De oorlog.
Koning zi]n5
,6T" Jaargang.
Vrijdag 4 December 1914
No f4699
Deze courant verschijnt dagelijks, rnet uitzondering van Zon- en Feestdagen
Prijs per kwartaal; Voor Schiedam en VJaardingen fl. 1.25 franco
per post fl. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers '2 cent.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
BnreauLange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—6 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau ie voldoen.
Intercommunale Telefoon No, 103.
BUITENLAND.
Schiedam, 4 Dec. 1914.
Tan het Westelijke front
De toestand.
Van het oorlogsterrein in het Westen valt
nog altijd weinig te vermelden. Iletschijnt.
dat de Duitschers er in geslaagd zijn, Lam-
pernisse, ten W. van Dixmuiden, in het
geïnundeerde gebied, te bezetten. De bond
genooten voeren langs de kust (dus tus-
schen Nieuwpoort Duinkerken Calais)
voortdurend versterkingen aan. De inun
daties strekken zich verder ten Z. van Dix
muiden uit. Waarschijnlijk heeft men het
water hooger orgezet, ten eindo te beletten,
dat de pogingen dei Duitschers, om door
middel van in het water geworpen balken
vasten voet in het overstroomde terrein
te verkrijgen, gelukken. Hoe minder water
er staal, des te meer kans is er nl. dat
deze balken den grond raken en vast lig
gen bij hoogeren waterstand geraken zij
drijvend en bieden een zeer onvasten bodem
aan.
Tusschen de Leie en de Sonime, dat is
in de huurt waar men den Alreehtsch
Rijsselschen doorbraak verwacht, gaat" de
kanonnade voort.
In het Argonnerwoud tracht men elkaar
loopgraaf na loopgraaf te ontnemen, en vol
gens een bericht uit Berlijn is het succes
daarbij aan de zijde der Duitschers.
Het officieel© Fransche communiqué tan
gistermiddag 8 uur meldt:
Nieuwpoort en. de streek ten Zuiden van
Dixmuiden zijn aan een hevig artillerie
vuur blootgesteld geweest.
Het onder water gezette terrein strekt
,zich ten zuiden van Dixmuiden uit.
Een hevige beschieting heeft tusschen
de Leie en de Somme plaats gehad.
De Franschen hebben in Argon ne tal van
aanvallen afgeslagen en zijn r eenigszins
gevorderd.
In de Vogezen.
Aan de „Vossische Ztg." wordt uit Basel
gemeld, dat de gevechten, Maandag en Dins
dag in de Sundgau geleverd, niet slechts
alk voorpostengevechten zijn te beschou
wen. In Basel kon men Dinsdagavond Hot
na middernacht het schijnsel van de in'de
bergen van het Schwarzwald opgestelde
zoeklichten waarnemen. Groote massa's
Duitsche troepen rukken van den Rrjn naar
do Vogezen op. De stelling dor Duitsche
troepen is zeer goed. Het kwam tot herige
door COLETTE TVER.
Geautoriseerde vertaling van W. E.P.
48) L U f! i
«Je dacht, dat ik terneergeslagen, Ont
moedigd was?" zei hij, Clara's gehahd-
sohoende hand stevig' drukkend, „dat moe'
i je njLet denken. Is de priemschheid er beter
aan toe? Neen. is het wel? Is haar dorst
aaar geluk gestild? Neen, is 'twel? Zijn
do uitersten van rijkdomi en van, ellende
verdwenen? Neen immers. Ileb ik dan het
recht mij over te 'geven aan ontmoediging,
die een soort rust is voor iden zwakke?
Ik behoor toe aan de menschheid; ik weet,
-dat ik den sleutel heb tot haar geluk:'ik
zal haar- de deur :openen. Do woorden
«uitersten van rijkdomi en armoede", die
het, „Leitmotiv" van de revolutionnairo leer
Waren, Waarop de eisohen der unionististcn
'gegrond waren en die sinds haar jeugd
haar geloof hadden aangevuurd, schoten
als een bliksemstraal door Clara's verbeel
ding; zij zag weer in gedachten de vuilste
■armoede tegenover de diamanten van, de
hofdames op de ijlsfeesten. Wat had Wolf
ram met al zijn vereering van orde gedaan
fea gunste van de maatschappelijke gelijk
heid?
«Wees v'oorzichtig," zei zijl, „als je jgevan-
Een genomen werd)Denk aan Goeth-
hed'ien Johannes Karl, pas op
'Eu hij legde haar uit, dat 'hij sederif
eenigen tijd bij een van, hun .vrienden onder
dak-was en zicb daar verborgen hield, bij
I'^professor in de wiskunde aan, de Olds-
frujgsche universiteit; hij liep niet veel
aanvallen, zoowel in Munster als in hef
Wesselingsdal, waar de Franschen zijn te
ruggeworpen.
Thann is wederom in handen van'de
Duitschers.
Het Duitsche gebied is, met uitzonde
ring van enkele dorpen op de Zwitsersche
grens, geheel door de Franschen oniruimd.
In het dal der 111 en der Larg (beide loo-
pen ongeveer evenwijdig met de Fransch-
Duitsche grens, op Duitsch gebied), woed
een nog niet heslist artilleriegevecht.
Dinsdag zijn twee tweedekkers in 'de
Sundgau waargenomen. Zij vlogen naar den
Rijn toe in de richting van Wiesenfhal.
Ook zijn zij in Lörrach opgemerkt.
In de Argonnen.
Aan de „Lokal Anzeiger" wordt uit
Genève geseind:
Het nog gisteren in de depêche van Joffre
als belangrijk voorgestelde struikgewas Gru
rie, dat door de Franschen veroverd was,
is, dank zij den vercenigden pogingen Van
mijnenleggende genietroepen en van hel
Wurtembergsche keizerregiment, 'n Duitscl
steunpunt geworden.
De Franschen zagen te laat in, dat' ze
daar in den val geloopen waren.
Op andere plaatsen in de Argonnen nabij
Fontain Nemanade, Courteschaussee en
Saint Hubert, worden de Duitsche pogingen,
om de Fransche loopgraven te nemen, steeds
voortgezet.
(Djo koning van Saksen,. k
Morgen (Zaterdag) gaat de koning ,vao
SoikSsen naar beft Westelijke oorlogistoonee].
In België
Belgische geneesheeren
gearresteerd.
Het Haagsch Correspondentie-burêau
meldt
Groote bevreemding wekt in' medische
kringen hier te lande het wegvoeren van
35 Belgische doctoren en apothekers, waar
onder dr. generaal Stainforth, Chevalier
Walter van Haveren en anderen, die van
België uit zijn vertrokken onder Duitsch
geleide, naar aanleiding van een verzoek
der Duitsche overheid. In de meening, 'dat
zij volgens artikelen der Conventie van
Genève van 1906, door het occupeerend
leger werden opgeëischt, om hun diensü n
een andere plaats voort te zetten, wer
den zij door een Duitsch officier naar Hei
delberg gebracht en daar verklaarde men
hun, dat, aangezien twee Duitsche docto
ren op grond van slechte behandeling - en
weigering om Fransche gewonden te verple
gen, door een Parijsche -rechtbank tot straf
fen zijn veroordeeld, zij nu als krijgsge
vangenen - zouden worden behandeld. Zij
gevaar ontdekt to worden, want hij1 ging
alleen uit, wanneer het donker was en be
zocht niemand. Voor hot oogenblik bestond
zijn werk in studeeren en, overdenken. Hij
trachtte een collectivistisch© maatschappij
te organiseeren, en hij nam voorbereidselen
tot de noodzakelijke daad.,
„Welke daad?" vroeg! Clara.
Hij antwoordde niet, een wreede glimlach
liet zijn witte tanden zien» En dadelijk ging
hij verder:
„Laten we nu over jou spreken. Heb je
daar niet te veel geleden? O, wat héb ik je
lot beklaagd. Toch was rik blij, dat ik je'in
veiligheid wist voor die uren van' oproer,
waarvan ik mij den afloop niet zóó' ongeluk-
kig had voorgesteld: Wat zou 'tmij een mar-
teling geweest zijn, als ik je -bedreigd 'en
vervolgd had geweten zoöals onze-makkers
en mij; maar zeg me eens, -heb je gëon
narigheden gehad, hebben ze je geen ver
nederingen laten ondergaan of je getergd?"
Clara antwoordde koel:
„Iedereen is best voor mij geweest."
Hij vervolgde i 1
„Zooveel te beter, want je moet nog eeni-
gen tijd blijven in het hol, waarin je nu
hebt willen wonen; bet moet, liefste, enje
moet je met alle kracht aan de wetenschap
wijden." I
Hij was niet heftig, zooals zij gedacht
had. 'of gebiedend of hartstochtelijk. Hij
eischte haar niet op. Hij was zeer broeder
lijk en zacht, een kalme rust scheen over
hem gekomen. Die kalme taal bracht-haar
weer dichter bij hem. Zij zag hem veel lie
ver in deze zelfbeheersching, die hem in
haar oogen een bijna heilige grootheid gaf.
Hij vervolgde
„Help my met-je wenschen,' je glimlach,
je liefde. Mijn werk begint weer opnieuw;
ik heb nieuwe-krachten.'-Binnen twee jaar
zullen wij aan- de Wereld het voorbeeld heb
ben gegeven- van-den -staat-der liefde; wij
zullen de -proefAerAen voor" "de andere
volken, die opjj-zullen navolgen-en -'herige.
moeten thans in de omgeving van Heide]
berg. in overigens vrij goede omstandighe
den, tot werkloosheid zijn gedoemd.
Tan het Oostelijke front
j [Dje toes land.
Van officictele zijde, zoowel door den
Russischen, Duitsdïen als OostenrijkschQ
generalen staf wordt verzekerd, dat iaden
toestand op het oorloigsferrein geen ver
andering is gekomen.
C Intusschen Weten de Engelscho dagblad
correspondenten ie Betrograd allerlei bij
zonderheden over den staat van, .zaken meo
te doelen. Zjbo seint die correspondent van
de „Daily Telegraph" aldaar:
„De spoorweg die van Kalisj over Loda
en Strykow naar Lowidz: loopt, is op het
oogenblik heigeen, waarom ia de eerste
plaats gestreden wordt.
„De vijand heeft dien spoorweg tot Stry
kow in zijn macht. Aan dezen spoorweg
heeft hij loop-graven aangelegd. Zijn front
wordt gedekt door versterkingen van
prikkeldraad. Be Duitschers hebben hun
batterijen diep ingegraven. Alles wordt ge
reed gemaakt voor een gevecht van langen
duur. De rechterflank der Duitscherss steunt
qp de War tl ui, de linker op de Weichsel.'
Zee,r handig beeft de vijand van het, terrain
partij ge-trokken. Boot na boot met troepen
en munitie zijn de Weichsel opgevaren
Deze rivier vormt voor de Duitschers een
machtige hulp."
De correspondent van de „Times" seint
In he't licht van hot communiqué van
gis'teren is het duidelijk, dat het plan van
de Buifechers om' wijde omtrekkende be
wegingen op de flanken, uit te voeren, het
zij van den Weichsel, hetzij van Wil oen nik
onuitvoerbaar is gebleken. Het plan van
de Duitschers om! langs den Weichsel op
te rukken is te Plotzk verijdeld, en hun
(sterke voorhoede werd te Szertsow hij
Wiloen teruggedrevenDe invallers waren
blijkbaar niet in staat oun vorderingen, te
maken behalve langs de spoorwegen en, ver
kenningen. van vliegers en ruiters hebben
aangetoond, dat de samentrekking van ver
sterkingen langs de lijn Kalisj—V3ierads
aan den gang was,, wiaar bet offensief van
de Duitschers zich Maandag ontwikkelde
en te Lask onmiddellijk gehuil werd.
Grootvorst Nikolaj meldt, dat de op
marsch dor Russian ten noorden van Lovriczi
met succes bekroond is, terwijl het vechten
het hevig-h was ten westen van Lowïcz,
De beweging van de Duitschers lijkt gei-
wnagd. Berichten van correspondenten tq
Lodz toonen duidelijk aan, dat de spoor,
W€p naar Warschau en bijgevolg ook do
stations 2^gierz en Shrykolwi in Russiscbo
handen zijp. Door bovendien naar Lowicz
luk der menschen zal zich zoo van land tot
land uitbreiden. Jk heb je lief, zooals ik
je nog nooit heb liefgehad, Clara, maar ik
ben nu een man, die buiten het leven staat,
en buiten zich-zelf; ik behoor toe aan de
menschheid." f
Hij zuchtte, cn hernam toen op den toon,
waarop hij tot haar sprak, toen zij een klein
meisje was en hij een opgeschoten jongen,
die in bewondering voor haar was:
„Ik voel me sterker, nu ik je weergezien
heb. Ik moest je weerzien, Ciara; jij bent
voor mij het vaderland, van jou was ik ver
bannen, Mijn werk kon ik nog langen tijd
voortzetten in den vreemde, maar jij was
daar niet, en daarom ben ik teruggekomen.
Nu ik je gezien heb, nu mijn geest zich weer
in je zachte teederheid heeft gebaad, zal
ik helderder werken."
„Wat zijn je plannen?" vroeg zij nog.
Een frissche koelte, die hun in het ge
laat woei, waarschuwde hen, dat zij dicht
hij de kade waren. Zij waren bang voor hot
licht cn de drukte en keerden dus terug.
Het straatje steeg. Aan het einde zag men
de kathedraal uitsteken, die in den avond
hemel nog hooger scheen met haar reus
achtige contreforlen, die in slanke lijn van
den grond naar boven stegen; het roos-
venster van het transept schitterde in dui
zend kleuren van het licht daarbinnen.
„Ik heb de plannen van Gocthlied ge
houden," fluisterde Ismaël. „Die zijn goed,
die laat ik zoo. Maar ik zal de manier van
optreden veranderen. Eén man heeft zich
gekant tegen de uitbreiding van ons liefde-
werk; nu hij door een eerste succes stout
moedig is geworden, zal hij zijn verbod
nog versterken. In hem ligt de eenige bin-
derpaal, de eeuwige slagboom, die onze po-
gingen tegenhoudt. De gedragslijn, die wij
volgen moeten, is duidelijk aangegeven, die
man moet verdwijnen. Hoe, dat weet ik
nog niet, maar
„Welke man?" vroeg Clara cn haar stem
klonk- hard.
„Ken je hem niet?" bromde Ismaël, „hij,
op te rukken, waar zij eerst zoo- vrecsebjk
gleden hebben, verliezen de Duit-dieri
het voordeel van de rechte .linie, die zij
zich na den terugtocht van Brczin. tot zulk
een lioogen prijs, hadden weten, te verzcr
konen. De verschrikkingen van dim temg-
tocht worden afgeschilderd door Russische
correspondenten. t
Het verschijnen van de Pruiris-'he gar te
te Szertow, vanwaar zij' in wanorde werd
teruggedreven, doet vermoeden dat de Duit
sellers óf een le laat kamende poging be
oogden Om het corps dat te Tuszin om
singeld is, over Kotrkow' te ontzetten, óf
wat waarschijnlijker is, hun flankAn, die
op Sierads en Czenstochau steunden, te be
schermen. Groepen Duitschers trachten ver
rnoodelijk de liniën te verlengen om een
opmarsch van sterke Russische troepen
tegenover de linie CzenstochauWiloen te
verhind'-ren.,
Keizer Wilhelm aan het
front
Het groote Duitsche hoofdkwartier meldt,
dat de keizer Woensdag te Breslau een
onderhoud had met den" opperbevelhebber
van het Oostenrijk-Hongaarsehe leger, aarts
hertog Friedrich, die vergezeld was van
den aartshertog-troonopvolger Karl Franz
Jozef en den chef van den generalen staf,
freiherr Konrad von Hötzendorf. Later
bracht de keizer een bezoek aan dr go-
wonde soldaten, die in de hospitalen der
stad verpleegd worden.
Gisteren heeft hij een bezoek ge
bracht aan een deel van de Oostenrijkse!!-
Hongaarsche en Duitsche troepen die ii,
den omtrek van Czenstochau vechten.
De Russische verliezen.
De „Frankfurter Zeitung" verneemt uit
Petersburg, dat, volgens -de „Ruski lava
lid", de Russische verliezen aan officie
ren tot den 20en November bedroegen
3679 vermist 9702 gesneuveld en 19.511
gewond, totaal dus 32.892 officieren.
Oostenrijk en Servië.
De bezet ting,van Belgrado.
Het Boedapester blad „Az Est" meldt
over de bezetting der Servische hoofd
stad nog het volgende:
Na een bombardement van verscheidene
dagen, dat ten gevolge had, dat de Servi
sche artillerie op den Awslaberg cn den
Bonopoberg tot zwijgen werd gebracht vo'g-
de Woensdag van 4 kanten een algemome
bestorming. Binnen vier uur was Belgrado
in onze handen.
De van Ob'renowats oprukkende troepen
trokken, nadat de taaie tegenstand der Ser
viërs was gebroken, eveneens de stad bin,
nen, terwijl van Semlin uit honderden veer
boot en onze troepen over de rivier zetten.
De Servische bezetting trachtte bij do spoor
brug tegenstand te bieden, doch werd uit
elkaar geslagen, 'evenals andere Servische
Iroepen, die zich in de straten van Bel-
die koelbloedig de uitgehongerden heeft
laten doodschieten, die kwamen vragen om
brood en vuur; die tweedracht in het land
zaait; die mij mijn vrijheid ontnomen hoeft,
die de meest menschlievende menschen in
boeien sluit; die vertrapt heeft, zooals men
een mierenhoop vertrapt, den bond van de
hoogststaandc geesten, de medelijdendste
harten, de edelmoedigste wezens. Die zelf
voldane hecrscher, die onder zijn ruw ge
zag twaalf millioen vrije menschen als sla
ven doet huigen
Hij zag haar op dit oogenblik niet en dat
was haar redding. Hij verwachtte, dal /ij
zou antwoorden, dat zij een kreet van ver
bazing zou uiten, tenminste geschokt zou
zijn, zooals iedere vrouw schrikt voor de ge
dachte aan een moord, maar er kwam geen
woord over haar lippen. Niettemin trachtte
hij zijn gedachte verder uit te leggen, om
haar aannemelijker te maken.
„Ik heb lang verkondigd, dat men hel
leven vanieder mensch moest ontzien.
Maar daar in Duitschland, iri de eenzaam
heid, waar ik tot mijzelf kon inkeeren, ben
ik tot andere gedachten gekomen, en heb
een nieuwe moraal gevonden, ik heb een
vereenvoudigde opvatting van dc dingen
gekregen. De waarheid staat mij nu hektei
en duidelijk voor oogen. Het leven van het
individu is niets. Alleen do gemeenschap
telt. De bijen, die bewonderenswaardige in
secten, Ieeren het ons en even goed alle
dieren, die in gemeenschap leven. De ge
schiedenis der menschheid leert ons dal
ook, cn wanneer wij teruggaan in don loop
der tijden, begrijpen wij hoe weinig bedenke
nis iedere eenheid in 'n ras heeft. Een een
heid, die zich verzet tegen de gemeenschap,
vernietigen, dat is meer dan geoorloofd,
dat is verplicht. Dooden is niet wat oen
filosoof
„Als je doodde", zei Clara met verstikte
stem, „zou er'niets meer bestaan tusschen
jou'en mij» Ik zou je haten en alleen je
gezicht al zou mij een afschrik zijn."
„O, Clara 1" zuchtte hjj gelaten, „ik wist,
grado te weer stelden. Voor den konak
speelde zich een aangrijpend tooneel af,
toen de Ilongaar-che troepen, o. w. velen
tot den landstorm behoorden, het Hon
gaarsche volkslied zongen. De stad heeft
van het beleg niet erg geleden, ofschoon
op sommige plaatsen de vernielende wer
king van het bombardement is waar te
nemen.
Naar den vrede?
Volgens een bericht uit Wecnen aan
de „Vossische Zeitung", moet Servië ge
neigd zijn met Oostenrijk afzonderlijk vrede
te sluiten.
Be koloniën.
Zuid-Afrika.
De „Daily Chronicle" schrijft naar aan
leiding van do gevangennenrng van gene
raal De Wet, dat zijn behendigheid om
zich aan den vervolger te onttrekken, sinds
lang spreekwoordelijk was. Gedurende do
rijf weken, dat de opstand duurt, gaf hij
hiervan herhaaldelijk nieuwe bewijzen. Des-
temeer mogen generaal Botlia on de loyale
Hollanders gelukgewenscht worden met de
ze vangst. Kolonel Brits, die de gevangen
neming bewerkstelligde, is een Hoilandsch
ofifcier, d:e zich reeds ten zeerste onder
scheiden had gedurende de operaties tegen
Maritz.
Wij weten nog niet waar zich Beyers
sinds zijn laatste nederlaag bevindt, doch
nu Maritz over de grens is gezet, De Wet
gevangen genomen is en eenige duizen
den rebellen zich hebben overgegeven of
krijgsgevangen zijn gemaakt, mogen wij ho
pen dat de opstand geëindigd is.
Het bericht, volgens hetwelk generaal
Bolhi zelf naar Duitech-Zuid-Wesli-Afrika
is vertrokken, schijnt er op te wij/en, dat
dit ook zijn meening is. De wilskracht,
waarmede hij gehandeld heeft en het bijna
onafgebroken succes van zijn groote ge
combineerde veel omvattende operaties
heeft hem opnieuw doen konnon niet slechts
ais een expert in vcldtactiek, maar als een
geboren meester in de strategie en mili
taire organisatie, die in een militaire ge
schiedenis van Zvéd-Afrika zijn meerdere
mei heeft.
Zijn regeering zal een moeilijk vraag
stuk hebben op lo lossen, wat betreft de
behandeling van de gevangen rebellenlei
ders. Ongetwijfeld zullen zij do gestreng
heid van het recht door genade verzachten,
doch tevens werd 'n zoo zware misdaad als
De Wet en Beyers begingen welke niet al
leen vergezeld was van grof verraad, maar
o-ok dreigde bloed vergieten over het ge
heel© land, nauwelijks in boosaardigheid
overtroffen cn men zal deze niet te licht
Ininnen straffen.
Het S u e z-k an aal.
De „Corriere della Sera" meldt, dat een
reeds uit Port Said vertrokken transport
Indische soldaten in allerijl langs draad-
loozen weg naar Egypte is teruggeroepen,
en weder is ingescheept
dat je gevoeligheid zich eerst daartegen
zon verzetten; maar ik smeek je, denk na,
zooals ik zelf heli nagedacht, en je zal zien,,
je moet wei daar komen, waar ik ook ge
komen ben,"
Zij deed een heftige poging zich weer
meester te worden cn zei
„Mijn geest is heel gezond en ik zal niet
van mooning veranderen; ik wil je liever
nooit terugzien, wanneer je gedachten aan
mted.aad koestertal moest Jiot dadelijk
uit zijn tusschen ons."
Zij bleven stilstaan en keken elkander
aan. Hel licht van een naburig- winkeltje
spiegelde even in hun angstige oogen, maar
hun gel aal-, trekken. hieven in, de schaduw;
fcsor nam) Clara's hand weer in dc zijne
.onder te zien, dat haar mooi gelaat ven-
trokken was door toom.
(„Luister, liefste, ik hel) je lief) zooals
noa.t een man een, vrouw heeft liefgehad,
mlaar lilk gehoorzaam aan een macht, die
zoo groot is en mij- al Lijd zoo gebiedend
voortdrijft, dat ik mijzelf niet meer toebe
hoor. Noen, om je eindelijk in mijn, armen
te hebben, nl was het op dit Oogenblik)
zou ik mij niet onttrekken aan. den plicht,
die mij opgelegd is. Begrijp je, zelfs wanneer
je nog vanavond de mijne Wilde zijn
zelfs wanneer je op dit oogenblik...."
En hij zuchtte diep, zooals een paard,
dat nan den rand van, een afgrond tot staan
v, oidt gebracht. Zij' voelde door haar hand-
se hoen heen de kou van zijn, hand.
Hij mompelde, terwijl hij vbet hoofd
afwendde:
„01 je to verliezen, ,je todi te ver
zon...» on dat voor .onzen, ergsten,
vijand."
(Wordt vervolgd).
