozen niet- zullen
worden toegelaten töt de nieuwe formatie
van leerlingi-onderofficier, maar dat da men
schen, die in dienst zijn, de rechten die
zij thans hébben, zullen behouden, zoodat,
indien zij ia 'aanmerking komen om op
te klimmen tot onderofficier, zij dat ook
nu neg kunnen doen. En het bleek, dat
tie afgevaardigde voor Weststellingwerf
beter had gelezen 'dan die uit Steenwijk,
"daarmee wij heni allerminst bijzonder lof
brengen. 1
En het „democratische" bezwaar, te
weten, dat de rechtspositie van onderoffif
cieren en minderen, nu minder vast komt
'te staan dan die der officieren bleek ook
ongegrond te zijn. Dit werd door denbeer
de Savomin Lobman op uitnemende wijze
in het licht gesteld. Deze wees er toch/
op dat er hier groot verschil is, maar
.niet in stand. Wamt de wettelijke regeling
van do rechten der officieren berust op
do Grondwet, juist als de rechten van
allen, die in verplichten krijgsdienst zijn.
Als de Minister van Marine dus wijziging
Sbrengt in de pteisitie van de ofjjcierea\
moet hij zorgen dat de wettelijke waar
borgen, vroeger vastgesteld, niet veranderd
werden ten nadc-cle van, den .officier.
De dienst van vrijwilligers, zooals do
ojiderofficieren en minderen bij- de zed-
inacht zijn, berust echter in principe op
*een contract, en nu kan men wel geen
wijzigingen brengen, in een eenmaal gesloten
contract, maar men kan hot con,tract ven
anderen voor nieuw-aangekónienen, als men
dan maai- zorgt, dat degene, die eenmaal
hebben gecontracteerd, door nadere Wij
zigingen in liet dienstcontract niet worden
benadeeld.
f
Er kwam even een politiek tintje aan
het debat, toen de heer Hugenlioltz zich
de uiting veroorloofde, dat veel wat de
lieer Duymaer van Twist gezegd had, zijne
volle sympathie had, maardat die
syfnpatliie nog grooter zou zijh, als al
die critiek ten hate van de positie van
het mindere personeel bij de marine niet
ware gekomen, nu de partij van den, spreker
in do» minderheid is gekomen in, do Kamer.
De heer Lobman meende als leider van
do Coalitie dat toch niet op een van, hare
leden te kunnen laten zitten, en toekende
dus protest aan tegen deze woorden, erop
wijzende, dat de afgevaardigde voor, Steen-
Kvijk voor alle Ministers van Oorlog en
Marino, onverschillig van welken, kant, al-
Lijd een lastig1 opponent geweest was, die
steeds in de Kamer zijn apenie zeer open)
lijk te kennen heeft gegeven. En de hoer
Duymaer van Twist voegde zelf nog daar
bij, dat zijn standpunt steeds is, dal wanneer
een Minister, welke ook, de verkeerde rich
ting vopr leger en vloot uit gaat, hijidaaij-
tegen opkomt, maar dat wanneer een Mi
nister het gr-ode zoekt, deze op zijn steun
kan rekenen.
Wij zullen dat niet tegenspreken; de lieer
Duymaer van Twist heeft zelfs oppositie
gemaakt tegen de Militie wet van zijn partij
genoot Colijn, maarer is nuance. Zijn
oppositie tegen minister Colijn was er een,
die eigenlijk niet veel verder kwam dan
vriendelijke verzoeken om een en ander
anders te regelen, terwijl ministers tot de
politieke tegenstanders behoorende, steeds
met (grof (geschut [werden bcstookfen vooral
thans tegenover min. Rambonnet betoon
de deze Mas Li ge opponent" zich een gewel
dig jager voor den Heer.
Mocht de heer Hugenlioltz in de" politie
ke houding van den lieer Duymaer van
Twist weinig behagen scheppen, in zijn
verzet tegen het wetsontwerp ging hij mee,
al wilde hij dan niet zoover gaan, dat
hij het een verslechting van den bestaanden
toestand noemde. En dat kan ook moeilijk
want het wetsontwerp geeft iets waarop
de heer Hugenlioltz namens zijn fractie ja
ren lang heeft aangedrongen, te weten de
verkorting van het dienstverband. Was men
vroeger voor 12 jaar verbonden; dat is tot
zijn 28ste jaar, thans zal men voor vijf
jaar verbonden zijn, en krijgt men voor
ieder wel volbracht dienstjaar f120, terwijl
men in de gelegenheid is een of ander am
bacht te leeren. Iemand die dus van zijn
17de jaar tot zijn 22ste jaar als matroos
bij de marine dient, kan met f 600 in de
hand en kennis van een ambacht in do bur
gerlijke maatschappij terugkeeren, iets wat
niet alleen de neiging otn dienst te nemen
zeer zal doen toenemen, maar ook dit
goede heeft, dat de menschen leeren be
grijpen, dat er voor de minderen bjj onze
marine geen carrière voor het leven te
maken is.
Als de sociaal-democraten zich desniet
tegenstaande niet met het ontwerp kon
den vereenigen, was het volgens den heer
Hugenlioltz, "omdat dc geheelc zaak door
de nieuwe regeling duurder maar niet goed-
kooper wordt, en er dus nog minder kans
komt oji vervulling van de hygiënische
eischen door de menschen gesteld.
Erg denkende menschen beweerden, dat
de sociaal-democraten van het korte dienst
verband verkoeling vreezen voor de lief
de van den Matrozenbond wie zal gaar
ne krachtige vakactie gaan beginnen voor
een vak, waarin hij slechts vijf jaren ver
toefd? maar de heer Hugenlioltz ont
kende dit met den grootstcn nadruk: de
oorzaken die lot nu toe geleid hebben tot
organisatie en tot het zoeken van bevre
diging in die organisatie, blijven in volle
mate aanwezig. En we moeten den afgevaar
digde voor Wèststelliiigwcrf ia deze natuur
lijk op gijn woord goïooven.
De Minister heeft zijn ontwerp met ta
lent verdedigd, en vooral het verwijt van
twistappels op te werpen totaal ontzenuwd.
Waar wij op dit oogenblik voor de matro
zen een systeem van vrijwilligerswerving
hebben, dat door iedereen is veroordeeld,
en waardoor de werving geheel verliep, mag
incn niet, misbruik makende van de tegen
woordige omstandighden van werkloosheid,
waardoor wederom honderden zich aanmel
den, dezen toestand laten voortbestaan. In
tegendeel, juist door de tegenwoordige om
standigheden is het ontwerp urgent gewor
den.
Het pleit werd dan ook glansrijk door
hem gewonnen; de heer Duvmaei van'Twist
kreeg slechts 5 man van Hechts mee, dus
nog niet eens alle partijgenooten, cn ook de
sociaal-demociaten stemden tegen. Het wets
ontwerp werd met 56 tegen 19 stemmen
aangenomen.
Toen ging de Kamer aan de behandeling
van de Auteurswet, na Woensdag allerlei
wetsontwerpen in de afdeelingen onder
zocht te hebben. Voor wie vindt, dat dit
al weinig passend werk was op den dag,
dat zoo dicht in onze nabijheid ec.i vree-
selijk bombardement een eind maakte aan
het bestaan van liet sclioone Antwerpen,
dat eens ook Hollands roem was, zij er
aan herinnerd, dat liet niet anders kon.
Op 1 Kor. 1914 zou de termijn ingaan,
waarop de Auteurswet van volle kracht
zou worden; echter is reeds gebleken, dal
dit tot allerlei onbillijkheden zou leiden,
en het merkwaardige van de zaak is wel,
dat juist de groote mannen iri het vak,
die zoo luide hun stem steeds hebben doen
hooren om deze wet te verkrijgen, thans
de eersten waren om over de onbillijk
heden in de practijk te klagen. Die zijn
dan ook niet gering, en de Minister stelde
daarom voor, den fatalen termijn met één
jaar to verlengen en een commissie te be
noemen, waarin alle belanghebbenden ver
tegenwoordigd zullen zijn, die zal ontwer
pen een overgangsrecht, dat op 1 No
vember 1915 zal beginnen te werken.
De beer De Jong wees er op, dat vol
gens de bestaande Auteurswet alle platen
en geïllustreerde boeken, die vóór die wél
werden vervaardigd, zonder bezit van
auteursrecht niet meer mogen worden ver
vaardigd, uitgegeven of verkocht. Daardoor
worden niet alleen de bestaande chclié's,
die een groot kapitaal representeeren, waar
deloos, maar daarnaast is het gebleken, dat
het dikwijls onmogelijk is den eigenaar van
het auteursrecht op te sporen, cn hij haalde
daarvan zeer sprekende voorbeelden aan.
Dc heer Van Hamel kwam op voor de
uitvoeringen, bezorgd door het Ned. Bu
reau voor MuZiekauleursrechten, dat zoo
wel voor Nederkuidsche als* voor Duitsche
auteurs werkt, en die haar abonnement
heeft vastgesteld in de vaste overtuiging,
dat de wet op 1 Nov. 1914 in werking zou
treden, terwijl nu door de verlenging van
den overgangstijd voor de Bureau alles op
losse schroeven werd gezet, en de heer
Drion wees op het euvel in de contracten
afgesloten met vcrecnigingen van compo
nisten, die een soort trust gevormd hebben,
en alleen dan permissie geven tot het op
voeren van de werken der nieuwe mees
ters, als men bereid is ook auteursrecht
te betalen voor Bach's werken, hoewel de
groote componist van de Maltheus-Passion
reeds meer dan 150 jaar dood is.
Varen dit, om zoo te zeggen, allemaal
wenken, waarmede de door den [Minister
te benoemen commissie haar voordeel kan
doen, principieel verzet kwam ervan
den kant van den heer Troelstra. Zijn grief
was, dat dc Minister zich niet alleen tevre
den gesteld had met den termijn te verlen
gen, maar dat hij ook een wijziging in art.
59 had gebracht, die inging tegen de oor
spronkelijke 'bedoeling van den wetgever.
Volgens genoemd artikel moeten toch de
verveclvoudigingen, die dan nog gedurende
den overgangstermijn worden verkocht ióór
1 'Sept. 1914 openbaar zijn gemaakt, d. w. z.
uitgegeven, in den handel gebracht; en al
leen als aan dien eisch voldaan is, kon
den nog gedurende twee jaren exemplaren
afgedrukt, verkocht en verspreid worden,
maar men mocht geen nieuwe drukken meer
maken. Dat was volgens hem zoo waar,
dat de eenige keer, dat daarover quaestie
geweest is. de Itotterdainsche'rechtbank in
dien zin vonnis heeft gewezen. En nu laat
de Minister, door in art. 50 to spreken van
„openhaar gemaakte verveelvouding, ook
wat betreft later vervaardigd6
exemplaren", de feitelijke bedoeling
van den oorspronkelijken wetgever los, en
wat erger is, gaat hij op den stoel des
rechters zitten.
De heer Schim van der JÜocff, voorzitter
van de Commissie van Rapporteurs, nam
het echter voor den Minister op; het ééne
vonnis van ééne rechtbank kon men. toch
zeker geen jurisprudentie over deze zaak
noemen, en wie zonde1- af te wachten wat
de [Minister, voorgelicht door de commissie,
in deze beslist, aan het maken van her
drukken gaat, zal dat op eigen risico doen;
en de Minister was sterk, toen hij door
zeer sprekende voorbeelden aantoonde, dat
de overgangstermijn van twee jaar ie kort
gebleken was, dat er zich tal van mis
standen hadden voorgedaan, die onder de
oogen moesten worden gezien. Ook de lieer
Aalberee kwam den Minister bijvallen, en
het eind was, dat zelfs Mr. Troelstra geen
amendement indiende, maar dat hel wets
ontwerp zonder hoofdelijke stemming weid
aangenomen. Moge het gelukken thans een
regeling te treffen, die geen dupes zal ma
ken, want al wilde de Minister niet zoo
ver gaan, om te zeggen, dat er met het
eischen van auteursrecht chantage was ge
pleegd, hij had dal woord, wat ons betreft,
gerust mogen gebruiken.
De Regeering begrijpende, dat de beste
steun, dié men op dit oogenblik aan dc
werldoozen kan geven, Werk is, heeft voor
gesteld aaSa de Maatschappij tot Exploitatie
van Staatsspoorwegen een voorschot van 4
millioen te geven en aan de llollandsclic
IJzeren Spoorweg Maatschappij een dito van
3 millioen, 4 ton om rollend, materieel te
kunnen aanschaffen. De lieer Juten vond het
bij deze gelegenheid, oorhaar voor een dis
tricts -belan g-ctje op te komen en vroeg om
uit deze gelden het station Gilze-Rifen,
dat eenige jaren geleden afgebrand is, nieuw
op te bouwen. Ifij kpeeg natuurlijk nul op
i het rekest, want als de Minister met werk-
1 verscliaffing moest wachten totdat de plan-
nen daarvoor gereed zijn, zou hij te laat
komen. De heer Kloerekooper kwam daar
bij op voor liet.ere arbeidsvoorwaarden voor
de arbeiders in do spoom-egwedqilaatsen,
die volgens heat zoo zenuwachtig op stuk
werken, dat ze zich zelfs niet verwijderen
durven daarvoor, waarvoor een mensch nu
eenmaal verplicht is de eenzaamheid te
zoeken. Do Minister Lely zegde een onder
zoek toe, en ook dit onderwerp werd zon
der hoofdelijke stemming aangenomen.
De Vrijdagmorgen -was, behalve voor
eenige wetsonlwerpjes, die zonder discussie
onder den hamer doorgingen bestemd voor
do behandeling van de eredielaanviage van
de tweede 50 millioen, noodig voor de mo
bilisatie. Mn het Voorloopig Verslag daar
over was reeds de twijfel geopperd of de
noodigc zuinigheid wel werd betracht, en
wel in deze sierlijke teruu ,i„d a t, n a a r
de vr ij al gemeen vers preideove r-
t ui ging in den lande, bpj dc mo
bilisatie, in sommige opzichten
over 's Lands geldon is beschikt
met een o n b e k r o m p e n h c i d, die,
ook van het ruimste standpunt
beoordeeld, niet wel verdedig
baar i s."
En inderdaad, dat is de algemeenc mee
rling. Als men nagaat hoe er b.v. in Naar-
denBussum en omstreken voor duizen
den en nog eens duizenden stukgehakt is,
wat alles uit de schatkist moet vergoed
worden, en wat totaal onnoodig is geble
ken; als men bedenkt welke oorlogstoo-
gaven er aan officieren worden gegeven,
zelfs aan hen, die rustig op de bureaux
zijn blijven zitten, toelagen, die dikwijls
vier- en vijfmaal bodragen van heigeen in
1870 bij dc mobilisatie werd uitbetaald,
dan krijgt men niet liet denkbeeld, dat er
zuinig .is huisgehouden. En daarin is men
bevestigd, nu de Minister deze toelagen
beeft herzien, wat wil zeggen verminderd.
Naast deze hoofdklacht waren er klachten
over onvoldoende kleeding en dekking der
troepen te velde, over het niet-toekennen
van verloven, over het verbod hier en daar
om „Het Volk" te lezen, en de uitzetting
van ds. De Jong uit het gebied, waar hij
zijn standplaats heeft, cn dat om de preek,
die Jiij heeft gehouden.
De Commissie van Rapporteurs was naar
aanleiding van alle vragen in liet Voor
loopig Verslag gedaan en alle klachten daar
in geuit met de Regeering in overleg ge
treden, en deze had zich om spoedige af
doening van dit wetsontwerp te kunnen ver
krijgen, bereid verklaard in een nadere No
ta uitvoerig op dit alles te antwoorden. [Men
had na deze toezegging dan ook verwacht
en kunnen verwachten, dat do crediet-aan-
vrage zonder hoofdelijke stemming ware
aangenomen. Edoch, men had gerekend bui
ten den heer Duymaer van Twist en nog
meer buiten den iieer Ter Laan.
in den aandrang in het Voorloropig Ver
slag geuit ojn van Regeeringswego steun,
te verlcenen aan de Commission tot ont
wikkeling' en ontspanning van militairen,
vond de afgevaardigde voor Steenwijk aan
leiding en van zijn, standpunt zeken niet
ten onrechte om op steun van, denzelfden
j kant aan te dringen, voor de Christelijke)
Militaire Tehuizen. Verder kwam hij op,
tegen de gedwongen revaccinatie, waaraan
de treepen zich moeten onderworpen; wij
zullen op die zaak maar met diep ingaan,,
en er alleen van zeggen,, dat waar ieder
in dezen oorlog zooveel moet opofferen,
denk maar eens aan de arme Belgen, het
wrevelig stemt een Nederlandsch kapitein
te hooren opkomen voor gemoedsbezwaren
tegen de vaccinatie, die zelfs voor een
groot deel van de anti rc\ olutionaireii,reeds
lang tot den verleden tijd behooren»
De heer ter Laan had meer tijd noodig,
en maakte zich tot tolk van allo klachten,
die tot hem waren gekomen, en die waren
natuurlijk iele, want de klagers komen in,
massas als zc merken dat ze steeds worden
verhoord. Hij moest echter zelf toegeven
de heer ter Laan is lid van de legercanimisj
sic dat wat ltij gezien had hem de over1-
tuiging had gegeven., dat er ernstig naar
gestreefd was zoo; goed mogelijk voor do
manschappen te zorgen. Hetgeen, den Mi
nister leuk deed opmerken, dat hij ,dan
ook Heine fouten niet te breed moo-it uit
meten, temeer waar die verbeterd waren,
zootdra ze ter kermis waren gekomen, van
het legerbestuur, eu voegde Z. E. eronder
groot gelach bij": De geachte afgevaardigde
vergele niet, dat er geen ideale menschen
bestaan, die ganscli geen fouten, begaan,
althans niet in het leger. t
In ééne zaak slaan wrij" echter geheel aan
de zijde van den heer ter Laan, en datisl
in zijn protest tegen liet verklaren lot ver
boden lectuur ven „Het Volk" voor som
mige trocpemieden, en liet verbieden van
sociaal-democratische vergaderingen, zelfs
feociaal democratische vak-organisatie ver
gaderingen. Zoo had in Leiden de comman
dant der troepen voor het vergaderlokaal
van do sociaal-democratische vakorganisa
tie drie schildwachts geplaatst, om al wat
uniform droeg te beletten binnen te gaan,
en dit. nota bene, waar die vergadering vaa
uitgeschreven om maatregelen te beramen
tegen de heerschende werkloosheid.
Het antwoord dat do [Minister van Oorlog
aan den heer ter Laait gar, heeft ons liiet
kunnen bevredigen. 'Wel erkende hij hij
sprak alleen over het stempelen tot ver
boden lectuur van „Het Volk" dat ieder
een vrijheid van lezen hohlien moot, maar,
en hier komt do groote maar, de verschil
lende commandanten moesten de bevoegd
heid liehouden otn alles uit de omgeving
van de troep te weren wal naar hun in
zicht de krijgstucht zou ondermijnen. Alen
behoeft dit laatste maar kort te bepein
zen om in le zien, dat daardoor de vrijheid,
die den .Minister zegt aan allen te wallen
verleencn, voor velen geheel illusoir wordt
gemaakt.
Neen, de Minister had moeten zeggen,
dat ieder blad gelezen en iedere vergade
ring gehouden mocht worden, tenzij men
kon bewijzen, dat in het blad dingen wer
den neergeschreven of in do vergadering
dingen gezegd, waardoor de krijgstucht ge
vaar liep. En wij hopen hij heeft op
don tweeden aandrang van den heer Ter
Laan liiet geantwoord dat Z.E. nog tot
dit standpunt zal 'komen, temeer noodig
waar hij niet weinig officieren gioote be
krompenheid heerscht omtrent de opvat
ting Van schadelijke bestuur, een bekrom
penheid, die vaak liaar oorsprong vindt in
totaal gemis aan kennis daarvan.
AVij wachten ondertussehen met belang
stelling de nota van dc Regeering af.
Rechtzaken.
Een geïnterneerde voor 'l gerecht.
Een poosje voor liet uitbreken van den
oorlog kwam een Didtscher uit Aken, ze
kere Jozef Janssen in Nederland brood ba
len. Onder Ileijen Bergen in Limburg waa
bij op (weg, om mét een kar hooi de Duitsche
grens over te .gaan, zonder dat hij voor
dit vervoer de'vereischlc vergunning had.
De commies der belastingen, v. Dinter, was
daar juist op surveillance en sommeerde
den man halt te houden. Doch do andere
wenschte aan dit bevel niet te voldoen,
doch verzette zich tegen den commies en
stompte hem tegen de borst.
Voor een en ander was "hij thans ge
dagvaard voor de Bossche rechtbank, doch
de beklaagde was niet verschenen.
De president, mr. v. Baai-, vroeg* den
commies naar de reden, waarom beklaagde
niet naar de zitting was gekomen. Waarop
de commies liet zonderling klinkend ant
woord gaf, dat hij had gehoord, dat de be
klaagde sindsdien te Aken was gefusilleerd.
Hij bad vernomen, dat Janssen bij het uit
breken van den oorlog uit Duilschland ge
vlucht was naar Nederland, omdat hij als
dienstplichtige onder de wapenen was ge
roepen en niet wenschte ten oorlog te trek
ken. Een tijdje later luul hij het nog gewaagd
om even naar Aken terug te gaan, teneinde
nog een en ander te halen, wat hij daar had
achtergelaten. Deze reis echter werd hem
SCHIEDAMSCHE COURANT
9
t t -
