De oorlog. 67"'° Jaargang Vrijdag 15 Januari 1915 No. 14732 De weldoenster, Deze courant verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen Q. 1.25, franco per post fl. 1.65. Prijs psr week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent. Afzonderlijke nummers 2 cent. Abonnementen worden dagelijks aangenomen.- Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een uur aan het Bureau bezorgd zjjn. 0 Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korto Haven). Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92iedere regel meer 15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij innemen. Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen. In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs van 40 cento per advertentie, bij vooruitbetaling aan bet Bureau te voldoen. Intercommnnale Telefoon No. 103. BUITENLAND. Schiedam, 15 Jan. 1915. Tan het Westelijke front. Detoestand, Het officieele Fransche communiqué van gistermiddag 3 uur luidt: In de omgeving van Nieuwpoort had, on danks den nevel, een hieyig artillerie-duel plaats. Een boerderij, zuidoostelijk van Stuyvekenskerke, (ten N. W. van Dixrnuy- den), die den vijand als munitiedepot dien de, is ioov de Belgen verwoest. In de streek van Lens verdreef onzo ar tillerie vijandelijke sappeursafdeelingen. Ten noorden van Soissons werd den ge- heelen dag hard gevochten, met name om de twee hoogten bij Crouy. Onze tegenaan val aan den linkervleugel maakte lichte vorderingen. In het centrum handhaafden we onze posities óm het dorp Crouy, on danks herhaalde aanvallen van den vijand, maar we moesten voor Vregny wijken, omdat de verbindingslijnen onzer troepen bedreigd werden, daax de overstroomde Aisne verschillende door ons geslagen brug gen wegspoelde. Wij hebben nu stellingen ingenomen zui delijk van de rivier, tusschen Crouy en Missy, met bruggehoofden aan den zuide lijken oever. 1 In de streek van Perthes kwamen plaat selijke schermutselingen voor; wij verniel den, loopgraven. noordelijk van Beau-Séjour, ten einde het werk van den vijand te be lemmeren. J Van het overige front is niets te berich ten. De strijd bij Soissons. Do Engeische bladen ontvangen uit Pa rijs nog enkele bijzonderheden over de he vige gevechten, die de laatste dagen ten Noordoosten van Soissons zijn geleverd. Het Duilsche offensief daar wordt be schouwd als een antwoord op de voordeelen tegen 't eind der vorige week door de Franschen in die streek behaald en waar door de Duitschers hun hoofdstelling be dreigd zagen. Maarschalk von Kluck vroeg en verkreeg daarom aanzienlijke versterkin gen over Laon, dat als knooppunt van spoorwegen zich voor dat doel uitstekend leent. De loopgraven, door de Franschen Vrijdag en Zaterdag j.l. genomen, liggen aan den weg van Soissons naar Laon, een van de vier groote wegen, die van Soissons in noordelijke richting loopen. Daaraan ligt ook het hoogtepunt 132, tusschen Cuffies en Crouy. Als de Franschen zich daar in hun stellingen konden handhaven, zouden zijn Anizy-le-Chateau, aan den spoorweg, kunnen bedreigen, en dat heeft v. Kluck met alle kracht willen verhinderen. Waarschijn- door de schrijfster van „Elizabeth and her German Garden". 23) - Anna keek naar Hilton, die met de uiterste zorg een japon opvouwde. „0 Hilton weet, hoe ik er ovei denk," zei Susie schouderophalend. „Maar zij weet niet wat i k er van denk," zei Anna. „Ik moet je spreken, voordat je weggaat; laat haar dus alsjeblieft, later verder pakken. Ga nu ontbijten Hilton." „Zei u ontbijten, freule?" vroeg Hilton met een onschuldig gezicht. •„Ontbijten?" herhaalde Susie. „Arm kind! ik wou wel eens weten hoe en. waar zij oen ontbijt zal krijgen." „Wel, ga dan heen en ontbijt niet," zei Anna ongeduldig. Zij had. iets aan Susie te vertellen, dat spoedig verteld moest wor den en was niet in. een stemming om Hilton's leuren te verdragen. .„Hoe gastvrij," merkte Susie op, toen de deur gesloten was, „Waarlijk je bent een allerliefste gastvrouw." 'Anna lachte. „Ik had geen plan. onaan genaam! te zijn," zei ze, „maar indien, wij hier eten kunnen, zonder een tragisch ge zicht te trekken, dan kan, zij het ook wel, zou ik denken, te meer daar het maar vóór één dag is." „Mijn eenige troost, nu ik Letty hier moet laten, is, dat zij hier op dieet-ges beid Wordt of ze uil of niet. Ik! denk, dat je haar heel, mager terug brengt." lijk heeft hij de aangevraagde versterkin gen Zondag en Maandag ontvangen. Maan dagnacht hebben de Duitschers onophoude lijk de Fransche stellingen op de hoog vlakte van Perrières met geschutvuur be stookt, om de stormaanvallen, die moes ten volgen, voor te bereiden. Het bericht, dat dan melding maakt van 't verlies van eenig terrein door de Fran schen, besluit met de voorspelling, dat het Duitsche offensief hier geen groote veran deringen in den loop van het front zal kunnen brengen. Hiermede kiopt een beschouwing van een oud-officier in de „Lokal-Anzeiger". Hij schrijft, dat van een doorbraak der Duit schers door het Fransche front ten noord oosten van Soissons nog geen sprake kan zijn. De plaatsen Cuffies en Crouy, waar van de noordelijke heuvels zijn bestormd, beheerschen het in 't dal gelegen Soissons, waarvan ze, om zoo te zeggen, de bui tenste forten vormen. Een aanval van Sois sons uit en door het dal van de Aisne zou bovendien van do bedoelde heuvels af zonder veel moeite kunnen worden afge slagen. Ook zonder dat het tot een door braak komt, is het hier hoor de Duitschers behaalde voordeel van de grootste betee- kenis voor hun stelling aan de Aisne, meent de schrijver in de „Lokal-Anzeiger". fn Vlaanderen. Men meldt ons uit Sluis, dd. gisteren: De Duitsche troepen, die thans onmiddel lijk aan onze grenzen liggen en verder ver deeld zijn over Knocke en Heijst, worden geschat op 30.000 man. 't Zijn allen men- schen, die in 't Zuidwesten gevochten heb ben en thans eenige weken rust komen nemen. De Middelburgsche boeren hebben er niet veel pleizier van beleefd, hun koeien over de grens te brengen, en voor een groot deel te stallen in een over de grens op geslagen barak. Allen hebben last gelere gen, hun vee terug te brengen, met be dreiging, dat, hij niet-voldoening, de eige naars gevangen genomen zullen worden, en hun eigendommen in vlammen zullen op gaan. Velen hebben uit vrees aan dien last voldaan. De barak is zoo goed als leeg en zelfs van uit deze gemeente zijn weer beesten teruggebracht. In Brugge is het toezicht thans zoo streng, dat niemand meet de verschillende poorten door mag, zonder voorzien te zijn van een Duitsche pas, waarvoor flink geld gerekend wordt. In de omgeving dier gemeente, is ook ontzettend gestolen. Prachtige villa's zijn geheel leeg geplunderd. De schuldigen schui len evenwei niet onder de Duitschers, zoo als mij dezen morgen nog een dier eigena ren vertelde, maar onder de Belgen zelf. 't Is schandelijk, zooals door het eigen Anna .stond op met oen, heftige beweging en liep naar het raam). „En wat je ook van plan bent te doen, vergeet niet dat de retour-biljetten geldig zijn tot den 2-len April. Maar het zal je \vel lang voor dien tijd vervelen. Anna keerde zich ami en leunde met hnar rug tegen het raam'. Het sterke ochtend licht viel op haar, haar gezicht was in do schaduw, toch had Susie een gevoel of zij schuldbewust keek. „Suste, ik heb er ever nagedacht," zei ze .met eenige inspanning. „Werkelijk? hoe aardig." „Ja, dat is zoo, wantik heb begrepen wat ik doen mioet om mij gelukkig te gevoelen. Maai- ik bon bang dat jij het niet aardig zult vindon en dat je mij oen uitbrander zult geren. Doe dat pu niet" „Na, zeg .dan wat het is." Susie lag Anna, die togen liet licht aanstond, aan te kijken, en zij stelde zich al te Weer, daar zij iets onaangenaams dacht fo vernemen. Zij wist zeer goed bij ondervinding, dat Anna's nieuwe plan,, wal liet ook wezen mocht, stellig buitengewoon en dwaas zou wezen. „Ik ben van plan hier te blijven»" „Dat weet ik, en ik weet ook dat, wal ik ook zeg, je toch met van plan ver andert. Peter is precies als jij, hoe meer ik hem aantoon, dat hij zich dwaas gaat aanstellen, ho© meer hij op zijn stuk blijft staan. Dat noemt hij vastberadenheid. Ge woon soort menschen zooals ik, met min der en gemakkelijker te behandelen her senen dan jullie tweeën, noemen dat kop pigheid." „Ik meen niet alleen gedurende Letty's vacantia, maar voor goed." „Voor goed?" Suste zat met open mond volk gestolen wordt, en dit wordt dan maar op rekening der Duitschers geschreven. Iemand, die dezen morgen uit de streek van Rijssel kwam, zeide mij, dat er geen sprake van is, dat Rijssel in de handen der verbondenen zou zijn, gelijk de bladen reeds eenige malen hebben gemeld. Uit Luik. Men meldt ons uit Luik dd. gisteren: Alhier kwamen infanteristen van de Yser- linie terug. Hun kleeron waren van onder tot boven met slijk bedekt. Naar ik ver nam, staan zij door het buitengewoon natte weer tot aan de heupen in het water in de loopgravénveel oudere soldaten komen dan ook ongeschikt voor den dienst terug, lijdende aan hevige rheumatiek en jicht. Verscheidene treinen met steenkolen, die in België door de Duitschers verkocht wor den, komen hier aan. Gisteren arriveerden van Armentières 600 lichtgewonde Duitsche militairen. Tan bet Oostelijke front O os tonr ijlks oh communiqué. Het Oostenrijksche hoofdkwartier meldt dd. gisteren In West-Galicië en Russisch Polen is de dag van gisteren in het algemeen rustig voorbijgegaan. Aan ons krachtig front langs de Nida mislukten in dö laatste dagen alle vijandelijke aanvallen. In de Oostelijke Karpathen en in de Boekowina kwamen dezer dagen slechts on- beteckenende schermutselingen voor. De Masurisohe meren. De correspondent in het Russisch© hoofd kwartier van het Parijscho „Journal" meldt: Do Duitschers gebruiken 's nachts in de Masurische meren een groot aantal ge pantserde motorbooten als ijsbrekers, die door de Russische artillerie worden be schoten. De Duitschers hebben het grootste belang er bij, dat men niet over deze meren kan trekken. De smalte strooken tusschen de meren vormden met deze zelf voor liet front een bijna onneembare slagboom van 80 werst. Turkije en Rusland. 0 p Porzisdh gebied. Het Turksclie hoofdkwartier meldt dd. gisteren „Onzo troepen rakken, gesteund door een Perzische afdeeling, in Ascrbeidsjan voort durend vooruit, om het land van het Rus sische juk te bevrijden. Wij hadden daar nieuwe 'en groote successen, daar wij gis teren Tabris en Selmas, do beide laatste Russische steunpunten in dit gebied, be zetten. De Rassen, die voornemens waren zich hardnekkig te verdedigen, verlieten in wanorde deze beide plaatsen." Do inneming van de Perzische stad Ta bids. door de Turken zoo schrijft de en staarde haar aan met dezelfde ontstel tenis, die Dellwig getoond had, toen hij hoorde, dat zij niet van varkcnsvleesch hield. „Vees niet boos op mij," zei Anna en zij paderde de sofa en ging naast Susie op don grond zitten; zij greep haar hand en begon snel on, levendig te redenoeren. „Ik ben dadelijk van plan geweest, dat geld te besteden mpt er arme menschen moe te helpen, maar ik wist nog niet goed hoe nu zie ik den wegj, dien ik -gaan moot, duidelijk voor mij, en ik moet, ja ik moet dien gaan. Herinner je je niet, dal er in den catechismus sprake is van plich ten tegenover God en plichten tegenover den naaste." „O, als je over godsdienst wilt gaan praten," zei Susie, terwijl zij met grooten afkoer haar hand wegtrok. „Noen, neen, luister," zei Anna, ze vatte haar hand weer en streelde die, terwijl zij zoo sprak, tot Susie's groote ergernis, want zij had een hekel gestreeld te worden. „Als jo met den catechismus begint," zei ze, „dan was het beter, dat Hilton weer binnenkwam'. liet zou haar goed doen." „Noen, neen, ik wou alleen maar zeggen, dat er nog andere plichten zijn, niet uit den catechismus, groeier dan de plichten tegenover je naasten." „Lieve Anna, liet is niet waarschijnlijk,, dat jo den catechismus verbeteren zou. En verbeeld je, dat je daar aan het ontbijt al over denkt. Toe, streel mijn hand als je blieft niet, daar word ik kriebelig van." „Maar ik wou je alles uitleggen luister als je blieft. De plicht, waarover de cate chismus zwijgt, is de plicht tegenover je zelf. Je kunt je plichten niet on.tloopcn, weet je Susie En zij fronste de wenkbrauwen „Times" is een merkwaardige en on verwachte ontwikkeling van den wereld oorlog. Het is blijkbaar het werk van onge regelde Turksche troepen geweest. Al spoe dig, nadat de Turken den oorlog waren begonnen, kwiam er bericht, dat zwervende Koerden uit het Noordoosten van Aziatisch Turkije, in de buurt van het Wanmeer samenkwamen. Men zei, dat ze weer wreed heden op Armeniërs bedreven. Vervolgens verluidde, dat ze ergens ten zuiden van Baljazid met een kleine afdeeling Russen hadden gevochten. Eeuwen lang hebben Turksche Koerden er hun bedrijf van ge maakt, in Perzië binnen te vallen. Nu wer den zij opgezet om het in ernst te doen. Bij hun opmarsch hebben zij opnieuw Ar meniërs vermoord en op hun nadering vluchtten vele Armeniërs naar de Rus sische grens. Die vlucht midden in den winter is erger geweest dan die der Belgen. Velen zijn van kou en honger omgekomen en hulpelooze kinderen zijn in do sneeuw achtergelaten. Dat die inval der Koerden zoo gemakke lijk is gegaan zij vonden in Tabris geen verzet komt hiervandaan, dat de Perzi sche gendarmerie niet in Aserheidsjan, waarvan Tabris do hoofdstad is, ligt en de Russen hun meeste troepen bij het uitbreken van den oorlog hebben teruggetrokken. Nu wordt ook Teheran bedreigd. Deze inval in het Mohammedaansche Per zië, zegt do „Times" verder, ontneemt den laatsten grond aan de bewering van de Turken, dat zij een heiligen oorlog voeren. De sjah heeft Perzië onzijdig verklaard. Wat zal Perzië nu doen? In alle geval staan Engeland: en Rusland in voor de onschendbaarheid en onafhankelijkheid van het Perzische gpbied'! (sic.) Do hand van Duitschiand is in dit Turksche bedrijf weer herkenbaar. Het hijsohen van de Turksche vlag to Tabris zal zeker groote veront waardiging onder de Mohammedanen in Indië wokken. Perzische kunst en literatuur is in Indië zoo goed bekend 1 Tegen Egypte. Uit Suez wordt bericht dat de Turksche troepen, zich meer en meer conccntreeron bij Man, het station aan den Hedjaz-spoor- wog. Zij zijn bezigj een spoorlijn aan te leggen, met behulp vau vele Duitschers, werkzaam aan den Bagdadspoorwegin de richting van het Suez-Kanaal. Duizenden kameelen worden bijeengebracht voor het watertranspiort door de woestijn. Diverse berichten. Berchtold en Burian. Algemeen is men te Berlijn van oordeel, en de pers laat dit niet onduidelijk door schemeren, dat de politiek van Italië t%i opzichte van Albanië den val van graal Berchtold wel niet veroorzaakt, maar zect om haar gcdacihtengang goed te volgen. „Lieve hemel, alsof ik dat ooit gepro beerd had! Als ooit oen arme vrouw haai' plicht gedaan, heeft, dan ben ik het." on ik geloof, dat, als ik dio tweeër lei plichten volbreng, tegenover mijn naas ten en tegenover mijzelf, dat ik dan ook mijn plicht doe tegenover God Susie gaf Zich zelf een ongeduldigen ruk. Zij vond het bepaald onwelvoeglijk, zoo vroeg in den mórgen in, koelen bloode over heilige dingen te spreken. „Wat heeft dat gewauwel te maken met je blijven hier?" vroeg zij knorrig. „Hot heeft er alles mioo te maken mlijn plicht tegenover mij zelf is zoo goed en zoo gelukkig mogelijk te zijn, en mijn plicht tegenover mijn naaste „Loop heen met je naaste en mot. je plicht!" riep Susie verbitterd uit. is hom! te helpen ook goed en ge lukkig te wezen." „Hem!? Haar, hoop ik. Vergeet de wel- vDegelijkheid niet, meisje. Een jongmeisje heeft geon plichten, hoegenaamd tegenover mannelijke naasten." „WeS, ik bedoel haar," zei Anna en zij keek lachend op. „Denk je dan dat, als jo hier blijft wo nen, jo je zelf gelukkig zult maken?" „Ja dat denk ik. Misschien vergis ik mij en zal ik merken dat ik mij vergis, maar ik zal het protbeeren." „Je verlaat al 'je vrienden en famil'e betrekkingen en blijft in dit Godvergeten oord, waar je niet eens loven kunt als een lady?" „Oom Joachim zei, dat het mijn ©enige kans was om een beter leven te leiden," „Onuitsprekelijke ouwe gek," zei Susie met bittere verachting. „Dat geld zal dus weggegooid worden aan de Duitschers? Als of er in Engeland geen armen genoeg wa- zeker verhaast heeft De afgetreden minister heeft zich opmerkelijk onbekwaam getoond om de politiek van graaf Aerenthal voort te zetten. Van particuliere zijde wordt uit Weenen aan het „Berl. Tagebl." gemeld: „Er zijn allerlei geruchten in omloop, wier juistheid op het oogenblik nog niet i3 na te gaan, en die gedeeltelijk om begrijpe lijke redenen niet kunnen worden medege deeld. Dat de keizer het verzoek van Berch told aannam zal wel wezen uit overweging, dat in dezen tijd het ainbt van buitcnland- scho zaken door een krachtiger persoon lijkheid moet worden bekleed dan qraaf Berchtold is. Dit is in den laatsten tijd ge bleken bij aangelegenheden, die in liet openbaar niet kunnen worden besproken. Ten slotte moeten toch bmnen afzienbaren tijd do onderhandelingen over den vrede beginnen. Daarvoor is een heel ander man noodig den Berchtold. een die uit harder hout is gesneden, een staatsman mei for- seher wil en oen belangrijk mooter kracht." De „Pester Lloyd" schrijft: Wij moeten aan het hoofd van onze beschouwing over de gebeurtenis van den dag do woorden zetten,,de poli tiek der monarchie is die der bestendig heid". Burian zal niet opnieuw het verbond met Duitschiand als den onwankelbaren grondslag van de Oostenrijksch-IIongaar- scho politiek behoeven te kenschetsen. Dit verbond wordt thans op dc Slagvelden op ongeëvenaarde wijze gewijd en bekiachtigd. Uit Roemenië. Volgens Iialiaansche berichten bedaart de oorlogszuchtige stemming in Roemenië. De bladen „llomanoelen „Vittoroel", evenals de „Agcnce lloumainc" schrijven, dat het einde en het resultaat van den oor log niet zijn te voorzien. Ten slotte zal ook de overwinnaar uitgeput zijn. Kleine staten zouden hoegenaamd geen belang erbij hebben, zich niet den oorlog te bli moenen en. wanneer bijv. Roemenie, zooais van eenige zijden word verlangd, onmid dellijk na den val van Lcmbcrg aan den oorlog had deelgenomen, zou het thans reeds afgemat zijn, zonder dat zijn natio nale wenschcn souden zijn vervuld. De toestan din Rusland. De „Taglicthe Rundschau" meldt, dat vijf socialistische Doemaledcn uit Rusland naar Zweden zijn gevlucht Zij deelden inede, dat tot nog toe alleen in Petersburg sedert het uitbreken van don oorlog meer dan 2000 politieke arrestaties plaats hadden, en dat de garderegimenien uit Polen naar Petersburg zijn teruggezonden, ter per soonlijke bescherming van het keizerlijk huis en de regeering. De „Lokal-Anzeiger" meldt, dat behal ve alle kozakkenrogimenten ook de garde- regimenten van. bet front zijn teruggeroe pen, daar men den 22en Januari (den Roo- den Zondag voor tien jaar) mét ernstige vrees tegemoet ziet. Do rol van graaf Witte. Aan do „Vossischc Zlg" wordt uit Ko penhagen gemeld In do Petersburgcr Kurier", een dag- ren, als het nu eenmaal jo lust is om nis weldoenster» te poscorenl" „Och, ik verlang nergens voor to po seeren ik wil alleen ongelukkige men schen helpen," riep Anna uit, en zij legde haar wang liefkozend op Susie's onwillige hand. „Wees nu niet boos op mij, vergeef mij als ik dwaas ben cn heb geduld mei mij totdat ik begrepen heb, dat ik oen gansje ben en. terug kom. kruipen naar jou cn Peter. Maar ik moet het doen ik moet het probeeren, ik wil doca wat ik denk, dat het beste is." „En wie zijn die ongelukkigen, als ik jo vragen mag, die gelukkig gemaakt moeten worden?" „0, waar ik' hel meest medelijden mee heb' en die door niemand anders ge holpen worden dat zijn do beschaafde armen, als ik die maar bereiken kan." „Ik lieb' nooit gehoord van beschaafde armen," zei Susie. Anna lachte weder. „Ik lieb' het vanmor gen alles in het b'osoh overdacht," zei ze, „en het kwam plotseling duidelijk bij mij op, dat dit groote, ruime huis niet be stemd kan zijn om niet gebruikt, te wor den en dat in plaats van de armen te gaan opzoeken en hun geld te geven, zooals men gewoonlijk doet, het veel beter zou wezen om vrouwen uit de betere klasse der maatschappij, die geen geld hebben, cn afhankelijk en ongelukkig zijn, bij mij fc laten wonen en het mijne met mij doo ien en hen alles, te geven wat ik heb precies hetzelfde, zonder eenig onder scheid. Er is hier plaats voor twaalf per sonen op z'n minst, en zou het niet schoon zijn twaalf personen, die alle hoop en moed hebben verloren, voor de rest van hun leven gelukkig te maken?" (Wordt vervolgd.) ï-1 K IIMI 'II: GDI HANT

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1915 | | pagina 1