Sill
De oorlog.
67"* Jaargang,
Donderdag 14 Januari 1915
No 14731
De weldoenster,
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen Q. 1.25, franco
per post fi. 1.65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen, 1 I "i~y.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zrjn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 1—8 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tct den prijs
van 40 cents per advertentie, big vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Kennisgeving.
Inrichtingen wel lie gevaar, schade ol
hinder kannen veroorzaken.
"Burgemeester en Wethouders van Schie
dam; i
Gezien het verzoek van
la N/V W, A. HOEK's MACHINE- EN
ZUURSTOFFABRIEK, om vergunning tol
het bijplaatsen van een electromotor van
100 Pt K., in het perceel gelegen. Hoofdj-
straat 26, kadaster Sectie L., no. 2112,
2113, 1324;
2e. L. VAN RELT, om vergunning tot hel
oprichten van een inrichting tot het drogen
van groenten (uien daaronder begrepen) ge
dreven door een electromotor van 10 P. K„
in het pand Lange Nieuwstraat 27, kadaster
Sectie L., no. 575.
Gelet op de bepalingen der Hinderwet,
Doen te weten: t
dat voormelde verzoeken met de bijlagen
op de secretarie der gemeente zijn ter visie
gelegd; i
dat op Donderdag den 28 Januari a. s,
des voormiddags ten 11 Va ure, ten raad-
huize gelegenheid zal worden gegeven om
bezwaren, tegen het toestaan van die ver
zoeken in te brenen en die mondeling of
schriftelijk doe te lichten;
dat gedurende drie dagen vóór hel
tijdstip hierboven genoemd, op de secre
tarie der gemeente, van de schrifturen,
die ter zake mochten zijn ingekomen, ken
nis kan worden geomen; en
dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep op een beslissing ingevolge
de Hinderwet gerechtigd zijn zij, die niet
overeenkomstig art 7 dier Wet vtocur het
Gemeentebestuur of een of meer zijher
leden zijn verschenen, Jen tónde hun be
zwaren mondeling toe te lichten.
En is hiervan afkondiging geschied, waai
het behoort, den 14 Januari 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GREÏE
De Secretaris
V. SICKENGA.
BUITENLAND.
Tan het Westelijke front
Detoestand.
Ondanks het slechte weder wordt er
langs het geheele front, van Nieuwpoort
tot den Boven-E-ïzas hardnekkig gevochten
door de schrijfster van
„Elizabeth and her German Garden".
22) i
Het vreemde gevoel voor het eerst in
haar leven thuis te zijn, beving Anna. Dit
arme landschap, hoe liefelijk en aandoen
lijk was het. Als zij het vergeleek hij een
Engelsoh landschap, met zijn dichtbezaai-
de dorpen en tuinen en velden, die er uit
zagen als parken, scheen deze streek zeer
armoedig en zeer kaal, maar bovenmate
aantrekkelijk. Evenals de meubels van haar
huis, trof de streek haar als een zinnebeeld
van eenvoud en-kracht. Het volk, dat hier
woonde, moest zuinig en matig zijn en bard
werken, .indien het in leven wilde blij
ven, door zwaren arbeid het leven ont
worstelen aan den grond, door de lang
durige winters gesterkt tot lijdzaamheid
en zelfverloochening, hun ondeugden en
zwakheden moesten bevriezen of zij wil
den of niet. Ten minste dat dacht Anna,
toen zij stond te staren over do ppen plek
naar de akkers en de lucht
„Zou men hier niet goed kunnen zijn?
Zou men hier niet heel, heel goed kunnen
zijn?" mompelde zij voortdurend. Toen be
dacht zij, dat ze zichzelf van haar komst
af aan dergelijke vragen had voorgelegd;
en met het snelle besluit moedig te onder
zoeken, wat er in haar omging en er
eerlijk over na te denken, ging zij zitten
op een boomstam, knoopte haar mantel
hoog dicht, want de wind blies haar in T
gezicht, en maakte plannen.
Susie kwam niet beneden ontbijten, maar
bleef op haar slaapkamer op de sofa lig
gen. Zij dronk een glas melk met een ge
klopt ei en hoorde Hilton'soordeelvellïn-
ter vermeestering van enkele loopgraven
Gedurende eenige dagen waren de Fran-
schcn daarbij aan de "winnende hand, thans
schijnt het succes weer eenigszins aan Duit-
sche zijde te zijn, zoodat, als 't zoo nog
wat doorgaat, men weer evenver is als
een week geleden, uitgezonderd dan de ge
weldige gapingen in de gelederen. Maar
ook die worden aan weerszijden steeds op
nieuw met versche troepen aangevuld
Palingsbrug, waar de b'ondgenooton. eeni
ge loopgraven hebben verloren, komt in
bet officjeelo Duitsehe bericht voor als
een buitenwijk van Nieuwpoort. Waarschijn
lijk is hier bedoeld de halte van dien naam
aan den iocaalspoorweg van. Ostende naar
Nieuwpoort, lusschen Loinbaertzijde en
laatstgenoemde stad-
De berichten van het front worden er niet
leesbaarder op, sedert men de heuvels gaat
aanduiden door de nummers, die zij op de
Franscte stafkaarten hebben. De laatste
dagen wordt er telkens met groote ver
bittering gevochten om heuvel no. 132, ten
noorden van Soissons. Volgens het Fran-
scbe bericht gebruikten de Duitschers sterke
troepenafdeelingen, en hebben de Fran
schen den top van den heuvel behouden,
terwijl zij h'et Oostelijk gedeelte hebben
moeten prijsgeven.
Deze heuvel is naar het schijnt dezelfde,
die jn het Duitsehe bericht wordt aange
duid door het plaatsje Crouy. Volgens dat
bericht zijn de Franschen er echter slechter
af gekomen dan zij willen erkennen. Zij
verloren 1700 man aan krijgsgevangen en 4
kanonnen en onderscheidene machinegewe
ren. f
Ten Oosten van Reims, in de buurt van
Souain en Perthes les Ilurlus, wordt even
eens met groote heftigheid dag aan dag ge
vochten. Het is hier te doen om do
wegen, die van de Maas naar het noorden
en westen loepen, en ten slotte gaat hei
om Verdun. Ten Oosten en ten Noorden
worden de Duitschers op eerbiedigen af
stand van die vesting .gehouden. Zóó ver,
dat ïyin verst dragend geschut haar niet
bereiken kan. Van het Oosten loopen de
•Duitsehe stellingen Zuidwaarts naar de
Maas tusschen Verdun en St. Mihiel, ook
daar op een afstand gehouden door de
Fransohe infanterie. De herhaalde en
hardnekkige vechtpartijen bij de boven
genoemde Argonner plaatsjes Souain
en Perthes les Hurlus schijnen in ver
band te staan met den strijd in het
zoo vaak genoemde bosch van La Gru-
rie, en, wat de Duitschers aangaat, 'ten
doel te hebben, door het veroveren van de
wegen in die buurt, Verdun van de West
zijde dichter te naderen, een voornemen
welks uitvoering de Franschen den Duit
schers hardnekkig trachten te verhinderen.
Om de boerderij Beau Séjour is dientenge
volge al zoo dikwijls gevochten, dat zij reeds
het vertrouwelijke van een oude kennis voor
de courantenlezers heeft; en zoo is het ook
met het vroeger tot de Fransche verdedl-
ginslinies behoord hebbende kleine fortje,
op welks taluds voorheen het redelooze vee
gen aan over het Duitsehe volk, met venijn
uitgesproken, terwijl zij pakte. Maar Hil
ton, ofschoon haar verachting voor Duit
sehe manieren onuitsprekelijk groot was,
was geheel verzoend met een meesteres,
die zoo spoedig had toegegeven aan haar
verlangen, naar de Hillstreet terug te koe
ren, en het venijn was van abstracten
aard. Susie zat dus haar melk met kleine
teugjes te drinken in een vrij kalme ge
moedsstemming, toen er aan de deur werd
geklopt en Anna vroeg of zij binnen mocht
komen.
„O, ja, kom binnen. Heb je de treinen
nagekeken
„Ja. Er is maar éón geschikte trein, dan
moet je dadelijk na de lunch vertrekken.
Zou je niet liever blijven Susie? Je zult
zoo vermoeid zijn, als je naar huis gaat
zonder uit te rusten."
„Kunnen wij niet vóór de lunch gaan?"
„Ja, natuurlijk, als je liever te Straal
sond wilt lunchen."
„Veel liever. Heb' je het Iersche karretje
besteld?"
„Ja, om half twee."
„Bestel het dam om half één. Hilton kan
met mij mee rijden."
„Dat had ik ook gedacht."
y,Ileeft die ongelukkige man er weer traan
op gesmeerd?"
„Dat denk ik niet, na hetgeen ik gisteren
gezegd heb."
„Ik zou mat denken, dat wat je giste
ren gezegd hebt hem erg bang heeft .ge
maakt. Je keek hem zoo vriendelijk aan
of hij je beste vriend was."
„Is 't waar?"
Anna zag er zonderling uit, dacht Su
sie, ea beantwoordde haar opmerkingen
op een zenuwachtige afgetrokken manier.
Zij was blijkbaar uit geweest, want haar
japon was bemodderd, zij1 had een k'.eur
en heur haar zat niet zoo netjes pis ge
woonlijk. Zij bleef besluiteloos staan en
keek telkens naar Hilto(n, die voor een
koffer geknield lag.
van de boerderij graasde, maar waar nu
de met rede begaafde menschen elkander
met zulk een hevigheid bestrijden, dat de
Duitschers binnen in dat fortje zich in
loopgraven hebben moeten verbergen, omj-
dat de Franschen er ïn geslaagd waren,
een stuk van de taluds te veroveren, en
zich 'daar in te gTaven.
Het officiëele Fransche communiqué
van gistermiddag 3 uur luidt:
Door het aanhoudende slechte weer Wer
den de operaties langs bijna het geheele
front belemmerd.
Aan de Aisne rondom hoogte 132 Wordt
herig gevochten. De Duitschers ontdooiden
een groote strijdmacht W/rj handhaafden
ons hoven op de hellingen ten Westen van
de hoogte, aan het oosten moesten onze
troepen wijken- Het gevecht duurt voort
Tusschen Soissons en Berry-au-IBac
bracht onze artillerie een ontploffing te
weeg in de batterijen van den vijand.
Van Reims tot Argonne hebben hevige
artillerie-duels plants.
In de streek van Souain is de uitsprin
gende hoek ten noorden van de hoeve
Beau Séjour nog in onze handen. Wij heb
ben er feen loopgraaf ingericht Op minder
dan 60 AL afstand van de Duitsehe loop)
graven.
Van Argonne tot deu Moezel hadden van
tijd tot tijd artillerie-gevechten plaats.
In de Vogezen was het mistig en sneeuw
de het hard.
Vtiri het Oostelijke front.
Detoestand.
De Ooslcnrijksche groote generale staf
deelde gistermiddag mede:
De aanvallen, die de vijand voortdurend
aan de Beneden-Nida doet, zijn vooral ge
richt op een in onze verdedigingslinie ge
'egeii plaats. Door hevig artillerievuur over
het geheele front ondersteund, tracht de
vijandelijke infanterie naar voren terrein
te winnen en de plaats binnen te idringen.
Dit mislukt echter geregeld, terwijl de vijand
daarbij zware verliezen lijdt
Voor onze eigen stellingen in GaJicië en
de Karpathen is het bijna overal rustig;
mist en sneeuwjacht begunstigen kleine ope
raties van onze troepen, die op verschillen
de plaatsen leiden tot geslaagde overvallen
ea schermutselingen.
Duitsehe vlieger boven
Warschau. I
Volgens berichten uit Krakau heeft eer
gisteren een Duitsch vliegtuig boven AVar-
shcau gezweefd en heeft daar bommen
nedergeworpen; de eene riel in een zeer
bevolkte straat, het Moskawiski-prospect, de
andere ontplofte in het pakhuis eener lino-
lenmfabriek, waarin dientengevolge brand
ontstond.
De toestand in de Karpathen.
De „Pesti Naplo" publiceert omtrent den
toestand in de Karpathen de volgende me-
dedeelingen- f
De inval der Russen in de komitaten
„Is dat alles wat je voor je (ontbijt ge
bruikt?" vroeg zij, toen zij het glas Imelk
opmerkte. 1
„Wat is er dan nog meer voor 'ontbijt (te
krijgen?" snauwde Susie haar toe; zij had
honger en zou liever veel meer gehad
hebben.
„Wel, de eieren en boter zijn heel goed,"
zei Anna en het was duidelijk, dat 'zij aan
andere dingen dacht.
„Wat zou zij toch in haar hoofd gehaald
hobben!'! «Jacht Susie, terwijl zij haar
schoonzuster wantrouwend aanzag. Anna's
nieuwe invallen vielen in 'je verste verte
nooit in Susie's smaak. Ze zei op scherpen
loon: „Ik kan eieren en boter alleen Iniet
eten. Ik zou in 't geheel niets gekregen heb
ben als ik Jlillon niet had gehad, die naaide'
keuken gegaan is en dit zelf voor 'mij fheeft
klaargemaakt." 1
„Die uitstekende Hilton," zei Anna, zon
der er bij te denken.
„Ben je nog niet klaar met pakken, Hil
ton?" i
„Neen freule." r-" t f
Anna ging op de punt van de canapé zit
ten en begon de strooken van Susie's'mor
genjapon om haar vingers te winden.
„Ik heb den heelen nacht geen oog (dicht
gedaan," zei Susie met een echt martelaars
gezicht, „en Hilton ook niet."
„0, neen? Waarom niet? Ik heb denfelaap
van den rechtvaardige geslapen beter
geloof ik dan eenige rechtvaardige, waar ik
ooit van gehoord heb."
„Wat, as die man niet op je kamer ge
weest?"
„Welke man? O ja, daar heeft miss Leech
mij van verteld. Hij heeft de kachels aan-
•emaakt, niet waar Ik heb geen- enkel ge
bed gehoord."
„Dan heb je geslapen als een os. ledereen
die maar eenigszins fijngevoelig is, zou
doodeiijk verschrikt zijn. Ik ten minste wel
en Hilton ook. Ik zou voor geen (geld van
de wereld nog een nacht in dit (huis door
brengen." v. f
Szaros en Zemplin is voor hen op een
mislukking uitgeioopen. In het komitaat
Zemplin bevindt zich geen enkel Russisch
soldaat meer. In l et komitaat Szaros slaat
nog enkel maar aan de noordelijke grens
een zwakke Russische afdeeling.
Russische troepen op Roe-
in eensehgrondgebied.
Bij een vervolging van Roemenen, die
uit de Boekowina naar Roemenië waren ge
vlucht, drongen naar uit Berlijn wordt
gemeld Russische troepen op Roe-
meensch grondgebied. Daar zij aan den
eisch terug te trekken geen gevolg gaven,
gaf de Boemeensche bevelhebber aan de
grens, Stamoscu, bevel op de kozakken te
schieten. Twee van hen weiden gedood,
twee ernstig gewond. De overigen ontvluch
ten over de grens. i
In den Kaufcasus.
Weer een Turjk'sche
nederlaaig.
De TurkeE zijn er, zoo meldde eergisteren
de Peterbuigsehe correspondent van de
„Times", na de nederlagen bij Ardahan
en Sarykamysj, in geslaagd om den zege
vierenden apmarsch van de Russen inden
Kaukasus op den drempel van hetTurksche
gebied met 100.000 man, die te Kara
Oergan, halfweg tusschen KarsenErzeroem,
opgesteld zijn te stuiten. De Russen gissen
naar den aard van de versterkingen, die
de Turken ontvangen hebben. Men gelooft
dat het legercorps uit Erzinjan naar Er?e-
roem is overgebracht
Een officieel bericht uit Petersburg, ge
dateerd van Dinsdag, meldt echter reeds,
dat het gevecht bij' Kara Oergan voor de
Russen een gunstige wending heeft ge
nomen. Zij maakten 14 officieren en 1500
man gevangen en vernietigden het 52ste
Turkbche regiment, waarvan de 250 over
levenden gevangen gemaakt werden: En
volgens ©en achterstaand telegram werden
deze Russische successen voortgezet en
Werd den Turken bij Olty een verpletterende
nederlaag toegebracht.
In Perzië.
Naar uit Petersburg wordt gemeld heeft
de voorhoede van de in Perzië tegen do
Russen strijdende Turksclie troepen de stad
Fabris (prov. Asörbeidsjan) bezet
Om Egypte.
De TurkscK—JJuitsolie
pl anneïi.
Volgens de laatste berichten uit Egypte
zoo meldt een Reuterielegrain uit Lon
den blijken do Duitsehe en Turksch© of
ficieren, die de troepen dommandeeren in
Zuid-Syrië, nog steeds besloten het plan.
om Egypte aan te vallen, ten uitvjoer te
brengen. Do concentratie van de Turksclie
troepen schijnt vrijwel afgeloopen. De voor-
Het scheen, dat Susie werkelijk reden tot
klagen had. Zij was zenuwachtig geweest
den avond te voren, nadat Hilton weggegaan
was. Zij kon niet slapen en maakte zich pn-
gerust bij do gedachte, hoe weerloos zij
waren zes vrouwen alleen in dit woeste
oord. Zij wenschte toen van harte, dat
Dellwig in huis woonde. De ratten, die boven
over de vliering liepen, vermeerderden haar
angst. De wind schudde de ramen van (haar
kamer en huilde mistroostig. Zij verdroeg
het zoo lang mogelijk, wat langer was idan
do meeste vrouwen het zouden uithouden,
toen kiople zij tegen den muur, die haar
kamer van die van Hilton scheidde. Maai
Hilton, met de dekens over het hoofd en
alle kaarsen aan, die zij had kunnen ver
zamelen, zou haar kamer nooit uitgekomen
zijn, al kon ze haar meesteres van den dood
redden; en Suste, wanhopig bij het vooruit
zicht van een verschrikkelijken nacht, ver
zamelde al haar moed en vloog de kamer
uit om haar te halen. Arme Susie, daar
stond zij huiverend voor do gegrendelde
deur van haar kamenier, weinig aangekleed,
vol aandacht voor de vlam van haar (kaars,
die ieder oogenblik dreigde uitgeblazen te
worden, alleen op het groote, tochtige por
taal, verschrikt van het geluid van haar
eigen geroep, dat zich onheilspellend ver
mengde met het kraken en bonzen van hot
door den storm schuddende huis! Zij was
wel beklagenswaardig. Het duurde eenige
minuten voordat zij Holton bewegen kon, de
deur open te doen; zulke minuten had
Susie nog nooit beleefd in den loop van
haar geregeld, gewoon, leven. Zjijj gingen
samen naar Susie's kamer, sloten zich op
en Hilton ging op de sofa liggen; (na langen
tijd vielen zij in een onrustigen slaap. Om
half vier schrikte Susie op in bed; (iemand
trachtte de deur te openen en klopte. De
kaarsen waren opgebrand en zij kon niet
zeggen, hoe laat bet was, maar dacht, dat
het vroeg in den morgen moest wezen ten
dat de meid warm water bracht. Zij önaakte
Hilton wakker en verzocht haar de deur
raden, die zijn bijeengebracht, zullen waar
schijnlijk wel vold-oend© zijn voor de expe
ditie. I 1 i
Het is waar, dat de Turksclie aanvoer
ders zenuwachtig schijnen en meer ge
oefende soldaten aanvragen, welke de
Turksche regeering, bedreigd in Europa en
verslagen in den Kaukasus, nauwelijks in
staat is te zenden. Maar vermoedelijk zal
de noodzakelijkheid om een beslissenden
slag toe te brengen, ten einde het verloren
prestige te herwinnen, en de onmogelijkheid
om een avontuur dat op zoo kostbare wijze
en op zoo uitgebreide schaal is voorbereid,
langer uit te stellen wel het overwicht be
houden op Üe omzichtigheid, want, naar
men zegt, zijn er reeds versterkingen op
weg naar het zuiden. Misschien zal de
opmarsch uitgesteld Worden, tot zij zijn
aangekomfen. De Engelsche autoriteiten zijn
echter van meening, dat de aanval, zoo
hij althans gedaan, wordt, niet lang op
zicli laten wachten.
Het aantal manschappen, dat de Duit
schers vermoedelijk naar Egypte zullen
zenden, zal niet aanzienlijk zijn en deze
zullen, wanneer het hun gelukt nabij ge
noeg te komen, ongetwijfeld een krachtige
poging doen om door te breken. De Turken
zullen vermoedelijk wel goed vechten,
maar de Arabieren en Syriërs, die een groot
gedeelte van het leger vormen, gevoelen
niet veel voor de expeditie en zouden, lie
ver de Turken uit Syrië werpen dan hen
in Egypte brengen.
Het bericht van de nederlaag der Tur
ken, dat zich "door Syrië verspreids, zal
niet nalaten een ongunstigen indruk te ma
ken op de recruten, die te Hebron bijoen
zijn gekomen, maar de Duitschers durven
zich niet laten afschrikken door een tegen
slag der Turken, daar hun doel niet is voor
dezen overwinningen te behalen, maar,de
attentie van Engeland af te leiden van de
verzwakkingen der Duitsehe verdedigings
lijn in België. Dat zal hup. echter niet luk
ken. In Egypte hebben de Du-.tschers ia de
Jong-Turken een werktuig gevonden voor
hun plannen, maar zij moeten spoedig
toeslaan, en binnen enkele weken zullen
zij dus een Syrisch leger doen opmarchce-
ren.
Het „Giomale d'Italia," verneemt uit Kai-
ro, dat Engeland zeker meent te zijn van
de overwinning op de Turken en Syrië wil
maken tot een onafhankel ijken staat on
der een Mohammedaansch vorst.
Ter zee.
Duitsehe duikbooton bij Dovet?
Dinsdagavond om half twaalf werden
twee kanonschoten afgevuurd in de haven
van Dover. Er zou een vijandelijke duik
boot bij den ingang van de haven zijn
gezien.
De Londensclie „Star" verneemt hier
over uit Dover:
Dinsdagavond gingen er hardnekkige ge
ruchten omtrent de aanwezigheid var> 'luik-
open te doen. Dit deed Hilton, zij gaf een
gilletje en vloog terug naar de sofa, en daar
bleef zij liggen, alsof zij dood was, met haar
gezicht in het kussen begraven. Er stond
een man voor de deur zonder schoenen
en met een lantaarn in de hand, 'hij (kwam
stilletjes binnen. Susie was nog nooit zoo
op hét punt geweest van flauwvallen. Zij
zat op in haar bed, niet liaar (koude 'handen
vast om de knieën gevouwen, de oogon ge
vestigd cp dio vreeselijke Verschijning,
niet in staat te spreken of zich (Ie 'verroeren,
verlamd van schrik. Dit was dus het einde
van al haar hoop en van althaarvonvachting
naar Pom meren gaan dn daar sterven.
Nu maakte het mistroostige gevoel van
vrees plaats voor een overweldigende gram
schap, toen zij zag, dat hel eenige, wat de
man kwam doen, was de kachel aanmaken.
Zooals een kind doodeiijk verschrikt is, als
hel ten slotte merkt, dat het niet verdwaald
of overreden is, was zij sprakeloos van
woede, torn. (zij begreep, dat zij niet ver
moord werd. Het was een heel oude;man, ion
het licht van zijn lantaarn wierp een vreem
den weerschijn op zijn gezicht en zijn ge
stalte, toen hij voor de kachel gebukt zat.
Hij (mompelde iets, terwijl hij sprak, en sprak
tot het vuur, dat hij aanmaakte alsof het een
mensch was. „Du wiilst nicht brennens
Lump? Was? Na, warto mali" En toen [hij
klaar was, sloop hij de kamer weer 'uit,
zonder naar de bewoonsters te kijken, steeds
mompelend.
„Dat is de gewoonte van het land, denk
ik," zei Anna.
„Zoo? Nu, hoe gauwer wij uit zulk een
land weg zijn, hoe beter. Jij bent besloten
bior te blijven, ondanks alles? Ik moet
je zeggen, dat ik het volstrekt niet prettig
vind mijn kind hier achter te laten, maar
je noodzaakt er mij toe, want je 'weet heel
goed, dat ik je hier niet alleen kan laten
blijven."
Wordt vervolgd
S<[!l lEDAMSGHE GOMT
