De oorlog.
De vergissing van Vivien Eady,
es"" Jaargang
Zaterdag 4 September
1915
No 14927
Eerste Blad
Deze courant verschijnt d a g e 1 ij k s, met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per kwartaal: Voor Schiedam en Vlaardingen £L 1.25, franco
per post fl, 1.65. 0
Prijs per week: Voor Schiedam en Vlaardingen 10 cent.
Afzonderlijke nummers 2 cent
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Advertentiën voor het eerstvolgend nummer moeten des middags vóór een
uur aan het Bureau bezorgd zijn.
Bureau: Lange Haven No. 141 (hoek Korte Haven). I
Prijs der Advertentiën: Van 16 regels fl. 0.92; iedere regel meer
15 cents. Reclames 30 cent per regel. Groote letters naar de plaats die zij
innemen.
Advertentiën bij abonnement op voordeelige voorwaarden. Tarieven
hiervan zijn gratis aan het Bureau te bekomen.
In de nummers die Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond
verschijnen, worden zoogenaamde kleine advertentiën opgenomen tot den prijs
van 40 cents per advertentie, hij vooruitbetaling aan het Bureau te voldoen.
Intercommunale Telefoon No. 103.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Schiedam,
maakt hekend, dat voor de maand Sep
tember voor de artikelen, in de in dit blad
reeds gisteren opgenomen lijst, de daarin
vermelde maximum-prijzen zullen gelden,
behoudens vroegere vervanging.
Schiedam, 4 September 1915.
De Burgemeester voornoemd,
M. L. IIONNERLAGE GRETE.
BUITENLAND.
Tan het Westelijke front.
Duitsch legerbericlit.
Het Duitsche groote hoofdkwartier meld
de gistermorgen:
Bij S-ouchez is een aanval - der Fran-
scben met handgranaten afgeslagen.
Net succes lieten wij mijnen springen
in Vlaanderen en in Champagne.
Franse li legerbericht.
Het officieele Fransche communiqué van
gistermiddag luidt:
Ia den loop van den nacht van 2 op 3
September is de actie der artillerie zeer
hevig geweest over het geheele front van
de zee tot aan de Vogezen.
De Fransche bladen publiceeren beschrij
vingen van de schitterende gevechten, die
op de kammen der Vogezen zijn geleverd,
tengevolge waarvan de Fransche troepen
belangrijke posities hij Schratzmannele heb
ben vermeesterd, die het dal van Munster
en de linie LingekopfBarrenkopf domi-
neeren.
De Duitschers hebben krachtige pogingen
gedaan om die posities te hernemen. Zij
beweren, -op 31 Augustus vorderingen te
hebben gemaakt, In werkelijkheid zijn zij
er, niettegenstaande hun zeer hevige aan
vallen en niettegenstaande zij dpxbv} van
stikgassen gebruik, maakten, niet in ge
slaagd, meer dan een gedeelte te herwin
nen van de loopgraven, die zij op .den Lin-
gekopt hadden verloren.
Het geheel der genomen stelling is be
houden.
Tan het Oostelijke front.
Duitsch legerbericht.
Het Duitsche groote hoofdkwartier meld
de gistermorgen
Legergroep-v. Hindenburg. Onze
cavalerie bestormde gisteren bet versterkte
en door infanterie verdedigde bruggehoofd
over de Duna bij Lennewaden, ten Noord-
Westen van Friedriehstadt. Drie officier m
i i uit bet Engelsch
van
CHARLES MARRIOTT.
23) 'I
„U zult nooit iets meer karakteristieks
zien, juffrouw Eady", zei Stott, zich naar
hen toe Werkend. „Het 'is alles hetzelfde,
of het een Mefhodistenbijeenkonist, voetbal,
worstelen of rennen is zij zijn altijd
opgewonden. En ,de kans" is de -god van
de menscben vaii Comwallis."
Vivien werd getroffen door den omgang
als gelijken der verschillende standen. De
oude Sir Michael Traherne van Batree, hot
kasteel van het district, zat met zijn drie
mooie dochters op de bovenste plaats der
tribune en riep ©en stevigen boer aan, die
met zijn boenen ver van elkander de grap
pen van den Squire ^beantwoordde, zijn
dochters bij haar naam aansprekende: juf
frouw Wilmot, juffrouw Joan en juffrouw
Judith. Tegenover de tribune, te midden
van een groep mannen, was een schilder
uit Trevenen met een bleek, zenuwachtig
gezicht aan het trekken met een jongen
reus van een visscher, en het leek wel dat
bij zou winnen. i
Stott scheen iedereen te kennen. Vivien
lette op hem!, terwijl hij zich door de
menigte bewoog, en bewonderde de manier
waarop hij met ruwe menschen wist om te
gaan en te praten. Hier en daar ontweek
iemand hem brommend, en Vivien hoorde
een paar onaangename opmerkingen over
het onderzoek, maar Stott scheen het niet
en 350 man werden gevangen gemaakt, een
machinegeweer veroverd.
Op het front, ten N.W. ca ten W. van
Wilna trachtten de Russen onzen opmarsch
tot slaan te brengen. Dit mislukte onder
ongewoon groote verliezen.
Ten Z.O. van Merecz is de vijand terugge-
geslagen.
Tusschen het kanaal van Augustowo en
Dwislocz is de Njemen bereikt. Bij Grodno
gelukte het den bestormingstroepen door
snel handelen over de Njemen te komen en
na een gevecht in de huizen en straten
Groduo te nemen. Er werden 400 gevange
nen gemaakt.
Generaal von Gallwitz brak den tegen
stand der achterhoeden aan den weg Alecs-
cyce (ten Z. van Odelsk)Dwislocz. Deze
legergroep nam gisteren in 't geheel meer
dan 3000 gevangenen, veroverde een kanon
en 18 machinegeweren. i
LegergroepLeopold van Beie
ren. De vervolging door de landengten
tusschen de moerassen ten noorden Rrus-
haryy duurt voort,
Legergroep—v. Mackensen. Bij
de vervolging zijn Jasiolda, Sielee en Be-
rezacartusca en de streek van Antopol,
30 K.M". ten O. van Kobrin, genomen.
De O.-H. troepen dringen ten Z. van
Boloto Dubowoje naar het Oosten.
Generaal von Bothmer nadert strijdend
de Sereth.
Klosteer ij ksch legerberich.t..
Het Oostenrijksche hoofdkwartier meldt
dd. gistermiddag:
In OostGalicié is de vijand overal op
de Sereth-linie teruggetrokken. Onze legers
vervolgen hem.
Aan de rijksgrens teri noorden van Za-
lozce (ten noorden van Tarnopol a. d. Se
reth), ten oosten van Brody, in destreek
ten westen van Dubno en in den vesting
driehoek van Wolhynië heeft de vijand op
nieuw op het geheele front stand gehou
den. Onze troepen zijn met den aanval
bezig.
Ook aan de boven-Jasiolda duren de ge
vechten voort. De Russen zijn uit hun ver
schansingen, die zij aan den rand van de
moerassige streek hadden aangelegd, te
ruggeworpen.
Van Engelseh-Russische zijde.
De Reuter-correspondent le Petersburg
meldt dd. gisteren:
Afgescheiden van de waarneembare ge
volgen van de door de Russen behaalde
voordeden op den rechteroever van de
Wilia en in de richting van Wilkomir,
wordt hun offensief hier beschouwd als
een duidelijk teeken, dat de grenzen van
den algemeenen terugtocht der Russen in
deze richting zijn bereikt en dat de Russen
in staat zijn actief op te treden, wanneer
zich daartoe een gunstige gelegenheid voor
doet.
Het Russische offensief is een krachtige
'tegenzet tegen de bedreiging door den vijand
van Wilna en vormt een ernstige bedreiging
van den Duitscben linkervleugel en van de
verbindingslijnen tusschen de legers van
Von Below en Eichhorn. De Russen zijn
ten noorden van Wilna nu meester van
het terrein.
te merken. Vivien wenschte, dat Harpur
iets van zijn zelfvertrouwen had. Blijkbaar
wist deze nog: niet 2eker, of hij wel hier
behoorde te zijn, ofschoon hij zijn best
deed niet onbeleefd of neerbuigend te zijn.
Hij was meer op zijn gemak, nadat hij de
Trehernes had gezien. Hij draaide wat af
getrokken aan zijn knevel en zei
„Nu, wat zullen wij1 doen? Zullen we hij
je moeder gaan zitten of wil je liever wat
rondwandelen? We dienen toch ©en pro
gramma te hebben. Ab, daar is een jongen,
die ze beeft."
Hugo werd ongedurig.
„Laten we oversteken en naar de book
makers luisteren,", zei hij.
Vivien keek naar Harpur, 'die knikte.
„Ik denk dat ik hij je moeder blijf," zei hij.
„Ik vrees, dat mijnheer Harpur zich niet
amuseert," zei Hugo, toen zij de baan over
staken. „Het volk is Wel ruw, maar er steekt
geen kwaad in. Als ik u was, juffrouw
Eady, zou ik me maar niet met de book
makers bemoeien, maar ik zal natuurlijk
graag wat voor u opzetten, als u wilt.'*
In een met draad afgesloten ruimte ston
den de bookmakers naast borden, waarop
hun namen met gouden letters op zwarten
grond. Vivien en Hugo naderden een man,
die met een notitieboekje in de hand, een
soort van Credo zong
„Ik wed zes tegen een. Ik wed zes tegen
een."
Zijln naam op het bord maakte een goe
den indruk: „Andrew Mackenzie, Glasgow."
Men voelde, dat er geen bedrog kon schuilen
in Andrew Mackenzie, van Glasgow. Hij
De ontruiming van Grodno, die thans on
getwijfeld voltooid zal zijn op beide oevers
van de Njemen, was onvermijdelijk. Zoo
dra de Duitschers de spoorlijn Wilna
Grodno bij Orany en op den rechteroever
van de Njemen hadden afgesneden, bedreig
den zij het achterterrein van de vesting.
Het garnizoen van Grodno is thans vrij
gekomen om op te treden tegen de Duit
schers bij Orany.
Het feit, dat aanzienlijke Duitsche ver
sterkingen van het Dwina-front zijn aan
gevoerd, verklaart den betrekkelijken stil
stand in de krijgsverrichtingen tegen Riga.
In de richting van Kief bezetten de Rus
sen ten Zuid-Oosten van Luck een front
van ongeveer 50 mijlen, onderbroken door
heuvels, bosschen en rivieren. Beide vleu
gels steunen op bosschen en wouden.
De militaire deskundigen verwachten zeer
belangrijke gevechten in de allernaaste toe
komst tusschen de Wilia en de Njemen.
Tan het Zuidelijke front.
Oostenrijk'sch le ge,r bericht.
Het Oostenrijksche hoofdkwartier meldde
gistermiddag:
De betrekkelijke rust op het Italiaansche
gevechtsfront heeft ook gisteren voor!,get-
dun rd.
In het Tiroolsche grensgebied is het bij
de Mandronj-hut (in den Yal de Genova)
en ten zuiden van Mqri tot kleine gevecht-
ten gekomen, die met den terugtocht van
den vijand zijn geëindigd.
In de streek van Flitsch en op enkele
andere punten in de kuststreek zijn gev-
sehuitl- en mijngevechten, geleverd. Gister
avond hebben onze troepen een hevigen
aanVal op het zuidelijk deel van liet brugge!
hoofd van Tolmein afgeslagen.
Italiaansch legerbericht.
Het officieel© Italiaansche communiqué
van gisteren zegt:
Nadat de vijand een belangrijke stelling
op de berggroep van den Monte Chidenes
en den Monte Avanga in de streek van
Porlyba had bezet, hebben wij hem daar
uit weer verdreven en al zijn tegenaanval
len afgeslagen.
In de streek Van Sei Busi hebben de
Italianen door een handige manoeuvre
vijandelijke loopgraven zonder tegenstand
bezet.
Een Vlieger heeft de vijandelijke kanton-
nementen op den weg KostaojeVica en
Voiscic.a gebombardeerd.
Aan de Dardanelles
De strijd bij .An'aforta.
De Londensche bladen bevatten een lang
verslag van den bekenden Engelschen oor
logscorrespondent L. Ashmead Bartlett, over
de laatste gevechten aan de Dardanellen,
speciaal het grootste gevecht op Gallipoli,
dat 10 Aug. eindigde. Daarna hebben de
beide legers hun posities versterkt en duur
zaam gericht. i
De vier voorgaande dagen Zoo seint de
correspondent deden de Anzac (d.i.
Australian New-Zeeland Army-Corps) wan
hopige pogingen om den top van Sari
Bair, ten Zuid-Westen van Bujuk Ana-
forta te bereiken, vanwaar de Dar-
droeg een losse jas en een muts van Shet-
Landsche wol, die vermoedelijk door zijn
moeder gemaakt was. Hij kon zoo juist van
de kachel zijn weggeloopen, om een vriend
schappelijk kamsspelleïje met u te doen.
Hij had een bleek gezicht mot zuivere lijnen,
een donkeren, afhangenden knevel, en holle
oogen, die nooit langer dan een oogenblik
op hetzelfde punt gevestigd bleven. Het
was een onschuldige uiting van ijdelheid,
dat hij zijn hord mot een half "dozijn por
tretten van hem versierde.
Zijn-buurman was Alf Johnson van Ply
mouth, een gladgeschoren mannetje meteen
appelrond gezicht, afgebroken tanden en
bijzonder vriendelijke manieren, die getem
perd werden door de sluwheid van zijn
koude, blauwe oogen. Op dit oogenblik
berispte hij zijn helper, een ,wat dom uit-
zieriden kerel van het boksertype, omdat hij
onbeleefd "'legen een boerenjongen was'ge
weest, die zes stuiver op Lady Montirose
wilde zetten. Alf Johnson en, Andrew
Mackenzie waren op den besten voet samen,
alsof de eenige strijd tusschen hen was,
die tassohen 'de noordelijke en zuidelijke
temperamenten. Om niet voor Andrew Mac-
ken sie .onder tedoen,., droeg; „Alf Johnson
zijn portret aan zijn horlogeketting. Ondanks
den wel wat doorzichtigen eenvoud, der
bookmakers, schenen er niet veel zaken
•te worden gedaan. Zooals Hugo zei, waren
de mensehen van Cornwaljls te gosd-be
klad miet „ka&is" ,oiml Veel vertrouwen
in tussohenpersonen te stellen. Hij neemt
zijn kans liever zelf waar.
danellen te overzien zijn. Nieuw-Zee!an
ders, Gurkha's en anderen bereikten hun
doel, doch konden geen stand houden. Juist
toen een bataljon Gurkha's den top be
reikt had, werd het door een Turkschen
tegenaanval teruggeworpen. Doch zij had
den reeds een blik ih „het beloofde land"
geworpen en beneden de Dardanellen met
de engten en Kilid Bahr gezien. Zij zagen
de Turksche transporten Zuidwaarts trek
ken. De Anzac-troepen vochten met leeu
wenmoed, doch doordat het Turksche vuur
van de noordelijke Anaforta-heuvels niet tot
zwijgen gebracht werd, konden zij zich niet
handhaven, ofschoon him moed alle lof
te boven gaat. Ook de Indische troepen
onderscheidden zich hijzonder, evenals de
Australiërs op dit heuvelachtig terrein, waar
in het geheim alle aanvalsvoorbereidingen
gemaakt werden gedurende den nacht. Den
6den Augustus. 9 uur 's avonds, begon de
aanval. De voorgaande nachten waren de
Turksche stellingen met zoeklichten besche
nen en ook gebombardeerd. Toen de lichten
op een zeker gedeelte gericht waren dien
avond, overvielen de Australiërs een andere
stelling en veroverden die, evenals andere
stellingen.
Den volgenden morgen werd het yoort-
dringen vervolgd en "s avonds was de As-
ma Dere-stelling door onze linkerlinie be
reikt; de Indiërs drongen voort tot Chu-
nuk Bair.
Drie volgende dagen en nachten wérden
de gevechten voortgezet. Den Gurkha's ge
lukte het op de heuvels van Sari Bair
te komen, vanwaar zij de Dardanellen zien
konden, doch zij konden hun posities niet
behouden. Tegen den avond van den lOden
ondernamen de Turken, die zich zooveel
mogelijk hersteld hadden, een tegenactie,
waarbij zij een schijnbaar succes hadden.
Zij werden echter in een val gelokt en
door onze artillerie en scheepskanonnen
werden honderden weggemaaid; men zag
lichamen en ledematen door de lucht vlie
gen, terwijl 10 machinegeweren geheele rijen
wegmaaiden. Een ontzettende paniek volg
de; de Turken liepen heen en weer en
trachtten zich vergeefs in veiligheid te bren
gen, Wel slaagden zij er in, ons van den
top van Chunuk Bair te verdrijven, doch zij
moesten dit succes duur betalen. Zij voch
ten met wanhopigen moed. Aan onze zijde
vochten generaals en kolonels temidden der
troepen met bajonet en geweer gedurende
het gevecht van man tegen man. Vele com
mandanten sneuvelden, o. a. generaal Bald
win, die in deze dagen een schitterend
voorbeeld gaf. Eindelijk was de vijand te
ruggedreven en het terrein dat zij hadden
moeten ontruimen, was herwonnen. De
vijand zette zijn aanvallen voort doch kon
onze mannen niet verdrijven. Tegen den
avond werd de strijd minder hevig. In deze
heuvelachtige, woeste landstreek werd een
strijd gevoerd, de meest wTeede en hard
nekkige, die na den slag hij Inkerman plaats
had. Doch de slag bij Inkerman duurde
slechts enkele uren, terwijl hier vier dagen
en nachten gestreden werd tusschen heu
vels on ravijnen, 900 voet boven de zee.
Door deze actie hebben wij onze stellin
gen de noodiga uitbreiding gegeven, waar
door de linie doorgetrokken werd tot de
troepen voor Amaforta.
De haan liep om vier velden heen, de
heggen vormden een Kruis met een opening
in iederen arm. Bij"1 de steeplechase werd
de gemakkelijke opening vermeden en
sprong men over de aangrenzende heg.
Of ook niet, al naar dat het viel. Een
hel luidde, en de menigte Verliet de book
makers en schaarde zich langs de baan.
Juist begon een steeplechase.
„Laten we naar die heg gaan!" riep
Hugo, en na een oogenblik strijd met haar
waardigheid rende Vivien achter hem aan,
het veld over. Hijgend en lachend werd
z'ij op de heg geheschen, dicht bij een
yan de plaatsen, waar gesprongen werd
en zij Jtield zich Vast aan een hijgenden
Kerel in een grof katoenen .pak.
Van hier uit konden zij! de geheele baan,
afgezet met witte vlaggetjes', zien, Telkens
,als oen paard weigerde, verzamelde een
kleine menigte zich in' do baan, om den
rijder raad te gevfen; en stoof verschrikt uit
een, .onder verontwaardigde uitroepen van
de achterstaanden, als het volgende paard
Kwam aanrennen. Vier paarden renden en
een viel nit. Eenigen trjd nadat de ren
voorbij en'de menigte over de baan ver
spreid wlas, Kwam hét laatste paard lang
zaam aan, zeker Van den derden prijs.
Nu zij eenmaal onder de bekéring Was
yan dreunende hoeven en vliegende zoden
vergat Vivien alles van Harpur en zijn
kieskeurige deftigheid, en zij was bereid
Hugo te volgen, waarheen hij haar bracht.
Zij gingen'naar de wedplaats terug, toen de
kansen voor den Volgenden ren genoteerd
Ter Zee.
Ge torpedeerd.
Lloyds meldt het zinken van de En
gelsch© stoomschepen „Whitefield", groot
2422 ton, en „Roumame" groot 2593 ton.
Verder maakt een Reutërtelegyam' mel
ding van het zinken van het Engelsche ss.
jChurston", groot 2470 ton.
De duikbootenoorlpg.
Over het resultaat van den duikbooten-
oopc-p zegt Reuter:
Het aantal doe- Duitsche duikbooten tot
zinken gebrachte Britsche koopvaarders be
draagt 141, meeste kleine, oude of langzame
schepen. Het geheele aantal Britsche koopf-
vaarders bedraagt, volgens Lloyds Register
voor 1914, 11.328.
Vjat het aantal betreft w dus ongeveer
©en percent in den grond gen oord, wat de
tonnenmaat betreft nog minder.
Diverse berichten.
Duitschlandende Vereen Staten.
Onder den titel: Overeenstemming met
Amerika schrijft Thecdor Vol ff in het „Berl.
Tageblad"Men mag hopen en verwachten,
dat de aangekondigde overeenstemming de
finitief tot stand komt en.dat het Ameri-
kaansche -volk de houding van de Duitsche
regeering als een onberispelijk bewijs van
haar vredelievend streven en vriendschap
pelijke gezindheid zal Waardeeren. Maar
men mag evenzeer hopen en verwachten,
dat de Amerikaansche regeering erop be
dacht zal zijn uit deze houding van Duitsch-
Iand nu ook voor haar optreden tegenover
Engeland de juiste conclusies" te trekken.
De „Kólmsche Ztg." schrijft:
Van .Engelsche zijde is de veronderstel
ling geopperd, dat Duitschland inzake den
duikbootenoorlog jegens de Ver. Staten oen
tegemoetkomende houding heeft aangeno
men, omdat het een groot aantal duikbooten
heeft verloren. De dwaasheid van deze be
wering blijktdadelijk, als men bedenkt,
dat Duitschland geenszins met den duik
bootoorlog tegen koopvaarders op-houdt,
doch alleen heeft verklaard, dat vijandelijke
passagiersschepen niet meer zonder vooraf
gaande waarschuwing in den grond geboord
zullen worden. Wel hopen en vertrouwen
Wij dat de nieuwe bewapening van onze
duikbooten met verdragend geschut hun
deze wijze van handelen zal verlichten,
maar het spreekt toch vanzelf, 'dat zij zich
aan grooter gevaar blootstellen, dan wan
neer zë zonder waarschuwing aanvallen.
Wij zouden derhalve gevaar loopen onze
z.g. groote verliezen aan duikbooten en
manschappen nog te vermeerderen en toch
zouden die verliezen de oorzaak van de
verandering van gedragslijn zijn.
STADSNIEUWS.
Stenaeemité Sthfedmn.
Do b'este steun.
Het Steuncomité te Schiedam heeft nog
altijd een groet aantal wcrkloozen te hel
pen en moet wekelijks nog ben groot be
drag uitkêeren.
Wie iets voor liet Steuncomité wil al-
werden. Hu|go. bekeek de cijfers met aan
dacht.
„Kitty, Vijf tegen één,"- las hij met go-
fronste wenkbrauwen.
„Wie is Kitty?" vroeg Vivien.
„U mfóet altijd zeggen: „Wat is die o£
die," van een paard, juffrouw Eady," zei
Hugo deftig. „Kitty is de pony v,an vader.
Hij heeft haar zelf gefokt."
„Wie is dat toc.li?" vroeg een man
zachtjes, zijn buurman aanstootend.
„Dat is de jonge Stott van Rosemorran.
Stott laat een merrie loopen. Kern mee."
„Is het wiat bijzonders?"
„Ik weet niet. Het zal wiel goed zijn, als
het Humphrey Stott behoort. Hij heeft ver
stand van paarden, Kom mee."
i,,Er is toch een groot verschil in de
cijfers," wierp de ander tegen. „Humphrey,
Stott deugt niet, hé?"
„,0ch, loop heen. Ik zet mijtn geld op
Humphrey Stott, deugen of niet Hij lieeft
mijn broer van de tering genezen, toen twee
doktoren hem hadden opgegeven. Mijn broer
is flink en knap. Hij kan een schop béter
hanteeren dan iemand in do vier gemeen
ten. Kom', mijn beste Alf; laat ik een halven
dollar op Kitty zetten."-
In de buurt was een jongen bezig do
btecnen van een hit in te wrijven. Een
ouder man met een sluw gezicht stond er
in gedachten naar te kijken.
,„Moet je dien hit in den op één na
volgenden ren laten loopen?" vroeg hij
nu. 1
De jongen antwoordde koeltjes, zonder
op te zien: i i
„ia,"
(Wordt vervolgd