De oorlog.
A
68"te Jaargang
Zaterdag 10 Juli 1915
No. 14879
Eerste Blad
DE WILDE OLIJF.
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen fl. 1.25, franco
per post fl. 1-65.
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven).
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die-Dï ns dag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, bij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
I
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Schie
dam,
Gezien art. 98 der Kieswet,
Brengen ter kennis van de ingezetenen,
dat de processen-verbaal, bedoeld bij art.
93 dier wet, van de op den 8sten Juli j.l.
in deze gemeente plaats gehad hebbende
stemmingen voor de verkiezing van acht
Leden van den Gemeente raad, op de secre
tarie der gemeente ter inzage zijn nederge-
legd, en dat afschriften daarvan aan het
raadhuis zijn aangeplakt.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het'behoort, den 9den Juli 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
M. L. HONNERLAGE GRETE,
1 De Secretaris,
V. SICKENGA.
Kennisgeving.
Mond en klauwzeer.
Terwijl in de meeste provinciën- het
mond- en klauwzeer tol sporadische ge
vallen beperkt bleef, hadden in Zuid-Hol
land de Regceringsmaatregelen tot bestri)
ding der ziekte, niet het succes, dat daar
van verwacht werd.
De klacht over onvoldoende medewerking
van de veehouders in deze provincie, is
geen nieuwe. En die klacht is niet zon
der grond.
Zoo is het voorgekomen, dat veehouders,
nadat zij verschijnselen van mond- en klauw
zeer onder hun vee hadden waargenomen,
bleven doorgaan met de aflevering van
melk; dat zij anderen tot verdacht vee
toelieten en zoowel leden van het ge
zin, als arbeiders der besmette boerderij
aan anderen bezoek brachten.
Kaar aanleiding van een daartoe ont
vangen uitnoodiging, wijs ik er op, dat
zóó de kostbare Regeeringsmaatregelen
geen doel kunnen treffen en de Regeering
genoodzaakt zal zijn, de gevolgen van de
verkeerde handelingen zooveel mogelijk te
laten neerkomen op hen, die ze pleegden.
Zoo zal, wanneer niet, reeds vóór dat de
ziekte door den veearts is geconstateerd,
al het mogelijke gedaan is om verspreiding
der besmetting tegen te gaan, de kans op
vergoeding van bedrijfsschade verbeurd
worden, terwijl daarentegen de op het be-
Roman naar het Exigelsoh,
50) r
Hij liet nu zijn arm op de tafel rusten,
die tusschen hen stond en keek haar, zich
naar voren buigend, strak in de oogen.
„Ik heb niet het flauwste vermoeden
waar je heen wilt," merkte zij vol spanning
op- t I
„Keen, maar je zult het begrijpen. Je gaf
mij hel leven. Ik behield dat leven in ze
keren 2in naar jou welbehagen. Je kunt
er over beschikken. Het moet ter beschik
king van je blijven totdat ik het terug
geef."
Zij za,t rechtop in haar stoel en leunde
nu op haar beunt op de tafel en schoof
naderbij.
„Ik kan niet begrijpen, wat je bedoelt,"
5® zij op half luiden toon en met een
ietwat verschrikt gezicht.
„Je zult het dadelijk' begrijpen. Maar
'wees niet ongerust. Alles zal terecht kot
men. Zoolang ik liet leven behoud, dat jij
mij gaf," ging hij voort, „moet ik doen wat
jij beveelt. Ik ben geen vrij man; ik ben
wees niet boleedigd ik ben jou schep
sel. Ik zeg niet, dat ik vrij was, voordat
dit gebeurde. Ik ben geen vrij man ge-
rieezt sinds ik Herbert Strange ben. Ik
ben de slaaf geweest van een soort huiche
larij Ik huichelde en ik had het gevoel, dat
ik er het recht toe had. Misschien had ik
dat ook'. Ik' ben er niet zeker van. Maar
hel sltond miij1 tegen en nu begin ikj te voelen,
dat ik het niet langer kan volhouden. Je
volgt mi) toch, niet waar?"
smette erf teruggehouden melk tegen de
volle waarde kan worden onteigend.
Zoowel in het Landsbelang, als m het
belang der veehouders, meen ik het bo
venstaande ter algemeene kennis te moe
ten brengen, in de overtuiging, dat ieder,
die bij den veestapel betrokken is, als hij
weet, boe hij kan medewerken, dit ook
z.al doen.
Schiedam,, den lOden Juli 1915.
Db Burgemeester van Schiedam,
M. L. HONNERLAGE GRETE,
BUITENLAND.
Schiedam, 10 Juli 1915.
Tan het Westelijke front.
Fransch legerbericht
Het officieele Fransche communiqué van
gistermiddag luidde
In België zijn de Duitschers bij hun aan
val op de loopgraaf, waarvan de Engelschen
zich don zesden ten zuidwesten van Pilkem
meester maakten, onder vuur genomen door
de Engelsehe c-n Fransche veld-artilleriezij
werden met zware verliezen uiteen geslagen.
Tusschen Angres en Souchez vielen de
Duitschers in den morgen van 8 Juli tegen
zes uur weer de Fransche stellingen aan ten
noorden van den weg BéthuneAtrecht,
doch werden teruggeslagen.
Ten noorden van het station van Souchez
trachtten de Duitschers ineen hevigen tegen
aanval der Franschen de loopgraven te ont
rukken, waarvan deze zich inden avond van
6 Juli hadden meester gemaakt Zij slaagden
slechts erin ongeveer 100 M. te bezetten,
terwijl zij ongeveer 800 M. hadden ver
loren.
Van de kust tot de Aisne had in den loop
van den nacht van 8 Juli slechts een vrij
hevige artillerieslrijd plaats rondom Sou
chez. i i
Atrecht wordt met tusschenpoozen gere
geld gebombardeerd. i
Tusschen de Oise en de Aisne op het
Nouvronplateau voortdurende beschieting.
In den sector bij Quennevières wordt ge
streden met handgranaten en luchttor-
pedo's.
Op den rechteroever van de Aisne bij
Troyon wordt de mijnc-rvstrijd met succes
door ons voortgezet.
In Champagne eveneens mijnen strijdin
Argonne infanterie- en artilleriebeschieting.
Tusschen Feye en-Haye en het Pries
terbosch hebben de Franschen 'in gevech
ten niet handgranaten ongeveer '150 51.
heroverd van de loopgraven, die op i Juli
Verloren waren gegaan. i
Bij Crodx-dies Carmes heeft de vijand gis
teravond over een front van 350 meter
aangevallen na een bombardement met
luchttorpedo's en een bewerping met bran
dende vloeistoffen. Nadat de Duitschers er
Zij knikte, terwijl zij nog over de tafel
leunde en haar oogen niet van hem afwend
de. Hij herinnerde zich later, ofschoon hij
er op dat oogenblik geen acht op sloeg, hoe
die oogen van ontzetting steeds grooler
werden en flikkerden met een vreemden
glans.
„Ik heb u een paar dagen geleden ver
teld", ging hij voort, „dat er tijden waren,
dat ik mij ellendig voelde. Dat was zeer
zacht uitgedrukt te zacht. Er is geen
tijd geweest dat het geen hel hier binnen
was." Hij tikte op zijn voorhoofd. „Ik heb
gestreden en gevochten en geduwd en ge
snoeid, ik ben brutaal geweest, 'kwas er
op ot er onder, en schepte weer moed en
snoeide weer en loog door alles heen
en ik heb Herbert Strange gemaakt tot een
rechtschapen man van zaken en de weg tot
succes lag open voor mij. 5Iaar toen ik bij
je kwam, viel alles uit elkaar evenals
een van die wonderbaarlijk geconserveerde
doode lichamen, als zij aan de lucht worden
blootgesteld. Er blijft niets meer van hen
over. Er is niets meer van mij over zoo
lang ik Herbert Straiige beri."
„Maar je bent Herbert Strange. Je kunt
daar n u niets aan veranderen."
„Herbert Strange keert .terug tot bet
niet waaruit hij werd geboren in hetzelfde
oogenblik, dat ik weer Norrie Ford word."
„Maar je kunt dat niet doen!"
Zij richtte zich haastig op. met een snik.
,,'tls juist mijn plan dat wel te doen."
Hij sprak heel langzaam. „Ik wil een vrij
man worden en mijn eigen meester, zelfs
al brengt het mij daar, waar zij mij wilden
brengen, tóen jij mij hebt weggevoerd. Ik
ga terug tot mijn medemensehen, tot de
corporatie
Zij stond zenuwachtig op' en ging terug
naar den schoorsteenmantel.
„Zoodat als als er iets gebeurt", zei
zij, „ik degeen zal zijn die je daartoe ge
dreven heeft. Op! die manier neem je
wraak." 1 i
„Volstrekt niet. Ik ben niet plotseling tot
in geslaagd waren vasten voet te kripgen
in het stelsel loopgraven van de eerste
Fransche linie, werden zij er in een te
genaanval onmiddellijk weer uitgeworpen.
Zij konden zich slechts in enkele ge
deelten van de allervoorste loopgraven
handhaven.
In de Vogezen hebben de Fransche een
belangrijk voordeel behaald in de streek
van Bjan-do-Sapt en bij Fontenelle. Na de
Duitschers te hebben verjaagd uit een deel
van hel veldwerk Naichc, dat zij op 22
Juni liadden genomen, hebben de Franschen
zich van ail© Duiische verdedigingswerken
meester gemaakt van den heuvel ten Z.-W.
van Fontenelle tot aan den weg van Lau-
nois naar 5Ioyennioutier.
Wij Zijn hierdoor 700 meier vooruitge
komen over een front van 1000 meter. Wij
hebben 19 officieren, waaronder een batal
jonscommandant en twee geneesbeeren, en
707 ongekwetste manschappen gevangen ge-
nomen, behoorende tot 7 verschillende
bataljons. Do Fran»che ambulances namen
nog 1 gewond Duitsch officier en 35 sol
daten op. Verder namen wij een kanon
van 37 m.M., twee machinegeweren, ver
scheidene bommenwerpers en een groote
hoeveelheid munitie.
Engelsch legerbericht
Veldmaarschalk French rapporteerde gis
teren, dat de vijand sinds den 6en dezer
herhaaldelijk heeft getracht de verloren
loopgraven ten noorden van Yperen te her
nemen. Al zijn tegenaanvallen zijn even -
Wel gestuit door de krachtige samenwer
king van do Engelsehe en Fransche artil
lerie. Vanochtend (Vrijdag) is de vijand,
na een geschutgevecht, dat twee dagen en
nachten had geduurd, langs het kanaal te
ruggetrokken; daardoor zijn wij in staat ge
steld onze terreinwinst uit te breiden.
Wjj hebben een machinegeweer en drie
loopgraafmorlieren buit gemaakt.
Alle berichten bewijzen dat de verliezen
van den Vijand z'vaar zijn, met name die,
welke birj bij zijn tegenaanvallen heeft ga-
leden. 1
Asquith Kiteihenter
a,an het front.
Op uitnoodiging van generaal French
hebben de Engelsehe ministers Asquith en
Kitchener een bezoek gebracht aan het
front, waar zij' vertoefden van Dinsdag tot
Donderdagmorgen. Zi) gingen overal heen,
inspecteerden floepen van alle wiapens, had
den een ontmoeting met! koning Albert en
bezov ten de hoofdkwartieren van het
eerste en tweede leger. Kitchener bracht
bovendien nog een bezoek aan de Fransche
troepen in do omgeving van Atrecht.
dit besluit gekomen, of uit eenigen zucht
naar wraak." Hij volgde haar cn stond nu
naast haar op het haardkleed. „Ik kan eer
lijk verklaren", ging hij, nog altijd lang
zaam sprekend voort, „dat er geen tijd is
geweest, van het oogenblik af, waarin ik
mijn eersten sprong voor de vrijheid waag
de, dat ik niet in het diepst van mijn hart
heb geweten, hoe goed het zou geweest
zijn als ik het niet had gedaan. Ik ben tot
het inzicht gekomen ik moest dat wel
dat liet ondergaan van de doodstraf met de
achting voor je zelf beter zou geweest zijn,
dan de vrijheid van gaan en komen met de
noodzakelijkheid om iedereen, elke minuut
van den dag, en eiken dag van 'tjaar en
altijd door met leugens om den tuin te lei
den. Als jou dat ver gezocht lijkt
„Neen, dat niet."
„Nu als het je zoo leek zou je eens een
maand in ihijn plaats moeten zijn. In het
eerst gaf ik er niet veel om. Ik hield het
overdag vol en leed er onder in den nacht
totdat de Jarrol's zoo -vriendelijk voor
mij werden' en ik te New-York kwam en
en en Evie!"
„Het spijt mij, dat ik tegen je heb ge
sproken zooals ik gedaan heb," zei zij
haastig. „Als ik had geweten, dat je dat
gevoel hadt 1
„Je hadt volkomen gelijk. Ik heb dat al
tijd begrepen. 5Iaar ik kan niet zoo voort
gaan. 'Als Evie nu met mij trouwt, dan zal
zij Weten wie ik ben."
„Je meent toch niet, dat je het haar zou
kunnen vertellen?" 1
„Ik ga het niet "aan iedereen vertellen."
Zij slaakte een kreet. „Dan zal het mijn
werk zijn." 1
„Het zal je werk zijn tot op zekere
hoogte. Maar het zal iets voor je worden
om trotse!), op te wezen en niet om berouw
van lei hebben. Je hebt mij alleen mijn mis
slag zoo duidelijk voor oogen gehouden,
dat zelfs ik het niet langer kan verdragen
terwijl ik toch zooveel heb verdragen. Je
hebt mij gevraagd Evie den rug toe te kee-
Yan het Oostelijke front.
Oostenrijksch legerbericht
liet Oostenrijksche hoofdkw artier meldde
gistermiddag
Op hot noordoostelijk deel van het front
Is de algemeene toestand onveranderd.
In Russisch Polen wordt de strijd op
de hoogten ten noorden .van Krasnik voort
gezet. Evenals voorgaande dagen zijn ook
gisteren op verscheidene plaatsen van het
front uiterst felle aanvallen 'der llussen
afgeslagen.
Ten westen van den Welch se! hebben de
verbonden troepen zich in alle door hen
vermeesterde voorste Russische stellingen
gehandhaafd.
He toestand. 1
Generaal Staal schrijft in een beschou
wing over den militairen toestand op het
oostelijk oorlogstooneel in het „Vaderland":
„Na den val van Lemlerg. toen. velen van
meening 'wlaren dat het Russische front
doorbroken was en door de Duitschers be
slissende resultaten Waren vet kregen, wees
ik er op, dal de gevo'gen inderdaad in
militairen zin groot konden zijn,
doch dat hieromtrent met zekerheid nog
niets viel te zeggen, aangezien uit niets was
gebleken, dat de Russen feitelijk op de
vlucht waren geslagen en „en débandade"
waren geraakt.
In de volgende dagen hebben de Duit
schers hunnen opmarseh inderdaad kunnen
voortzetten maar de Russen zijn nergens1
overhoop geslagen en zijn er in geslaagd
om een Bepaalde doorbreking te voorko
men, dcor telkens tijdig, onder handhaving
van hot onderling verband, terug te trek
ken, steeds krachtige achterhoede-gevech
ten leverende. Door deze verstandige stra
tegie te vo'gen, hebben zij een bepaalde
beslissing vermeden en lijJL gewonnen tot
liet aantrekken van reserves van elders,
die Kijken s de laatste berichten thans de
govechtslinie hebben bereikt en zelfs in
staat zija gdwieest om te helpen bewerken,
dat de Duitschers voor het oogenblik tot
staan zijn gebracht.
Dit piles getuigt ra. i. van een juist inzicht
der Russische bevelhebbers en is oen be
wijs dat de weerkracht van hun troepen nog
geenszins als gebroken is te beschouwen.
De Pussen hebben een onmetelijk opcratio-
veld achter zich hebben tevens liet voor
deel dat zij, al wijkende, kunnen komen tot
concentratie van eigen macht, terwijl voor
de vervolgende Duitschers de moeilijkheid
om het verhand tusschen hunne oprukkende
legers tc bewaren, steeds grooter wordt en
het bezwaar om in den geregelden toevoer
van aanvullingspersoneel cn materieel, als
mede van verplegingsmiddelen te voorzien,
steeds toeneemt naar'mat© zij verder vor
deren en voortd ringen in het veroverde ge
bied.
Met dat ai is het feit, dat de Russen tot
terugwijken genoodzaakt worden, geen be
ren en weg te sluipen. Je hebt het recht
te bevelen cn er zit voor mij niets anders
op dan je gehoorzaam te zijn. 5faar ik kan
mij het soort leven niet voorstellen, dat mij
nog resten zal, als ik je bevelen heb uitge
voerd. Het zou niet alleen het verlies van
Evie zijn misschien verlies ik haar in
ieder gevalfliet zon het verlies van alles
binnen in mij wezen, dal mij tot dusver
alleen In staat heeft gesteld mijn hoofd
omhoog te houden cn brutaal te wezen."
„Ik zou kunnen terugnemen, wat ik je
juist heb gevraagd. 51oge!ijk zouden we een
anderen weg kunnen vinden."
Hij lachte somber spottend,
„Je 'wordt zwak. Dat is je aaixl niet. En
het zou nergens toe dienen. Zelfs al flansten
wij nu een ander plan samen, dan zou toch
altijd nog blijven bestaan wat je een minuut
geleden beweerde de oprechtheid die
ieder mensch ieder ander is verschuldigd."
„5Taar ik dacht, dat jij daar niet mee in
stemde."
„Dat heb ik wel gezegd, maar hier binnen
hij sloeg met do hand op zijn hart
„deed ik het wel en doe liet nog. Je hebt er
mij toe gebracht het in te zien."
„Dat ïs heel edel, maar je hebt liet zelf
gezien."
„Door een. nevel duister; nu kan ik
hei bij helder daglicht beschouwen, cn zien
wat mij te doen staat"
Zij zonk weer in liaar stoel ,cn keek
naar hem op. Ilij stond met zijn rug naar
het vuur, het hoofd h'oog opgericht, een
standvastige, misschien gedwongen kalmte
sprak uit zijn houding.
„5Iaar wat kun je doen?" vroeg zij, na
zijn woorden overwogen te hebben. „Je
bent zoo aan banden gelegd. Al die za-
zaken en de menschen in Zuid-Amc-
rifca,
„0, daarvoor zijn imiddelen en wegen. Ik
heb nog geen plannen, gemaakt, maar ik
heb er af en toe wel eens aan gedacht
wat ik zou doen als het ooit zoover kwam.
In de eerste plaats zou ik het de paar men-
wijs van kracht hunnerzijds en zelfs hun
oogenblik kei ijk standhouden in de thans in
genomen frontlijn en hun afslaan van de
aanvallen welke de Duitse he afdeeJmgen gis
teren beproefden, bewijst op zichzelf nog
met veel.- Een vervolgend leger moet altijd
min of meer een oolonnevorm aannemen,
al ware 'tmaar alleen, omdat opmarseh
in één aaneengesloten linie gedurende een
reeks van dagen feitelijk eene onmogelijk
heid is. i
Het is dus best mogelijk dat de Itussen,
door reserves versterkt, er voor het oogen
blik m slagen de voorhoeden der vervolgers
tot staan en hier en daar zelfs tot wijken
te brengen, maar de eerstvolgende dagen
moeten uitmaken, of zij bij machte zullen
zijn een verderen aanval der Duitschers te-
weerstaan, nadat deze opnieuw zich in ge
vechtsfront zullen hebben ontwikkeld en
weer volledig zijn „opgemarcheerd".
Dit laatste kost eenigen tijd, maar daarna
zal het moeten blijken, of al dan niet in
de Russische legers nog voldoende kracht
zit tct verweer. Aan memchen ontbreekt hot
hun niet, maar deze vormen op zichzelf nog
niet weerstandkrachtige legers en als het
waar is, dat het den Russen aan een goed
voorbereid offiuers- en kaderpersoneel gaat
ontbreken en dat de vooiraai artillerie en
munitie uitgeput geraakt, zal, ondanks al
len toevoer van „menschen", een nieuwe
terugslag met kunnen uitblijven.
Zijn de Russische afdeelingen nog wél ge
schikt voor krachtige operation en doet zich
bij de zegevierende Duitschers vermoeidheid
en uitputting voor na de inspannende mar-
sdhèn en ge\ echten, dan inderdaad zou de
Russische opperbevelhebber nog een mooien
strategis-chen slag kunnen slaan.
Trekt men toch op de kaart de lijn van
heit front dat de D ui tochers thans imiemen,
dan zaet men, datple toestand van deze klut
sten zeer onzeker is te achten, bijaldien lam
tegenstanders nog over genoeg moreel en
aanvalskraeht beschikken om èf ten we-ten
óf ten oosten van de Weichsel een for-chen
stoot te doen. De vleugels der Duitschers,
en in de eerste plaats die in Oost Galicië,
zouden dan op zeer gevaarlijke wijze in
flank en rug worden bedreigd en hun op
marseh een voor hen allergevaarlijksten
keer kunnen nemen.
Het is voor ons, buitenstaanders, onmo
gelijk om met eenige zekerheid aaa to geven
hoe het innerlijk mot de Russische troepen
staat, en daarvan hangt nu juist alles af.
Dit op den voorgrond stellende, ben ik
voor mij echter van meening, dat de meeste
kans is, dat do kracht der liassen te voel
gebroken zal zijn voor een operatie als
door mij bedoeld, en dat zelfs door hen een
verdere opmarseh der Duitschers niet zal
kunnen worden belet.
Teder volgend telegram kan echter deze
mijn nreening logenstraffen I
Gebeurt dit echter niet, dan ziet het er
voor de llussen kwaad uit.
Nog altijd is liet dan onzeker, oif de Duit
schers zich met hun hoofdmacht' verder
zullen wenden tegen den. vijand in het oos-
schen, die er'het meest bij betrekken zijn,
in vertrouwen meedeelen. 'Dan zou ik naar
Zuid-Amerika teruggaan en alaar orde op
de zaken stellen. En als ik dat gedaan liad,
zou ik naar New-York terugkeexen en het
de politie vertellen."
„Dut zou ik niet. kunnen toestaan. Ik
zou het niet kunnen verdragen. Het zou
mijn dood zijn." i
Hij keek met een ietwat wreeden glim
lach op haar neer.
„0, neen, dat zou het niet. Je bent in dien
tijd met Conquest getrouwd en raakt even
als ik met mijn lot verzoend."
Zij liet dien steek ongemerkt voorbijgaan
en zei .angstig:
„En wat zou dan je lot zijn?"
„l)at weet ik nog niet. Ik ben niet sterk
op het punt van de wet. Ik donk, dat zij
liet oude vonnis zouden uitvoeren, zonder
meer of misschien zouden ze mij opnieuw
verhooren." - i
„En als ze je opnieuw verhooren
wat dan?"
„Da,n hoop ik, dat ik vrijgesproken word."
„En als dat niet gebeurt?"
„En als dat niet gebeurt, dan geloof ik,c
dat ik de de
„Je moet het niet doen." Zij sprak met
overtuiging en sprong weer op. „Je moet
het niet doen, jo moet je aan Jat gevaar
niet blootstellen."
Zonder zich ook maar even te verroe
ren, keek hij haar van ter zijde aan; een
glimlach, niet al te bitter, trilde om zijn
lippen.
„Jo stelt je dat gevaar erger voor dan
ik, omdat je mij voor schuldig bowlt."
„Ik houd je niet voor schuldig. Als je
zegt, dat je 't niet hebt gedaan, dan ben
ik bereid je te gelooven. Ik zie niet in, dat
hol er veel toe doet als hij je er toe
bracht
i (Wordt vervolgd).
O.--» 'B-O
