Zijn uitvlucht.
BINIïENLAm
Ingezonden Mededeeljngen*
Neemt u in acht
Kerk en School.
wetsontwerp ging. Maar dat is niet zoo;
bet oorspronkelijke wetsontwerp was dat
reeds niet en na de wijzigingen daarin
aangebracht, is het zulks nog minder.
En dat is al dadelijk ons hoofdbezwaar
tegen dit ontwerp, that het niet is wat
het ljjkt te wezen, en dat komt naar onze
bescheiden meening, omdat het de Regee
ring min of meer is opgedrongen. Wij her
inneren ons, hoe op 18 Mei 1.1. in do
Tweede Kamer, zoowel van Rechts als van
Links, bij den Minister is aangedrongen
op veel belangrijker uitbreiding van den
Landstorm dan de omzetting van het on
gewapende gedeelte daarvan in een getva
pend dito kon geven. Dat geschiedde ornler
den indruk van het adres van de 2 2, en
wij zijn van dat adres nooit bewonderaar;,
geweest; wij zijn het volkomen eens met
wat de heer Tydeman naar aanleiding van
deze zaak in. de Tweede Kamer heeft go
zegd, n.l. dat men de Regeering in deze
niets moet opdringen. Dat was zeer juist
gezegd; men moet het vertrouwen heb
ben, dat de Minister van Oorlog alles doet
wat onze defensie cischt, en als men dat
vertrouwen mist, moet men hem wegzen
den, maar buitenstaanders kunnen niet be
oordeelen of er meer mannen noodig zijn
om onze neutraliteit te handhaven en aan
onze internationale plichten te voldoen, en
evenmin, of wij voldoende kleeding, wa
penen en ammunitie hebben om tot een
^aanmerkelijke uitbreiding van het leger
over te gaan. En dat wij van deze laat
ste zaken, op de aanmaak waarvan wij
in hoofdzaak op het buitenland zijn aan
gewezen, nu juist geen overvloed hebben;
dat weet iedereen, sinds de Minister van
.Oorlog zich daarover op IS Mei 1.1. uit
liet. En nu weten wij wel, dat Z. E. ver
klaard heeft, dat het Landstormontwerp
nreeds aan zijn Departement gereed lag, toen
het adres der 2 2 kwam, en we denken
er niet aan het woord van Z. E. ook
maar één oogenblik in twijfel te trekken,
maar het is de vraag, of de indiening
bij de Staten-Generaal niet verhaast is,
daar het adres der 2 2, waardoor het ont
werp den valschen schijn kreeg, alsof hot
ook maar eenigszins aan de wenschen in
dat adres geuit, tegemoet kwam. Wat de
2 2 en hun aanhang willen, is het door-
den» Minister op 18 Mei 1.1. reeds voor
onmogelijk verklaarde, nl. het uit den grond
stampen van een paar maal honderddui
zend nieuwe Nederiandsche soldaten. We
vragen: waar zit toch het nadenken van
deze menschen; hoeveel kader tot oefe
ning zou daarvoor Triet noodig zijn, hoe
veel wapenen, hoeveel ammunitie, gezwe
gen nog daarvan, dat deze mannen na
tuurlijk niet zouden kunnen dienen voor
de infanterie alleen, dateer ook cavalerie-
en artillerie uit zou moeten worden ge
formeerd; waar vandaan zou men de be-
noodigde paarden en kanonnen moeten ha
len? Ten slotte kunnen wij de opmerking
niet achterwege laten, dat die plotselinge
extase voor een groot leger in zooverre
als die komt van hen, die zich altijd tegen
den vrijzinnigen eisch van algemeeneri
dienstplicht hebben verzet, voor ons een zeer
onaangename bijsmaak heeft.
En nu komt het ontwerp met zijn oefen-
plicht voor allen tot den derligjarigen, oos-
spronkelijk was het veertig-jarigen, leeftijd
dat zal zeer geleidelijk gaan; ïn de
Memorie van Antwoord wordt zelfs uitdruk
kelijk gezegd, dat het de Regeering meer
te doen is om de bevoegdheid, die ze hij
aanneming van dit wetsontwerp zal krij
gen dan om van die bevoegdheid zonder
bepaalde noodzaak een kwistig gebruik te
maken. Wel zal, als de mobilisatie nog
zeer lang moet duren, door het vormen van
deze nieuwe reserves het oogenblik kunnen
aanbreken, waarop men de landweer in
haar geheel naar huis zal kunnen zenden;
maar dat is toekomstmuziek. Voorshands
zal er niets anders bereikt worden dan dat
men er in het eerste jaar eenige duizenden
mannen bij krijgt, die, zoodra zij geoefend
zijn, de plaatsen zullen kunnen innemen
van zoovele landweermannen, die wij zoo
van harte een „huis toe" gunnen. En de
Commissie van Rapporteurs heeft dan ook
zeer goed gedaan voor te stellen de con
siderans van het wetsontwerp zoo te ver
anderen, dat daaruit duidelijk blijkt, dat
het is ingediend om de Landweer te kun
nen aflossen.
Het is dan ook vermakelijk, dat van
sociaal-democratische zijde tegen dit ont
werp j e wordt geagiteerd, ook op grond,
dat het in het gevlij komt van hen, die
ons in den oorlog willen sleepen. En tot
zekere hoogte moet men eerbied hebben
voor het zich in bochten wringen-talent,
waarmee de S. D.A. P. ook na de verschij
ning van de Memorie van Antwoord haar
oppositie volhield in haar hoofdorgaan „Het
Volk".
Voor wie gewend is zijn oor behoorlijk te
luisteren te leggen in de Kamer, kon het
geen geheim blijven, dat het Comité-Gene-
Taal althans dit. heeft uitgewrocht, dat de
goede* verstandhouding, die tusschen Kamel
en Minister van Oorlog zeker heeft te wen
schen overgelaten, weer geheel was her
steld. Om strijd kwamen alle partijen ver
klaren, dat ze den Minister bij dit wetsont
werp wilden steunen, zij het dan ook, zoo
als de heer Ruys de Beerenbrouck, eerste
spreker over dit ontwerp, uitdrukkelijk ver
klaarde, zonder daardoor iets te praejudi-
ceeren voor het vervolg. De heer Dé Jong
- maakte zich tot tolk van hen, die het be
treurden, dat de uiterst..sobere Memorie
van Toelichting aanleiding had gegeven tot
een agitatie in den lande, waarvoor geen
reden van bestaan was, en de.heer De Geer
sprak een woord naar ons hart, toen hij nog
maals op keurige wijze het neutraliteits-
standpunt -van Nederland uiteenzette, dat
van de stelling uitgaat en moet uitgaan,
dat alle oorlogvoerenden gelijkelijk onze
vrienden zijn; dat wij de natie zijn van
den vrede en dat wenschen te blijven. De
heer Van Doorn, die tot hen behoort, die
gaarne met een tooverslag onze weermacht
zouden zien verdubbelen maar dat Lm
nu eenmaal niet, afgevaardigde voor Gouda,
anders ware daarover zeer zeker te pra
ten moge zich over die rede vtoolijk
gemaakt hebben, en gezegd hebben, dat die
vredesbetmging Aan den afgevaardigde voor
Schiedam eerst waarde zou hebben, als
wij over een leger van 3 millioen man be
schikten, wij staan in deze geheel aan 'de
zijde van den heer De Geer en gelooven
dat er weinig landen zijn, waarin men al
gemeen zoo voor den vrede is als in Ne
derland.
.Maar waai zouden wij eindigen, als wij
op den voet wilden volgen alle sprekers
uit de anti revolutionaire partij waren het
niet minder dan 3 die over het ontwerp
het woord hebben gevoerd. Wij zeiden
reeds, dat de Regeering van allen kant steun
kreeg; het was dus de dag de sociaal
democraten, die hun onbegrijpelijk verzet
moesten goed praten, een verzet, dat al
zeer weinig strookt met hunne houding
weinige maanden geleden nog als de eenige
ware erkend, n.l. om de Regeering niets
te weigeren, wat ze zegt noodig te hebben
tot de handhaving van onze neutraliteit.
Hun shibboleth was thans, dat met dit
wetsontwerp onze weermacht wordt uitge
breid, en daar kunnen zij zich niet toe
ieenen, en de heer ter Laan, die als militaire
specialiteit van de partij fungeert, begon met
de jammerklacht, dat Nederland het eeni
ge land is, dat midden in dezen geweldigen
wereldkrijg bezig is met versterking van
marine en leger. Dit was een reuzen flater,
want Noorwegen doet hetzelfde en Zwit
serland versterkt zijn landleger. Om onze
lezers nu cea juist denkbeekjQte geven van
de wijze waarop de heer ter Laan pleegt te
redeneeren, diene het volgende. Toen hem
bij interruptie er op gewezen werd, dat
zijne stelling, dat Nederland het eenige land
was, dat zijne weermacht versterkte, abso
luut onjuist, was, klonk het op een toon, die
de meest zelfbewuste schoolmeester uit
vroeger tijd hem niet zou hebben verbeterd
DaJ andere landen hetzelfde doen neemt
niets ,weg van de juistheid van hetgeen ik
beweer, n.l. dat het verkeerd is, dat wij
zoo handden. Beter was hij, teen hij sprak
van den noodloottigen invloed op de Re-
geering van het adres der 22, een invloed,
die ook wij meenen te zien, en last not
least konden hij en zijne partijgenooten niet
meegaan, omdat ze niet den nnnsten waar
borg hebben, dat door deze mannen van
den landstorm de landweermannen zullen
worden afgelost. Vandaar zijne motie:
„De Kamer van oordeel, dat
'sLands belang, onder de hui-
dlige omstandigheden het best
gediend wordt door de landweer
geleidel ijk met klein verlof naar
huis te zenden, te beginnen met
de twee oudste lichtingen, gaat
over tot de orde van den dag."
Hot was de heer Marchant die de sociaal
democraten geducht onder handen nam over
hun s'landpunt, dat hij noemde anti-socialis
tisch en nihilistisch, een standpunt,- waar
over, dit werd met citaten bewezen
Jaurès zich in zijn graf zou omkeeren.
Trouwens, het is" niet alleen onze opinie
dat de S. D. A. PI. hare houding tegen
over het Landstorm-ontwerp geheel zou
hebben gewijzigd na de verschijning van
tie Memorie van Antwoord, als ze niet alle
leiding miste, nu mr. Troelstra, de eenige
staatsman in de partij', helaas voor lang
gedwongen rtist moet nemen.
De striemende slagen van den heer Mar
chant riepen den'heer Schaper in de weer,
die in een van alle kanten geinterrunpeerde
redevoering trachtte te bewijzen, dat zoodra
de Landstormers voldoende zouden zijn ge
oefend, de invloed van de 2 2 groot genoeg
zou zijn om te voorkomen, dat de Landweer
zou worden afgelost. Wij hebben den lieer
Schaper wel eens gelukkiger bijgewoond,
Want deze stelling is niet vol te houden,
naardenïaal en door het invallen van de
lichting 1915 reeds 6000 landweermannen
naar huis gingen.
De Minister 'heeft in een korte maar
zeer zaakrijke redevoering het wetsontwerp
in het ware licht gesteld; gelukkig, want
wat de verbijsterde gemoederen, zoowel
aan den eenen als aan den anderen kant,
noodig hebben is klaarheid. Het werd hem
zelfs bij de rede van den heer Schaper
even te machtig, zoodat hij interrumpeer
de met eenGelooft u zelf wat u daar zegt?
Hij heeft zonder eenige terughoudendheid!
de ,ware beteekenis van het ontwerp geheel
in het juiste Iicjit gesteld, en zelfs de
uitspraak niet achterwege gelaten, dat al
gemeen© fpefenplicht op d i t oogenblik
voor ons land een absolute onmogelijkheid
as. Hij wierp dus, om zoo te zeggen, een
bad koud water tegelijk op het onbereden
enthousiasme van de 2 2 en op de onver
antwoordelijke appositie van! de soc.-döm.
De heer Bosboom moge dan volgens eigen
getuigenis in het laatste jaar op zijn zenu
wen gebeefd hebben, men merkte daarvan
niets, want hij was bijzonder op dreef.
Voorshands verklaarde hij te zullefi begin
nen met de lichtingen 1913 en 1914, d. i.
dus met de mannen van 20 en 21 jaar,
en die zullen twee maanden voor de op
roeping gewaarschuwd worden, dat die aan
staande is. Jammer was het dat de Minister
aan een passage van de Memorie van Ant
woord een uitlegging gaf, die met de woor
den in strijd was, n.l. dat hij de beschik
king wilde houden, zij h'et dan ook onge
wapend, over meer landstorm dan voor
de aflossing, der landweer noodig is. Dit
gaf natuurlijk in de eerst© plaats den so
ciaal-democraten genoegen, en het wajs ook
geen hartverheffend moment, en maakte
natuurlijk het hierboven genoemde amen
dement .van de Commissie Van Rappor
teurs bijzonder sterk. De Minister kwam
echter de zaak -in orde maken met de ver
klaring, dat hij tover niets meer ."beschik
ken zou dan in de Memorie van Antwoord
stond, zonder de .Kamer daarin in te ken
nen.
De motie Ter Laan haalde alleen de stem
men der sociaal-democraten. De conside
rans weid. gewijzigd naar den zin fan de
Commissie van Rapporteurs, zoodat het
ontwerp zal dienen in hoofdzaak tot ver
lichting van de Landweer.
En het wetsontwerp zelf Werd met alge
meeno stemmen, behalve die van de so
ciaal-democraten, aangenomen.
Hofrouw.
De Oppor-Ccremoniemecster maakt be
kend, dat het Hof, ingevolge de hevelen
van H. M. de Koningin, den lichten rouw
zal aannemen voor den fijd van drie dagen,
ingaande op Zaterdag den 24sten dezer,
wegens het overlijden van H. K. en K.
Hoogheid Aartshertogin Maria Carolina van
Oostenrijk. („Stct.")
H«i«rlau4 on de oorlof.
Helpers gesp rek met minister
Churchill.
Als aanvulling van hetgeen reeds in de
Nederiandsche pers is vermeld, naar aan
leiding. van het bericht, van de „Kölnische
Zeilung" van 21 dezer, nopens stappen
bij de Nederiandsche regeering gedaan dooi
de Belgische, Britsdhe en Fransche gezan
ten, hebben wij uit de meest gezaghebbende
bron vernomen, dat geen van de drie bc
doelde gezanten bij de Nederiandsche re
geering'cenigen stap heeft gedaan om haai
toestemming te verkrijgen voor den door
tocht'-van de Belgisdh'-Engelsche bezetting
van Antwerpen over Nederlandsch terri
tair naar zee.
Ui tvoer van erwten.
De minister van oorlog cn van landbouw,
nijverheid en handel brengen ter kennis,
dat, met wijziging en uitbreiding in
verre van de kennisgevingen in de Staats
•courant van 20 Mei 1915 on van 4 en 5
dezer, het volgende wordt bepaald:
lo. Uitvoer van kleine groene kookerw
ten zal ook worden toegestaan, indien Vj
van de hoeveelheid (in gewicht) bruine
hoonen of witte boonen op de veemen zal
zijn opgeslagen,
2o. Uitvoer van grauwe erwten en ca
pucijnererwten van den oogst 1914 -Zal
worden toegestaan, indien 1/3 van de hoe
veelheid (in gewicht) van de soort, did
zal worden uitgevoerd of Wel bruine of
witte boonen, van inlandsch gewas, oogst
1914, op de veemen zal zijn opgeslagen.
De grauwe erwten en fcapuzijnererWten
moeten puik van kooE zijn.
3o. De prijzen, waartegen de aanvragers
zich moeten verplichten de opgeslagen par
tijen grauwe erwten pp ieder geWenscht
tijdstip aan het Rijk af te staan, zijn, gere
kend per 100 K.G., bruto voor netto gelijk
aan die vastgesteld voor eapucdjnererwten.
De aandacht wordt er op gevesïïgd, dat
na 31 dezer geen groene erwten, grauwe
erwten en capucijnererwten meer zullen
mogen worden uitgevoerd.
Boter. 1
I-Iet Rijks CentraaJbureau voor den uit
voer van boter, heeft vastgesteld, dat vooi
de week van 25 Juli—1 Augustus voor
60 pet. van de boterproductie certificaat
van uitvoer wordt verleenddat 5 pet. van
de productie met bijgekochte consenten mag
worden uitgevoerddat de zuivelfabrikan-
ten 25 pet. der productie zelf voor bin-
nenlandsch gebruik moeten afleveren of
beschikbaar stellen en dat alle fabrieken
verplicht zijn 10 pet. van de productie te
reserveeren voor het Rijks Centraalbureau
voor den uitvoer van boter..
Zij, die zich aan dit voorschrift niet
houden, verliezen het recht van export.
Hulde aan Koningin Elisabeth.
Het Nederlandsch Huldigings Comiteit te
Amsterdam, opgericht om ter gelegenheid
van den verjaardag van koningin Elisabeth
van België een bloemendag te organisceren
ten voordeele van 3e noodlijdende Belgi
sche bevolking, heeft H, M. op haar ver
jaardag een telegrafi&ehen gelukwensch ge
zonden uit naam van - duizenden uit Bel
gië uitgeweken Nederlanders. Het betuigt
daarin: „zijne meest innige gevoelens van
verknochtheid en gehechtheid, en koestert
de hartelijkste wenschen voor een glorie
volle toekomst, zoowel voor de Konink
lijke Familie als voor uw geliefd en be
proefd volk".
- Nederland en de 0 orlog.
In hot grooto New-Yorksche dagblad
„Sun", van 27 Juni, troffen wij een Cij-
drago aan van de hand van generaal W.
A. T. do Meestor, ofrer de netelige positie
van Nederland in dezen oorlog. Het stuk
bevat voor Hollandschc lezers, uit den aard
dor zaak, weinig nieuws, merkt de „N.
R.. Ct." op, doch hoeft zijn waarde als
exposé van den 'toestand hier te lande, waar
om trant men in de Unie veelal onjuist of
althans onvolledig is ingelicht.
Generaal de Meester is van oordeel, dat
het gevaarlijke moment van Nederland nog
komen kan, indien eventueel het Duit-
sche leger, door strijdkrachten de verbon
denen 'achtervolgd, door België zou moeten
terugtrekken. Doch, hoe hetzij, Nederland
zal zoo besluit generaal de Meester zijn
uiteenzetting van den toestand indien
het noodig mocht worden, tot den laatsten
man vochten Voor de handhaving der neu
traliteit en de verdediging der onafhanke
lijkheid. j
1 Censjuur.
Gisteren ontvingen wij een brief uit
Athene, den lOden van daar over Bologna
verzonden, dus besWtnd van het eene on
zijdige Land naar het andere. Wat de. Ita-
liaansche censuur niet belet heeft van den
inhoud kennis te nemen en hem weer
dicht te plaikken met oen strook, waarop
men leest: Verificato per censura. De Ita-
liaansche censuur doet dus precies het
zelfde als dc Puitsche, Fransche en E11-
gelsche censuur. (N. R. Ct.)
Trekossen.
De regeeiings-president van Hannover
heeft voorloopig den invoer van trekossen
uit Nederland toegestaan.
Vluchtoo rd te Nunspeet.
Men meldt ons:
Nadat was bekend geworden, dat dr.
Hendrik Muller, die in Augustus een jaar
lang het ambt van regeeringscominissaris
zal hebben vervuld, tegen begin van de
volgende maand ontslag heeft aangevraagd,
heeft de geheele staf van het vluchtoord
in een verzoekschrift aan den ministei
van binnenlandscbe zaken medegedeeld, dat
zij met groot leedwezen vernomen hebben,
dat het in de bedoeling ligt van den ïegcc-
ringsoonimissaris tegen een nader te bepa
len doch niet ver verwijderden datum aJs
zoodanig ontslag aan te vragen;
dat zij het heengaan van hun chef niet
alleen om persoonlijke reden ten zeerste
zouden betreuren, maar dat het bovendien
hun vaste overtuiging is, dat de grootc on
dervinding en de zakelijke wijze van op
treden, zoowel ten aanzien van het perso
neel als van de vluchtelingen moeilijk zul
len zijn te evenaren, reden waarom zij den
minister eerbiedig verzoeken zijn invloed
op den icgecrings-commissaris te willen
doen gelden en hem op zijn besluit te doen
terugkomen.
Dc vluchtelingen hebben door hun hoof
den hetzelfde verzocht, aanvoerende: (Lal
zij en alle vluchtelingen in genoemd kamp
-het heengaan van den heer regeerings-com-
missaris ten zeerste zouden betreuren; dal
toch een man als dr. Hendrik Muller met
zijn groote algemeene kennis en gaven,
zijn ervarenheid in het besturen en met
zijn goed hart. dat hij de arme vluchte
lingen toedraagt, hier niet kan worden ge
mist,
Thomson-monument.
Bij het Nationaal Comité tot hu'*"-png
van de nagedachtenis van majoor Thomson
was op 1 Juli, met inbegrip van de ge
kweekte rente, ingekomen een bedrag, groot
f6435.86.
Voor de oprichting van het monument
zal ten minste een .bedrag van 7000 noo
dig zijn. Het comité vertrouwt, dat het-
ontbrekende nog spoedig zal bijeenkomen,
daar lal van Nederlanders, van wier be
langstelling men zich zeker overtuigd mag
houden, nog achterwege of liever nalatig
bleven, hun bijdragen aan den penningmees
ter van het comité, Zeestraat 80 te 's-Gra-
venhage, toe te zenden. De beeldhouwer
Charles van Wijk, te 's-Gravenhage, houd!
zich onledig met de vervaardiging van een
voorloopig ontwerp van het monument.
Wanneer dc "nieren niet in staat zijn om
het urinezuur uit het bloed te filtreeren,
wordt hot bloed er door vergiftigd, en
slechts onbeduidende verschijnselen verra
den de aanwezigheid van urinezuur in hot
bloed. Weinig opvallend nog zijn die pijn
in den -rug, die vermoeidheid, hoofdpijn,
duizeligheid, zenuw- en spierpijnen, nu een.
in de gewrichten, dau weer in de armen
schouders of beenen. Men let niet op deze
verschijnselen en toch zijn ze de kenteeke
non, dat het .urinezuur ons lichaam begint
te verwoesten.
Het kan zich nestelen in de gewrichten
en jicht, rheumatiëkf met haar'treurige ge
volgen als vervormde ledematen en ge
wriehten veroorzaken.
Opgenomen in het bloed, kan het zich
in de bloedvaten en aderen als een on
oplosbare stof afzetten (verkalking', enz.).
Het kan zich afzetten in het nierbekken,
de urineleiders en blaas, cn ontsteking
dezer organen, nierzand, niergruis, nier
en blaassteen met de daaraan .gepaard
gaande nierkoliek veroorzaken.
Het urinezuur, de verwoester* van het
lichaam, moet verwijderd worden. Alleen
do nieren z'ijn hiertoe in staat en Foster's
Rugpijn' Nieren Pillen zullen haar hiertoe
in staat stellen. Zij herstellen de nieren
en het urine-organisme. Doordat zij het
urinezuur oplossen en afvoeren, voorkomen
zij de uiterst nadcelige werking ervan op
het lichaam en roeien zij de wortels van
uw ziekte uit.
Te Schiedam verkrijgb. bij de h.h. Kappel-
hoff Hovingh. Toezending geschiedt franco
na ontv. v. postwissel
f a, £1.75 voor één, of
g.Mf f 10.voor zes doezen.
Eisch t de echte Foster's
jjgl Rugpijn Nieren Pillen,
weigert elk© doos1, die
XMKniflWp niet voorzien is van
nevenstaand handels-
mank.
Nek. Hert. Kerk. v-
De Synode der Ned. Hervi Kerk.
1 1 HL
In de namiddag-zitting van gisteren zijn
eenige ingekomen stukken behandeld, waar
van in dit verslag geen melding kan wor
den gemaakt i 1 1
In de zitting van heden wordt de quaes
tor-generaal, mr. S. J. Hpgerzeil, verwel
komd.
Behandeld werden de aangelegenheden
van het fonds voor noodlijdende kerken en
personen. Dat fonds ontving van H. AL de
Koningin weder de aanzienlijke gift Van
f2000. De collecten (inol. de nagekomen
collecten) bedroegen over 1914 f14.791.75,
d. i. f997.85 meer dan in het vorig jaar.
Ook do giften wijzen op eene vermeerde
ring. ,Uit dit fonds worden aan adht ge
meenten groote toelagen toegezegd tot 'een
bedrag van f17.575. Later zullen worden
behandeld'de voordrachten voor kleine toe
lagen aan 53 gemeenten, ten behoeve van
den eeredionst, tot een bedrag van f3375
(benevens £100 aan de Waldenzen) en aan
83 predikantsbetrekkingen, tot een bedrag
van f6865. t
Ook het fonds ter voorziening in de gees
telijke behoeften van gemeenten, waar ei
gen middelen ontbreken, ontving-eene aan
zienlijke gift (1750) van H. M. de Koningin.
Uit dit fonds kan 4700 voor uitkeering aan
19 gemeenten worden bestemd.
Het fonds tot verbetering der schraalste
pred ikan tstractementen heeft eene toelage
van f 900 uit de baten van den Vervolgbun
del der Evangelische Gezangen, en eene
suppletie-toelage van f4626.50 uit de gene
rale kas noodjg, om aan de aanvragen van
88 gemeenten" te kunnen voldoen. Uit het
fonds zelf is beschikbaar f 6000. Het totaal
van de voordrachten bedraagt 'f 11.326.50.
Beroepen te Noorden ds. P. K. Da-
torna, 'te Muiden; te Waarder ds. K. van
As, te Moercapellc; te Neede (toez.) ds.
Dorgelo 'te ITem (N.-IL), 1 1 1
Bedankt voor het beroep te Oldebroëk
ds. J. IL F. Remme, te Oud-Beierland.
Geref. Kerken,
Aangenomen het beroep te Icrseke
ds. B. Meijer, te Brouwershaven.
Bedankt voor het beroep te Kampen
en te Borssele ds. G. van Reenen, te Op-
heusden.
CHRfsjr. Geref. Kerk.
Beroepen te Arnhem de heer J. A.
Riekel, cand. te 's-Gravenhage.
Doopsgezinde Gemeente.
Beroepen 'te IJmuidcn ds. W. Lui-
kinga, te Aalsmeer.
„Jules, Jules, Wat moeten wij beginnen,
als mijn man opeens thuis mocht ko
men?"
„Nu, wjat zou dat?" antwoordde Jules
met de grootst mogelijke gemoedsrust.
„Wat zal hiij wiel zeggen, Wanneer hij
jou hier "vindt! Hoe kunnen Wij hem een
voldoende opheldering geven over jouwi
hier-zijn. Hij is in staat je te vermoor
den 1"
„Nu, nu, niet zóó overdreven! Houd je
een beetje kalm. Ik denk heusch wel aan
alles. Ik heb al iets uitgedacht!"
Drie dagen lang hadden deze babbel-
uurtjes plaats', tussohen twiee en vijf uur,
terwijl meneer Bommette in zijn bureau
was.
Op zeer eigenaardige wijze hadden zij
elkaar leeren kennen, 't Was buiten, in het
park geweest. Mevrouw Pommetto's zenu
wen waren duchtig door de zomerhitte ver
slapt; haar ziel look op bijt het genot, dat
het Loei© parit haar blracht, het geklater
der frissche fontein, de wiegende klanken
van militaire muziek. Opeens had zij Voet
stappen achter zich géhoord, en ^gemeend
te voelen, dat men haar zacht aanraakte.
Met een vlugge, onwillekeurige beweging
had zij zich omgedraaid, plotseling bevan
gen door ©en heftigen angst voor zakken
rollers.
Maar een knappen, jongen, keurig|-geklee-
den man zag zij voor zich, waardoor alle
achterdocht snel wfee% Van haar af was ge
gleden. Zij liep een eindwleegis verder.
Eenige oogenblikkcn daarna brrr
voelde zij opnieulwl een zachte aanraking.
Dit keer mat meVroiulw! Pom met te met neer
geslagen, maar vernietigenden Mik ihaar
achtervolger, ©en blik, die hem had kun
nen vermorzelenMaar de jonge man
ziag er 'zoo leuk uit, zoo knap, zoodat
haar striemende' Mik zich direct verzacht
te en de toorn, die eruit oplaaide, n iwiar-
me sympathie omgezet wérd.
Want niets is1 lichter ontvlambaar, gé-
makkelijker vuurvattend dan het hart eener
dame van bij de veertig, die aan de zijde
vian een saaien bureau-Wellusteling haar
jaren in oinpoètTsbhe huwelijkstrouw slijt
en in de pariden, in de verslappende zomer
zwoelte zaïcht-Wieigende walsen Van keu
rige ptilitaire muziek! aanhoort.
Mevrouw Rommelt© probeerde weliswaar
om haar gewaarwordingen te belïeerschen.
Doch inplaats Van heil te zoeken in een
vlucht, liet zij zich verleiden tot een klein
gesprekje. Zij wenséhto den jongen, dur-
venden man door een raak woordje haar
aangerande deugd te betuigen.
Ongelukkig Voor haar was die deugd van
zoo groeten omvang, dat een enkel woordje
niet voldoende uitwerkbn-kon. De conver
satie span zich uït en duprd© wel een
uur, misschien wel bijna twee uurMe
vrouw Bommette toonde zfóh bereid, haar
den volgenden dag Mj zich aan huis ver
der voort be zetten. Zijl had hem! nog zoo-
Veel te vertellen, zooveel..v f
tJHoor je niet iets, Jules! vroeg: mevrouw
Pommette opnieuWi, zeer onrustig.
Men hoiorde duidelijk een sleutel rond
draaien in een slpfö, daarop een zwanen,
rusjigen, goddigen voetstap naderbij komen.
A
